پزشکی بالینی

نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد خواب نیمروزی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، انسداد عروق و سکته‌های قلبی و مغزی را از بین می‌برد و اثرات قابل‌توجهی بر حفظ سلامتی بدن و افزایش قدرت ادراک ذهنی دارد. خواب نیمروزی یک توقف کوتاه در مسیر حرکت روزانه است که می‌تواند همراه با آرامش، استراحت، تفکر و تجزیه و تحلیل انگیزه‌های فراروی فرد باشد. 
قیلوله با خواب شبانگاهی تفاوت‌هایی دارد به‌طوری که خواب شبانه، سلول‌های بدن و مغز را محافظت، تجدید و تکثیر می‌کند و نشاط می‌بخشد ولی قیلوله سهم بسزایی در استراحت مغز، ماهیچه‌ها و عضلات و افزایش قدرت ادراک ذهنی دارد. 
تحقیقات و پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد قیلوله قبل از صرف ناهار، کاهش فشار خون را به دنبال دارد و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، انسداد عروق و سکته‌های قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد. بنابر پژوهش‌های صورت گرفته در انستیتوی بیماری‌های قلبی اروپا، خواب به مدت نیم‌ساعت یا بیشتر در میانه روز، سبب کاهش 10 درصدی بروز ایست قلبی می‌شود. 
این تحقیق که در یونان بر روی 386 نفر دارای فشار خون بالا شامل 200 مرد و 186 زن صورت پذیرفت، نشان داد افرادی که خواب نیمروزی را در برنامه خود گنجانده بودند، روند کاهنده‌ای در فشار خون نسبت به افرادی که قیلوله نداشتند مشاهده کردند. محققان در یونان اظهار کردند قیلوله‌ای که مدتش از یک ساعت تجاوز کند نتایج بهتری را ثبت کرده است.

محققان با استفاده از کپسوله کردن داروی ضد انعقاد در یک ساختار نانومتری، اقدام به تولید نانودارویی برای درمان بیماران مبتلا به سکته قلبی کردند. این دارو می‌تواند بخش‌هایی که خون در آنجا منعقد شده را باز کند. پژوهشگران استرالیایی با استفاده از حمایت مالی اختصاص یافته از سوی بنیاد ملی قلب، موفق شدند گامی به سوی درمان مشکلات قلبی با کمک فناوری‌ نانو بردارند.
در پژوهش مشترکی که با همکاری کریستوفر هاگمیر از آزمایشگاه زیست‌ فناوری عروقی در موسسه قلب و دیابت بیکر و محققان دانشگاه ملبورن انجام شده، روشی برای درمان بیماران مبتلا به سکته قلبی ارائه شده‌ است. نتایج این پژوهش در نشریه Advanced Materials منتشر شده‌ است. هاگمیر می‌گوید: «این یافته‌های اخیر ما می‌تواند برای درمان لخته‌های خونی ایجاد شده در بیماران استفاده شود. بیمارانی که دچار سکته شده‌اند برای نجات نیاز به تجهیزات پیچیده‌ و تخصصی دارند اما با این روش درمانی می‌توان آنها را از موقعیت‌های خطرناک رهایی داد.»
هاگمیر می‌افزاید: «ما موفق به ساخت نانوکپسولی شدیم که ضد انعقاد است. این نانوکپسول حاوی دارو بوده و یک روکش از جنس آنتی‌بادی هدف‌گیرنده پلاکت‌های فعال روی آن قرار دارد. به محض وارد شدن این دارو به بدن، ترومبین که یک مولکول مهم در فرآیند لخته شدن است، لایه بیرونی نانوکپسول را می‌شکند و داروی ضد انعقاد رهاسازی می‌شود. ما از سیستم انعقاد خون برعلیه لخته‌های خونی استفاده کرده و رگ‌ها را باز می‌کنیم.» 
فرانک کاروسو می‌گوید: «داروهای هدف‌گیر با این سیستم رهایش هوشمند می‌تواند اثرات جانبی اندکی در بیماران به جا گذارند. هر سال بیش از 55000 استرالیایی دچار حمله قلبی می‌شوند. نیمی از این افراد نمی‌توانند از داروهای ضدانعقاد استفاده کنند چرا که خطر خونریزی در این بیماران وجود دارد.»

پژوهشگران امریکایی در جدیدترین پژوهش‌های خود دریافته‌اند در سالمندانی که تحرک محدودی دارند، هر‌ دقیقه فعالیت فیزیکی می‌تواند از خطر حمله‌ قلبی کم‌ کند و مرگ‌و‌میر ناشی‌ از مسائل مرتبط به قلب را کاهش دهد. آنان همچنین بر نیاز به فواصل منظم میان حرکت سطح‌ پایین و پرهیز از نشستن برای مدت طولانی تاکید‌ می‌کنند.
مزایای بالقوه‌ ورزش برای سلامت قلب به‌ خوبی اثبات شده‌اند. در دستورالعمل‌های فعالیت فیزیکی برای آمریکایی‎ها توصیه شده‌ است که افراد 64 ساله و بالاتر از آن، باید در‌ طول هفته حداقل در یک ورزش هوازی با‌ شدت متوسط، به‌ مدت 150 دقیقه یا ورزش هوازی شدید به‌مدت 75 دقیقه، شرکت‌ کنند.
محققان معتقدند که برای سالمندان با تحرک محدود، تحقق بخشیدن به‌ چنین توصیه‌هایی چالش‌ برانگیز است. به‌ این‌ ترتیب، این گروه پژوهشی را آغاز کرده‌اند تا مشخص‌ کنند آیا سطوح پایین‌تر فعالیت نیز می‌تواند به‌ همین اندازه‌ برای سلامت قلب این افراد مؤثر باشد یا‌خیر. به گفته آنها، پیاده‌روی آهسته و فعالیت‌های سبک منزل، با سطوح بالاتر کلسترول ‌خوب (HDL) مرتبط‌ هستند.
پژوهشگران در پژوهش مداخلات و استقلال سبک زندگی برای سالمندان (LIIE) با استفاده از شتاب‌سنج، سطح فعالیت فیزیکی 1170 سالمند با سنین 74 تا 84 را اندازه‌ گرفتند. تمام شرکت‌کنندگان مبتلا به مشکلات حرکتی بودند، اما توانایی پیاده‌روی مسافت 400 متر را داشتند. در این پژوهش، یک شتاب‌سنج با ثبت 99 ضربه در دقیقه یا کمتر، به‌ عنوان رفتار بی‌تحرک در‌ نظر‌گرفته شده است. در حالی‎که ثبت 100 تا 499 ضربه در یک دقیقه، نشان‌دهنده‌ پیاده‌روی آهسته یا امور سبک مربوط به منزل و 500 ضربه در دقیقه یا بیشتر، نشان‌دهنده‌ پیاده‌روی متوسط یا فعالیت‌هایی با شدت مشابه بود.
پژوهشگران با استفاده از عواملی مانند سن، فشارخون و سطح کلسترول خون، خطر ابتلا به حمله‌ قلبی یا مرگ‌و‌میر ناشی‌ از بیماری‌های قلبی را در 10 سال آینده برای شرکت‌کنندگان تخمین زدند. یافته‌ها نشان‌ داد که به‌ ازای هر 25 تا 30 دقیقه در روز که شرکت‌کننده بی‌تحرک بوده، حمله‌ قلبی یا مرگ بر اثر گرفتگی‌ کرونر (عروق تغذیه کننده قلب) تا یک درصد افزایش داشته‌ است. اما در‌ میان شرکت‌کنندگان با هیچ سابقه‌ بیماری قلبی، ضربات ثبت‌شده‌ شتاب‌سنج با میزان 499 تا 100 ضربه در دقیقه، نشان‌دهنده‌ میزان بالاتر HDL یعنی همان کلسترول «خوب» بود. این نوع کلسترول به حذف لیپوپروتئین با چگالی‌کم (LDL) یا کلسترول «بد» از عروق کمک‌ می‌کند و به‌ این‌ ترتیب خطر ابتلا به مشکلات قلبی را کاهش می‌دهد. به‌ طور متوسط، ضربات ثبت‌شده توسط شتاب‌سنج در‌ میان شرکت‌کنندگان به 500 ضربه در دقیقه یا بیشتر فقط برای مدت یک‌ساعت یا کمتر در روز رسید. 
محققان می‌گویند نتایج این یافته‌ها نشان‌ می‌دهند که کاهش زمان بی‌تحرکی، ممکن‌ است برای سلامت قلب افراد سالخورده با محدودیت حرکتی مفید باشد. پژوهشگران افزودند: در گذشته، روی شرکت در فعالیت فیزیکی بنیادی تاکید می‌شد. اما به‌ طور فزاینده‌ای این واقعیت مشهود است که تشویق افراد به کاهش زمان بی‌تحرکی، می‌تواند مزایای مهمی برای عروق قلب آن‌ها داشته‌باشد.
به گفته این گروه پژوهشی، یافته‌های آنان حاکی از این نیست که یک دوره ورزش، خطرات قلبی ناشی‌ از یک دوره‌ بی‌تحرکی را خنثی می‌کند. به‌ این‌ معنا که حتی اگر به‌ مدت یک ساعت هنگام صبح ورزش کنید و پس‌ از آن در ادامه‌ روز هشت ساعت بنشینید، شما در معرض خطرات سلامتی هستید و این مورد، مستقل از فعالیت ورزشی‌تان است. پژوهشگران همچنین می‌گویند: این نکته بر نیاز به فواصل منظم میان حرکت سطح‌ پایین و پرهیز از نشستن برای مدت طولانی تأکید‌ می‌کند. یافته‌های این پژوهش در‌ مجله‌ انجمن قلب آمریکا (AHA) منتشر شده‌ است.

مشاجرات خانوادگی، خشونت‌های جاده‌ای و مناقشات کاری برای افزایش فشار خون فرد و بروز عکس‌العمل‌های عصبی کافی هستند، اما پژوهش جدید در استرالیا حاکی از آن است که عصبانی شدن می‌تواند تا هشت برابر خطر حمله قلبی را افزایش دهد. عصبانیت‌هایی که طی آن فرد پنجه‌های خود را مشت کرده، بدن وی سفت شده و آماده انفجار است، می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را افزایش دهد. 
 محققان دانشگاه سیدنی در استرالیا همچنین دریافتند، در افرادی که سطوح بالای اضطراب را تجربه می‌کنند، خطر حمله قلبی در ساعات پس از عصبانیت 9.5 برابر بیشتر است. آن‌ها در بررسی‌های خود نشان دادند، بیماران مشکوک به حمله قلبی که در بیمارستان بستری شده‌اند، اغلب پیش از حمله یک دوره عصبانیت یا اضطراب را پشت سر گذاشته بودند. به گفته محققان، دعواهای خانوادگی، جاده‌ای یا کاری همگی می‌توانند محرک باشند. 
 یافته‌های آن‌ها به تائید پژوهش‌های قبلی و شواهد نقلی پرداخته که بر اساس آن‌ها، عصبانیت می‌تواند منجر به حمله یا سکته قلبی شود. این یافته‌ها می‌توانند راه را برای پزشکان به منظور ارائه تمرینات کاهش عصبانیت و سطوح تنش بیماران هموار کرده و خطر حمله قلبی را در آن‌ها کاهش دهند. به گفته محققان، افزایش خطر حمله قلبی پس از عصبانیت یا اضطراب شدید می‌تواند بیشتر به دلیل تندتر شدن ضربات قلب یا افزایش فشار خون باشد که رگ‌های خونی را تنگ‌تر کرده و منجر به بروز لخته خون و در نهایت حمله قلبی می‌شود. 
 این پژوهش به بررسی بیماران مشکوک به حمله قلبی که بین سال‌های 2006 تا 2012 برای آنژیوپلاستی اولیه در بیمارستان سلطنتی ساحل شمالی سیدنی بستری شده بودند، پرداخت. این بیماران با آنژیوگرافی عروق کرونر مورد ارزیابی قرار گرفتند که یک آزمایش پرتو ایکس تخصصی برای بررسی مسدود شدن رگهای قلب است. در بخشی از این پژوهش، 313 بیمار که از یک رگ نیمه یا کاملا مسدود برخوردار بودند وارد مطالعه شدند. 
 عصبانیت بیماران در 48 ساعت قبل از بروز علائم حمله قلبی توسط پرسش‌نامه‌هایی مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس عصبایت آن‌ها بر اساس یک مقیاس هفت امتیازی - شماره یک نشانگر «آرامش» و هفت نشانگر «عصبانیت شدید غیرقابل کنترل که با پرت کردن اجسام و آسیب رساندن به خود و دیگران همراه است» - سنجیده شد. آستانه عصبانیت در این پژوهش، عدد پنج در نظر گرفته شد که نشانگر عصبانیت شدید، سفت شدن بدن، مشت شدن دست‌ها و آماده انفجار بودن است. 
 نتایج بدست آمده نشان داد، هفت نفر از 313 مورد که حمله قلبی در آن‌ها تائید شده بود، حداقل عصبانیت در سطح پنج را دو ساعت قبل از آغاز علائم حمله را تجربه کرده بودند. سطح عصبانیت چهار شامل عصبانیت نسبی که تنها در صدا تشخیص داده می‌شود، دو ساعت پیش از حمله قلبی در دو شرکت‌کننده و در سه شرکت‌کننده دیگر حدود چهار ساعت قبل از آن رخ داده بود. خطر رویداد حمله قلبی در دو ساعت پس از رسیدن به سطح عصبانیت پنج یا بالاتر تا هشت برابر بیشتر از سطوح عادی آن است. به توصیه محققان، میل به خشم و اضطراب باید در مدیریت یک فرد مبتلا به بیماری قلبی و یا برای جلوگیری از بیماری قلبی در دیگران ارزیابی شود.  

