پزشکی بالینی

برگزار کنندگان: دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گروه اعصاب و روان آرن
زمان برگزاری: ۷ الی ۱۰ آذر ۱۳۹۱
مکان برگزاری: مشهد، سالن همایش های نمایشگاه بین المللی مشهد

سایت همایش

برگزار کنندگان: مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مرکز تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، انجمن اکوکاردیوگرافی ایران، پژوهشکده قلب و عروق اصفهان
زمان برگزاری: ۱۰ الی ۱۳ بهمن ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱/۱۰/۱۳۹۱
مکان برگزاری: شیراز، سالن های صدرا و سینا

همایش های همزمان:
اولین کنگره بین المللی پیشگیری از بیماری های قلبی
دومین کنگره بین المللی اکوکاردیوگرافی و تصویربرداری قلبی

سایت همایش

ناف انسان پناهگاه مناسبی برای زندگی بیش از دو هزار و 300 گونه باکتری مختلف محسوب می‌شود. گروهی از محققان هفت دانشگاه آمریکا در طرحی مشترک و با آنالیز 60 نمونه گرفته شده از بند ناف انسان موفق به شناسایی بیش از دو هزار و 300 گونه مختلف باکتری شدند. «راب دان» زیست شناس دانشگاه کارولینای شمالی و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می‌کند: ناف انسان اقامتگاه مناسبی برای گونه‌های مختلف باکتری است و تعداد باکتری های کشف شده در ناف انسان بسیار بیشتر از پیش‌بینی قبلی محققان است.
شایع‌ترین باکتری‌ها تمایل به فراوانی و تکثیر دارند، اما هیچکدام از دو هزار و 300 گونه باکتری در تمامی 60 نمونه گرفته شده از ناف انسان دیده نمی‌شوند و تنها هشت باکتری در 70 درصد از نمونه‌ها دیده شده است. همچنین محققان برای نخستین بار در پوست انسان، سه گونه آرکی باکتری (archaea) کشف کردند؛ این میکروارگانیسم اغلب در محیط هایی مانند آب های اسیدی یا آبفشان دیده می‌شوند که دو گونه آن در ناف یک مرد شناسایی شد. محققان تأکید می‌کنند: پیش‌بینی وجود گونه‌های مشخص باکتری در بدن انسان بسیار دشوار است و تنها می‌توان گونه‌های رایج‌تر را شناسایی کرد. این طرح با همکاری دانشگاه ایالتی موزه ملی علوم و دانشگاه کالیفرنیای شمالی با عنوان «جنگل میکروبی» در پوست انسان انجام و نتایج آن در مجله PLoSONE‌ منتشر شده است.

محققان انگلیسی آزمایش جدیدی ابداع کرده‌اند که در 10 دقیقه می‌تواند احتمال زایمان زودرس مادران باردار را پیش‌بینی کند. در زایمان زودرس، مادر بطور معمول شش هفته زودتر زایمان کرده و نوزاد نارس برای کامل شدن مراحل رشد از جمله تکامل ریه‌ها در بیمارستان بستری می‌شود. در حال حاضر برای پیشگیری از زایمان زودرس، پزشکان از روش استروئید درمانی و تجویز استراحت مطلق استفاده می‌کنند. اما محققان بیمارستان سنت توماس لندن آزمایش جدید ابداع کرده‌اند که در مدت کمتر از 10 دقیقه، احتمال زایمان زودرس مادر باردار را پیش‌بینی می‌کند.
در آزمایش سیستم هشدار زودهنگام، سطح پروتئین فیبرونکتین جنینی (fFN) در رحم و واژن زنان دچار انقباضات چند هفته پیش از زایمان اندازه‌گیری می شود. پروتئین فیبرونکتین جنینی در هفته 22 و پایان بارداری دیده می‌شود و در صورت مشاهده این پروتئین در زمانی بین این دو تاریخ به همراه انقباضات رحمی، احتمال زایمان زودرس مادر افزایش می‌یابد. اندازه‌گیری این هورمون شانس زایمان زودرس را پیش بینی کرده و می‌تواند جایگزین آزمایش‌های نه چندان دقیق فعلی شود. پروفسور «اندرو شنان» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می‌کند: صحت دقت آزمایش اندازه‌گیری سطح پروتئین fFN بسیار بالا است که می‌تواند نیاز به استراحت مطلق مادر در ماه‌های پایانی و درمان‌های تکمیلی نوزاد نارس را برطرف کند.

محققان دریافتند که استفاده از یک محصول تولید شده در جلبک‌های دریایی به بهبود سکته‌های مغزی کمک می‌کند. تایج یک تحقیق توسط محققان دانشگاه ویلمینگتون در کارولینای شمالی نشان می‌دهد که استفاده از ترکیب بروه توکسین – 2 (Brevetoxin-2) که به‌طور طبیعی در جلبک‌های دریایی تولید می‌شود توانست موجب رشد و افزایش انعطاف‌پذیری سلول‌های عصبی کشت داده شده موش‌های آزمایشگاهی شود. نتایج حاصل از این تحقیق، افزایش جوانه‌های عصبی و شکل‌گیری سیناپس جدید بین سلول‌های عصبی را در سلول‌های عصبی این موش‌های مورد مطالعه نشان می‌دهد.
محققان با اشاره به نتایج این تحقیق اظهار کردند: این یافته با تقویت پلاستیسیتی (انعطاف‌پذیری) ظرفیت مغز و افزایش یادگیری و حافظه، درمان بالقوه دارویی جدیدی را برای کمک به بهبود عملکرد مغز پس از وقوع سکته مغزی یا دیگر آسیب‌های مغزی فراهم می‌کند. به گفته محققان بروه توکسین یکی از هزاران موجودات اقیانوسی کشت داده شده در دانشگاه ویلمینگتون توسط تیم محققان این مطالعه بوده است. یافته‌های این تحقیق در نشریه آنلاین «مجموعه مقالات ملی علوم» منتشر شده است.

مهندسان آمریکایی نسل جدید حسگر کنترل علائم حیاتی بدن را در ابعاد و ضخامت یک تمبر طراحی کرده‌اند که با وزن بسیار سبک و اندازه کوچک، براحتی به پانسمان بدن بیمار متصل می‌شود. گروهی از مهندسان برق دانشگاه ایالتی اورگان نسل جدید حسگر «سیستم بر روی تراشه» را طراحی کرده‌اند که در حجم بالا قابل تولید است. این حسگر الکترونیکی یک بار مصرف و ارزان قیمت، از عملکرد بسیار دقیقی برای کنترل علائم حیاتی بیمار برخوردار است. پروفسور «پاتریک چیانگ» از محققان دانشگاه اورگان تأکید می‌کند: فناوری‌های کنونی امکان اندازه‌گیری سیگنال‌های بدن را با استفاده از ابزار و دستگاه‌های بزرگ، سنگین و پر هزینه فراهم کرده‌اند، اما حسگر جدید یک وسیله سبک و کوچک است که با هزینه‌ای بسیار کم تولید می‌شود.
حسگر جدید در اندازه و ضخامت یک تمبر طراحی شده است که براحتی بر روی سینه یا دیگر نواحی بدن قرار می‌گیرد و می‌تواند علائم حیاتی بیمار از جمله ضربان قلب یا دمای بدن را اندازه گیری کند. «چیانگ» خاطرنشان می‌کند: با ادغام این قطعات بزرگ بر روی یک ریز تراشه، علاوه بر صرفه جویی در مصرف انرژی می‌توان دستگاه‌های اندازه گیری پزشکی قابل حمل و ارزان تولید کرد. حوزه طراحی حسگرهای نظارتی پوشیدنی بسرعت در حال توسعه است و هر روز دستگاه‌های مختلفی طراحی می‌شوند که علاوه بر کاهش هزینه ها،‌ از کارآیی و حمل آسان برخوردار بوده و بخش درمان و مراقبت های پزشکی را با تحول چشمگیر مواجه خواهند ساخت.

تحقیقات جدید محققان نشان داده است که شکل‌پذیری و بلوغ عصبی در مغز کودکان نارس کاهش می‌یابد. محققان دانشگاه آدلاید با تحریک مغناطیسی مغز کودکان و نوجوانانی که به طور زودهنگام متولد شده‌اند با استفاده از یک روش غیرتهاجمی که منجر به القای پاسخ از مغز برای به دست آوردن پلاستیسیتی یا انعطاف‌پذیری مغز می‌شود، دریافتند تولد زودهنگام باعث کاهش واکنش مغز و انعطاف‌پذیری کمتری در مغز این افراد نسبت به گروه شاهد شده است.
محققان ضمن بیان اینکه رشد مغز بین هفته 20 و 37 دوران بارداری بسیار سریع است، افزودند: به دنیا آمدن حتی کمی پیش از موعد باعث تغییر قابل توجهی در ساختار مغز می‌شود و براین اساس توانایی و انعطاف‌پذیری مغز در افراد با تولد زود هنگام (در هفته سی و هفتم بارداری یا قبل از آن) کاهش می‌یابد. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است، پلاستیسیتی، ظرفیت تغییر مغز در نتیجه یادگیری و حافظه است و برای بهبود از صدمه به مغز نیز در طول زندگی بسیار حیاتی است زیرا باعث سازماندهی مجدد مغز، تغییر رفتار و قدرت ارتباط نورون‌ها در واکنش به ایجاد تغییرات در محیط زیست می‌شود.
به گفته محققان، گزارش‌های قبلی نیز نشان داده‌اند که کودکان حاصل از زایمان زودرس اغلب مشکلات حرکتی، شناختی و یادگیری دارند، با این حال فیزیولوژی مکانیسم این ارتباط هنوز ناشناخته است. یافته‌های این تحقیق در نشریه علوم اعصاب منتشر شده است.

تیمی از دانشمندان آمریکایی موفق به شناسایی ژنی شده‌اند که بقدری بر ساعت بدن انسان تاثیر گذاشته که می‌توان از روی آن حتی زمان مرگ احتمالی فرد را تشخیص داد. محققان امیدوارند که این یافته‌ها بتواند در نهایت برای تشخیص زمان مصرف موثرتر دارو در بیماران سکته قلبی و مغزی و یا نظارت دقیق‌تر بر بیماران بیمارستانی مورد استفاده قرار گیرد. این محققان بصورت اتفاقی زمانی که در حال بررسی پیشرفت بیماری آلزایمر و پارکینسون بودند، موفق به شناسایی این گونه ژنی شدند.
آنها به بررسی الگوهای خواب 1200 داوطلب سالم 65 ساله پرداختند که بطور سالانه از لحاظ عصبی و روانی خود را ارزیابی می‌کنند. محققان موفق به شناسایی یک مولکول در نزدیکی ژنی موسوم به «دوره 1» شدند که به عنوان پایه از آدنین(A) یا گوانین(G) برخوردار بود. گونه A با ضریب شش به چهار رایجتر بوده، از این رو از آنجایی انسانها از دو گروه کروموزوم برخوردارند یک انسان ممکن است با 36 درصد شانس برخورداری از دو A، 16 درصد از دو G و 48 درصد از A و G بطور همزمان مواجه باشد. این پژوهش که در سالنامه Neurology منتشر شده، نشان داده است که افراد برخوردار از ژنوتیپ AA بطور طبیعی یک ساعت زودتر از دارندگان ژنوتیپ GG بیدار شده، در حالیکه افراد دارای AG دقیقا در یک زمان میانه از خواب بیدار می‌شوند. آنها همچنین نشان دادند که افراد دارای ژنوتیپ AA یا AG بطور میانگین دقیقا پیش از ساعت 11 ظهر فوت کرده، در حالیکه دارندگان ژنوتیپ GG بیشتر پیش از ساعت 18 درگذشته‌اند.

