پزشکی بالینی

محققان مکزیکی آزمایش پوستی را ابداع کرده‌اند که ممکن است بتواند دانش بهتری در مورد بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون ارائه کند. تحقیقات محققان دانشگاه سن‌لوئیس پوتوسی نشان داد که بیوپسی‌های پوستی می‌توانند برای شناسایی سطوح افزایش‌یافته پروتئین‌های غیر عادی که در دو بیماری آلزایمر و پارینسون متداول هستند، بکار گرفته شوند. 
 به گفته محققان، تاکنون تأیید پاتولوژی بدون بیوپسی مغزی ممکن نبود، از این رو بیماری‌ اغلب تا پس از پیشرفت، ناشناخته می‌ماندند. دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که از آنجایی که پوست در جنین از منشا مشابهی با بافت مغز برخوردار است، ممکن است بتواند همان پروتئین‌های غیرعادی را نیز نشان بدهد. آزمایش جدید به ارائه یک نشانگر زیستی بالقوه می‌پردازد که ممکن است بتواند به پزشکان در شناسایی و تشخیص زودهنگام این بیماری‌ها کمک کند. 
 محققان برای این تحقیق، از پوست 20 بیمار مبتلا به آلزایمر، 16 مبتلا به پارکینسون و همچنین 17 مبتلا به زوال عقل که با بیماری‌های دیگر ایجاد شده بود، نمونه‌برداری کرده و آن‌ها را با پوست 12 فرد سالم در گروه سنی مشابه مقایسه کردند. محققان این نمونه‌های پوستی را برای تشخیص وجود انواع خاص پروتئین‌های تغییریافته در آن‌ها که می‌تواند نشانه ابتلای فرد به آلزایمر یا پارکینسون باشد، آزمایش کردند. این بیماران در مقایسه با مبتلایان به زوال عقلی ناشی از بیماری‌ها دیگر و همچنین افراد سالم، از هفت برابر سطوح بالاتر پروتئین تائو برخوردار بودند. مبتلایان به پارکینسون همچنین نسبت به سایر گروهها از هشت برابر سطوح بالاتر پروتئین Alpha-synuclein برخوردار بودند. 
 بیماری آلزایمر به عنوان ششمین عامل مرگ‌ومیر در آمریکا شناخته شده و 5.4 میلیون نفر در این کشور اکنون به این بیماری مبتلا هستند. بیماری پارکینسون نیز یک میلیون آمریکایی را مبتلا کرده و حداقل 60 هزار مورد جدید در سال به آن اضافه می‌شود. 
 به گفته دانشمندان، بررسی‌های بیشتری برای تائید این نتایج باید انجام شود، اما یافته‌ها بسیار جالب هستند، زیرا محققان می‌توانند از بیوپسی‌های پوستی بیماران زنده برای بررسی و یادگیری بیشتر در مورد این بیماری‌ها استفاده کنند. همچنین از رویکرد جدید می‌توان برای سایر بیماری‌های مخرب نورونی بهره برد. این کشف در شصت و هفتمین نشست سالانه آکادمی علوم اعصاب آمریکا در واشنگتن ارائه شده است.  

محققان دانشگاه کلمبیا ابزار جانبی گوشی هوشمندی ارائه داده‌اند که می‌تواند ویروس اچ‌آی‌وی را با یک خراش انگشت شناسایی کرده و نتایج حاصله را ظرف 15 دقیقه ارائه دهد. این ابزار تشخیصی در یک آزمایش بالینی کوچک در رواندا، نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان داده است؛ در این آزمایش، 96 بیمار از سه کلینیک بهداشتی به مدت دو هفته شرکت داشتند. 
 محققان مدعی‌اند که ابزار مزبور به خوبی ابزارهای تجاری و تشخیصی کنونی عمل کرده و دقت انجام آزمایشات آن تایید شده است. این دستاورد می‌تواند در مناطقی مانند آفریقا و کشورهای در حال توسعه به شناسایی زودهنگام ویروس اچ‌آی‌وی کمک کرده و در کند کردن روند شیوع ایدز کارآمد باشد. 
 ابزار جدید با قیمت 34 دلار، علاوه بر تشخیص ایدز، می‌تواند بیماری سفلیس را نیز تشخیص دهد. این موفقیت راه را برای پیشرفت‌های دیگر در حوزه ابزار الکترونیکی مصرفی باز می‌کند که این ابزارها باید مبتنی بر آزمایش‌های تشخیصی باشند. دانشمندان امیدوارند که این ابزار جانبی گوشی هوشمند بتواند در نهایت، تایید نهایی را از سازمان بهداشت جهانی (WHO) دریافت کند.  