محققان کلینیک مایو دریافتند که مبتلایان به آسم فعال در خطر دو برابری برای ابتلا به حمله قلبی قرار دارند. طی این پژوهش و برای درک رابطه میان آسم فعال و حمله قلبی، 543 بیمار مبتلا به سکته قلبی و 543 بیمار غیر مبتلا به مدت چهار سال مورد بررسی قرار گرفتند. 44 درصد این جمعیت زن و میانگین سنی 67 سال گزارش شد. در گروه مبتلایان به سکته قلبی، 81 مورد آسم فعال و در گروه غیر مبتلا 44 مورد آسم فعال وجود داشت. 
 نتایج این پژوهش نشان می‌داد که با در نظر گرفتن مولفه‌هایی نظیر سن، چاقی، فشار خون بالا، سیگار کشیدن، دیابت و کلسترول بالا، خطر سکته قلبی برای افرادی که دچار آسم فعال هستند حدود 70 درصد گزارش شده است. به گفته محققان داروهای درمانی حمله قلبی و آسم با یکدیگر متفاوت هستند و ممکن است که تاثیرات ناهنجاری را بر روند درمانی یکدیگر بگذارند و بنا براین به بیماران مبتلا به آسم فعال توصیه می‌شود که درد و احساس ناراحتی در قفسه سینه و نفس تنگی را جدی بگیرند و از نظر ابتلا به حمله قلبی تحت نظر پزشک قرار بگیرند.  

تحقیقات اخیر پژوهشگران دانشگاه بینگهامتون در نیویورک آمریکا نشان می دهد که باکتری های بیوفیلم، عامل اصلی حملات قلبی ناشی از تحریکات عصبی هستند.شوک عاطفی، استرس و ترس باعث ترشح هورمون های خاصی به نام کاتکول آمین ها در بدن می شوند که عامل پخش بیوفیلم های باکتریایی در دیواره عروق هستند. نتیجه این فرآیند ته نشین شدن پلاک در جریان خون و حمله قلبی است. بیوفیلم های باکتریایی به جمعیت متراکم باکتری ها گفته می شود که در بافت های مختلف بدن به صورت مسالمت آمیز زندگی می کنند و با ترشح نوعی پلیمر احاطه می شوند.
این تحقیقات نشان می دهد که تعداد باکتری های بیوفیلم در رگ های حاوی پلاک بیشتر است. در شرایط عادی و زمانی که بدن در حالت آرامش قرار دارد، جمعیت باکتری های بیوفیلم توسط سیستم ایمنی بدن نابود می شوند و اجازه تشکیل پلاک و لخته را نمی دهند. ولی در شرایط بحرانی این فرآیند صورت نمی گیرد و احتمال حمله قلبی و سکته افزایش می یابد. نتایج این تحقیقات در شماره اخیر نشریه American Society for Microbiology منتشر شده است.

آزمايش‌ها نشان داده‌اند که ميزان سکته قلبي در افراد در سه روز اول تغيير ساعات تابستاني و زمستاني حدود ۲۵ درصد افزايش مي‌يابد. اين تغييرات مي‌تواند به دليل برهم خوردن تعادل هورموني باشد. زمان تنها يک ساعت در شبانه‌روز جلو يا عقب کشيده مي‌شود، اما تاثيرش روي افراد حساس مي‌تواند غيرمترقبه و حتي بسيار شديد باشد؛ مثلا موجب سکته قلبي شود! نتايج يک پژوهش از سوئد نيز با تحقيقات يادشده مشابه است. يکي از علل مي‌تواند دچار شدن افراد حساس به بي‌خوابي باشد. خواب اين افراد پس از تغيير ساعت روزانه مختل مي‌شود، وضعيت هورموني ‌آن‌ها بهم مي‌ريزد و احتمال ابتلا به سکته قلبي افزايش مي‌يابد. براي کساني که پوست چندان کلفتي ندارند، تغيير يک ساعت در شبانه‌روز مي‌تواند به اختلال در ساعت دروني‌شان بيانجامد. بسياري از آن‌ها دچار بدخوابي مي‌شوند و از خستگي و نداشتن تمرکز شکايت مي‌کنند. اين نشانه در ميان زنان بيشتر ديده مي‌شود.

محققان آمریکایی و نروژی موفق به کشف تنوع ناشناخته‌ای از یک ژن شده‌اند که به حفظ سطح چربی در بدن و کاهش خطر حمله قلبی کمک می‌کند. محققان دانشگاه میشیگان و دانشگاه علم و فناوری نروژ در تحقیقات خود با یک روش جدید موفق به کشف ژن مرتبط با حملات قلبی شده‌اند. در این مطالعه، داده‌های ژنتیک از بانک زیستی هزاران شهروند نروژی اسکن شده و تحقیقات بر تنوع در ژن‌هایی که عملکرد پروتئین را تغییر می‌دهند، متمرکز شد. اغلب ژن‌های کشف شده جدید نبودند، اما محققان موفق به کشف ژن جدیدی موسوم به TM6SF2 شدند.
افراد مورد بررسی که حامل تغییرات خاص در ژن بودند، سطوح چربی خون سالم‌تری داشته و میزان کمتر حمله قلبی در بین این افراد گزارش شده است. افزایش یا سرکوب این ژن در موش‌ها، اثر مشابه در سطوح چربی خون را نشان می‌دهد. تمرکز بر تنوع تغییرات پروتئین، هدف‌گیری و شناسایی ژن‌های جدید را تسهیل می‌کند؛ این ژن تازه کشف شده می‌تواند برای آزمایش یا درمان کلسترول بالا و سایر اختلالات لیپیدی مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این مطالعه در مجله Nature Genetics منتشر شده است. 

محققان آمریکایی و استرالیایی می گویند تزریق دانه های ریزاسید پلی لاکتیک به جریان خون موجب توقف حملات قلبی و ترمیم آسیب ناشی از حملات قلبی می شوند. این روش جدید توسط دانشمندان دانشگاه نورث وسترن در شیکاگو و دانشگاه سیدنی ساخته شده است. آنها با استفاده از (PLGA -) یا اسید (poly lactic-co-glycolic)، این دانه های ریز را ساختند. آزمایشات روی موش ها نشان می دهد که هنگامی که این دانه ها به سرعت پس از حمله قلبی تزریق شوند، تعداد و اندازه ضایعات قلبی را به نصف کاهش می دهند. این دانه ها که کوچکتر از یک دانه شکر هستند می توانند زخم را که ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود، کاهش دهند .
به گفته محققان این ذرات که با ربودن سلول های مونوسیت (monocytes) عمل می کنند، باید ظرف 24 ساعت پس از حمله قلبی تزریق شوند تا موثر باشند. مونوسیت ها از گلبول های سفید خون ساخته شده اند، با افزایش جریان خون به منطقه آسیب دیده رسیده و از آسیب بیشتر و مرگ بافت جلوگیری می کنند. اما در این روند، این سلول ها می توانند التهاب مضری به وجود آورده و فشاری اضافی بر بافت قلب وارد کنند. هنگامی که این دانه ها به خون تزریق می شوند به مونوسیت های تخریب شده متصل می شوند و از طریق طحال قبل از رسیدن به قلب، پاکسازی می شوند.
به گفته محققان کاهش میزان آسیب در چند ساعت اول پس از حمله قلبی می تواند شانس بیمار برای بهبودی کامل را تقویت نماید. نتایج کامل این یافته جدید در نشریه (Science Translational Medicine) منتشر شده است. سالانه حدود 270 هزار نفر در انگلیس به حمله قلبی دچار می شوند. صدمه به عضله قلب سبب تغییر شکل آن شده و این مساله کاهش توانایی قلب را به دنبال دارد.

محققان مدرسه پزشکی Icahn منهتن آمریکا با استفاده از فناوری نانو به روشی دست یافتند که میزان سکته مغزی و قلبی را کاهش می دهد. 30 درصد از حملات قلبی به این دلیل اتفاق می افتد که قلب قادر به کنترل التهاب داخل عروق نیست، این فرآیند منجر به لخته شدن خون و پارگی عروق می شود و در نهایت سکته قلبی یا مغزی اتفاق می افتد.
در این روش یک نانوذره به نام HDL ( مخفف high-density lipoprotein) طراحی و ساخته شده است که حاوی داروی استاتین است. این نانوذرات وارد جریان خون می شوند و برالتهابات عروق اثر می کنند. این شیوه نه تنها خطر بروز حمله قلبی را کاهش می دهد بلکه از تشکیل لخته خون و سکته مغزی نیز جلوگیری می کند. مدیر این پروژه تحقیقاتی در مصاحبه خود گفته است که این روش بیشتر در افرادی مورد استفاده قرار می گیرد که سابقه بیماری قلبی یا سکته مغزی داشته باشند.ساختار این نانوذرات شبیه کلسترول HDL است.
در حال حاضر داروی خوراکی استاتین برای کاهش چربی های ناسالم در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. یکی دیگر از وظایف استاتین، تضعیف سلول های ماکروفاژ است که لابلای پلاک ها و در دیواره عروق پنهان شده اند. به طور کلی می توان گفت که داروی استاتین خاصیت ضدالتهابی دارد. تنها دلیل ایجاد لخته های خونی، التهابات موجود در رگ های خونی است و لخته ها باعث انسداد رگ ها و بروز سکته می شود. نانودرمانی روی موش ها مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج مطلوبی در بر داشته است. نتایج کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Nature Communications منتشر شده است.

