پزشکی بالینی

پژوهش جدید محققان مرکز پزشکی اراسموس هلند نشان داده که با یک تار موی انسان می‌توان خطر ابتلای وی به بیماری قلبی را مشخص کرد. تارهای مو حاوی اطلاعات ارزشمندی در مورد سطوح تنش فرد است که به نوبه خود امکان ابتلای انسان به بیماری قلبی را نشان می‌دهد. برخلاف آزمایش خون که یک تصویر لحظه‌ای از سطوح هورمون تنش را در یک نقطه خاص زمانی نشان می دهد، بررسی موی سر می‌تواند برای مشاهده گرایشها در سطوح هورمون کورتیزول در یک دوره چند ماهه مورد استفاده قرار بگیرد. این امر به محققان در درک بهتر تغییرات در سطوح کورتیزول کمک خواهد کرد.
این پژوهش نشان داد که افراد مسن که دارای سطوح بالاتر و درازمدت کورتیزول هستند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری قلبی قرار دارند. در این بررسی، سطوح کورتیزول در گروهی از 183 شهروند مسن بین 65 تا 85 سال اندازه‌گیری شد. محققان با استفاده از نمونه‌های موی سه سانتیمتری از نزدیک پوست سر توانستند سطوح کورتیزول یک دوره سه ماهه را اندازه‌گیری کنند. نتایج این پژوهش نشان داد که افراد دارای سطوح بالاتر این هورمون با احتمال بیشتری برای برخورداری از یک تاریخچه بیماری عروق کرونر قلب، سکته، بیماری شریانی محیطی یا دیابت روبرو بودند.
این اولین بار است که دانشمندان دریافته‌اند که بررسی نمونه‌های مو می‌تواند اطلاعاتی را در مورد سلامت افراد ارائه کند.باورها بر این است که بررسی مو می‌تواند برای تشخیص حساسیتهای غذایی و همچنین کمبود مواد معدنی مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین می‌توان از این شیوه برای آزمایش استفاده از مواد مخدر استفاده کرد چرا که مولکولهای مواد مخدر موجود در جریان خون در فولیکول مو قرار گرفته و تا 90 روز در آنجا باقی می‌مانند. این پژوهش در مجله Clinical Endocrinology and Metabolism منتشر شده است.

محققان دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی با تحریک مغناطیسی سلول های عصبی در مغز افراد سیگاری موفق به کاهش تمایل به مصرف سیگار شده اند. «روش تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال» در حال حاضر با مجوز سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)‌ برای درمان افسردگی بکار می رود. محققان بصورت تصادفی 16 فرد سیگاری را در دو جلسه 15 دقیقه ای تحت درمان تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال با فرکانس بالا قرار دادند؛ این روش بدون درد بوده و نیاز به مصرف آرام بخش یا انجام بیهوشی ندارد. از داوطلبان خواسته شد که دو ساعت پیش از آزمایش از کشیدن سیگار خودداری کنند؛ قبل از انجام درمان تصاویر خنثی مانند مناظر طبیعی و تصاویر تحریک کننده مصرف نیکوتین مانند روشن کردن سیگار به داوطلبان نشان داده شد و سپس میزان تمایل آنها به کشیدن سیگار مورد ارزیابی قرار گرفت.
از طریق حلقه هایی که بر روی پیشانی افراد قرار داده شده بود، پالس های مغناطیسی به قشر جلوی پیشانی (prefrontal cortex) ارسال شدند؛ پس از تحریک مغناطیسی همین تصاویر به افراد نشان داده شد و میزان تمایل آنها به سیگار مورد پرسش قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد، میزان تمایل افراد پس از درمان با روش تحریک مغناطیسی به سیگار بطور قابل ملاحظه ای کاهش پیدا می کند و این کاهش تمایل در میان معتادان به سیگار بیش از سایر افراد گزارش شده است. نتایج این تحقیق در مجله Biological Psychiatry‌ منتشر شده است.

محققان آمریکایی با الهام از کرم انگلی خاردار موفق به طراحی وصله سوزن داری شده اند که بدون ایجاد زخم و عفونت، به اتصال بافت ها در محل برش کمک می کند. کرم های انگلی Pomphorhynchus laevis با کمک سر خاردار خود به درون روده ماهی نفوذ کرده و با چسبیدن به دیواره، از بدن میزبان تغذیه می کنند. محققان بیمارستان بیرگام و زنان دانشگاه هاروارد به سرپرستی دکتر «جفری کارپ» با الهام از این کرم انگلی موفق به ساخت سیستم جدید برای نگه داشتن گرافت های پوست (پیوند پوست سالم به ناحیه آسیب دیده) بر روی زخم شده اند.
این وصله، آرایه ای از میکروسوزن های مخروطی شکل در سطح زیرین است؛ هر یک از سوزن ها دارای یک هسته پلی استایرن سخت است که با یک نوک پلاستیکی پوشش داده شده و در شرایط خشکی کاملا سخت و در شرایط مرطوب نرم است. در این روش، گرافت (پیوند) پوست بر روی سوختگی، عفونت، برش یا محل زخم گذاشته می شود و سپس این وصله خاردار روی آن قرار می گیرد. میکروسوزن ها براحتی از طریق محل پیوند به بافت زیرین پوست نفوذ می کنند که در تماس با مایعات بدن گسترش پیدا کرده و باعث بهم پیوستگی و اتصال بافت می شوند.
گرافت (پیوند) پوست در محل برش با استفاده از بخیه انجام می شود، اما قدرت چسبندگی وصله های میکروسوزنی سه برابر بیشتر از بخیه است که علاوه بر ایجاد یک سطح یکنواخت، از بروز زخم و عفونت در محل بافت جلوگیری می کند؛ همچنین امکان استفاده از این وصله ها برای بستن برش در جراحی های داخلی نیز وجود دارد. این نخستین وصله میکرو سوزن دار با الهام از حیوانات محسوب نمی شود؛ محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT)‌ نیز یک وصله سوزن دار با الهام از تیغ های جوجه تیغی طراحی کرده اند که می تواند بعنوان چسب جراحی مورد استفاده قرار بگیرد. نتایج این دستاورد در مجله Nature Communications‌ منتشر شده است.

دانشمندان دانمارکی با ردیابی عامل بروز میگرن، گام مهمی را به سوی هموارکردن شیوه‌ای برای درمان بهتر این شرایط ناتوان‌کننده‌ برداشته‌اند. این محققان مدعی‌اند که یافته‌هایشان فرضیه‌های پیشین مبنی بر این که چرا طی یک حمله میگرنی مغز آسیب می‌بیند، را به چالش می‌کشد. مدت‌هاست که تصور می‌شود درد میگرن ناشی از انبساط شریان‌‍‌های خارج از جمجمه است؛ اما دانمارکی‌ها بر این باورند که حساس‌شدن فوق‌العاده رشته‌های عصبی در اطراف شریان‌های خونی عامل بروز این دردهاست.
این دانشمندان اسکن‌های MRI متعلق به 19 زن که از میگرن رنج می‌بردند، را بررسی و شریان‌های آن‌ها را طی یک حمله مطالعه کردند. گفتنی است تمامی این زنان بدون داشتن اختلالات بینایی از میگرن رنج می‌بردند. این بدین معناست که میگرن در آن‌ها به یک طرف سر مرتبط است و محققان حاضر در این پروژه طرف دیگر مغز را برای بررسی تفاوت‌های دو طرف این عضو مطالعه کردند. آن‌ها دریافتند که برخلاف باور عموم، شریان‌های خونی طی حمله میگرنی منبسط نشدند و بنابراین عامل دیگری برای بروز درد وجود داشت. ین محققان پس از انجام تحقیقات لازم پی بردند که شریان‌های واقع در بیرون جمجمه طی حملات میگرنی منبسط نشدند و شریان‌های داخل جمجمه نیز در سمتی که سردردها احساس می‌شدند، در مقایسه با طرف بدون درد سر، فقط اندکی منبسط شدند.
به گزارش دانشمندان مرکز نورولوژی لنست، این موضوع همچنین پرسش‌هایی را در خصوص چگونگی عملکرد داروی معمول برای میگرن یعنی sumatriptan برمی‌انگیزد و بنابراین پیش از داشتن یک اسکن MRI دیگر، این دارو به بیماران میگرنی داده شد. بررسی‌ها نشان داد که شریان‌های خونی واقع در درون جمجمه هنوز اندکی منبسط شده بودند (حتی پس از رفع میگرن) و این بدین معناست که دارو آن‌گونه که پیشتر تصور می‌شد، عمل نمی‌کرد. تحقیقات آتی باید به دنبال تضمین این نکته باشد که این دارو در درون سیستم عصبی مرکز/مغز عمل خواهد کرد و این که باید قادر باشد از سد خونی مغزی عبور کند.