دانشمندان دانشگاه استنفورد از دارویی رونمایی کرده‌اند که امید است بتواند راه را برای آزمایشات ساده خون بجای نمونه‌برداری‌های دردناک در تشخیص سرطان هموار کند. این محققان از مدتها پیش به دنبال تولید قرصی بودند که سلول‌های سرطانی را وادار به انتشار پروتئین‌های خاص در خون کند. در حالت نظری، این پروتئین‌ها توسط یک آزمایش خون ساده و سریع قابل شناسایی بودند؛ محققان امیدوارند این دارو به اندازه‌ای حساس باشد که حتی بر روی سلول‌های سرطانی ابتدایی نیز عمل کند. 
 دو سال پیش، محققان نتایج اولیه تحقیقات خود را در کنگره تصویربرداری مولکولی جهان ارائه کردند؛ محققان در آن زمان اعلام کردند: ما الگوی مدیریت سرطان جدیدی را در نظر داریم که شامل تشخیص تومورها توسط یک روش ابتدایی مبتنی بر خون، موقعیت‌یابی تومور توسط تصویربرداری ژنتیک مولکولی و در آخر درمان این تومورها است. دانشمندان از وجود این سلول‌های منحصربفرد آگاه بودند، اما حجم آن‌ها بقدری کوچک است که شناسایی آن‌ها را بسیار دشوار می‌کرد. 
 رویکرد محققان استنفورد شامل ارائه دارویی حاوی قطعه‌های کروی دی‌ان‌ای به افراد است که وارد سلول‌های تومور می‌شوند. این دی‌ان‌ای موسوم به «ریزحلقه‌ها» (minicircles) باعث ترشح یک پروتئین خاص از سلول‌های سرطانی به درون خون می‌شوند؛ این پروتئین‌ها سپس توسط سرم و تصویربرداری غیر تهاجمی برای تمایز دادن سلول‌های سرطانی از سالم قابل سنجش هستند. چنین آزمایشی از توانایی شناسایی سلول‌های سرطانی منتشر شده توسط تومورها در خون در آینده برخوردار است. این پژوهش قرار است در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شود.

براساس تحقيقات پژوهشگران مايوکلينيک در فلوريدا، يک حسگر اکسيژن خون چشمي که به سر آندوسکوپ متصل مي‌شود، مي‌تواند با انجام يک آندوسکوپي ساده سرطان پانکراس را در بيماران مبتلا تشخيص دهد. نتيجه اين تحقيق که در نشريه Gastrointestinal Endoscopy به چاپ رسيده، نشان مي‌دهد که اين وسيله که شبيه کليپ انگشتي clothespin است و براي اندازه‌گيري اکسيژن خون در بيماران مورد استفاده قرار مي‌گيرد، حساسيتي برابر با 92 درصد و اختصاصيتي برابر با 86 درصد براي تشخيص سرطان پانکراس دارد. 
اين دستگاه در واقع تغييرات جريان خون را در بافت‌هاي نزديک پانکراس اندازه‌گيري مي‌کند، براساس اين ايده که تومورها باعث تغيير در جريان خون بافت‌هاي اطراف مي‌شوند، زيرا تومورها براي رشد به اکسيژن بيشتري نياز دارند. آندوسکوپ به درون معده و دئودنوم رانده شده و در آنجا تغييرات را مورد ارزيابي قرار مي‌دهد. محقق ارشد اين مطالعه معتقد است: «اگرچه اين مطالعه کوچکي است، پيامدهاي آن بسيار اميدوار کننده هستند. چون در حال حاضر روشي وجود ندارد که بتواند سرطان پانکراس را به‌طور دقيق در مراحل اوليه تشخيص دهد. اما اين روش، کارآمد، ساده و تا حد امکان سرطان را در مراحل اوليه تشخيص مي‌دهد.» 
در حال حاضر بيش از 90 درصد موارد سرطان پانکراس در مراحل پيشرفته و با متاستاز تشخيص داده مي‌شود و درمان موثري نيز براي آن وجود ندارد. اين پروژه تحقيقاتي در مقياس وسيع‌تر در حال انجام در اروپا و آمريکاست تا نتايج باليني آن بيشتر مشخص شود. تکنيکي که در اين روش به کار مي‌رود، کاملا متفاوت از روش‌هاي کنوني تشخيص سرطان است زيرا در اين روش جديد، تنها تغييرات خود بافت تومورال مورد بررسي قرار نمي‌گيرد، بلکه تغييرات بافت اطراف نيز مدنظر قرار دارد، بافت‌هايي که به نظر مي‌رسد طبيعي هستند. ايده اصلي اين روش از آنجا مي‌آيد که سرطان‌‌ها باعث مي‌شوند جريان اکسيژن در بافت‌هاي اطراف تومور نيز دستخوش تغيير شوند که اين موضوع قابل رديابي است. البته نه به صورت چشمي و يا زير ميکروسکوپ، بلکه بوسيله نوعي حسگر.