افسردگی عامل خطرسازی برای افزایش خطر میزان مرگ و میر در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به ویژه در مردان است. محققان دانشگاه کالیفرنیا و واشینگتن، با بررسی نشانه‌های افسردگی و تأثیر آن روی 350 فرد مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید با میانگین سنی 60 سال که در شمال کالیفرنیا زندگی می‌کردند، نشان دادند بروز افسردگی با افزایش خطر میزان مرگ و میر در گروه مورد مطالعه همراه بوده است. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است خطر وقوع مرگ و میر برای مردان افسرده مبتلا به این بیماری دو برابر زنان افسرده مبتلا بوده است.
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد افسردگی و علائم افسردگی عامل خطر قابل توجهی برای بروز مرگ و میر در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید است با وجود اینکه بروز افسردگی لزوماً بخشی از روند این بیماری نیست. به گفته محققان، آرتریت روماتوئید یا ورم مفاصل یک بیماری مزمن خود ایمن است که درد و کاهش عملکرد مفاصل از نشانه‌های وقوع آن هستند.

زندگی در مناطقی سرشار از هوای آلوده باعث افت عملکردهای شناختی به ویژه در افراد مسن می‌شود. نتایج یک تحقیق در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نشان داد قرار گرفتن در معرض هوای ناسالم نه تنها می‌تواند باعث بروز مشکلات قلبی عروقی، تنفسی و حتی مرگ زودرس در جمعیت مسن شود بلکه شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد تماس با هوای آلوده دارای اثرات مخربی بر سلامت مغز و عملکردهای شناختی است.
براساس این گزارش، محققان با بررسی اطلاعات فردی 14 هزار و 793 فرد 50 ساله و مسن‌تر براساس داده‌های سطح متوسط ذرات معلق هوا در سال 2004 و ارزیابی میزان عملکرد شناختی این افراد با آزمون‌های موجود نشان دادند ذرات معلق هوا به قدری کوچکند که در صورت استنشاق به راحتی وارد ریه‌ها و مغز شده و از عوامل خطر مهم زیست محیطی برای لطمه به عملکردهای مغزی محسوب می‌شوند.
نتایج حاصل از این پژوهش حاکیست مواجهه با ذرات معلق هوا در محدوده 4.1 تا 0.7 میکروگرم در هر متر مکعب و هر 10 میکروگرم افزایش با افت 0.36 نمره در کاهش عملکردهای شناختی همراه بوده است که این اثر معادل به وجود آمدن تقریباً 3 سال پیری در میان افراد مورد مطالعه بوده است. به گفته محققان افزایش هر یک سال سن با افت 0.13 نمره در کاهش میزان عملکردهای شناختی و افت مغزی همراه است.

محققان دانشگاه ماستریخت هلند برای اولین بار موفق به تطبیق الگوهای فعالیت مغزی با معنی حروف خاص شده‌اند. ین دستاورد یک گام رو به جلو در تلاشهای دانشمندان برای خوانش تفکر افراد از روی فعالیت مغزی آنها بوده و می‌تواند به پزشکان در شناسایی هشیاری افراد مبتلا به آسیب مغزی کمک کند. در حال حاضر دستگاههایی وجود دارند که می‌توانند مغز انسان را برای تشخیص حروفی که در لحظه می‌شنود استراق سمع کند اما این دستاورد جدید ورای بازنمایی مغز از کلمات بوده و قصد دارد فعالیت معانی پایه آنها را شناسایی کند.
طبق فرضیه این محققان، جایی در مغز، بازنمودهای نوشتاری و گفتاری از لغت قرار دارد و معنی آنها پردازش می‌شود. آنها برای شکار این منطقه از یک اسکنر تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی(اف‌ام‌آرآی) برای بررسی فعالیت مغزی چهار داوطلب دو زبانه در زمان گوش سپردن به نام چهار حیوان گاو نر، اسب، کوسه و اردک به زبان انگلیسی استفاده کردند. محققان در این پژوهش الگوهای فعالیت مغزی را در قشر تمپورال قدامی چپ که در برخی از وظایف معنایی دخیل بوده، مورد نظارت قرار داده و از یک الگوریتم برای شناسایی کلمه شنیده شده توسط این داوطلبان بر اساس الگوی فعالیت مغزی استفاده کردند. آنها در نهایت تعجب دریافتند که لغت‌ها با معانی مشابه در زبان‌های مختلف باعث فعالیت یک بخش از نورونهای خاص در مغز می‌شوند.
محققان پیش‌بینی کرده‌اند که با ارتقای بیشتر فناوری تصویربرداری مغز می‌توان تعداد واژگان بیشتری را تنها از روی فعالیت مغزی شناسایی کرد. این در حالیست که این الگوهای مغزی در هر فرد منحصربفرد بوده و مانند چهره افراد که از اجزای مشابه برخوردارند، جزئیات است که باعث تفاوت آنها می‌شود. برای خوانش مغز یک انسان، دستگاه ابتدا باید بازنمایی خاص هر فرد را از هر واژه آموزش ببیند.

محققان دانشگاه کمبریج موفق به درمان سگ‌های دچار آسیب نخاعی با روش سلول بنیادی درمانی شدند. یوانات دچار آسیب نخاعی قادر به استفاده از پاهای عقب خود نیستند. محققان دانشگاه کمبریج در این طرح که نخستین نمونه آزمایش بر روی حیوانات غیر آزمایشگاهی دچار آسیب واقعی نخاعی محسوب می‌شود، با تزریق سلول‌های بنیادی گرفته شده از مخاط بینی، توان حرکتی پاهای عقب سگ های تحت آزمایش را بازگرداندند. در این آزمایش 34 سگ حضور داشتند که محققان پیوند سلولی را بر روی 23 سگ انجام دادند.
سلول‌های بویایی از مخاط بینی سگ برداشته و در محیط آزمایشگاهی بمدت چند هفته کشت داده شدند؛ سپس این سلول ها به ناحیه دچار آسیب نخاعی حیوان پیوند زده شدند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، تعداد زیادی از سگ های دریافت کننده پیوند سلولی توان حرکتی خود را بر روی تردمیل و با کمک هارنس (بند محافظ) بدست آوردند. پروفسور «رابین فرانکلین» سرپرست تیم تحقیقاتی از موسسه سلول های بنیادی کمبریج تأکید می کند: پیوند این نوع سلول ها به بخش آسیب دیده نخاعی منجر به بازیابی توان حرکتی حیوانات شده است.
«فرانکلین» خاطر نشان می‌کند: امیدواریم که این روش بتواند به بازیابی بخشی از توان حرکتی بیماران دچار آسیب نخاعی نیز کمک کند، اما انجام این روش بر روی انسان به آزمایشات بسیار بیشتری نیاز دارد. نتایج این آزمایش در مجله عصب شناسی Brain‌ منتشر شده است.

در یک دستاورد بزرگ برای فناوری نانو و بیماری ام‌اس، محققان دانشگاه نورث‌وسترن موفق به ساخت یک نانوذره تجزیه‌پذیر شده‌اند که یک خودروی عالی برای انتقال مخفیانه پادتن برای تحریک سیستم ایمنی و توقف حملات آن به میلین و یک مدل ام‌اس عودکننده فروکش کننده در موش‌ها بوده است. ین نانوفناوری جدید همچنین در طیف گسترده‌ای از بیماری‌های مرتبط با ایمنی از جمله دیابت نوع یک، حساسیتهای غذایی و هوایی مانند آسم قابل اجرا است.
در بیماری ام‌اس، سیستم ایمنی بدن به غشای میلین که سلول‌های عصبی مغز، نخاع و عصب بینایی را مورد پوشش قرار می‌دهد، حمله کرده و هنگامی که این پوشش تخریب می‌شود، علائم الکتریکی به طور کارآمد منتقل نشده و منجر به علائمی از بی‌حسی ملایم عضلات گرفته تا فلج یا کوری می‌شود. حدود 80 درصد از بیماران ام‌اس با نوع عود‌کننده فروکش کننده تشخیص داده شده‌اند. این نانوفناوری جدید کل سیستم ایمنی بدن را مانند درمان‌های کنونی ام‌اس سرکوب نمی‌کند بلکه در عوض هنگامی که این نانوذرات به پادتن‌های میلین متصل شده و درون بدن موشها تزریق شدند، سیستم ایمنی به حالت عادی اولیه بازمی گردد.
در بیماری‌هایی مانند ام‌اس، سیستم ایمنی بدن میلین را به عنوان یک مهاجم خارجی شناخته و به آن حمله می‌کند. این نانوذره که از پلیمر PLG ساخته و توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تائید شده، توسط لونی شی، استاد مهندسی و شیمی دانشکده مهندسی و علوم پایه مک‌کومیک دانشگاه نورث‌وسترن تولید شده است. این شیوه مشابه یکی از شیوه‌های مورد استفاده در کارآزمایی‌های انسانی اولیه و ثانویه کنونی است که در آن از سلولهای سفید خون خود بیمار برای انتقال پادتن استفاده می‌شود. این راه بسیار هزینه‌بر و پرزحمت است. شیوه جدید این دانشمندان نشان داده که این نانوذرات می‌توانند با تاثیر مشابه سلولهای سفید خون به عنوان خودروهای ناقل پادتن عمل کنند. این نانوذرات از پلیمر PLG ساخته شده‌اند که شامل اسید لاکتیک و اسید گلیکولیک هستند و هر دو متابولیت‌های طبیعی در بدن انسان به شمار می روند. جزئیات این پژوهش در مجله Nature Biotechnology منتشر شده است.

مصرف مکمل‌های ویتامین D در دوران بارداری می‌تواند خطر وقوع مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) را در کودکانی که مادرانشان در مناطق سردسیر با تابش نور خورشید اندک زندگی می‌کنند، کاهش دهد. محققان دانشگاه کویین ماری انگلستان به سرپرستی دکتر "اِسریرام راماپوگالان" طی پژوهشی که در نوع خود وسیع‌ترین تحقیق به شمار می‌رود، دریافتند که کودکان متولد فصل بهار (ماه‌های آوریل و می)، پنج الی 10 درصد خطر بالاتری برای ابتلا به ام اس دارند و این در حالی است که کودکان متولد پاییز ( ماه‌های نوامبر و اکتبر) پنج الی 10 درصد در خطر کمتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.
بر اساس این گزارش، حدود 90 درصد از زنان و به ویژه زنان باردار در ماه‌های زمستانی دچار کمبود ویتامین D هستند. به گفته سرپرست این پژوهش مصرف 1000 IU(واحد بین المللی) از ویتامین D خطر کمبود این ویتامین را از زنان باردار دور می‌کند و متقابلا نیز می‌تواند باعث کاهش وقوع "ام اس" شود. ویتامین D در دوران بارداری بر وضعیت ایمنی جنین تاثیر می‌گذارد و در نتیجه رخداد "ام اس" را دوران آتی زندگی نوزادان کنترل می‌کند. این پژوهش در مجله " Neurology, Neurosurgery and Psychiatry" منتشر شده است

پژوهشگران دریافتند که با بهینه‌سازی مصرف ویتامین D‌ از وقوع دیابت نوع یک پیشگیری می‌شود.  تحقیقات محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا روی سطوح خونی 2000 نفر یتامین D3‌، نشان داد که مصرف ویتامین D نقش پیشگیرانه‌ای در ابتلا به دیابت نوع یک دارد. محققان با بررسی نمونه‌های خونی افراد مورد مطالعه شامل مقایسه غلظت فرم قالب گردش سرم ویتامین دی (25 – هیدروکسی ویتامین D) افزودند: میزان 50 نانوگرم بر میلی لیتر از سطوح 25- هیدروکسی ویتامین D‌ سطوح بهینه‌ای از سرم ویتامین D‌ بوده و می‌تواند از وقوع نیمی از موارد دیابت نوع یک جلوگیری کند و هیچ خطر شناخته شده‌ای در ارتباط با این دوز وجود ندارد. نتایج دیگر این مطالعه ضمن بیان اینکه IU‌4000 ویتامین D3‌ در هر روز برای رسیدن به سطح مؤثر آن پیشنهاد می‌شود، می‌افزاید: اندازه‌گیری سطوح سرمی 25 – هیدروکسی ویتامین D‌ قبل از مصرف ویتامین D3‌ نیز مورد لزوم است. به گفته محققان در حال حاضر این اثرات سودمند فقط درخصوص ویتامین D3‌ بوده است و از مصرف خودسرانه اشکال مختلف ویتامین D‌ و مگادوزهای آن باید اجتناب شود.

