پزشکی بالینی

نتایج یک تحقیق نشان می دهد که پیاده روی موجب بهبود علائم بیماری پارکینسون می شود. محققان دانشگاه «آیوا» در آمریکا متوجه شدند، افراد مبتلا به پارکینسون خفیف که مرتب پیاده روی می کنند، عملکرد حرکتی بدن، حالت روحی، خستگی و برخی ابعاد توانایی فکری آنها بهبود می یابد. دکتر «ارگون یوسی» از دانشگاه آیوا گفت: نتایج این تحقیق نشان می دهد که پیاده روی یک روش سالم و راحتی برای بهبود علائم بیماری پارکینسون و کیفیت زندگی ارائه می دهد.
نتایج این تحقیق که در مجله «نورولوژی»(Neurology) منتشر شده، نشان داد که پیاده روی عملکرد حرکتی بدن و حالت روحی را 15 درصد، توجه را 14 درصد و خستگی را 11 درصد بهبود می بخشد. پارکینسون بعد از بیماری آلزایمر، معمول ترین بیماری مخرب اعصاب به حساب می آید که فرد مبتلا به آن به تدریج توانایی جسمانی خود را از دست داده و در صورت عدم مراقبت و انتخاب راهکار مناسب، هر لحظه بر شدت آن افزوده می شود. بیماری پارکینسون اکنون درمان قطعی ندارد اما فعالیت های روزانه و تمرینات ورزشی از عواملی هستند که می توانند مشکلات ناشی از وجود این بیماری را تا حد امکان کاهش داده و قوای جسمانی فرد مبتلا را بطور نسبی متعادل سازد.

نتایج مطالعه محققان دانشگاه استنفورد آمریکا نشان می دهد که پیاده روی روزانه نه تنها باعث کاهش وزن می شود بلکه میزان خلاقیت فکری را تا 60 درصد افزایش می دهد. محققان دانشگاه استنفورد کالیفرنیا آمریکا در این مطالعه سطح خلاقیت را در افراد حین پیاده روی و هنگام نشستن اندازه گرفتند. آنها متوجه شدند که نتیجه خلاقیت حین راه رفتن به طور متوسط 60 درصد افزایش می یابد. بسیاری از افراد و شخصیت های موفق گفته اند که بهترین ایده ها موقع راه رفتن به مغزشان خطور می کند، به همین دلیل افرادی مانند استیو جابز بنیانگذار شرکت اپل و مارک زاکربرگ موسس فیس بوک، بسیاری از جلسات کاری خود حین پیاده روی برگزار کردند. اکنون نتایج مطالعه دکتر مارلی اوپزو و دکتر دانیل شاوارتز در دانشکده تحصیلات تکمیلی استندفورد آمریکا دلایل این امر را به صورت شفافتری مشخص کرده است. نتایج این مطالعه در مجله Experimental Psychology منتشر شده است. 
براین اساس ، بروز خلاقیت در فرد بستگی به مکان راه رفتن ندارد به عبارت دیگر پیاده روی در محیط بسته یا باز اثر مشابهی در بروز خلاقیت فکری دارد. محققان همچینن دریافتند که در مقایسه با نشستن، راه رفتن چه در داخل خانه بر روی تردمیل رو به یک دیوار خالی و یا پیاده روی در خارج از منزل در هوای تازه ( فعالیت هوازی) باشد، منجر به افزایش دو برابری واکنش های خلاقانه می شود. محققان این پژوهش همچنین می گویند: نتایج این مطالعه آن قدر روشن است که حتی اگر افراد پس ازمدتی راه رفتن به یکباره بنشینند( که معمولا در تمرین های ورزشی در مورد این حرکت نکوهش شده است) این سکون ناگهانی تاثیری در نتایج خلاقیت افراد ندارد.

تحقیقات نشان می‌دهد: پیاده‌روی، ورزشی مناسب برای بیماران کلیوی است. تحقیقات جدید حاکی از آن است که پیاده‌روی منجر به افزایش ایمنی و کاهش التهاب در بیماران کلیوی می‌شود. این اثرات باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی و فواید مفید در بیماران کلیوی است. ژائو ویانا استاد دانشگاه لافبورو در انگلستان اظهار کرد: ضعف سیستم ایمنی، ابتلا به عفونت را در بدن افزایش می‌دهد و این در حالی است که این ضعف منجر به آسیب رگ‌های خونی و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی می‌شود.
در این تحقیق، تیم بریتانیایی بر روی گروهی از مبتلایان به بیماری کلیوی بررسی انجام دادند و آن‌ها برای پنج بار در هفته به مدت 6 ماه روزی 30 دقیقه پیاده روی کردند. محققان به این نتیجه رسیدند که پیاده‌روی منجر به افزایش توانایی سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت می‌شود و این در حالی است که التهاب را نیز کاهش می‌دهد. یافته‌های این تحقیق در مجله Nephrology منتشر شده است.