محققان موسسه تحقیقات اسکریپس در کالیفرنیا موفق به ارائه نوعی تست خونی برای پیش بینی اینکه آیا بیماران در معرض خطر بالای حمله قلبی هستند یا خیر، شده‌اند. پروفسور پیت کوهن، رهبر این تیم تحقیقاتی می‌گوید: تاکنون هیچ تست قابل دسترسی که بتواند بروز حمله قلبی را با دقت خوبی پیش‌بینی کند، وجود نداشته است. به گفته این محققان، تست جدید با استفاده از روش "نمونه برداری مایع" از سرخرگ، در جریان خون با شناسایی حضور سلول‌های اندوتلیال کار می‌کند. سلول‌های اندوتلیال که در جریان خون گردش کرده و با حملات مداوم تخریب شده‌اند، وارد جریان خون می‌شوند و به عنوان عاملی برای ایجاد پلاکها در رگهای بیمار موجب پارگی و زخم شدن در شریان‌ها و بروز التهاب می‌شوند.
محققان می‌گویند: این آسیب به شریان‌ها می‌تواند به تشکیل لخته خون منجر شود. این قطع جریان خون از طریق سرخرگ، به نوبه خود می‌تواند منجر به حمله قلبی شود. به گفته محققان بنیاد قلب امریکا، بیشتر از 920 هزار نفر از آمریکایی‌ها از حمله قلبی در سال رنج می‌برند که بسیاری از این حملات بدون هشدار رخ می‌دهد. این تیم تحقیقاتی نشان داد که در روش جدید به نام HD-CEC قادر به تشخیص سلول‌های اندوتلیال در گردش خون از بیماران از طریق ویژگی‌های مورفولوژیکی سلول‌ها و واکنش‌های خود با آنتی بادی‌های خاص بوده‌اند.
CellSearch یک آزمایش است که توسط اداره غذا و داروی ایالات متحده امریکا (FDA) برای شناسایی گردش سلول‌های تومور در بیماران مبتلا به سرطان مورد تایید است. از این رو، محققان دریافتند که آزمون HD-CEC قادر به تشخیص سلول‌های اندوتلیال در گردش دقیق‌تر از آزمون CellSearch بود. پروفسور کوهن می‌گوید: دلیل این است که آزمون HD-CEC با استفاده از روش تجزیه و تحلیل مستقیم در مراحل غنی سازی سلولی عمل می‌کند. محققان بر این باورند که این روش در حال حاضر در بیمارانی که علائم افزایش خطر ابتلا به حمله قلبی را دارند، تست می‌شود و خطر حمله را نشان می‌دهد. نتیجه این پژوهش در مجله زیست شناسی فیزیکی به چاپ رسیده است.

محققان موسسه تحقیقاتی اسکریپس سن دیه گو واقع در کالیفرنیا، با استفاده از روشی موسوم به نمونه برداری مایع ˈ fluid biopsyˈ بروز سکته قلبی را در فرد پیش بینی کردند. متخصصان با استفاده از این روش قادر به تشخیص سلول های اندوتلیال واقع در گردش خون می شوند. این سلول ها نشانه ای برای وجود التهاب و لخته خون هستند. سلول های اندوتلیال در دیواره های عروق قلبی قرار دارند و هنگامی که وارد گردش خون می شوند، احتمال بروز حمله قلبی را افزایش می دهند. زمانی که در جریان خون پلاک ایجاد می شود، این سلول ها وارد جریان خون می شوند و در عروق قلبی التهاب ایجاد می کنند. در این روش، عکس العمل بدن نسبت به انواع آنتی بادی ها بررسی می شود و به همراه چند فاکتور دیگر، احتمال بروز حمله قلبی قبل از وقوع پیش بینی می شود. در این پژوهش 79 فرد بررسی شدند و 25 نفری که احتمال می رفت به سکته قلبی دچار شوند، تحت مراقبت های ویژه قرار گرفتند. احتمال پیش بینی سکته با استفاده از این روش، 90 درصد قابل اعتماد است. نتایج کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Physical Biology منتشر شده است.

پژوهش محققان آمریکایی نشان می‌دهد آسیب مزمن کلیوی که اغلب بدون علامت و شایع است، می‌تواند کشنده‌تر از حمله قلبی باشد. آسیب حاد کلیوی (AKI) کاهش ناگهانی عملکرد کلیه است که اغلب به دنبال جراحی‌های سنگین و عفونت‌های مزمن پدید می‌آید. محققان دانشگاه جورج واشنگتن به منظور انجام این پژوهش، 36 هزار و 980 بیمار مبتلا به آسیب حاد کلیوی و حمله قلبی را به مدت 6 سال، از سال 1999 تا 2005 مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان می‌داد میزان مرگ در افرادی که مبتلا به هر دو بیماری هستند، بسیار بیشتر گزارش شده است و برای بیمارانی که حمله قلبی بدون عارضه داشتند، این خطر کمتر عنوان شد. این پژوهش در مجله "Clinical Journal of the American Society of Nephrology" منتشر شده است.

پژوهشی جدید نشان می‌دهد تنها با پیاده‌روی دو هزار قدم اضافی در روز، خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی در افرادی که به اصطلاح دچار عدم تحمل گلوکوز هستند، کاهش می‌یابد. طی این پژوهش 9 هزار و 300 بزرگسال مبتلا به عدم تحمل گلوکوز موسوم به (IGT) که به بیماری قلبی عروقی مبتلا بوده یا در خطر ابتلا به آن قرار داشتند، از سراسر دنیا مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی این افراد برنامه‌های اصلاح سبک زندگی برای کاهش وزن و همچنین انجام ورزش منظم را دریافت کردند؛ علاوه بر این در ابتدا و انتهای آزمایش نیز برنامه‌های گام شمار برای تمامی افراد در نظر گرفته شد.
نتایج نشان می‌داد افرادی که علاوه بر برنامه‌ریزی‌های طرح شده، روزانه دو هزار قدم یعنی حدود 20 دقیقه پیاده روی در روز را به برنامه خود اضافه کردند، حدود هشت درصد خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را برای خود کاهش دادند. عدم تحمل به گلوکز (IGT) یک عارضه پیش‌دیابتی است که با مقاومت به انسولین و افزایش خطر بیماری‌های قلبی- عروقی همراه است. فرد مبتلا به اختلال تحمل گلوگز ممکن است سال‌ها در این حالت بماند،‌ پیش از آنکه به دیابت نوع 2 مبتلا شود. حدود 344 میلیون نفر در جهان به (IGT) مبتلا هستند که پیش بینی می‌شود تا سال 2030 به 427 میلیون نفر برسد. این پژوهش در مجله «The Lancet» منتشر شده است.

محققان آمریکایی بر این باورند که فشار خون و سطوح کلسترول، دقیق‌ترین روش برای ارزیابی خطر حمله و سکته قلبی نبوده، بلکه سنجش انباشت کلسیم در شریانها، نشانگر بهتری برای احتمال وقوع مشکلات قلبی محسوب می‌شود. در مقایسه، روشهای سنتی ارزیابی این که چه اشخاصی باید از داروهای پیشگیرانه مانند استاتین‌ها استفاده کنند، نادرست هستند. این امر بدان معنی است که دهها هزار بیمار در معرض حمله یا سکته قلبی ممکن است بیهوده به مصرف دارو بپردازند.
پژوهش دانشمندان نشان داد افرادی که در شریانهای خود هیچ اثری از رسوبات کلسیم در سی‌تی اسکن‌ها نشان نداده یا تنها از مقادیر کمی از آن برخوردارند، با احتمال سکته یا حمله قلبی کمی روبرو هستند. اما ممکن است پزشکان برای این افراد داروهای استاتین را بر مبنای عوامل دیگر تجویز کنند. بر اساس این پژوهش، تا یک سوم بیماران بی‌دلیل به مصرف این داروها می‌پردازند. اسکنها نشان داد که فرمول کلسیم عروق کرونر که مبتنی بر سطوح رسوبات کلسیم، سن و جنسیت فرد بوده، در بیماران از سطوح پایینی برخوردار بوده و آنها تنها نیازمند مشاوره در مورد شیوه زندگی خود بودند.
این پژوهش همچنین نشان داد که یکی از هر شش فردی که انتظار می‌رفت در معرض خطر کمی قرار داشته باشند، در حقیقت از سطوح بالای این فرمول برخوردار بوده و باید دارو مصرف می‌کردند. انباشت کلسیم در شریانها نشانگر کلسیمی شدن پلاکهاست که منجر به سفت شدن رگها و بروز حملات قلبی می‌شود. این پژوهش که در مجله European Heart journal منتشر شده، به شواهد و دلایل متعدد در مورد ارزش اسکن کلسیم در پیش‌بینی خطر حمله قلبی افزوده است.

محققان استرالیایی دانشگاه موناش طی پژوهشی نشان دادند که سطوح بالای آلودگی هوا با افزایش خطر ایست قلبی (توقف ناگهانی پمپاژ خون توسط قلب) مرتبط است. محققان دریافتند با افزایش ذرات معلق کوچکتر از 2.5 میکرون، خطرایست قلبی خارج از بیمارستانی 10 درصد افزایش می‌یابد. سطوح مونوکسید کربن نیز با افزایش قابل توجه این خطر نیز مرتبط است.
طی این مطالعه، محققان هشت هزار و 551 مورد ایست قلبی خارج از بیمارستانی را که در مناطق شهری اتفاق افتاده بود، در برهه زمانی 10 ساله (2000 تا 2010) بررسی کرده و سپس آنها را با گزارش‌های ساعت به ساعت سطوح آلودگی هوا مورد مطابقت قرار دادند. میزان کشندگی و مرگ و میر ناشی از ایست قلبی خارج بیمارستانی حدود 90 درصد عنوان شده است. مونوکسید موجود در هوا از آلودگی ترافیکی، احتراق و آتش سوزی‌ها نشات می‌گیرد. محققان به افراد سالمند توصیه کرده‌اند به منظور مصون ماندن از صدمات ناشی از آلودگی، در روزهای کاری و پر ترافیک در خانه‌های خود به استراحت بپردازند.

محققان دانشگاه ادینبورگ برای اولین بار توانسته‌اند از یک شیوه اسکن جدید برای شناسایی افراد در آستانه حمله قلبی استفاده کنند. محققان یک روش تصویربرداری کشف کرده‌اند که می‌تواند برای روشن سازی انسدادهای خطرناک در قلب مورد استفاده قرار بگیرد. روزانه صدها تن در اثر حمله قلبی می‌میرند که بسیاری از آنها در اثر چنین انسدادهایی ایجاد شده‌اند و در حال حاضر راه آسانی برای تشخیص آنها وجود ندارد.
اما نتایج یک کارآزمایی نشان‌دهنده آزمایش جدیدی بوده که شاید بتواند این بیماران را که بسیاری از آنها به آنژین (گلودرد) مبتلا هستند، شناسایی و درمان کند. محققان از یک اسکنر پت سی‌تی که معمولا برای شناسایی سرطان بکار می‌رود، برای پیگیری یک ترکیب شیمیایی موسوم به رادیواکتیو که به بدن بیمار تزریق شده بود، استفاده کردند. آنها دریافتند که این ردیاب موسوم به سدیم فلوراید-F به دقت مناطق پرخطر در قلب را با انتشار درخششی که در اسکن قابل مشاهده بوده، شناسایی می‌کند.
پر خطرترین مناطق رسوبات چربی موسوم به پلاک در سرخرگها هستند که در صورت پاره شدن آنها، باعث ایجاد یک لخته شده و جریان خون به قلب را مسدود می‌کند. این پژوهش که توسط بنیاد قلب انگستان و اداره دانشمند ارشد دولت اسکاتلند پشتیبانی شده، به بررسی دو گروه از بیماران شامل 40 بیمار در هر گروه پرداخت که یکی از آنها شامل افرادی بود که بتازگی حمله قلبی داشتند و در گروه دیگر بیمارانی قرار داشتند که آنژین داشته و در معرض حمله قلبی بودند. این اسکن نشان داد که بیش از 90 درصد بیماران حمله قلبی از یک منطقه روشن در محل انسداد برخوردار بودند که باعث حمله قلبی در آنها شده بود. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به آنژین نیز پلاکهایی داشتند که روشن شده و نشانگر قریب‌الوقوع بودن حمله قلبی بود. این پژوهش در مجله Lancet medical منتشر شده است.

