پزشکی بالینی

تحقیقات صورت گرفته توسط پژوهشگران استرالیایی نشان می‌دهد، زنانی که به عفونت هلیکوباکتر پیلوری مبتلا هستند، در مقایسه با سایر زنان در معرض خطر کمتری برای ابتلا به بیماری ام‌اس قرار دارند. محققان موسسه تحقیقات علوم اعصاب استرالیا در این پژوهش، نمونه‌های خونی و داده‌های بالینی 850 شخص مبتلا به ام‌اس را مورد بررسی قرار دادند. 
 نتایج این تحقیق نشان می‌دهد، هلیکوباکتر پیلوری (باکتری عامل زخم معده) نقش حفاظتی در مقابل بیماری ام‌اس ایفا می‌کند؛ همچنین رویایی زودهنگام با عفونت‌ها می‌تواند سیستم ایمنی بدن را یاری کرده و خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمن و آلرژی‌ها را در آینده کاهش دهد. محققان بر این باورند که نتایج این تحقیق می‌تواند به تولید داروهای جدید با مکانیسم مشابه هلیکوباکتر پیلوری برای مقابله با بیماری ام‌اس منجر شود. نتایج این پژوهش در مجله Neurology, Neurosurgery and Psychiatry منتشر شده است.  

نتايج يک مطالعه جديد از محققان دانشگاه جان هاپکينز نشان مي‌دهد، خانم‌هاي مبتلا به مالتيپل اسکلروزيس(MS)، در مقايسه با افراد سالم، ممکن است مواد غذايي ضدالتهابي و آنتي‌اکسيداني کمتري را از جمله مواد غذايي حاوي فولات، ويتامين E و منيزيم در رژيم غذايي روزانه خود گنجانده باشند. محققان معتقدند، يافته‌هاي جديد آنان کارايي مهمي براي خانم‌ها دارد، يعني مواد غذايي ضدالتهابي و داراي آنتي‌اکسيدان مي‌تواند خطر بيماري عصبي را مانند MS کاهش داده يا باعث کاهش پيشرفت بين افرادي شود که به اين بيماري مبتلا هستند.
 براساس گفته‌هاي دکتر کاسارد و همکارانش، شيوع بيماري MS در سال‌هاي اخير منجر به ارائه نظريه‌اي شد مبني بر اينکه مواد غذايي ضدالتهابي نقش مهمي در بهبود شرايط دارند. براي اين مطالعه، پژوهشگران، 57 نفر از خانم‌هاي داراي سنين 18 تا 60 سال و داراي شاخص توده بدني 30 و کمتر را براي تاثير مکمل‌هاي ويتامين D در اين مطالعه به کار گرفتند. 27 نفر از اين افراد داراي بيماري MS و 37 نفر ديگر سالم بودند.
 محققان دريافتند که به‌طور متوسط، زنان مبتلا به MS سطوح پايين‌تري از پنج ماده مغذي ضدالتهاب و آنتي‌اکسيدان، يعني مواد غذايي حاوي فولات، ويتامينE، منيزيم، لوتئين، zeaxanthin و کورستين، در مقايسه با افراد سالم مصرف مي‌کنند. زنان مبتلا به MS روزانه به‌طور متوسط 244 ميکروگرم محصولات غذايي داراي فولات مصرف مي‌کردند، در حالي که، مصرف متوسط محصولات غذايي داراي فولات رژيم غذايي براي افراد سالم 321 ميکروگرم بود. مصرف روزانه توصيه شده فولات در رژيم غذايي براي بزرگسالان 400 ميکروگرم است. 
 متوسط مصرف منيزيم در روز براي خانم‌هاي مبتلا بهMS، 254 ميلي‌گرم بود، در حالي که در گروه سالم مصرف متوسط منيزيم روزانه 321 ميلي‌گرم بود. در مقايسه با گروه شاهد، زنان مبتلا به MS همچنين مقدار کالري خود درصد کمتري از چربي را دريافت مي‌کردند. 

بررسی‌های محققان انجمن ام‌اس در امریکا (MSAA) نشان می‌دهد که اگرچه زنان دو برابر بیشتر از مردان به ام‌اس مبتلا می‌شوند، ولی شدت بیماری در هر دو گروه یکسان است. مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خودایمنی تاثیرگذار بر مغز و نخاع در سیستم عصبی مرکزی است. این بیماری زنان را به طور نامتناسبی تحت تاثیر قرار می‌دهد. پزشکان دانشکده پزشکی هاروارد (HMS) گزارش می‌دهند که با وجود احتمال بیشتر ابتلای زنان به این بیماری، زنان علائم ام‌اس را با شدتی بیشتر از مردان تجربه نمی‌کنند.
نشانه‌ها در هر دو گروه مردان و زنان، بسته به محل و شدت آسیب عصبی ناشی از التهاب متفاوت است. در ام‌اس سلول‌های ایمنی بدن به سیستم عصبی مغزی، ستون فقرات و یا عصب بینایی حمله کند. به این دلیل، بیماران ام‌اس می‌توانند نشانه‌های مربوط به عضلات در قسمتهای مختلف بدن را تجربه کنند. اسپاسم‌های عضلانی شامل بی حسی، تعادل مشکلات و عدم هماهنگی، اختلال در حرکت بازوها و پاها، راه رفتن ناپایدار و اختلال در راه رفتن، ضعف یا لرزش در یک یا هر دو دست و پا است.
زنان مبتلا به ام‌اس ممکن است از دست دادن بینایی یا جزئی یا کامل را تجربه کنند. این مشکل اغلب در یک چشم رخ می‌دهد و درد نیز ممکن است وجود داشته باشد. به علاوه علائم مربوط به چشم از جمله دوبینی یا تاری دید، حرکات غیرارادی چشم و ناراحتی کلی چشم و مشکلات بینایی نیز در مبتلایان وجود دارد. همه این نشانه‌ها به علت ضایعات ام‌اس در بخشی از مغز که مسؤول کنترل و هماهنگی دید است، می‌باشد. هر دو اختلال عملکرد مثانه و علائم روده‌ای اغلب در مبتلایان به ام‌اس رخ می‌دهد. مشکلات مثانه با اختلال در مسیر سیستم عصبی در عضلات مثانه و همچنین در اسفنگتر مجرای ادراری کنترل ایجاد می‌شود. با توجه به تحقیقات پژوهشگران انجمن ام‌اس در امریکا، درصد زیادی از افراد مبتلا به ام‌اس هم زنان و هم مردان از بی نظمی روده در طول دوره بیماری رنج می‌برند. علائم مثانه و روده شامل اشکال در شروع ادرار کردن، اصرار مکرر و یا نیاز به ادرار کردن، عفونت مثانه، نشت ادرار یا مدفوع،‌ یبوست، اسهال و بی حسی یا درد است.
به گفته محققان، احساس بی حسی، درد و سوزن سوزن شدن در بسیاری از افراد مبتلا به ام‌اس، از جمله زنان رایج است. به همین دلیل اغلب در سراسر بدن و یا در اندام‌های خاص مشکلاتی را تجربه می‌کنند. بی حسی به صورت "سوزن و سوزن" و یا حس سوزش نشانه‌ای است که بیش از نیمی از افراد مبتلا به ام‌اس باید برای مقابله با نوعی از درد در طی بیماری خود داشته باشند. در حالی که برخی انواع درد به طور مستقیم به ام‌اس مربوط است، انواع دیگری از درد ممکن است به صورت جانبی ام‌اس را تحت تاثیر دهد. به عنوان مثال، عدم تعادل ناشی از مشکلات راه رفتن ممکن است به درد ناشی از فشار بر مفاصل منجر شود.
هم زنان و هم مردان مبتلا به ام‌اس ممکن است مشکل در صحبت کردن یا بلع را تجربه کنند. مشکلات گفتاری شایع عبارتند از نامفهوم و یا ضعیف بیان کردن و همچنین از دست دادن کنترل سرعت صحبت کردن. در برخی از افراد نیز تغییر در کیفیت گفتار آنان، مانند صدای خشن ایجاد می‌شود. ضایعات ام‌اس نیز می‌تواند با مشکلات بلع بروز کند. مشکلات جویدن و حرکت مواد غذایی به پشت دهان و همچنین توانایی بدن به حرکت غذا از طریق مری و به معده را تحت تاثیر قرار دهد.
حالات دیگر علائم مغزی و عصبی ممکن است به ضایعات ام‌اس در مناطق مغز منجر شود و این می‌تواند هر دو گروه از زنان و مردان را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از افراد مبتلا به ام‌اس از یک دوره کاهش توجه، از دست رفتن حافظه یا قضاوت ضعیف اطلاع می‌دهند. همچنین معمول است این مشکلات به استدلال مشکل و یا حل مساله منجر شود. دیگر نشانه‌ها شامل افسردگی یا آسیب به ناحیه‌ کنترل احساسات در مغز و یا فشارهای ناشی از بیماری شامل سرگیجه، مشکلات تعادل یا سرگیجه (احساس چرخش) همراه با از دست دادن شنوایی است.
مردان و زنان هر دو می‌توانند اختلال عملکرد جنسی با ام‌اس را تجربه کنند. علاوه بر این، زنان ممکن است متوجه نرمی واژن و یا درد در حین مقاربت شوند. محققان انجمن ام‌اس در امریکا می‌گویند: خبر خوب برای زنان مبتلا به ام‌اس این است که بیماری هیچ تاثیری در باروری ندارد. در واقع، علائم ام‌اس در بسیاری از زنان در دوران بارداری تثبیت می‌شود و یا بهبود می‌یابد.
اگر چه زنان بیش از مردان در معرض خطر ابتلا به ام‌اس قرار دارند، ولی شدت علائم برابر با مردان است. اگر چه در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای ام‌اس وجود ندارد، اما بسیاری از بیماران مبتلا به ام‌اس هنوز هم می‌توانند یک زندگی با کیفیت داشته باشند. به گفته محققان همانطور که برای هر کسی که مبتلا به ام‌اس باشد یا نه، انتخاب شیوه‌های زندگی می‌تواند تفاوت در کیفیت زندگی را تعیین کند. رعایت یک رژیم غذایی مناسب، ورزش و اجتناب از سیگار کشیدن همراه با درمان طولانی مدت دارو برای ام‌اس می‌تواند به بهبود علائم بیماری کمک کند.