محققان علوم اعصاب در دانشگاه تگزاس با معکوس کردن زوال حافظه در حیوانات، گام مهمی برای درمان اختلالات مغزی از جمله آلزایمر برداشته اند. تیم تحقیقاتی مرکز علوم بهداشت دانشگاه تگزاس (UTHealth) با استفاده از سلول های عصبی حلزون دریایی و از طریق تعیین زمان یادگیری سلول ها موفق به معکوس کردن زوال حافظه شده اند. بازآموزی سلول های مغزی برای از دست دادن حافظه با کمک برنامه های آموزشی بهینه سازی صورت گرفت.
«جان بایرن» نویسنده ارشد این مطالعه تأکید می کند: تحقیقات بیشتری برای اثربخشی این روش مورد نیاز است، با این حال نتایج بدست آمده حاکی از امکان غلبه بر زوال حافظه با این استراتژی جدید است. این نتایج افزایش قابل توجه حافظه بلندمدت در حلزون دریایی Aplysia californica با یک سیستم عصبی ساده، اما با ویژگی های مشابه گونه های پیشرفته تر از جمله انسان را نشان می دهد. دکتر «یلی ژانگ» یکی از نویسندگان این تحقیق موفق به توسعه یک مدل پیچیده ریاضی برای پیش بینی فرآیندهای بیوشیمیایی در مغز حلزون دریایی برای آغاز یادگیری شده است؛ این مدل در پنج فصل در بازه های زمانی پنج تا 50 دقیقه ای برنامه ریزی شده است. حافظه با تغییر در قدرت ارتباط بین نورون ها در ارتباط است و در بسیاری از بیماری های مرتبط با حافظه این تغییر مسدود می شود.
برای آزمایش اثربخشی این استراتژی در درمان زوال عقل، محققان یک اختلال مغزی را در کشت سلولی سلول های حسی حلزون دریایی شبیه سازی کردند؛ توقف فعالیت ژن تولید کننده پروتئین حافظه در این شبیه سازی باعث اختلال قابل توجه در قدرت ارتباط نورون ها و حافظه بلند مدت می شود. برای تقلید تمرینات آموزشی، سلول ها با تجویز یک ماده شیمیایی توسط مدل ریاضی مورد بازآموزی قرار گرفتند و پس از پنج جلسه تمرینی قدرت ارتباطی سلول های مختل شده به شرایط طبیعی نزدیک شدند. به گفته محققان، تکرار این پروسه شیمیایی در انسان نیز احتمالا به درمان اختلالات شناختی در انسان کمک می کند. نتایج این دستاورد در مجله Journal of Neuroscience منتشر شده است.

تحقیقی جدید نشان می‌دهد که انجام MRI (تصویرسازی تشدید مغناطیسی) در زمانی که بطن‌های قلب در حال استراحت بوده و با خون پر می‌شود، سپس به حالت انقباض، خون را به سایر نقاط بدن می‌رساند (مرحله سیستول)، تصویر کامل‌تری را از اسکار قلب در بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی ایسکمیک (بیماری عضلانی قلب ناشی از کاهش خون‌ رسانی به آنها) در اختیار خواهد گذاشت. به گفته دکتر جیمز فرناندز، تشخیص اسکار (زخم) بسیار مهم است چرا که در شناسایی بیمارانی که در خطر بالایی از وقوع اتفاقات مهلک و کشنده قرار دارند، موثر است. در حال حاضر، پروتکل استاندارد در تشخیص اسکار چنین بیمارانی، تنها از جمع‌آوری داده‌های دیاستولیک (حالت استراحت بطن ها) به دست می‌آید. اما محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی طی این پژوهش که بر 30 بیمار صورت گرفت، نشان دادند که تصویرهای به دست آمده از مرحله سیستولیک قلبی (انقباض بطن ها) می‌تواند اسکارهایی که در مرحله دیاستول دیده نشده را نشان دهد. این پژوهش در نشست سالیانه انجمن اشعه رونتگن آمریکا (ARRS) مطرح خواهد شد.

دانشمندان موفق به شناسایی نوعی ژن شده‌اند که فرایند بهبودی قلب را پس از تحمل آسیب‌ها متوقف می‌کند. متخصصان بر این باورند که کنترل ژن موسوم به Meis1 می‌تواند منجر به درمان‌های انقلابی جدید برای نارسایی قلبی شود. این ژن مدت کوتاهی پس از تولد و با هدف متوقف‌کردن تقسیم کنترل‌نشده سلول‌های قلبی فعال می‌شود. با این حال ژن معرفی‌شده همچنین مانع از بازتولید و ترمیم قلب بزرگسالان پس از آسیب (به طور مثال توسط حملات قلبی) می‌شود. آزمایش‌ها نشان می‌دهند که حذف 1 Meis فرایند ترمیم را در قلب موش‌های بزرگسال بدون آسیب‌رساندن به کارکرد این عضو بازفعال می‌کند. به گفته دکتر هشام صادق از دانشگاه تگزاس، ژن مزبورعاملی است که مانند یک برنامه نرم‌افزاری عمل کرده و قادر است کارکرد سایر ژن‌ها را کنترل کند. جزئیات این تحقیق در Nature انتشار یافت.

یک درمان سرطانی با تهاجم کم که بدون آسیب رساندن به بافتهای سالم اطراف، در تومورها سوراخهای کوچک ایجاد کرده، می‌تواند جدیدترین سلاح در جنگ علیه سرطان باشد. شیوه الکتروپوراسیون برگشت‌ناپذیر از میلیون‌ها پالس الکتریکی در ثانیه برای کشتن سلولهای سرطانی استفاده کرده اما به بافتهای اطراف آسیب نمی‌رساند. به گفته محققان مرکز سرطان یادبود اسلوان- کترینگ در نیویورک، این شیوه بویژه برای درمان سرطانهای کبد، ریه، لوزالمعده و دیگر سرطانهای نزدیک به رگهای خونی، اعصاب و ساختارهای حساس دیگر مفید است.
درمان سرطانهای نزدیک به مناطق حساس معمولا نیازمند جراحی و شیوه‌ای موسوم به ترموابولاسیون(کشتن سلولها در دمای بسیار بالا) است. اما این کار می‌تواند بافتهای سالم را نیز از بین برده و برای رگهای حونی، عصبها و غدد نزدیک خطر ایجاد کند.
در این پژوهش 25 بیمار سرطانی شرکت کردند که این بیماری در بخشهای مختلف بدن آنها پراکنده شده بود. میانگین اندازه تومورها در این افراد دو سانتیمتر بود. بدلیل نزدیک بودن این ضایعات به مناطق حساس، از شیوه الکتروپوراسیون برگشت‌ناپذیر در این بیماران برای درمان استفاده شد. محققان تمام 30 جلسه درمانی را بدون مشکل تکمیل کردند که نشانگر ایمن بودن این شیوه برای بررسی‌های بیشتر در کارآزماییهای بالینی بزرگتر است. این یافته‌ها در سی و هشتمین نشست علمی سالانه انجمن رادیولئژی مداخله‌ای در نیواورلئان ارائه شده است.
در این شیوه برشی به اندازه سر مداد ایجاد شده و یک دستگاه کوچک برای هدف قرار دادن تومورها درون آن قرار می‌گیرد. سپس میدانهای الکتریکی قوی برای ایجاد سوراخهای کوچک در غشای سلول سرطانی تولید می‌شود. این کار با اختلال در تعادل مولکولهای درون و بیرون سلول باعث از بین رفتن آنها می‌شود. از آنجایی که این شیوه گرما یا سرما تولید نمی‌کند، از آسیب رسیدن به سایر سلولهای اطراف نیز جلوگیری می‌شود. این امر باعث ایده‌آل شدن روش الکتروپوراسیون برگشت‌ناپذیر برای درمان تومورهای نزدیک به بافتهایی می‌شود که در برابر آسیب حساس هستند. با افزای قدرت و طول پالسهای الکتریمی می‌توان سوراخهای درون این تومورها را بطور دائم باز نگهداشت. این امر باعث ایجاد آسیبهای میکروسکوپس به سلولها و مرگ آنها می‌شود. ترکیب جراحی با تهاجم کم و این شیوه می‌تواند به بهبود سریعتر با جراحت بافت کمتر منجر شده و امید است که بتواند نتیجه بلند مدت بهتری نسبت به جراحی‌های سنتی ارائه کند.