دانشمندان آمریکایی در گامی جدید، دست به ساخت یک آزمایش تنفسی به منظور بررسی سرطان پستان زده‌اند. پژوهشها نشان داده که این فناوری از دقت برابر با پرتوهای ایکس پستان برخوردار است که بطور رایج در بیمارستانها مورد استفاده است. دستگاه BreathLink در کمتر از 10 دقیقه می‌توان بیماری را تشخیص داده و سازندگان آن بر این باورند که می‌تواند نیاز به روش ناراحت‌کننده ماموگرافی را کاهش دهد. همچنین این دستگاه می‌تواند به زنان بیشتری که به دلیل خجالت‌زدگی، آزمایش سرطان پستان را انجام نمی‌دادند، اجازه خواهد داد تا با راحتی اقدام کنند و جان افراد زیادی نجات داده شود.
با این روش دیگر زنان در زمان آزمایش در معرض تابش قرار نخواهند گرفت. سرطان پستان دومین سرطان کشنده در میان زنان پس از سرطان ریه بوده و ماهانه تقریبا جان 1000 انسان را می‌گیرد. این در حالیست که تعداد زنانی که سه سال یکبار ماموگرافی را انجام می‌دهند، کاهش یافته است. دلیل آن، نگرانی در این مورد است که تصاویر پرتو ایکس از پستان نمی‌تواند سرطانهای خطرناک را از نمونه‌های با رشد بسیار کند و کمتر خطرناک تشخیص دهد.
دستگاه BreathLink در حال حاضر در اروپا در دسترس قرار گرفته است. برای استفاده از آن، فرد باید برای دو دقیقه در یک تحلیلگر تنفسی نفس بکشد. این هوا به دستگاهی که سطوح مواد شیمیایی را بررسی می‌کند، خورانده می‌شود. نتایج بدست آمده توسط یک رایانه نحلیل خواهد شد که تعیین می‌کند آیا الگوی شیمیایی نشانه سرطان پستان است یا خیر.
پژوهش منتشر شده در مجله PLoS ONE نشان داده که دقت این روش حداقل به اندازه ماموگرافی است. دکتر مایکل فیلیپس، استاد پزشکی دانشکده پزشکی نیویورک و طراح این آزمایش تنفس گفت: ما می‌دانیم که در صورت منفی بودن نتیجه این آزمایش، بیش از 99.9 درصد احتمال عدم ابتلای فرد به سرطان پستان هست. دکتر فیلیپس که این دستگاه در شرکت وی موسوم به Menssana Research تولید شده، افزود: این مسئله بسیار مهم است چرا که در هر برنامه غربالگری، اکثریت قریب به اتفاق زنانی که آزمایش می‌دهند، سرطان ندارند. این امر بدان معنی است که تعداد زیادی از زنان نیازی به انجام ماموگرافی غیرضروری نخواهند داشت. اگرچه دقت لازم برای تشخیص دقیق بیماری پائین بوده و بیماران با آزمایش تنفسی مثبت باید ماموگرافی شوند. همچنین به گفته دکتر فیلیپس، پژوهشهای بیشتر پیش از قرار دادن این روش به عنوان اولین گزینه برای غربالگری سرطان پستان مورد نیاز است. 

محققان پرتغالی یک محفظه شیشه‌ای طراحی کرده‌اند که امکان تشخیص سرطان در بازدم بیمار را با کمک زنبورهای عسل آموزش دیده فراهم می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد، زنبورهای عسل از حس بویایی قوی برخوردار بوده و عملکرد این حس حتی از بویایی سگها نیز بهتر است. محققان پرتغالی از توانایی بویایی قوی زنبورعسل برای تشخیص سرطان استفاده کرده‌اند؛ در این روش زنبورهای عسل دوره دیده درون یک محفظه شیشه‌ای قرار داده می شوند که از دو بخش بزرگ و کوچک تشکیل شده است.
زنبورهای عسل دوره دیده درون محفظه بزرگتر قرار می‌گیرند و سپس بیمار اقدام به دمیدن بداخل محفظه می‌کند؛ زنبورها در صورت تشخیص بوی سرطان در تنفس بیمار وارد محفظه کوچکتر می‌شوند. زنبورهای عسل برای تشخیص سرطان در مدت 10 دقیقه با بوهای خاص تمرین داده می‌شوند و به محض اینکه مشابه همان بوها را در تنفس بیمار تشخیص دهند، ‌وارد محفظه کوچکتر می‌شوند. این ابتکار در هفته طراحی هلند در آیندهوون معرفی شد.
همچنین از زنبورهای عسل می‌توان برای تشخیص بمب استفاده کرد؛ شرکت Insectinel در حال تمرین دادن زنبورهای بمب‌یاب برای استفاده در عملیات ضدتروریستی است. زنبورهای عسل بمب‌یاب پیش از تغذیه با محلول آب و شکر در معرض بوهای خاص قرار داده می‌شوند و اگر همواره با تشخیص درست بو، با شکر پاداش داده شوند، این بوها را تا آخر عمر در خاطر می‌سپارند. تحقیقات دیگری نیز در خصوص توانایی بویایی زنبورعسل برای تشخیص بیماریهای سل، دیابت، سرطان پوست و ریه انجام شده است.