در حال حاضر روزانه200 نفر در کل دنيا به مالتيپل اسکلروزيس مبتلا مي‌شوند و مطالعات زيادي انجام مي‌شود که در مورد علت ايجاد آن به نتايج مثبتي برسند. دو مطالعه جديد در اين زمينه پيشنهاد مي‌کنند که هورمون چاقي، «لپتين» و هورمون‌هاي استفاده شده در قرص‌هاي ضدبارداري مي‌تواند خطر بروز مالتيپل اسکلروزيس را افزايش دهند. در مطالعه نخست، محققان آرژانتيني دريافتند که افراد مبتلا به مالتيپل اسکلروزيس که در سن 20 سالگي چاق بوده‌اند، در مقايسه با افرادي که چاق نبوده‌اند، با احتمال دو برابر بيشتر در سال‌هاي بعدي عمر خود به مالتيپل اسکلروزيس مبتلا خواهند شد که شايد در اين ميان لپتين نقش اساسي داشته باشد. در مطالعه دوم، محققان آمريکايي دريافتند زناني که قرص ضدبارداري مصرف کرده‌اند،35 درصد بيشتر احتمال دارد که به مالتيپل اسکلروزيس مبتلا شوند. خصوصا اگر مصرف اين قرص‌ها از يک ماه قبل از بروز علايم بيماري شروع شده باشد، اين احتمال بيشتر خواهد شد.

محققان آمریکایی اعلام کردند: یک باکتری که در نوعی مسمومیت غذایی نقش دارد، در بروز بیماری ام اس (MS) موثر است از این رو ابتلا به این بیماری با نوع تغذیه ارتباط دارد. آزمایش های انجام شده بر روی موش توسط گروهی از دانشمندان کالج پزشکی ویل کرنل در آمریکا نشان می دهد، سم ساخته شده توسط یک گونه نادر از باکتری به نام Clostridium perfringens می تواند سبب آسیب های مغزی و بیماری ام اس شود. این محققان سم تولید شده از این باکتری را در یک زن جوان مبتلا به ام اس (MS) نیز شناسایی کردند.
هنوز علت دقیق بیماری ام اس ( MS ) مشخص نیست اما این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز این بیماری نقش دارند. به گفته محققان باکتری Clostridium perfringens در خاک و گوشت پخته آلوده وجود دارد و علایم مسمومیت نظیر اسهال و معده درد که معمولا یک روز یا بیشتر به طول می انجامد، به دلیل فعالیت این باکتری به وجود می آید. محققان می گویند: یک نوع از این باکتری به نام نوع B ، سبب تولید یک سم در بدن می شود که می تواند از طریق خون به مغز برسد و موجب ام اس شود.
در مطالعات آزمایشگاهی انجام شده محققان دریافتند که سم تولید شده به نام اپسیلون( epsilon) می تواند از رگ های مغزی عبور کند و سلول های میلین اطراف نورون ها را از بین ببرد. این آسیب ها در مبتلایان به بیماری ام اس دیده می شود. جنیفر لیندن از محققان این پروژه گفت: این یافته جدید از این نظر مهم است که تاکید می کند که سم اپسیلون آغازگر بیماری ام اس (MS) است و ساخت واکسن یا آنتی بادی در برابر این سم می تواند به متوقف کردن روند بیماری و یا جلوگیری از این بیماری کمک کند.
به گفته محققان بررسی و آزمایش های بیشتری برای تایید ارتباط بین بیماری ام اس (MS) و مشکلات غذایی مورد نیاز است. کشف علل ذاتی بیماری ام اس می تواند محققان را برای توسعه روش های بهتر درمانی و یا حتی جلوگیری ازاین بیماری کمک کند. این یافته ها در نشست انجمن میکروب شناسی آمریکا معرفی شده و شرح کامل آن در نشریه پلاس وان (PLoS ONE ) منتشر شده است.

تیمی بین‌المللی از دانشمندان به رهبری «ایمی واگرز» از دانشگاه هاروارد، با جفت‌کردن سیستم‌ گردش خون موش‌های پیر مبتلا به اسکلروز چندگانه به سیستم‌های موش‌های جوان و سالم، موجب جوان‌تر شدن آ‌ن‌ها شدند. واگرز و تیم علمی‌اش دریافتند که مولفه‌های موجود در خون جوان شکل‌گیری سلول ایمنی ضدالتهابی را سرعت بخشید. این امر به نوبه خود، غلاف‌های میلن در حال مرگی که آکسون‌های نورونی را احاطه کرده بودند (علامت ام اس)، را احیا کرد.
دانشمندان معتقدند با استفاده از این دستاورد می‌توان داروی جدیدی را برای ام اس طراحی کرد. در سال 2006، واگرز و ایروینگ وایسمن از دانشگاه استنفورد با قلاب‌کردن موش‌های جوان به موش‌های پیر، کبدهای موش‌های پیر را جوان کردند. در این جا مولفه‌ای در خون موش جوان تکثیر سلول‌ بنیادی کبد را در موش‌های پیر سرعت بخشید. 
در تحقیق جدید، واگرز و همکارانش دریافتند که پس از چهار هفته قرارگرفتن در معرض خون موش‌های جوان، هیپرتروفی قلب در موش‌های پیر به طور قابل‌توجهی پس‌رفت داشت. آن‌ها پی بردند که یک مولفه رشد در موش‌های جوان به نام GDF11 با افزایش سن کاهش می‌یابد.  درمان موش‌های پیر با GDF11 اثرات parabiosis (برگشت و وقفه فعالیت حیاتی موجود) را تکرار و هیپرتروفی مرتبط با سن را معکوس کرد و همچنین رویکرد درمانی جدیدی را برای پیری قلب آشکار کرد.
جفت‌کردن دو سیستم گردش خون (Heterochronic parabiosis) حدود 100 سال است که وجود دارد و به پیشرفت‌هایی در علم ایمنی منجر شده است، اما واگرز و همکارانش برای نخستین بار از آن برای بررسی پیرشدن سلول بنیادی استفاده کرده‌اند. به گفته این دانشمند، در ماه‌های آتی تیم وی از این فرایند جفت‌کردن برای بررسی کارکرد ایمنی خون و همچنین تغییراتی در سیستم عصبی استفاده می‌کنند. جزئیات این مطالعه در Cell منتشر شد.

بر اساس تحقیقات جدید ورزش ایروبیک ممکن است موجب تقویت حافظه در بیماران مبتلا به ام اس شود. در 50 درصد از بیماران مبتلا به ام اس نقص حافظه مربوط به آتروفی هیپوکامپ ایجاد می‌شود که هیچ درمان دارویی یا رفتاری در این مورد وجود ندارد. ویکتوریا لیویت، محقق نوروسایکولوژی و تحقیقات علوم اعصاب در آمریکا و محقق این پژوهش اظهارکرد: ورزش ایروبیک ممکن است اولین درمان در بیماران ام اس با مشکلات حافظه باشد. همچنین ورزش ایروبیک فواید بسیاری دارد، از جمله این که در دسترس است، هزینه کم دارد و بدون عوارض جانبی است. این تحقیق بر روی دو بیمار مبتلا به ام اس با نقص حافظه که به طور اتفاقی از شرایط ورزش غیرهوازی (کششی) و هوازی (دوچرخه سواری) برخوردار بودند، انجام شد. در این بیماران توانایی حافظه قبل و بعد از درمان 30 دقیقه ورزش در هر جلسه و سه بار در هفته به مدت سه ماه ثبت شد. ام آرای و آزمایش‌های حافظه نشان داد: ورزش ایروبیک منجر به افزایش 5.16 درصدی در حجم هیپوکامپ و 7.53 درصدی افزایش در حافظه شد، اما هیچ تغییر چشمگیری در افرادی که ورزش غیرهوازی انجام دادند، مشاهده نشد. نتایج این تحقیق در نشریه Neurocase منتشرشده است.

دانشمندان آمریکایی در تحقیقات خود موفق به شناسایی مجموعه‌ای از ترکیبات شده‌اند که می‌توانند در روشی جدید برای درمان بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS)‌ مورد استفاده قرار گیرند. برخلاف روش های درمانی موجود که باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن می‌شوند، ترکیبات تازه کشف شده باعث افزایش تعداد سلول‌های پروژنیتور شده و می‌توانند به ترمیم فیبرهای عصبی آسیب دیده در اثر بیماری ام اس کمک کنند.
یکی از این ترکیبات جدید، داروی بیماری پارکینسون به نام بنزتروپین (benztropine) است که نقش موثری در درمان مدل استاندارد بیماری ام اس در موش‌ها بصورت انفرادی یا در ترکیب با روش‌های متداول درمان بیماری ام اس دارد. «لوک لیرسون» استادیار شیمی در موسسه تحقیقات اسکریپس (TSRI) و نویسنده ارشد این مطالعه تأکید می‌کند: از نتایج بدست آمده بسیار شگفت زده شدیم و بدنبال طراحی کارآزمایی بالینی اولیه این دارو برای درمان ام اس هستیم. «لیرسون» خاطر نشان می کند: بنزتروپین دارویی با عوارض جانبی است و با انجام آزمایشات بالینی باید دوز مناسب آن برای بیماران مبتلا به ام اس دقیقا مشخص شود؛ بنابراین بیماران نباید به هیچ عنوان پیش از تأیید این روش جدید درمانی، از این دارو استفاده کنند. نتایج این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.