محققان مرکز تحقیقات سرطان انگلستان در دانشگاه کمبریج و همچنین دانشمندان هلندی خبر از کشف نوع جدیدی از سرطان روده داده اند که پیامدهای بدتری را در مقایسه با سایر سرطان های روده بزرگ دارد و در مقابل درمان های خاص، مقاومت نشان می دهد. محققان با بررسی بر اطلاعات 146 ژن مرتبط با سرطان روده که از 11 هزار بیمار به دست آمده بود متوجه شدند که بیش از یک چهارم افراد مبتلا به نوع جدیدی از سرطان روده شده اند که پیش از این در زیر مجموعه هیچ کدام از سرطان ها دیده نشده بود. برای این دسته از بیماران مبتلا به نوع جدید سرطان روده، احتمال بدتر شدن، تهاجمی تر شدن تومورها و همچنین مقاومت به داروهایی درمانی نظیر "ستوکسیمب"، زیاد گزارش شده بود.
داروی "ستوکسیمب"، مولکولی موسوم به گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال "EGFR" را که با بروز سرطان مرتبط است، مورد هدف قرار می دهد. آزمایش های دیگر نیز نشان داده است که احتمال گسترش متفاوت این نوع جدید از تومورها نسبت به تومورهای دیگر بیشتر است که نشان از تهاجمی بودن این تومورها می دهد. دکتر"لوییز ورمویلن"، سرپرست این پژوهش می گوید: "ما با مطالعه بر چگونگی رفتار ژن ها در تومور، زیر مجموعه جدیدی از سرطان روده را شناسایی کرده ایم. این امر امکان آزمایش سریع و آسان تشخیص این نوع سرطان را در اختیار محققان می دهد. مطالعات ما نشان می دهد که این سرطان در همان مراحل ابتدایی، سیر تکثیر و گسترش خود را شروع می کند. در حال حاضر باور ما بر این است که تفاوت این سه نوع سرطان، ریشه در سلول منشا تومور دارد تا هر گونه جهش ژنتیکی."
"کیت لاو" رییس مرکز تحقیقات سرطان انگلستان نیز در این رابطه می افزاید: "از آنجایی که ماه آوریل، ماه آگاهی رسانی سرطان روده است، این نوع تحقیقات اهمیت در نظر گفتن رفتار خاص ژن ها در کنار جهش را به دانشمندان گوشزد می کند." بر اساس این گزارش، شانس بقای مبتلایان به سرطان روده طی 40 سال گذشته دو برابر شده است که درک بهتر و انجام تحقیقات زیاد مسبب این اتفاق خوب شده است. این یافته علمی در مجله "Nature Medicine" منتشر شده است.

نتايج يک مطالعه جديد نشان مي‌دهد مصرف الکل در دوران بارداري با کاهش ضريب هوشي نوزاد در ارتباط است. مطالعه‌اي بر روي 4200 زن انگليسي که در دوران بارداري به طور متوسط دو بار در روز الکل مصرف مي‌کردند، نشان داد که ميزان IQ فرزندان اين مادران (که در سن 8 سالگي تحت آزمون قرار گرفتند) نسبت به همسالان خود پايين‌تر است. تمامي اين مادران داراي ژنويپتي بودند که حاوي ژن مسئول متابوليسم الکل- ژن کدکننده آنزيم الکل هيدروژناز- است. محققان نتيجه‌گيري مي‌کنند که حتي مصرف مقادير کم الکل در خلال دوران بارداري مي‌تواند منجر به اختلالات شناختي آتي در نوزادان اين مادران شود.

نتايجه يک مطالعه جديد بر روي آپانديسيت کودکان نشان مي‌دهد که هرچه از مدت شروع علائم و شکايات بيمار گذاشته باشد، حساسيت تشخيصي سونوگرافي بيشتر مي‌شود. اين مطالعه روي 1810 بيمار در سنين 18-3 سال انجام گرفته است. نتايج مطالعه حاکي از آن است که حساسيت تشخيصي سونوگرافي به صورت معني‌داري با مدت زمان بروز علائم مرتبط است به طوري که از 81% در مواردي که از شروع علائم کمتر از 12 ساعت مي‌گذرد به 96% در مواردي که بيش از 48 از شروع علائم مي‌گذرد مي‌رسد. محققان پيشنهاد مي‌کنند جهت پيشگيري از مواجهه کودکان با اشعه CT، قدم اول تشخيص جهت آپانديسيت در آنها بهتر است سونوگرافي باشد و CT را بايد براي مواردي که شک باليني علي‌رغم انجام سونوگرافي کماکان باقي است، در نظر داشت. البته پژوهشگران مطالعه، توصيه به تاخير انداختن سونوگرافي نمي‌کنند چرا که خط پرفوراسيون آپانديس در موارد طول کشيده بسيار بالا خواهد بود.

با توجه به تعدد بيماري‌هاي مرتبط با چاقي، شناسايي رفتارهايي که خطر چاقي را کاهش مي‌دهند، اهميت بسزايي دارد. پژوهشگران انگليسي 740628 شرکت‌کننده مناسب را از «مطالعه ميليوني زنان» (با ميانگين سني 58 سال) که اطلاعاتي در مورد زايمان، شيردهي و قد و وزن آن‌ها در دست بود، انتخاب کردند. هر شرکت‌کننده به طور متوسط صاحب 2 فرزند بود. سابقه شيردهي در 70% زنان وجود داشت که ميانگين مدت آن 1/3 ماه به ازاي هر کودک بود.
در الگوهاي تعديل‌شده بر اساس عواملي از قبيل سن، وضعيت اقتصادي- اجتماعي، وضعيت سيگار کشيدن، فعاليت جسمي و تعداد زايمان‌ها، ميانگين شاخص توده بدن (BMI) در مادران شيرداده نسبت به مادراني که به فرزندان خود شير نداده بودند، به صورت معني‌داري کمتر بود. با تعداد زايمان برابر، افزايش طول مدت شيردهي باعث کاهش ميانگين BMI مي‌شد. نسبت به موارد مجموع شيردهي کمتر از 6 ماه، در زناني که جمعا بيشتر از 6 ماه به فرزندانشان شير داده بودند، BMI کاهش بيشتري را نشان مي‌داد.
BMI در زمان بارداري مي‌تواند هم بر موفقيت شيردهي و هم بر BMI زنان در آينده تاثير بگذارد؛ ولي در اين مطالعه تعديل از نظر اين عامل انجام نشده است. با اين حال، اين نتايج در راستاي حجم فزاينده منابع موجود هستند که نشان مي‌دهند شيردهي منافع مهمي براي سلامت مادران دارد. ساير مطالعات نشان داده‌اند زناني که هرگز به فرزندان خود شير نمي‌دهند، علاوه بر افزايش ميزان سرطان‌هاي تخمدان و پستان، در معرض افزايش خطر چاقي احشايي، ديابت، پرفشاري خون، هيپرليپيدمي و بيماري‌هاي قلبي- عروقي نيز قرار دارند.