برگزار کننده: انجمن بيوتکنولوژی جمهوری اسلامی ايران
زمان برگزاری: ۱۵ الی ۱۸ تیر ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۲۷/۱/۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران

همایش همزمان: چهارمین همایش ایمنی زیستی

سایت همایش

نتایج مطالعه محققان دانشگاه کوپنهاگ دانمارک نشان می‌دهد کمبود ویتامین C در دوران بارداری می‌تواند پیامدهای جدی را بر مغز جنین بر جای بگذارد. به گفته پروفسور "جنز لیکسفلد"، حتی میزان کمبود غیر قابل توجه ویتامین C در مادران باردار، 10 الی 15 درصد بر "هیپوکامپ" جنین (مرکز مهم پردازش حافظه) تاثیر گذاشته و از رشد بهینه مغز جلوگیری می‌کند. نتایج به دست آمده با تحقیقی بر گروهی از خوک‌های باردار کشور گینه آفریقا و توله‌هایشان به دست آمده است. علت انتخاب این دسته از خوک‌ها برای مطالعه این است که این خوک‌ها مانند همه انسان‌ها قادر به تولید ویتامین C در بدن خود نیستند. علاوه بر این، یافته‌های تحقیق انجام شده حاکی از آن است آسیب مغزی که در اثر کمبود ویتامین C در جنین ایجاد می‌شود، حتی با مصرف ویتامین C پس از تولد قابل جبران نخواهد بود.
دکتر "لیکسفلد" در ادامه می‌گوید: "افرادی با درآمد پایین که از نظر سبد غذایی فقیر هستند و همچنین افرادی سیگاری از کمبود ویتامین C رنج می‌برند. کودکانی که در این خانواده‌ها به دنیا می‌آیند، در خطر پرورش حافظه ضعیف قرار دارند. این کودکان ممکن است دچار مشکلات یادگیری و آموزشی باشند." پژوهشگران این مطالعه تاکید کرده‌اند که اگر زنان باردار رژیم غذایی متنوع داشته باشند و از کشیدن سیگار خودداری کرده و برای مثال روزانه قرص‌های مولتی ویتامین مصرف کنند، هیچ دلیلی برای نگرانی کمبود ویتامین C در بدنشان وجود نخواهد داشت. این پژوهش در مجله "PLOS ONE" منتشر شده است.

برگزار کننده: انجمن مغز و اعصاب ایران
زمان برگزاری: ۳ الی ۴ اسفند ۱۳۹۱
ارسال مقالات: ۱۵/۱۱/۱۳۹۱
محل برگزاری: تهران، بیمارستان فیروزگر

سایت همایش

برگزار کننده: کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی ایلام
زمان برگزاری: ۷ الی ۸ دی ۱۳۹۱
ارسال مقالات: ۳۰/۸/۱۳۹۱
محل برگزاری: ایلام

سایت همایش

Neonatal Circumcision

Circumcision is performed for a variety of religious and cultural reasons, often at the request of the parents. The American Academy of Pediatrics has concluded that current scientific evidence indicating potential medical benefits of newborn male circumcision is not sufficient to justify routine neonatal circumcision. Some of the medical benefits of circumcision are a lower risk of urinary tract infections and a lower risk of transmission of human papillomavirus and human immunodeficiency virus Circumcision may prevent phimosis, paraphimosis, and infections of the foreskin and glans such as balanitis, balanoposthitis, and balanitis xerotica obliterans. Proper hygiene can also reduce the risk of these conditions

دانلود با فرمت Windows Media Player
دانلود فایل PDF 
مقاله فارسی ختنه نوزادان
حجم فیلم: ۵۳.۶ مگابایت
مدت فیلم: ۱۳ دقیقه و ۲۵ ثانیه

Monitoring Ventilation with Capnography

Carbon dioxide is generated in the body as a metabolic byproduct. It dissolves in the blood and is transported in the bloodstream until it reaches the lungs, where it diffuses into the alveoli. The alveoli are ventilated through an open tracheobronchial tree and a patent upper airway. Carbon dioxide can then be detected in the patient's expired breath. The measurement of expired carbon dioxide is useful because it can provide insight into important life-sustaining processes, including metabolic, circulatory, and respiratory activity. When satisfactory measurements of carbon dioxide cannot be made during patient exhalation, medically significant impairment of one or more of these processes may be present

دانلود با فرمت Windows Media Player
دانلود فایل PDF
حجم فیلم: ۴۷.۸ مگابایت
مدف فیلم: ۱۶ دقیقه و ۳۲ ثانیه

Ultrasound-Guided Peripheral IV Placement

Placement of peripheral intravenous (IV) catheters is a fundamental skill that all health care professionals should possess. Unfortunately, it can be difficult to obtain IV access in some patients, including obese patients, children, and patients who have undergone placement of many IVs or who have a history of difficult IV access. Ultrasound guidance enables visualization of veins that are not apparent on physical examination, resulting in fewer needlesticks, more rapid cannulation, and less discomfort in patients with difficult IV access Ultrasound-guided IV placement is indicated when it is difficult or impossible to use traditional techniques. There is no contraindication to ultrasound-guided IV placement, but it is unnecessary when traditional techniques are sufficient. Health care providers who are proficient in standard placement techniques will find it relatively easy to learn ultrasound-guided techniques

دانلود با فرمت Windows Media Player
دانلود فایل PDF 
مقاله فارسی رگ گیری محیطی با هدایت سونوگرافی
حجم فیلم: ۲۷.۳ مگابایت
مدت فیلم: ۱۴ دقیقه و ۵۸ ثانیه

محققان آمریکایی نسل جدیدی از لنز مصنوعی را طراحی کرده‌اند که شباهت زیادی به لنز طبیعی چشم داشته و می‌تواند در آینده جایگزین لنز طبیعی صدمه دیده شود. فناوری طراحی لنز جدید GRIN یا «اپتیک شاخص شیب انکسار» نام دارد؛ این لنز از هزاران لایه پلیمری در مقیاس نانو ساخته شده که قادر به منحرف کردن یا شکست نور با درجات مختلف در زمان عبور از درون لنز است. «مایکل پونتینگ» از محققان پلیمر و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: چشم انسان یک لنز GRIN است؛ نور از لنز جلوی چشم عبور کرده و به عقب چشم می‌رسد و در درجات مختلف شکسته می‌شود که در این حالت مسیر نور بدون تکیه بر اپتیک پیچیده براحتی کنترل می شود.
محققان در ساخت لنز مصنوعی جدید از همین روش تقلید کرده اند؛ الگوبرداری از لنزهای طبیعی چشم انسان نخستین گام برای نشان دادن قابلیت‌ها، زیست سازگاری و سیستم‌های مواد دگردیس پذیر مورد نیاز برای ارتقاء فناوری فعلی ساخت ایمپلنت‌های نوری محسوب می‌شود. فناوری لنز مصنوعی GRIN می‌تواند در آینده کارآیی طبیعی‌تری نسبت به لنزهای قابل کاشت برای جایگزین شدن با لنزهای طبیعی چشم انسان ببخشد. این لنز همچنین علاوه بر کارآیی در حوزه فناوری هوایی، در دستگاه‌های تصویربرداری پزشکی کوچک شده یا لنزهای قابل کاشت نیز استفاده خواهد شد. این طرح با همکاری محققان دانشگاه کیس وسترن رزرو، موسسه فناوری «روز- هالمان»، لابراتوار نیروی دریایی آمریکا و تیم تحقیقاتی PolymerPlus انجام شده و نتایج آن در مجله Optical Express‌ منتشر شده است.

محققان مؤسسه مهندسی زیست‌پزشکی فرانهوفر آلمان، حسگر ضد رطوبت جدیدی را برای ارزیابی فشار مغزی ابداع کرده‌اند که می‌تواند به تشخیص زودهنگام زوال عقل و جنون منجر شود. این حسگر که مشابه حسگرهای فشار مورد استفاده در صنعت خودروسازی بوده، نشانگر یک تحول از کاشتهای پیشین است که به رطوبت اجازه ورود و تخریب دستگاه را می‌دادند. این دستگاه از ارتفاع و عرض یک در دو سانتی‌متر برخوردار بوده و انتظار می‌رود تا در نسخه‌های آینده کوچکتر شود. محققان آلمانی قاب خارجی آن را که پیش از این از مواد مصنوعی ساخته می‌شد با فلز درجه بالای قابل انعطاف تعویض کردند. تغییرات فشار درون مغز باعث خم شدن این قاب شده و این اطلاعات سپس به حسگر فشار درون آن منتقل می‌شود. مقادیر اندازه‌گیری شده در نهایت از طریق پالس‌های رادیویی به یک دستگاه خوانش در خارج از بدن بیمار انتقال یافته که نیروی مورد نیاز حسگر را تامین می‌کند و از این رو دیگر نیازی به پیل بر روی این دستگاه نیست.
این حسگر جدید می‌تواند نشانگر یک جهش چشمگیر به جلو برای بیماران و متخصصان بهداشت باشد که تاکنون بر کاوشگرهای بی‌سیم فشار درون جمجمه متکی‌اند که از طریق انتقال امواج رادیویی قابل خوانش بودند. یکی از مشکلات این کاوشگرها، مقاومت کم آنها در برابر رطوبت بوده و نفوذپذیری پوشش مصنوعی آنها به معنی خراب شدن حسگرها در طول چند روز یا حتی چند ساعت است. این حسگر با غلبه بر این مشکل می‌تواند برای ماهها یا حتی سالها به کار خود بدون نیاز به تکرار عمل جراحی ادامه دهد.
در حال حاضر تشخیص این بیماری چالشی است که به مراقبت پزشکی پیچیده و سخت برای افرادی که مستعد افزایش فشار درون جمجمه‌ای هستند، نیاز دارد. این کار به یک عمل جراحی برای الحاق یک کاوشگر از بالای سر نیاز دارد. به دلیل نوسانات در فشار درون جمجمه‌ای، سنجش‌های گسترده برای خوانش یک تشخیص نهایی بیماری مورد احتیاج است که همین امر باعث بستری شدن بیمار در بیمارستان برای روزها یا حتی هفته‌ها می‌شود. درحالی که با این حسگر جدید، ‌بیمار تنها برای خوانش سنجش‌ها به کلینیک مراجعه خواهد کرد. دانشمندان هنوز از دلیل افزایش ناگهانی فشار درون جمجمه‌ای در افراد باخبر نبوده اما این را می‌دانند که این شرایط منجر به اختلال در گردش خون و مرگ بخشهایی از مغز مشابه سکته مغزی می‌شود. این شرایط اکنون به عنوان عامل 10 درصد از پرونده‌های جنون در اروپا شناخته شده است.