گام‌های سریعتر در پیاده‌روی تاثیر بیشتری برای سلامتی قلب دارند. این نتایج بر اساس تحلیل جدید تحقیقات بهداشت ملی پیاده‌روی امریکا با بررسی هزاران زن و مرد که به طور منظم از سال 1998 ورزش می‌کردند، اعلام شده است. پل تی ویلیامز، متخصص آمار در آزمایشگاه ملی لاورنس برکلی با بررسی سرعت راه رفتن و سوابق ثبت شده فوت شرکت کنندگان در این تحقیق اعلام کرد: افرادی که به آهستگی پیاده روی می‌کردند (1.6 کیلومتر در 17 دقیقه) نسبت به 2000 شرکت کننده دیگر که به طور متوسط 1.6 کیلومتر را در 13.5 دقیقه می‌پیمودند، طی این تحقیق فوت کردند. در واقع در افرادی که پیاده روی آهسته دارند، 18 درصد بیشتر احتمال فوت به دلیل مشکلات قلبی و زوال عقل رخ می‌دهد.
همچنین در این تحقیق مشخص شد سرعت پیاده روی زنان بیشتر از مردان بود. بر اساس یافته‌های این تحقیق، میزان مرگ ومیر در میان افرادی که به آهستگی پیاده روی می‌کردند، حتی اگر آنان دستورالعمل‌های ورزشی استاندارد را رعایت می‌کردند بیشتر بود. به طور کلی برای اهداف درمانی افراد باید 30 دقیقه در بیشتر روزهای هفته فعالیت داشته باشند و افرادی که پیاده روی می‌کنند با سرعت نسبتا زیاد هر 1.6 کیلومتر را در 15 تا 16 دقیقه بپیمایند. نتایج این تحقیق در نشریه علمی PLOS ONE منتشر شده است.

پژوهشی جدید نشان می‌دهد تنها با پیاده‌روی دو هزار قدم اضافی در روز، خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی در افرادی که به اصطلاح دچار عدم تحمل گلوکوز هستند، کاهش می‌یابد. طی این پژوهش 9 هزار و 300 بزرگسال مبتلا به عدم تحمل گلوکوز موسوم به (IGT) که به بیماری قلبی عروقی مبتلا بوده یا در خطر ابتلا به آن قرار داشتند، از سراسر دنیا مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی این افراد برنامه‌های اصلاح سبک زندگی برای کاهش وزن و همچنین انجام ورزش منظم را دریافت کردند؛ علاوه بر این در ابتدا و انتهای آزمایش نیز برنامه‌های گام شمار برای تمامی افراد در نظر گرفته شد.
نتایج نشان می‌داد افرادی که علاوه بر برنامه‌ریزی‌های طرح شده، روزانه دو هزار قدم یعنی حدود 20 دقیقه پیاده روی در روز را به برنامه خود اضافه کردند، حدود هشت درصد خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را برای خود کاهش دادند. عدم تحمل به گلوکز (IGT) یک عارضه پیش‌دیابتی است که با مقاومت به انسولین و افزایش خطر بیماری‌های قلبی- عروقی همراه است. فرد مبتلا به اختلال تحمل گلوگز ممکن است سال‌ها در این حالت بماند،‌ پیش از آنکه به دیابت نوع 2 مبتلا شود. حدود 344 میلیون نفر در جهان به (IGT) مبتلا هستند که پیش بینی می‌شود تا سال 2030 به 427 میلیون نفر برسد. این پژوهش در مجله «The Lancet» منتشر شده است.

