پزشکی بالینی

تیمی از دانشمندان فرانسوی به تازگی یه کاشت فراصوت را برای 15 نفر آزمایش کرده‌اند که به ارسال بهتر داروهای شیمی‌درمانی به تومورهای مغزی کمک می‌کند. یکی از بزرگترین مشکلات در درمان سرطان مغز این است که تنها مقدار محدودی از داروهای شیمی‌درمانی به داخل مغز راه می‌یابند زیرا رگهای خونی مغز شدیدا به سلول‌ها پیوند خورده‌اند تا از ورود مواد سمی و پاتوژن‌ها جلوگیری کنند. اما این سد خونی همچنین از انتقال داروها به تومورها نیز جلوگیری می‌کند. 
فناوری محققان شرکت  CarThera در فرانسه شامل یک مبدل ۱۱.۵ میلی‌متری موسوم به SonoCloud است که طی یک عمل جراحی درون حفره‌ای در جمجمه بیمار قرار می‌گیرد. در زمان تزریق داروی شیمی‌درمانی، پزشکان می‌توانند میکروحباب‌هایی را به درون جریان خون بیمار تزریق کنند که از میان سدخونی مغز عبور می‌کند. سپس دستگاه فعال شده و امواج فراصوت را برای دو دقیقه به مغز می‌تاباند تا میکروحباب‌ها را فعال کند. این حباب‌های در حال ارتعاش، سد خونی را برای حدود شش ساعت برای داروی شیمی‌درمانی باز می‌کنند تا هفت برابر میزان داروی دریافتی در روش‌های سنتی به تومور برسد. دانشمندان یک مطالعه آزمایشی را بر روی ۱۵ بیمار مبتلا به سرطان مغزی مرگبار گلیوبلاستوما انجام دادند و نتایج آن‌ها نشان داد که این تکنیک بطور موفق به دارو اجازه عبور به سمت بافت مغزی را داد.
با وجود این نتایج، محققان باید کارآزمایی بالینی بزرگتری را انجام بدهند تا ثابت کنند که این روش باعث بروز عوارض جانبی نمی‌شود. برای مثال آن‌ها باید نشان دهند که باکتری وارد مغز نشده و باعث بروز بیماری مرگبار مننژیت نمی‌شود. محققان قصد دارند در سال ۲۰۱۷ یک کارآزمایی بزرگتر را بر روی ۲۰۰ بیمار اروپایی و آمریکایی انجام دهند و در صورت موفق بودن نتایج، این کاشت ممکن است تا سال ۲۰۲۰ به بازار عرضه شود. 

محققان طی انجام پژوهشی دریافتند که ترکیبی به نام نیکوتین تک نوکلئوتیدی(NMN) به کم کردن سرعت فرآیند پیری و افزایش طول عمر موش کمک خواهد کرد. آنها  هم اکنون در حال آزمایش تاثیر این ترکیب بر روی انسانها هستند. یک آزمایش بالینی که توسط محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و دانشگاه کیو در ژاپن طراحی شده، قرار است به آزمایش اثربخشی و ایمنی این ترکیب بر روی انسانها بپردازد. با شروع ماه آینده، این ترکیب بر روی حدود 10 نفر از افراد سالم  آزمایش خواهد شد تا تاثیر آن در بهبود عملکرد جسمانی و دفع اثرات پیری مشخص شود. 
محققان این پژوهش می‌گویند اگر این ترکیب به درستی عمل کند، به اولین داروی ضد پیری موجود در بازار تبدیل خواهد شد. NMN یک مولکول آلی، یا نوکلئوتید بوده که در انواع منابع تغذیه، از جمله شیر موجود است. مطالعات قبلی نشان داده است که این ترکیب ابزاری در کند کردن روند پیری است که این کار را با فعال کردن سیرتوئین در بدن - یک طبقه بندی از پروتئین که عملکرد آن با افزایش سن تضعیف میشود - انجام می‌دهد. 
پژوهش انجام شده در دانشگاه واشنگتن نشان می‌دهد که NMN ژن مسئول سیرتوئین را فعال می‌کند. در یک آزمایش، موش‌هایی که با یک رژیم ثابت از NMN  تغذیه شده بودند بهبود در متابولیسم و ​​بینایی که با افزایش سن کاهش می‌یابد را تجربه کردند و در آزمایش های دیگر،NMN تحمل گلوکز را در موشها بهبود بخشید. برای موش‌ها، این ترکیب مانند یک اکسیر حیات عمل می‌کند، اما اثر بخشی این دارو به همین شکل هنوز در انسانها ثابت نشده است. 
دانشمندان هنوز از اثربخشی این روش در انسانها مطمئن نیستند چرا که بسیاری از پژوهش‌های انجام شده بر روی موشها به خصوص آن دسته از آزمایشاتی که مربوط به افزایش سن بوده است روی انسانها جواب نمی‌دهد. اما آنها بر این باورند که حتی اگر این ترکیب بر روی بدن انسانها اثر نکند می تواند برای افزایش سلامت انسان استفاده شود.

دانشمندان آزمایشگاه جت پیشرانش ناسا در یک تحقیق جدید برای نخستین بار به بررسی میکروب‌هایی پرداخته‌اند که ممکن است با سرطان پستان مرتبط باشند. محققان با استفاده از تکنیک‌های حفاظت سیاره‌ای که از آلوده نشدن جهان‌های دیگر توسط فضاپیماهای ناسا اطمینان حاصل می‌کند، توانستند ارتباطی بین باکتری موجودت در مایع مجرای پستان و سرطان پستان پیدا کنند. از این روش تعیین توالی و تحلیل برای بررسی باکتری‌های موجود در اتاق‌های مونتاژ فضاپیما استفاده می‌شود. 
سیستم مجرای پستان حاوی غددی است که شیر و ماده‌ای موسوم به مایع آسپیره تولید و ترشح می‌کنند. محققان توانستند تفاوت‌هایی را بین باکتری مایع مجرایی زنان دارای تجربه سرطان پستان و باکتری موجود در افراد بدون تاریخچه سرطانی شناسایی کنند. 
محققان دریافتند که جامعه میکروب‌ها در مایع مجرایی از تفاوت چشمگیری بین دو گروه مورد بررسی برخوردار بودند. این مساله سپس با تکنیک پیشرفته توالی ژنوم بررسی شد که از آن نیز برای آزمایش باکتری‌ها در تاسیسات مونتاژ فضاپیمای ناسا استفاده می‌شود. 
در این تحقیق، دانشمندان ناسا با محققان سرطان در چند موسسه متفاوت همکاری کردند. اگرچه این تحقیق به نمایش ارتباط بین گونه‌های خاص باکتریایی و زنانی که تحت درمان سرطان پستان قرار گرفته بودند، پرداخته، اما دلیل تفاوت این اجتماع باکتریایی هنوز نامعلوم است. با اینحال، این نتایج جدید راه را برای پژوهش‌های بیشتر در مورد نقش میکروب‌ها در ایجاد یا جلوگیری از سرطان پستان هموار کرده است. تحقیقات دیگر نشان داده که میکروب‌ها با 16 درصد سرطان‌های بدخیم در جهان مرتبط هستند. این یافته‌ها در مجله Scientific Reports منتشر شده است.

Synechocystis باکتری‌های تک سلولی هستند که توانایی دیدن دارند و قدرت بینایی آن‌ها منطبق بر قواعد و اصولی است که در چشم انسان‌ وجود دارد. باکتری‌ها از حرکت و جنبش خود بهترین بهره را می‌برند. آنها به سوی شرایط محیطی ایده‌آل و منابع غذایی حرکت می‌کنند و خود را از آسیب‌ها دور نگه می‌دارند. هر چند تصور می‌شود که باکتری‌ها بسیار کوچک‌تر از آن هستند که بتوانند عوامل محیطی را مستقیما تشخیص دهند اما آن‌ها می‌توانند ضمن حرکت در محیط اطراف، تغییر عوامل محیطی را تشخیص دهند. در حقیقت باکتری‌ها از یک حافظه زیستی شیمیایی برخوردارند که حرکات آن‌ها را در جهات مختلف تحت تاثیر قرار می‌دهد.
مطالعات جدید محققان دانشگاه فرایبورگ آلمان نشان می‌دهد که باکتری‌ها با ایجاد تصویری از دنیای اطرافشان به مشاهده و درک آن می‌پردازند . آن‌ها مسیرهای عصبی و مراکز پردازش اطلاعات ندارند اما می‌توانند تصویر حاصل را تفسیر کنند.
مشاهده یک نوع باکتری به نام Synechocystis به محققان نشان داد که این موجود تک سلولی احتمالا قادر است ببیند. Synechocystis متعلق به یک گروه قدیمی از سیانوباکتری‌ها است که به تعداد فراوان در آب‌های آزاد زندگی می‌کنند و در زیستگاه‌های خشکی نیز به صورت بیوفیلم‌های لجن مانند یافت می‌شوند. این گونه یک باکتری فتوسنتزکننده و نسبت به نور شدید حساس است زیرا تشعشعات خورشید به اجزای فتوسنتزی آن آسیب می‌زنند. به همین دلیل Synechocystis همواره به دنبال مکان‌هایی با نور بهینه است . رفتاری که از آن به نام فتوتاکسیس یاد می‌شود.  
وقتی به این باکتری‌ها نور تابانده می‌شود در یک مسیر نسبتا مستقیم شروع به حرکت می‌کنند. آن‌ها همچنین حاوی گیرنده نوری هستند که گروهی از پروتئین‌ها هستند که در چشم حیوانات نیز وجود داشته و طول موج خاصی از نور را جذب می‌کنند. هرچند که فوتوتاکسیس یکی از قدیمی‌ترین مشاهدات علمی مربوط به رفتار سیانوباکتری‌هاست اما هیچ کس نمی‌دانست که این باکتری‌ها چگونه این کار را انجام می‌دهند.
محققان با مشاهده کلنیهای Synechocystis به بررسی دقیق پدیده فوتوتاکسیس پرداختند. نتایج آن‌ها نشان داد که باکتری Synechocystis کلا شبیه به یک لنز عمل می‌کند. این باکتری درست به همان ترتیبی نور را فوکوس می‌کند که عدسی چشم‌ انسان این کار  را انجام می‌دهد. هرچند ساختارهای زیستی این دو کلا متفاوت هستند. وقتی نور به این موجود تک‌سلولی می‌تابد، تصویر وارونه‌ای در سمت مخالف تشکیل شده و توسط گیرنده‌های نوری تشخیص داده می‌شود؛ این عمل نیز درست مشابه با چیزی است که در شبکیه چشم انسان اتفاق می‌افتد. بنابراین می‌توانیم بگوییم که سلول‌های Synechocystis ساده‌ترین چشم‌های جهان هستند.
از آنجا که هر باکتری تقریبا نیم میلیارد بار کوچکتر از چشم انسان است دانشمندان تخمین می‌زنند که قدرت تفکیک زاویه‌ای آن‌ها تنها حدود 20 درجه یعنی تقریبا 1000 بار کمتر از قدرت تفکیک چشم انسان است. Synechocystis احتمالا نمی‌تواند تصویر شفافی از اطراف خود داشته باشد اما درک درستی از منشا نور دارد و حتی این احتمال وجود دارد که طرح کلی محو و نامشخصی از کسی که آن را تماشا می‌کند داشته باشد. 
تعیین این که یک سلول منفرد کروی چگونه جهت نور را تشخیص می‌دهد باعث شده سوالات بسیار زیادی در این زمینه مطرح شود. به عنوان مثال برخی سیانوباکتری‌ها میله‌ای شکل هستند. آیا این امکان وجود دارد که این باکتری‌ها نور را منکسر کرده و آن را در قطبین خود متمرکز کنند تا بهتر مسیریابی کنند؟ آیا گونه‌هایی که تشکیل کلنی می‌دهند می‌توانند نور را مثل یک فیبر نوری هدایت کرده و آن را به قسمت‌هایی از کلنی که در سایه قرار دارد بفرستند؟  دانشمندان بر این باورند که نکات جالب بسیاری در این زمینه وجود دارد که هنوز کشف نشده‌اند.

محققان به درک جدیدی از متاستاز دست یافتند که به توسعه روش‌های درمانی بهبود یافته کمک کرده و از گسترش تومورها جلوگیری می‌کند. گروهی از محققان به رهبری دانشمندان دانشگاه کوئین ماری لندن، به موفقیتی بزرگ در درک چگونگی گسترش سلول‌های سرطانی دست یافتند که در سراسر بدن گسترش یافته و تومورهای مرگبار جدیدی را شکل می‌دهند.
این گروه طی انجام این پژوهش موفق به کشف دو پروتئین شدند که با هم همکاری کرده و رفتار غیر معمولی را برای زنده نگه داشتن سلولهای سرطانی از خود بروز می‌دهند. در حالی که درک ما از سرطان به طور مداوم در حال بهبود بوده و درمان‌های جدید امیدوار کننده نیز در حال افزایش هستند، هنوز هم راه طولانی را برای داشتن یک درمان واقعی در پیش داریم.
یکی از مشکل‌ترین جنبه‌های این بیماری این است که سلول‌های سرطانی قادر به حرکت در سراسر بدن هستند که به این امر متاستاز می‌گویند. پزشکان اغلب قادر به کشتن تومورهای اصلی این بیماری هستند، اما متاستاز باعث رشد ثانویه در سایر قسمت‌های بدن شده و  شرایط درمان را بسیار پیچیده‌تر می‌کند. 
مشکل این است که ما دقیقا نمی‌دانیم که سلولهای سرطانی چطور پس از جدا شدن از تومور زنده می‌مانند. هنگامی که این سلولها به یک تومور متصل هستند، کاملا حفاظت می‌شوند، اما زمانی که شناور و آزاد می‌شوند، بیشتر در معرض سیستم دفاعی بدن آسیب‌پذیر می شوند. این تحقیق جدید دو مولکول مرکزی را که سبب بقای این سلول‌ها می‌شوند شناسایی کرده و اهداف جدیدی را برای محققان در زمینه درمان‌های آینده فراهم می‌کند. محققان سلول‌های سرطانی در موش و گورخرماهی را مورد مطالعه قرار داده و تغییرات این سلولها را به دقت بررسی کردند. این تیم یک نوع مولکول به نام اینتگرین را کشف کردند که رفتار بسیار عجیبی را از خود نشان می‌دهد. 
اینتگرین پروتئینی است که به سلولهای سرطانی کمک می‌کند تا به شبکه‌ای از پروتئین‌ها که آنها را احاطه کرده بچسبند. این کار به آنها اجازه رشد و زنده ماندن می‌دهد. با این حال، مشاهدات جدید نشان می‌دهد زمانی که سلول‌های سرطانی از تومور جدا می‌شوند، یک اینتگرین به نام beta-1 تغییر کرده و دیگر به سلول برای چسبیدن به محیط اطراف خود کمک نمی‌کند.
beta-1 با یک  پروتئین دیگر،  به نام C-MET، همکاری کرده و فرآیندهای مرکزی متعددی، از جمله رشد و نمو جنین و بهبود زخم را انجام می‌دهد. این سلولها با استفاده از نیروهای پیوست، به یک بخشی از سلول  که به طور معمول برای دفع و بازیافت مواد استفاده می‌شود راه می‌یابند. آنها با همکاری یکدیگر از این محل برای هدف‌های مختلف، از جمله ارسال سیگنال‌ها به بقیه قسمت‌های سلول که در زمان شناور شدن در حالت آسیب پذیر قرار می‌گیرند برای جلوگیری از مرگ آنها کمک می‌کنند. 
محققان برای تایید مشاهدات خود هر دو سلول‌های ریه و پستان را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که با جلوگیری از رسیدن این دو پروتئین به محل ارسال سیگنال و یا وارد شدن به سلول در وهله اول می‌توان از وقوع متاستاز جلوگیری کرد. محققان بر این باورند که این درک جدید می‌تواند به توسعه روش‌های درمانی بهبود یافته که به جلوگیری از گسترش سلول‌ها منجر می‌شود کمک کند.
این کشف درهای جدیدی را برای دانشمندان در جهت متوقف کردن گسترش سرطان پستان و در نهایت نجات جان افراد مبتلا به سرطان باز می‌کند. آنها همچنین در انتظار تحولات شگرفی در آینده و در این زمینه هستند. جزئیات کامل این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.