پژوهشگران چینی با ترکیب داده‌های دریافتی از ضربان‌های الکتریکی واندازه‌گیری جریان خون در مغز، موفق به ابداع روشی برای تبدیل امواج مغزی به موسیقی شدند. تیم تحقیقاتی دانشگاه فناوری و علوم الکترونیک چین به سرپرستی «جینگ هو» از دو روش برای تبدیل امواج مغزی به موسیقی استفاده کرده اند.
در روش نخست، با استفاده از دستگاه الکتروانسفالوگرافی (EEG)‌، فعالیت الکتریکی در پوست سر ضبط شده و محققان با کمک یک برنامه نرم افزاری خاص، سیگنال های الکتریکی را به نت های موسیقی تبدیل کردند. دامنه یا ارتفاع امواج مغزی، تعیین کننده زیر و بم و طول امواج نیز تعیین کننده طول نت ها بودند،اما موسیقی تهیه شده با این روش چندان خوشایند و گوش نواز نبود.
در روش دوم با استفاده از دستگاه تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI)، سطح اکسیژن خون بصورت نیمه آنی بر روی دو داوطلب 14 و 31 ساله اندازه گیری شد که امکان مشخص کردن بخش های بدون اکسیژن مغز را برای محققان فراهم کرد. سپس محققان با ترکیب داده های دریافتی اسکن مغزی fMRI‌ و دستگاه EEG‌ موسیقی جدیدی ساختند که از نظر کارشناسان موسیقی بهتر از موسیقی ساخته شده با روش EEG بود. محققان امیدوارند که در آینده موسیقی مغز بتواند برای کنترل امواج مغزی مورد استفاده قرار گرفته و در شرایطی مانند اضطراب و افسردگی کارآیی داشته باشد. نتایج مطالعه محققان چینی در مجله PLoS ONE‌ منتشر شده است.

کشف دانشمندان انگلیسی در مورد حشرات می‌تواند به یک راه‌حل کلیدی برای ایجاد شنوایی به سبک سوپرمن منجر شود. محققان دانشگاه بریستول و لینکولن اخیرا توانسته‌اند یک اندام شنوایی را در گوش جیرجیرکها شناسایی کنند که می‌تواند الهام‌بخش تولید فناوری‌های جدید در پژوهش‌های حسگرهای صوتی مانند تصویربرداری پزشکی و سمعک باشد. این محققان توانسته‌اند بخش گمشده اره را در درک فرآیند انتقال انرژی در گوشهای غیر متعارف جیرجیرک‌ها شناسایی کنند.
جیرجیرک‌ها از چهار پرده صماخ به‌صورت دوتایی روی هر پای جلویی برخوردارند. با اینحال تاکنون چگونگی ارتباط اندام مختلف برای ارائه حس شنوایی به حشره شناخته نشده بود. از آنجاییکه پرده صماخ بطور مستقیم با گیرنده‌های حسی «Mechanoreceptor» مرتبط نیست، تاکنون چگونگی انتقال صوت از طریق هوا به این سلولها ناشناخته باقی مانده بود. این پژوهش بر روی جیرجیرک Copiphora gorgonensis تمرکز داشته و نشان داده که گوشهای این حشره مشابه پستانداران عمل می‌کند.
این محققان قصد دارند تا پژوهش‌های بیشتری را در مورد گوش گونه‌های دیگر Arachnoscelis انجام دهند که از فراصوت شدید برای بررسی توانایی جیرجیرک‌ها جهت شنیدن صدای زیر یکدیگر از فواصل طولانی استفاده می‌کنند. نتایج این پژوهش در مجله ساینس منتشر شده است.

محققان نانوزنجیرهایی ساخته‌اند که قبل از تبدیل شدن سلول‌های متاستاز به یک بافت جدید، روی آنها قرار گرفته و با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) محل آنها را شناسایی می‌کنند. سلول‌های بدخیم که از تومور اولیه جدا می‌شوند، در کل بدن به شکلی غیرقابل کنترل پخش شده و با ایجاد تومورهای جدید در نقاط دیگر، موجب مرگ بیمار می‌شوند. حال گروهی از محققان دانشگاه «Case Western Reserve» روشی برای تشخیص این متاستازها در سرطان سینه موش یافته‌اند که می‌تواند بسیار زودتر از روش‌های فعلی، این سلول‌های جابه‌جاشونده را شناسایی کند؛ با استفاده از این روش امکان تشخیص زودهنگام متاستاز و نجات بیماران سرطانی ایجاد می‌شود.
از تصاویر حاصل از این روش که نشان‌دهنده محل و اندازه سلول‌های متاستاز است، می‌توان در جراحی هدایت‌شده و خارج کردن آنها و یا رسانش داروهای ضدسرطان به‌ صورت هدفمند و کشتن این سلول‌ها استفاده کرد. «افستاتیوس کاراتاناسیس»، استادیار مهندسی زیست‌پزشکی و نویسنده اصلی این کار می‌گوید: میکرومتاستازها با چشم غیرمسلح قابل رویت نیستند، اما شما باید محل دقیق آنها را در این مرحله تشخیص داده و همه آنها را از بین ببرید. حتی اگر یک سلول نیز از چشم شما دور بماند، زمان زنده ماندن بیمار افزایش می‌یابد، اما همین سلول می‌تواند در نهایت به مرگ وی منجر شود.
فناوری‌های تشخیص تومور نمی‌توانند سلول‌های سرطانی را که در نقاط جدید جای گرفته‌اند، شناسایی کنند، زیرا این سلول‌های جابه‌جاشده شبیه تومورهای جاافتاده رفتار نمی‌کنند. پس از آنکه سلول‌های سرطان سینه وارد جریان خون می‌شوند، اغلب در کبد، طحال یا ریه‌ها جای گرفته و شروع به بیان بیش از اندازه مولکول‌های سطحی به‌ نام اینتگرین‌ها می‌کنند. اینتگرین‌ها به‌ عنوان یک چسب میان سلول سرطانی و لایه داخلی یک رگ خونی که غذا را به بافت می‌رساند، عمل می‌کنند. «کاراتاناسیس» می‌گوید: ما اینتگرین‌ها را هدف می‌گیریم. دیواره‌های یک رگ خونی معمولی در سمتی که خون جریان دارد، اینتگرین تولید نمی‌کند، مگر اینکه سلول‌های سرطانی در آنجا قرار داشته باشند.
محققان برای انجام این کار به نانوذراتی نیاز داشتند که بتوانند از جریان اصلی خون خارج شده و روی دیواره رگ خونی جای بگیرند. بیشتر نانوذرات به شکل کروی بوده و در نتیجه همراه جریان خون جابه‌جا می‌شوند. به‌ همین دلیل این پژوهشگران نانوذراتی ساختند که همانند حلقه‌های یک زنجیر به یکدیگر متصل شده و به دیواره رگ خونی وصل می‌شوند. سطح خارجی این زنجیره حاوی نقاط زیادی است که برای اتصال به اینتگرین‌ها طراحی شده‌اند. زمانی که یکی از این حلقه‌ها به اینتگرین‌ها متصل شود، ذرات دیگر به آن چسبیده و یک زنجیره را شکل می‌دهند. جزئیات این تحقیق در مجله «ACS Nano» منتشر شده است.

محققان دانمارکی عینک جدیدی طراحی کرده‌اند که با کمک چند لامپ ال ای دی، نور طبیعی روز را شبیه‌سازی کرده و از بروز افسردگی فصلی جلوگیری می‌کند. اختلال خلقی فصلی (SAD) یا افسردگی فصلی در در اثر گرمای هوا در تابستان یا در روزهای ابری و تاریک زمستان روی می دهد. افسردگی فصلی زمستان اواخر ماه سپتامبر (شهریور) آغاز شده و تا ماه مارس (فروردین) بطول می انجامد؛ نور درمانی یکی از روش‌های متداول درمان این اختلال محسوب شده و بیمار در طول روز مقابل نور خاصی قرار می‌گیرد. گروهی از مهندسان مکانیک با الگوبرداری از این روش درمانی، عینک «آفتابی» جدیدی مجهز به شش لامپ LED‌ طراحی کرده‌اند که نور کافی را از طریق یک بازتابنده منحنی در چشمان کاربر می‌تاباند. به گفته طراحان، 30 دقیقه استفاده روزانه از این عینک به معنای داشتن انرژی بیشتر برای کار کردن در روزهای ابری و تاریک پاییز و زمستان و پیشگیری از بروز افسردگی فصلی است. دو باتری سایز AAA‌ انرژی مورد نیاز عینک را تأمین می‌کنند. این محصول با قیمت 85 دلار به بازار عرضه شده‌اند.

آکاربوز يک مهارکننده آلفاگلوکوزيداز مي‌باشد که براي درمان ديابت مليتوس نوع دوم کاربرد دارد. اين دارو در واقع يک اوليگوساکاريد حاصله از فرآيند تخمير ميکروارگانيسمي به نام Actinoplanes utahensis است. اين اليگوساکاريد پيچيده قادر به تأخير و جلوگيري از هضم و جذب کربوهيدراتهاي مصرف شده پس از ميل غذا مي‌باشد. به همين دليل مصرف اين دارو قبل از غذا با افزايش مختصر غلظت گلوکز همراه خواهد شد. حاصل اين تأثير کاهش گلوکز پلاسما و کاهش ميزان هموگلوبين گليکوزيله بيماران دچار ديابت مليتوس نوع دوم خواهد بود.
بر خلاف سولفونيل اوره‌ها، آکاربوز قادر به افزايش ترشح انسولين نبوده‌ي و مکانيسم کاهنده‌ي قند خون آکاربوز حاصل يک رقابت برگشت‌پذير وقفه‌يي آنزيمهاي آلفاآميلاز پانکراس و اتصال با آنزيم آلفاگلوکوزيد هيدرولاز غشاي سلولهاي روده‌يي مي‌باشد. اتصال ترکيبات نشاسته‌يي با آنزيم‌ آلفا آميلاز موجب هيدروليز آنها به اليگوساکاريدها در روده‌ي ‌کوچک شده و اتصال با آنزيم آلفاگلوکوزيداز موجب هيدروليز اليگوساکاريدها به تري و دي‌ساکاريدها، گلوکز و ساير منوساکاريدها در جدار روده‌ي کوچک خواهد شد. بديهي است وقفه‌ي اين آنزيم‌ها در بيماران ديابتي سبب تأخير در جذب گلوکز و نهايتاً کاهش هيپرگليسمي آنها پس از غذا خواهد شد. به دليل همين ماهيت عمل متفاوت است که مصرف همزمان آکاربوز توسط بيماران تحت درمان با يک سولفونيل اوره از کنترل بهتر قند خون آنها را به دنبال خواهد شد. به علاوه آکاربوز درکنترل افزايش وزن بيماران متعاقب درمان با انسولين و سولفونيل اوره آزها نيز مؤثر خواهد بود. شايان ذکر است اين دارو هيچ تأثير وقفه‌يي بر فعاليت لاکتاز نداشته و لذا مصرف آن سبب القاي عدم تحمل لاکتوزي نخواهد شد.