محققان انگلیسی دریافته‌اند که ساعت داخلی بدن ممکن است با افزایش حمله‌های قلبی و سکته مغزی ایسکمیک در صبح مرتبط باشد. به گفته محققان بیمارستان زنان برگهام، این یافته‌ها نشان می‌دهد که سیستم شبانه‌روزی یا ساعت داخلی بدن با افزایش خطر رویدادهای قلبی‌عروقی در صبح ارتباط دارد.
محققان 12 داوطلب بالغ سالم را در آزمایشگاههای نظارت فیزیولوژیکی فشرده مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان در طول یک پروتکل آزمایشگاهی دو هفته‌ای که برای ناهمگام‌سازی ریتمهای روزانه رفتاری و زیست محیطی طراحی شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند. محققان بطور خاص نقش بازدارنده فعال‌کننده پلاسمینوژن-1(PAI-1) را ارزیابی کردند که مانع فروپاشی لخته‌های خون شده و در نتیجه عامل خطری برای انعقاد خون بوده که یکی از عوامل عمده حمله قلبی و سکته مغزی ایسکمیک است.
محققان به بررسی این امر پرداختند که آیا افزایش صبحگاهی PAI-1 در اثر سیستم داخلی شبانه‌روزی بوده یا به رفتارهایی مانند تغییر حالت بدن و فعالیت فیزیکی مرتبط است که معمولا در صبح رخ می‌دهند. آنها دریافتند که ساعت درونی بدن در صبح باعث افزایش سطوح جریان PAI-1 می‌شود. نتایج این پژوهش در مجله Blood منتشر شده است.

پژوهش تازه اي كه توسط متخصصان انگليسي انجام شده، نشان مي دهد كه صداي هواپيماها احتمالا خطر سكته و بيماري هاي قلبي را تا ۲۰ درصد افزايش مي دهد. تايج اين پژوهش كه بر روي سه و نيم ميليون نفر از ساكنان مناطق اطراف فرودگاه بين المللي هيثرو واقع در غرب لندن انجام شده، در شماره اخير نشريه پزشكي انگليس منتشر شده است.
اين مطالعه نشان مي دهد كه خطر سكته و ابتلا به بيماري هاي قلبي در ميان كساني كه در مناطق اطراف فرودگاه زندگي مي كنند و بطور مداوم در معرض صداي هواپيماها قرار دارند، در مقايسه با افراد ديگر بين ۱۰ تا ۲۰ درصد بيشتر است. به نوشته نشريه پزشكي انگليس، انجام دهندگان اين پژوهش در عين حال با ديگر متخصصان موافق هستند كه صداي هواپيماها ممكن است تنها عامل نباشد و به همين دليل لازم است تحقيقات در اين زمينه همچنان ادامه يابد.
بر اساس يافته هاي اين پژوهش ترديد اندكي وجود دارد كه صداي هواپيماها بر روي بخشي از ساكنان مناطق اطراف فرودگاه اثرات منفي دارد و باعث ناآرامي، استرس و افزايش فشار خون مي شود. پژوهشگران معتقدند كه حتي ميزان اثرات صداي هواپيماها در روز و شب متفاوت است و در اين زمينه بايد تحقيقات بيشتري انجام شود.

منبع: ایرنا

دانشمندان موفق شدند با استفاده از تحریک عصب واگ به بهبود عملکرد اندام حرکتی پس از حملات قلبی کمک مؤثری کنند. محققین دانشگاه تگزاس قدمی به سمت پیشرفت درمانی جدید جهت کمک به بهبود عملکرد اندام خرکتی بعد از حمله قلبی برداشتند. در مطالعه ای دانشمندان بهبود کامل توانایی اندام حرکتی در حیواناتی که  عامل محرک عصب واگ رادریافت کرده بودند، گزارش کردند. به گفته دکتر Khodaparast حمله قلبییکی از علل عمده  ایجاد ناتوانی در انسان می باشد. در هر 40 ثانیه در آمریکا یک حمله قلبی رخ می دهد. محرک عصب واگ (VNS) روشی مورد تأیید FDA برای درمان بیماری های متنوع مانند افسردگی و صرع می باشد. این روش  شامل ارسال یک پالس الکتریکی ملایم از طریق عصب واگ می باشد. عصب واگ اطلاعات  مربوط به وضعیت بدن را به مغز مخابره می کند. دکتر Khodaparast و همکارانش از تحریک عصب واگ  دقیقأ برای ایجاد توانبخشی حرکتی در رت ها استفاده کردند. هر یک از حیوانات قبلأ حمله قلبی را که تواناییشان را در انجام اعمال حرکتی دست،تخریب کرده بود تجربه کرده بودند. تحریک عصب واگ موجب ترشح ترکیبات شیمیایی به نام نوروترانسمیتر مانند استیل کولین و نوراپی نفرین در مغز می شود که یادگیری و حافظه را افزایش می دهد. این روش درمانی به همراه آموزش های توانبخشی فرآیند بهبود بیماری را تسریع می کند.
بیش از 70 درصد بیماران با حمله قلبی اختلال دراز مدتی را درعمکرد دست ها بعد از توانبخشی سنتی نشان می دهد. برای سال های زیادی برای بیماران با حمله قلبی داروهای متنوعی با عوارض جانبی گسترده ای در مغز تجویز می شد. این اثرات در مغز برای مدت زمان طولانی خواهد ماند. در برخی بیماران این عوارض جانبی مهمتر از مزایای درمان می باشد. اما در روش استفاده از VNS  از روش طبیعی مغز برای تغییر جریان عصبی و فراهم آوردن اثرات  طولانی مدت استفاده می شود. شواهد محکمی وجود دارد که VNS می تواند با خیال راحت در بیماران با حمله قلبی بدلیل استفاده گسترده آن در درمان سایر بیماری های نورولوژیکی استفاده شود. این روش همچنین در درمان بیماری وزوز گوش در یک مطالعه بالینی نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

محققان دانشگاه كيس وسترن ريزرو واقع در اوهايو موفق به شناسايي پروتئيني شدند كه عامل اصلي ايست قلبي است. اين پروتئين مسئول تمام فعاليت هاي الكتريكي قلب است و مي تواند عامل ايست قلبي و اختلالات عملكردي و دردهاي ناگهاني قلب باشد. معمولا افراد در صبح و به محض برخاستن از خواب دچار اختلالات و دردهاي قفسه سينه مي شوند و تابه حال پزشكان هيچ دليل قانع كننده اي براي آن نداشتند.
اين پروتئين KLF۱۵ نام دارد و در انسان توسط ژن KLF۱۵ رمزگذاري مي شود. اين پروتئين داراي سطح مشخصي است كه ميزان آن در هنگام روزه افزايش و به هنگام غذاخوردن و ورود انسولين به بدن كاهش پيدا مي كند. ميزان اين پروتئين علاوه بر وابسته بودن به سيري و گرسنگي ، در ساعات مشخصي از روز نيز تغيير مي كند. اين پروتئين باعث ايجاد كانال هايي مي شود كه عامل ورود مواد به داخل قلب و سلول هاي قلبي هستند. ورود اين مواد به داخل قلب باعث تنظيم ضربان قلب مي شوند. كاهش اين پروتئين عامل اصلي ايست قلبي است.
علاوه بر انسان، موش ها نيز داراي اين پروتئين هستند و همين موضوع باعث مي شود كه اطلاعات ارزشمندي در اختيار پرشكان قرار گيرد و انجام آزمايش هاي مختلف در اين مورد بدون آسيب به انسان با سهولت بيشتري انجام شود. چندي قبل نيز پزشكان، فاكتور اصلي پمپاژ نامنظم خون توسط قلب را شناسايي كردند. سال گذشته، ايست قلبي ناشي از كمبود اين پروتئين منجر به مرگ حدود ۳۲۵ هزار نفر درآمريكا شده است. تحقيقات نشان مي دهد كه معمولا سطح اين پروتئين بين ساعت ۶ تا ۱۰ صبح و در حدود ساعت ۱۹ كاهش مي يابد و ميزان ايست قلبي در اين ساعات بيشتر است. محققان بر اين باورند كه با شناسايي اين پروتئين و بهينه كردن آن با اطلاعات قبلي، روش هاي موثري براي پيشگيري و درمان ساير اختلالات قلبي پيش روي بشر قرار مي گيرد.

پژوهشگران اروپایی طی تحقیقاتی هشدار می‌دهند که آلودگی هوا، خصوصا آلودگی ناشی از سوخت اتومبیل‌ها در ترافیک، به‌طور چشمگیری خطر پیشرفت سرطان ریه و سکته‌ی قلبی را در افراد افزایش می‌دهد. در این تحقیق یک تیم بین المللی، 36 مطالعه را با اطلاعات هزاران بیمار در 12 کشور اروپایی، آمریکا و چین بررسی کردند.
در این مطالعه که بر روی 300 هزار نفر در یک دوره‌ی 13 ساله انجام شد، مشخص شد افرادی که در مناطق پرترافیک زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض خطر پیشرفت سرطان ریه و سکته‌ی قلبی قرار دارند. در بیمارانی که در معرض سکته‌ی قلبی قرار داشتند، آلودگی موجب ضعف عضلات قلب و به تبع آن کاهش پمپاژ خون به نقاط مختلف بدن می‌شد که این موضوع ارتباط مستقیم با سکته‌ی قلبی داشت.
خطر بزرگتری که افراد را تهدید می‌کند، قرار گرفتن زیاد در معرض آلودگی‌های گازی مانند دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد و دیگر آلاینده‌های گازی است که می‌توانند در ریه‌ها رسوب کرده و از آنجا به جریان خون راه یابند. طبق مطالعات سازمان جهانی سلامت، آلودگی هوا در شهرها سالانه یک میلیون و 300 هزار نفر را در سراسر جهان به کام مرگ می‌کشد.

محققان وصله‌ای مرکب از سلول‌های قلبی و نانو الیاف طلا را توسعه داده اند که می‌تواند به ترمیم بافت آسیب‌دیده در بیماران دچار سکته قلبی کمک کند. پس از بروز حمله قلبی، بخشی از بافت قلب دچار آسیب جدی شده و این مسأله منجر به تضعیف این عضو می‌شود. وصله‌ای که توسط محققان توسعه داده شده است، ترکیبی از سلول‌های قلبی و نانو الیاف طلا است که با انجام عمل جراحی بر روی مناطق آسیب دیده قرار داده شده و امکان رشد مجدد بافت قلب را فراهم می‌کند.
نانو الیاف یکپارچه سازی شده (ساخته شده از نانو ذرات طلا) بر روی نانو داربست سه بعدی بیومواد کشیده و سپس این داربست در معرض سلول‌های عضله قلب قرار داده می شوند. رسانایی بالای نانو ذرات طلا اجازه برقراری ارتباط بین سلول‌ها با یکدیگر را از طریق ارسال سیگنال‌های الکتریکی از درون شبکه نانو الیاف فراهم می‌کند.
با کمک میکروسکوپ الکترونی عملکرد این وصله مورد بررسی قرار گرفت که نشان می‌دهد، سلول‌هایی که بر روی داربست فاقد نانو الیاف طلا قرار داده شوند، عملکرد انقباضی بسیار ضعیفی از خود بروز می‌دهند. محققان امیدوارند که آزمایش بالینی وصله ترکیبی سلول‌های قلبی و نانو الیاف طلا بر روی انسان را بزودی آغاز کنند.