زمانی که مغز و قلب و سیستم تنفسی و گردش خون از کار بیفتند، مرگ فرد اعلام می‌شود اما این بدان معنی نیست که حیات دیگر ادامه ندارد. یافته‌های محققان دانشگاه واشنگتن به ارائه شواهدی پرداخته که بسیاری از ژن‌ها چند روز پس از مرگ بالینی، زنده می‌مانند و برخی ژن‌ها حتی پس از توقف فرآیندهای بیولوژیکی بدن، فعالیت خود را افزایش می‌دهند. اگرچه این ژن‌ها باعث زنده شدن مرده نمی‌شوند، اما این کشف از کاربردهای مهمی در حوزه پزشکی برخوردار است و می‌تواند درک بهتری از خطر ابتلا به سرطان بیماران دریافت‌کننده اعضای پیوندی ارائه کند.
محققان با الهام از تحقیقات گذشته که نشان داده بود ژن‌ها بیش از 12 ساعت پس از مرگ،‌ همچنان فعال می‌مانند، تحقیقاتی را بر روی موش‌های و گورخرماهی‌های مرده انجام دادند. آن‌ها بیش از 1000 ژن را شناسایی کردند که چند روز پس از مرگ نیز به حیات ادامه می‌دادند. برخی از این ژن‌ها پس از مرگ فعال می‌شدند. 
دانشمندان با بررسی سطوح نوسانات آر.ان‌.ای پیام‌رسان در این حیوانات تا 96 ساعت پس از مرگ آنها موفق به کشف شواهدی از افزایش برخی ژن‌ها در 24 ساعت پس از مرگ این موجودات شدند. سطوح بالای آر.ان‌.ای پیامرسان در یک سلول به این معنی است که ژن‌های بیشتری وجود دارند که در حال حاضر فعال هستند زیرا مولکول‌های آر.ان‌.ای به ژن‌ها اعلام می‌کنند چه پروتئین‌هایی باید توسط کدام سلول‌ها تولید شوند.
بسیاری از ژن‌های شناسایی شده پس از مرگ در مواقع اضطراری برای فعالسازی سیستم ایمنی بدن و مقابله با استرس سودمند هستند اما برخی از آن‌ها از عملکردهای شگفت‌انگیز برخوردار بودند. برای مثال ژن‌های رشدی که جنین را شکل می‌دهند، پس از مرگ فعال می‌شدند. به گفته محققان، این امر می‌تواند به دلیل شباهت شرایط سلولی موجودات تازه از دنیا رفته با سلول‌های جنین باشد.
همچنین محققان دریافتند که ژن‌های عامل سرطان نیز پس از مرگ از فعالیت بیشتری برخوردار می‌شوند. این امر می‌تواند دلیل افزایش خطر ابتلا به سرطان بیمارانی را که اعضای اهداکنندگان مرده دریافت کرده بودند، توضیح دهد. پژوهشی در سال 2015 نشان داده بود که این بیماران تا چهار برابر بیشتر احتمال دارد که به سرطان ملانوما مبتلا شوند.

محققان لهستانی دانشگاه Jagiellonian دریافتند که زندگی در نزدیکی فرودگاه‌ها نه تنها بر روی شنوایی بلکه بر قلب افراد نیز تأثیرگذار است. رشد پیوسته ترافیک هوایی و توسعه فرودگاه‌ها و همچنین بسط مناطق شهری کنار فرودگاه‌ها باعث شده که افراد بیش از هر زمان با سر و صدای هواپیما روبرو شوند.
طی این پژوهش 201 شخص 40 تا 66 ساله مورد بررسی قرار گرفتند که نیمی از آنها به مدت بیش از سه سال در مناطقی با بیشترین سر و صدای هواپیما حضور داشتند و نیمی دیگر در مناطقی با سر و صدای کمتری زندگی می‌کردند.
نتایج نشان می‌داد در مناطق پر سر و صدا در احتمال 40 درصدی برای ابتلا به فشارخون قرار داشتند و این در حالی بود که افراد در گروه سر و صدای کمتر در خطر 24 درصدی قرار داشتند. علاوه بر این رویارویی بیشتر با سر وصدای هواپیما نیز احتمال آسیب قلبی را افزایش می‌داد. شواهدی مبنی بر افزایش احتمال بستری شدن در بیمارستان به علت سکته قلبی و مغزی نیز در این افراد بیشتر گزارش شد.

کار کردن در یک محیط راکد و به هم ریخته می‌تواند اثرات منفی طولانی مدتی بر سلامت ذهنی کارکنان داشته باشد. محققان دانشگاه ایالت فلوریدا آمریکا در مقاله جدیدی که در مجله Occupational and Environmental Medicine منتشر کرده‌اند میگویند، خستگی شغلی که شامل خستگی و فرسودگی فیزیکی، حسی یا ذهنی است می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد ذهنی در بقیه عمر شود.
محققان می‌گویند کارکردن در یک محیط کثیف می‌تواند اثرات طولانی مدتی بر عملکردهای ذهنی بر جای بگذارد. آن‌ها بر این باورند که سلامت مغز در اثر کار کردن در یک محیط غیرمحرک و راکد به خطر می‌افتد. به این ترتیب هر دو این عوامل یعنی هم محیط کثیف و به هم ریخته و هم محیط‌های کاری بی‌هیجان و راکد می‌توانند نقش مهمی در به خطر انداختن سلامت مغز بازی کنند.
محققان در این مطالعه اطلاعات مربوط به چهار هزار و 963 فرد بزرگسال 32 تا 84 ساله را جمع‌آوری کردند. اطلاعات شغلی جمع‌آوری شده شامل وضعیت اشتغال، محل کار، پیچیدگی و دشواری شغلی، خطرات فیزیکی در محیط کار و شرایط محیط کار از جمله پاکیزگی محل بود. عملکرد ذهنی شرکت‌کنندگان با استفاده از آزمون BTACT مورد بررسی قرار گرفت که حافظه رویدادی، حافظه خود ادراکی و عملکردهای اجرایی را بررسی می‌کند.
محققان دریافتند مردان و زنانی که در محیط‌های کاری کثیف کار می‌کنند که در آن کارکنان در هنگام کار در معرض قارچ ها، حلال‌ها و دیگر مواد شیمیایی قرار می‌گیرند بیشتر از سایرین به اختلالات ذهنی دچار می‌شوند. این افراد حافظه رویدادی ضعیف‌تری دارند که شامل توانایی به خاطر آوردن رویدادها یعنی حوادث، زمان و مکان است. همچنین عملکرد ذهنی یعنی توانایی کنترل و استفاده از مهارت‌های ذهنی سطح بالاتر در این افراد ضعیف‌تر بود.
این مطالعه نشان داد کارکنانی که پیچیدگی شغلی بیشتری دارند و از فرصت آموزش مهارت‌های جدیدتر و تجربه چالش‌های جدید برخوردارند عملکرد ذهنی بهتری دارند. ارتباط بین این دو عامل در زنان قوی‌تر بود. همچنین افراد با مشاغل مهیج عملکرد ذهنی، حافظه رویدادی و حافظه خود ادراکی بهتری داشتند.

محققان موفق به ساخت دستگاهی شدند که افراد دارای حساسیت‌های بالا را در آغوش گرفته و آنها را آرام می‌کند. این دستگاه که نسخه تجاری آن OrbisBox نام دارد، با اعمال فشار آرام بر بدن مبتلایان به اوتیسم یا افرادی که دارای حساسیت بالا هستند، سبب آرامش آنها می‌شود.
طریقه استفاده از این دستگاه به گونه ای است که  کاربران در آن به پشت یا به هر دو طرف دراز کشیده و پنل‌های جانبی پلی یورتان که با پارچه پوشش داده شدند به آرامی از دو طرف حرکت کرده و به بدن آنها فشار وارد می‌کنند. مقدار فشار وارد شده توسط این دستگاه قابل تنظیم بوده و کاربران در هر زمانی که بخواهند می‌توانند از آن بیرون بیایند. این دستگاه احساس در آغوش گرفته شدن را برای بیماران القاء می‌کند.
در صورت تمایل، کاربران می توانند از لامپهای LED رنگی و موسیقی آرامش بخش (یا دیگر صداهای) از طریق بلندگوهای تعبیه شده در این دستگاه برخوردار شوند.  تمام وزن این دستگاه 240 کیلوگرم بوده و میتواند بر روی چهار چرخ خود حرکت کند. این دستگاه نه تنها برای افراد مبتلا به اوتیسم بلکه برای تمام کسانی که از فشارهای روانی و استرس رنج می‌برند مفید است. در حال حاضر قیمت هر  OrbisBox در حدود  35000 دلار میباشد.

محققان برای نخستین بار اجازه خواهند یافت تا واکسن تجربی زیکا را بر روی انسان‌ها آزمایش کنند. سازمان غذا و داروی آمریکا یک کارآزمایی بالینی را که ایمن بودن واکسن زیکا را برای استفاده بر روی انسان‌های سالم تعیین می‌کند، تائید کرده است. اگر این کارآزمایی موفق باشد، دانشمندان در مراحل بعدی به انجام آزمایشاتی بر روی افراد مبتلا به این ویروس خواهند پرداخت.
به گفته شرکت دارویی اینوویو، یکی از دو سازنده واکسن "GLS-۵۷۰۰"، این کارآزمایی طی چند هفته آینده آغاز خواهد شد. محققان این واکسن را به ۴۰ فرد سالم تزریق خواهند کرد تا میزان سازگاری انسان با آن را ارزیابی کنند. نتایج این کارآزمایی احتمالا در سال جاری ارائه خواهد شد.
آزمایش واکسن بر روی افراد سالم برای کارآزمایی‌های انسانی دارو یک استاندارد است. اگر ایمن باشد، محققان کارآزمایی‌ها را بر روی افراد مبتلا انجام خواهند داد. این نخستین کارآزمایی است که تنها به تعیین عملی بودن واکسن نمی‌پردازد. زمانی که این واکسن بر روی حیوانات بزرگ آزمایش شده بود، منجر به یک واکنش آنتی‌بادی قوی شد.
زیکا نوعی بیماری ویژه مناطق استوایی است که به واسطه پشه‌ ناقل از انسانی به انسان دیگر  انتقال می‌یابد و باعث ایجاد نقایص مادرزادی و حتی مرگ در نوزادان برزیلی شده است.  این بیماری به خاطر ارتباط خطرناک آن با "میکروسفالی" موجبات نگرانی جهانی را فراهم آورده است. میکروسفالی یک اختلال عصبی است که باعث می‌شود نوزاد با سری که به طرز غیرعادی کوچک است به دنیا بیاید. این امر موجب مسائل رشدی شدید و غیرقابل جبران و بعضاً مرگ می‌شود. همچنین سندروم "گیلین-بار" نیز با این بیماری مرتبط شناخته شده که یک اختلال ایمنی نادر است و می‌تواند به فلج شدن یا حتی مرگ منجر شود.

برای بسیاری افراد، بزرگسالی و نوجوانی دوره‌ای پر از شب نخوابیدن است اما یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که این بیدار ماندن تا دیروقت اثراتی بر افزایش وزن افراد دارد. محققان آمریکایی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و همکارانشان در دانشگاه کلمبیا نشان دادند که هر چه یک فرد جوان یا نوجوان دیرتر به رختخواب رود، با احتمال بیشتری به اضافه وزن دچار می‌شود.
به گفته محققان، این نخستین تحقیق مشاهده‌ای است که به بررسی ارتباط میان زمان خواب و توده بدنی (BMI) در بین گروه‌های سنی مختلف می‌پردازد. آن‌ها دریافتند که هر چه افراد در سنین نوجوانی و جوانی دیرتر به رختخواب بروند، در طول یک دوره پنج ساله وزن بیشتری اضافه می‌کنند. به ازای هر ساعت دیر رفتن به رختخواب، توده بدنی 2.1 کیلوگرم افزایش پیدا می‌کند.
بر اساس گزارش سازمان‌های بهداشتی، نوجوانان 14 تا 17 ساله نیاز دارند که در هر شبانه روز هشت تا 10 ساعت خواب دریافت کنند در حالی که افراد جوان در سنین 18 تا 25 سالگی به حدود هفت تا 9 ساعت خواب در شبانه‌روز نیاز دارند.
نتایج یک پژوهش حاکی از آن است که تنها 31 درصد از دانش آموزان دبیرستانی دست کم از هشت ساعت خواب شبانه برخوردارند و تقریبا 30 درصد از بزرگسالان گزارش می‌کنند که شب‌ها کمتر از 6 ساعت می‌خوابند. کمبود خواب می‌تواند سلامتی را دستخوش مشکلاتی کند. خواب ناکافی نیز حتی می‌تواند خطر ابتلا به سرماخوردگی را افزایش داده و منجر به بروز نشانه‌های اولیه بیماری‌ قلبی شود. نتایج این پژوهش در مجله Sleep منتشر شده است.

عواقب تغییرات آب‌وهوایی از آب شدن یخ‌های قطبی گرفته تا افزایش آتش سوزی‌های طبیعی و راهکارهای برخورد با این پیامدها، همواره یک موضوع مورد توجه بوده است. پژوهش اخیر محققان دانشگاه یوتا، مورد جدیدی به فهرست رو به رشد اثرات منفی تغییر اقلیم بر انسان اضافه کرده است: کاهش وزن نوزادان در زمان تولد. محققان این مرکز علمی در یک پروژه دو ساله، ارتباط میان تبخیر و تعرق هوا، دما و وزن نوزادان در زمان تولد را در 19 کشور آفریقایی مورد بررسی قرار دادند. آنها در این بررسی با استفاده از اطلاعات اقلیمی دقیق و جزیی در ترکیب با اطلاعات مربوط به سلامت و بهداشت افراد به نتایج جدیدی در این باره دست پیدا کردند. یافته‌های جدید نشان داد مادران بارداری که در تماس با هوایی با تبخیر و تعرق کمتر و تعداد روزهای گرم بیشتر قرار می‌گیرند، نوزادانی با وزن سبک‌تر به دنیا می‌آورند.
این یافته‌ها نشان می دهد که در مراحل بسیار اولیه رشد جنینی، تغییرات آب‌وهوایی می‌تواند اثر مشخصی بر تولد نوزادان بر جای بگذارد. با این که شدت این اثرات به محل زندگی مادران باردار بستگی دارد اما می‌توان گفت که این اثرات در هر جایی از دنیا قابل مشاهده است.
وزن اندک هنگام تولد از سوی سازمان بهداشت جهانی به کودکان زیر 2500 گرم اطلاق می‌شود. نوزادانی که با وزن کم به دنیا می‌آیند در برابر بیماری‌ها آسیب‌پذیرتر بوده و با خطر مرگ‌و‌میر بیشتری مواجه می‌شوند. این نوزادان با احتمال بیشتری دچار انواع ناتوانی‌ها شده و نسبت به نوزادانی که وزن طبیعی دارند در آموزش و کسب درآمد عملکرد ضعیف‌تری دارند. این گروه تحقیقاتی یافته‌های خود را در مجله Global Environmental Change منتشر کرده است.

پژوهش محققان دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد کاهش مصرف بی‌رویه چربی‌های اشباع شده که در غذاهای روزانه شامل لبنیات، غذاهای سرخ شده و گوشت قرمز وجود دارد، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را کاهش می‌دهد. طی این پژوهش، محققان داده‌های مرتبط با 42 هزار و 908 مرد و 84 و هزار 628 زن را طی مدت 30 سال مورد بررسی قرار دادند.
نتایج نشان می‌داد افرادی که چربی‌های اشباع بیشتری خورده بودند در مقایسه با افرادی که چربی‌های سالم تر و غیر اشباع نظیر آنچه در روغن‌های گیاهی و غلات کربوهیدرات‌دار یافت می‌شود، مصرف کرده بودند، در خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی قرار داشتند. البته محققان می‌گویند افرادی که غذاهای دارای کربوهیدرات‌های تصفیه شده نظیر نشاسته، آرد و پاستا مصرف می‌کنند، نیز در خطر بیماری‌های قلبی قرار دارند. 
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد افرادی که تنها پنج درصد از مصرف چربی‌های اشباع را کاهش داده و به جای آن غذاهای سالم‌تری نظیر روغن زیتون مصرف کردند، کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی خود را از 9 درصد به 25 درصد رساندند. محققان برای کاهش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی پخت و پز با چربی‌های سالم مانند روغن کانولا و زیتون یا روغن‌های گیاهی دیگر به جای کره و چربی‌های حیوانی را مؤثر دانسته‌اند. این پژوهش در مجله American College of Cardiology منتشر شده است.