ادامه مطلب

دانشمندان چینی توانسته‌اند که با استفاده از یک زیست‌حسگر نانوسیمی دو نوع مختلف آنفلوآنزا را در عرض چند دقیقه تشخیص دهند. این دانشمندان امیدوارند که افزاره آنها انقلابی در تشخیص آنفلوآنزا ایجاد کند و شیوع بیماری را در یک رخداد فراگیر به کنترل درآورد. اپیدمی‌های سالیانه آنفلوآنزا توسط دو نوع اصلی رخ می‌دهند و منجر به پنج میلیون مورد وخیم در سال با بیش از 500 هزار مرگ می‌شوند. آنفلوآنزای A انسانی یا از نوع H3N2 است یا H1N1 که به آنفلوانزای خوکی نیز معروف است. سهولت انتقال این بیماری، یک تست تشخیصی ساده و معتبر برای پزشکان مهیا می‌کند.
در حال حاضر، واکنش زنجیرهای پلیمراز بلادرنگ، که در آن RNA از مایعات تنفسی استخراج شده و تقویت می‌شود، استاندارد طلایی تشخیص است. چندین ساعت طول می‌کشد تا این تست کامل شود و به خاطر آشکارسازی RNA غیرعفونی و نیز نتایج منفی‌ اشتباه که ناشی از مقادیر کم ویروسی و مشکلات نمونه‌برداری است، روش عاری از نقصی نیست. «ماوشنگ یاو» و همکارانش از دانشگاه پکن و دانشگاه علم و فناوری پکن، تست دیگری ابداع کرده‌اند که دارای سرعت کافی برای استفاده بالینی است. این افزاره از یک زیست‌حسگر ساخته شده از توری نانوسیم سیلیکونی که با پادتن‌های آنفلوانزای A برای گیراندازی پروتئین ویروسی عامل‌دار شده است، استفاده می‌کند. پروتئین‌هایی که روی نانوسیم به دام می‌افتند، رسانایی الکتریکی افزاره را متناسب با غلظت ویروس تغییر می‌دهند. «یاو» می‌گوید: همین که این سیستم حسگری حاضر شد، کل زمان آشکارسازی حدود دو دقیقه طول می‌کشد. آنها قبلا از افزاره مشابهی جهت آشکارسازی بلادرنگ ویروس‌های آنفلوانزای هوابرد با نمونه‌گیری پیوسته استفاده کرده‌اند، ولی سیستم جدید آنها برای هوای بازدم است. بیمار در یک افزاره جمع‌آوری سرد، بازدم می‌کند. سپس، مایع حاصله 100 برابر رقیق‌تر می‌شود تا از تداخل‌های احتمالی سایر مولفه‌های تنفسی قبل از اعمال آشکارساز اجتناب شود.
این حسگر قادر به آشکارسازی 29 ویروس در میکرولیتر است. برای 90 درصد موارد تست شده تشخیص‌های مثبت یا منفی کاملا درست بودند. مرحله بعدی اتوماتیک کردن تست است. «یاو» می گوید که ما مشغول کار بر روی یک افزاره دستی جهت تشخیص نانوسیمی ویروس هستیم و این شدنی است. ما در آزمایشگاه، افزاره‌های الکترونیکی آماده‌ای داریم که سیگنال‌های الکتریکی را از نانوسیم گرفته و به یک سیستم CPU که می‌تواند سیگنال آشکارسازی را به قسمت‌های دور منتقل کند، می‌رسانند. این پژوهشگران، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ «Nano Letters» منتشر کرده‌اند.

دانشمندان مؤسسه فناوری ماساچوست نوعی پلیمر موسوم به mucin را در ماده مخاطی بدن کشف کرده‌اند که قادر است باکتری‌ها را به دام انداخته و از تجمع آن‌ها و تبدیل‌شان به نوعی بیوفیلم دشوار از لحاظ برطرف شدن ممانعت کند. بیوفیلم‌ها شامل کلونی‌های بزرگ متشکل از باکتری‌ها هستند و برطرف کردن این تجمعات باکتریایی فرایندی بسیار دشوار به شمار می‌آید. ماده مخاطی نوعی مکانیزم دفاعی در بدن است که از گوش، دهان، چشم و سایر غشاها در مقابل مهاجمان بالقوه محافظت می‌کند. به تازگی مارینا کالدرا و ران فریدلندر از موسسه ماساچوست رفتار نوعی باکتری را در پاسخ به پروتئین‌های این ماده مورد بررسی قرار دادند.
به ادعای آنها، مواد مخاطی زنجیره‌های طولانی متشکل از پروتئین بوده که دارای مولکول‌های قندی فراوان هستند. مولکول‌های قندی از حرکت باکتری‌ها و خوشه‌بندی‌ها آن‌ها جلوگیری می‌کنند. این عمل مانع از بروز عفونت و تشکیل بیوفیلم می‌شود. ادعای علمی جدید متفاوت از نظریه‌های پیشین مبنی بر چگونگی عملکرد ماده مخاطی عنوان شده است. بر اساس این نظریه‌ها، ماده مخاطی مواد خارجی را به دام نمی‌اندازد بلکه باکتری‌ها به طرز ساده‌یی در ترکیب چسبناک مخاط معلق می‌شوند و در آن‌جا به عنوان مواد منفرد آسیب کمتری در مقایسه با خوشه‌های جمعی وارد می‌کنند. تیم علمی هم‌اکنون در حال مطالعه این موضوع است که پروتئین‌های مخاطی چگونه به محصولات ضدباکتریایی از قبیل خمیر دندان به منظور محافظت از پوشش‌های حفاظتی معرفی شوند. جزئیات این کشف علمی در مجله Current Biology انتشار یافته است.

طراحان امیدوارند با افزودن حسگرهای مادون قرمز به تلفن همراه هوشمند، این دستگاه را به یک دماسنج بسیار حساس تبدیل کنند. نسل جدید تلفن‌های همراه هوشمند به دوربین‌های حساس، صفحات نمایشی لمسی و نرم افزارهای کاربردی مجهز شده اند و محققان امیدوارند که کاربرد تلفن همراه با افزودن حسگرهای مادون قرمز چند برابر شود. اندازه گیری درجه حرارت بدن نوزادان و کودکان یکی از دغدغه های والدین محسوب می شود؛ «جاکوب فرادن» در طرح ابتکاری خود قصد دارد از حسگرهای مادون قرمز بر روی تلفن همراه هوشمند بعنوان دماسنج استفاده کند. لنزهای مادون قرمز بدون برآمدگی در کنار دوربین تلفن همراه تعبیه می شوند و کاربر با نگه داشتن دستگاه مقابل پیشانی کودک می تواند در مدت یک ثانیه درجه حرارت بدن را با دقت بسیار بالا اندازه گیری کند.
فناوری حسگرهای مادون قرمز بر روی تلفن همراه هوشمند محدود به اندازه گیری دمای بدن انسان نبوده و می توان از آنها در کارهای روزمره مانند اندازه گیری دمای آب، مواد غذایی یا محیط استفاده کرد؛ همچنین این حسگرها دارای کاربرد در تشخیص نشت گاز، تست‌های تشخیص مصرف الکل یا سیستم های امنیتی منازل هستند. به گفته محققان، هزینه نصب حسگرهای مادون قرمز بر روی تلفن همراه هوشمند به مرور زمان کاهش می یابد، اگرچه پیش بینی می شود که سازندگان تلفن همراه از نصب این حسگرها برای اهداف دیگری استقبال می کنند.

یادمان باشد فراوان ترین گلبول های سفید در خون محیطی، نوتروفیل ها (لکوسیت های پلی مورفونوکلئر PMN) می باشند. در شرایط طبیعی نوتروفیل های با ۳ لوب غالب هستند، در حالی که نوتروفیل های ۴ لوبه و تعداد اندکی ۲ و ۵ لوبه نیز وجود دارد. در شیفت به چپ، سلول ها به سمت نابالغ تر شدن شیفت پیدا می کنند. در شیفت به چپ خفیف تا متوسط سلول های نابالغ مانند باندسل و متامیلوسیت دیده می شود. در شیفت به چپ شدید سلول های نابالغ شامل میلوبلاست، پرومیلوسیت و میلوسیت دیده می شوند. به کاهش تعداد نوتروفیل ها به کمتر از ۱۵۰۰ نوتروپنی گفته می شود.

محققان دانشگاه پیتزبورگ دست به ساخت الکترود فوق نازک از فیبر کربن زده‌اند که می‌توان فعالیت نورون‌ها را در حیوانات زنده ثبت کند. اتصال مغز انسان به رایانه یکی از چالش‌های علم مواد و همچنین زیست‌شناسی است؛ این که چه رابطی، از ظرافت کافی برای جلوگیری از آسیب‌رسانی به بافت‌های عصبی و همچنین ثبات لازم برای دهه‌های متمادی برخوردار است. دستاورد جدید دانشمندان، رابط عصبی کوچک از یک فیبر کربن بوده که با مواد شیمیایی برای افزایش مقاومت آن در برابر پروتئین‌های درون مغز پوشش یافته است.
قطر این الکترود ریزرشته جدید که برای ثبت علائم از یک نورون طراحی شده، تنها هفت میکرومتر است که نازکترین الکترود تولید شده تاکنون محسوب شده و 100 بار نازکتر از الکترودهای رایج در پژوهش‌های مغز حیوانات است.
محققان به الکترودهای طولانی مدت برای ارتقای رابط‌های مغز به دستگاه نیاز دارند. این سیتسم‌ها در مطالعات مقدماتی به افراد فلج در کنترل اندام رباتیک یا یک ماوس رایانه کمک کرده‌اند. با استفاده از این الکترودها برای ثبت فعالیت سلولهای مغزی، دانشمندان این علائم را به عنوان نشانگر حرکت سبیل یک موش یا تلاش یک فلج چهار اندام برای حرکت دستانش کد گذاری کرده‌اند. الکترودهای رایج پس از چند سال به دلیل ساختار مجدد بافتهای بریده شده در اطراف آنها از کار می‌افتند. برای ارتقای عملکرد این الکترودها، محققان سر آنها را با پلیمر پوشش داده‌اند که به آن در ثبت یک نشانه الکتریکی کمک می‌کند. نتایج این پژوهش در مجله Nature Materials منتشر شده است.