مولتيپل اسكلروزيس كه با نام مخففMS شناخته مي شود يكي از شايعترين اختلالات سيستم اعصاب مركزي است. در اين بيماري به دلايلي كه هنوز به طور كامل ناشناخته مانده است، قسمت هايي از رشته هاي اعصاب آسيب مي بينند و در نتيجه پيام رشته عصبي به خوبي منتقل نمي شود. درست مثل اينكه قسمت هايي از سيم كشي برق يك منزل قطع يا اتصالي شده باشد. اين بيماري در هر سني ايجاد مي شود ولي به طور معمول اولين علائم خود را در سنين جواني(20 تا 40 سالگي) آشكار مي سازد.
علائم بيماري بسته به محل هاي درگيري در افراد مختلف و حتي در يك فرد، در زمان هاي مختلف، متفاوت است و شامل طيف وسيعي از اختلالات حسي و حركتي نظير مشكلات چشمي، حركتي، حسي، اختلال در تعادل، مشكل شنوايي، ادراري و گوارشي و... مي باشد. اما به طور كلي تظاهر شايع بيماري به صورت شروع ناگهاني در فردي است كه از ساير جهات سالم است و دچار حمله حاد كاهش يك طرفه بينايي و حتي نابينايي و يا بي حسي در اندام ها و فلج اندام ها مي شود. مشكلات بينايي در فرد مبتلا به MS مي تواند خود را به شكل دوبيني، تاري ديد، كاهش قدرت بينايي و حتي نابينايي موقت نشان دهد. مشكلات حركتي به صورت ضعف در يك يا چند اندام و اشكال در راه رفتن و مشكلات حسي به صورت احساس كرختي، سوزن سوزن شدن و اختلال در احساس وضعيت اندام ها مي باشد. اختلال تغادل، سرگيجه، خستگي، اختلالات ادراري، اختلال تكلم، به صورت شل سخن گفتن و اختلالات بلع از ساير علائم آن است.
علائم ، معمولا" بدون درد هستند، به طور ناگهاني آغاز مي شوند، روزها و هفته ها دوام داشته و سپس به طور نسبي يا كامل از بين مي رود و بعد از گذشت يك دوران رهايي حسي، دوباره علائم جديد تظاهر مي يابد. ميزان متوسط حملات بيماري در حدود يك حمله در هر دو سال است كه البته از فردي نسبت به فرد ديگر فرق مي كند و عده اي از افراد تنها در طول عمر خود يك تا دو حمله بيشتر ندارند. گاهي تظاهرات بيماري به صورت حمله عود كننده و فروكش كننده نبوده، بلكه به صورت يك اختلال دائمي و پيش رونده مزمن است. اولين تظاهر باليني اين گروه به صورت ضايعات عضلاني و مشكلات حسي حركتي كه به ويژه در اندام تحتاني(پاها) بارزتر است، نمايان مي شود همان گونه كه گفته شد، علت اصلي مولتيپل اسكلروزيس ياMS هنوز مشخص نيست اما علل عفوني (ويروس ها)، ايمني و ژنتيك را در آن موثر مي دانند. شيوع اين بيماري در مناطق معتدل شمالي و جنوبي شايع تر از نواحي استوايي است.
تشخيص اين بيماري به وسيلهMRI انجام مي شود ضايعات ماده سفيد مغز مشاهده شده درMRI به همراه علائم باليني مويد ضايعه و بيماري مولتيپل اسكلروزيس است. متاسفانه تاكنون هيچ روش درماني كامل پزشكي برايMS پيدا نشده است اما درمان دارويي براي عدم پيشرفت بيماري و يا كند كردن روند بيماري وجود دارد. فيزيوتراپي نيز در اختلالات حركتي مي تواند به عنوان درمان كننده به كار رود. بيشتر بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس و به ويژه كساني كه به تازگي بيماري آن ها تشخيص داده شده است، نياز به حمايت رواني قوي دارند. هم اكنون براي حمايت از بيمارانMS و رساندن آگاهي هاي لازم به آن ها ، ده سال است كه انجمن هايMS در كشورهاي پيشرفته تاسيس شده است كه البته اين انجمن در ايران هم تشكيل شده است. در اينجا نقش تغذيه در جلوگيري از بروز و پيشرفت بيماري مولتيپل اسكلروزيس را بيان مي كنيم.
مطالعات اپيدميولوژيكي انجام شده در سي سال گذشته احتمال رابطه بين مقدار و نوع چربي هاي غذايي مصرفي و تعداد موارد بروز بيماري MS را بيان مي كند. زيرا ديده شده است كه در كشورهاي اروپاي شمالي كه مردم از چربي هاي حيواني و جامد به مقدار بيشتري نسبت به كشوري مانند ژاپن كه پايه تغذيه آن ها بر مصرف ماهي و چربي هاي غير اشباع است استفاده مي كنند موارد بروز اين بيماري بالاتر است. همچنين بررسي هاي ديگر، پايين تر بودن سطح اسيدهاي چرب ضروري به ويژه لينولئيك اسيد را در سرم بيماران مبتلا بهMS ، نسبت به ساير افراد تاييد مي كند. اين پايين بودن سطح اسيدهاي چرب ضروري با تعداد دفعات حملات و زمان برگشت حملات ، رابطه مستقيم داشته و در سال1984 ميلادي دكترworkin و گروهش ثابت كردند كه رژيم هاي سرشار از اسيد چرب لينولئيك مي تواند باعث كوتاه شدن دوره بهبود حملات بيماران مولتيپل اسكلروزيس شود . در سال 1984 ميلادي نيز دكترswonk شروع رژيم غذايي با كمتر از بيست درصد چربي حيواني در همان مراحل اوليه را به كليه بيماران پيشنهاد كرد.
با توجه به اين كه بيماران دچار مولتيپل اسكلروزيس به علت اختلالات حركتي و تعادلي اكثرا" دچار افزايش وزن و چاقي مي شوند توجه بيشتر به سمت رژيم كم كالري و پر از مواد حياتي( ويتامين واملاح ضروري ) به دليل كاهش تحرك آن ها مي باشد. در كنار مطلب فوق توجه به چندين نكته تغذيه اي به تمام بيماران مبتلا به بيماري MS توصيه مي شود. البته در اينجا يادآوري اين مسئله حائز اهميت است كه ارتباط بين تغذيه وپيشرفت بيماريMS در حال حاضر فقط به صورت يك نظريه بوده و براي تاييد كامل آن ، نياز به بررسي هاي بيشتر است. تعديل رژيم غذايي در بيماران ، بسته به شدت ضايعه عصبي به مقدار زيادي، به صورت فردي و بر حسب شرايط بيمار صورت مي گيرد.
در كساني كه مبتلا به اختلالات بلع هستند بافت غذا بايد تعديل شده و از غذاهاي نرم شده ومغذي و در دفعات زيادتر و با حجم كمتر استفاده شود. در صورتي كه فرد غذا را نتواند بجود بايد از لوله هاي مخصوص(تيوب فيدينگ ) براي تغذيه استفاده شود. اگر بيمار استروئيدتراپي (درمان با كورتون)  مي شود از مصرف غذاهاي با نمك زياد پرهيز شود. براي اجتناب از چاقي به دنبال كم تحركي ، وزن را تحت نظر گرفته و از مواد غذايي كم كالري مانند سبزيجات و ميوه جات به جاي مواد قندي و شيريني جات و.. استفاده شود. سبزيجات و ميوه جات به ويژه براي بيماراني كه به دنبال بيماري خود دچار يبوست نيز مي شوند حتما" توصيه مي شود.
نقش چربي به عنوان يك عامل مسبب مورد بحث است. كاهش مصرف چربي به ويژه چربي هاي اشباع مثل كره، مارگارين، روغن هاي حيواني و جامد براي كليه بيماران لازم است. مصرف روزانه20 گرم چربي اشباع ويا كمتر ، بيمار مبتلا بهMS را قادر مي سازد كه هنوز متحرك بوده و كوفتگي كمتري داشته باشد. رژيم هاي غني از اسيدهاي چرب با چند باند مضاعف ( اسيدهاي چرب مركب ) مانند امگا-3 كه در ماهي يافت مي شود براي كليه بيماران توصيه مي شود. خوردن يك تا دو وعده ماهي در هفته و در صورت عدم پذيرش ذائقه فرد، مصرف كپسول هاي روغن ماهي براي بيماران MS سفارش شده است.
رژيم هاي عاري از گلوتن نيز براي بيماران توصيه مي شود(البته موثر بودن آن هنوز مورد بحث است). رژيم عاري از گلوتن را رژيم عاري از گليادين هم مي نامند. در اين رژيم گندم، جو دوسر، گندم سياه، جو و فراورده هاي حاوي اين غلات حذف مي شود. فراورده هاي تهيه شده از ذرت، برنج، سيب زميني و دانه سويا مي تواند به عنوان جانشين موارد ذكر شده در بالا قرار گيرد. زيرا ذرت و برنج و گندم سياه حاوي مقادير كمتري گلوتن نسبت به بقيه مي باشند. شير و فراورده هاي لبني، گوشت ماكيان، تخم مرغ ، سبزيجات، ميوه ها، سيب زميني، لوبياي سبز، شيريني جات و حتي نشاسته هاي عاري از گلوتن را مي توان به دلخواه در برنامه غذايي استفاده كرد. بسياري از غذاهاي فراوري شده، حاوي اشكال پنهاني از گلوتن هستند و مصرف آن ها براي بيماران MS توصيه نمي شود، زيرا اين ماده (گلوتن) مي تواند به عنوان يك تثبيت كننده و يا امولسيونر در تهيه مواد به كار رود. نمونه هاي چنين غذايي عبارتند از شيري كه به آن ماست اضافه شده است، خامه هاي غير لبني، سس هاي تجارتي، سالاد، مايونز، پودينگ ها و كلوچه ميوه اي و سس هاي گوشت تهيه شده به روش تجارتي كه گلوتن در همگي به علت خواص ذكر شده استفاده شده است.
در سال 1979 پرفسور crowford و در سال1984 ميلادي دكترitewson برنامه غذايي تحت عنوانARMS diets را براي بيمارانMS توصيه كردند . در اين رژيم بر مصرف مقدار كم چربي هاي اشباع شده (حداكثر روزانه20گرم)، به همراه مصرف اسيد چرب مركب ضروري امگا-3 كه در ماهي يافت مي شود و همچنين مصرف سبزيجات و ميوه جات به مقدار كافي براي تامين ويتامين ها و املاح معدني لازم براي بدن و به ويژه املاح كمياب روي، مس و آهن توصيه مي شود. همچنين تامين ويتامين هاي گروهB و نيز ويتامين هاي آنتي اكسيدانC،E وبتا كاروتن(پيش ويتامينA) براي اين بيماران شديدا" تاكيد مي شود. مصرف روغن آفتاب گردان و روغن زيتون به علت مقدار فراوان اسيد لينولئيك و همچنين ويتامينE در آن براي بيماران سفارش شده است.

پژوهش محققان انگلیسی و کانادایی بر نمونه‌های بافت انسانی و موش‌ نشان می‌دهد که چگونه سلول‌ها می‌توانند غلاف محافظ فیبرهای عصبی مغز را بازسازی کنند و این امر می‌تواند درهای تازه‌ای را برای درمان بیماری ام اس پیش روی محققان قرار دهد. غلاف‌های مذکور از ماده‌ای به نام میلین ساخته شده‌اند و برای انتقال سریع سیگنال‌های عصبی، بینایی، حسی و حرکتی حیاتی هستند که در بیماران ام اس دچار آسیب می‌شوند.
محققان دانشگاه ادینبورگ و کمبریج دریافتند که سلول‌های ایمنی موسوم به ماکروفاژها در هدف قرار دادن بازسازی میلین یاری‌رسان هستند؛ به دنبال فقدان یا آسیب به میلین، ماکروفاژها می‌توانند ترکیبی به نام "activin-A" ترشح کنند که تولید میلین بیشتر را فعال می‌کند. دکتر "ورونیکه مایرون" از دانشگاه ادینبورگ می‌گوید: در بیماری مالتیپل اسکلروزیس لایه محافظتی اطراف فیبرهای عصبی از بین رفته و این اعصاب در معرض آسیب قرار می‌گیرند. درمان‌های تایید شده امروزی با کاهش آسیب اولیه میلین عملکرد خود را نشان می‌دهند ولی دخالتی در بازسازی میلین انجام نمی‌دهند. این تحقیق می‌تواند ما را در یافتن دارویی موثر برای افزایش بازسازی میلین و بازگرداندن عملکرد از دست رفته آن در بیماران مبتلا به ام اس یاری کند."
دکتر سوزان کولهاس رییس تحقیقات پزشکی انجمن ام اس نیز در این رابطه چنین عنوان داشته است: "ما فورا به درمان‌هایی نیاز داریم که پیشرفت بیماری ام اس را آهسته کند. خب مسلم است ما به عنوان محقق از یافته جدید که روشی بالقوه دراصلاح آسیب‌های میلین محسوب می‌شود، خوشحال شویم." دکتر "کارن لی" نایب رییس انجمن ام اس کانادا نیز این یافته را گامی پیشرفت‌آمیز در درمان‌هایی می‌داند که به طور خاص اصلاح میلین را مرکزیت قرار داده و بنابراین بیماران می‌توانند علایم غیر قابل پیش بینی این بیماری را کنترل کنند. قدم بعدی در این تحقیق بررسی عملکرد "activin-A" و امکان افزایش تاثیر آن خواهد بود. این پژوهش در مجله "Nature Neuroscience" منتشر شده است.

محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا روش جدید تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) را طراحی کرده‌اند که نشانه‌های بارز بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) را با جزییات دقیقی که پیش از این بی‌سابقه بوده، شناسایی می‌کند. این روش ابزار بسیار قدرتمندی را برای ارزیابی درمان‌های جدید در اختیار محققان قرار می‌دهد. طی این روش به جای اندازه موج‌ها، فرکانس امواج الکترومغنایس که توسط اسکن‌های (MRI) جمع‌آوری شده مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد.
بیماری MS زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های ایمنی شخص، غلاف محافظ موسوم به میلین که فیبرهای عصبی را احاطه کره، مورد حمله قرار می‌دهد. این آسیب‌رسانی به غلاف میلین مانع انتقال سیگنال‌های الکتریکی بین نورون‌ها می‌شود و در نتیجه طیف وسیعی از علائمی نظیر ضعف، از دست دادن بینایی، لرزش، سرگیجه و خستگی مفرط پدیدار خواهد شد.
در این پژوهش، محققان فرکانس اسکن‌های مغزی (MRI) که طی شش ماه، ماهانه یک بار از 20 بیمار مبتلا به ام اس به دست آمده بود را تحلیل کردند. زمانی که شکاف‌های میلین موسوم به ضایعه در اسکن‌های مرسوم (MRI) آشکار شدند، محققان به تصاویر مبتنی بر فرکانس بیماران مراجعه کردند.آن‌ها با مشاهده مکان دقیق این ضایعات که شامل آسیب بافتی بود، حداقل دو ماه پیش از پدیداری هرگونه نشانی از آسیب، متوجه تغییرات فرکانس شده بودند. به گفته محققان می‌توان با استفاده از این روش سودمندی درمان‌ها را در کاهش یا توقف روند آسیب به میلین تعیین کرد. این پژوهش در مجله انجمن عصب‌شناسی آمریکا تحت عنوان "Neurology" منتشر شده است.

سایت همایش

کپسول‌هاي آهسته‌رهش دي‌متيل‌فومارات با نام تجاري تکفيدرا (Tecfidera)براي درمان اشکال عودکننده ام‌اس در بزرگسالان مورد تاييد قرار گرفته‌اند. ام‌اس يک بيماري التهابي و مزمن اتوايميون دستگاه عصبي مرکزي است که ارتباط عصبي ميان مغز و ساير بخش‌هاي بدن را مختل مي‌کند. اين بيماري از جمله شايع‌ترين بيماري‌هاي ناتوان‌کننده دستگاه عصبي در جوانان است و در زنان شيوع بيشتري دارد. در اغلب مبتلايان به ام‌اس دوره‌هاي شعله‌وري و فروکش بيماري تجربه مي‌شوند. با گذشت زمان دوره‌هاي فروکش ناکامل و در نتيجه ناتواني و اختلال عملکرد بيمار شديدتر مي‌شود. بيماران مبتلا به ام‌اس علايمي نظير ضعف عضلات و اختلال در هماهنگي و تعادل را تجربه مي‌کنند. در بيشتر موارد نخستين علايم ام‌اس بين 20 تا 40 سالگي مشاهده مي‌شوند. هيچ دارويي توانايي درمان کامل ام‌اس را ندارد بنابراين داشتن گزينه‌هاي درماني متعدد براي کمک به بيماران اهميت فراواني دارد.
هر چند که مکانيسم اثر تکفيدرا به درستي مشخص نيست، احتمال مي‌رود اين دارو با افزايش توانايي بدن در دفاع از خود در برابر استرس اکسيداتيو و التهاب، در مبتلايان به ام‌اس سودمند باشد. دوز آغازين تکفيدرا، 120 ميلي‌گرم 2 بار در روز است. توصيه مي‌شود پس از 7 روز دوز آن به 240 ميلي‌گرم در روز (در 2 دوز منقسم) افزايش يابد. نتايج به دست آمده از دو مطالعه نشان داده‌اند تعداد دفعات حملات در دريافت‌کنندگان تکفيدرا در مقايسه با بيماراني که دارونما مصرف کرده‌اند، کمتر است. در يکي از اين مطالعات ناتواني بيماران تحت درمان با تکفيدرا در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما کمتر بود. تکفيدرا ممکن است باعث افت تعداد لنفوسيت‌ها شود. در نتيجه بيمار در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار خواهد داشت. البته در مطالعات هيچ تفاوت معناداري در ميزان ابتلا به عفونت در دو گروه مشاهده نشد. کنترل لنفوسيت‌ها قبل از شروع درمان با تکفيدرا و در ادامه درمان از سوي FDA توصيه شده است. گرگرفتگي، مشکلات گوارشي نظير تهوع، استفراغ و اسهال از جمله شايع‌ترين عوارض گزارش‌شده به دنبال مصرف تکفيدرا – به خصوص در شروع درمان- بوده‌اند. لازم به ذکر است ميزان بروز اين عوارض در طول زمان به تدريج کاهش مي‌يابد.

پژوهش محققان نشان می‌دهد ماه تولد نوزادان ممکن است در ابتلا به MS تاثیرگذار باشد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد سیستم ایمنی بدن، میزان ویتامین D و خطر ابتلا به اِسکلروزِ چندگانه یا اِم‌ اِس ممکن است با ماه تولد در ارتباط باشد. یک پژوهش که در لندن انجام شده است، نشان داد: نوزادان متولد ماه می (اردیبهشت تا خرداد) سطوح پایین‌تر ویتامین D را دارند و به طور بالقوه در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به MS نسبت به نوزادان متولد شده در ماه نوامبر (آبان تا آذر) هستند.
مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری ناتوان کننده عصبی است که می تواند منجر به مشکلات بینایی، کنترل عضلات، شنوایی و حافظه شود. بر اساس گزارش منتشر شده در مجله JAMA Neurology ، این یافته‌ها نشان می‌دهد تحقیقات بیشتری برای نیاز بدن به مکمل ویتامین D در دوران بارداری نیاز است. پژوهشهای انجام شده بر روی نمونه خون بند ناف گرفته شده از 50 نوزاد متولد شده در ماه‌های نوامبر و 50 نمونه خون گرفته شده از کودکانی که در ماه مه در بین سال‌های 2009 و 2010 به دنیا آمده اند نتایجی را نشان داد. این نمونه‌ها مشخص کرد ماه تولد در ابتلا به ام اس در نوزادان بسیار موثر است. این مطالعه نشان داد سطح ویتامین D نوزادان در ماه می، 20 درصد کمتر از نوزادانی است که در ماه نوامبر متولد می‌شوند.

بر اساس نتایج پژوهشی جدید، داروی مورد استفاده در درمان سرطان، می‌تواند روند پیشرفت بیماری خود ایمن مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) را نیز کاهش دهد. این کشف محققان موسسه کارولینسکای سوئد که فعلا در مرحله حیوانی با نتایج مثبت همراه بوده است، می‌تواند روش‌های درمانی نوینی را پیش روی بیماران مبتلا به ام اس قرار دهد.
بیماری ام اس به علت حمله سلول‌های سفید خونی به سیستم عصبی مرکزی(CNS) به وجود می‌آید؛ (CNS)ها به طور طبیعی توسط سد خونی مغزی محافظت می‌شوند. التهابی که توسط ام اس ایجاد می‌شود موجب نفوذپذیری سد خونی برای عبور سلول‌های ایمنی می‌شود. طی این بیماری سیستم ایمنی به نخاع و مغز آسیب می‌رساند و با تخریب بافت عصبی باعث اختلال بینایی، رعشه و سایر ناتوانی و معلولیت‌های عصبی خواهد شد.
طی این پژوهش، محققان موش‌های مبتلا به ام اس را با داروی "ایماتینیب" تحت درمان قرار دادند. به گفته دکتر "نیلسون" این دارو با جلوگیری از نفوذ سلول‌های سفید خونی به بافت عصبی و سرکوب واکنش خود ایمن، از پیشرفت بیمای ام اس جلوگیری کرده و علایم عصب شناختی این بیماری را بهبود می‌بخشد. در حال حاضر، آزمایش این دارو بر نمونه‌های انسانی در صدر تلاش محققان قرار دارد و امید است در آینده‌ای نزدیک، اثربخشی این دارو بر انسان نیز تایید شود. این پژوهش در مجله معتبر "PLOS ONE" منتشر شده است. 

شرکت داروسازي بيوژن اعلام کرد مرحله نهايي آزمايش باليني يک داروي جديد براي بيماري ام‌اس نشان داده است اين دارو مي‌تواند ميزان عود سالانه مبتلايان به اين بيماري خودايمني را کاهش دهد. اين داروي تزريقي به نام «پگااينترفرون بتا-يک» يا «پگ –آوونکس» طوري طراحي شده است که مدت بيشتري در بدن باقي بماند و با استفاده از آن بتوان شمار موارد معمول تزريق داروهاي استاندارد اينترفروني مورد استفاده براي درمان ام‌اس از جمله داروي آوونکس را کاهش داد. اين شرکت داروسازي مي‌گويد نتايج آزمايش‌هاي باليني نشان مي‌دهد
پگا- آوونکس با دوز هر 2 هفته يک بار يا هر 4 هفته يک بار، مي‌تواند درماني اثربخش و بي‌خطر براي بيماران دچار نوع «عودکننده-فروکش‌کننده» بيماري ام‌اس باشد. به گفته بيوژن، هر دو شيوه زمانبندي دريافت دارو توانسته‌اند به يک ميزان پيشرفت معلوليت ناشي از ام‌اس را کاهش دهند. کارشناسان بازار دارو تخمين مي‌زنند پگ- آوونکس به فروش 830 ميليون دلار در سال دست يابد. مسوولان شركت داروسازي بيوژن مي‌گويند قصد دارند امسال براي اين دارو تقاضاي مجوز فروش کنند و انتظار مي‌رود که اين دارو در سال 2014 به تاييد برسد. اين شرکت همچنين در حال انجام آزمايش باليني يک قرص خوراکي به نام BG-12 براي درمان ام‌اس است که ممکن است در آينده به داروي اصلي براي درمان اين بيماري تبديل شود. آزمايش‌هاي باليني بيانگر تاثيربخشي اين دارو در درمان ام‌اس و کمک به پيشگيري از عود بيماري بوده است.

تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از دارویی جدید می‌تواند به درمان بیماری ام اس و آلزایمر کمک کند. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون با انجام تحقیقات خود دریافتند که پروتئین Klotho‌ نقش مهمی در سلامت ماده عایقی به نام غلاف میلین که موجب انتقال سریع اطلاعات در مغز به دیگر بخش‌های بدن می‌شود، دارد. براساس این تحقیق، محققان ضمن بیان این که در بیماری ام‌اس، غلاف میلین توسط سیستم ایمنی بدن مورد حمله قرار می‌گیرد و ممکن است توسط سلول‌های تولیدکننده میلین به طور کامل بازسای نشود، افزودند: پروتئین Klotho‌ که در مایع مغزی نخاعی یافت می‌شود، می‌تواند با ایجاد پروتئین‌های مورد نیاز برای تولید میلین سالم، سلول‌های تولیدکننده میلین را تقویت کند. به گفته محققان، پروتئین Klotho می‌تواند به ایجاد درمانی جدید برای بیماری ام‌اس و سایر بیماری‌های مرتبط با ماده سفید مغزی از جمله آلزایمر کمک کند. علائم بیماری ام اس در افراد جوان بویژه زنان جوان بیشتر مشاهده می‌شود. یافته‌های این تحقیق در «نشریه نوروساینس» منتشر شده است.

کارشناسان پزشکي در مجله نورولوژي (Neurology) گزارش کردند که آزمايش ساده چشم مي‌تواند راهي سريع و آسان براي تشخيص بيماري «ام اس» در مراحل اوليه باشد. «او سي تي» نوعي عکسبرداري از چشم است که ضخامت شبکيه چشم را اندازه ‌مي گيرد. اين عکسبرداري به مدت چند دقيقه و در مطب پزشک عملي است. تحقيقي که روي ۱۶۴ بيمار مبتلا به «ام اس» انجام گرفته به اين محققان نشان داده بين ضخامت شبکيه و ميزان پيشرفت بيماري «ام اس» رابطه وجود دارد. بر اين اساس هرچه ضخامت شبکيه بيمار نازک‌تر بوده بيماري در آنها فعال‌تر و طولاني‌تر بوده است. اين محققان که از دانشگاه پزشکي جان هاپکينز درآمريکا هستند و معتقدند براي تعيين تاثير اين روش خارج از محيط تحقيقاتي به آزمايش‌هاي بيشتري نياز است. محققان با اين روش به مدت 2 سال پيشرفت «ام اس» را در بيماران دنبال کرده‌اند. در واقع «او سي تي» ضخامت فيبرهاي عصبي شبکيه را در پشت چشم مي‌سنجد. همين باعث شده کارشناسان احتمال بدهند اسکن عصب‌هاي شبکيه بتواند آسيب‌هاي اوليه بيمار را نشان دهد.

محققان دانشگاه نورث وسترن می‌گویند با استفاده از فناوری نانو موفق به برداشتن گام‌های موثری در درمان بیماری ام اس شده‌اند. در این پروژه آنها از نانوذرات قابل تجزیه جهت حمل دارو استفاده کردند. این نانوذرات می‌تواند سیستم ایمنی بدن را فریب دهد. در بیماری ام اس، سیستم ایمنی بدن به غشاء میلن حمله می‌کند، غشائی که سلول‌های عصبی مغز، نخاع و اعصاب بینایی را پوشانده است. زمانی که این پوشش عایق از بین رود، سیگنال‌های عصبی قادر نیستند به شکل صحیحی در مسیر عصبی حرکت کنند در نتیجه اثراتی از بی‌حسی موضعی گرفته تا کوری یا رعشه در بدن دیده می‌شود.
محققان این پروژه به‌جای اینکه کل سیستم ایمنی بدن را مورد هدف قرار دهند و با این بیمار را در معرض بیماری‌های دیگر قرار دهند، از نانوذرات استفاده کردند که به آنتی‌ژن‌های میلن متصل می‌شود با این کار سیستم ایمنی به حالت اولیه بازمی‌گردد. با تزریق این نانوذرات سیستم ایمنی دیگر میلن را به‌عنوان یک جسم خارجی نشناخته و به آن حمله نمی‌کند. استفان میلر از محققان پروژه می‌گوید نکته جالب در این پروژه آن است که از آن می‌توان برای بیماری‌های مختلفی که به سیستم ایمنی بدن مربوط است استفاده کرد تنها کافی است که آنتی‌ژن مورد نظر را به آن اضافه کرد. نانوذرات تولید شده برای این پروژه توسط FDA تایید شده است. لونی شا می‌گوید نتایج این پروژه یک پیشرفت بزرگ محسوب می شود و ثابت می‌کند که می‌توان سیستم ایمنی بدن را تنظیم کرد. نتایج این پژوهش در نشریه Nature Biotechnology به چاپ رسیده است.
در این پروژه، آنتی‌ژن‌های میلن به نانوذرات متصل شده و به‌درون بدن موش تزریق شد. پس از ورود دارو به بدن مستقیما به طحال می‌رسد که مسئول فیلتر کردن خون بدن است. ذرات در بدن تحت محاصره ماکروفاژها در می‌آیند که نوعی سلول ایمنی در بدن هستند. از نظر سیستم ایمنی این نانوذرات سلول عادی خون تلقی می‌شوند. نانوذرات موجب نوعی پاسخ موسوم به ایمنی خودکار می‌گردد که در اثر آن سلول‌های T میلن غیرفعال می‌شوند. در نهایت سیستم ایمنی حمله خود را به میلن متوقف می‌کند. در روش‌های فعلی برای درمان بیماری ام اس، کل سیستم ایمنی بدن غیرفعال می‌شود که این امر موجب آسیب‌پذیری بدن در برابر بیماری‌هایی نظیر سرطان می‌شود این در حالی است که در روش جدید سیستم ایمنی به کار عادی خود ادامه می‌دهد.

مطالعات جدید نشان می‌دهد، معاینه ساده چشم با اسکن OCT‌ روش سریع و ساده برای بررسی وضعیت بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس محسوب می‌شود. مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یک بیماری غیر قابل پیش بینی و عود کننده محسوب می‌شود که سلول‌های عصبی مغز و نخاع را درگیر کرده و با تخریب غلاف میلین بعنوان لایه محافظ فیبرهای عصبی، باعث بروز مشکل در دید، حفظ تعادل و راه رفتن بیمار می شود. تشخیص روند عود بیماری با استفاده از تصاویر MRI‌ مغز و نخاع امکان پذیر است، اما نمی تواند زمان شروع دقیق علائم بیماری را مشخص کند.
محققان به دنبال ابداع روش های مکملی هستند که نظارت بر عود بیماری ام اس را تسهیل کند و روش اسکن OCT‌ می تواند در این زمینه کاربرد داشته باشد. روش «توموگرافی انسجام نوری» (OCT) یک روش اسکن چشم برای اندازه گیری ضخامت شبکیه چشم محسوب می‌شود و اسکن هر چشم با این روش تنها چند دقیقه طول می‌کشد. تیم تحقیقاتی کالج پزشکی دانشگاه جان هاپکینز در یک مطالعه با حضور 154 بیمار مبتلا به بیماری MS‌، روند عود بیماری را در یک دوره دو ساله مورد بررسی قرار دادند. محققان با استفاده از اسکن OCT‌ اندازه ضخامت فیبرهای عصبی شبکیه در پشت چشم بیماران را اندازه گیری کردند؛ نتایج بدست آمده نشان می دهد که شبکیه چشم در مراحل اولیه و فعالیت بیماری بسرعت نازک می شود.
برخلاف سلول های عصبی در مغز که با لایه محافظ میلین پوشیده شده اند، سلول های عصبی شبکیه فاقد پوشش میلین هستند؛ محققان معتقدند که سلول های عصبی این بخش می توانند نشانه های اولیه صدمات بیماری MS‌ را مشخص کنند. در این حالت روند نازک شدن شبکیه چشم در بیماران مبتلا به MS عود کننده، بسیار سریع‌تر از بیماران در حالت غیر عود بیماری است؛ همچنین در بیماران با ضایعات التهابی که در تصاویر MRI‌ مغزی قابل مشاهده هستند، روند نازک شدن شبکیه بسیار سریعتر از سایر بیماران عنوان شده است.
دکتر «پیتر کالابرسی» نویسنده این تحقیق تأکید می‌کند: روش اسکن OCT می تواند روند عود MS‌ را بسرعت مشخص کند. به گفته محققان، کاربردی شدن این روش برای تشخیص عود بیماری MS، به آزمایشات تکمیلی با حضور تعداد بیشتری بیمار نیاز دارد. نتایج این مطالعه در مجله Neurology منتشر شده است.

در یک دستاورد بزرگ برای فناوری نانو و بیماری ام‌اس، محققان دانشگاه نورث‌وسترن موفق به ساخت یک نانوذره تجزیه‌پذیر شده‌اند که یک خودروی عالی برای انتقال مخفیانه پادتن برای تحریک سیستم ایمنی و توقف حملات آن به میلین و یک مدل ام‌اس عودکننده فروکش کننده در موش‌ها بوده است. ین نانوفناوری جدید همچنین در طیف گسترده‌ای از بیماری‌های مرتبط با ایمنی از جمله دیابت نوع یک، حساسیتهای غذایی و هوایی مانند آسم قابل اجرا است.
در بیماری ام‌اس، سیستم ایمنی بدن به غشای میلین که سلول‌های عصبی مغز، نخاع و عصب بینایی را مورد پوشش قرار می‌دهد، حمله کرده و هنگامی که این پوشش تخریب می‌شود، علائم الکتریکی به طور کارآمد منتقل نشده و منجر به علائمی از بی‌حسی ملایم عضلات گرفته تا فلج یا کوری می‌شود. حدود 80 درصد از بیماران ام‌اس با نوع عود‌کننده فروکش کننده تشخیص داده شده‌اند. این نانوفناوری جدید کل سیستم ایمنی بدن را مانند درمان‌های کنونی ام‌اس سرکوب نمی‌کند بلکه در عوض هنگامی که این نانوذرات به پادتن‌های میلین متصل شده و درون بدن موشها تزریق شدند، سیستم ایمنی به حالت عادی اولیه بازمی گردد.
در بیماری‌هایی مانند ام‌اس، سیستم ایمنی بدن میلین را به عنوان یک مهاجم خارجی شناخته و به آن حمله می‌کند. این نانوذره که از پلیمر PLG ساخته و توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تائید شده، توسط لونی شی، استاد مهندسی و شیمی دانشکده مهندسی و علوم پایه مک‌کومیک دانشگاه نورث‌وسترن تولید شده است. این شیوه مشابه یکی از شیوه‌های مورد استفاده در کارآزمایی‌های انسانی اولیه و ثانویه کنونی است که در آن از سلولهای سفید خون خود بیمار برای انتقال پادتن استفاده می‌شود. این راه بسیار هزینه‌بر و پرزحمت است. شیوه جدید این دانشمندان نشان داده که این نانوذرات می‌توانند با تاثیر مشابه سلولهای سفید خون به عنوان خودروهای ناقل پادتن عمل کنند. این نانوذرات از پلیمر PLG ساخته شده‌اند که شامل اسید لاکتیک و اسید گلیکولیک هستند و هر دو متابولیت‌های طبیعی در بدن انسان به شمار می روند. جزئیات این پژوهش در مجله Nature Biotechnology منتشر شده است.