امروزه براي درمان ديسپلازي درجه بالا و کارسينوم داخل مخاطي (intramucosal) در مبتلايان به مري بارت، به صورت فزاينده‌اي از تخريب (ablation) آندوسکوپيک استفاده مي‌شود. اين رويکرد بسيار موثر است ولي قادر به علاج سرطان‌هايي که به غدد لنفاوي متاستاز داده باشند، نيست. متاسفانه رزکسيون آندوسکوپيک مخاط (روش استاندارد براي مرحله‌بندي T به منظور هدايت درمان‌هاي بعدي اين بيماران) هم نمي‌تواند درگيري غدد لنفاوي را در تمامي موارد شناسايي کند. در نتيجه بسياري از جراحان با تمسک به ميزان بالاي متاستازهاي پيش‌بيني‌نشده به غدد لنفاوي، انجام ازوفاژکتومي را به جاي تخريب و رزکسيون آندوسکوپيک مخاط توصيه مي‌کنند. با اين حال، ميزان اين متاستازها در گزارش‌هاي مختلف تفاوت‌هاي زيادي داشته است.
به منظور ارزيابي فراواني متاستاز به غدد لنفاوي در مبتلايان به مري بارت دچار ديسپلازي درجه بالا يا کارسينوم داخل مخاطي، پژوهشگران يک مرور نظام‌مند انجام دادند و 70 گزارش مرتبط جمعا شامل 1874 بيمار اين چنيني را که تحت ازوفاژکتومي قرار گرفته بودند، شناسايي کردند. از ميان 524 بيمار مبتلا به ديسپلازي درجه بالا هيچ‌کدام متاستاز به غدد لنفاوي را نشان نمي‌دادند. از 1350 بيمار مبتلا به کارسينوم داخل مخاطي هم فقط 26 نفر داراي متاستاز به غدد لنفاوي بودند (93/1%، فاصله اطمينان 95%: 66/2-19/1%).
اين داده‌ها قويا نشان مي‌دهند که در مبتلايان به مري بارت وجود ديسپلازي درجه بالا به تنهايي (در صورت طبقه‌بندي دقيق)، با متاستاز به غدد لنفاوي همراهي ندارد. در مبتلايان به مري بارت و کارسينوم داخل مخاطي، خطر متاستازهاي پيش‌بيني‌نشده به غدد لنفاوي 2%-1% برآورد شده که با ميزان گزارش‌شدة مرگ‌ومير ناشي از ازوفاژکتومي (اغلب بيشتر از 2%) قابل مقايسه و حتي از آن کمتر است. به منظور مرحله‌بندي T مري بارت و ديسپلازي در يک ضايعه قابل رويت، انجام رزکسيون آندوسکوپيک توصيه مي‌شود. در صورتي که ضايعه تهاجم به زيرمخاط را نشان ندهد، درمان تخريبي مناسب خواهد بود. جراحان و متخصصان گوارش بايد توجه کنند که نگراني از متاستاز به غدد لنفاوي در اين بيماران، انجام ازوفاژکتومي را توجيه نمي‌کند. به علاوه، در مواردي که مرحله‌بندي بر اساس رزکسيون آندوسکوپيک مخاط فقط وجود ديسپلازي درجه بالا يا کارسينوم داخل مخاطي را نشان بدهد، اين داده‌ها بر عدم نياز به سونوگرافي آندوسکوپيک تاکيد مي‌کنند.

ثابت شده که هم انتکاوير (entecavir) و هم تنوفووير (tenofovir) به عنوان خط اول تک‌درماني براي عفونت مزمن ويروس هپاتيت HBV) B) موثر و بي‌خطر هستند. اما درمان ترکيبي با اين داروهاي ضد ويروسي خوراکي و بسيار قوي، تاکنون در يک مطالعه بزرگ و داراي طراحي مناسب ارزيابي نشده است. پژوهشگران يک کارآزمايي تصادفي‌شده غير کور و چندمرکزي با حمايت شرکت‌هاي داروسازي انجام دادند تا در 379 بيمار مبتلا به عفونت HBV قبلا درمان‌نشده، به مقايسه انتکاوير (5/0 ميلي‌گرم روزانه) به تنهايي با انتکاوير به اضافه تنوفووير (300 ميلي‌گرم روزانه) بپردازند. وضعيت HBeAg در اين بيماران به خوبي مشخص شده بود (264 نفر مثبت و 115 نفر منفي). در مجموع، 197 بيمار درمان ترکيبي و 182 بيمار تک‌درماني با انتکاوير را دريافت کردند.
پيامد اصلي مطالعه عبارت بود از غير قابل شناسايي بودن HBV DNA (کمتر از 50 واحد بين‌المللي در ميلي‌ليتر) در هفته 96 درمان. اين پيامد در گروه‌هاي دريافت‌کننده درمان ترکيبي و تک‌درماني مشابه بود (به ترتيب 2/83% و 4/76%). ميزان تبديل سرمي (منفي شدن) HBAg در بيماران مثبت از نظر HBeAg نيز در دو گروه تفاوتي نداشت. در هيچ‌کدام از گروه‌ها مقاومت ايجاد نشد و بي‌خطري درمان در هر دو گروه نيز مشابه مطالعات قبلي بود.
اين کارآزمايي بزرگ و با روش مناسب نشان مي‌دهد که درمان ضد ويروسي با انتکاوير به اضافه تنوفووير در مبتلايان به عفونت HBV مزيت معني‌داري از نظر باليني ندارد. پزشکان بايد از تجويز درمان ترکيبي با اين داروها در خط اول پرهيز کنند زيرا اين درمان هيچ مزيتي از نظر کارآمدي ندارد ولي بسيار گران‌تر است.

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
زمان برگزاری: ۷ الی ۹ آبان 1392
مکان برگزاری: زاهدان

سایت همایش

برگزار کننده: دانشگاه پزشکی پله ون
زمان برگزاری: ۱۶ الی ۱۹ اکتبر 2013
ارسال خلاصه مقالات: ۲۵/۸/۲۰۱۳
مکان برگزاری: بلغارستان، پله ون

سایت همایش

برگزار کننده: کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل
زمان برگزاری: ۱۱ الی ۱۱ خرداد 1392
ارسال خلاصه مقالات: 25/2/1392
مکان برگزاری: اردبیل

سایت همایش

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۹.۴۴ مگابایت

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۵.۴۶ مگابایت

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۶.۴۹ مگابایت

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۸.۱۵ مگابایت

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۷.۹۹ مگابایت

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۶.۴۶ مگابایت

اختلال کم‌توجهي- بيش‌فعاليتي (ADHD) در کودکان حداقل در 30% بيماران مي‌تواند تا بزرگسالي ادامه پيدا کند و 4%-3% بزرگسالان معيارهاي تشخيصي «ويرايش چهارم دستنامه تشخيصي و آماري اختلالات رواني» (DSM-IV) براي اين اختلال را پر مي‌کنند. تعدادي از اختلالات از جمله بيماري‌هاي تيروييد، اختلالات خلق و اختلالات سوء مصرف مواد علايمي شبيه ADHD دارند و بايد در تشخيص افتراقي آن قرار بگيرند.
عوارض جانبي استروييدها، آنتي‌هيستامين‌ها، داروهاي ضدصرع، کافئين و نيکوتين مي‌توانند علايم ADHD را تقليد کنند. تشخيص و درمان صحيح اين اختلال مي‌تواند عملکرد روزمره فرد را بهبود ببخشد. تشخيص اين مشکل مبتني بر اخذ شرح حال باليني دقيق به علاوه استفاده از تعدادي مقياس نمره‌دهي است که پرکردن آن‌ها بسته به مقياس مورد استفاده، 20-5 دقيقه طول مي‌کشد. راهکارهاي باليني موجود استفاده از محرک‌ها و داروي غيرمحرک آتوموکستين (atomoxetine) را به عنوان درمان خط اول و ضد افسردگي‌ها را به عنوان گام بعدي درمان توصيه مي‌کنند. نشان داده شده که درمان شناختي- رفتاري نيز به عنوان درمان کمکي اضافه بر دارو مفيد است. ثابت شده که در بزرگسالان دچار افسردگي همراه با ADHD، ترکيب داروهاي ضد افسردگي و محرک‌ها موثر و بي‌خطر است. به منظور پايش از نظر سوء مصرف يا استفاده تفريحي از محرک‌ها، پزشکان خانواده علاوه بر ويزيت‌هاي منظم پيگيري، بايد استفاده از يک توافق‌نامه کنترل مصرف مواد و غربالگري تصادفي ادرار از نظر مواد را مد نظر قرار دهند.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