تماس با آفت‌کش‌ها، افرادی که دچار ترومای سر شده‌اند را تا 3 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری پارکینسون قرار می‌دهد. محققان امریکایی با بررسی هرگونه آسیب به سر و از دست دادن هوشیاری به مدت بیش از 5 دقیقه در 357 فرد مبتلا به بیماری پارکینسون و 754 فرد غیر مبتلا که همگی در یک منطقه کشاورزی زندگی می‌کردند، نشان دادند زندگی یا کار در نزدیکی مکان‌هایی که در آنها از پاراکوات یا علف‌کش‌ها استفاده می‌شود پس از وارد شدن ضربه به مغز خطر بروز بیماری پارکینسون را تا سه برابر بیشتر می‌کند.
براساس این گزارش، محققان با مشاهده بیشتر داده‌ها افزودند: افراد مبتلا به بیماری پارکینسون نسبت به افراد غیر مبتلا در این آزمایش تقریبا دو ضربه مغزی را با از دست دادن هوشیاری به مدت بیش از 5 دقیقه تجربه کرده بودند. از طرفی نتایج دیگر این مطالعه افزود: افراد مبتلا به این بیماری همچنین تا 36 درصد بیشتر از بقیه در معرض آفت‌کش‌ها قرار گرفته بودند. نتایج حاصل از این مطالعه حاکی است به نظر می‌رسد از لحاظ فیزیولوژیکی، ضربه به سر میزان آسیب‌پذیری سلول‌های مغزی نسبت به حمله آفت‌کش‌ها را بیشتر کرده و متعاقبا می‌تواند خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
به گفته محققان در حالی که هر یک از این دو عامل شامل ضربه مغزی و تماس با پاراکوات که جهت کنترل علف‌های هرز در محصولات بکار گرفته می‌شود خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش می‌دهد، ترکیب این دو عامل با افزایش خطر بیشتری در بروز این بیماری همراه است. یافته‌های این تحقیق در نشریه پزشکی آکادمی نورولوژی آمریکا منتشر شده است.

نتایج یک تحقیق نشان داد داشتن اضافه وزن در زنان با افزایش خطر ابتلا به بیماری مزمن آرتریت روماتوئید همراه است. محققان دانشگاه بریگهام و بیمارستان زنان به دنبال درک ارتباط بین اضافه وزن و بروز بیماری آرتریت روماتوئید با بررسی 121 هزار و 700 زن در سنین 30 تا 55 سالگی و همچنین 116 هزار و 608 زن 25 تا 42 ساله و مشاهده شاخص توده بدن (BMI)‌ آنها دریافتند اضافه وزن به عنوان یک مشکل عمده سلامتی در جهان میزان بروز بیماری آرتریت روماتوئید را افزایش می‌دهد.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است، افزایش خطر ابتلا به این بیماری در مطالعه موردنظر با ارزیابی BMI‌، سبک زندگی و شناسایی افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید براساس بافت هم‌بند و بررسی پرونده‌های پزشکی گروه مورد مطالعه مشخص شده است و عواملی مانند سن، مصرف الکل و دخانیات، تغذیه با شیرمادر، مصرف قرص‌های ضدبارداری و غیره نیز در نظر گرفته شده‌اند.
به گفته محققان، آرتریت روماتوئید، یک بیماری مزمن است که باعث درد، سفتی، تورم، محدودیت حرکت و از دست دادن عملکردهای چندین مفصل می‌شود که اگرچه مفاصل اصلی تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند اما التهاب می‌تواند در اندام‌های دیگر توسعه یابد. حدود 1.3 میلیون آمریکایی به بیماری آرتریت روماتوئید مبتلا هستند و میزان ابتلا به این بیماری به طور معمول در زنان 2 برابر مردان است.

محققان برای نخستین بار در انگلیس نوعی شیوه درمانی معرفی کرده‌اند که در آن کبد سرطانی را ایزوله می‌کنند در حالی که این عضو در حال گرفتن "حمام شیمیایی" است. این فرایند کبد را با دوز بالایی از شیمی‌درمانی و بدون اثرگذاری بر سایر اندام‌های بدن اشباع می‌کند. برایان استدمن این روش موسوم به CS-PHP را بر روی دو بیمار مبتلا به سرطان کبد به مدت 60 دقیقه با موفقیت آزمایش کرد. 
در شیوه جدید داروی شیمیایی از طریق یک کاتتر مستقیماً به درون کبد تزریق می‌شود و سپس خون موجود در رگ‌های خارج شونده از کبد گرفته شده و از طریق یک کاتتر دارای دو بالن، فیلتر می‌شود. این موضوع موجب می‌شود که خون تمیز به بدن باز گردد. در روش مزبور دارو با دوز بالاتری از حد نرمال مستقیماً به کبد وارد شده و در آن جا تومور سرطانی را مورد هدف قرار می‌دهد. شیوه ارائه شده دارای کمترین میزان تهاجم است. این شیوه قبلاً در کشورهای امریکا، آلمان، ایتالیا، ایرلند و فرانسه مورد استفاده قرار گرفته بود.
مطالعات نشان می‌دهد بیمارانی که این فرایند را دریافت کرده‌اند پنج برابر عمر طولانی‌تر نسبت به بیمارانی دارند که بهترین روش درمانی جایگزین را تجربه کرده‌اند. به گفته استدمان، این ایده همچنین می‌تواند برای درمان انواع دیگر سرطان از جمله سرطان روده بزرگ، ملانوم و سرطان پستان به کار رود. شیمی‌درمانی معمول مورد کاربرد در درمان سرطان کبد موجب وارد آمدن آسیب ناخواسته به سایر بخش‌های بدن می‌شود.

مهندسان زیستی دانشگاه هاروارد موفق به ساخت یک چارچوب زیستی متراکم شده‌اند که می‌تواند با یک سرنگ به بدن تزریق شده و دوباره در درون بدن به شکل اولیه خود در بیاید. چارچوب‌های زیست‌سازگار مانند آن‌هایی که برای تحریک ترمیم بافتهای قلبی و استخوان و مفاصل در بدن تولید شده‌اند، معمولا برای کاشت به عمل جراحی نیاز دارند اما این ماده تنها با یک تزریق قابل اعمال است. این ماده همچنین از ظرفیت حمل دارو یا سلولهای زنده برخوردار است که در زمان تجزیه آن درون بدن آزاد می‌شوند.
این اسفنج قابل تزریق اساسا از یک ژله مبتنی بر جلبک دریایی موسوم به آلژینات ساخته شده است. این ماده در حقیت یک ژل اسفنجی است که از طریق فرآیند انجماد موسوم به «cryogelation» شکل می‌گیرد. هنگامی که آب در حلال آلژینات منجمد می‌شود، بلورهای یخ خالص شکل گرفته و ژل اطراف بیشتر متمرکز می‌شود. پس از تزریق این بلورهای یخی آب شده و شبکه‌ای از سوراخهای بزرگ را برای جریان آسان مایعات و مولکولهای بزرگ را در اختیار قرار می‌دهد. سلول‌های زنده را می‌توان به دیواره‌های این شبکه وصل کرد و پروتئین‌های کوچک و بزرگ و داروها نیز در خود ژل آلژینات این ماده قابل نگهداری هستند. برخلاف ژل‌های آلژینات دیگر که شکننده هستند، با استفاده از این شیوه، محققان توانستند یک ژل محکم و متراکم را با سنجش ترکیب آلژینات و تنظیم زمان فرآیند انجماد تولید کنند.
این محققان نشان داده‌اند که سلول‌ها و داروها را می‌توان به طور دست‌نخورده با این اسفنج از میان یک سوزن ریز سرنگ به بدن منتقل کرد. با قرار گرفتن در درون بدن، این اسفنج به شکل اولیه خود بازگشته و به مرور محموله خود را آزاد می‌کند. در حالی که به گفته این تیم، ژل‌های دیگر برای تزریق نیز وجود دارد، این مواد از ساختار ذاتی برخوردار نبوده و به سادگی برای پرکردن هرگونه فضای در دسترس جریان پیدا می‌کنند. در مقابل، از آنجایی که این ژل اسفنج مانند قابل تزریق قابل ساخت در هر اندازه و شکل است، می‌توان از آن برای پر کردن حفره‌های از پیش تعریف شده درون بدن استفاده کرد.
این محققان اکنون شکل‌های دیگر از جمله مربع، قلب و ستاره را تولید کرده‌اند که درون یک سرنگ جمع شده و پس از تزریق به شکل اولیه خود برمی‌گردند. از جمله کاربردهای این مواد می‌توان به استفاده از آنها در سلول درمانی، مهندسی بافت، پرکننده‌های پوستی در مواد آرایشی، انتقال مواد دارویی و ایمنی‌درمانی مبتنی بر چارچوب اشاره کرد. همچنین قابلیت بازیابی شکل اولیه مواد باعث ظهور کاربردهای دیگر آنها در بازسازی تکه‌های بافت و پر کردن مناطق آسیب بزرگ با چند جسم کوچکتر شده است. گام بعدی این محققان، تکمیل سرعت تخریب ژل منجمد در زمان تجزیه با سرعت مشابه رشد بافت جدید برای جایگزینی آن است.

مطالعات صورت گرفته توسط پژوهشگران آمریکایی نشان می‌دهد، والدینی که فرزندان خود را تنبیه می کنند یا بر سرآنها فریاد می زنند، کودکان خود را با ریسک بالای ابتلا به بیماری های مختلف از جمله سرطان و بیماری های قلبی مواجه می‌سازند. پژوهشگران روانشناسی دانشگاه پلیموت تأثیر تنبیه بدنی و رفتارهای خشن والدین با کودکان و احتمال بروز بیماری های مختلف را مورد مطالعه قرار داده اند. محققان تأکید می کنند، هرگونه تنبیه بدنی اعم از ضعیف یا شدید در دوران کودکی می تواند خطر ابتلا به بیماری های مختلف در آینده را افزایش دهد. تحقیقات جدید نشان می دهد، والدین با فریاد زدن بر سر کودکان یا تنبیه کردن آنها، فرزندان خود را در معرض مشکلات جدی سلامتی از جمله احتمال ابتلا به سرطان، بیماری های قلبی و آسم قرار می دهند.
ایجاد استرس، اصلی ترین علت بروز مشکلات سلامتی در کودکان عنوان شده است؛ افزایش سطح استرس باعث تغییرات بیولوژیکی در کودک شده و فرد را مستعد ابتلا به بیماری های مختلف در سال های آتی می کند. پروفسور «مایکل هایلند» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: استرس سال های نخست زندگی در اشکال آسیب های جسمی ناشی از تنبیه بدنی باعث تغییرات در دراز مدت و افزایش خطر ابتلای فرد به بیماری های مختلف در آینده می شود. نتایج این مطالعه در مجله Behavioural Medicine (پزشکی رفتاری) منتشر شده است.