محققان موسسه تحقيقاتي كارولينسكا در سوئد، دريافتند كه كاهش ناگهاني دما يكي از عوامل موثر در افزايش كلسترول و در نتيجه افزايش احتمال سكته قلبي است.  محققان با بررسي نحوه سوختن چربي قهوه‌اي در بدن موش‌ها دريافتند كه قرار گرفتن در معرض سرما موجب ضخيم‌شدن ديواره رگ‌ها و افزايش خطر سكته قلبي مي‌شود. چربي قهوه‌اي كه پيش از اين تصور مي‌شد براي بدن مفيد است و يكي از عوامل كليدي كاهش وزن محسوب مي‌شد، وظيفه تبديل انرژي حاصل از مواد خوراكي به گرما را بر عهده دارد. 
در اين آزمايش به منظور بررسي فرآيند تبديل غذا به گرما، ابتدا محققان چند موش‌ را با استفاده از تغييرات ژنتيكي توليد كردند. اين موش‌ها مستعد تصلب شريان بودند؛ سپس موش‌ها به دوسته دسته تقسيم شده و گروه اول به مدت ۸ هفته در دماي ۳۰ درجه و گروه دوم در دماي ۴ درجه نگهداري شدند.  درهواي سرد، چربي سفيد به چربي قهوه‌اي تبديل شده و سپس طي فرآيندي در بدن گرما توليد مي‌كند. اين فرآيند در هر دو گروه موش‌ها مورد بررسي قرار گرفت و مشخص شد در طول آن اسيدهاي چرب و گليكول توليد مي‌شود و در نتيجه آن كبد شروع به توليد كلسترول بد يا ال‌دي ‌ال مي‌كند. اين نوع كلسترول سبب افزايش ضخامت ديواره رگ‌ها و در نتيجه افزايش احتمال سكته قلبي مي‌شود. در پايان براي تاييد صحت اين نتايج، ۱۴ نفر داوطلب كه داراي سطح بالايي از كلسترول بد بودند، به مدت چهار ساعت در طول دو روز در دماي ۱۶ درجه مورد آزمايش قرار گرفتند. پس از پايان زمان آزمايش، ميزان كلسترول بد موجود در خون داوطلبان افزايش چشمگيري يافت.
نتايج حاصل از اين تحقيق، بيانگر وجود ارتباط بين كاهش دماي هوا و افزايش سكته قلبي است.  اين نتيجه‌گيري با نتايج حاصل از تحقيقي كه به مدت چهارسال به منظور بررسي ارتباط بين هواي سرد و حمله قلبي در انگليس و ولز انجام شد، انطباق دارد. بر اساس اين تحقيق به ازاي هر درجه كاهش دماي هوا، ۲۰۰ مورد به آمار سكته‌هاي قلبي افزوده مي‌شود. معمولا اختلاف دماي بين محيط بيرون و منزل در روزهاي گرم تابستان حدود ۲۳ درجه است كه موجب افزايش سكته قلبي مي‌شود. پزشكان به افراد و به‌خصوص سالمندان توصيه مي‌كنند كه بدن خود را در معرض تغييردماي شديد قرار ندهند. گزارش كامل اين تحقيقات در شماره اخير نشريه Cell Metabolism به چاپ رسيده است.

از آنجاکه استفاده زیاد و درازمدت ایبوپروفن و دیکلوفناک خطر بیماری‌های قلبی را اندکی افزایش می‌دهد پزشکان می‌گویند بیماران باید با آگاهی تصمیم به مصرف طولانی‌مدت این دو مسکن بگیرند. این تحقیق که نتایج‌ آن در نشریه لنست منتشر شده نشان می‌دهد این خطر در افراد سیگاری و افراد چاق بیشتر است. در هر هزار نفری که این مسکن‌ها را مصرف می‌کنند خطر مشکل قلبی نسبت به جمعیت عادی فقط در سه نفر افزایش پیدا می‌کند. بنابراین نمی‌توان این داروها را پرخطر دانست. با این حال پزشکان می‌گویند بیماران باید با آگاهی از این موضوع تصمیم به مصرف این دو مسکن بگیرند. مبتلایان به بیماری‌های مزمن مفصلی معمولا برای کاهش درد و التهاب این دو مسکن را در دُزهای بالا و مدت طولانی مصرف می‌کنند چراکه برای انجام فعالیت‌های روزمره به آنها نیاز دارند.
با اینکه این خطر از پیش شناخته شده بود پژوهشگران دانشگاه آکسفورد برای اینکه به بیماران امکان تصمیم‌گیری از روی آگاهی بدهند بررسی بی‌سابقه‌ای را در این مورد انجام دادند. آنها پرونده پزشکی ۳۵۳ هزار بیمار را که در ۶۳۹ مطالعه آزمایشی شرکت کرده بودند بررسی کردند تا تاثیر مسکن‌های موسوم به "داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی" را به دقت ارزیابی کنند. در این بررسی بیمارانی که مجبور به مصرف دُز بالای این داروها بودند (روزانه ۱۵۰ میلی‌گرم ذیکلوفناک یا ۴۰۰ میلی گرم بروفن دو بار در روز) مدنظر قرار گرفتند نه کسانی که بدون نسخه این داروها را از داروخانه می‌خرند.
این مطالعه نشان داد در هر هزار نفری که این داروها را مداوم و زیاد مصرف می‌کنند سه مورد سکته قلبی، چهار مورد نارسایی قلبی و یک مورد مرگ بیشتر از کسانی که این داروها را مصرف نمی‌کنند دیده می‌شود. به علاوه موارد خونریزی گوارشی هم در این افراد بیشتر بوده است. به این ترتیب سکته قلبی که به‌طور متوسط در هر هزار نفر در هشت نفر دیده می‌شود با مصرف مداوم و زیاد این مسکن‌ها به یازده مورد در هر هزار نفر می‌رسد.
پروفسور کالین بیجنت، محقق ارشد این تحقیق، می‌گوید: سه مورد در هزار نفر خطر اندکی است اما تصمیم باید برعهده خود بیمار باشد. بیجنت تاکید می‌کند: این موضوع نباید باعث نگرانی کسانی شود که این داروها را گه‌گاه با دز کم استفاده می‌کنند. با این حال باید در نظر داشت کسانی که سابقه بیماری قلبی، فشار خون و کلسترول بالا دارند یا سیگار می‌کشند باید بیشتر به این موضوع توجه کنند. بیجنت می‌گوید: هرچه خطر بیماری‌های قلبی در شما بیشتر باشد خطر مصرف این مسکن‌ها هم بیشتر می‌شود. این مسکن‌ها در زندگی کسانی که بیماری‌های مزمن مفصلی دارند تغییر قابل ملاحظه‌ای ایجاد می‌کنند اما متخصصان معتقدند با توجه به این عوارض باید بدنبال داروهای جایگزین برای این بیماری‌ها بود.

نتایج تحقیقات جدید حاکی از آن است که خطر حمله قلبی در افراد مبتلا به ایدز بیشتر است. محققان در یک تحقیق، پرونده پزشکی بیش از 82 هزار نظامی آمریکایی بالای 40 سال را بررسی کردند و دریافتند که در مدت زمان حدود پنج سال، 871 حمله قلبی در بین این افراد وجود داشته است. این محققان همچنین دریافتند خطر حمله قلبی در افراد مبتلا به ایدز به طور چشمگیری افزایش می‌یابد.
تعداد حمله‌های قلبی رخ داده در بین این نظامیان از هر هزار نفر در هر سال به این صورت بود: در بازه سنی 40 تا 49 سال حدود 2 حمله برای افراد مبتلا به ایدز و 1.5 حمله برای افرادی که به این بیماری مبتلا نبودند؛ در بازه سنی 50 تا 59 سال حدود 3.9 حمله برای مبتلایان به ایدز و 2.2 حمله برای سایر افراد، در بازه سنی 60 تا 69 سال حدود 5 حمله برای مبتلایان به ایدز و 3.3 حمله برای نظامیانی که به این بیماری مبتلا نبودند. محققان پس از در نظر گرفتن سایر عوامل دریافتند خطر حمله قلبی در افراد مبتلا به ایدز حدود 48 درصد بیشتر از سایر افراد است. دکتر «متیو فیربرگ»، نویسنده این تحقیق اظهار کرد: یافته‌های این تحقیق ممکن است در مورد زنان صادق نباشد، چراکه تمام افرادی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، مرد بودند.
اگرچه نتیجه این مطالعه ارتباط بین ایدز و افزایش خطر حمله را نشان می‌دهد، با این حال یافته‌های این تحقیق رابطه علت و معلولی این دو را ثابت نمی‌کند و تحقیقات بیشتری باید در زمینه این مساله انجام شود. نتایج این تحقیق در مجله «JAMA Internal Medicine» منتشر شده است.

نسل جديد آزمايش تروپونين قلبي که آزمايش تروپونين قلبي با حساسيت بالا (high Sensitivity Cardiaetroponin hs-etn) ناميده مي‌شوند قادر به شناسايي آن دسته از انفارکتوس‌هاي ميوکارد هستند که توسط روشي‌هاي پيشين قابل شناسايي نبودند. حساسيت اين آزمايش‌ها نسبت به انواع قبلي باعث افزايش قابل توجه موارد مثبت آنها شده است. با اين حال مفيد بودن اين آزمايش‌هاي با حساسيت بالا در طبابت روزمره در مطالعات باليني به اثبات نرسيده است.
به تازگي پژوهشگران بيمارستان بيسل سوئيس در همکاري با دانشگاه‌ هاروارد آمريکا اقدام به بررسي اثر باليني اين آزمايش‌هاي با حساسيت بالا در ارزيابي بيماراني که با درد قلبي به اورژانس مراجعه کرده‌اند، نموده‌اند. در اين مطالعه آينده‌نگر، 872 بيمار با درد حاد قفسه‌سينه بررسي شدند و آزمايش تروپونين قلبي با حساسيت بالا ظرف يک ساعت از شروع درد در آنها انجام شد. بر اساس نتايج اين آزمايش، در 60% بيماران تشخيص انفارکتوس قلبي کنار گذاشته شد، در 17% به علت تشخيص انفارکتوس، رويکرد درماني براي مداخله بازگشايي عروقي به سرعت آغاز شد و 23% بيماران در گروه تحت نظر براي ارزيابي بيشتر قرار گرفتند. در گروه اول (گروهي که بر اساس نتيجه آزمايش فاقد انفارکتوس قلبي بوند) در مقايسه با استاندارد طلايي که پيگيري و مرور تمام شواهد باليني توسط دو متخصص قلب بود، حساسيت و ويژگي آزمايش 100% گزارش شد. در گروه دوم (تاييد وجود انفارکتوس قلبي) ويژگي 98 درصد و ارزش اخباري مثبت 84% بود و در گروه سوم (نياز به تحت نظر قرار گرفتن) 8% بيماران در نهايت به تشخيص انفارکتوس رسيدند. ميزان تجمعي بقاء در اين سه گروه به ترتيب 8/99% ، 6/98%، 3/95% بود. پژوهشگران نتيجه‌گيري کردند استفاده از آزمايش تروپونين قلبي با حساسيت بالا، باعث افزايش دقت تشخيص ظرف يک ساعت از شروع علائم شده و امکان تشخيص سريعتر بيماري را فراهم مي‌کند. اين روش نياز به تحت نظر قرار دادن طولاني بيماران را کاهش مي‌دهد.

گروهی از پزشکان متخصص قلب یک مرکز پزشکی در شهر فرایبورگ آلمان موفق به ساخت دستگاهی شدند که با قرار گرفتن در بدن،قادر خواهد بود بیماران قلبی را از ایست قلبی (سکته) آگاه کند. این دستگاه که برای اولین بار در اروپا بدست متخصصان آلمانی ساخته و مورد آزمایش قرار گرفته است قادر خواهد بود به میزان قابل ملاحظه ای خطرات ناشی از سکته های ناگهانی در بیماران قلبی را کاهش دهد. براساس این گزارش،دستگاه هشدار دهنده سکته به اندازه یک باتری کوچک است که با قرار گرفتن زیر پوست در سمت چپ قفسه سینه و درقسمت بالایی قلب،هرگونه تغییر وضعیت و نوسان در عملکرد قلب را کنترل کرده و با ارسال علائم هشدار دهنده به بیمار اطلاع می دهد.
برای دریافت پیام های ارسال شده از سوی دستگاه هشدار دهنده،گیرنده ای طراحی شده که در اختیار فرد مبتلا به بیماری قلبی گذاشته می شود تا هشدارها را دریافت و ثبت کند. با روشن شدن هرکدام از دو لامپ ریز هشدار دهنده دستگاه گیرنده، بیمار از وضعیت قلبی خود آگاهی یافته و هر لامپ روشن مشخص کننده میزان حاد بودن شرایط خواهد بود،اینکه بیمار به پزشک مراجعه کند یا با سرعت به بیمارستان منتقل شود. نام این دستگاه ˈ محافظ ˈ گذاشته شده و قرار است درمورد بیمارانی که از خطر پذیری بالایی برای قرار گرفتن در معرض سکته قلبی برخوردارند و همچنین بیماران با قندخون بالا و یا کسانی که به گرفتگی عروق مبتلا هستند استفاده شود.
به گفته دکتر ˈماکسیمیلیان هارتمنˈ از مرکز قلب فرایبوگ،درحال حاضر تنها تعدادی از بیماران به صورت گزینش شده دراین مرکز تحقیقاتی از این دستگاه استفاده می کنند و نمونه های ساخته شده عملکرد خوبی از خود نشان داده و قرار است بعد از انجام آزمایش های نهایی و تولید انبوه به صورت عمومی مورد استفاده قرار گیرد.