سندرم ديسترس تنفسي حاد به‌صورت تنگي نفس سريعا پيشرونده، تاکي پنه، وهيپوکسمي تظاهر مي يابد. معيارهاي تشخيصي عبارتند از: شروع حاد،هيپوکسمي شديد، ارتشاح ريوي دو طرفه وعدم وجود فشار بالاي دهليز چپ. عقيده بر اين است که سندرم ديسترس تنفسي حاد هنگامي رخ مي دهد که يک آسيب ريوي يا خارج ريوي باعث آزاد شدن واسطه‌هاي التهابي و در نتيجه تحريک تجمع نوتروفيل در ميکروسيرکولاسيون ريه مي‌شود.
نوتروفيل‌ها به آندوتليوم عروق و اپيتليوم آلوئول‌ها‌ آسيب مي‌زنند و منجر به ادم ريه، تشکيل غشاي هياليني، کاهش کمپليانس ريه و سخت شدن تبادل هوا مي‌شود. اغلب موارد سندرم ديسترس تنفسي حاد باپنوموني يا سپسيس همراه است. تخمين زده مي‌شودکه 1/7% از تمام بيماران بستري در واحد مراقبت هاي ويژه و 1/16% از تمام بيماران استفاده کننده از تهويه مکانيکي دچار آسيب ريوي حاد يا سندرم ديسترس تنفسي حاد مي‌شوند. مرگ‌و‌مير بيمارستاني مربوط به اين موقعيت ها، 55% - 34% است و بيشتر موارد مرگ‌و‌مير به علت نارسايي چند عضوي است. اغلب بايد سندرم ديسترس تنفسي حاد از نارسايي احتقاني قلب، که معمولا داراي نشانه‌هايي از اضافه‌بار مايع است، و همچنين ازپنوموني افتراق داده شود. درمان سندرم ديسترس تنفسي حاد حمايتي است وشامل تهويه مکانيکي، پروفيلاکسي براي استرس اولسر و ترومبوآمبولي وريدي، حمايت تغذيه‌اي و درمان آسيب زمينه‌اي است.حجم جاري کم، فشار پايان بازدمي مثبت بالا، مايع درماني محافظه کارانه ممکن است نتايج را بهبود بخشند. هنگامي که بيماردر حال بهبودي است و بيماري زمينه‌اي برطرف شده، يک آزمون تنفس خود به خودي بايد انجام شود. بيماراني که به دنبال سندرم ديسترس تنفسي حاد زنده مي مانند در معرض خطرکاهش ظرفيت عملکردي، بيماري ذهني وکاهش کيفيت زندگي هستند؛ مراقبتهاي مداوم توسط پزشک مراقبت هاي اوليه براي اين بيماران مفيد است.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

سندرم روده تحريک‌پذير (IBS) به اين صورت تعريف مي‌شود: احساس ناراحتي در شکم يا دل درد همراه با تغيير عادت روده‌اي و بدون حضور هر گونه بيماري عضوي که به مدت حداقل 3 روز در ماه طي 3 ماه گذشته تجربه شده باشد. شيوع IBS در آمريکاي شمالي حدود 10%-5% است و حداکثر شيوع در محدوده سني 39-20 سال ديده مي‌شود.
دل درد، رايج‌ترين علامت اين سندرم است و اغلب از سوي بيمار به شکل احساس کرامپ توصيف مي‌گردد. فقدان درد شکم اساساً تشخيص IBS را رد مي‌کند. ساير علايم شايع IBS عبارتند از: اسهال، يبوست يا تناوب بين اسهال و يبوست. هدف از درمان، تسکين علايم و بهبود کيفيت زندگي است. به نظر مي‌رسد با ورزش کردن، مصرف آنتي‌بيوتيک‌ها، داروهاي ضد اسپاسم، روغن نعنا و مواد زيست‌يار (پروبيوتيک) مي‌توان به بهبود علايم کمک کرد. استفاده از ملين‌ها و داروهاي ضد اسهال بدون نسخه مي‌توانند فواصل دفع را بهبود بخشند اما تاثيري روي درد شکم ندارند. در مقايسه با درمان‌‌هاي معمول، درمان با داروهاي ضد افسردگي و نيز درمان‌هاي روانشناختي هم در بهبود علايم اثربخش هستند. لوبي‌پروستون براي درمان «IBS با غلبه يبوست» موثر است. آلوسترون (مصرف آن با محدوديت‌هايي در ايالات متحده همراه است) و تگاسرود (در ايالات متحده تنها براي موارد اورژانس در دسترس است) براي درمان بيماراني که علايم شديد دارند و به درمان‌هاي معمول پاسخ نداده‌اند، تاييد شده‌اند.

PDF متن کامل مقاله                HTML متن کامل مقاله

محققان دانشگاه ایلینویز موفق به توسعه و آزمایش یک ایمپلنت الکترونیک بسیار ظریف با قابلیت تزریق به درون مغز موش شده اند. بدن انسان بویژه مغز در اغلب موارد نسبت به قطعات الکترونیک کاشتنی که برای درمان مشکلات سیستم عصبی از جمله پارکینسون بکار می رود، واکنش منفی نشان می دهد. هرچه اندازه این قطعات الکترونیک بزرگتر باشد، میزان صدمه به مغز و مایع اطراف آن بیشتر شده و باعث ایجاد تورم مغزی می شود.
محققان دانشگاه ایلینویز به سرپرستی پروفسور «جان راجرز» در نخستین آزمایش در نوع خود، اقدام به ساخت و تزریق یک دستگاه الکترونیک بسیار ظریف در «دال» مغز موش کرده اند؛ ضخامت دستگاه الکترونیک میکروسکوپی تنها 25 میکرون یا یک چهارم پهنای موی انسان است. ایمپلنت قابل کاشت آرایه ای از لامپ های LED است که قادر به تحریک بخش های خاص و دستکاری شده مغز موش است؛ تغییرات ایجاد شده در مغز موش بازخورد قابل مشاهده ای از عملکرد محل تابش نور LED‌ در اختیار محققان قرار می دهد. تزریق دستگاه الکترونیکی میکروسکوپی با قابلیت تابش نور، هدف نهایی طرح نیست و محققان بدنبال توسعه آرایه قطعات الکترونیک ظریف برای درمان مشکلات در سایر اندام ها از جمله قلب و ریه‌ها هستند.

محققان مدرسه پزشکی «کیس وسترن رزو» موفق به ابداع تکنیکی شدند که سلول‌های پوستی را مستقیماً به سلول‌های مغزی تبدیل می‌کند که در بیماران مبتلا به اسکلروز چندگانه، فلج مغزی و سایر اختلالات میلین، نابود شده‌اند. این موفقیت، امکان تولید سلول‌های میلین‌کننده (myelinating) مورد تقاضا را ممکن می‌سازد. این سلول‌ها غلاف حیاتی عایقی را ارائه می‌دهند که از نورون‌ها محافظت می‌کند و آن‌ها را قادر به تحویل ضربه‌های مغزی به سایر نقاط بدن می‌کند. در بیماران مبتلا به اسکلروز چندگانه،، فلج مغزی و اختلات ژنتیکی نادر موسوم به leukodystrophies، این سلول‌ها نابود شده‌اند و نمی‌توانند جایگزین شوند.
تکنیک جدید شامل تبدیل مستقیم فیبروبلاست‌ها (یک سلول ساختاری فراوان در پوست و بسیاری از ارگان‌ها) به الیگودندروسیت‌ها (نوعی سلول مسئول میلین‌کردن نرون‌های مغز) است. پاول تزار محقق ژنتیک و علوم ژنوم و رهبر ارشد این تحقیق، دستاورد خود و همکارانش را "کیمیاگری سلولی" برشمرد. در فرایندی موسوم به "بازبرنامه‌ریزی سلولی" وی و تیمش سطوح سه پروتئین طبیعی را برای ترغیب سلول‌های فایبربلاست در تبدیل به الیگو دندروسیت‌ها(OPCs) تغییر دادند. این تیم علمی به سرعت میلیاردها OPC اغواشده را تولید کرد. آن‌ها همچنین نشان دادند که iOPCs می‌توانند پوشش‌های میلین جدید را در اطراف عصب‌ها پس از پیوند به بدن موش‌ها بازتولید کنند.
این امر این امید را برمی‌انگیزد که از تکنیک نوین می‌توان برای درمان اختلالات میلین در انسان بهره برد. هنگامی که الیگودندروسیت آسیب می‌بینند یا در بیماری‌های میلینی ناکارآمد می‌شوند، پوشش میلین عایق‌کننده که به طور نرمال عصب‌ها را می‌پوشاند، از دست می‌رود. گام بعدی در این تحقیق استفاده از این تکنیک با استفاده از سلول‌های انسانی است. جزئیات این مطالعه در Nature Biotechnology انتشار یافته است.