يک تحقيق جديد توضيح مي‌دهد که چگونه يک حس‌گر که براي بيش از يک سال زير پوست جاسازي مي‌شود، قادر است التهاب موجود در بدن را رديابي کرده و نيتريک اکسيد را تشخيص دهد؛ ملکولي که سطوح مختل شده آن در حضور بعضي از انواع سرطان ديده مي‌شود. اين نتايج در نشريه Nature Nanotechnology به چاپ رسيده است. در اين تحقيق که به همت دانشمندان موسسه تکنولوژي ماساچوست (MIT) آمريکا انجام شده، حسگري از جنس نانوتيوب‌هاي کربن ساخته شده که شايد بتواند تغيير يافته و ديگر ملکول‌ها را مانند گلوکز نيز رديابي کند و به اين ترتيب در پايش بيماران ديابتي کمک کننده باشد. براساس نظر نويسندگان اين مقاله، اکسيد نيتريک يک ملکول سيگنال دهنده مهم درون سلول‌هاي زنده است که پيام‌ها را ميان مغز و عملکردهاي سيستم ايمني رد و بدل مي‌کند. در بعضي از سلول‌هاي سرطاني، سطح اکسيد نيتريک مختل شده که هنوز مکانيسم دخيل در اين امر مبهم و ناشناخته است. براي درک بهتر از اين پروسه، محققان نانوتيوب‌هايي را ابداع کرده‌اند که سيلندرهايي توخالي به ضخامت 1 نانومتر بوده و از جنس کربن هستند. نانوتيوب‌هاي کربن فلورسنس طبيعي دارند و وقتي ملکول‌ها به آن چسبانده مي‌شوند تا به محل مشخصي برسند، اين تيوب‌ها براق شده و مي‌درخشند. پژوهش‌هاي قبلي اين تيم تحقيقاتي حاکي از آن است که نانوتيب‌هاي کربن وقتي با DNA اي که داراي توالي مشخصي است، پوشيده شود، اين توانايي را دارند که اکسيد نيتريک را رديابي کنند، اما در اين مطالعه محققان نانوتيوب‌هايي را ابداع کرده‌اند که در دو حسگر مجزا به کار گرفته مي‌شوند. اولين حسگر، به داخل جريان خون تزريق شده و پايش کوتاه‌مدتي را امکان‌پذير مي‌کند. بدين منظور Iverson به پلي‌اتيلن گليکول متصل شده و به مانيتور مي‌چسبد تا آن را قابل تزريق کند. پلي‌اتيلن گليکول از لخته شدن خون جلوگيري مي‌کند.
وقتي اين حسگر به داخل جريان خون موش تزريق شد، توانست از ريه‌ها و قلب عبور کرده و داخل کبد جمع شوند، بدون آنکه آسيبي به اعضا برساند. زماني که داخل کبد گرد هم آمدند، قادر بودند که اکسيد نيتريک را پايش کنند. حسگر بعدي، به نوعي ژل آغشته مي‌شود تا براي مدت طولاني بتواند زير پوست جايگذاري شود. ژل مورد نظر از alginate ساخته شده است. وقتي اين حسگر زير پوست موش قرار گرفت، براي مدت 400 روز عملکرد خود را حفظ کرد و سرجاي خود باقي ماند. محققان معتقدند که اين حسگر مي‌تواند براي مدت طولاني‌تر هر در آن محل بماند. محققان تاکيد مي‌کنند که حسگر زيرپوستي مي‌تواند در پايش سرطان يا هر نوع بيماري ديگري که باعث التهاب مي‌شود، مفيد باشد. وقتي هر دو نوع حسگر داخل بدن است، محققان توانسته‌اند سيگنال فلورسنت near-infrared توليد کنند که ليزر near-infrared براي آنها مي‌تاباند.
در حال حاضر محققان در تلاش هستند تا با تغييراتي دراين حسگرها به رديابي گلوکز در خون بپردازند. اين کار با پوشش‌هاي مختلف نانوتيوب‌ها امکان‌پذير است. به اين ترتيب حسگر سطح گلوکز خون را در زمان گزارش مي‌کند و با اتصال آن به پمپ انسولين، مي‌توان هر زمان که لازم بود، به آن دستور داد که ميزان انسولين مورد نظر را به داخل خون تحويل دهد. اگر کارايي اين سنسورها در تشخيص گلوکز خون ثابت شود، نياز بيماران ديابتي به گرفتن نمونه‌هاي خون برطرف مي‌شود و مشکل عمده‌اي را حل خواهد کرد. به نظر مي‌رسد ايده جديد اين قابليت را دارد تا براي ابداع وسايل جديد به کار گرفته شود و بتواند در تشخيص و پايش بيماري‌هاي مختلف مورد استفاده قرار گيرد.

محققان دانشگاه میسوری روش دقیق‌تری برای تشخیص سرطان لوزالمعده توسعه داده‌اند که امکان اتخاذ تدابیر درمانی مناسب را فراهم می‌کند. با توجه به محل قرار گرفتن لوزالمعده (پانکراس)، روش‌های متداول غربالگری برای تشخیص سرطان در این اندام کارآیی ندارد و پزشکان در فرآیند تشخیص بیشتر به نتایج آزمایشگاه وابسته هستند. پاتولوژیست‌ها در تفاوت قائل‌شدن بین لوزالمعده طبیعی و مشکوک به سرطان در زمان انجام اندوسکوپی اغلب دچار مشکل هستند و ضریب صحت تشخیص توسط متخصصان باتجربه بین 50 تا 80 درصد است. با توجه به فرآیند دشوار تشخیص بیماری، گسترش سرطان در بدن بسیار سریع بوده و نشانه‌های اصلی تا مراحل پیشرفته بیماری بروز نمی‌کنند که در این شرایط امکان نجات بیمار وجود ندارد.
محققان دانشگاه میسوری روش جدیدی را ابداع کرده‌اند که از طریق بررسی ویژگی‌های سلولی که بطور مستقیم با سرطان در ارتباط هستند، به تشخیص به موقع بیماری کمک می‌کند. محققان نتایج آزمایشات 52 بیمار را مورد آنالیز قرار داده و سپس آنالیزهای آماری برای یافتن ارتباط بین سرطان و نشانه‌های قابل تشخیص توسط پاتولوژیست ها انجام دادند. نتایج نهایی شامل چهار ویژگی عمده است که پاتولوژیست‌ها را قادر به تشخیص سرطان با دقت 93 درصدی می‌کند؛ این ویژگی‌های شامل: تنوع گسترده در اندازه هسته سلول‌های لوزالمعده، تولید یک پروتئین در سلول‌ها که بطور طبیعی تولید نمی‌شوند، سلول های اپتلیال اتیپیک منفرد و هستک بلندتر از اندازه طبیعی هستند. تکنیک جدید گام مهمی در ارتقاء سلامت و مراقبت های بهداشتی از بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده محسوب می‌شود. محققان نتایج یافته‌های خود را در نشست سالانه انجمن پاتولوژی کلینیکال 2013 آمریکا ارائه کردند.