گروهی از پژوهشگران انجمن مهندسی و پژوهشی مواد «A*STAR» خانواده‌ای از رنگدانه‌ها طراحی کرده‌اند که خاصیت فلورسانسی آن‌ها با توده‌ای شدن افزایش می‌یابد. انتظار می‌رود نانوذرات فلورسانسی پرشده با رنگدانه‌های آلی گسیلنده نور، انقلابی در فناوری‌های تصویربرداری زیستی ایجاد کنند. هنگامی که رنگدانه‌های متداول با غلظت زیاد همراه نانوذرات استفاده می‌شوند، به صورت توده درآمده و شدت گسیل خود را از دست می‌دهند. درون رنگدانه‌های متداول یک کروموفور (عامل رنگی مولکولی) تخت به نام دی‌سیانومتیلن اصلاح شده- تری‌فنیل‌آمین وجود دارد که در محلول‌های رقیق نور قرمز گسیل می‌کند، ولی به هنگام توده‌ای شدن فلورسانس ضعیفی دارد.
«بین لیو»، محقق این تیم تحقیقاتی می‌گوید: نزدیکی بیش از حد این کروموفورها باعث فرونشانی فلورسانسی می‌شود که ناشی از گذارهای غیرتابشی است. وی و همکارانش، این فرایند را با اتصال آویزه‌های تترا فنیل‌ اتیلن پروانه‌ای شکل به انتهای این کروموفور وارون کردند. برخلاف ترکیبات تخت، شکل پروانه‌ای مانع از برهم‌کنش قوی بین کروموفورها شده و فرایند فرونشانی توده‌ای را بلوکه می‌کند. علاوه بر این، حبس فیزیکی از چرخش آزادانه پروانه‌ها جلوگیری کرده و گسیل نور را ممکن می‌کند.
این گروه با ماتریس آلبومین سرم گاوی (BSA) که یک پلیمر زیست‌سازگار با مصارف پزشکی است، رنگدانه‌های مذکور را فرمول‌بندی کرده و عملکرد کاوشگری آنها را ارزیابی کردند. مشخصه‌یابی تجربی نشان داد که طول‌ موج بیشینه گسیل این نانوذرات با کپسوله شدن بدون تغییر می‌ماند و اینکه شدت نور گسیل شده با بارگذاری رنگدانه افزایش می‌یابد. تصویربرداری از سلول‌های سرطانی سینه فاش کرد که این نانوذرات، فلورسانس شدیدتر و یکنواختتری در سیتوپلاسم نسبت به توده‌های آزاد ایجاد می‌کنند و این نشان می‌دهد که این نانوذرات درخشندگی سلولی این رنگدانه‌ها را افزایش داده‌اند. همچنین آنها متوجه شدند که این نانوذرات دارای پایداری نوری در محیط‌ های بیولوژیکی بوده و زیست‌سازگاری خوبی دارند.
این پژوهشگران این نانوذرات را به صورت وریدی به موش‌های دارای سرطان کبد تزریق کردند. آنها متوجه شدند که برخلاف توده‌های آزاد، نانوذرات به طور گزینشی در تومور تجمع شده و بافت سرطانی حیوان را روشن می‌کنند. «لیو» می‌گوید: این نمایش به اهمیت فرصت‌های پژوهشی جدید در بررسی کاوشگرهای تشخیصی مشابه با کاربردهای بالقوه پزشکی اشاره دارد. همچنین می‌توان از این نانوذرات برای فهم گسترش سرطان و یا سرنوشت سلول‌های بنیادی فراکاشتی استفاده کرد. «لیو» اظهار می‌کند: اجتماع این کاوشگرها با عامل‌های تصویربرداری هسته‌ای یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی می‌تواند نویدبخش تصویربرداری چند مدی باشد. این پژوهشگران، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی «Advanced Functional Materials» منتشر کرده‌اند.

اسکن‌های تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی(اف‌ام‌آرآی) توانسته است به پزشکان در برقراری ارتباط با یک بیمار کانادایی که در اثر تصادف برای 12 سال در حالت نباتی به زندگی خود ادامه می‌دهد، کمک کند. اسکات روتلی 39 ساله در این ارتباط به پزشکان از نبود درد در بدن خود سخن گفته که اولین ارتباط یک بیمار خاموش مبتلا به آسیب‌های شدید مغزی در پاسخگویی مستقیم در مورد وضعیت و درمان وی به شمار می‌رود. آدریان اوون، دانشمند اعصاب انگلیسی در گفتگو با شبکه خبری بی‌بی‌سی اظهار کرد: اسکات توانسته یک ذهن هوشیار متفکر را به نمایش بگذارد. ما مغز وی را چندین بار اسکن کردیم و الگوهای فعالیت مغزی وی نشان دهنده پاسخگویی وی به سوال‌های ما بود. به اعتقاد ما اسکات می‌داند که چه کسی بوده و کجاست.
اوون سرپرستی تیمی را در موسسه مغز و ذهن دانشگاه اونتاریوی غربی برعهده داشته که از اسکن‌های ام‌آر‌آی برای اندازه‌گیری واکنشهای روتلی استفاده می‌کند. آزمایشات قدیمی نشان از این داشتند که روتلی در یک وضعیت نباتی به سر می‌برد و از هیچ فعالیت مغزی مناسبی برخوردار نیست. اوون و پزشکان دیگر این وضعیت جدید را بدین معنی می‌دانند که کتابهای پزشکی با پیش رو آمدن ارزیابی بیماران دارای آسیب‌های شدید مغزی باید دوباره‌نویسی شوند. نورولوژیست پیشین روتلی برای یک دهه گفته بود که تمام نتایج آزمایشات انجام شده از اسکن‌های مغزی روتلی نشان‌دهنده عدم تجربه هیچ گونه فعالیت ذهنی بوده است. به گفته اوون، این نتایج می‌تواند به مراقبتهای پیشرفته‌تر از بیماران برای آن دسته از افرادی که از آسیبهای مغزی شدید رنج می‌برند منجر شود و یک بهبود عمده در رسیدگی روزانه به بیماران از جمله وظایف معمولی مانند غذا دادن یا حمام کردن به شمار خواهد رفت. همچنین از آنجایی که اسکنهای اف‌ام‌آرآی از تابش استفاده نکرده و کاربرد آنها توسط متخصصان آموزش دیده‌ بسیار آسان است، پزشکان می توانند از آنها برای برقراری ارتباط منظم با بیماران استفاده کنند.

نانوذرات در زمینه رسانش هدفمند داروها به سلول‌ها بسیار نویدبخش بوده‌اند، اما محققان دانشگاه جرجیا با بهره‌گیری از نانوذرات در رسانش دارو به بخش خاصی از درون سلول، فرایند رسانش دارو را متحول ساخته‌اند. این محققان با هدفگیری میتوکندری که اغلب با نام «نیروگاه سلول‌ها» نامیده می‌شود، کارایی روش‌های درمانی مبتنی بر میتوکندری را که در تحقیقات مربوط به درمان سرطان، آلزایمر و چاقی به کار می‌روند، افزایش داده‌اند. شانتا دار، استادیار شیمی دانشکده هنر و علوم و نویسنده اصلی مقاله این کار می‌گوید: «میتوکندری یک اندام سلولی بسیار پیچیده است که دسترسی به آن بسیار دشوار است، اما این نانوذرات به‌نحوی طراحی شده‌اند که در مکان مناسب کار درست را انجام دهند». دار و همکارانش از یک پلیمر زیست‌تخریب‌پذیر مورد تأیید FDA برای ساخت این نانوذرات و سپس کپسوله کردن داروهای مختلف و بررسی اثر درمانی آنها روی بیماری‌های گوناگون استفاده کردند. این پژوهشگران برای مطالعه کارایی این سامانه دارورسانی در درمان سرطان، داروی لونیدامین را درون این ذرات کپسوله کردند. لونیدامین ترکیبی است که از تولید انرژی در میتوکندری جلوگیری می‌کند. استفاده از این دارو روی سلول‌های سرطانی کاشت شده نشان داد که هدفگیری میتوکندری کارایی دارو را 100 برابر نسبت به استفاده از داروی خالص، و 5 برابر نسبت به استفاده از نانوذراتی که بخش بیرونی سلول را هدف می‌گیرند، افزایش می‌دهد.
همچنین ترکیب کورکومین در جلوگیری از تشکیل پلاکت‌های آمیلوئیدی که نشانه بیماری آلزایمر به‌شمار می‌رود، نویدبخش بوده است، اما این ترکیب در مجاورت نور به سرعت تجزیه شده و توسط بدن تخریب می‌شود. محققان توانستند با کپسوله کردن این ترکیب در نانوذرات هدف‌گیرنده میتوکندری قابلیت زنده‌ماندن سلول‌های کاشت‌شده مغز را حتی در حضور عاملی که تشکیل این پلاکت‌ها را تقویت می‌کرد، افزایش دهند. 100 درصد سلول‌هایی که تحت تأثیر این عامل قرار داشتند، در حضور عامل محرک تولید پلاکت‌های آمیلوئیدی زنده ماندند، در حالی که در صورت استفاده از کورکومین خالص 67 درصد، و در صورت استفاده از نانوذرات حاوی کورکومین که بخش بیرونی سلول‌ها را هدف می‌گیرند، 70 درصد سلول‌ها توانستند جان سالم به در ببرند.
همچنین این پژوهشگران داروی ضدچاقی 2,4-DNP را که کارایی تولید انرژی در میتوکندری را کاهش می‌دهد، درون این نانوذرات کپسوله کرده و دریافتند که میزان تولید چربی توسط سلول‌های کاشت‌شده به نام preadipocytes نسبت به سلول‌هایی که در معرض داروی خالص قرار داشتند تا 67 درصد، و نسبت به سلول‌های درمان شده توسط نانوذراتی که بخش بیرونی سلول‌ها را هدف می‌گیرند، تا 61 درصد کاهش می‌یابد. جزئیات این تحقیق در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

فشار خون بالا در کودکان و نوجوانان يک بيماري روبه‌رشد است که پزشکان غالبا از آن غفلت مي‌کنند. مقادير طبيعي فشار خون براي کودکان و نوجوانان بر اساس جنس، سن و قد تهيه شده و در قالب جداول استاندارد در دسترس هستند. تعريف مرحله قبل از پرفشاري خون (prehypertension) در کودکان و نوجوانان اين است: فشار خون بيشتر يا مساوي صدک 90 ولي کمتر از صدک 95 براي جنس، سن و قد، يا داشتن فشار خون 80/120 ميلي‌متر جيوه يا بيشتر. پرفشاري خون به صورت فشار خون مساوي يا بيشتر از صدک 95 تعريف مي‌شود. احتمال وجود اتيولوژي ثانويه براي پرفشاري خون در کودکان بسيار بيشتر از بزرگسالان است و بيماري پارانشيمي کليه و بيماري عروق کليه شايع‌ترين علل آن محسوب مي‌شوند. وجود اضافه‌وزن و چاقي در کودکان، همراهي قوي با پرفشاري خون اوليه دارد. در تمامي کودکاني که تشخيص پرفشاري خون براي آن‌ها به تازگي گذاشته شده، اخذ شرح حال و انجام معاينه به منظور رد بيماري‌هاي طبي زمينه‌اي ضروري است. کودکان مبتلا به پرفشاري خون همچنين بايد از نظر ساير عوامل خطر بيماري قلبي- عروقي شامل ديابت و هيپرليپيدمي غربالگري شوند و با انجام اکوکارديوگرافي و معاينه شبکيه تحت ارزيابي از نظر آسيب اعضاي هدف قرار بگيرند. يکي از درمان‌هاي پرفشاري خون در کودکان تغييرات سبک زندگي شامل اين موارد است: کاهش وزن براي بيماران دچار اضافه‌وزن يا چاقي، رعايت رژيم غذايي سالم و کم‌سديم، فعاليت جسمي منظم، و اجتناب از مصرف سيگار و الکل. کودکان مبتلا به پرفشاري خون علامت‌دار، پرفشاري خون ثانويه، آسيب اعضاي هدف، ديابت يا پرفشاري خون پايدار علي‌رغم اقدامات غير دارويي، بايد تحت درمان با داروهاي ضد فشار خون قرار گيرد. ديورتيک‌هاي تيازيدي، مهارکننده‌هاي آنزيم مبدل آنژيوتانسين، بلوکرهاي گيرنده آنژيوتانسين II، بتابلوکرها و بلوکرهاي کانال کلسيم در کودکان بي‌خطر و موثر هستند و به خوبي تحمل مي‌شوند.