مصرف مکمل‌های ویتامین D در دوران بارداری می‌تواند خطر وقوع مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) را در کودکانی که مادرانشان در مناطق سردسیر با تابش نور خورشید اندک زندگی می‌کنند، کاهش دهد. محققان دانشگاه کویین ماری انگلستان به سرپرستی دکتر "اِسریرام راماپوگالان" طی پژوهشی که در نوع خود وسیع‌ترین تحقیق به شمار می‌رود، دریافتند که کودکان متولد فصل بهار (ماه‌های آوریل و می)، پنج الی 10 درصد خطر بالاتری برای ابتلا به ام اس دارند و این در حالی است که کودکان متولد پاییز ( ماه‌های نوامبر و اکتبر) پنج الی 10 درصد در خطر کمتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.
بر اساس این گزارش، حدود 90 درصد از زنان و به ویژه زنان باردار در ماه‌های زمستانی دچار کمبود ویتامین D هستند. به گفته سرپرست این پژوهش مصرف 1000 IU(واحد بین المللی) از ویتامین D خطر کمبود این ویتامین را از زنان باردار دور می‌کند و متقابلا نیز می‌تواند باعث کاهش وقوع "ام اس" شود. ویتامین D در دوران بارداری بر وضعیت ایمنی جنین تاثیر می‌گذارد و در نتیجه رخداد "ام اس" را دوران آتی زندگی نوزادان کنترل می‌کند. این پژوهش در مجله " Neurology, Neurosurgery and Psychiatry" منتشر شده است

محققان تازگي به اين نتيجه رسيده‌اند که دوزهاي بالاي سيمواستاتين به طور موثر و قابل‌توجهي آتروفي مغز را کاهش مي‌دهند و پيشرفت ناتواني اين بيماران را براي مدت 2 سال در بيماران مبتلا به مالتيپل اسکلروزيس پيشرونده ثانويه آهسته مي‌کنند. در اين تحقيق که به صورت کارآزمايي باليني انجام شده، 140 بيمار روزانه 80 ميلي‌گرم سيمواستاتين دريافت کردند که در مقايسه با بيماران مصرف‌کننده پلاسبو، نرخ سالانه از دست دادن حجم مغز آنها کمتر بود. همچنين در بيماران دريافت‌کننده سيمواستاتين پيشرفت ناتواني کاهش چشمگيري داشت. از سوي ديگر تفاوت‌ها ميان اين دو گروه‌ درماني در پيامدهاي خاص عملکردي مانند توانايي راه رفتن و مهارت دست به تفاوت معني‌دار نرسيد. محقق ارشد اين مطالعه که در انگلستان انجام شده، مي‌گويد با وجود دوز بالاي سيمواستاتين، اثرات جانبي ميان 2 گروه مشابه بود و مواردي از سميت جدي عضلاني ديده نشد و درمان به خوبي تحمل شد. امروزه استاتين‌ها با داشتن خاصيت ضدالتهابي، جدا از اثرات کاهش‌دهنده کلسترول، توجه محققان را به طور جدي به عنوان يک گزينه درماني مناسب براي درمان مالتيپل اسکلروزيس جلب کرده است

سازمان غذا و داروي آمريکا به تازگي اوباجيو (Aubagio) را براي درمان مولتيپل اسکلروزيس موردتاييد قرار داده است. قرص اوباجيو، با نام تجاري تري‌فلونومايد (teriflunomide) به شکل يکبار در روز در بزرگسالان مبتلا به نوع عود‌کننده بيماري ام‌اس تجويز مي‌شود. در مطالعات باليني، ميزان عود در بيماران مصرف‌کننده اوباجيو 30 درصد کمتر از دريافت‌کنندگان دارونما بود. شايع‌ترين عوارض جانبي مشاهده شده به دنبال مصرف اوباجيو در مطالعات مذکور عبارت بودند از اسهال، غيرطبيعي بودن آزمون‌هاي عملکرد کبدي، تهوع و ريزش مو. به دليل خطر بروز مشکلات کبدي بايد قبل و طي مصرف اوباجيو آزمون‌هاي عملکرد کبدي بيمار مرتب کنترل شود. ام‌اس، بيماري‌اي است که حرکت، احساس و ادراک بيمار را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد، بنابراين وجود گزينه‌هاي درماني کارآمد براي کنترل آن بسيار اهميت دارد. در اين بيماري التهابي اتوايميون دستگاه عصبي مرکزي، ارتباط ميان مغز و ساير اعضاي بدن مختل مي‌شود. ام‌اس از جمله شايع‌ترين علل نورولوژيک ناتواني در بزرگسالان جوان است و در مردان 2 برابر بيشتر از زنان بروز مي‌يابد. در اغلب مبتلايان به ام‌اس، اپيزودهاي شعله‌وري و اپيزودهاي بهبود(فروکش) بيماري به دنبال هم رخ مي‌دهند.

مولتيپل اسکلروز (ام‌اس)، بيماري مرتبط با ايمني دستگاه عصبي مرکزي است. اين بيماري از لحاظ باليني با عود يا وخيم‌ترشدن اختلال عملکرد عصبي ناشي از ضايعات دستگاه عصبي مرکزي دميلينه شده همراه است. ضايعاتي که در مغز، نخاع و عصب بينايي ايجاد مي‌شوند. بيماري ممکن است در 20 تا 50 سالگي شروع شود. بيماري محدود به اپيزودهاي علايم حاد عصبي است يا مي‌تواند مزمن، عودکننده يا پيشرونده باشد و ناتواني عصبي طي 10 تا 20 سال بعد از شروع بيماري رخ دهد. علت بيماري ام‌اس مشخص نيست. معمولا تشخيص براساس مجموعه علايم، سن بيمار و يافته‌هاي به‌دست‌آمده از ام آر آي گذاشته مي‌شود. يافته‌هاي باليني معمول عبارتند از نوريت‌اپتيک، افتالموپلژي اينترنوکلئار، حساسيت به گرما. در 20 درصد از مبتلايان به ام‌اس نوريت اپتيک علامت اوليه است. در مبتلايان به نوريت اپتيک اختلالات ديد شامل افت يکطرفه بينايي و درد رتروبولبار با حرکات چشم ديده مي‌شود. اغلب معاينه چشم در مراحل اوليه بيماري طبيعي است.

دانشمندان به تازگي حسگر جديدي را ابداع کرده‌اند که مي‌تواند به تشخيص بيماري مالتيپل اسکلروزيس در بيماران مشکوک به داشتن اين بيماري کمک کرده و پيشرفت بيماري را نيز پايش کند. اين حسگر بر واکنش متقاطع آرايه PAH و کربن نانوتيوب دو لايه‌اي ديواره تکي تکيه مي‌کند تا ترکيبات ارگانيک فرار را که اختصاصي بيماري MS است از ديگر ترکيبات باقيمانده در هواي بازدمي افتراق دهد. اين تيم تحقيقاتي همچنين معتقد است که حسگر تنها به تشخيص و پيگيري پيشرفت بيماري کمک نمي‌کند، بلکه به ياري غربالگري بيماران نيز مي‌شتابد که کانديد روش‌هاي ايمونوتراپي هستند. اين حسگر توانسته تمايزي عالي ميان هگزانان، 5- متيل آنديکان و ديگر ترکيبات ارگانيک فرار مخدوش‌کننده فراهم آورد. نتايج به دست آمده از مطالعات باليني نشان مي‌دهند که اين حسگر توانسته با حساسيتي برابر 3/85 درصد، اختصاصيتي معادل 6/70 و دقتي برابر 4/80 درصد،‌ افراد مبتلا به MS را از افراد سالم از روي نمونه‌هاي هواي بازدمي آنها تشخيص دهد.

امروزه تشخيص بيماري ام‌اس يك چالش براي پزشكان، حتي نورولوژيست‌هاي باتجربه است زيرا اين بيماري اتوايميون علايم زيادي دارد و به ندرت به يك شكل باليني واحد تظاهر مي‌كند. يافته‌هاي جديد علمي در زمينه پاسخ ايمني كه در MS دخيل هستند، مي‌توانند به پيشرفت تشخيص اين بيماري كمك كند. دانشمندان با آناليز خون بيماران مبتلا به ‌MS آنتي‌بادي‌اي را كشف كرده‌اند كه به يك كانال‌ خاص پتاسيم در غشاي سلولي حمله مي‌كند كانال‌هاي پتاسيمي نقش مهمي در انتقال ايمپاس‌ها به عضله و سلول‌هاي عصبي بازي مي‌كنند و اين دقيقا همان چيزي است كه در بيماران مبتلا به MS مهار شده است. اين آنتي‌بادي در تقريبا نيمي از بيماران MS يافت مي‌شود، در حالي كه در افراد سالم ديده نمي‌شود. بنابراين اين كانال پتاسيمي يكي از اهداف پاسخ اتوايميون در بيماران مبتلا به MS است. انسان‌ها و حيوانات بدون كانال پتاسيم دچار اختلال‌هاي نورولوژيك مي‌شوند و نمي‌توانند به درستي حركت‌هاي خود را هماهنگ كنند. كانال پتاسيمي براي بار نخست در غشاي سلول‌هاي گليال تظاهر مي‌كند كه مسوول كنترل متابوليسم در مغز و شكل‌گيري ميلين است.

محققان موسسه ملي سلامت آمريكا موفق به كشف شواهدي در خصوص ارتباط يك نوع منحصر به فرد سلول هاي ايمني با بيماري ام اس شده‌اند كه مي تواند به توليد كلاس دارويي جديد براي درمان اين بيماري كمك كند. دكتر «بيبيانا بيلكوآ» از محققان موسسه ملي اختلالات عصبي و سكته مغزي تأكيد مي كند: اين يافته مي تواند نحوه تأثير يكي از جديدترين داروها براي درمان بيماري ام اس موسوم به daclizumab را مشخص كند.
در اختلالات خودايمني، سيستم ايمني به بافت هاي سالم بدن حمله مي كند؛ آزمايش‌هاي باليني صورت گرفته حاكي از اثر داروي daclizumab در نازك كردن صفوف سلول هاي القايي بافت لنفاوي دارد. «بيلكوآ» خاطر نشان مي كند: اين مطالعه براي نخستين بار بر نقش سلول هاي القايي بافت لنفاوي در بروز اختلالات خود ايمني دلالت مي كند.
به گفته محققان، مطالعات بيشتري در خصوص نقش سلول هاي القايي بافت لنفاوي در بروز اين اختلالات بايد صورت بگيرد، اما نتايج اين تحقيق مي تواند نويد دهنده توسعه داروهاي جديد براي درمان ام اس و اختلالات خود ايمني باشد. نتيجه اين تحقيق در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

برگزار کنندگان: انجمن مولتیپل اسکلروز ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجمن مغز و اعصاب ایران، مرکز تحقیقات ام اس سینا
زمان برگزاری: ۱۱ الی ۱۲ آبان ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۶/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، هتل المپیک

سایت همایش

براساس يک مطالعه جديد 3 ساله به‌نظر مي‌رسد يک داروي مورد استفاده در درمان ام‌اس در صورتي که در مراحل اوليه به بيماران داده شود، از پيشرفت آن به شکل قطعي بيماري پيشگيري مي‌کند. اين دارو يک شکل از اينترفرون است که اينترفرون بتا-1‌اي ناميده مي‌شود. هرچند اين دارو هم‌اکنون در کشورهاي اتحاديه اروپا، کانادا و بسياري کشورهاي ديگر موجود است، هنوز در آمريکا وارد بازار نشده است. پيش از اين پزشکان به فوايد شروع زودهنگام دارودرماني ام‌اس اعتقاد داشتند، اما اين اولين مطالعه‌اي است که فوايد ارزشمند تزريق زودهنگام اينترفرون بتا-1‌اي طي 3سال درمان را اثبات مي‌کند. در اين مطالعه، 517بيمار با ضايعات مغزي و علايمي نظير کرختي و مشکلات تعادلي(که نشان دهنده احتمال ابتلا به ام‌اس آنان بود) مورد بررسي قرار گرفتند.