محققان دانشگاه براون واقع در رود آيلند آمريكا، موفق به ساخت ابزاري براي تحليل گريه نوزادان شده اند . اين ابزارسلامتي و رشد نوزادان را به طور لحظه اي كنترل مي كند. اين ابزارنسبت به امواج صوتي گريه كودكان حساس است و والدين و پزشكان را از فرآيند سلامتي و رشد نوزادان آگاه مي كند زيرابرخي از فركانس هاي گريه نوزادان توسط گوش انسان شنيده نمي شود و تحليل آن به عهده اين دستگاه است. برخي از نوزادان همراه با يك اختلال عصبي مادرزادي متولد مي شوند؛ دلايل متفاوتي براي اين اختلال وجود دارد ولي به غير از موارد مادرزادي، عوارض دوران بارداري و تولد زودهنگام از مهمترين عوامل اين اختلال محسوب مي شود.
شناسايي اين اختلال در سال هاي اوليه زندگي به هيچ عنوان امكان پذير نيست ولي اين دستگاه به راحتي اختلالات عصبي را نشان مي دهد.  علاوه بر اختلالات عصبي، اين دستگاه قادر به تشخيص انواع اختلالات رفتاري نيز هست. همچنين ۸۰ پارامتر ديگراز قبيل حجم صوت گريه كودكان نيز توسط اين دستگاه آناليز مي شود. يكي ديگر از كاربردهاي اين دستگاه، تحليل اولين نشانه هاي سندرم دان در نوزادان است. محققان بر اين باورند كه تمام اطلاعات لازم براي كنترل سلامتي و رشد نوزادان در گريه آنان نهفته است. درحال حاضر نمونه هايي از اين دستگاه فقط درتعدادي از بيمارستان ها موجود است. مراحل اوليه تست اين دستگاه با موفقيت انجام شده است.

دانشمندان دانشگاه وارویک انگلیس برای اولین بار یک آزمایش 10 پوندی ابداع کرده‌اند که هشدار پیشرفته‌ای احتمال افسردگی پس از زایمان است. این آزمایش که می‌تواند انقلابی در درمان افسردگی پس از زایمان ایجاد کند، به زنان اجازه خواهد داد تا درمان زودهنگام دریافت کنند که ممکن است حتی از پاگرفتن بیماری نیز جلوگیری کند. یکی از هر پنج مادر به افسردگی مبتلا شده که می‌تواند تاثیری جدی بر مادر و فرزند داشته باشد. در موارد شدید برخی مادران خود یا فرزندشان را کشته‌اند.
این درمان می‌تواند بطور همه جانبه برای پنج سال مورد استفاده قرار بگیرد. اگر این آزمایش در اوایل بارداری تجویز شود، از چند قطره خون مادر برای تشخیص وجود ژنهای معیوب که نشانگر خطر ابتلای آنها به این بیماری است استفاده می‌شود. علیرغم ابتلای سالانه دهها هزار بیمار به این بیماری، هنوز راه‌حل قابل اطمینانی برای شناخت زودهنگام آن وجود ندارد. مادرها تنها زمانی درمان دریافت می‌کنند که علائم آنها مانند زودرنجی، بی اشتهایی، غمگینی و احساس بی‌ارزش بودن شدید بروز پیدا می‌کند. کودکان آنها نیز ممکن است از کم توجهی و بی مهری مادران در سالهای اول زندگی رنج ببرند که این امر آنها را درمعرض خطر بالای مشکلات یادگیری و احساسی در سالهای بعدی زندگی قرار خواهد داد.
محققان با بررسی 200 زن باردار دریافتند افرادی که از دو ژن تنش معیوب برخوردار بودند، سه تا پنج برابر بیشتر احتمال ابتلا به افسردگی پس زایمان دارند که به دلیل ناتوانی آنها در بازیابی تعادل عادی هورمون پس از بارداری است. این آزمایش در مقیاس بزرگ حدود 10 پوند هزینه داشته و نتایج آن در همان روز آماده خواهد بود. اگر آزمایش دوم بیماری را تائید کند، زنان می‌توانند حمایت عملی بیشتری را پس از زایمان دریافت کرده و یا به انجام تمریناتی که افسردگی را به عقب می‌رانند، تشویق شوند. تجویز داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری نیز یک گزینه دیگر است. پزشکان باید تصمیم بگیرند که آیا خطر آسیب‌رسانی دارو به کودک متولد نشده بیشتر از مزایای آن برای مادر و کودک است یا خیر. پس از زایمان داروهایی مانند پروزاک برای همه مادران حتی زنان در حال شیردهی تجویز می‌شود چرا که احتمال مضرات آن بسیار کم است. آگاه سازی زنان از امکان ابتلا همچنین می‌تواند منجر به شناسایی زودهنگام علائم و درمان شود.
افسردگی پس از زایمان بیشتر در زنانی رایج است که از تاریخچه افسردگی یا کمبود حمایت برخوردار بوده و یا فرزندشان نیاز به مراقبت بیشتر دارد. همچنین امکان ابتلای مادرانی که در انتظار فرزند پسر هستند نیز بیشتر است. محققان آمریکایی نیز در حال ابداع آزمایش مشابهی هستند؛ اگرچه این آزمایش برای علائم زودهنگام بوده و به دنبال نشانه‌های ژنتیکی نیست.