بر اساس پژوهشی که توسط انجمن سرطان آمریکا منتشر شده است، بزرگسالان با حداقل 150 دقیقه فعالیت با شدت متوسط یا 75 دقیقه فعالیت با شدت شدید در هر هفته، که ترجیحا در طول هفته به صورت متناوب انجام می‌شود، می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک کنند. یک مطالعه بزرگ که نتایج آن اخیرا در مجله «اپیدمیولوژی سرطان، شاخص‌های زیستی و پیشگیری» منتشر شده است، پیاده روی با کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان در زنانی که به سن یائسگی رسیده‌اند در ارتباط بود.
این یافته‌ها از شواهد ارتباط ورزش منظم با کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان خبر می دهد. علاوه بر این، نقش ورزش با فعالیت هر دو گیرنده استروژن سرطان، گیرنده استروژن مثبت و منفی، در ارتباط بود. محققان می‌گویند: در نزدیک به نیمی از زنان در این مطالعه، راه رفتن تنها فعالیت‌های تفریحی آنان بود و از این تعداد، آنهایی که 7 ساعت یا بیشتر در هفته راه می‌رفتند به میزان 14 درصد کمتر، در مقایسه با همتایان که تنها 3 ساعت یا کمتر از یک هفته راه می‌رفته‌اند، به سرطان پستان مبتلا شده‌اند.
به گفته این محققان، یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد زنانی که فعالیت‌هایی مانند راه رفتن یا ورزش‌هایی دیگر با شدت بیشتر انجام داده‌اند، در مقایسه با زنانی که حداقل فعالیت را داشته‌اند، 25 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارند. فعالیت‌هایی با شدت متوسط در سطح پیاده‌روی سریع، شنا و ورزش‌های هوازی مانند ایروبیک موجب فعالیت شدید سیستم قلبی عروقی، کاهش میزان کلسترول و کاهش خطر ابتلا به سرطان می‌شود.

با توجه به تحقیقات جدید انجام شده در اسپانیا، زنانی که حداقل سه ساعت در هفته پیاده‌روی می‌کنند کمتر احتمال دارد نسبت به کسانی که کمتر پیاده روی می‌کنند یا هیچ پیاده‌روی ندارند، دچار سکته مغزی شوند. زنانی که به مدت 210 دقیقه در هفته یا بیشتر پیاده‌روی سریع دارند نسبت به زنان غیر فعال خطر ابتلا به سکته مغزی در آنها کمتر است. خوزه ماریا هورتا نویسنده مقالات بهداشتی منطقه مورسیا در اسپانیا و همکارانش، از 33،000 مرد و زن برای این مطالعه استفاده کردند و این افراد به پرسشنامه‌های فعالیت بدنی یک بار دراواسط سال 1990 به عنوان بخشی از یک پروژه بزرگ اروپا پاسخ دادند و به دو گروه از نظر جنس، نوع ورزش و زمان کل ورزش در هر هفته تقسیم شدند.
در طول 12 سال پیگیری در مجموع 442 مورد سکته مغزی در زنان و مردان رخ داد. هورتا گفت: زنانی که به‌طور منظم پیاده روی داشتند در مقایسه با گروه غیر فعال 43 درصد کاهش در سکته مغزی داشتند. علی رغم کنترل‌های اخیر در سکته مغزی با کنترل فشار خون و مبارزه با استعمال دخانیات، سازمان بهداشت جهانی پیش‌بینی می‌کند همچنان که جمعیت در حال پیرترشدن است موارد سکته مغزی نیز افزایش خواهد یافت. پزشکان حداقل 150 دقیقه یا دو ساعت و نیم ورزش با شدت متوسط مانند پیاده‌روی سریع در هر هفته را توصیه می‌کنند.