براساس يک مطالعه جديد 3 ساله به‌نظر مي‌رسد يک داروي مورد استفاده در درمان ام‌اس در صورتي که در مراحل اوليه به بيماران داده شود، از پيشرفت آن به شکل قطعي بيماري پيشگيري مي‌کند. اين دارو يک شکل از اينترفرون است که اينترفرون بتا-1‌اي ناميده مي‌شود. هرچند اين دارو هم‌اکنون در کشورهاي اتحاديه اروپا، کانادا و بسياري کشورهاي ديگر موجود است، هنوز در آمريکا وارد بازار نشده است. پيش از اين پزشکان به فوايد شروع زودهنگام دارودرماني ام‌اس اعتقاد داشتند، اما اين اولين مطالعه‌اي است که فوايد ارزشمند تزريق زودهنگام اينترفرون بتا-1‌اي طي 3سال درمان را اثبات مي‌کند. در اين مطالعه، 517بيمار با ضايعات مغزي و علايمي نظير کرختي و مشکلات تعادلي(که نشان دهنده احتمال ابتلا به ام‌اس آنان بود) مورد بررسي قرار گرفتند.

براساس يافته‌هاي اخير، داروي جديد در دست تحقيق مي‌تواند از تعداد ضايعات مغزي مبتلايان به مولتيپل اسکلروزيس بکاهد. اين داروي جديد با نام ONO-4641 شناخته مي‌شود. دکتر تيموتي ولمر، پروفسور نورولوژي مرکز ام‌اس دانشگاه کلرادو معتقد است مولکول ONO-4641 باعث کاهش دفعات عود بيماري مي‌شود. اين دارو انتخابي تر از داروهاي هم‌خانواده‌اش اثر مي‌کند و انتظار مي‌رود در طولاني‌مدت عوارض کمتري داشته باشد. به‌طور کلي هدف از درمان ام‌اس پيشگيري از ناتواني‌هاي مرتبط با اين بيماري و ممانعت از آسيب مغزي است. به گفته دکتر تيموتي ولمر، امروزه اهداف درماني ام‌اس تغيير کرده‌اند و محققان ديگر فقط به کندتر کردن روند بيماري اکتفا نمي‌کنند بلکه تلاش اصلي رساندن بيمار به وضعيت رهايي از بيماري فعال است. بايد درمان در مراحل اوليه بيماري و به شکل تهاجمي آغاز شود تا از آسيب مغزي جلوگيري کند. نتايج مطالعه باليني فاز دو ، در 16 آوريل 2012 منتشر شد و در نشست بعدي آکادمي نورولوژي آمريکا ارائه خواهد شد.
به‌نظر مي‌رسد مکانيسم اثر ONO-4641 مشابه عملکرد داروي مورد تاييد FDA يعني فينگوليمود (Fingolimod) است؛ البته مولکول جديد اختصاصي‌تر اثر مي‌کند. براساس تحقيقات پس از ورود به بازار فينگوليمود، مواردي از مرگ ناگهاني در بيماران تحت درمان با اين دارو گزارش شده است بنابراين ارزيابي‌هاي مشابه در مورد ONO-4641 بايد انجام شود. به علاوه، اين دارو ممکن است باعث لنفوپني و در نتيجه مهار عملکرد دستگاه ايمني شود. براي تصميم‌گيري در مورد اثربخشي و ايمني درازمدت ONO-4641 مطالعات بيشتري لازم است. محققان اين مرکز معتقدند در نگاه اول به‌نظر مي‌رسد اين دارو التهاب سيستم عصبي مرکزي را کاهش مي‌دهد اما اطلاعات موجود در مورد کندکردن روند پيشرفت بيماري و ايمني درازمدت آن ناکافي است. در اين مطالعه فاز دو، بيماران به طور ماهيانه بين هفته‌هاي 10 و 26 درمان تحت اسکن مغزي قرار گرفتند.
به گزارش سپید، براي اين مطالعه به‌طور تصادفي 407 بيمار 18 تا 55 ساله مبتلا به ام‌اس با الگوي عود و فروکش متناوب انتخاب و درمان با دارونما يا ONO-4641 برايشان شروع شد. پس از 26 هفته، بيماران دريافت‌کننده دوز پايين ONO-4641 در مقايسه با دارونما به‌طور متوسط 82درصد کاهش در ضايعات مغزي داشتند. در بيماران تحت درمان با دوز متوسط دارو، ميزان کاهش ضايعات 92درصد و در دريافت‌کنندگان دوز بالاي دارو اين ميزان 77 درصد بود.

شرکت بيوژن اعلام کرد که سازمان غذا و داروي آمريکا فرم درخواست ثبت داروي جديد مربوط به دي متيل فومارات (BG-12) را پذيرفته است. اين داروي خوراکي براي درمان مولتيپل اسکلروزيس تجويز مي‌شود. به گفته دکتر داگلاس ويليامز، سرپرست بخش تحقيق و توسعه بيوژن، هرچند طي 15 سال گذشته پيشرفت‌هاي زيادي در زمينه درمان ام‌اس رخ داده است، هنوز هم نياز به داروها و روش‌هاي درماني جديد در اين زمينه محسوس است. اثربخشي و ايمني BG-12 در مطالعات فاز 3 مورد بررسي قرار گرفت و چنين استنتاج شد که اين دارو مي‌تواند گزينه درمان خوراکي مطلوبي براي مبتلايان به ام‌اس باشد. داگلاس ويليامز معتقد است طي 2 تا 3 ماه آينده نتايج بررسي BG-12 از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا اعلام خواهد شد.

سازمان غذا و داروي آمريکا شکل قلم تزريق داروي آوونکس براي درمان مولتيپل اسکلروزيس را مورد تاييد قرار داده است. قلم براي تزريق دارو توسط خود بيمار با هدف کاهش درد و اضطراب ناشي از ابتلا به ام. اس. طراحي شده است. داروي آوونکس اولين‌بار در سال 1996 ميلادي مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا قرار گرفت. اين سازمان در کنار تاييد شکل قلم قابل تزريق آوونکس، دستورالعمل تازه‌اي براي تنظيم دوز دارو به منظور کاهش ميزان بروز علايم شبه آنفلوانزا هنگام قطع اين دارو منتشر کرده است.

براساس نتايج يک مطالعه منتشر شده در نشريه بيولوژي، محققان ادعا مي‌کنند که بيماري مالتيپل اسکلروزيس (MS) که از همان ابتدا به عنوان يک بيماري اتوايميون شناخته مي‌شده، درواقع يک بيماري سيستم ايمني نيست. محققان آمريکايي اين مطالعه پيشنهاد مي‌کنند به جاي آنکه انگ يک بيماري اتوايميون به اين بيماري چسبانده شود، بر اين موضوع تمرکز شود که MS به وسيله متابوليسم معيوب ليپيدها (مشابه همان فرايندي که در آترواسکلروز کرونر رخ مي‌دهد و منجر به سخت شدن شريان‌ها مي‌شود) ايجاد مي‌شود. نشان دادن MS به عنوان يک اختلال متابوليک مي‌تواند بسياري از جنبه‌هاي قطعات پازل اين بيماري را توضيح دهد، خصوصا اينکه چرا زنان را بيشتر از مردان درگير مي‌کند و چرا موارد بروز اين بيماري در دنيا رو به فزوني است.
به گزارش سپید، محققان معتقدند اين چارچوب جديد مي‌تواند راهنمايي براي کمک به محققان باشد تا به سوي درمان‌هاي جديد و درنهايت درمان قطعي آن قدم بردارند. پژوهشگران اين مطالعه معتقدند که علت اوليه MS مي‌تواند در هسته سلول‌ (که کنترل برداشت، شکست و آزاد شدن ليپيدها را در بدن برعهده دارند) جستجو شود. شکست اين پروتئين‌ها که PPARs ناميده مي‌شوند، باعث توليد يک محصول جانبي سمي از LDL مي‌شود که منجر به تشکيل پلاک روي بافت‌هاي آسيب‌ديده مي‌شود. انباشتگي پلاک‌ها، سيستم ايمني را تحريک مي‌کند که درنهايت به آسيب نورون‌ها مي‌رسد. اين مکانيسم، همان روند ايجاد آترواسکلروز است که رخ مي‌دهد. درواقع وقتي متابوليسم چربي در شريان‌ها با شکست روبرو شود، شما دچار آرترواسکلروز مي‌شويد و وقتي در سيستم مرکزي عصبي اتفاق افتد به MS مبتلا خواهيد شد. يک عامل خطر عمده براي اختلال در هموستاز چربي، داشتن کلسترول LDL بالاست، بنابراين اگر PPARs در ريشه MS جاي داشته باشند، قابل توجيه است که چرا موارد اين بيماري در دنيا رو به افزايش است. در کل، جمعيت عمومي سراسر دنيا شکر و چربي حيواني بيشتري مصرف مي‌کنند که منجر به افزايش کلسترول LDL آنها مي‌شود، پس مي‌توان انتظار داشت که ميزان بيشتري از بيماري‌هاي مرتبط با متابوليسم چربي، مانند بيماري قلبي را مشاهده کنيم و همچنين MS را. محققان بر همين اساس توضيح مي‌دهند که چرا داروهاي استاتين، که براي درمان کلسترول بالا استفاده مي‌شوند، اميدهايي را در درمان MS برانگيخته است. فرضيه چربي همچنين بر ارتباط ميان MS و کمبود ويتامين D سايه انداخته است. ويتامين D به کم‌کردن کلسترول LDL کمک مي‌کند، پس اين تصور پيش مي‌آيد که کمبود ويتامين D شانس بروز بيماري را خصوصا در کساني که غذاي پرچرب و پرکربوهيدرات‌ مي‌خورند، بالا مي‌برد. اينکه چرا MS در زنان بيشتر از مردان ديده مي‌شود نيز با اين فرضيه قابل توجيه است. متابوليزه‌شدن چربي در زنان و مردان از هم متفاوت است. در مردان مشکلات PPARs بيشتر در بافت عروقي رخ مي‌دهد که نشان از وجود بيشتر آترواسکلروز در مردان است، اما متابوليسم چربي به علت نقش توليد مثلي زنان در آنها فرق مي‌کند، اختلال متابوليسم چربي در زنان بيشتر احتمال دارد که توليد ميلين و سيستم عصبي مرکزي را تحت‌تاثير قرار دهد. به همين دليل نسبت MS به زنان، همان نسبت آترواسکلروز به مردان است. در کل، نتايج فوق حاکي از آن است که در زمينه بيماري‌هاي خودايمني، توجيه عوامل خطر متعدد براي MS به طور ناموفقي نامنسجم هستند، اما در زمينه متابوليسم چربي بدون نقص به نظر مي‌رسند.