PDF متن کامل مقاله                HTML متن کامل مقاله

امروزه بيماراني که براي جراحي‌هاي برقراري مجدد مسير عروق کرونر (coronary revascularization) ارجاع مي‌شوند، نسبت به گذشته سن بيشتري دارند و لذا احتمالا به بيماري شديدتري در عروق خارج قلبي خود مبتلا هستند. علي‌رغم اين مشکلات، در سال‌هاي اخير ميزان مرگ‌ومير پيوند باي‌پس عروق کرونر (CABG) در صورتي که با جراحي ديگري همزمان نباشد، دايما در حال کاهش بوده است. با وجود اين، عوارض عصبي از جمله سکته مغزي و افت شناختي همچنان يک نگراني مهم براي اين بيماران سالمند محسوب مي‌شوند.
تاکنون درک ناکامل از پاتوفيزيولوژي اين عوارض مانع تدوين راهبردهايي براي کاهش بروز حوادث عصبي پس از عمل شده است. تا حدي به دليل اين تصور که عوارض عصبي اختصاصا به استفاده از باي‌پس قلبي- ريوي خارج بدني ارتباط دارند، تکنيک‌هايي براي انجام CABG بدون باي‌پس قلبي- ريوي (موسوم به جراحي بدون پمپ [off- pump] در مقابل جراحي با پمپ [on- pump]) ابداع شدند. با اين حال، کارآزمايي‌هاي آينده‌نگر بزرگ در سال‌هاي اخير براي مقايسه ميزان عوارض عصبي جراحي‌هاي متعارف با پمپ با جراحي‌هاي بدون پمپ، کاهش معني‌دار خطر در صورت جراحي بدون پمپ را نشان نداده‌اند. در نتيجه، تلاش‌ها براي کاهش بروز آسيب‌هاي عصبي پس از عمل، به جاي متغيرهاي مرتبط با خود جراحي بيشتر بر عوامل خطر مرتبط با بيمار (از قبيل ميزان آترواسکلروز آئورت، شريان‌هاي کاروتيد و مغز) متمرکز شده‌اند. اگرچه امروزه مراکز جراحي بيشتري قبل و حول‌وحوش عمل به غربالگري بيماران داراي خطر افزايش‌يافته سکته مغزي و تعديل تکنيک‌هاي جراحي بر اساس يافته اين غربالگري‌ها مي‌پردازند، اين رويکرد هنوز به صورت استاندارد مراقبت درنيامده است. بنابراين عجيب نيست که ميزان عوارض عصبي بين مراکز مختلف تا اين حد تفاوت دارد. در اين مقاله مروري، در مورد پاتوفيزيولوژي سکته مغزي و افت شناختي به عنوان دو پيامد پس از CABGهاي امروزي بحث مي‌شود و سپس راهبردهاي نوظهور براي کاهش ميزان چنين پيامدهايي ذکر مي‌گردند.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

با افزايش نسبت افراد بالاي 65 سال در جهان، شيوع زوال عقل (دمانس) نيز افزايش خواهد يافت. عوامل خطر زوال عقل عبارتند از: سن، سابقه خانوادگي زوال عقل، ژنوتيپ آپوليپوپروتئين E4، بيماري قلبي- عروقي همراه، مصرف طولاني‌مدت آنتي‌کولينرژيک‌ها و سطح پايين‌تر تحصيلات. در ارزيابي موارد مشکوک به زوال عقل از شرح حال، معاينه فيزيکي، ارزيابي کارکردي، آزمون‌هاي شناختي، مطالعات آزمايشگاهي و بررسي‌هاي تصويربرداري استفاده مي‌شود. در شرايط شلوغ سرپايي، استفاده از رويکرد مبتني بر دو ويزيت براي پزشکان مراقبت‌هاي اوليه اقدامي هزينه- اثربخش است. در ويزيت اول پزشک بايد از يک آزمون غربالگري مثل آزمون روان بودن گفتار⁽¹⁾، ابزار مختصر ارزيابي شناختي⁽²⁾ يا Sweet-16 استفاده کند. ميزان حساسيت و اختصاصي بودن اين آزمون‌ها براي شناسايي زوال عقل بالاست و حتي در عرض 60 ثانيه هم قابل انجام هستند. اگر نتيجه آزمون غربالگري غيرطبيعي باشد يا شک باليني به ساير بيماري‌ها وجود داشته باشد، آزمون‌هاي آزمايشگاهي و تصويربرداري مناسب بايد درخواست شوند و بيمار بايد براي انجام آزمون‌هاي شناختي بيشتر مجددا مراجعه کند. در ويزيت دوم بايد اين آزمون‌ها (در صورت عدم انجام در ويزيت اول) انجام گيرند: ارزيابي مختصر وضعيت ذهني⁽³⁾، مقياس افسردگي سالمندان⁽⁴⁾ و آزمون‌هاي روان بودن گفتار و کشيدن ساعت⁽⁵⁾.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

در ايالات متحده افسردگي 9 بيماران را درگير مي‌کند و مسوول 43 ميليارد دلار از هزينه‌هاي مراقبت پزشکي است. کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات متحده (USPSTF) غربالگري افسردگي در نوجوانان و بزرگسالان را در طبابت باليني در جايي که سيستم‏هايي براي حصول اطمينان از تشخيص دقيق، درمان مؤثر و پيگيري وجود دارد توصيه مي‌کند. اين مرکز در مورد انجام دادن يا ندادن غربالگري افسردگي در کودکان 11-7 سال يا غربالگري از نظر خطر خودکشي در جمعيت عمومي توصيه‌اي ارايه نکرده است. پرسش‌نامه سلامت بيماران (PHQ-2) و PHQ-9 ابزارهاي غربالگري رايج و معتبري هستند. حساسيت و اختصاصي بودن PHQ-2 در بزرگسالان به ترتيب 97% و 67% و PHQ-9 61% و 94% است. اگر PHQ-2 براي افسردگي مثبت باشد، بايد PHQ-9 نيز انجام شود. در بزرگسالان مسن‌تر، مقياس 15 موردي افسردگي سالمندان نيز آزمون پيگيري مناسبي است. اگر اين آزمون‌هاي غربالگري براي افسردگي مثبت باشند، براي تأييد مطابقت علايم بيمار با معيارهاي تشخيصي راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM) ارزيابي بيشتري مورد نياز است.

PDF متن کامل مقاله             HTML متن کامل مقاله

تا 14 درصد از زنان خونريزي نامنظم يا بسيار شديد ماهيانه را تجربه مي‌کنند. به طور کلي اين خونريزي غيرطبيعي به دو الگوي بدون تخمک‌گذاري و همراه با تخمک‌گذاري تقسيم مي‌شود. عدم تخمک‌گذاري مزمن مي‌تواند منجر به خونريزي نامنظم، تحريک طولاني‌مدت و بي‌رويه اندومتر توسط استروژن، و افزايش خطر سرطان اندومتر شود. علل عدم تخمک‌گذاري مزمن عبارتند از: سندرم تخمدان پلي‌کيستيک، ديابت قندي کنترل‌نشده، اختلال عملکرد تيروييد، هيپرپرولاکتينمي، و‌ مصرف آنتي‌سايکوتيک‌ها و ضد تشنج‌ها. زنان 35 ساله يا بالاتر مبتلا به عدم تخمک‌گذاري مکرر، زنان جوان‌تر از 35 سال داراي عوامل خطر سرطان اندومتر، و آن دسته از زنان مبتلا به خونريزي بيش از حد که به درمان دارويي پاسخ نمي‌دهند، بايد تحت بيوپسي اندومتر قرار گيرند. درمان با قرص‌هاي ترکيبي ضد بارداري يا پروژستين‌ها ممکن است سبب مرتب شدن چرخه‌هاي قاعدگي شود. يافته‌هاي بافت‌شناسي هيپرپلازي بدون آتيپي مي‌تواند با تجويز دوره‌اي يا ممتد پروژستين درمان شود. زناني که هيپرپلازي همراه با آتيپي يا آدنوکارسينوم دارند بايد به متخصص بيماري‌هاي زنان و يا فوق‌تخصص سرطان‌هاي زنان ارجاع گردند. خونريزي غيرطبيعي رحم همراه با تخمک گذاري، يا منوراژي، ممکن است به دليل اختلال عملکرد تيروييد، اختلالات انعقادي (بيش از همه بيماري فون ويلبراند)، پوليپ‌هاي اندومتر، و فيبروييد‌هاي زيرمخاطي باشد. ممکن است براي ارزيابي منوراژي از سونوگرافي واژينال يا سونوهيستروگرافي همراه با انفوزيون سالين استفاده شود. استفاده از دستگاه داخل رحمي (IUD) آزادکننده لوونورژسترل روش مؤثري براي درمان منوراژي است. پروژسترون خوراکي براي 21 روز در ماه و داروهاي ضد التهاب غير استروييدي (NSAIDها) نيز درمان‌هاي مؤثري هستند. داروي ترانگزاميک اسيد توسط اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده (FDA) براي درمان خونريزي همراه با تخمک‌گذاري تاييد شده ولي گران است. وقتي علل ساختماني واضحي براي خونريزي يافت شد و درمان دارويي نامؤثر بود، پوليپکتومي، فيبروييدکتومي، آمبوليزاسيون شريان رحمي و تخريب اندومتر انجام مي‌شود. هيسترکتومي قطعي‌ترين درمان است.

PDF متن کامل مقاله                HTML متن کامل مقاله

این سمپوزیوم در ۹ آذر ۱۳۹۱ توسط مركز آموزشي، تحقيقاتي و درماني قلب و عروق شهيد رجايي تهران در محل بیمارستان برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل مشاوره قبل از بارداري در بيماري هاي مادرزادي قلب، حاملگي و تترالوژي فالوت عمل شده، حاملگي و سيانوز، مروري بر اخلاق پزشكي در بيماران حامله مبتلا به بيماري مادرزادي قلبي، حاملگي در بيماراني كه اصلاح CCTGA شدند، حاملگي و تنگي هاي قلب چيست، حاملگي در PS و اشتايس آنومالي، مشاوره ژنتيك در بيماران مادرزادي قلب چه كسي و چرا، حاملگي در بيماران كه جراحي palliative شدند، Contraception در بيماران مادرزادي قلب و هورمون درماني، مراقبت هاي پره ناتال در بيماران مادرزادي قلب، بلوغ در بيماران مادرزادي قلب، اكوكارديوگرافي جنين، روشهاي تشخيصي تصويربرداري در حاملگي، مارفان در حاملگي، بيهوشي جهت سزارين يا NVD در بيماران مادرزادي قلب، PH در حاملگي می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمپوزیوم در تاریخ ۹ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در مرکز قلب تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل تقسیم بندی و تعاریف انواع پنومونی، روشهای پیشگیری از پنومونی بیمارستانی، روشهای تشخیصی پنومونی، پنومونی مرتبط با ونتیلاتور، آنتی بیوتیک های مورد استفاده در درمان پنومونی، پنومونی­های مقاوم در بخشهای مراقبت ویژه، ونتیلاتور ساپورت و ونتیلاتور تراپی در پنومونی، نمای رادیوگرافی قفسه سینه در پنومونی­ها، جرمهای شایع در پنومونی بیماران جراحی قلب، Weaning  بیماران وابسته به ونتیلاتور در بخشهای مراقبت ویژه، درمانهای حمایتی پنومونی می باشد.

اطلاعات بیشتر