محققان در تلاش برای کشف ارتباطات ایجاد شده بین مغز و بافت چربی برای تنظیم اشتها و انرژی، موفق به شناسایی مجموعه عصب‌هایی شده‌اند که با بافت چربی برای تحریک این فرآیند مرتبط می‌شود و می‌تواند به درمان‌های جدید ضد چاقی منجر شود. در حالیکه گفته می‌شود مغز مسؤول تجزیه ذخیره‌های چربی و آزاد کردن انرژی در زمان مورد نیاز است، دانشمندان هنوز قادر به درک چگونگی وقوع این فرآیند نیستند. هورمون لپتین که از سلول‌های چربی تشکیل می‌شود، برای تنظیم اشتها، سوخت‌وساز و انرژی به مغز می‌رود، اما هنوز مشخص نیست که چه چیزهایی را از راه‌های دیگر بازمی گرداند.
هورمون لپتین حدود 20 سال قبل به عنوان تنظیم کننده سوخت‌وساز بدن شناخته شد. سطوح پایین این هورمون، مسؤول افزایش اشتها و سوخت‌وساز آهسته بدن بوده، در حالی که متقابلا، سطوح بالای لپتین مسؤول کم کردن اشتها و تسهیل تجزیه بهتر چربی است. 
گروهی از محققان به رهبری آنا دومینگوس از موسسه Gulbenkian de Ciência در پرتغال با استفاده از ترکیبی از روشها توانستند نشان دهند که لپتین در هنگام ارسال سیگنال به چربی با پیدا کردن رشته‌های عصبی که به بافت سفید چربی می‌رسند و بی درنگ می‌شکنند، چگونه عمل می‌کند. دومینگوس اظهار کرد: ما این رشته‌های عصبی را از چربی موش‌ها جدا و با استفاده از نشانگر‌های مولکولی‌، این سلول‌های عصبی را به عنوان نورون‌های سمپاتیک معرفی کردیم. سپس با استفاده از یک تکنیک تصویربرداری فوق حساس در داخل بافت سالم چربی سفید موش زنده مشاهده کردیم که سلول‌های چربی می‌توانند به وسیله این پایانه عصبی سمپاتیک محصور شوند.
اما برای تعیین میزان دقیق نقش این چربی‌ها در چاقی ،محققان بررسی‌های بیشتری بر روی موش‌ها انجام دادند. این موجودات به طور ژنتیکی مهندسی شده‌ بودند؛ بنابراین سلول های عصبی می‌توانستند از طریق اپتوژنتیک فعال و غیرفعال شوند و طی آن سلول‌های مغز در مواجهه با نور، رفتار متفاوت نشان می‌دادند.
اپتوژنتیک روش نوظهوری است که از آن به عنوان ابزاری برای درمان نابینایی و تغییر آستانه درد و ... استفاده می‌شود. گروه دومینگوس دریافتند که با فعال کردن سلول های عصبی به صورت محلی باعث انتشار یک انتقال‌دهنده عصبی به نام نوراپی‌نفرین می‌شود که به نوبه خود سلول‌های چربی را در سیگنال‌هایی که موجب تجزیه چربی می‌شوند، غوطه‌ور کرد.
به گفته محققان، بدون این نورون‌ها، لپتین به تنهایی قادر به تحریک تجزیه چربی نبود. بنابراین یافته‌ها نشان می‌دهد که این نورون‌های دلسوز یک هدف بالقوه بجز لپتین را که مغز بسیاری از افراد چاق در برابر آن مقاومت می‌کند، برای درمان چاقی ارائه دهند. این نتایج امید تازه‌ای را برای درمان حالت مقاومت مرکزی به لپتین که در آن مغز افراد چاق نسبت به لپتین غیر حساس می‌شوند، پدید می‌آورد. نتایج پژوهش این گروه در مجله Cell منتشر شده است.

پژوهشگران دپارتمان علوم غذایی دانشگاه ریدینگ در یافته‌های جدید خود نشان دادند، مصرف بیمونو (‌B-GOS) که نسل دومی از دسته‌ پروبیوتیک‌ها است، اثرات مثبتی روی میکروبیوتای روده و سیستم ایمنی افراد سالمند ایجاد می‌کند. در افراد سالخورده با بالا‌رفتن سن، هم سیستم ایمنی و هم میکروبیوتای روده ضعیف‌تر و مختل می‌شود. محققان می‌گویند: وارونه‌کردن این تغییرات مضر در میکروبیوتای روده می‌تواند از سیستم ایمنی محافظت کرده و سلامت روده را افزایش دهد. نتایج همچنین برای افراد دیگر نیز که متاثر از زوال سیستم ایمنی هستند، مانند کسانی که از آنتی‌بیوتیک استفاده‌ کرده یا سطح بالایی از استرس را تجربه کرده‌اند، قابل به‌ کارگیری است.
تولیدکننده‌ دومین نسل پروبیوتیک، نمونه‌ منحصر‌ به‌فردی به‌ نام بیمونو (B-GOS)‌(R) است، که‌ یک ترانس ‌گالاکتوالیگوساکارید (Trans-Galactooligosacharide) بوده و دپارتمان علوم غذایی دانشگاه ریدینگ در بررسی‌های انسانی خود، اثرات مثبت یک پروبیوتیک پیشرفته بیمونو (‌B-GOS) را روی سیستم ایمنی افراد سالخورده نشان‌ داده‌ است. همچنین این بررسی، شواهد بیشتری را در‌ مورد ارتباط بین میکروبیوتای روده‌ انسان، به‌ ویژه بیفیدو باکتریا و سیستم ایمنی به‌دست آورد.
به گفته محققان، ‌بیمونو (‌B-GOS) تنها پروبیوتیکی است که اثری تعدیل‌کننده بر سیستم ایمنی افراد سالمند سالم دارد. در حالی‌ که پیشرفت‌ها در بهداشت جهانی، متوسط عمر انسان را افزایش داده‌اند، در‌ مقابل همچنین منجر به افزایش جمعیت افراد سالخورده نیز شده‌اند که نسبت به اختلالات سلامتی آسیب‌پذیر هستند. بنابراین افزایش اثر‌بخشی سیستم ایمنی در سالخوردگان، کمک مهمی به از‌ بین بردن نگرانی‌های مرتبط با سلامتی آنها می‌کند.
این پژوهش، بخشی از یک بررسی بزرگ و گسترده در تحقیقات بالینی است که در آن نقش محدودیت روده در سلامت انسان و یافتن یک ارتباط محوری بین روده، مغز و سیستم ایمنی انسان را جستجو می‌کند. طی یک ارزیابی که در دو حالت، به ‌طور جداگانه و با استفاده از دارونماهای کنترل‌شده انجام ‌شد؛ مصرف بیمونو (‌B-GOS) روی میکروبیوتای ‌روده، نشانگرهای ایمنی و متابولیست‌های آن در 40 داوطلب در‌محدوده‌ی سنی 65 تا 80 سال آزمایش‌ یوده و مصرف B-GOS منجر به افزایش بیفیدوباکتریا شد. علاوه‌بر‌آن‌، اینترلوکین 10 بالا، IL-8 ،NK (کشنده‌ طبیعی) فعالیت سلولی بالا و میزان پایین ‌IL-1B نیز مشاهده شد.
طی تلاش‌های دیگر، آزمایش‌هایی که در زمینه‌ بررسی اثرات B-GOS بر سیستم ایمنی در جاهایی که انتظار نتایج مثبت بیشتری در آن می‌رفت، طراحی‌ شد. انتظار می‌رفت که پروبیوتیک نسل‌دوم بیمونو (‌B-GOS) قادر باشد تا به‌ درمان‌های موجود برای بیماری‌های التهابی مانند آرتریت‌روماتوئید یا بیماری‌های التهابی‌ روده (IBD) شامل بیماری کرون و کولیت زخمیکمک کند. محققان دریافته‌اند پروبیوتیک‌های پیشرفته بیمونو، توانایی کاهش اضطراب را دارند و تعدیل میکروبیوتای روده با بیمونو ممکن‌ است منجر به تغییر بیوشیمی مغز شده و همچنین قادر است شرایطی مثل سندروم متابولیک و چاقی را نیز مورد هدف قرار دهد.

بررسی محققان دانشگاه تگزاس در آستین نشان‌ داده است که مصرف منظم آسپرین می‌تواند عود سرطان‌ پستان در زنان چاق و دچار اضافه‌ وزن را به نصف کاهش دهد و طبق یافته‌های جدید، مصرف یک آسپرین در روز ممکن است بتواند سدی بر سر راه عود سرطان پستان شود. البته هر فردی ممکن است واکنش‌های مختلفی به دارودرمانی داشته باشد و باید قبل از شروع هر‌ نوع برنامه‌ دارویی از پزشک خود مشاوره بگیرد. در واقع تغذیه مناسب و ورزش منظم نیز از مواردی مهمی است که در پیشگیری از سرطان پستان باید به آن توجه شود. سرطان‌ پستان‌ پس‌ از سرطان ‌پوست، شایع‌ترین سرطان برای زنان در آمریکا است و تخمین زده می‌شود که تا پایان سال جاری میلادی بیش از 230 هزار مورد سرطان پستان تشخیص داده شود که بیش از 40 هزار نفر از این بیماران فوت می‌کنند.
محققان در تازه‌ترین یافته‌های خود مشاهده کرده‌اند تومورها در موش‌های مبتلا به سرطان‌پستان تهاجمی‌ که دوز پایین آسپرین روزانه مصرف می‌کردند، 47 درصد کوچک‌تر از گروه کنترل است. بررسی‌های محققان دانشگاه تگزاس در آستین نشان‌ داده است که مصرف منظم آسپرین می‌تواند عود سرطان‌ پستان در زنان چاق و دچار اضافه‌ وزن را به نصف کاهش دهد.
محققان برای این بررسی، تحقیق روی چگونگی تأثیر آسپرین بر سلول‌های انکوبه‌ شده‌ سرطان‌ پستان‌ در ظروف آزمایشگاهی و تومورهای سرطان ‌پستان در مدل‌های موشی را شروع کردند. دوز پایین آسپرین روزانه، رشد تومور را در مدل‌های موشی مبتلا به ‌سرطان‌ پستان به طور تقریب به نصف‌ رساند. محققان سلول‌های انکوبه‌شده‌ سرطان‌پستان را در انکوباتور در 96 ظرف جداگانه آزمایش کردند و هر‌یک را در‌ معرض دوزهای مختلف استیل سالیسیلیک اسید یا آسپرین قرار‌ دادند و دریافتند که آسپرین، بیشتر سلول‌های سرطان‌پستان را می‌کشد و سلول‌هایی که کشته نمی‌شوند نیز دیگر قادر به رشد نیستند.
آنها می‌گویند: سپس پنج موش مبتلا به‌ تومورهای سرطان‌پستان تهاجمی ‌را به‌ مدت 15 ‌روز تحت مصرف دوز روزانه‌ی آسپرین قرار‌دادند. دوز دریافتی آنها معادل 75 میلی‌گرم در انسان است (دوز پایین). در پایان این مدت، اندازه‌ تومور موش‌های درمان‌ شده با پنج موش مبتلا به سرطان تهاجمی ‌پستان که آسپرین دریافت نمی‌کردند، مقایسه‌ شد‌ و محققان دریافتند که تومورهای موش‌های دریافت‌کننده‌ آسپرین، 47 درصد کوچک‌تر از موش‌های درمان نشده با آسپرین بود. سپس به‌ مدت 10 ‌روز و قبل‌ از قرار‌دادن گروهی از موش‌های سالم در‌ معرض سلول‌های سرطان‌پستان، یک دوز روزانه‌ آسپرین را به آنها دادند. موش‌هایی که آسپرین دریافت‌ کرده بودند میزان بسیار پایین‌تری از رشد سرطان را در‌ مقایسه با گروه کنترل نشان‌ دادند. آسپرین موجب انسداد فعالیت خود تجدیدشوندگی سلول‌های سرطان‌ پستان می‌شود و در واقع آنها نمی‌توانند رشد کنند یا تقسیم شوند. محققان بر‌این باورند که دوز روزانه‌ آسپیرین ممکن‌ است یک راهکار پیشگیری مؤثر در‌ برابر سرطان ‌پستان باشد. نتبجه این پژوهش در Cancer Research unit Kansas Medical center منتشر شده است.

یک پژوهش دانشگاهی نشان داد که امواج الکترومغناطیس می‌توانند باعث آپوپتوز در سلول‌های بافت مغزی شوند که با افزایش مدت زمان پرتودهی شدت صدمات وارده به مغز افزایش می‌یابد. تلفن‏‌های همراه امروزه یکی از متداول‌ترین وسایل ساطع‌کننده امواج الکترومغناطیس هستند که به آسانی در دسترس تقریبا نیمی از مردم جهان در رده‏‌های مختلف سنی قرار دارند. با توجه به گسترش روزافزون استفاده از دستگاه‌های تلفن همراه نگرانی‏‌های زیادی در مورد اثرات احتمالی تشعشعات ساطع شده از آن‌ها بر سلامت موجودات زنده ایجاد شده است.
براساس نتایج این مطالعات تشعشعات مایکروویو تلفن‌های همراه، اثرات سوء متفاوتی در جانوران ایجاد می‌کند. لذا در این تحقیق سعی بر آن شده تا تاثیرات احتمالی امواج حاصل از تلفن همراه (فرکانس 940 مگاهرتز) بر بافت مغز موش صحرایی مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش پس از ساخت دستگاه مولد امواج الکترومغناطیس با فرکانس مشابه امواج موبایل (940 مگاهرتز)، به مدت یک ماه موش‌ها تحت تاثیر قرار گرفتند.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد: حتی استفاده کوتاه مدت از امواج الکترومغناطیس در محدوده فرکانس امواج موبایل به مدت 30 دقیقه در روز به مدت یک ماه سبب صدمه به سد خونی مغزی شده و باعث نشت آلبومین از این سد می‌شود که در حالت طبیعی آلبومین نمی‌تواند از سد خونی، مغزی عبور کند.
همچنین امواج الکترومغناطیس می‌تواند باعث آپوپتوز در سلول‌های بافت مغزی شوند که نتایج نشان داد با افزایش مدت زمان پرتودهی شدت صدمات وارده به مغز افزایش می‌یابد. بنابراین لازم است تا حد امکان استفاده از تلفن همراه محدود شده و فقط در مواقع ضروری و در بازه‌های زمانی بسیارکوتاه استفاده شود. این مطالعه با موضوع «ایمنوهیستو شیمی و هیستوپاتولوژی تاثیر امواج موبایل بر بافت مغز در موش صحرایی» توسط دانشجوی مقطع دکتری در رشته بافت‌شناسی، مرتضی کفائی رضوی انجام گرفت و محسن ملکی، استاد راهنما و علیرضا حق‌پیما، استاد مشاور محقق، در این پژوهش بودند.

محققان دانشگاه هایدلبرگ آلمان با به‌ کارگیری روش‌های زیست سلولی و بیوشیمیایی در نمایش روابط مولکولی بین گلیکوپروتئین ابولا و نقش آن در سمیت سلولی، نشان داده‌اند که داروهای کاهنده‌ کلسترول ممکن است در درمان عفونت حاد ویروس ابولا موثر باشند. گلیکوپروتئین ویروسی با کلسترول سلولی تعامل دارد که موجب مصرف عوامل کاهنده‌ کلسترول معینی می‌شود.
محققان با اشاره به اینکه از سال 2014، غرب آفریقا بزرگترین شیوع ابولا در طول تاریخ را تجربه کرده است، برآورد کرده‌اند که تا به امروز بیماری‌های عفونی مانند تب ابولا بیش از 11 هزار نفر را درگیر کرده و بیماری‌زایی بالای ویروس رشته‌ای ابولا از تعاملات متعدد مولکولی با میزبانش ناشی می‌شود.
به گفته آنها، در مرحله‌ نهایی بیماری، داخلی‌ترین لایه‌ عروق خونی به شدت ترشح و نشت می‌کند که سبب می‌شود تماس سلول با سلول میزبان از بین برود. از بین رفتن این سد اندوتلیالی سبب خونروی داخلی وسیعی در بدن میزبان می‌شود. گلیکوپروتئین واقع در پوشش اطراف ویروس، در ایجاد این خونروی داخلی نقش بزرگی ایفا کرده و جهت دسترسی به سلول میزبان و اثرگذاری بر عملکردهای سلولی متعدد، به ویروس کمک می‌کند. 
این گلیکوپروتئین شامل دو زیر واحد (sub units) به نام GP1 و GP2 است. محققان هایدلبرگ نشان داده‌اند که زیرواحدهای GP2 متصل به غشا، به تنهایی برای ایجاد مسمومیت سلولی کافی است. GP2 سبب از بین رفتن اتصالات سلولی‌ شده و بنابراین عاملی در از بین‌رفتن سد اندوتلیالی رگ‌ها در زمان عفونت است. در همین زمان این ویروس تشکیل مقادیر عظیمی از ساختارهای سلولی نخ مانند نازک و رشته‌ای را در غشای سلول آلوده شده به راه می‌اندازد که سبب فرض محققان بر نقش GP2 در تجمع غشای ویروسی گردید.
به گفته محققان، گلیکوپروتئین ابولا به خاطر داشتن آنچه که لنگر غشایی خوانده می‌شود، دارای الگوی آمینواسیدی غیرطبیعی است و این لنگر از یک زنجیره‌ی اختصاصی از آمینو اسیدها تشکیل شده که عامل هدایت پروتئین در غشای پلاسمایی است. این الگوی ویژه‌ آمینو اسید که محققان هایدلبرگ آن را در این لنگر غشایی کشف کردند، قادر است تعاملات ویژه‌ای بین گلیکوپروتئین‌ ویروس و کلسترول غشایی در بدن میزبان داشته باشد. 
یافته‌های محققان نشان می‌دهد که هم سمیت سلولی گلیکوپروتئین ابولا و هم تشکیل رشته‌ها در غشای پلاسمایی میزبان، می‌توانند بر مبنای مقدار کلسترول در سلول تنظیم شوند. این محققان در تحقیقات‌ خود عوامل کاهنده‌ لیپید شامل یک استاتین خاص را معرفی کرده‌اند. کاهش کلسترول سلولی در مدل‌های کشت سلولی و در نهایت سرکوب اثر گسستگی سلولی القا شده توسط گلیکوپروتئین ویروس ابولا را نیز گزارش کرده‌اند. آنها می‌گویند: این اثر حفاظتی همچنین باید در موجودات زنده نیز تایید شود. داروهای کاهنده‌ کلسترول می‌توانند قابلیت زیادی در درمان عفونت حاد ویروس ابولا داشته باشند و این تجربیات بنیادی بیوشیمیایی، باید در بررسی‌های بعدی نیز جستجو شوند.