محققان اعلام كردند كه ژن موثر در كاهش میزان ویتامین D موجب بروز بیماری ام اس می شود و فرزندان این واریان ژنی را از والدین به ارث می برند. به گزارش ديلي اكسپرس، محققان انگليسي و كانادايي ژن جهش يافته اي را در 35 خانواده داراي فرزند مبتلا به ام اس يافتند. اين يافته ها به نوعي تاييد كننده ارتباط بين كمبود ويتامين D وبيماري ام اس است. نتيجه اين تحقيقات در نشريه سالانه Neurology منتشر شده است.
ام اس يك بيماري التهابي سيستم عصب مركزي در مغز و نخاع است. اگرچه هنوز علت بروز بيماري ام اس به طور دقيق مشخص نيست اما عوامل ژنتيكي و محيطي و تعاملات آنها در بروز اين بيماري موثرند. اين مطالعه توسط پژوهشگران دانشگاه آكسفورد با همكاري پژوهشگران دانشگاه اوتاوا، بريتيش كلمبيا و مك گيل كانادا انجام شده است.آنها با تعيين توالي ژنهاي 43 فرد از خانواده هايي كه چهار نفر يا تعداد بيشتري از آنها به بيماري ام اس مبتلا بودند ، از نقش مهم كمبود ويتامين D در افزايش خطر ابتلا به بيماري ام اس پرده برداشتند.
اين پژوهشگران با مقايسه تغييرات DNA ، تغييري را در ژن CYP27B1 يافتند كه تاثير مهمي در بروز اين بيماري عصبي دارد. به گفته دانشمندان وقتي كه فرد دو نسخه از اين ژن را به ارث ببرد به نرمي استخوان كه ناشي از كمبود ويتامين D است ، مبتلا مي شود. از سوي ديگر فقط يك نسخه از ژن جهش يافته CYP27B1 آنزيمي را تحت تاثير قرار مي دهد كه موجب مي شود افراد داراي اين ژن جهش يافته ويتامين D كمتري داشته باشند. اين محققان سپس به دنبال واريان ژني نادري در بيش از3000 خانواده گشتند كه والدين آنها بيمار نبودند اما فرزندشان به ام اس مبتلا بودند. آنها 35 والد را يافتند كه يك نسخه از اين واريان و يك نسخه طبيعي از اين ژن داشتند. در تمامي اين 35 مورد، كودك مبتلا به به ام اس نسخه اي از اين ژن را به ارث برده بود. پژوهشگران تاكيد كردند ميزان نور آفتاب موجب توليد ويتامين D در بدن مي شود و علاوه بر اين ويتامين ، مكمل هاي ويتامين D نيز مي تواند از بروز ام اس پيشگيري كنند.

شركت داروسازي سانوفي، نتايج حاصل از مطالعه‌هاي فاز سوم خود را روي داروي تري‌فلونامايد (Teri‌flunamide) اعلام كرد. اين داروي خوراكي كه در دوزهاي 7 و 14 ميلي‌گرمي تهيه شده، براي جلوگيري از عود در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس كاربرد دارد. اين مطالعه‌ها كه طي دو سال انجام شده، نشان داد كه ميزان عود ساليانه در اين بيماران تا 31 درصد نسبت به گروه دارونما كاهش داشته كه اين ميزان از لحاظ آماري معني‌دار بوده است. همچنين، نتايج حاكي از آن بود كه ميزان خطر پيشرفت ناتواني در مصرف‌كنندگان قرص‌هاي 14 ميلي‌گرمي تا 30 درصد و در مصرف‌كنندگان داروهاي 7 ميلي‌گرمي تا 24 درصد نسبت به گروه دارونما كاهش يافته است. اين دارو به خوبي توسط بيماران تحمل شده و شايع‌ترين عوارض ناشي از مصرف آن شامل اسهال، تهوع و ريزش خفيف مو است.

شركت داروسازي توا اعلام كرد كه نتايج حاصل از مطالعه‌هاي باليني روي داروي خوراكي لاكيني مود (Laquinimod) كه براي درمان مالتيپل اسكلروزيس به كار مي‌رود، موفقيت‌آميز بوده است. مطالعه‌ها نشان دادند كه مصرف اين دارو يك بار در روز باعث كاهش 52 درصد تعداد ضايعه‌هاي Gde (ماركر فعاليت بيماري) شده است. علاوه بر اين ميزان بروز حملات نيز در اين بيماران كاهش يافته است. لاكيني‌مود يك داروي تحقيقاتي تنظيم‌كننده سيستم ايمني است كه بيماران آن را به خوبي تحمل مي‌كنند.

دانشمندان از توسعه و تست‌هاي موفقيت‌آميز يك روش خبر مي‌دهند كه مي‌تواند بيماري اسكلروز متعدد (MS) را از هواي بازدمي افراد تشخيص دهد. به اين ترتيب يك شاخص براي تشخيص سريع، ارزان و غيرتهاجمي بيماري MS به دست آمده است. محققان در واقع براي غلبه بر موانع موجود در تشخيص بيماري MS از تركيب‌هاي آلي فرار استفاده مي‌كنند كه با اين بيماري در ارتباط بوده و در هواي بازدمي يافت مي‌شوند. با آناليز اين تركيبات شيميايي كه در تنفس بيماران مبتلا به MS وجود دارد، مي‌توان به تشخيص بيماري دست يافت. به نظر مي‌رسد اين حسگر به اندازه Spinal Tap كردن بيماران دقت تشخيصي داشته باشد، بدون آنكه درد يا خطر عوارض جانبي بيمار را تهديد كند. اين يافته‌ها مرزهاي جديدي را براي توسعه ابزارهاي تشخيصي جديد پزشكي سريع، غيرتهاجمي و ارزان باز مي‌كند تا بيماري‌هاي نورولوژيك مزمن با دقت بيشتري تشخيص داده شوند. اين ابزار جديد همچنين مي‌تواند ميان فازهاي مختلف مراحل بيماري تفاوت گذاشته، همچنين براي تشخيص بيماران مبتلا به MS كه پاسخ خوبي به ايمونوتراپي مي‌دهند، كمك‌كننده باشد.

پژوهشگران دانشگاه UT به تازگي نشان دادند با استفاده از وسيله‌اي به نام OCT مي‌توان آسيب چشمي مبتلايان به مالتيپل اسکروزيس را به صورت زودرس تشخيص داد و از نابينايي آنها جلوگيري کرد. اولين علامت آسيب چشمي در اين بيماران نازک شدن شبکيه است. اين وسيله مي‌تواند با استفاده از اشعه مادون قرمز ضخامت شبکيه را به دقت اندازه‌گيري کند. پژوهشگران اين طرح ادعا کردند که تشخيص سريع آسيب چشمي در اين بيماران توسط OCT ودرمان به موقع آنها مي‌توانند از نابينايي زودهنگام در اين بيماران پيشگيري کند.

اطلاعات انجام شده توسط پژوهشگران شرکت کرونيکس بيومديکال نشان مي‌دهد کيت آزمايشگاهي جديد اين شرکت در پايش پاسخ به درمان در ميان بيماران مبتلا به بيماري مالتيپل اسکلروز با موفقيت عمل مي‌کند. اين آزمايش که به اندازه‌گيري شاخص‌هاي ژنتيکي روي DNA آزاد در سرم بيماران مي‌پردازد، نشان مي‌دهد که چه ميزان از DNAهاي مختص به بيماري از سلول‌هاي آسيب‌ديده رها شده و به درون سرم بيمار ريخته است.
نتايج مطالعه حاضر در مجله مولکولار دياگنوستيک به چاپ رسيده است. در اين مطالعه 28 بيمار مبتلا به بيماري مالتيپل اسکلروز با 50 فرد طبيعي مورد مقايسه قرار گرفته‌اند. اين آزمايش کمي، روشي مقرون به صرفه و قابل اعتماد را براي شناسايي زودهنگام عود بيماري فراهم مي‌کند. با توجه به نتايج موفقيت‌آميز اين طرح، پژوهشگران اميدوارند از همين روش به طور مشابه براي بررسي بيماري‌هاي ديگري همچون آلزايمر، اسکلروز آميوتروفيک جانبي، پارکينسون و حتي اوتيسم نيز استفاده کنند.

براي نخستين بار اطلاعات مربوط به مولکول CGEN-15001 که در مرحله تحقيقات پيش باليني قرار دارد در يک کنفرانس علمي بين‌المللي ارائه شد. به اين ترتيب قابليت‌هاي احتمالي اين مولکول در درمان مولتيپل‌اسکلروز مورد بحث قرار گرفت. تجويز CGEN-15001در حيوانات آزمايشگاهي به بهبود چشمگير علايم بيماري مولتيپل‌اسکلروز و مهار حملات انجاميده است. به علاوه، مطالعه نشان داده است که درمان کوتاه مدت با CGEN-15001به مهار طولاني مدت علايم بيماري منتهي خواهد شد. به‌نظر مي‌رسد که CGEN-15001 با تنظيم دستگاه ايمني و پيشگيري از اينفيلتراسيون سلول‌هاي T به درون دستگاه عصبي مرکزي اعمال اثر مي‌کند. اين مولکول در مدل‌هاي حيواني مبتلا به آرتريت روماتوييد نيز آثار درماني خوبي داشته است.

این کارگاه در تاریخ ۱ دی ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی اهواز در سالن کنفرانس دانشکده پرستاری و مامایی، ویژه متخصصین مغزو اعصاب برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل اپیدمیولژی M.S، کرایتریای تشخیص M.S، ارتباط عفونت با M.S، فیلر درمانی در M.S، درمانهای نوین در M.S، معرفی موارد جالب M.S، معرفی موارد جالب M.S می باشد.

اطلاعات بیشتر

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد و انجمن مغز و اعصاب خراسان رضوی
زمان برگزاری: ۲۵ الی ۲۶ آبان ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات : ۲۰/۵/۱۳۹۰
مکان برگزاری: مشهد میدان آزادی تالار همایش دانشکده علوم پردیس دانشگاه

سایت همایش