محققان دانشگاه میسوری موفق به ایجاد شیوه‌ای برای شناسایی زودهنگام بیماری قلبی پیش از پیشرفته‌تر شدن آن و شناسایی بیماران در معرض خطر سکته شدند. رسوب‌های پلاک در رگ‌ها که عموما منجر به حمله قلبی و سکته می‌شوند، معمولا با یک التهاب شریان در همان منطقه پیش از بروز این شرایط همراه هستند که با توجه به این نواحی ملتهب پیش از شکل‌گیری رسوب‌ها و ایجاد درد در سینه، می‌توان از خطرات احتمالی جلوگیری کرد.
این محققان از حباب‌های ریز با قطر سه میکرون برای شناسایی التهاب رگ‌ها در خوک استفاده کردند. به گفته محققان، این رویکرد ممکن است بتواند در بررسی تاثیر درمان‌های التهاب رگ‌ها نیز مورد استفاده قرار گیرد. شناسایی علائم اولیه بیماری قلبی بخصوص در صورت عدم استفاده از فرآیندهای تهاجمی بسیار مشکل است و پزشکان معمولا باید تا زمان بروز علائم جدیدتر مانند درد سینه و حمله قلبی برای شناسایی آن منتظر بمانند. ریزحباب‌های هدفمند از امکان شناسایی علائم اولیه بیماری قلبی به شیوه غیرتهاجمی برخوردارند.
محققان در این پژوهش پادتن‌های خاص را به حباب‌های کوچک متصل کرده و سپس آنها را به خوک‌های مبتلا به بیماری قلبی تزریق کردند. این پادتن‌ها به جستجوی التهاب در رگ‌های خوک پرداخته و به همراه حباب‌ها به آنها متصل شدند. محققان سپس با استفاده از یک دستگاه فراصوت توانستند ریزحباب‌ها را که در رگ‌ها متمرکز بودند، شناسایی کنند. این نحستین بار است که چنین فرایندی در حیوانات با جثه بزرگ با موفقیت عمل کرده است. محققان معتقدند که می‌توان از این رویکرد در انسان نیز بهره برد. نتایج اولیه این پژوهش، امیدبخش بوده و در صورت موفقیت‌آمیز بودن پژوهش‌های بیشتر در سال‌های آینده، کارآزمایی‌های انسانی نیز آغاز خواهد شد. این پژوهش در مجله Medicine and Science in Sports and Exercise منتشر شده است.

نتایج یک تحقیق که به تازگی انجام شده است نشان می دهد که خطر ابتلا به حمله قلبی در افراد مبتلا به دیابت 50 درصد بیشتر از افراد فاقد این بیماری است. این مطالعه همچنین نشان داد که افراد دیابتی در معرض خطر بیشتر ابتلا به نارسایی قلبی و سایر بیماری های بالقوه کشنده از جمله آنژین و سکته قلبی قرار دارند. طبق این مطالعه، خطر ابتلا به حمله قلبی و نارسایی قلبی در افراد مبتلا به دیابت به ترتیب 48 درصد و 65 درصد بیشتر است.
آمار نشان می دهند که در فاصله زمانی میان سال های 2010 و 2011، 17 هزار و 900 نفر به دیابت به سکته ممبتلا شده اند و 9 هزار و 800 نفر به پیوند کلیه و دیالیز و هزار و 700 نفر نفر نیز به یک قطع عضو اصلی نیاز پیدا کرده اند. طبق این گزارش، افراد مبتلا به دیابت نسبت به افرادی که به این بیماری مبتلا نیستند در معرض خطر شدید مرگ قرار دارند.
خطر ابتلا به حمله قلبی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو که شکل رایج تر ابتلا به این بیماری است 36 درصد بیشتر از افراد فاقد این بیماری است و این افزایش خطر در میان افراد مبتلا به دیابت نوع یک که 10 درصد تمام موارد این اختلال را شامل می شود، از این نیز بیشتر است.
محققان به دنبال یافته های این مطالعه خواستار اتخاذ یک اقدام فوری برای پیشگیری از ابتلا به بیماری قلبی مرتبط با دیابت شدند. ˈباربارا یانگˈ می گوید:نتیجه این مطالعه که نشان می دهد خطر ابتلا به حمله قلبی در افراد مبتلا به دیابت 50 درصد بیشتر از افراد فاقد این بیماری است، تکان دهنده و یکی از علت های اصلی مرگ پیش از هنگام هزاران فرد مبتلا به دیابت است. محققان می گویند به منظور پیشگیری از ابتلا به اولین مراحل دیابت لازم است با سطوح در حال افزایش چاقی در جامعه مبارزه کرد.

دانشمندان تایوانی و امریکایی با استفاده از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) که باعث افزایش رشد مجدد عروق خونی می‌شود، موفق به یافتن درمانی امیدوارکننده برای حملات قلبی شدند. طی تلاش‌های پیشین، استفاده از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در درمان بیماری‌های قلبی با محدودیت‌هایی مواجه بود؛ جریان خون باعث می‌شد که فاکتور رشد اندوتلیال عروقی مورد نیاز از قلب خارج شود. اما نتایج این پژوهش جدید، مشکل ذکر شده را برطرف کرده است.
محققان طی تحقيق بر روي دو گروه موش کنترل شده و آزمایشی، با استفاده از ژلی شامل شبکه‌ای از نانوفیبرهای پپتیدی تجمعی که با VEGF ترکیب شده بود، متوجه شدند که این ساختار چارچوب مانند، VEGF را در محل مورد نظر نگه داشته و این اجازه را به VEGF می‌دهد تا طی گذشت هفته‌ها به آرامی در محل مورد نظر رهاسازی شود. برای انجام این تحقیق، دانشمندان به سرپرستی دکتر «پاتریک سیه» از موسسه مهندسی پزشکی دانشگاه ملی چنگ کونگ تایوان، به طور عمدی گروهی از موش‌ها را به حمله قلبی مبتلا و سپس ترکیبی از نانوفیبرها به همراه VEGF به قلب موش‌ها تزریق کردند.
دانشمندان متوجه شدند که نانوفیبرها با جذب سلول‌های بنیادی که مسؤول اصلاح و بازسازی مویرگ‌ها و حتی سرخرگ‌ها هستند، باعث بهبود سلامت قلبی موش‌ها شده و محیطی را برای افزایش رشد رگ‌های خونی، اصلاح بافت‌های آسیب دیده و رشد بافت‌های جدید ایجاد می‌کنند. پس از گذشت 28 روز، قلب موش‌های آزمایشی به نسبت گروه کنترل شده، سطح بسیار بالاتری از اصلاح و بهبودی را از خود نشان داد و رشد شریانی در این گروه پنج برابر گروه کنترل شده گزارش شد. علاوه بر این عضله‌های جدید قلب شکل گرفته و سطوح بافت‌های آسیب دیده و ضعیف در بین موش‌های آزمایشی به حداقل رسید. طی این پژوهش، هیچ نشانه‌ای از اثرات جانبی این ترکیب گزارش نشد. به گفته «کارن کریسمن» از دانشگاه کالیفرنیا، این تحقیق می‌تواند در بهبود هرچه سریعتر و افزایش کیفیت زندگی بیماران قلبی موثر باشد. این پژوهش در مجله «Science Translational Medicine» منتشر شده است.

دانشمندان يك گام به توليد واكسن پيشگيري از بروز حملات قلبي نزديك‌تر شدند. التهاب نقش مهمي در تشكيل پلاكت‌هايي دخيل در تصلب شرايين دارد و پلاكت‌ها عامل پنهان رخداد بسياري از حملات قلبي هستند. سلول‌هاي التهابي براي تشكيل پلاكت گرفتگي عروق به چربي و كلسترول ملحق مي‌شوند و در نتيجه جريان خون را مسدود كرده و منجر به حمله قلبي مي‌شوند. محققان موسسه «آلرژي و ايمن‌شناسي» سلول‌هاي ايمني موسوم به سلول‌هاي CD4 T را شناسايي كرده‌اند كه حملات التهابي به جداره شريان را موجب مي‌شوند.
اين دانشمندان همچنين دريافتند كه سلول‌هاي ايمني داراي "حافظه" به يادآورنده مولكول آورده شده توسط سلول‌هاي آنتي‌ژن هستند. آنتي‌ژن در واقع يك پروتئين نرمال است كه بدن آن را به عنوان يك عامل خارجي اشتباه مي‌گيرد و در نتيجه يورشي ايمني عليه آن را صورت مي‌دهد كه به التهاب در شريان‌ها مي‌انجامد. اين امر بيانگر آن است كه يك مولفه خودايمني در بيماري قلبي وجود دارد زيرا بيماري‌هاي خودايمني از حمله اشتباهي بدن به سلول‌هاي ايمني ناشي مي‌شود. به گفته كلاوس لي، رهبر ارشد تيم تحقيقاتي، حافظه ايمني اساس پنهان واكسن‌هاي موفق است و اين كه از لحاظ مفهومي امكان طراحي واكسني براي بيماري‌هاي قلبي ممكن است.
دانشمندان در واقع با استفاده از اين كشفيات مي‌توانند يك واكسن "تولروژن" طراحي كنند كه مي‌تواند تحمل بدن براي داشتن اين پروتئين خودي را به منظور توقف حمله التهابي بالا ببرد. چنين واكسن تولروژني به همراه داروهاي كاهش‌دهنده كلسترول موسوم به استاتين مي‌توانند براي كاهش بيماري‌هاي قلبي به كار روند. لي و همكارانش از تكنيك‌هاي تصويربرداري سلول‌هاي زنده حمله‌كننده به سلول‌هاي ايمني در آئورت موش داراي تصلب شريان استفاده كردند. نتايج اين پژوهش در Journal of Clinical Investigation انتشار يافت.

تحقيقات نشان داده افرادي كه ساعت كاري منظم و ثابتي ندارند، بيشتر از افرادي كه در ساعت‌هاي مشخص و منظم روز كار مي‌كنند در معرض خطر سكته قلبي هستند. در واقع كار كردن در شيفت‌هاي شبانه و متفاوت باعث برهم خوردن ساعت طبيعي بدن مي‌شود و بر شيوه زندگي چنين كاركناني تاثير منفي مي‌گذارد. پيش‌تر نيز نشان داده شده بود كاركردن در شيفت‌هاي متفاوت، خطر افزايش فشارخون و ابتلا به بيماري ديابت را همراه دارد. به اين ترتيب محدودكردن تعداد شيفت‌هاي كار در شب مي‌تواند خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي را كاهش دهد. نتايج اين تحقيقات كه در نشريه پزشكي بريتانيا (BMJ) به چاپ رسيده، نشان مي‌دهد كار كردن غيرمنظم باعث 23 درصد افزايش احتمال ابتلا به سكته قلبي، 24 درصد افزايش احتمال ابتلا به عارضه قلبي و 5 درصد افزايش احتمال ابتلا به سكته مغزي مي‌شود. در بخش ديگري آمده افرادي كه در شيفت‌هاي نامنظم كار مي‌كنند، بيش از افرادي كه ساعت‌كاري ثابت و منظم دارند، بدخواب و بدغذا هستند. اين افراد به دليل فعاليت‌ دائمي سيستم عصبي بدن خود دچار اضافه وزن و افزايش كلسترول خون مي‌شوند. براي افرادي كه ناچارند در شيفت‌هاي شب كار كنند، خوردن غذاي مناسب، ترك سيگار و افزايش فعاليت بدني مي‌تواند در حفظ سلامت قلبي بسيار موثر باشد.