شرکت آمریکایی Adela Health به تازگی از پیراهن هوشمندی پرده‌برداری کرده است که با اصلاح روش نشستن، به بهبود درد کمر کمک می‌کند. انواع کمردرد به دلیل کم تحرکی و لم دادن به میز یا ایستادن زیاد در مقابل صفحه نمایش به صورت روزانه ایجاد می‌شود و پیراهن TruPosture با بهبود حالت نشستن یا ایستادن می‌تواند راه‌حلی برای این مشکل باشد.
مطالعه بیشتر در مورد وضعیت صحیح نشستن، باعث می‌شود که فرد کمی صاف‌تر بر روی صندلی خود بنشیند و این ایده TruPosture است. درون این اختراع پوشیدنی جدید، نانوحسگرها و مواد چسبناک قابل تنفسی که قابل شستشو در ماشین لباسشویی تعبیه شده است. این حسگر برای اندازه‌گیری حرکت ستون فقرات با دقت نیم درجه طراحی شده و سپس در صورت لزوم، بازخورد زمان واقعی را برای کاربر ارسال می‌کند.
هنگامی که TruPosture تشخیص داد که فرد تمایل زیادی به لم دادن دارد، ارتعاشات را به منطقه مورد نظر می‌فرستد، به طوری که کاربر متوجه می‌شود که کجا و چگونه باید صاف بنشیند. صاف نشستن‌، کمر را کمتر مستعد ابتلا به درد و خستگی می‌کند. نظارت فیزیکی و بازخورد در مرکز این ابزارهای پوشیدنی همچون سیستم دویدن هوشمند Sensoria قرار دارد، اما پیراهن TruPosture به جای ردیابی داده‌های تناسب اندام، بر ماهیچه‌های اصلی و هم ترازی ستون فقرات تمرکز کرده است.
TruPosture همچنین با قابلیت اتصال بلوتوثی، داده‌های اندازه‌گیری شده را به نرم افزار رایگانی به همین نام ارسال می‌کند. از طریق این نرم افزار که با iOS، اندروید و تلفن‌های همراه ویندوز سازگار است، کاربران می‌توانند نمایش گرافیکی از ستون فقرات خود را در زمان واقعی ببینید و همچنین می‌توانند پیشرفت فردی را پیگیری کنند. فناوری TruPosture همچنین حالت‌های بیشتری را برای کمک به کاربران در جهت بهبود وضعیت بدنی ایستاده، کششی و یا یک حرکت خاص ارائه می‌دهد. کسانی که تمرین بیشتری می‌خواهند، می‌توانند درجه سختی این دستگاه را از مبتدی به متوسط یا پیشرفته تغییر دهند.
پیراهن هوشمند TruPosture اخیرا در سایت Indiegogo برای جمع‌آوری بودجه 500 هزار دلاری قرار گرفته است. متقاضیان در ازای یک پیراهن تکی TruPosture باید 99 دلار بپردازند که این قیمت 50 درصد ارزانتر از قیمت تک فروشی است و در ضمن آنها می‌توانند نوع پیراهن از قبیل مردانه یا زنانه، اندازه و رنگ آن را انتخاب کنند. اگر تولید و کیفیت محصول طبق برنامه ریزی پیش برود ،متقاضیان می توانند انتظار محموله TruPosture را در ماه مه 2016 داشته باشند.

پژوهش‌های جدید محققان کانادایی حاکی از آن است که عفونت مالاریا در دوران بارداری منجر به مشکلات یادگیری و حافظه‌ای در فرزند می‌شود. دلیل این امر آن است که عفونت مالاریایی که از مادر منتقل می‌شود، باعث تغییر در تشکیل رگ‌های خونی در مغز فرزندان می‌شود.
یافته‌ها نشان داد، جنین‌های مبتلا به عفونت مالاریا، رگهای خونی مغزی کوچکتری نسبت به جنین‌های سالم گروه کنترل داشتند. به گفته محققان دانشگاه تورنتوی کانادا، این نتایج بر مکانیزم جدیدی تاکید دارد که بر اثر آن، مالاریا در بارداری ممکن است عملکرد عصبی‌شناختی میلیون‌ها کودک قبل از تولد را تغییر دهد. در این پژوهش، کوین کین، رهبر تحقیق و همکارانش به طور ویژه عملکرد عصبی موش‌هایی را که با وزن طبیعی متولد شده و در رحم مادر در معرض ابتلا به عفونت مالاریا قرار گرفته بودند، مورد آزمایش قرار دادند.
محققان دریافتند که بچه موش‌هایی که در دوران بارداری در معرض ابتلا به مالاریا بودند، اختلال در یادگیری و حافظه داشتند و علائم افسردگی‌مانندی را تا سن بلوغ از خود نشان می‌دادند. اختلالات عصبی‌شناختی با کاهش بافت انتقال دهنده‌های عصبی اصلی مثل سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین مرتبط هستند. محققان با تصویربرداری عروق خونی در داخل رحم، همچنین تغییراتی را در رشد عروقی‌عصبی در مغز جنین‌های موش مبتلا به مالاریا مشاهده کردند. این یافته ها در مجله PLOS Pathogens منتشر شده است.

سالهای زیادی است که پزشکان در مورد علت زنگ زدن گوش و درمان آن اختلاف نظر دارند، اما نتایج تحقیق جدید همه چیز را در این مورد آشکار می‌کند. محققان دانشگاه جورج تاون آمریکا کشف کردند زنگ زدن گوش و تحمل دردهای مزمن هر دو، واکنش بدن به آسیب‌های وارده است. این واکنش‌ تنها زمانی رخ می‌دهد که مغز قادر نیست به درد و سرو صدا واکنش مناسب نشان دهد، مانند دردهای مزمن که احساس دردهای موهوم تلقی می‌شود. افراد صدای زنگ را در گوش خود بدون صدای واقعی زنگ می‌شنوند.
بعد از بررسی‌های انجام شده بر روی ماده خاکستری مغز، این گروه دریافتند کمبود این ماده در قسمت‌های خاص به نام gatekeeping موجب دردهای مزمن و زنگ زدن گوش می‌شود. این فرآیند تحت تاثیر دوپامین و سروتونین که هر دو مربوط به احساس انرژی، خلق‌و‌خوی و کسالت است قرار دارد.
این منطقه به عنوان قسمت اصلی درک احساسات بوده و محرک حس داخلی و بیرونی و مخابره اطلاعات به مغز است. احساسات با دردهای مزمن و زنگ گوش مرتبط بوده و به عبارتی از یک کانال عصبی وارد می‌شود. محققان معتقدند آسیب به gatekeeping بر اطلاعات منتقل شده به مغز تاثیر دارد و موجب دائمی شدن وزوز در گوش می‌شود. نتایج این تحقیق در مجله Trends in Cognitive Science منتشر شده است.

بررسی جدید محققان دانشگاه جان هاپکینز آمریکا بر روی آثار سیگارکشیدن مزمن بر ثبات وضعیتی نشان داد که استفاده‌ مزمن از سیگار بر سیستم‌های تنظیم‌کننده‌ ثبات وضعیتی، حتی در دوره‌ ترک تأثیر دارد. سیگارکشیدن مزمن در بسیاری موارد همراه نابسامانی‌ مصرف الکل است و حدود 60 تا 90 درصد افراد وابسته به الکلی که برای درمان رجوع می‌کنند، سیگاری مزمن هستند. بی‌ثباتی وضعیتی در افراد الکلی مزمن نیز شایع است، زیرا سیستم‌های درگیر حفظ ثبات وضعیتی مغز آسیب دیده است.
براساس یافته‌های روایتی و تجربی، بی‌ثباتی‌های وضعیتی درحالت چشمان باز و بسته در افراد الکلیکی که برای درمان رجوع می‌کنند به فراوانی دیده می‌شود. سایر محققانی که به‌دنبال یافتن روابط میان سقوط و مصرف الکل بوده‌اند نیز افزایش احتمال سقوط را در‌ افرادی‌ که دارای سابقه‌ مشکل شرب بوده‌اند، گزارش‌کرده‌اند. محققان می‌گویند: ارزیابی ثبات وضعیتی طی یک‌ دوره هشت ماهه‌ ترک الکل با توجه به نرخ عود که حدود 60 درصد بوده است کار کوچکی نبود. افزون براین باید آثار بالقوه مضر استفاده‌ی همزمان از سیگار طی ترک الکل نیز در‌ نظر گرفته می‌شد.
به گفته آنها این بررسی، نخستین تحقیقی است که به ارزیابی آثار سیگار‌کشیدن بر تعادل در افراد شاهد سالم وابسته‌ غیر‌الکلی اقدام کرده است. در آغاز، انگیزه‌های سلامت عامه با‌ توجه به آثار سیگار‌کشیدن مزمن به آثار منفی این کار بر سیستم‌های اندامی کلیدی مثل آثار مرتبط با کار کرد ریه معطوف بوده است، اما در پژوهش حاضر یافته‌هایی بیشتر مورد‌ توجه بوده که بازتابی از آثار منفی بر عملکرد عصبی رفتاری در آنها وجود داشته است.
یکی از یافته‌های کلیدی این بررسی آن بود که افراد غیرسیگاری که الکل را ترک کرده بودند، از نظر مقیاس ثبات وضعیتی طی دوره‌ هشت ماهه‌ پرهیز بهبود یافته بودند. درافراد سیگاری که الکل را ترک کرده بودند، در این فاصله‌ مشابه زمانی، بهبودی قابل‌توجهی دیده نمی‌شد.
به گفته محققان، این امر حاکی از آن است که مکانیسم‌های عصبی و ادراکی مسئول ثبات وضعیتی تحت تاثیر سیگار‌کشیدن بوده‌اند و حتی پس‌ از قطع مصرف مزمن الکل ادامه داشته است. این یافته‌ برای درمان بالینی حائز اهمیت است زیرا سیگار کشیدن در افرادی که الکل را ترک کرده‌اند و در طول بهبودی از وابستگی الکل، شایع‌ است. نتایج این بررسی در مجله Alcoholism:Clinical & Experimental Research منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه‌های منچستر و ادینبورگ یک "تقویم شیمیایی" را در هیپوفیز شناسایی کرده‌اند که بدن را از تغییر فصل مطلع می‌کند. بر کسی پوشیده نیست که با تغییر فصل و تغییر طول روز در بدن موجودات مختلف تغییرات قابل توجهی رخ می‌دهد. با تغییر فصل یا به عبارت دیگر تغییر مدت روشنایی در روز بدن موجودات مختلف دچار تغییر می‌شود. ترشح هورمون‌های مختلف و ریتم سوخت‌وساز تغییر می‌کند تا بر حسب فصل گرمای بیشتر یا کمتری تولید شود یا برای خواب زمستانی، تولید مثل و زاد و ولد یا مهاجرت آماده شود.
دانشمندان حتی به تازگی متوجه شده‌اند که برخی ژن‌های سیستم ایمنی انسان در فصل سرما بیشتر فعال می‌شوند تا بدن بهتر بتواند با بیماری‌هایی مثل سرماخوردگی مبارزه کند. این تغییرات که به صورت دوره‌ای، روزانه و سالانه رخ می‌دهند وابسته به طول روز و مدت روشنی هوا هستند. با تغییر طول روز یکی از مهمترین پیام‌ها را غده پینه‌آل (صنوبری) با تغییر میزان ترشح هورمون ملاتونین (هورمون خواب) صادر می‌کند. ملاتونین بروی سلول‌های خاصی در غده هیپوفیز تاثیر می‌گذارد که تولید هورمون تیروئید را کنترل می‌کنند. تغییر در میزان ترشح هورمون تیروئید بیشتر تغییرات فصلی را در بدن باعث می‌شود اما دانشمندان می‌خواستند مکانیسم این تغییرات را بهتر بشناسند و بفهمند این تغییرات را چه سلول یا بافت‌هایی کنترل می‌کنند. پروفسور اندرو لودون از دانشگاه منچستر در این باره گفت: ما مدت‌ها است که می‌دانیم که ملاتونین در این چرخه‌ها نقش مهمی دارد اما این که این هورمون چه تاثیری بر کجا می‌گذارد تا به حال روشن نبوده است.
محققان دریافتند سلول‌های "تقویم" که چیزی حدود ۱۷ هزار سلول هستند، در غده هیپوفیز این تغییرات را کنترل می‌کنند. ملاتونین تاثیر خود را بر سلول‌های تقویم با خاموش و روشن کردن دیجیتال ژن‌های خاصی (مثل سیستم صفر و یک کامپیوتر) اعمال می‌کند. بر حسب این که سلول‌های تقویم در چه حالتی قرار بگیرند، در وضعیت زمستانی باشند یا تابستانی، دو نوع هورمون تابستانی یا زمستانی ترشح می‌کنند و این تفاوت یکی از مهمترین سازوکارهایی است که بدن را به حالت زمستانی یا تابستانی می‌برد.
نسبت تعداد سلول‌های زمستانی به تابستانی در طول سال بر حسب این که در چه فصلی هستیم تغییر می‌کند و به این ترتیب تغییرات فصلی با گذر از یک فصل به فصل دیگر بتدریج اتفاق می‌افتند. تنها در چله زمستان یا تابستان است که همه این سلول‌ها در یک حالت قرار می‌گیرند. پروفسور لودون می‌گوید: به نظر می‌رسد در مقطع کوتاهی در وسط زمستان و تابستان تمام سلول‌ها در یک حالت هستند. یعنی همه زمستانی یا تابستانی هستند. محققان در نهایت به این نتیجه رسیده‌اند که تغییرات فصلی در بدن ممکن است تحت تاثیر مکانیسم‌های دیگری هم باشد اما آنها فکر می‌کنند یکی از مهمترین مکانیسم‌ها را شناسایی کرده‌اند.
با این حال حتی وقتی طول روز هم تغییر نمی‌کند تغییرات فصلی در بدن موجودات دیده می‌شود و دانشمندان هنوز نمی‌دانند وقتی بعضی از سلول‌های تقویم در حالت زمستانی هستند و برخی دیگر در حالت تابستانی بدن چه گونه می‌داند که واقعا چه فصلی است. پروفسور دیو برت از دانشگاه ادینبورگ هم می‌گوید: قدم بعدی این است که بفهمیم این سلول‌ها چه گونه تغییر فصل را شناسایی می‌کنند. این یافته‌ها در مجله Current Biology منتشر شده است.

پژوهش محققان دانشگاه مینه سوتا نشان می‌دهد رژیم گیاه‌خواری می‌تواند احساس سیری نظیر آنچه با خوردن وعده‌های مبتنی بر گوشت به دست می‌آید، پدید آورد. طی این پژوهش 28 مرد و زن (14 مرد و 14 زن) دو نوع گوشت قالبی، یکی حاوی لوبیا و دیگری گوشت گاو را مصرف کردند تا تفاوت احساس سیری را در اختیار محققان قرار دهند.
وعده غذایی گوشتی 26 گرم پروتئین و سه گرم فیبر دارد درحالی‌ که وعده غذایی لوبیایی 17 گرم پروتئین و 12 گرم فیبر دارد، اما هر دو در وزن، کالری و چربی کلی مشابه بودند. تمامی شرکت‌کنندگان پس از گذشت سه ساعت از مصرف وعده گوشتی و لوبیایی، تفاوتی در میزان اشتهای خوردن از خود نشان ندادند.
نتایج نشان می‌داد در حالی‌ که مصرف پروتئین باعث ترشح هورمون‌های سرکوب‌ کننده اشتها می‌شود، تأثیرات مثبت فیبر بر اشتها خود را نشان داده و باعث کاهش سرعت فرآیندهای گوارشی شده و در نتیجه سطوح قند خون را کنترل می‌کند. نتایج به دست آمده از این نظریه حمایت می‌کند که پروتئین‌های گیاهی با فیبر بالا به اندازه پروتئین‌های حیوانی قدرت تنظیم اشتها را دارند. این پژوهش در مجله "Food Science" منتشر شده است.