پژوهشگراني از ايالت ميشيگان آمريکا اقدام به شناسايي شاخص‌هايي سرمي کرده‌اند که احتمالا در آينده مي‌توانند به تشخيص بيماري پارکينسون از طريق انجام يک آزمايش خون کمک کنند. با توجه به اينکه در حال حاضر، تشخيص بيماري پارکينسون عمدتا براساس داده‌هاي غيرعيني است، اين شاخص‌هاي سرمي مي‌توانند بسياري از مشکلات فعلي در تشخيص پارکينسون را برطرف کنند.
در اين مطالعه 32 بيمار مبتلا به بيماري پارکينسون و 32 فرد سالم به عنوان گروه شاهد مورد بررسي قرار گرفتند. از طريق بررسي اهميت ريزآرايه‌ها، ميکرو RNAهايي که در دو گروه به ميزان متفاوت متظاهر مي‌شوند شناسايي گرديدند. از ميان تمام ميکرو RNAها، 13 نوع در بيماران با افراد سالم تفاوت تظاهر داشت. ترکيب 3 نوع از اين ميکرو RNAها به نام‌هاي miR-1826/miR-450b، miR-626،miR-505 بالاترين قدرت تشخيصي براي شناسايي پارکينسون را داشتند، به طوري که حساسيت 91%، ويژگي 100%، ارزش اخباري مثبت 100% و ارزش اخباري منفي 88% را نشان داد. براي استفاده باليني از اين آزمايش‌ها در طبابت روزمره به مطالعات بيشتري در اين زمينه نياز است.

در يک مطالعه جديد که در کاليفرنيا به انجام رسيده، اختلالات تحت کروموزومي جنين انسان با يک آزمايش خون و به طور غيرتهاجمي تشخيص داده شد. در اين مطالعه از 11 خانم بارداري که از طريق انجام مطالعه کاريوتيپ، وجود اختلالات تحت کروموزومي، همچون حذف، جابجايي يا موزائيسم در جنين آنها به اثبات رسيده بود، نمونه خون محيطي گرفته شد. سپس DNAهاي آزاد (خارج از سلول) از اين نمونه خون‌ها به دست آمد.
بر روي اين نمونه‌هاي خون آزمايش تعيين توالي ژني به روش حجمي موازي (MPS) صورت گرفت. اين بررسي نمونه خون و تعيين توالي ژني توانست تمام موارد حذف ژني، جابجايي و موزائيسم را در بيماران تشخيص دهد. پژوهشگران نشان دادند در واقع الگوي کاريوتيپ مولکولي جنين با الگوي توالي ژني DNAهاي آزاد در خون مادر دقيقا مشابهت دارد. با توجه به غيرتهاجمي بودن اين آزمايش و دقت بسيار بالاي آن احتمالا اين روش به زودي جايگاه خاصي در تشخيص پيش از تولد اختلالات تحت کروموزومي جنين پيدا خواهد کرد.

استافيلوکوک اورئوس عامل ايجاد بيماري‌هاي متنوعي در بدن انسان است. تاخير در تشخيص اين عفونت‌ها که به علت روند زمان‌بر کشت باکتري‌ها ايجاد مي‌شود و گاهي، 72-48 ساعت زمان لازم دارد، يکي از عوامل تاخير در آغاز درمان و نيز استفاده بي‌مورد از آنتي‌بيوتيک‌هاست. به همين دليل پژوهشگران آمريکايي تلاش کردند تا روشي براي تشخيص سريعتر اين عفونت‌ها پيدا کنند. فرضيه اين پژوهشگران اين است که بدن به عفونت‌هاي استافيلوکوکي پاسخي متفاوت نسبت به عفونت‌هاي ناشي از باکتري‌هاي گرم منفي روده‌اي مي‌دهد که اين نشانگر وجود تظاهرات ژني متفاوت در پاسخ به عفونت‌هاي استافيلوکوکي است. به همين دليل اين پژوهشگران سعي کردند از تظاهرات ژني در شناسايي عفونت‌هاي استافيلوکوکي بهره بگيرند.
با استفاده از مدل‌هاي موشي و انساني، شاخص‌هاي طبقه‌بندي کننده تظاهر ژني در خون محيطي (gene-expression classifier) شناسايي شدند. در يک مطالعه آينده‌نگر، مشخص شد اين شاخص‌ها با دقت تشخيص 84% قادر به شناسايي عفونت‌هاي استافيلوکوکي هستند. با توجه به اينکه تظاهرات ژني متفاوتي به عنوان پاسخ ميزبان در برابر ميکروب مهاجم ايجاد مي‌گردد، ظرف چند ساعت پس از شروع پاسخ مي‌توان آنها را شناسايي کرد و تاخير تشخيص به دنبال انجام کشت‌هاي ميکروبي ديگر وجود نخواهد داشت.

