پزشکی بالینی

دختر 15 سال های بدون سابقه بیماری قبلی با تشدید پیشرونده درد و قرمزی چشم چپ طی دو ماه گذشته مراجعه کرد. تشخیص اسکلریت با کراتیت اولسراتیو محیطی در چشم چپ (تصویرA) بر اساس یافت ههای بارز در معاینه به صورت هاله اپ یاسکرال بنفش رنگ (پیکان بلند)، عروق گشاد شده اطراف لیمبوس و ادم لیمبوس (پیکان کوتاه)، و ضایعه اپیتلیوم قرنیه همراه با ناحی های از نازک شدن قرنیه (نوک پیکان) مطرح شد. آزمو نها نشا ندهنده سطح پروتئین واکنشی– CRP) C ( در حد 17/1 mg/L و سرعت رسوب اریتروسی تها به اندازه 115 ml/hr بود. آزمایش از نظر آنت یبادی سیتوپلاسمی ضد نوتروفیلی با فلورسانس سیتوپلاسمی ( C-ANCA) مثبت بود. در بررسی دستگا ههای بدن، دو حمله جدید از اوتیت میانی که به آنتی بیوتیک پاسخ نداده، کاهش وزن بی دلیل، تب درجه پایین، ضعف، خونریزی مکرر از بینی، سرفه بدون خلط، و تنگی نفس کشف شد. در آزمایش میکروسکوپی ادرار، کاست های گرانولر و گلبول قرمز دیده شد. CT اسکن قفسه سینه نشان دهنده چندین ضایعه پارانشیمی ندولر بدون حفره بود. گرانولوماتوز وگنر در بیمار تشخیص داده شد و درمان با تجویز کورتیکواسترویید خوراکی و سیکلوفسفامید آغاز گردید. هیچ درمان اختصاصی چشم برای بیمار تجویز نشد. طی چند ماه بعد، علایم سیستمیک بیمار و اسکلروکراتیت به تدریج برطرف شدند (تصویر B). عروق لیمبوس به اندازه طبیعی خود بازگشتند (تصویر C)، هرچند که شیارهای قرنیه باقی ماندند (پیکان). قدرت بینایی بیمار در حد 20 / 20 باقی ماند.

منبع فارسی: نشریه نوین پزشکی شماره ۵۲۹
منبع اصلی: نشریه نیواینگلاند ژورنال
PDF متن انگلیسی

برای مشاهده لیست تصاویر پزشکی بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
فهرست تصاویر پزشکی
برای مشاهده تصاویر پزشکی به ترتیب زمان درج در وبلاگ پزشکی بالینی بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
تصاویر بالینی