پژوهش محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی نشان می‌دهد، زنان بارداری که مشکلات خاص مرتبط با دوران بارداری را تجربه کرده‌اند، ممکن است در معرض خطر افزایش شانس مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی در زندگی آینده قرار داشته باشند. طی این پژوهش 15 هزار و 500 زن که طی سال‌های 1959 تا 1967 باردار شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. این زنان در ابتدای تحقیق 26 ساله و در انتهای آن، 66 ساله بودند.
نتایج نشان می‌داد زنانی که سطوح بالایی از قند را در ادرار خود طی دوران بارداری نشان دادند در مقایسه با سایر زنان با حالات عادی تقریباً چهار برابر در خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی قرار گرفته و زنان بارداری نیز که کاهش سطوح هموگلوبین را تجربه کرده بودند، حدود دو برابر در خطر فوت ناشی از بیماری‌های قلبی در سنین پیری قرار داشتند. همچنین زنانی که پیش از بارداری فشار خون بالا داشتند و نوزادانشان نیز کوچک‌تر از حد طبیعی بودند، در معرض خطر پنج برابری مرگ ناشی از بیماری قلبی بودند. این پژوهش در مجله Circulation منتشر شده است.

محققان در تحقیقات خود نشان دادند که تغذیه کودکان با استفاده از فرمول ویژه باکتری‌های پروبیوتیک می‌تواند حساسیت غذایی آن‌ها را برطرف کند. افزایش حساسیت به مواد غذایی یکی از مشکلات اساسی کشورها به خصوص کشورهای در حال توسعه است؛ به‌طوری که حساسیت به مواد غذایی بیش از 20 درصد نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است.
محققان توانستند سویه‌ای جدید از باکتری‌های هم‌زیست در دستگاه گوارش کودکان را شناسایی کنند که در صورت استفاده نوزادان از این باکتری‌ها زنجیره اسیدهای چرب کوتاهی تولید می‌شود که به حفظ شرایط بدن کمک می‌کند. محققان معتقدند کشف این باکتری‌ها می‌توانند معده کودکان را در برابر مواد غذایی حساسیت‌زا مقاوم کنند و تا حد بسیاری از ایجاد حساسیت در افراد و به‌خصوص کودکان پیشگیری کنند.
پیش از این محققان نشان داده بودند که مدل موشی که به شیر گاو حساسیت داشت و تحت استفاده از رژیم غذایی با فرمول دیگری از پروتئین کازئین شیر به همراه سویه‌ای از باکتری‌های پروبیوتیکLactobacillus rhamnosus GG قرار گرفت، دیگر نسبت به پروتئین شیر حساسیت نشان نمی‌داد.
در این تحقیق که در مجله ISME Journal The به چاپ رسید، در گام بعدی دانشمندان توانستند نشان دهند که تغذیه کودکان با استفاده از فرمول ویژه باکتری‌های پروبیوتیک ویژه شامل Lactobacillus rhamnosus GG می‌تواندحساسیت غذایی آن‌ها را برطرف کند. به گفته محققان در واقع استفاده از این مواد پروبیوتیک می‌تواند سبب ایجاد تفاوت در ترکیب حضور باکتری‌ها در دستگاه گوارش شود که همین امر موجب تغییر میزان حساسیت کودکان به مواد غذایی می‌شود.

محققان در دانشگاه لیدز انگلستان با بهره گیری از فناوری جدید، قطعه‌ای شیشه‌ سیلیکا را با روش نانو طراحی کرده‌اند که وقتی نور لیزری با قدرت پایین به یون‌های آن برخورد می‌کند، در طیف نور مادون‌قرمز، نور فلورسانس تولید می‌کند. در این حسگر لیزری جدید، میزان قندخون بدون سوراخ کردن پوست قابل کنترل است. در‌ حال‌ حاضر، بسیاری از بیماران دیابتی باید با سوراخ‌کردن انگشتان خود، قرار‌ دادن قطره‌ خون خارج‌ شده روی نوار آزمایش و پردازش نتایج به کمک دستگاه تست قندخون سیار، میزان قندخون خود را اندازه‌گیری کنند. این فرآیند ممکن‌ است ناراحت‌کننده و آلوده‌کننده باشد و بارها به‌ صورت روزانه تکرار شود.
فناوری جدیدی از دستگاه کوچکی بهره‌ می‌گیرد که برای اندازه‌گیری میزان قندخون بدون نفوذ در پوست از لیزری با قدرت پایین استفاده می‌کند. درمقایسه با سوراخ‌کردن انگشت، این فناوری جانشینی ساده‌تر و بدون درد را برای بیماران فراهم می‌کند. محققان می‌گویند: وقتی این شیشه در تماس با پوست کاربر قرار‌ می‌گیرد، دامنه‌ سیگنال فلورسانس متناسب با غلظت قندخون فرد تغییر‌ می‌کند. این دستگاه مدت زمانی را که فلورسانس ادامه دارد، ارزیابی کرده و از آن برای محاسبه‌ میزان قند موجود در جریان خون فرد استفاده می‌کند، بدون اینکه به سوزن نیاز داشته باشد. این روند کمتر از 30 ‌ثانیه طول می‌کشد.
شیشه‌ای که در حسگرها استفاده شده با‌دوام است و مشابه با شیشه‌ای عمل می‌کند که در تلفن‌های هوشمند استفاده می‌شود. به‌ همین‌ دلیل، این دستگاه ارزان‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر است؛ چون در مقایسه با سیستم‌های خودکنترلی فعلی، هزینه‌های استفاده از این دستگاه پایین‌تر است. محققان می‌گویند: این فناوری از قابلیت‌های نظارتی مستمری برخوردار است که آن را به‌ عنوان دستگاهی پوشیدنی به گزینه‌ای ایده‌آل برای همه‌گیرشدن تبدیل می‌کند و می‌تواند به بهبود زندگی میلیون‌ها انسان کمک کند، چون آن‌ها را قادر می‌سازد تا بدون نیاز به هیچ اتصالی، پیوسته میزان قندخون خود را کنترل کنند.
به گفته محققان، استفاده از این روش در مقایسه با کنترل‌کننده‌های مستمر تهاجمی که از حسگرهای کاشته شده استفاده کرده و باید به طور مرتب تعویض شوند، گزینه‌ ساده‌تر و ارزانتری است و برخلاف روش متداول، این فناوری جدید و غیرتهاجمی می‌تواند به‌صورت پیوسته میزان قندخون را کنترل کند.
محققان با تاکید بر اینکه که فناوری مذکور جانشینی برای آزمایش به روش سوراخ‌کردن انگشت محسوب می‌شود، تصریح کردند: استفاده از این سامانه، این قابلیت را نیز برای افراد دیابتی فراهم می‌کند تا به‌ صورت مستمر قندخون خود را ارزیابی کنند. یعنی زمانی که اقدامی فوری ضرورت دارد، خیلی سریع به بیمار هشدار داده می‌شود.
آنها می‌گویند: استفاده از این شیوه به دیابتی‌ها کمک می‌کند تا خودتنظیمی داشته باشند و درمان اورژانسی را به حداقل می‌رساند. به ادعای دانشمندان، این دستگاه پوشیدنی تنها یک گام با محصولی فاصله دارد که هشدارها را به تلفن‌های همراه هوشمند ارسال می‌کند یا مقادیر قندخون را مستقیم به پزشک اطلاع داده و به آن‌ها اجازه‌ می‌دهد تا نحوه‌ مدیریت بیماری، توسط فرد دیابتی را ثبت و ضبط‌ کنند.
محققان می‌گویند: این فناوری منحصر به‌فرد به میلیون‌ها انسان اجازه می‌دهد تا بیماری دیابت خود را بهتر مدیریت کنند‌. تکامل نهایی دو محصول متمایز (محصول لمسی‌، انگشتی و محصول پوشیدنی) این امکان را در‌ اختیار مبتلایان به دیابت‌های نوع 1 و 2 قرار‌می‌دهد تا از دستگاهی استفاده کنند که بیشترین تناسب را با سبک‌ زندگی آنها دارد. در‌ حال‌ حاضر نوع رومیزی این دستگاه به‌ صورت آزمایشی در بررسی‌های بالینی استفاده می‌شود اما محققان قصد دارند دو نوع دستگاه برای بازار بسازند. یک دستگاه که به‌ صورت لمس‌، انگشتی و شبیه به ماوس رایانه است و دیگری که مدلی پوشیدنی جهت کنترل پیوسته‌ قند است.
نتایج بررسی‌های بالینی آزمایشی به‌ خوبی نشان‌ می‌دهد که این فناوری نظارتی جدید، مانند فناوری‌های متداول از پتانسیل اجرایی‌شدن برخوردار است. آزمایش‌های بالینی بیشتر و بهینه‌سازی محصول به‌ منظور تایید قانونی این محصول و نیز قبل‌از آماده‌سازی این فناوری برای ورود به بازار ضرورت دارند. محققان می گویند: کنترل غیرتهاجمی، به ویژه در بیماران جوانی که به دیابت نوع‌ یک مبتلا هستند بسیار ارزشمند است. در‌این گروه، افرادی که به کنترل شدید و دقیق قند نیاز ‌دارند مثل زنان جوانی که باردار هستند یا افرادی‌ که‌به‌ افت مکرر‌ قندخون مبتلا هستند، از این فناوری بهره‌ی بیشتری می‌برند.

شیمی‌دان‌های دانشگاه ITMO در سنت‌پترزبورگ روسیه، در بررسی‌های انجام شده مشاهده کرده‌اند که پیوند عروق بدون نیاز به ضدلخته‌ها امکان پذیر است. جراحی برای مشکلات قلب‌ و‌ عروق، گاهی نیازمند پیوند عروق و استنت‌گذاری برای باز کردن عروق خونی معیوب یا تنگ شده است. اگرچه این روش به طور مستقیم مشکل بازگرداندن جریان خون را حل می‌کند، ولی خطر ایجاد لخته‌های خونی را به‌ همراه دارد.
 شیمی‌دان‌هایی از دانشگاه ITMO در سنت‌پترزبورگ، چگونگی توسعه و آزمایش یک نوع جدید از پوشش رگ خونی مصنوعی را که مانع تشکیل لخته‌ خونی می‌شود، توصیف‌ کرده‌اند. این پوشش از یک لایه‌ نازک از نانو میله‌هایی تشکیل شده که با تراکم زیاد کنار‌ هم جمع شده‌اند و از اکسید‌آلومینیوم ترکیب‌ شده با ماده‌ای که آنزیم شکست لخته را فعال می‌کند، ساخته‌ شده‌اند. این ماده، فعال‌کننده‌ پلاسمینوژن نوع اوروکیناز نامیده می‌شود. هنگامی‌ که محققان از این لایه‌ی نازک برای پوشش سطح داخلی رگ پیوندی استفاده‌ کردند، یک غلظت ثابت از پلاسمین توسط آن ایجاد شد. پلاسمین آنزیمی است که لخته‌های خونی را حل و متلاشی می‌کند.
 محققان می‌گویند: ویژگی‌های منحصر به‌فرد این لایه‌ی نازک از ساختار آن نشات می‌گیرد؛ یک ماتریس متخلخل که فعال‌کننده‌ پلاسمینوژن را نگه می‌دارد. این منبع از فعال‌کننده‌ پلاسمینوژن محافظت‌ می‌کند و این در‌ حالی است که به آن اجازه می‌دهد تا در همان زمان از‌طریق منافذ سیستمبا پلاسمینوژن موجود در خون واکنش داشته باشد. به گفته آن‌ها، هنگامی‌ که پلاسمینوژن با فعال‌کننده‌ پلاسمینوژن در داخل منافذ لایه برخورد می‌کند، آنزیم متلاشی‌کننده‌ لخته‌ خونی پلاسمین را تولید می‌کنند. عروق پیوندی حبس‌کننده‌ دارو در آزمایشات، لخته‌های خونی را متلاشی می‌کند.
 محققان جهت آزمودن ویژگی‌های این لایه‌ نازک پوشاننده‌ عروق پیوندی، آزمایشات بسیاری را انجام دادند. به‌ طور‌ مثال، آن‌ها برای یک آزمایش، لخته‌های مصنوعی ساخته شده از پلاسمای مخلوط با ترومبین را ایجاد‌ کرده و آنها را داخل پیوند قرار دادند. به گفته محققان، لخته به‌ سرعت شروع به متلاشی‌شدن و ترشح از‌ طریق محل پیوند‌ کرده و پوشش طراحی‌شده‌ لخته‌ها را در مرحله‌ شکل‌گیری نابود می‌کند که جریان خونی بدون انسداد را در محل پیوند تضمین می‌کند.
این لایه‌ نازک جدید، تضمین‌کننده‌ پیشرفتی در آخرین نوع پیوندها و استنت‌ها است که انواع داروی انحلالی‌ نیز نامیده می‌شوند و توسط داروهایی که به‌ آرامی در خون آزاد می‌شوند، پوشیده شده‌اند، اما طول عمر آن‌ها توسط میزان دارویی که ذخیره‌ می‌کنند، محدود می‌شود. این روش بر‌اساس احتباس دارو، درون یک پوشش محافظتی متخلخل است که ماندگاری بیشتری دارد و در واقع یک طول عمر نامحدود‌ برای عروق خونی مصنوعی پیشنهاد می‌کند.
 گفتنی است یافته‌های محققان تنها محدود به عروق خونی مصنوعی نبوده بلکه ارتباط‌دهنده به هر‌نوع پیوندی است و این موضوع مربوط به تمام انواع داروهایی است که بیمار برای پوشش از آنها استفاده می‌کند. به‌ طور‌ مثال، پس‌ از پیوند میزنای مصنوعی، گاهی بلورهای اوره‌آز شروع به تشکیل در داخل آن می‌کنند و پزشکان نمی‌دانند چگونه با این مشکل کنار بیایند. به‌ کار بردن داروی پوشش‌دهنده‌ مشابهی که اوره‌آز را متلاشی‌ می‌کند، امکان‌پذیر است.

شرکت عینک‌سازی Adlens محصول جدید خود که قادر است تا به طور خودکار با شماره چشم هر فرد تطابق یابد را به بازار عرضه کرد. نکته قابل توجه در مورد عینک‌های شرکت Adlens قیمت 30 دلاری و کیفیت بالای مواد به کار رفته در آن است.
نسل قبلی عینک‌های این شرکت جایگزین هوشمندانه اما گرانتر عینک‌های دوکانونه رایج هستند. این عینک‌ها از دو لنز ساخته شده که لنز جلویی همان لنز تجویز شده توسط چشم‌پزشک است و لنز انعطاف‌پذیر دوم نیز در پشت لنز جلویی قرار گرفته و فضای بین دو لنز نیز از روغن سیلیکون کاملا شفاف پر شده است. مسئولان شرکت Adlens در مورد کارایی ساده این عینک اظهارکردند: با تعبیه کردن یک کلید چرخان سه حالته می‌توان عنیک را در سه طیف دوربینی، دید متوسط و نزدیک‌بینی تنظیم کرد.
مسئولان شرکت Adlens در مورد نسل جدید عینک‌های قابل تطبیق افزودند: در نسل جدید عینک‌ها نیز مانند نمونه قبلی از دو لنز استفاده شده است اما برای افزایش دقت از روغن سیلیکون استفاده نشده است. در عینک جدید برای تطبیق با شماره چشم فرد دو لنز تعبیه شده برای هر چشم به طور افقی و در عرض هم حرکت می‌کنند تا تمرکز مورد نظر حاصل شود.
برای تنظیم نسل جدید عینک‌های خودکار لازم است که شخص یک چشم خود را با دست بپوشاند تا نقطه کانونی چشم مقابل به دست آید، این فرایند باید برای چشم دیگر نیز تکرار شود. اگرچه نسل جدید عینک‌ خودکار شرکت Adlens به نسبت سری گذشته پیشرفت‌هایی داشته است اما برخی از نکات منفی آن مثل عدم توجه به کیفیت دید حاشیه‌ای، امکان ورود خاک به فضای بین دو لنز و راحتی کمتر فریم به نسبت مدل‌های دیگر هنوز برطرف نشده است.