یافته‌های تحقیق جدیدی نشان می‌دهد خواب بیشتر باعث تناسب وزن نوجوانان می‌شود. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که هر چقدر نوجوانان در طول شب بیشتر بخوابند، احتمال اینکه به اضافه وزن دچار شوند، کمتر است. محققان برای انجام این تحقیق، بیش از هزار نوجوان فیلادلفیایی را از ابتدای نوجوانی تا دوره آخر دبیرستان بررسی کردند. این نوجوانان هر 6 ماه، گزارشی از ساعات خواب خود ارائه دادند.
هر ساعت خواب اضافی در طول شب با کاهش شاخص توده بدنی ارتباط دارد؛ شاخص توده بدنی معیاری برای اندازه‌گیری میزان چاقی براساس قد و وزن افراد است. این کاهش در نوجوانانی که اضافه وزن بیشتری داشتند، بیشتر بود. محققان دانشگاه پنسیلوانیا براساس یافته‌های خود اظهارکردند: افزایش ساعت خواب در شب از هشت تا 10 ساعت در سن 18 سالگی می‌تواند به کاهش چهار درصدی نوجوانان چاق در آمریکا منجر شود. اگرچه نتایج این تحقیق ارتباط بین خواب بیشتر و شاخص بدنی کمتر را نشان می‌دهد اما رابطه علت و معلولی این دو را ثابت نمی‌کند. نتایج این تحقیق در مجله Pediatrics منتشر شده است.

یافته‌های اخیر دانشمندان در دانشگاه منچستر نشان می‌دهد که گرافن می‌تواند برای شناسایی دارو یا مواد سمی در بدن مفید باشد، از این یافته می‌توان برای ساخت ادوات ایمنی در فرودگاه‌ها استفاده کرد. اخیرا مقاله‌ای تحت عنوان «Singular phase nano-optics in plasmonic metamaterials for label-free single-molecule detection» در نشریه «Nature Materials» به چاپ رسیده است که در آن یک تیم تحقیقات انگلیسی با همکاری همتایان خود در دانشگاه آیکس مارسلی موفق به ساخت دستگاهی شدند که می‌تواند با استفاده از یک سیستم نوری ساده، تک مولکول‌ها را شناسایی کند. این دستگاه قادر است اجزای مولکول‌ها را نیز در مدت چند دقیقه آنالیز کند. در این سیستم از پلاسمونیک استفاده شده است؛ پلاسمونیک مطالعه ارتعاشات الکترونی در مواد مختلف است.
با یافته‌های این گروه تحقیقاتی می‌توان ابزارهایی دقیق‌تر و سریع‌تر برای تست ورزشکاران حرفه‌ای ساخت؛ این ادوات می‌توانند وجود مقادیر بسیار کم از مواد را در بدن ورزشکار شناسایی می‌کنند. همچنین از این سیستم می‌توان در فرودگاه‌ها استفاده کرد تا مانع از وارد کردن مواد منفجره و یا مواد مخدر توسط تروریست‌ها و قاچاقچی‌ها شد. از این دستگاه می‌توان برای شناسایی فرد آلوده به ویروس استفاده کرد.
گرافن ماده‌ای است که اولین بار در سال 2004 در دانشگاه منچستر کشف شد؛ این ماده می‌تواند کاربردهای متنوعی از تلفن‌های هوشمند گرفته تا سیستم‌های دارورسانی و تراشه‌های کامپیوتری داشته باشد. به‌ دلیل وجود چنین پتانسیل‌هایی دانشمندان دانشگاه منچستر به‌ دنبال استفاده از این ماده در ادوات جدید هستند. این تیم تحقیقاتی به رهبری «ساشا گریگورنکو» نوع جدیدی از ادوات حسگری را ساخته‌اند؛ این دستگاه می‌تواند مولکو‌ل‌های بسیار کوچک را شناسایی کند؛ این سیستم به خواص توپولوژیکی فاز نوری حساس است.
با استفاده از این دستگاه تست دارو و مواد سمی از طریق تست ساده خونی قابل انجام است، این کار با دقت بالا و زمانی بسیار کوتاه، در حد چند دقیقه، قابل انجام است. محققان دریافته‌اند که حساسیت این سیستم سه برابر بیشتر از سیستم‌های رایج فعلی است. محققان بخش فیزیک و اخترشناسی دانشگاه منچستر معتقدند که این تحقیقات می‌تواند به‌ صورت محصول تجاری وارد بازار شود. «گریگورنکو» می‌گوید: کل ایده این روش این است که بتوان یک مولکول را زیر سیستم نوری مشاهده کرد، دقیقا شبیه یک میکروسکوپ. اپتیک‌های نوری منفرد که دارای ویژگی‌های فازی غیرمعمول هستند، اخیرا مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته‌اند. ما در این پروژه نشان دادیم که می‌توان از آنها در دستگاه‌ها استفاده کرد.

درمان ضدآريتمي در فيبريلاسيون دهليزي، شامل طيف گسترده‌اي از درمان‌هاست که براي پيشگيري از تبديل ريتم طبيعي سينوسي به فيبريلاسيون دهليزي و نيز کنترل علايم مورد استفاده قرار مي‌گيرند. پرمصرف‌ترين داروهاي ضدآريتمي براي حفظ ريتم سينوسي طبيعي در بيماران با فيبريلاسيون دهليزي عبارتند از داروهاي گروه IC نظير فلکاينيد (flecainide)، پروپافنون (propafenone) و داروهاي گروه III نظير آميودارون (amiodarone)، دروندارون (dronedarone)، سوتالول (sotalol) و دوفتيليد (dofetilide).
فيبريلاسيون دهليزي كه شايع‌ترين نوع آريتمي دهليزي است، بيش از 2 ميليون نفر از مردم آمريکا را گرفتار کرده است. به علاوه اين عارضه، يک سوم موارد بستري‌هاي بيمارستاني ناشي از آريتمي قلبي را شامل مي‌شود. مشکلات قلبي که ممکن است موجب تشديد فيبريلاسيون دهليزي شوند عبارتند از نارسايي قلبي، بيماري عروق کرونري، جراحي قلبي و بيماري‌هاي دريچه‌اي. فيبريلاسيون دهليزي به دليل ايجاد کانون‌هاي نابجا معمولا به دنبال آسيب ساختاري قلب ايجاد مي‌شوند. اين کانون‌ها باعث ضربان‌هاي نامنظم و ناهماهنگي دهليزها با بطن‌ها مي‌شود. فيبريلاسيون دهليزي مزمن کيفيت زندگي بيمار را تحت تاثير قرار مي‌دهد و درجاتي از تپش قلب، گيجي و تنگي نفس را ايجاد مي‌کند. علايم شديدتر به دنبال انتقال سيگنال‌هاي غيرطبيعي به بطن‌ها و پاسخ سريع بطن‌ها رخ مي‌دهد و عبارتند از افت فشارخون، تاکي کاردي، سينکوپ و درد قفسه‌سينه. در نهايت خطر بالاي وقوع حمله مغزي يا حمله ايسکميک گذرا مرتبط با کارديوآمبولي بيمار را تهديد مي‌کند.

ادامه مطلب

صرع ژنراليزه با تشنج پايدار، يک اورژانس نورولوژي و نيازمند دارودرماني سريع است. داروهايي که براي اين منظور مورد استفاده قرار مي‌گيرند عبارتند از: بنزوديازپين‌ها و داروهاي ضدصرع. در شروع درمان، بنزوديازپين‌ها براي کنترل تشنج پايدار تجويز مي‌شوند و در ادامه يک داروي ضدصرع مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در انتخاب بنزوديازپين و ضدصرع مناسب براي درمان صرع ژنراليزه با تشنج پايدار، اثربخشي و عوارض ناخواسته هر کدام بايد در نظر گرفته شود. تعريف تشنج پايدار متغير است. در گذشته به تشنجي گفته مي‌شد که بيش از نيم ساعت طول بکشد و موجب آسيب عصبي غيرقابل برگشت شود اما به‌تدريج، مدت زماني که در اين تعريف براي تشنج پايدار در نظر گرفته شده، کوتاه‌تر شد. به دليل ماهيت اورژانس صرع ژنراليزه با تشنج پايدار، مطالعه‌هاي گذشته‌نگر تصادفي در مورد درمان‌هاي دارويي اين عارضه محدود هستند.