محققان انگليسي با انجام تحقيقاتي دريافتند پياده روي تا محل كار۴۰ درصد خطر ابتلا به ديابت را كاهش مي دهد. متخصصان كالج امپريال و دانشگاه لندن بين سال هاي ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ ، با تحقيق روي ۲۰ هزار انگليسي به اين نتيجه رسيدند كه دوچرخه سواري، پياده روي و استفاده از وسايل حمل و نقل عمومي با كاهش وزن همراه است و خطر ابتلا به ديابت را كاهش مي دهد. در مقابل استفاده از تاكسي و خودرو شخصي براي رسيدن به محل كار، اضافه وزن به دنبال مي آورد.
محققان دريافتند احتمال ابتلا به ديابت نوع ۱ و ۲ در كساني كه پياده به سر كار مي روند كاهش مي يابد. همچنين خطر افزايش فشار خون نيز در اين افراد تا ۱۷ درصد كاهش را نشان مي دهد. به گفته محققان خطر ابتلا به ديابت در كساني كه با دوچرخه به محل كار خود مي روند نيز نسبت به ماشين سواران به نصف كاهش مي يابد. فشارخون بالا، ديابت و اضافه وزن كه همگي از دلايل بيماري هاي قلبي به شمار مي رود، بزرگترين عامل مرگ و مير در انگليس محسوب مي شود. هرساله ۳ ميليون نفر در اين كشور به ديابت مبتلا مي شوند كه اين ميزان يك بيستم كل جمعيت را شامل مي شود.
محققان مي گويند كه آمار مبتلايان به ديابت نوع دو به شدت با اضافه وزن و چاقي در ارتباط است.  براساس نتايج اين تحقيقات، از ميان كساني كه با وسايل نقليه اي چون خودرو ، موتورسيكلت و تاكسي به محل كار خود مي روند، ۱۹ درصد چاق محسوب مي شوند. ولي در مقابل از ميان موتورسواران تنها ۱۳ درصد و از ميان كساني كه پياده مي روند تنها ۱۵درصد چاق هستند. نتايج اين تحقيقات كه در نشريه Preventive Medicine به چاپ رسيده است. 

مطالعه محققان انگلیسی و کانادایی نشان می‌دهد که هرچه مردان مسن بیشتر پیاده روی کنند، سلامت روحی و روانی بیشتر و کیفیت زندگی بهتری را به دست خواهند آورد. دکتر "جف والنس" از دانشگاه آتاباسکا کانادا و سرپرست این پژوهش می‌گوید: امروزه با افزایش بیماری‌های مزمن، دیابت و قلبی و عروقی، سلامت مردان به یک نگرانی تبدیل شده و به ویژه سلامت مردان مسن نیز مورد غفلت قرار گرفته است. طی این تحقیق که از نخستین مطالعات دقیق بر تاثیر پیاده روی در کیفیت زندگی مردان مسن است، 385 مرد بالای 55 سال مورد بررسی قرار گرفت. 69 درصد از این افراد دچار اضافه وزن و 19 درصد نیز مبتلا به چاقی مفرط بودند.
به منظور این پژوهش تمام سالمندان به مدت سه روز متوالی گام شمار پوشیدند. پروفسور "نانت موتری" از دانشگاه ادینبورگ می‌گوید مردانی که بیشترین میزان پیاده‌روی را از خود نشان داده بودند در مقایسه با سایرین کیفیت مطلوب‌تری از زندگی را هم از نظر سلامت روانی و جسمی گزارش دادند. وی در ادامه خاطرنشان کرده است که پیاده‌روی عادی در روز هم می‌تواند تاثیر مثبت خود را بگذارد اما هرچه این میزان بیشتر باشد، برای سلامت آنان بهتر خواهد بود. این پژوهش در مجله "American Journal of Health Promotion" منتشر شده است.

گروهي از متخصصان سلامت و تغذيه در انگليس اعلام كردند اگر سر كار دچار ولع و اشتياق شديد به خوردن شكلات مي‌شويد، مي‌توانيد با يك پياده روي 15 دقيقه‌اي اين ميل زياد را تا 50 درصد كاهش دهيد. دكتر آدريان تيلور در دانشگاه انگليسي اگزستر پس از مطالعه روي 78 داوطلب كه مصرف كننده مداوم شكلات هستند به اين نتايج دست يافت. اين آزمايشات معلوم كرد كارمنداني كه قبل از رفتن به محل كار و آغاز فعاليت‌هاي شغلي روزانه ورزش مي‌كنند تمايلشان به خوردن شكلات به عنوان تنقلات تا 50 درصد كاهش پيدا مي‌كند و به مصرف قطعه كوچكي از اين خوردني در طول روز قناعت مي‌كنند. به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، دكتر تيلور در اين مقاله كه در مجله «اشتها» منتشر شده تصريح كرد: ما اغلب احساس مي‌كنيم كه اين تنقلات به ما انرژي مي‌دهند، كمك مي‌كنند تا با استرس خود در محل كار و با كسالت و بي حوصلگي خود مقابله كنيم اما اين روش اغلب تاثير مفيدي ندارد در حالي كه مطالعه جديد تاييد مي‌كند كه يك پياده روي كوتاه مي‌تواند نياز شما را به خوردن اين تنقلات كه عامل چاقي و بيماري در بلندمدت هستند، تعديل كند و درعين حال از استرس شما هم مي‌كاهد.