محققان دانشگاه فلوریدا طی پژوهشی دریافتند که ترکیب داروی آزمایشی و داروی معمول مورد استفاده در درمان نوعی سرطان پانکراس (لوزالمعده) می‌تواند تاثیر بهتری را در مقایسه با استفادۀ تنها از یک داروی خاص برای درمان این نوع سرطان به وجود بیاورد. تومورهای سلول‌های جزیره‌ای که در سلول‌های تولید کننده هورمون تشکیل می‌شوند مسبب بروز 3 تا 5 درصدی بدخیمی پانکراس هستند و توانایی زنده ماندن پنج ساله را دارند. طی سرطان پانکراس نوعی پروتئین در تومورهای سلول‌های جزیره‌ای پانکراس افزایش پیدا کرده و اجازه رشد را به تومور می‌دهند.
بررسی‌ها بر روی نمونه‌های موش نشان داد، ترکیب مولکولی موسوم به PF-04554787 و اورولیموس می‌تواند زنده ماندن سلول‌های سرطانی را در مقابل استفاده تنها از اورولیموس تا 50 درصد کاهش دهد. این یافته از این حیث اهمیت دارد که کمتر از پنج درصد از بیماران مبتلا به تومورهای نورواندوکرین پانکراس یا سلول‌های جزیره‌ای به اورولیموس واکنش درمانی نشان می‌دهند. بنا براین افزایش کارایی این دارو بسیار مهم تلقی می‌شود چرا که این دارو غیر سمی است و می‌تواند برای بیماران بیشتری مورد استفاده قرار بگیرد. این پژوهش در مجله موسسه ملی سرطان منتشر شده است.

پژوهش‌های اخیر محققان حاکیست که نقص در کانال سلولی که وظیفه ترشح پروتئین در مغز را بر عهده دارد، با شکل قطعی بیماری اوتیسم در ارتباط است و هر‌ دو به عنوان نشانگر‌های ذاتی برای شناخت عیوب این اختلال مثل یک هدف درمانی بالقوه به خدمت گرفته می‌شوند. کلسیم موجود در مغز برای تبادل اطلاعات بین نورونها استفاده می‌شود و عملکرد میزبانی دیگر سلول‌ها از جمله تنظیم یادگیری و حافظه، تحریک‌پذیری عصبی و انتشار انتقال دهنده عصبی را فعال می‌کند که این مناطق به ناکارآمد بودن در اختلالات طیف اوتیسم (ASD) شناخته شدند.
جی.جی.گارگوس یکی از محققان دانشگاه کالیفرنیا در ایالات متحده گفت: ما بر این باوریم که این یافته‌ها تیر دیگری در کمان تشخیص زودهنگام و دقیق اختلالات اوتیسم است. گارگوس افزود: همچنین این کار هدف از یک رده‌بندی مولکولی را نشان میدهد که در حال حاضر به خوبی ثابت شده برای کشف دارو مفید است. در حال حاضر نشانگر‌های تشخیص عیوب دقیق و قابل اطمینانی برای اختلالات اوتیسم وجود ندارد. پژوهشهای ژنتیکی صدها ژن که با این بیماری در ارتباط هستند را شناسایی کرده‌اند.
در این پژوهش محققان دریافتند که نقص در کانال IP3R که ترشح کلسیم از غشای سلولی را کنترل میکند میتواند کلیدی برای تشخیص ASD باشد. یان پارکر، استاد دانشگاه کالیفرنیا نیز گفت: به تعبیر ما عملکرد مناسب این کانال و مسیر هشداردهنده آن برای کارایی طبیعی نورونها و مسیر هشداردهنده آنها که قطب کلیدی در پاتوژنهای ASD محسوب می‌شود، بحرانی است. نتایج این پژوهش در مجله the journal Translational Psychiatry منتشر شده است.

محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) یک حسگر مبتنی بر پروتئین تولید کرده‌اند که می‌تواند یک توالی خاص دی‌ان‌ای را در یک سلول شناسایی کرده و سپس باعث واکنش ویژه‌ای مانند مرگ سلول شود. محققان مدعی هستند که این سیستم را می‌توان برای شناسایی هر نوع توالی دی‌ان‌ای در یک سلول پستاندار، اصلاح کرده و سپس یک واکنش خاص مانند کشتن سلول‌های سرطانی یا سلول‌های آلوده به ویروس را امکان‌پذیر کرد. این فناوری بر اساس گونه‌ای از پروتئین‌های متصل شونده به دی‌ان‌ای موسوم به انگشتان زینک است. این پروتئین‌ها می‌توانند برای شناسایی هر نوع توالی دی‌ان‌ای طراحی شوند.
محققان برای ساخت این سیستم جدید، باید قابلیت اتصال به دی‌ان‌ای انگشتان زینک را با یک پیامد – فعال کردن یک پروتئین فلورسنت برای نمایش حضور دی‌ان‌ای مئورد نظر یا ایجاد فعالیت دیگری در داخل سلول- مرتبط می‌کردند. آن‌ها توانستند با استفاده از پروتئینی موسوم به «intein» توانستند این امر را محقق کنند. این پروتئین کوتاه می‌تواند درون یک پروتئین بزرگتر قرار گرفته و به دو قطعه تقسیم شود.
محققان MIT همچنین این سیستم را با مرتبط کردن شناسایی دی‌ان‌ای با تولید آنزیمی موسوم به NTR، برای کشتن سلول‌ها مورد استفاده قرار دادند. آن‌ها اکنون این سیستم را برای شناسایی ویروس نهفته اچ‌آی‌وی که حتی بعد از درمان نیز در برخی سلول‌های آلوده، نهفته می‌مانند،‌ سازگار کرده‌اند. یادگیری بیشتر در مورد چنین ویروس‌هایی می‌تواند به دانشمندان در شناسایی روش‌هایی برای حذف کامل آن‌ها کمک کند. یافته‌های این تحقیق در مجله Nature Methods منتشر شده است.

به‌رغم انجام ورزش، مدت زمان طولانی نشستن با خطر نارسایی قلبی ارتباط دارد و محققان دریافته‌اند افراد کم تحرک، 52 درصد بیشتر به نارسایی قلبی دچار شدند. نارسایی قلبی زمانی رخ می‌دهد که قلب قادر به پمپاژ خون و انتقال اکسیژن کافی به اندامهای دیگر بدن نیست. اگرچه این به معنای توقف کار قلب نیست، با این وجود وضعیت خطرناکی است. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC) نارسایی قلبی بیش‌ از پنج میلیون نفر را در آمریکا تحت‌ تاثیر قرار داده که به طور تقریبی علت یکی از هر 9 مرگ در آمریکا است و هزینه‌ای در حدود 32 میلیارد دلار در‌سال بر کشور تحمیل می‌کند.
پژوهشگران در تحقیق خود به بررسی داده‌های مربوط به 84 هزار و 170 مرد در برنامه‌ یک گروه متنوع از‌ نظر نژادی پرداختند که این افراد در برنامه‌ تحقیق سلامت مردان کالیفرنیا شرکت‌ کرده بودند. شرکت‌کنندگان بین 45 و 69 ساله بوده و در زمان ورود در بررسی هیچ علائمی از نارسایی قلبی نداشتند. در پیگیری هشت سال بعد، به‌ طور متوسط در 3473 نفر از شرکت‌کنندگان نارسایی قلبی تشخیص داده شد. برای ارزیابی میزان فعالیت جسمی، محققان از معادل متابولیک کار (‌MET‌s) (معیاری از مصرف انرژی بدن) استفاده کردند در حالی‌که زمان نشستن (بی‌حرکتی) برحسب ساعت اندازه‌گیری شد.
محققان با بررسی داده‌ها دریافتند که مستقل از زمان نشستن، مردان با کمترین میزان فعالیت بدنی در مقایسه با مردان با بالاترین سطح فعالیت بدنی با احتمال 52 درصد بیشتر به نارسایی قلبی دچار شدند. محققان می‌گویند: صرف‌نظر از میزان ورزش، مردانی که به‌ مدت پنج ‌ساعت یا بیشتر در خارج از محل کار، نشسته (بی‌حرکت) بودند، 34‌ درصد بیشتر در‌معرض نارسایی قلبی قرار داشتند. همچنین مردانی که بیش‌ از پنج ‌ساعت در روز را خارج از محل کار، نشسته (بی‌حرکت) بودند و کمترین ورزش را انجام می‌دادند، در مقایسه با همتایان خود که کمتر‌ از دو ساعت در روز می‌نشستند و بیشترین ورزش را انجام می‌دادند، دو برابر بیشتر احتمال داشت که به نارسایی قلبی دچار شوند.
با توجه به اینکه محققان داده‌های مربوط به زنان را در نظر نگرفتند، نمی‌توان گفت که آیا این نتایج برای زنان نیز قابل تعمیم است. همچنین، همه‌ این مردان شرکت‌کننده در‌ یک برنامه‌ی سلامت جامع بودند، پس مشخص نیست که آیا این یافته‌ها برای افرادی غیر از آنها نیز قابل اعمال است. محدودیت دیگر این تحقیق آن است که داده‌ها تنها زمان بی‌حرکت بودن خارج از محل کار را پوشش می‌دهد، بنابراین به‌ طور موکد نمی‌توان گفت که این تحقیق می‌تواند بر تمامی فعالیت های نشسته اعمال شود.
به گفته محققان، این یافته‌ها توصیه‌های انجمن قلب آمریکا را پشتیبانی می‌کند که برمبنای آن بزرگسالان باید حداقل 150 دقیقه در هفته به ورزش هوازی باشدت متوسط بپردازند تا خطر ابتلا به نارسایی قلبی و سایر بیماری‌های قلبی‌ و‌ عروقی کاهش یابد.

دانشمندان دانشگاه جان‌هاپکینز آمریکا در پژوهش جدید خود از قهوه سبز نوعی ماده به‌دست آورده‌اند که باعث می‌شود در کمک به سوزاندن چربی‌های اشباع‌شده در کبد و از‌بین‌بردن آنها مورد استفاده قرارگیرد. محققان این دارو را روی 1200 بیمار به‌طور مساوی آزمایش کردند 600 فرد که از داروی قهوه سبز استفاده کردند و در بقیه از دارونما استفاده‌ شده بود.
به‌ این‌ ترتیب که عصاره تهیه‌شده از قهوه سبز، نیم‌ ساعت قبل‌ از صرف صبحانه (به‌صورت چای) به آنها خورانده شده و پس‌ از گذشت سه ماه افرادی‌ که از عصاره‌ی قهوه سبز استفاده کرده بودند مقدار بسیار زیادی از چربی‌های موجود در کبد را از‌ دست‌داده و نیز فشارخون و قند‌خون آنان نیز مورد آزمایش قرارگ رفت که بسیار مناسب بود. همچنین این ماده باعث تنظیم فشارخون و قند‌خون در بدن آنها شد و نیز باعث از‌بین‌بردن اکسیدان های بدن آنها شد ولی در افرادی‌ که فقط از دارونما استفاده کرده بودند هیچ تغییری ایجاد نشده بود.
محققان می‌گویند: این موارد همگی حاکی از‌ آن است که کافئین موجود در قهوه سبز باعث بهبود بخشیدن به سلول های بدن شده و کمک خوبی در به حرکت انداختن سلول‌های ماهیچه‌ای بدن کرده و تأثیر بسزایی در کندکردن سلول های چربی در کبد دارا است. آنها توصیه می‌کنند که قهوه سبز را به‌صورت نوشیدنی چای پیش‌ از صبحانه مصرف نمود تا برای پایین‌آوردن چربی بدن اثر کرده و با این کار بتوان به بهبود متابولیسم بدن کمک کرد و هم به وزن ایده‌آل دست یافت.
به گفته محققان، قهوه سبز متابولیسم بدن را از طریق اسیدگلوکورونیک تحریک می‌کند و این ماده همزمان با تحریک کبد، برای چربی‌سوزی از آزادشدن گلوکز در جریان خون جلوگیری به‌عمل می‌آورد. این موارد باعث می‌شود تا افراد بتوانند بدون تغییر در رژیم غذایی روزانه‌ی خود لاغر شوند و به‌ این‌ ترتیب گلوکورونیک اسید ذخیره‌ی چربی بدن کاهش یابد و چربی اشباع‌شده در کبد کاهش یافته و سوخت‌و‌ساز بدن بهبود یابد.
محققان می‌گویند: باید متذکر شد که قهوه سبز بهتر‌ از چای‌سبز و انگور دارای خواص آنتی‌اکسیدان است و در حفظ قند‌خون در شرایط سالم و فشارخون به بهبود عملکرد قلب وعروق کمک می‌کند. این موارد همگی در قهوه سبز موجود است، نه در قهوه‌ی تفت‌داده شده (قهوه قهوه‌ای) و نباید این قهوه به‌ مدت زیاد در انبار‌ها نگهداری شود، چون خواص خود را به مرور از دست می‌دهد.

محققان در دانشگاه ادینبرگ پی بردند که اگر شما تا سن 27 سالگی در مسیر شادی قرار نگرفتید، این امر دیگر هرگز امکان پذیر نخواهد بود. تحقیقات جدید نشان می‌دهد مردانی که موفق به رسیدن به اهداف شغلی خود تا اوایل سن 27 سالگی نشده‌اند، ممکن است درمیانسالی احساس کاهش رفاه و شادی را تجربه کنند.
یک پژوهش دانشگاه ادینبورگ نشان داده است مردانی که بین سنین 15 و 27 تعداد بیشتری شغل داشته‌اند (که این نشانگر شاخص‌های دیگری از بی‌ثباتی زندگی حرفه‌ای است) کمتر احتمال دارد که در میانسالی احساس خرسندی کنند. کارولین برت، دانشیار پژوهشی دانشگاه ادینبورگ و محقق ارشد این تحقیق، 174 نفر از اعضای پیشگام در پژوهش موردی شش روزه را برای جمع آوری داده‌های لازم مورد بررسی قرار داد.
پژوهش موردی شش روزه، در سال 1936 به عنوان یک پروژه اجتماعی مقرر شد و ساختار خود را بر مبنای سریالهای Up از مایکل آپتد قرار داد. هر دهه، سلامت شرکت‌کنندگان و رفاه و رضایت عمومی آنها مورد بررسی قرار می‌گرفت و برت از این معدن داده‌های اجتماعی اولیه به منظور تسهیل آرمان‌های حرفه‌ای اولیه و متعاقبا رفاه در سنین بالا استفاده کرد. وی به این نتیجه رسید که شرکت‌کنندگان مرد این پژوهش که به اهداف شغلی خود که در 18 سالگی در نظر داشتند، دست یافته بودند، در میانسالی دریافتند زندگی معانی بیشتری دارد.
به گفته برت، به نظر می‌رسد موقعیت‌های شغلی ناپایدار در مردان یا نرسیدن آنها به اهدافشان، رابطه منفی با نگرش آنها به زندگی و درجه احساس رضایتمندی از زندگی درسنین بالا دارد. زنان نیز به طور مشابه توانستند به اهمیت دستاوردهای زندگی دست یابند، اما با چیزهایی که برای مردان حائز اهمیت بود، تفاوت داشت. در حالی که یک شغل با ثبات و مشخص در صدر فهرست عواملی قرار داشتکه برای مردان منجر به شادی می‌شد، شرکت‌کنندگان زن از اینکه به سطح بالایی از آموزش و یا تجربه سطوح بالای تحرکات اجتماعی برسند، بیشتر راضی و خرسند بودند.
با این وجود برت اذعان کرد که نمونه‌های 70 ساله وی که در بریتانیا بزرگ شده بودند، بسیار متفاوت از کسانی بودند که امروزه در انگلستان هستند. برت گفت: من فکر می‌کنم که در حال حاضر، به این دلیل که فرصت‌ها نسبت به سال 1936 برابرند، شکاف روشن و واضحی بین دوجنس وجود ندارد نتایج ما بسیار ضمنی به فرصت‌های شغلی در بازار پس از جنگ و زمانی که زنان کمتر به دانشگاه می‌رفتند، می‌پردازد.
با وجود ادعای برت که عوامل شادی ، به صورت مرتب هر ده سال یکبار ممکن است تغییر کند ،واقعیت این است که امروزه هنوز هم بین آرمان‌های دو جنس اختلاف مشاهده می‌شود. با توجه به از ارزش نهادن مردان امروزی به حقوق و دستمزد برای رضایتمندی تا گسترش شکاف جنسیتی در دانشگاهها، می‌توان مشاهده کرد شاخص‌های واضحی که به خوشبختی منتهی می‌شوند، هنوز هم برای هر یک از دو جنس بسیار متفاوت است. برت یافته‌های خود را در نشست سالانه انجمن روانشناسی بریتانیا در لیورپول ارائه کرده است.