ادامه مطلب

اخيرا سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA)، آدوتراستوزوماب امتانسين (ado-trastuzumab emtansine) با نام تجاري کادسيلا (Kadcyla) را به عنوان درمان جديد براي بيماران با بدخيمي متاستاتيک پستان HER2 مثبت مورد تاييد قرار داده است. HER2 پروتئيني است که در رشد سلول‌ها دخيل است. مقدار اين پروتئين در برخي از سلول‌هاي سرطاني افزايش مي‌يابد. در بدخيمي پستان HER2 مثبت، افزايش ميزان پروتئين HER2 باعث رشد و بقاي سلول سرطاني مي‌شود. کادسيلا براي بيماراني تجويز مي‌شود که قبلا تحت‌درمان با تراستوزوماب (درمان ديگر ضد HER2) و تاکسان‌ها (گروهي از داروهاي شيمي درماني که براي درمان بدخيمي پستان مورد استفاده قرار مي‌گرفتند) بوده‌اند. اين دارو سرعت پيشرفت بدخيمي را کند مي‌كند و شانس بقاي بيماران سرطاني را افزايش مي‌دهد. کادسيلا چهارمين داروي مورد تاييد FDA است که پروتئين HER2را هدف قرار مي‌دهد. داروهاي ديگري که براي درمان بدخيمي HER2 مثبت پستان مورد تاييد FDA قرار گرفته بودند عبارتند از تراستوزوماب (1998)، لاپاتينيب (2007) و پرتوزوماب (2012). اثربخشي و ايمني کادسيلا در يک مطالعه باليني با شرکت 991 بيمار مورد بررسي قرار گرفت. اين بيماران کادسيلا يا لاپاتينيب به علاوه کاپسيتابين دريافت کردند. شايع‌ترين علايم گزارش شده در بيماران تحت‌درمان با کادسيلا عبارتند از تهوع، ضعف، درد عضلات و مفاصل، افت پلاکت، افزايش سطح آنزيم‌هاي کبدي، سردرد و يبوست.

سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA) اخيرا کپسول‌هاي آهسته‌رهش 400 ميلي‌گرمي مزالامين با نام تجاري دلزيکول (Delzicol) را براي درمان کوليت اولسراتيو مورد تاييد قرار داده است. پيش‌بيني شده است فرمولاسيون جديد مزالامين در ماه آينده سال ميلادي جاري وارد بازارهاي دارويي جهان شود. دلزيکول براي درمان کوليت اولسراتيو فعال خفيف تا متوسط و نيز به‌عنوان درمان نگهدارنده اين بيماري مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

برگزار کننده: مرکز تحقیقات هماتولوژی و انکولوژی دانشگاه علوم پزشکی گلستان
زمان برگزاری: 8 الی 10 آبان 1392
ارسال خلاصه مقالات: 15/3/1392
مکان برگزاری: گرگان

سایت همایش

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه تربیت مدرس
زمان برگزاری: ۲۷ الی ۲۹ آذر ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات:  ۱۵ مهر ۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران، مرکز همایش های رازی

سایت همایش

برگزار کننده: مرکز تحقیقات آلرژی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
زمان برگزاری: 18 الی 19 اردیبهشت ۱۳۹۲
مکان برگزاری: شیراز

سایت همایش

این سمپوزیوم در تاریخ 26 اردیبهشت 1392 توسط مركز آموزشي، تحقيقاتي و درماني قلب و عروق شهيد رجايي در محل بیمارستان شهید رجایی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل درگیری های قلبی عروقی در واسکولیت ها، درگیری های قلبی عروقی در بیماری تاکایاسو، بیماری کاوازاکی، برخورد با درگیری قلبی عروقی بیماریهای کلاژن واسکولار از دیدگاه اینترونشنال کاردیولوژی، برخورد با درگیری قلبی عروقی بیماریهای کلاژن واسکولار از دیدگاه جراحی قلب و عروق، برخورد اکوکاردیوگرافیک با بیماریهای کلاژن واسکولار، لوپوس و سندرم های آنتی فسفولیپید، برخورد باآریتمی ها در بیماریهای کلاژن واسکولار، برخورد روماتولوژیست با درگیری قلبی عروقی، درگیری های ریوی در بیماری های روماتولوژیک، درگیری های قلبی عروقی در اسکلرودرمی ، درگیری قلبی عروقی در آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت انکیلوزان، هیپرتانسیون پولمونر در زمینه بیماریهای روماتولوژیک می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمپوزیوم در تاریخ 5 اردیبهشت 1392 توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در  سالن امفی تئاتر بیمارستان امام حسین تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل اهمیت وعلائم منوپوز، hot flash ودرمان ان در دوران یایسگی، فواید ومضرات هورمون درمانی ومتدهای مختلف درمان، استئو پروز ودرمانهای غیر هورمونال، مسائل قلبی وعروقی در دوران یاسگی، مشکلات جنسی واختلالات روحی دوران منوپوز، ورزش دردوران منوپوز، اختلالات کف لگن در منوپوز، برخورد با خونریزیهای دوران منوپوز می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمینار در تاریخ 25 الی 26 اردیبهشت 1392 توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در محل معاونت غذا و داروي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، ویژه داروسازان برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل اهميت مشاوره  با بيمار در داروخانه ، شرح حال و مراحل مختلف آن در داروخانه، مهارت هاي شنيداري و رعايت Privacy بيمار ، راهنمایی  بيمار در مورد مصرف  داروها در دوران بارداري و شيردهي، برخورد با بيمار عصباني‏ و گروههاي خاص ، روش ارائه راهنمایی موثر و تعيين سطوح يادگيري بيماران ، جستجوي منابع و معرفي منابع كاربردي در داروخانه می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمینار در تاریخ 19 الی 20 اردیبهشت 1392 توسط پژوهشکده سل و بیماریهای تنفسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سالن همایش بيمارستان دكتر مسيح دانشوري تهران برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل مقدمه اي بر پاتولوژي ريه، تشخيص بيماريهاي انترسيسل ريه، طبقه بندي بيماريهاي انترسيسل ريه، راديولوژي سي تي اسكن و پاتولوژيست، پاتولوژي در سرطان ريه، مشكلات تشخيصي در سرطان ريه، طبقه بندي جديد آدنوكارسينوم ريه، مزوتليوما می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ 5 اردیبهشت 1392 توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیمارستان فیروزگر تهران برگزار خواهد شد. این کارگاه دارای مدرک بین المللی BFE (فدراسیون جهانی بیوفیدبک) می باشد.  مباحث این کارگاه شامل مرور آناتومی و عملکرد عضلات کف لگن، اصول معاینات بالینی،  ارزیابی قدرت عضلات، ارزیابی POP (پرولاپس ارگان های لگنی)، تعریف بیوفیدبک، انواع بیوفیدبک، جایگذاری الکترودها، ثبت و آنالیز سیگنال ها، ارزیابی اولیه بیمار، تعیین آستانه، بیوفیدبک تراپی در بی اختیاری ادرار، بیوفیدبک تراپی در پرولاپس ارگان های لگن، بیوفیدبک تراپی در بی اختیاری مدفوع و یبوست، تحریک الکتریکی در اختلالات ادراری و دستگاه گوارشی، پروتکل های درمانی می باشد.

اطلاعات بیشتر

سالانه بيماران زيادي در اثر حملات قلبي فوت مي‌کنند، بدون آنکه فرصت رسيدن به خدمات درماني را داشته باشند. هر چند به‌طور مرتب علايم يک حمله قلبي توضيح داده مي‌شود، هنوز هستند بيماراني که در اين زمينه تعلل مي‌کنند و خود را دير به مرکز درماني مي‌رسانند، حالا يک وسيله قابل کاشت در بدن طراحي شده که AngelMed Guardian® نام دارد و به کاربران آن درباره حمله قلبي بالقوه از طريق ترکيب ارتعاشات، زنگ قابل شنيدن و هشدارهاي بصري هشدار مي‌دهد. آنچه اين دستگاه را متمايز مي‌کند، ترکيبي از حالات هشدار است. هشدار ارتعاشي دو مزيت عمده دارد؛ اول آنکه وسيله نمي‌تواند مانند يک دستگاه قابل حمل پشت سر گذاشته شود و دوم آنکه هشدار ارتعاشي نسبت به ديگر هشدارها راحت‌تر و بهتر احساس مي‌شود. مثلا شايد بيماري لباس زياد پوشيده باشد يا سنگيني‌ گوش داشته يا در يک محيط شلوغ باشد، بنابراين هشدار صوتي را نشنود، پس هشدار ارتعاشي بهتر عمل مي‌کند.