يکي از مهمترين مشکلات باليني پيش روي متخصصين مغز و اعصاب، افتراق سکته مغزي از علل خوش‌خيــم و محيطي در مبتلايان به سندرم‌هاي حاد دهليــزي گوش است. استفاده از آزمون تکانه سـر (Head Impulse test)، نيستـــاگمــوس و آزمـــايش افسکيـــو (Test- Ofskew) براي افتراق سکته‌هاي مغزي از سندرم حاد دهليزي گوش به مراتب حساس‌تر و ارزان‌تر از MRI است. پژوهشگران دانشگاه جانزهاپکينز آمريکا، به منظور استانداردسازي و کمي‌کردن آزمون تکانه‌سر و بررسي نيستاگموس روشي جديد به نام اکولوگرافي ويديويي کمّي (Quantitative Video-Oculography) را ابداع و در 12 بيمار مبتلا به سرگيجه يا نيستاگموس حاد مورد آزمايش قرار دارند. تمام اين بيماران توسط MRI هم به عنوان استاندارد طلايي و روش تشخيصي مرجع مورد بررسي قرار گرفتند. ميانگين سني بيماران 61 سال و 10 نفر از آنها مرد بودند. اين مطالعه نشان داد آزمون تکانه سر، بررسي نيستاگموس و آزمايش افسکيو اگر با اکولوگرافي ويديويي، کمّي شوند براي افتراق سکته مغزي از علل خوش‌خيم و محيطي سرگيجه حاد، همچون سندرم حاد دهليزي گوش، دقت 100% دارند. با اين وجود هنوز به بررسي اين روش در نمونه‌هاي بيشتري از بيماران براي اثبات موثر بودن و کارآمدي در مرحله باليني نياز است.

محققان دانشگاه واشنگتن یک حسگر زیست‌پزشکی را با استفاده از نانومیله‌های طلا، برای تشخیص افزایش لیپوکالین ‏وابسته به ژلاتیناز نوتروفیل بعنوان یک زیست‌نشانگر آسیب‌های حاد کلیه ساخته‌اند. ‏ یافته‌های «اِوان کراش» و همکارانش در ‏دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن تشخیص آسیب‌های جدی کلیه را به سادگی از طریق ‏فرو بردن یک کاغذ آزمایش در ادرار میسر کرده است. زیست‌نشانگرها عموما مولکول‌ها یا پروتئین‌های ‏کوچکی در بدن هستند که با تغییر غلظت در بدن به بیماری و یا درمان پاسخ می‌دهند. ‏«کراش» معتقد است که این فناوری مبتکرانه بررسی عملکرد کلیه را بصورت بالینی و با ‏هزینه کمتر فراهم می‌آورد. ‏
برای ساخت این حسگر از روشی به نام زیست‌حسگری پلاسمونیک استفاده شده است ‏که قادر به شناسایی مقادیر بسیار کم زیست‌نشانگرهاست. با این حال پادتن‌های طبیعی عمر ‏کوتاهی داشته، بسیار گران قیمت بوده و نیازمند زمان طولانی برای ایجاد و بکارگیری هستند. ‏از این رو این محققان پادتن‌هایی مصنوعی را ابداع کرده‌اند. برای ساخت این زیست‌حسگر پلاسمونیک از فرایندی به نام نشانگذاری ‏زیست‌مولکولی استفاده شده است که شامل متصل کردن پروتئین‌های هدف به سطح ‏نانومیله‌ها و سپس اضافه کردن مولکول‌هایی کوچک در اطراف پروتئین برای تشکیل یک لایه پلیمری در بیرون از نانومیله‌هاست. با خارج کردن پروتئین‌های هدف حفراتی روی ‏سطح نانومیله‌ها به جای می‌ماند که همان پادتن‌های مصنوعی نام دارند. هنگامی که نانومیله‌ها ‏همراه با پادتن‌های مصنوعی در تماس با ماده‌ای نظیر ادرار که حاوی پروتئین هدف است ‏قرار می‌گیرند، حفرات بصورت پازل توسط پروتئین هدف پر می‌شوند. با تابش نور به نانومیله‌های طلا، الکترون‌های فلز تحریک‌ شده و شروع به نوسان می‌کنند. ‏دو رنگ یا باند موجود در طیف ساطع‌ شده از نانومیله نشان می‌دهد که کدام بخش از نور ‏تابیده جذب و کدام پراش شده است. زمانی که ماده‌ای به نانومیله متصل باشد، موقعیت یکی از ‏باندها به مکانی دیگر انتقال یافته و باعث تغییر رنگ خواهد شد که این تغییر نشان‌دهنده ‏چسبیدن پروتئین زیست‌نشانگر به نانومیله است. در نتیجه اندازه‌گیری میزان زیست‌نشانگر با ‏تغییر رنگ امکان‌پذیر است. ‏
این محققان در تلاشند تا عملکرد موفقیت‌آمیز زیست‌نشانگر ‏NGAL‏ را به عنوان ‏مدلی برای جایگزینی پادتن‌های طبیعی با پادتن‌های مصنوعی سایر پروتئین‌ها بکار گیرند. ‏این محققان، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ ‏«Advanced Functional ‎Materials‏» منتشر کرده‌اند.‏

