ثابت شده که هم انتکاوير (entecavir) و هم تنوفووير (tenofovir) به عنوان خط اول تک‌درماني براي عفونت مزمن ويروس هپاتيت HBV) B) موثر و بي‌خطر هستند. اما درمان ترکيبي با اين داروهاي ضد ويروسي خوراکي و بسيار قوي، تاکنون در يک مطالعه بزرگ و داراي طراحي مناسب ارزيابي نشده است. پژوهشگران يک کارآزمايي تصادفي‌شده غير کور و چندمرکزي با حمايت شرکت‌هاي داروسازي انجام دادند تا در 379 بيمار مبتلا به عفونت HBV قبلا درمان‌نشده، به مقايسه انتکاوير (5/0 ميلي‌گرم روزانه) به تنهايي با انتکاوير به اضافه تنوفووير (300 ميلي‌گرم روزانه) بپردازند. وضعيت HBeAg در اين بيماران به خوبي مشخص شده بود (264 نفر مثبت و 115 نفر منفي). در مجموع، 197 بيمار درمان ترکيبي و 182 بيمار تک‌درماني با انتکاوير را دريافت کردند.
پيامد اصلي مطالعه عبارت بود از غير قابل شناسايي بودن HBV DNA (کمتر از 50 واحد بين‌المللي در ميلي‌ليتر) در هفته 96 درمان. اين پيامد در گروه‌هاي دريافت‌کننده درمان ترکيبي و تک‌درماني مشابه بود (به ترتيب 2/83% و 4/76%). ميزان تبديل سرمي (منفي شدن) HBAg در بيماران مثبت از نظر HBeAg نيز در دو گروه تفاوتي نداشت. در هيچ‌کدام از گروه‌ها مقاومت ايجاد نشد و بي‌خطري درمان در هر دو گروه نيز مشابه مطالعات قبلي بود.
اين کارآزمايي بزرگ و با روش مناسب نشان مي‌دهد که درمان ضد ويروسي با انتکاوير به اضافه تنوفووير در مبتلايان به عفونت HBV مزيت معني‌داري از نظر باليني ندارد. پزشکان بايد از تجويز درمان ترکيبي با اين داروها در خط اول پرهيز کنند زيرا اين درمان هيچ مزيتي از نظر کارآمدي ندارد ولي بسيار گران‌تر است.