محققان بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون موفق به ساخت یک کلیه کاربردی در آزمایشگاه شدند که پس از پیوند به موش قادر به دفع مایعات شده است. این کلیه مهندسی شده بر روی چارچوب ابتدایی یک کلیه موجود ساخته شده است. در حالیکه کار بیشتری برای استفاده از این فناوری در ساخت کلیه انسان مورد نیاز بوده، محققان امیدوارند که در نهایت چنین شیوه‌ای بتواند به عنوان یک گزینه جدید برای افراد دارای مشکلات کلیوی و نیازمند پیوند عضو مورد استفاده قرار گیرد. از آن جایی که این اندام از سلول‌های خود فرد ساخته می‌شود، خطر دفع آن توسط سیستم ایمنی بدن بسیار کمتر خواهد بود.
محققان برای ساخت این کلیه آزمایشگاهی ابتدا کلیه‌های موش را برداشته و آنها را در حلال شوینده که تمام سلولهای زنده را از این اندام حذف کرده، قرار دادند تا در نهایت تنها یک چارچوب از پروتئین‌های لیفی باقی بماند. این پژوهشگران، سپس با استفاده از سلولهای بند ناف انسان و سلولهای کلیه از موشهای نوزاد، یک کلیه جدید را بر روی این چارچوب ساختند. آنها برای پراکنده کردن این سلولها بر روی چارچوب، اختلاف فشار ایجاد کردند که سلولهای جدید را در جای درست خود در کلیه قرار می‌دهد. این اندام مهندسی شده در اتاقک‌های حاوی مواد مغذی برای شبیه‌سازی درون بدن پرورش یافتند. سپس این کلیه‌ها به موشهایی که یک کلیه آنها حذف شده بود، پیوند زده شد.
هنگامی که یک منبع خون به این کلیه‌ها متصل شد، آنها برای فیلتر کردن خون و تولید ادرار به کار افتادند. با این حال به گفته دانشمندان، این اندام جدید مانند کلیه‌های طبیعی موشها کار نکرده از این رو این شیوه باید بیشتر اصلاح شود. پیش از این دانشمندان یک شیوه چارچوب سازی مشابه را برای ساخت قلبهای زیست‌مصنوعی نمایش دادند. در حالیکه محققان در این پژوهش جدید کلیه انسان را مهندسی نکرده‌اند، اما نشان دادند که می‌توان کلیه انسان را نیز تا چارچوب ابتدایی پاکسازی کرد. به لحاظ نظری، این چارچوبها در نهایت قابل پرورش با سلولهای بنیادی انسان برای شکل‌گیری کلیه کامل هستند.
البته این شیوه نمی‌تواند کلیه کامل را از ابتدا تولید کند بنابراین همچنان به اعضای اهدایی برای پیوند نیاز است اما از آنجایی که سلولهای زنده از کلیه‌های زیستی حذف شده، انطباق بافت بین اهدا کننده و گیرنده که در حال حاضر برای پیوند مورد نیاز است، ممکن است دیگر بطور جدی دنبال نشود. این پژوهش در مجله Nature Medicine منتشر شده است.

برگزار کنندگان: سازمان نظام پرستاری، مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
زمان برگزاری: 4 الی 5 خرداد ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۲/۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران

سایت همایش

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد
زمان برگزاری: 4 الی 5 اردیبهشت ۱۳۹۲
مکان برگزاری: مشهد، سالن شهید چمران بیمارستان قائم

سایت همایش

برگزار کنندگان: مرکز تحقیقات میکروب شناسی بالینی استاد البرزی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
زمان برگزاری: 27 الی 29 مهر ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: 15/5/1392
مکان برگزاری: شیراز، سالن سینا و صدرا

سایت همایش

پژوهش صورت گرفته توسط محققان انگلیسی نشان می دهد، فرزندانی که از مادران نابینا متولد می‌شوند، از دید بصری و حافظه بهتری به نسبت سایر همسالان خود برخوردار هستند. تحقیقات قلبی نشان می دهد، کودکان مبتلا به اوتیسم تماس چشمی کمتری با اطرافیان خود برقرار می کنند و کمتر به چهره افراد خیره می‌شوند؛ همچنین کودکان بی سرپرست در پرورشگاه ها نیز که از تماس چشمی یا تعاملات اجتماعی کمتری برخوردار هستند، با مشکلات تکاملی روبرو می شوند.
اما مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه لندن به سرپرستی «آتسوشی سنجو» بر روی فرزندان دارای والدین نابینا نشان می دهد، ناتوانی این دسته از والدین در پاسخ دادن به تماس چشمی فرزندان، هیچ آسیبی به رشد و تکامل کودک وارد نکرده و برعکس این کودکان دارای دید بصری توسعه یافته تری هستند.
در این تحقیق دو گروه شامل پنج کودک دارای مادر نابینا و پدر نیمه بینا و 51 کودک با والدین بینا انتخاب شده و وضعیت تماس چشمی کودکان با والدین مورد ارزیابی قرار گرفت؛ این آزمایش در سنین 6 تا 10 ماهگی و بار دیگر در 12 تا 15 ماهگی تکرار شد و سپس وضعیت تکامل مغزی کودک در سن دو و چهار سالگی بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد، کودکان با مادر نابینا مانند یک کودک با والدین بینا قادر به دنبال کردن و نگاه کردن به چهره مادران خود هستند؛ همچنین دید بصری و حافظه این کودکان از سایر همسالان خود بهتر گزارش شده است. «سنجو» خاطر نشان می کند: کودکان با والدین نابینا از انعطاف پذیری بالایی برخوردار بوده و براحتی خود را با حالت های مختلف ارتباطی تطبیق می دهند؛ والدین این کودکان اگرچه قادر به نگاه کردن و برقراری تماس چشمی با فرزند خود نیستند، اما از طریق حس لامسه، صوت و گفتار به رشد و تکامل کودک خود کمک می کنند. این مطالعه اهمیت تعاملات اجتماعی کودک به ویژه با مادر را در مراحل مختلف رشد نشان می دهد. نتایج این مطالعه در مجله Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است.

یک شرکت انگلیسی از یک دست پروتزی جدید رونمایی کرده که توسط یک برنامه تلفن همراه هوشمند قابل کنترل است. شرکت «Touch Bionics» اعلام کرد که محصول فوق انقلابی«i-limb» آن با یک برنامه جدید «biosim» کنترل می‌شود. این برنامه که با جدیدترین محصولات اپل تطبیق‌پذیراست برای دستیابی سریع کاربران این دستهای مصنوعی به 14 الگوی حرکتی و گرفتن طرحی شده است. این محصول برخلاف سایر پروتزهای رایج، به ارائه پنج انگشت کارا شامل انگشت شست با قابلیت گردش کامل به منظور ارتقاء مهارت پرداخته است. سازندگان این دستاورد را یک پیشرفت چشمگیر در فناوری i-limb خود خوانده‌اند.
قدرت گردش انگشت شست به طور مستقیم توسط علائم عضله کاربر یا به طور خودکار به عنوان بخشی از الگوی حالت از پیش تعیین شده قابل کنترل است. گزینه جدید «گرفتن سریع» از برنامه کنترلی تلفن همراه biosim به کاربران اجازه می‌دهد تا به طور خودکار 24 الگوی مختلف حرکت دست را بر روی پروتز خود با یک فشار بر روی نمایشگر فعال کنند.
شرکت Touch Bionics در ماه ژانویه از دستیابی به 10 میلیون پوند فروش سالیانه برای اولین بار خبر داده بود. طبق گزارش‌های این شرکت همچنین درآمد آن در سال 2012 پس از توسعه خطوط تولید تا 17 درصد افزایش داشت. این توسعه شامل راه‌اندازی دست پروتزی « i-limbفوق‌العاده» و ارتقایی برای راه‌حل رقمی آن برای افراد فاقد انگشت بوده است.

محققان معتقدند که کودکان مبتلا به اوتیسم کمتر احتمال دارد رفتارهای ناشایست دیگران را تقلید کنند. تحقیقات نشان می‌دهد کودکان مبتلا به اوتیسم به ندرت هر رفتار ناشایستی را تقلید و یا تکرار می‌کنند. این کودکان تمایل دارند که تنها اقدامات لازم را از بزرگترها تقلید کنند. آنتونیا همیلتون از دانشگاه ناتینگهام در انگلستان اظهار کرد: این بررسی بر روی31 کودک مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم انجام گرفت و نتایجی را برای محققان به دنبال داشت. در طول پنج آزمون، کودکان به دقت مورد بررسی قرار گرفتند و محققان دریافتند تقلید در کودکان سالم، 57 درصد و در کودکان اوتیسمی 22 درصد است. این یافته‌ها در مجله Current Biology منتشر شده است.