براساس گزارشي كه به تازگي منتشر شده، افراد بالاي 60 سال كه تحت جراحي تعويض مفصل هيپ يا زانو قرار مي‌گيرند، به طور قابل‌توجهي در معرض خطر بيشتر حمله قلبي پس از جراحي قرار دارند. محققان در اين مطالعه مدارك پزشكي بيش از 95 هزار فرد دانماركي را بازنگري كردند كه بين سال‌هاي 1998 تا 2008 تحت جراحي تعويض مفصل هيپ يا زانو قرار گرفته بودند. آنها دريافتند يك نفر از هر 200 نفري كه تعويض مفصل هيپ انجام داده بودند، طي 6 هفته پس از جراحي با حمله قلبي مواجه شده و همچنين يك نفر از هر 500 نفري كه تعويض مفصل زانو داشته حمله قلبي را در عرض 6 هفته پس از جراحي تجربه كرده. در مقايسه با افراد همان سن و جنس كه تعويض مفصل نداشته‌اند، اين افراد كه تعويض مفصل هيپ داشته‌اند 25مرتبه بيشتر با احتمال حمله قلبي طي 2 هفته پس از جراحي مواجه هستند. اين احتمال در جراحي مفصل زانو به 30 برابر بيشتر مي‌رسد. عوامل خطر افزايش خطر حمله‌هاي قلبي عبارتند از: سن، جنس، وضعيت اقتصادي، اجتماعي و استفاده از داروهايي كه احتمال حمله‌هاي قلبي را بيشتر مي‌كنند، مانندNSAIDs.

نتايج يك مطالعه كه به تازگي انجام شده نشان مي‏دهد مصرف زياد زرده تخم‏مرغ تاثير بسيار بدي روي رگ‏هاي خوني دارد و خطر ابتلا به بيماري قلبي را افزايش مي‏دهد. نتايج اين مطالعه كه توسط محققان كانادايي انجام شده است، نشان مي‏دهد مصرف زياد زرده تخم‏مرغ باعث تجمع پلاك كاروتيد در رگ‏هاي خوني مي‏شود. پلاك كاروتيد يك ماده مومي است كه باعث مسدودشدن رگ‏هاي خوني مي‏شود و با كاهش جريان خون و افزايش خطر بيماري قلبي - عروقي ارتباط دارد. نتايج اين مطالعه نشان مي‏دهد كه ارتباطي قوي ميان مصرف زياد تخم‏مرغ و تجمع پلاك كاروتيد وجود دارد. محققان در اين مورد گفتند به نظر مي‏رسد مصرف زياد زرده تخم‏مرغ تقريبا به اندازه سيگار كشيدن براي سلامتي بدن ضرر دارد. نتايج اين مطالعه نشان مي‏دهد وسعت تجمع پلاك كاروتيد پس از 40 سالگي افزايش مي‏يابد اما اين افزايش با توجه به سال‏هاي سيگار كشيدن و مصرف زرده تخم‏مرغ زيادتر مي‏شود.

محققان آمريكايي و ايسلندي در بررسي‌هاي خود نشان داده‌اند كه شيوه اسكن ام‌آرآي بسيار بهتر از نوار قلب مي‌تواند سكته‌هاي قلبي بدون نشانه را در انسان شناسايي كند.بسياري از افراد دچار سكته قلبي شده و از آن بي‌خبر هستند. محققان موسسه ملي قلب، ريه و خون مريلند با همكاري محققان ايسلندي 670 فرد را كه بطور تصادفي از ميان مردم ايسلند انتخاب شده‌ بودند به همراه 266 مورد ديگر مبتلا به ديابت در ميانگين سني 76 سال مورد آزمايش قرار دادند.
به گزارش ایسنا، طبق اين پژوهش كه در مجله American Medical Association منتشر شده، اسناد پزشكي اين افراد نشان داده كه 91 مورد يك حمله قلبي را تجربه كرده‌اند اما آزمايشات با ام‌آرآي نشان داد كه 157 مورد ديگر از جمله 72 مبتلا به ديابت از نشانه‌هاي واضح آسيب بافت قلبي در برخي نقاط در اثر يك سكته قلبي بي‌نشانه برخوردار بودند. اين درحاليست كه شيوه نوار قلبي تنها 46 مورد را شناسايي كرده بود كه در اين ميان 15 مورد بيمار ديابتي بودند. افرادي كه پيش از اين با سكته قلبي شناسايي نشده بودند، از درمانهايي مانند آسپرين براي كاهش لخته شدن خون يا استاتين براي كاهش كسلترول خون برخوردار نمي‌شدند. در مقايسه با افرادي كه سكته قلبي نداشته‌اند، افراد داراي اين سابقه از تجمع كلسيم بيشتري در عروق كرونر برخوردار بودند كه از نشانه‌هاي اوليه بيماري قلبي است و مي‌تواند طي شش سال باعث مرگ بيمار شود.

امروزه پزشكان به خوبي مي‌توانند خطر حمله قلبي را در افراد سالم پيشگويي كنند، اما يك مطالعه جديد نشان مي‌دهد آنها قادر خواهند بود اين كار را با دقت بيشتري در افراد با بالاترين خطر انجام دهند، فقط اگر نتايج اسكن كلسيم عروق كرونر را به معيارهاي خود بيفزايند. اين تست كه با استفاده از سي‌تي‌اسكن انجام مي‌شود، ميزان كلسيم را در عروق خوني افراد مي‌سنجد. اين مقياس مي‌تواند مجددا 25 درصد افراد را با دقت بيشتري از نظر ميزان خطر براي يک دوره 10 ساله طبقه‌بندي كند و آنها را به سطح بالاتر يا پايين‌تر بفرستد. به اين ترتيب افرادي كه به نظر مي‌رسد از نظر خطر بيماري قلبي آسيب‌پذيرتر هستند، درمان‌هاي سخت‌تري را دريافت خواهند كرد اما افرادي كه با خطر كم تشخيص داده مي‌شوند، مي‌توانند به تغييرات مثبت در رژيم غذايي و شيوه زندگي بسنده كنند تا سالم بمانند. البته هميشه چالشي بزرگ پيش روي پزشكان قرار دارد و آن اين است كه آيا افرادي كه در گروه خطر متوسط از نظر نمره خطر فرامينگهام قرار دارند، بايد به طور جدي با داروهاي پايين‌آورنده كلسترول يا داروهاي كنترل‌كننده فشارخون تحت درمان قرار گيرند يا بهتر آن است كه تنها شيوه زندگي و رژيم غذايي‌شان را تغيير دهند و از دارودرماني بپرهيزند، بنابراين اگر راهي باشد كه بتوان بيماران را دقيق‌تر طبقه‌بندي و ميزان خطرشان را با دقت بيشتري محاسبه كرد، شايد بتوان در مورد برنامه درماني آنها هم تصميم صحيح‌تري گرفت.
به گزارش سپید، در اين مطالعه يك گروه تحقيقاتي بيش از 6800 فرد سالم ميانسال را در نظر گرفته و نمره فرامينگهام آنها را محاسبه كردند. سپس مجددا 6 آيتم ديگر را در آنها مورد ارزيابي قرار دادند: كلسيم عروق كرونر، ضخامت عروق كاروتيد، نسبت فشارخون بين اندام تحتاني و بازو، قابليت ارتجاعي عروق خوني، ماركر التهابي CRP و سابقه خانوادگي بيماري قلبي. حدود 1300 نفر با ميزان خطر متوسط تشخيص داده شدند (بدون ديابت). پس از كامل كردن 6 تست ذكر شده در بالا، اين افراد به مدت 5/7 سال پيگيري شدند. در طول زمان از ميان آزمون‌هاي فوق، نمره كلسيم عروق كرونر قوي‌ترين معيار مستقل براي بهبود پيش‌بيني خطر بيماري قلبي بود. تشخيص كلسيم در قلب كه نشانه اوليه از تشکيل پلاك است، مي‌تواند راهي كمك‌كننده براي تشخيص افراد با بيشترين خطر باشد. البته هنوز معلوم نيست آيا بايد براي همه افرادي كه در گروه خطر متوسط فرامينگهام قرار مي‌گيرند اسكن كلسيم كرونر انجام شود يا نه زيرا سي‌تي‌اسكن خود دوز كمي از رادياسيون را مي‌تاباند و گران‌قيمت است و هنوز زود است بگوييم مزاياي انجام آن به خطرهاي احتمالي‌اش رجحان دارد. به همين دليل دستورالعمل‌هاي جديد تصميم نهايي را به خود پزشك واگذار مي‌كنند تا خود تصميم بگيرد براي پي‌ريزي برنامه‌درماني بيمار به انجام اين تست نياز هست يا نه. در هر صورت در سال‌هاي آتي مشخص مي‌شود نقش تست كلسيم كرونر چه جايگاهي در برنامه درماني بيماران ايفا مي‌كند.

براساس گزارش جديد محققان تست حساسي براي تشخيص حمله قلبي معرفي شده که مي‌تواند تشخيص اين عارضه را در مدت يک ساعت امکان‌پذير کند، به اين ترتيب نياز به پايش طولاني‌مدت 3 بيمار از هر 4 بيماري که با درد قفسه‌ صدري به اورژانس مراجعه مي‌کنند، رفع خواهد شد. محققان اين مطالعه تستي را پيشنهاد مي‌کنند که با حساسيت بيشتري تغييرهاي مارکرهاي بيوشيميايي استاندارد را در سکته ميوکارد غربال مي‌کند و به بيماران کمک مي‌کند سريع‌تر از بخش اورژانس مرخص شوند. در اين صورت در وقت و هزينه صرفه‌جويي قابل‌توجهي خواهد شد. اين مارکر جديد که «تروپونين قلبي فوق‌العاده حساس (hs-cTn)» ناميده مي‌شود، تشخيص زودهنگام انفارکت ميوکارد حاد را امکان‌پذير مي‌سازد. البته هنوز کاملا مشخص نيست که پزشکان چگونه از اين مارکر در کار بالين خود استفاده کنند، خصوصا آنکه اين احتمال وجود دارد نتايج مثبت براي وضعيت‌هاي ديگر با اين مارکر بيشتر شود. به اين ترتيب الگوريتمي براي کمک به پزشکان جهت تشخيص انفارکت حاد ميوکارد طراحي و اعتبارسنجي شده است.

محققان سوئدي در حال آزمايش واكسني هستند كه با كاهش رسوب چربي در عروق خوني باعث پيشگيري از حملات قلبي مي‌شود. روش‌هاي درماني فعلي براي پيشگيري از حملات قلبي شامل داروهايي براي كاهش ميزان كلسترول و فشار خون افراد است، اما محققان دانشگاه «لوند» سوئد نخستين گروهي هستند كه در تحقيقات خود عامل زمينه‌اي بيماري قلبي را هدف قرار داده و با توليد اين واكسن به دستاورد بزرگي براي پيشگيري از حملات قلبي دست مي‌يابند. اين روش درماني شامل تحريك سيستم ايمني براي توليد آنتي بادي است و آزمايشات صورت گرفته بر روي موش‌ها نشان مي‌دهد، اين واكسن تا 70 درصد رسوب چربي در عروق خوني را كاهش مي‌دهد. رسوب چربي در عروق خوني باعث تنگ شدن سرخرگ‌ها و افزايش فشار در زمان پمپاژ خون مي‌شود.
پروفسور «پيتر وايسبرگ» مدير بنياد قلب انگليس نتايج دستاورد محققان سوئدي را بسيار اميدوار كننده عنوان مي‌كند. با اثربخش بودن نتايج تحقيقات اوليه، محققان در انتظار دريافت مجوز براي آغاز تحقيقات باليني هستند. واكسن دوم كه به شكل اسپري بيني توليد شده است، در حال طي كردن مراحل آزمايش بر روي 144 بيمار مبتلا به بيماريهاي قلبي در آمريكا و كاناداست. پروفسور «جان نيلسون» متخصص قلب و عروق دانشگاه «لوند» امكان دريافت مجوز اين دارو براي عرضه به صورت واكسن‌هاي موجود را بعيد عنوان مي‌كند. اين دارو احتمالا به دو صورت واكسن يا اسپري بيني تا پنج سال آينده به بازار عرضه خواهد شد.