یافته‌های دانشمندان دانشگاه استنفورد نشان داد، انباشت نوعی ماده در لوزالمعده در طول مرحله پیش از بروز علائم دیابت نوع 1، نقش مهمی را در ابتلا به این بیماری ایفا می‌کند.  محققان حاضر در این تحقیق از نوعی دارو برای مسدودکردن تولید ماده hyaluronan در موش‌های مدل استفاده کردند. داروی hymecromone مانع از بروز آسیب به سلول‌های تولیدکننده انسولین و در نتیجه مانع از شروع دیابت نوع 1 شد. این دارو هم‌اکنون در اروپا و آسیا برای درمان اسپاسم‌های مرتبط با سنگ کیسه صفرا به کار می‌رود. 
دانشمندان دریافتند ماده‌ hyaluronan در نزدیکی سلول‌های بتای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به فراوانی یافت می‌شود اما این موضوع فقط در بافت لوزالمعده بیمارانی مشاهده شد که به تازگی به دیابت مبتلا شده بودند و نه افرادی که برای دهه‌ها دچار این عارضه بودند.
 محققان پی بردند داروی hymecromone یا 4-methylumbelliferone مانع از تولید hyaluronan می‌شود و این داروی ارزان را می‌توان به صورت خوراکی مصرف کرد. زمانی که تیم علمی داروی مزبور را پیش از نابودشدن سلول‌های بتا به موش‌های تحت بررسی اعمال کرد، هیچ یک از موش‌ها دچار ازدیاد قند خون نشد. در صورت استفاد مکرر موش‌ها از این دارو، آ‌ن‌ها برای دست کم یک سال عاری از دیابت بودند اما در صورت متوقف‌شدن مصرف آن به سرعت دیابتی می‌شدند. جزئیات این پژوهش در مجله Clinical Investigation منتشر شد.

محققان موسسه سلامت و تحقیقات پزشکی فرانسه می‌گویند زندگی در کنار بزرگراه‌ها خطر ابتلا به نوعی سرطان خون را افزایش می‌دهد. پژوهشگران، رویارویی با بنزِن ناشی از تردد خودروها را یکی از توجیهات این رابطه می‌دانند. طی این پژوهش، محققان به مقایسه 2760 مورد کودک مبتلا به سرطان خون متعلق به سال‌های 2002 تا 2007 با 30 هزار کودک سرطانی که در سال‌های معاصر زندگی می‌کنند، پرداختند.
نتایج نشان می‌داد که وقوع سرطان خون از نوع میلوبلاستیک در کودکانی که محل سکونتشان در شعاع 150 متری جاده‌ها قرار داشت، 30 درصد بیشتر از سایر کودکان گزارش شده است. در مقابل، رابطه‌ای بین زندگی در نزدیکی جاده‌ها و وقوع شایع‌ترین نوع سرطان خون یعنی لنفوبلاستیک وجود نداشت. این پژوهش در مجله Epidemiology منتشر شده است.

نوشیدن اسپرسو بعد از شام عالی به نظر می‌رسد اما می‌تواند شما را بیش از اندازه بیدار نگه دارد. اخیرا دانشمندان عنوان کرده‌اند که نوشیدن قهوه عصرگاهی نه تنها خواب را مختل می‌کند بلکه چرخه 24 ساعته درونی بدن را بازنشانی کرده و در عملکرد آن دسته از پیام‌های مولکولی که یک فرد را در یک زمانبندی 24 ساعته نگه می‌دارند اختلال ایجاد می‌کند. 
محققان با انتشار مقاله‌ای در مجله Science Translational Medicine گزارش دادند که نوشیدن اسپرسو سه ساعت قبل از خواب، ساعت درونی بدن را به طور میانگین 40 دقیقه به عقب می‌برد. هر چند که اثرات کافئین بر هوشیاری و خواب به خوبی شناخته شده است، اما تاکنون محققان مطمئن نبودند که چگونه این ماده چرخه 24 ساعته درونی بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
پژوهشگران همچنین دریافتند سلول‌های انسانی که در آزمایشگاه در معرض کافئین قرار می‌گیرند چرخه ساعت شبانه‌روزی خود را طولانی‌تر می‌کنند. به نظر می‌رسد که این اثر با مولکول‌هایی که در تنظیم ریتم 24 ساعته بدن نقش دارند مرتبط است. اختلال در عملکرد طبیعی ریتم شبانه‌روزی بدن، بیماری‌های متابولیک و بیماری‌های عصبی از جمله اختلال دو قطبی، اضطراب، افسردگی، اسکیزوفرنی و اختلالات خواب را به دنبال دارد.

بررسی‌های متعددی نشان می دهد که با افزایش سن، مادرانی که به کودکان خود شیر نداده‌اند نسبت به مادرانی که شیردهی داشته‌اند، امکان بیشتری جهت ابتلا به بیماری‌های قلبی دارند. محققان برآورد می‌کنند که ضخامت دیواره عروق گردنی بالاتر که در شیردهی ناکافی مشاهده شده با 3 تا 5 سال پیری عروق زودتر متناظر است.احتمال ابتلا به بیماری کاروتید در میانسالی، در مادرانی که به کودکان خود شیر نداده‌اند بیشتر است.
بررسی‌های متعددی خاطرنشان کرده‌اند که با افزایش سن، مادرانی که به کودکان خود شیر نداده‌اند نسبت به مادرانی که شیردهی داشته‌اند، امکان بیشتری جهت ابتلا به بیماری‌های قلبی دارند. جهت ارزیابی ارتباط بین طول دوره‌ی شیردهی و بیماری‌های عروقی، محققان وضعیت 486 زن را پیگیری و طول دوره‌ی شیردهی در تمامی بارداری‌های آنها را ثبت و میزان ضخامت دیواره عروق گردنی را در سال بیستم سنین 38 تا 50 سالگی اندازه‌گیری کردند.
همانند بررسی‌های پیشین، طول دوره‌ی شیردهی به شکل مطلوبی با شاخص توده‌ی بدنی (BMI)، لیپیدها، فشارخون و دیابت نوع 2 در سال بیستم ارتباط داشت. به علاوه طول دوره‌ی شیردهی به شکل معنادار و معکوس با میزان مورد قبول ضخامت دیواره عروق گردنی، حتی پس از تنظیم و تعدیل عوامل خطرساز کاردیومتابولیک، اجتماعی، جمعیت، سیگار کشیدن، زایمان‌های پیشین و BMI پیش از بارداری ارتباط داشت.
محققان برآورد می‌کنند که ضخامت دیواره عروق گردنی بالاتر که در شیردهی ناکافی مشاهده شده با 3 تا 5 سال پیری عروق زودتر متناظر است. تطبیق انجام‌شده برای عوارض بارداری، اثر بسیار کمی روی این نتایج داشت. نتیجه این پژوهش در Gunderson EP et al. obstet Gynecol منتشر شده است.

پژوهش محققان دانشگاه جورج تاون نشان می‌دهد میزان بروز بیماری اوتیسم در مردان و زنان یکی است، اما احتمال تشخیص آن در دخترها کمتر از پسرها است. برای دهه‌ها میزان تشخیص بیماری اوتیسم برای مردان نسبت به زنان 10 به 1 عنوان می‌شد اما این پژوهش نشان می‌دهد که این میزان 3 به 1 است. محققان یکی از دلایل اختلاف را این می‌دانند که اختلال اوتیسم در دختران آنطوری نیست که همواره منتظر بروز علائم آن نظیر بی قراری، پر انرژی و یا سردرگم هستیم. 
به گفته محققان علائم مخرب اوتیسم نظیر اختلال توجه، عدم تمرکز حواس، بیش فعالی و مشکل جهت‌یابی در دختران به حالت ضعیف‌تری بروز می‌کند. در عوض علائم اوتیسم در دختران می‌تواند با پرحرفی شدید، پاسخ‌های واکنشی افراطی نظیر گریه‌های فراوان و یا کوبیدن شدید درها بروز کند. البته محققان می‌گویند هرکسی می‌تواند این علائم را با شدت‌های متفاوت بروز دهد و بنابر این نسبت دادن این طرز رفتارها به اوتیسم کار ساده‌ای نیست.

نتایج یک پژوهش محققان انگلیسی حاکی از آن است که هرچه فرد تحصیلات بالاتری داشته باشد، فشارخون پایین‌تری خواهد داشت. محققان دریافتند که تحصیلات طولانی مدت برای کنترل فشارخون افراد مفید است. به این معنی که هرچه فرد تحصیلات بالاتری داشته باشد، فشارخون پایین‌تری خواهد داشت. بر این اساس ادامه تحصیل گرچه با استرس همراه است اما در تامین سلامتی بدن نقش موثری ایفا می‌کند. این تحقیق همچنین نشان داد که این ارتباط در زنان قوی‌تر از مردان مشاهده می‌شود.
برای انجام این پژوهش، ۴۰۰۰ نفر در یک دوره ۳۰ ساله مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد در زنانی که تحصیلات دانشگاهی به ویژه بالا‌تر از مقطع لیسانس داشتند، فشارخون سیستولی ۳.۲۶ میلی‌متر جیوه پایین‌تر از زنانی بود که دوره دبیرستان را به پایان نرسانده بودند. این میزان کاهش فشارخون در مردان تحصیل‌کرده ۲.۲۶ میلی‌متر جیوه گزارش شد. به گفته محققان، نتایج این پژوهش می‌تواند ارتباط بین تحصیلات و کاهش بیماری‌های قلبی عروقی را توجیه کند. شرح و نتایج این بررسی در مجله Public Health به چاپ رسیده است.

تحقیقات جدید دانشمندان اسپانیایی نشان داده تماس با فضای سبز شهری به کودکان کمک می‌کند که رشد ذهنی خود را شکوفا کنند و اینکه بخشی از این تاثیر به دلیل اثر فضای سبز در کاهش آلودگی شهری است. محققان مرکز تحقیقات اپیدمولوژیک محیط‌زیست در بارسلون اسپانیا، تغییرات رخ داده در شاخص‌های ذهنی را در طول یک دوره سه ساله در بین 2593 کودک دبستانی هفت تا 10 ساله در شهر بارسلون اسپانیا مورد پایش قرار دادند. 
این تحقیق نشان داد که تماس با فضای سبز در محیط داخلی و اطراف مدرسه - که میزان آن از روی داده‌های ماهواره‌ای تعیین شده بود- با افزایش توانایی‌های ذهنی در کودکان ارتباط دارد. این توانایی‌ها کارکردهای حافظه‌ای و حافظه کاری برتر نامیده می‌شوند. در این تحقیق کاهش بی توجهی از دیگر فواید حضور در فضاهای سبز برای کودکان معرفی شده است. محققان می‌گویند این نتایج مستقل از استعداد، برنامه‌های آموزشی و دخالت والدین بوده است.
نتایج نشان داد یک چهارم افزایش فضای سبز اطراف مدارس، با پنج درصد افزایش حافظه کارکردی، شش درصد افزایش کارکردی برتر و یک درصد کاهش بی‌توجهی در کودکان همراه است. یک مدلسازی رایانه‌ای نشان داد عنصر کربن که یکی از آلودگی‌های متداول در محیط‌های شهری است می‌تواند مسئول 20 تا 65 درصد از همبستگی میان فضای سبز مدارس و رشد ذهنی کودکان باشد.
محققان می‌گویند طبیعت نقش اساسی و حیاتی و غیرقبل جایگزینی در رشد ذهنی دارد. محیط‌های طبیعی از جمله فضاهای سبز فرصت‌های بی‌نظیری برای تحرک، خلاقیت، مدیریت و کنترل و قوی کردن احساس نسبت به خود را برای کودکان فراهم می‌کند و احساساتی همچون حس شگفتی را در آنها تقویت می‌کند. این فضاها همچنین بر وضعیت فیزیکی کودکان تاثیر گذاشته که به طور مثبت بر جنبه‌های مختلف رشد ذهنی موثر است. این تحقیق در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شده است.

محققان آمریکایی دریافته‌اند از آنجا که در پنج درصد از بیماران مبتلا به پانکراتیت، بیماری به‌ سوی سرطان پانکراس (لوزالمعده) پیشرفت می‌کند، فاکتور مهارکننده مهاجرت (MIF) می‌تواند به پزشکان برای نظارت بر سیر پیشرفت بیماری کمک کند، لذا با بررسی نمونه‌ خون بیماران سرطان لوزالمعده مشخص شده که مقدار نشانگر زیستی اگزوسامی در بیمارانی که درگیری کبد دارند، نسبت به کسانی که آن را ندارند بسیار بالاتر است. تایید وجود این پروتئین در خون می‌تواند برای پیش‌بینی اینکه در کدام یک از بیماران متاستاز کبدی پدیدار خواهد شد، استفاده شود.
 عبور از مراحل بسیار دقیق مولکولی باعث گسترش سرطان پانکراس در کبد می‌شود؛ رویدادی که باعث تبدیل شایع‌ترین بیماری‌ها به مرگبارترین آنها می‌شود. با پی‌بردن به این مساله، راه‌هایی به‌ وجود می‌آید که به درمانی هدفمند منجر شده و گسترش بیماری را به تاخیر می‌اندازد و می‌تواند به پزشکان برای آزمایش نشانه‌های اولیه‌ سرطان لوزالمعده، شاخص‌های زیستی جدیدی را ارائه‌ دهد. تحقیقات جدید بر بسته‌های کروی کوچک ترشح شده توسط تومور، به نام اگزوسام (exosome) که حاوی پروتئین‌های مشتق‌ شده از تومور است و پیوسته محیط مناسبی را در کبد برای گسترش سرطان لوزالمعده آماده می‌کند، متمرکز‌ است.
برآوردهای انجمن سرطان آمریکا نشان داده سالانه 40 هزار نفر تسلیم این بیماری می‌شوند. سرطان لوزالمعده از کشنده‌ترین سرطان‌ها است و تنها شش درصد از بیماران پس از تشخیص می‌توانند تا پنج سال زنده بمانند و میزان متوسط زنده ماندن فقط شش ماه است. محققان می‌گویند: عاملی که باعث می‌شود این سرطان چنین کشنده باشد از این رو تشخیص تا زمانی که سرطان بسیار پیشرفته شود، امکان‌پذیر نیست و بیماران نشانه‌های بیماری را نشان نمی‌دهند؛ بنابراین گزینه‌های درمانی بسیار محدود می‌شوند.
در این بررسی، محققان با استفاده از مدل موشی، محیطی را برای سرطان لوزالمعده بازآفرینی کردند و متوجه شدند که اگزوسام‌ها راه خود را در طول مراحل اولیه‌ سرطان به سمت کبد پیدا می‌کنند و هنگامی که به کبد می‌رسند، اگزوسام‌ها توسط سلول‌های ایمنی موجود در کبد جذب می‌شوند که سلول‌های کوپفر (kupffer cells) نامیده می‌شوند. این فرآیند بیان ژنی و ترکیب پروتئینی سلول کوپفر را تغییر داده و به آنها تولید پروتئین قدرتمندی به‌نام MIF را آموزش می‌دهد. این پروتئین، به نوبه خود، رفتار گروهی از سلول‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و فیبروز کبد را سبب می‌شود. فیبروز کبد یک فرآیند بهبود زخم افراطی است که می‌تواند عملکرد طبیعی کبد را مختل کرده و پیوسته محیط مساعدی را برای رشد و انتشار تومور ایجاد‌ می‌کند.
به گفته محققان، یافتن MIF در خون نمایانگر این است که اگزوسام‌های سرطان لوزالمعده باعث گسترش بیماری در کبد می شوند و فیبروز کبد (فیبرونکتین) را ایجاد می کنند و سلول‌های ایمنی (ماکروفاژها) تجمع پیدا کرده‌اند.
چگونه اگزوسام‌ها این اثرات را در سلول‌های کبدی اعمال می‌کنند؟ محققان می‌گویند: اگزوسام‌های سرطان لوزالمعده حاوی پروتئینی هستند که MIF نامیده شده و این اثرات را در سلول‌های کبدی ایجاد می‌کنند. با حذف MIF از اگزوسام‌ها، از ایجاد یک محیط فیبروتیک حمایت‌کننده از تومور در کبد، جلوگیری می‌شود.
به گفته محققان در سرطان لوزالمعده در مدل‌های موشی، اگزوسام‌های حاوی MIF، در سیستم گردش خون قبل از شروع سرطان پانکراس پخش می‌شوند که می‌تواند کبد را تحریک کرده و باعث فیبروز شود. آنها می‌گویند: برهم زدن تنها بخشی از این فرآیند در هر نقطه از مدار، گسترش بیماری (متاستاز) را کاهش می‌دهد. عاملی که می‌تواند منجر به‌ توسعه‌ روش‌های درمانی چند منظوره شده و زندگی بیماران را طولانی کند.
محققان می گویند: MIF در اگزوسام‌های جاری در خون بیمارانی که سرطان لوزالمعده پیشرفته دارند، به شدت قابل مشاهده است. با بررسی نمونه‌ خون بیماران سرطان لوزالمعده مشخص شد که مقدار MIF اگزوسامی در بیمارانی که درگیری کبد دارند، نسبت به کسانی که آن را ندارند بسیار بالاتر است. تایید وجود این پروتئین در خون می‌تواند برای پیش‌بینی اینکه در کدام یک از بیماران متاستاز کبدی پدیدار خواهد شد، استفاده شود. محققان می‌گویند: از آنجا که در پنج درصد از بیماران مبتلا به پانکراتیت، بیماری به‌ سوی سرطان پانکراس پیشرفت می‌کند، MIF می‌تواند به عنوان نشانگر زیستی به پزشکان برای نظارت بر سیر پیشرفت بیماری کمک کند.
محققان در حال حاضر سطح MIF را در اگزوسام‌های جدا شده از خون بیمار اندازه‌گیری می‌کنند که با دقت می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پانکراس در بیماران با ضایعات غیربدخیم پانکراس را تخمین بزند. این نوع نمونه‌برداری از مایع می‌تواند به پزشکان اجازه‌ شروع درمان را بدهد؛ از جمله اینکه اقدام جراحی را در افراد در معرض خطر زودتر انجام دهند تا از پیشرفت بیماری جلوگیری‌ کنند. نتیجه این پژوهش در مجله Nature cell Biology منتشر شده است.