 يک مطالعه جديد که به‌ تازگي در نشريه معتبر JAMA به چاپ رسيده، نشان مي‌دهد زناني که دچار حمله قلبي مي‌شوند، به احتمال بيشتري در بيمارستان به علت اين بيماري فوت خواهند کرد. از سويي آنها با احتمال کمتري درد قفسه‌سينه خواهند داشت، بنابراين محققان معتقدند نبود اين علايم مي‌تواند باعث تاخير در شروع درمان شود و به همين دليل 15 درصد زناني که دچار حمله قلبي مي‌شوند در بيمارستان مي‌ميرند (در مقايسه با 10 درصد مردان). اين مطالعه، بيش از يک ميليون نفر را تحت بررسي و پيگيري داشته و نتايج خود را بر اين اساس اعلام کرده است. به گزارش سپید، پژوهشگران اين مطالعه از علامت درد فک به عنوان يکي از علايم حمله قلبي در زنان ياد مي‌کنند و از بيماراني نام مي‌برند که با پاي خود و تنها به علت درد دندان به بيمارستان مراجعه مي‌کنند، اما در بررسي‌هاي بيشتر به MI وسيع در آنها برخورد مي‌شود. براساس توصيه‌هاي انجمن قلب آمريکا، زنان مبتلا به حمله قلبي بدون درد قفسه‌سينه ممکن است دچار تنگي‌نفس، استفراغ، سبکي‌سر و درد در پشت يا فک خود شوند. بنابراين توجه به اين علايم در زنان حياتي است.

یک مطالعه جدید نشان می دهد دمای پایین، فعالیت فیزیکی نیاز بدن به اکسیژن را افزایش می دهد. پژوهشی جدید نشان می دهد تنفس هوای سرد و انجام برخی فعالیت های فیزیکی مثل برف پارو کردن، تقاضا بدن به اکسیژن را افزایش می دهد و این امر ممکن است افراد مبتلا به بیماری های قلبی را در معرض خطر بیشتری حمله یا مرگ قلبی قرار دهد. لارنس سینووی، مدیر موسسه قلب و عروق دانشکده پزشکی در ایالت پنسیلوانیا، گفت: این مطالعه می تواند به ما کمک کند تا درک کنیم که چرا هوای سرد محرک و شروع حوادث قلبی است. اگر شما برخی از انواع فعالیت های ایزومتریک را در هوای سرد انجام می دهید، قلب شما در حال انجام کار بیشتر و در نتیجه مصرف اکسیژن بیشتر است. محققان با استفاده از آزمونی موسوم به فشردن، دست به بررسی عملکرد قلب و ریه از افراد بزرگسالان سالم در سنین 20 و 60 سال در حالی آنها در معرض درجه حرارت پایین و هوای سرد و همچنین هوای معمولی بودند، پرداختند. گفتنی است در این تست شرکت کنندگان با دست فشار وارد می کنند و این حرکتی شناخته شده برای افزایش فشار خون می باشد.
محققان اختلاف در عرضه و تقاضا اکسیژن در بطن چپ شرکت کنندگان هنگامی که در معرض هوای سرد در طی ورزش قرار گرفتند، مشاهده کردند. گفتنی است بطن چپ بخشی از قلب است که خون اکسیژن دار را دریافت می کند. آنها اشاره کردند که چون قلب شرکت کنندگان سالم بودند، آنها قادر بودند تا این تغییرات را جبران کنند و به درستی کار خود را ادامه دهند. در صورتی که افراد مبتلا به بیماری های قلبی، با این حال، ممکن است قادر به ادامه ی فعالیت با وجود افزایش تقاضا برای اکسیژن نباشند. متیو مولر، فوق دکترا در موسسه قلب و عروق  ایالت پن گفت که این نتایج با آنچه ما انتظار داشتیم در یک راستا بود. "ما فکر می کنیم که با تنفس هوای سرد نیاز به اکسیژن در قلب بالاتر خواهد بود و تامین اکسیژن دچار کمی اختلال شود". به گزارش ایسنا، این پژوهش که در مجله Journal of Applied Physiology and The American Journal of Physiology, Heart and Circulatory Physiology منتشر شد می تواند توضیحی برای افزایش تعدادحملات قلبی مرگبار در زمستان باشد.

پزشكان در يك مطالعه جديد هشدار دادند هرچه مدت زمان ابتلا به ديابت طولاني‌تر باشد، خطر سكته در فرد مبتلا به ديابت بيشتر مي‌شود. كارشناسان مركز پزشكي دانشگاه كلمبيا بعنوان بخشي از مطالعه مانهاتان شمالي 3 هزار و 298 داوطلب با ميانگين سني 69 سال را كه هرگز سابقه سكته نداشتند، تحت مطالعه قرار دارند. تقريبا 22 درصد از اين شركت كنندگان در آغاز آزمايشات به ديابت نوع دوم مبتلا بودند. پس از گذشت تقريبا 9 سال به تعداد مبتلايان به ديابت 10 درصد ديگر افزوده شد. اين كارشناسان پس از در نظر گرفتن ساير عوامل تاثيرگذار مثل سن، سابقه استعمال دخانيات، فعاليت بدني، سابقه بيماري قلبي، فشار خون و كلسترول اعلام كردند كه در مقايسه با افرادي كه هرگز به ديابت مبتلا نبوده‌اند احتمال بروز سكته در اشخاصي كه كمتر از 5 سال، بين 5 تا 10 سال و بالاخره 10 سال يا بيشتر سابقه ابتلا به ديابت داشته‌اند به ترتيب 70 درصد، 80 درصد و نيز سه برابر افزايش پيدا مي‌كند. «ميشل ال كانيد» نويسنده اصلي اين مطالعه و دستيار رييس مركز پزشكي دانشگاه كلمبيا در اين باره گفت: اين يافته تاكيدي بر طبيعت مزمن بيماري ديابت و اين واقعيت است كه بيماري فوق به مرور زمان به عروق خوني آسيب مي‌رساند. به گزارش ایسنا، طبق آمار انجمن ديابت آمريكا، در حال حاضر نزديك به 26 ميليون نفر در اين كشور به ديابت مبتلا هستند. جزئيات بيشتر اين مطالعه در مجله انجمن قلب آمريكا گزارش شده است.

پزشكان آمريكايي در يك مطالعه جديد هشدار دادند مصرف دائمي نوشابه‌هاي رژيمي غيرالكلي خطر احتمالي سكته مغزي و حمله قلبي را به ميزان قابل توجهي افزايش مي‌دهد. ‌اين نوشابه‌ها در واقع موجب مرگ و نابودي عروق خوني مي‌شوند. دكتر هانا گاردنر و دستياران وي در دانشكده پزشكي ميلر در دانشگاه ميامي و دانشگاه كلمبيا با مطالعه روي 2 هزار و 564 شرت كننده در مطالعات انستيتو ملي سلامت آمريكا به اين نتايج دست يافته‌اند. به گزارش ایسنا، دكتر گاردنر تاكيد كرد اين در حالي است كه مصرف نوشابه‌هاي غيرالكلي معمولي و ملايم كه رژيمي نيستند در افزايش اين خطر تاثير ندارد و تهديدي براي سلامت عروق به حساب نمي‌آيد. شرح اين مطالعه در مجله طب داخلي عمومي منتشر شده است.

جدیدترین یافته های پزشكی حاكی از آن است كه نوشیدن روزانه سه فنجان چای سیاه می تواند خطر بروز سكته قلبی را تا 60 درصد كاهش دهد. به گزارش ساینس دیلی، محققان معتقدند چای سیاه به دلیل داشتن آنتی اكسیدان های مفید می تواند به پیشگیری از سكته قلبی و همچنین دیابت نوع 2 كمك كند. دانشمندان ادعا می كنند مصرف منظم چای می تواند از بروز لخته های خونی مسدود كننده رگها جلوگیری كرده، فشار خون را كنترل كند و مانع از انقباض خطرناك رگها و كند شدن جریان خون شود. تمامی این سه وضعیت می تواند موجب بروز سكته قلبی كشنده شود چرا كه رگهای خونی اكسیژن رسان به ماهیچه های قلبی مسدود می شوند. پژوهشگران با بررسی 40 مقاله تحقیقاتی به ارتباط نوشیدن چای سیاه و پیشگیری از بیماری ها پی بردند.
محققان می گویند خطر بروز بیماری های قلبی در افرادی كه روزانه سه تا شش فنجان چای می نوشند در مقایسه با افرادی كه چای نمی نوشند 30 تا 57 درصد كاهش می یابد. دانشمندان وجود فاكتورهای مفید در چای مانند آنتی آكسیدان 'فلاونوئید ها'، 'تیانین' كه به كنترل فشار خون كمك می كند، 'تولید منظم اكسید نیتریك' كه بر روی عملكرد رگها موثر است و 'مهار كننده تجمع پلاكت ها' را از جمله اثرات مثبت چای بر سلامتی می دانند. این پژوهشگران تاكید كردند شواهدی مبنی بر ارتباط بین مصرف چای سیاه با كاهش خطر بروز دیابت نوع دو با مصرف روزانه یك تا پنج فنجان چای یافته اند. نتایج این بررسی ها در نشریه Nutrition Bulletin. انگلیس منتشر شده است.

زناني كه در سمت چپ بدن دچار سرطان سينه مي‌شوند و با پرتودرماني تحت درمان قرار مي‌گيرند، بيشتر در معرض حمله قلبي هستند چون اين شيوه درمان، موجب تنگ شدن عروق سرخرگي مي‌شود كه به قلب منتهي مي‌شوند. به گزارش ايسنا، در اين مطالعه كه از سوي متخصصان سوئدي صورت گرفته معلوم شد خطر تنگ شدن عروق كرونري در زناني كه سينه سمت چپ آنها دچار تومور سرطاني مي‌شود و تحت پرتودرماني قرار مي‌گيرد، 4 برابر بيشتر است. به گزارش سايت اينترنتي هلت دي نيوز، دكتر گريگر نيلسون از دپارتمان اونكولوژي، راديولوژي و ايمونولوژي باليني در بيمارستان دانشگاه اوپسالا در اين باره متذكر شد: ما توصيه مي‌كنيم كه عروق كرونري بعنوان اعضاي آسيب پذير در برابر پرتو درماني در نظر گرفته شوند و تا حد امكان تلاش شود كه از تماس آنها با تشعشعات جلوگيري شود. شرح اين آزمايش در مجله اونكولوژي باليني منتشر شده است.

این سمپوزیوم در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۹۰ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در مرکز قلب تهران برکزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل مقایسه روشهای پرفیوژن دارویی و مکانیکی، نقش داروهای مهارکننده پلاکتی و ضد انعقاد در Primary PCI، ملاحظات تکنیکی Vascular access ، بالون آنژیوپلاستی، انواع استنتها و مقایسه آنها، برخورد مکانیکی با ترومبوس ، انواع و وسایل ترومبوساکشن و ترومبکتومی و Embolic protection، Primary PCI در شوک کاردیوژنتیک Malt vessel dieses، حمایت گردش خون در Primary PCI، Primary PCI in cardiac arrest می باشد.

اطلاعات بیشتر