محققان کره‌ای یک پروتئین حساس به نور انسانی-گیاهی ساخته‌اند که به طور موثری کانال‌های کلسیمی را دستکاری کرده و می‌تواند به تقویت حافظه و درمان اختلالات حافظه‌ای کمک کند. محققان حوزه ژنتیک نوری، با ایجاد یک پروتئین مشترک انسانی-گیاهی به نام OptoSTIM1 به دستاوردهای جدیدی در زمینه افزایش حافظه دست یافته‌اند. این گروه تحقیقاتی در کره جنوبی توانسته‌اند با ساخت مولکول پروتئینی OptoSTIM1، فرآیند مربوط به کنترل دقیق کانال‌های کلسیمی سلول‌ها را در موجودات زنده دستکاری کنند.
یون‌های کلسیم در بسیاری از فرآیندهای سلولی از جمله انقباض، برانگیختگی، رشد، تمایز و مرگ سلول‌ها نقش دارند. کمبود کلسیم شدید با نارسایی‌های قلبی، اختلالات ذهنی و ضعف عضلانی ارتباط دارد. تلاش‌های قبلی در خصوص کنترل دقیق کانال‌های یونی به کمک داروها و محرک‌های الکتریکی به اندازه کافی برای دستیابی به نتایج دلخواه کارآمد نبودند؛ اما این اختراع جدید توانسته است فرآیند کنترل انتخابی کانال‌های کلسیمی را متحول کند.
در فتوژنتیک یک گیرنده گیاهی حساس به نور و یک پروتئین حیوانی که کانال‌های یونی در غشا سلول را تحت تاثیر قرار می‌دهد با هم ترکیب و به سلول‌های مورد نظر معرفی می‌شوند. آنها در کنار یکدیگر عمل می‌کنند و به محرکی که شامل یک طول موج نوری ویژه است، پاسخ می دهند. این امر در نهایت موجب می‌شود که سلول‌ها، یک کانال یونی ویژه را باز یا بسته کنند.
این گروه محققان کره‌ای یک گیرنده نوری پروتئینی به نام کریپتوکروم دو را از گیاه گلدار کوچکی با نام علمی Arabidopsis thaliana استخراج کرده و این گیرنده را با پروتئینی به نام (STromal Interaction Molecule 1 (STIM1 که تقریبا در تمام جانوران یافت می‌شود و کانال‌های سلولی یون کلسیم را باز می‌کند، ترکیب کرده‌اند. آنها با این روش یک مولکول ترکیبی به نام OptoSTIM1 ساخته‌اند که در سلول‌ها جای‌گذاری می‌شود. 
وقتی نور آبی به سلول‌های دارای OptoSTIM1 برخورد می‌کند، این سلول‌ها را تحریک می‌کنند تا کانال‌های کلسیمی خود را باز کنند و به این ترتیب جریانی از یون‌های کلسیم از خارج سلول به درون آن راه پیدا می‌کند. میزان یون‌های کلسیمی که سلول دریافت می‌کند زیاد است و لذا کارایی OptoSTIM1 بسیار بهتر از مولکول‌های فتوژنتیکی قبلی است زیرا گیرنده نوری که از این گیاه به دست آمده، کارآیی بسیار بالایی دارد.
رهاسازی و جذب یون کلسیم نقش مهمی در سلول‌های مغزی و عملکرد آنها دارد. هیپوکامپ بخشی از مغز است که حافظه را کنترل می‌کند، لذا محققان سلول‌های کشت شده این بخش از مغز را در آزمایشگاه مورد آزمایش قرار داده و دریافتند که در این سلول‌ها نیز جریان کلسیمی با تماس با نور آبی در داخل سلول‌ها به راه می‌افتد. این موضوع امیدهای تازه‌ای برای تقویت حافظه به محققان داده است و آنها امیدوارند با مولکول جدید، راهی برای درمان اختلالات مغزی مرتبط با حافظه پیدا کنند.

تیمی از دانشمندان دانشگاه استنفورد پروتئینی را شناسایی کرده‌اند که به احیای قلب پس از حمله قلبی کمک می‌کند. محققان همچنین نوعی چسب حامل این پروتئین را در درون قلب قرار دادند و نتایج نشان داد این چسب عملکرد قلب را ارتقا داده و شانس زنده‌ماندن خوک‌ها و موش‌ها را پس از حمله قلبی افزایش می‌دهد.
پروتئین موردبحث Follistatin-like 1 یا FSTL1 نام دارد و می‌تواند سلول‌های کشت‌داده شده عضله قلب را تحریک کند تا تکثیر شوند. این پروتئین در قالب چسب، سلول‌های از پیش موجود در درون قلب را مجاب کرد تکثیر شوند و قلب آسیب‌دیده را بازسازی کنند. قلب‌های این حیوانات ظرف چهار تا هشت هفته پس از درمان با این چسب پروتئینی، تقریبا عملکرد عادی‌ خود را باز یافتند. جزئیات این دستاورد علمی در مجله Nature ارائه شد.

مهندسان در امریکا نوعی مانیتور چسبی به نام Moxy ارائه داده‌اند که به ورزشکاران دریچه جدیدی برای نظارت بر عملکرد بدنشان حین تمرینات ورزشی ارائه می‌دهد. این سیستم سطوح اکسیژن موجود در عضلات ورزشکاران را به صورت فوری رهگیری کرده و اطلاعات دریافتی را به همراه داده‌های سلامتی در برنامه نرم‌افزاری و تلفن همراه آن‌ها نمایش می‌دهد. 
مانیتور Moxy که توسط شرکت طراحی Fortiori ارائه شده، جعبه مشکی کوچکی است که می‌توان ‌آن را بر روی پوست پوشید. این سامانه دارای ابعاد 6.1*4.4*2.1 سانتی‌متر است و در تماس با پوست، آرایه‌ای از آشکارسازهای نوری و ال‌ا‌ی‌دی، نور نزدیک مادون قرمز را از میان پوست به بافت عضله انتقال داده تا خوانش‌هایی از سطوح اکسیژن خون انجام دهند. نور مادون‌قرمز برای انجام این هدف کارآمد است، زیرا خون غنی از اکسیژن، نور مادون‌قرمز بیشتری جذب می‌کند. استفاده از آشکارسازها برای تحلیل نور موجود می‌تواند نشان‌دهنده چگونگی اکسیژن‌رسانی به خون باشد.  
با این حال، این سامانه برای ورزشکاران و سلامتی آن‌ها طراحی شده و طیف گسترده‌ای از ورزشکاران، از موتورسیکلت‌سواران گرفته تا بازیکنان راگبی می‌توانند از آن استفاده کنند. این فناوری حتی در ورزش‌های آبی قابل استفاده است. وزن این مانیتور 40 گرم است و از آنتن‌های رادیویی برای به اشتراک‌گذاشتن داده‌ها با ابزار دیگر استفاده می‌کند.  
فرآیند شارژ Moxy حدود 90 دقیقه طول می‌کشد و گفته می‌شود باتری لیتیم پلیمری آن برای دست کم سه ساعت کار می‌کند. نوعی پورت میکرو یو‌اس‌بی نیز امکان شارژشدن و بازیابی داده‌هایی را می‌دهد که نمی‌توانند توسط سیگنال‌های رادیویی به اشتراک گذاشته شوند.

یک شرکت فناوری تازه تاسیس هندی اخیرا سمعک هوشمندی طراحی کرده که مجهز به حسگرهایی برای تامین امنیت نابینایان در زمان راه رفتن و جلوگیری از برخورد آن‌ها با اجسام سر راهشان است. دشموخ، از بنیان‌گذاران شرکت Innovation Hub Technologies اظهار کرد: سمعک «پژواک‌یابی» به نابینایان کمک خواهد کرد تا حین قدم زدن، اجسامی را که ممکن است مسیر آن‌ها را مسدود کند، از فاصله ایمن احساس کنند.
دستگاه موسوم به «Ausion» که به اندازه یک تلفن همراه است، کمتر از 100 گرم وزن داشته و به کاربر در مورد اجسام موجود در مسیر از طریق هدفون هشدار می‌دهد. از آنجایی که گفته می‌شود نابینایان از درک حسی فوق‌العاده برای خو دادن خود با محیط اطرافشان برخوردارند، این ابزار کمکی شنوایی به آن‌ها از طریق امواج صوتی یا پژواک اجسام در مسیرشان کمک خواهد کرد. به گفته دشموخ، این دستگاه می‌تواند توسط نت‌های موسیقی متفاوت به کاربران در مورد مسافت و جهتی که جسم قرار دارد، هشدار دهد.
از آنجایی که پیامها در مورد اجسام اطراف به شکل نت‌های موسیقی کدگذاری می‌شوند، شرکت به کاربران در مورد چگونگی استفاده از آن به منظور حرکت از موقعیتی به موقعیت دیگر آموزش خواهد داد. این دستگاه که روی یک عصا قرار می‌گیرد، از دو حسگر در جلو برای اشاره به سمتی که کاربر در حرکت است، برخوردار است. Ausion دارای چهار کلید است که دو کلید آن برای کنترل صدا توسط فیش گوشی و دو کلید دیگر برای قدرت و خاموش و روشن کردن دستگاه بکار می‌روند. از دکمه خاموش و روشن همچنین می‌توان برای تنظیم فاصله تا 10 متر استفاده کرد.  
معلم‌ها و دانش‌آموزان مدارس نابینایان برای بیش از یک سال در یک کارآزمایی شرکت کردند تا پیش‌ساخت دستگاه برای آزمایش در زمان واقعی آماده شود. قیمت این سمعک 3500 روپیه بوده و پس از رونمایی رسمی از آن در بازار، در سازمان‌های اجتماعی و مدارس توزیع خواهد شد.

محققان مرکز تحقیقاتی دارپا معتقدند که با نصب کاشت‌های مغزی می‌توان کیفیت و قدرت حافظه انسان را افزایش داد. محققان مرکز تحقیقاتی دارپا پس از نصب چند نمونه کاشت‌های مغزی بر روی نمونه‌های انسانی و بررسی بازخورد این افراد اظهار کردند: نصب ایمپلنت‌های مغزی باعث افزایش قدرت حافظه شده و در تحقیقات انجام شده مشخص شد که این افراد در آزمایش‌های ذهنی امتیاز بیشتری کسب کرده‌اند.
محققان دارپا معتقدند که به کمک این روش می‌توان حافظه از دست رفته بیماران آسیب‌دیده‌ شدید مغزی و مشکلات حاد عصبی را دوباره بازیابی کرد. دکتر جاستین سانچز، مدیر برنامه‌ریزی مرکز دارپا گفت: با پیشرفت فناوری کاشت‌های مغزی و افزایش اطلاعات در مورد روش‌های صحیح تحریک مغزی می‌توان سهم به‌سزایی در افزایش توان ذهنی بیماران مغزی داشت.
مسئول برنامه‌ریزی مرکز مطالعاتی دارپا در مورد پیشرفت‌های انجام شده در صنعت کاشت‌های مغزی عنوان کرد: یکی از مهم‌ترین دستاورد‌های این مرکز سیستم بازیابی فعال حافظه یا RAM است. وی در ادامه افزود: سیستم بازیابی فعال به معنای درک و ترجمه فعالیت‌های مغزی به مفهوم بازیابی حافظه و پیش‌بینی زمان یاد‌آوری نادرست خاطرات در ذهن است. در سیستم RAM الکترود‌های نصب شده بر روی مغز با ارسال شوک‌های الکتریکی به سلول‌های مغزی مسئول حافظه فعالیت‌ آنها را رصد می‌کنند.
دانشمندان دارپا در جراحی‌های کاشت ایمپلنت، الکترود‌های موجود را در مناطق مغزی مسئول یادآوری اتفاقات، زمان، مکان‌ها و یا لیست اجسام نصب کردند. در بررسی‌های اولیه انجام شده بر روی بیماران مشخص شد که محققان علاوه بر توانایی ضبط و ترجمه سیگنال‌های مغزی قادر به فعال کردن حافظه در منطقه‌ای از مغز شدند که مسئول یادآوری اسم اجسام است. دانشمندان دارپا از ارائه جزئیات بیشتر اجتناب کردند چرا که معتقدند هنوز مطالعات بیشتری در مورد سیستم ایمپلنت‌های مغزی لازم است.

نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد خواب نیمروزی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، انسداد عروق و سکته‌های قلبی و مغزی را از بین می‌برد و اثرات قابل‌توجهی بر حفظ سلامتی بدن و افزایش قدرت ادراک ذهنی دارد. خواب نیمروزی یک توقف کوتاه در مسیر حرکت روزانه است که می‌تواند همراه با آرامش، استراحت، تفکر و تجزیه و تحلیل انگیزه‌های فراروی فرد باشد. 
قیلوله با خواب شبانگاهی تفاوت‌هایی دارد به‌طوری که خواب شبانه، سلول‌های بدن و مغز را محافظت، تجدید و تکثیر می‌کند و نشاط می‌بخشد ولی قیلوله سهم بسزایی در استراحت مغز، ماهیچه‌ها و عضلات و افزایش قدرت ادراک ذهنی دارد. 
تحقیقات و پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد قیلوله قبل از صرف ناهار، کاهش فشار خون را به دنبال دارد و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، انسداد عروق و سکته‌های قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد. بنابر پژوهش‌های صورت گرفته در انستیتوی بیماری‌های قلبی اروپا، خواب به مدت نیم‌ساعت یا بیشتر در میانه روز، سبب کاهش 10 درصدی بروز ایست قلبی می‌شود. 
این تحقیق که در یونان بر روی 386 نفر دارای فشار خون بالا شامل 200 مرد و 186 زن صورت پذیرفت، نشان داد افرادی که خواب نیمروزی را در برنامه خود گنجانده بودند، روند کاهنده‌ای در فشار خون نسبت به افرادی که قیلوله نداشتند مشاهده کردند. محققان در یونان اظهار کردند قیلوله‌ای که مدتش از یک ساعت تجاوز کند نتایج بهتری را ثبت کرده است.

محققان اسپانیایی دانشگاه ناوارا معتقدند دنبال کردن رژیم مدیترانه‌ای که با مصرف روغن زیتون ناب اضافی همراه باشد، می‌تواند خطر سرطان پستان را در زنان کاهش دهد. محققان طی این پژوهش 4282 زن 60 تا 80 ساله را که در خطر بیماری‌های قلبی و عروقی قرار داشتند، مورد بررسی قرار دادند.
طی این پژوهش، محققان به بررسی تأثیر رژیم مدیترانه‌ای دارای روغن زیتون اضافی و رژیم مدیترانه‌ای دیگری که دارای دانه‌های روغنی نظیر آجیل بود پرداختند، همچنین تشویق زنان به پیروی از رژیم کم‌چرب را نیز مورد بررسی قرار دادند.
محققان پس از گذشت پنج سال از این تحقیق متوجه شدند که مصرف رژیم مدیترانه‌ای به همراه روغن زیتون اضافی کاهش 68 درصدی خطر ابتلا به سرطان بدخیم پستان را به دنبال دارد. این پژوهش در مجله JAMA Internal Med منتشر شده است.