پژوهش جدید محققان مرکز پزشکی اراسموس هلند نشان داده که با یک تار موی انسان می‌توان خطر ابتلای وی به بیماری قلبی را مشخص کرد. تارهای مو حاوی اطلاعات ارزشمندی در مورد سطوح تنش فرد است که به نوبه خود امکان ابتلای انسان به بیماری قلبی را نشان می‌دهد. برخلاف آزمایش خون که یک تصویر لحظه‌ای از سطوح هورمون تنش را در یک نقطه خاص زمانی نشان می دهد، بررسی موی سر می‌تواند برای مشاهده گرایشها در سطوح هورمون کورتیزول در یک دوره چند ماهه مورد استفاده قرار بگیرد. این امر به محققان در درک بهتر تغییرات در سطوح کورتیزول کمک خواهد کرد.
این پژوهش نشان داد که افراد مسن که دارای سطوح بالاتر و درازمدت کورتیزول هستند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری قلبی قرار دارند. در این بررسی، سطوح کورتیزول در گروهی از 183 شهروند مسن بین 65 تا 85 سال اندازه‌گیری شد. محققان با استفاده از نمونه‌های موی سه سانتیمتری از نزدیک پوست سر توانستند سطوح کورتیزول یک دوره سه ماهه را اندازه‌گیری کنند. نتایج این پژوهش نشان داد که افراد دارای سطوح بالاتر این هورمون با احتمال بیشتری برای برخورداری از یک تاریخچه بیماری عروق کرونر قلب، سکته، بیماری شریانی محیطی یا دیابت روبرو بودند.
این اولین بار است که دانشمندان دریافته‌اند که بررسی نمونه‌های مو می‌تواند اطلاعاتی را در مورد سلامت افراد ارائه کند.باورها بر این است که بررسی مو می‌تواند برای تشخیص حساسیتهای غذایی و همچنین کمبود مواد معدنی مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین می‌توان از این شیوه برای آزمایش استفاده از مواد مخدر استفاده کرد چرا که مولکولهای مواد مخدر موجود در جریان خون در فولیکول مو قرار گرفته و تا 90 روز در آنجا باقی می‌مانند. این پژوهش در مجله Clinical Endocrinology and Metabolism منتشر شده است.

دانشمندان موفق به توسعه تست تنفسی با قابلیت تشخیص 90 درصدی نشانه‌های شیمیایی سرطان معده شدند. این تست شامل استفاده از چندین حسگر برای تشخیص ذرات کوچک شیمیایی در بازدم افراد است که می‌تواند ابتلای فرد به سرطان را در مراحل اولیه تشخیص دهد. پروفسور «حسام هایک» محقق ارشد این تحقیق از موسسه Technion‌ خاطرنشان می‌کند: تست تنفس می‌تواند جایگزین مناسبی برای روش تهاجمی و هزینه بر اندوسکوپی باشد که شامل فرستادن یک لوله طولانی انعطاف پذیر وارد دستگاه گوارش و بررسی وضعیت معده است.
روش تست تنفس جدید، شامل استفاده از حسگرهایی برای تشخیص ذرات بسیار کوچک مواد شیمیایی در بازدم افراد است که از تومورهای سرطانی نشأت می‌گیرند. مرحله نخست آزمایش بالینی روش تست تنفس نانومواد با حضور 130بیمار با موفقیت انجام شده است و می‌توان در آینده از این روش ب عنوان روش غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان معده استفاده کرد. پیش از این نیز نتایج تحقیقاتی در خصوص استفاده از سگ‌های ابربویاب با قابلیت شناسایی نشانه‌های خاص انواع مختلف سرطان مثانه، پوست، ریه و تخمدان ارائه شده بود؛ محققان امیدوارند که ترکیبات خاص سرطان بتواند به توسعه حسگر جدید با قابلیت تشخیص از روی نمونه تنفس و مدفوع منجر شود. نتایج این تحقیق در مجله سرطان انگلیس منتشر شده است.

اين امکان وجود دارد که به صورت غير تهاجمي و با استفاده از روش جديدي به نام توموگرافي اپتيکال پوياي منتشر (Dynamic diffiuse optical Tomography) بيماري عروق محيطي را تشخيص داد. اين روش تصويربرداري که فاقد اشعه‌هاي يونيزه کننده بوده و بنابراين از معايب تصويربرداري‌هايي نظير CT‌ اسکن و آنژيوگرافي به دور است، از پرتوهاي نزديک مادون قرمز استفاده مي‌کند و در نهايت يک نقشه فضايي- زماني از توزيع اکسي‌هموگلوبين و دزوکسي هموگلوبين در بافت‌ها تهيه مي‌کند. در مقاله جديدي که توسط دکتر خليل و همکارانش از بخش مهندسي زيست پزشکي دانشگاه کلومبيايي نيويورک به چاپ رسيده، سه فرد با اين روش مورد بررسي قرار گرفته‌اند. يکي از اين افراد، يک فرد طبيعي و بدون بيماري بوده که به عنوان شاهد در نظر گرفته شده، نفر دوم فردي غيرديابتي اما مبتلا به بيماري سرخک‌هاي محيطي بوده و نفر سوم يک فرد ديابتي مبتلا به بيماري سرخک‌هاي محيطي با کلسيفيکاسيون وسيع شريان‌هاي محيطي بوده است. مطالعه برروي اين سه بيمار تفاوت معني‌داري را بين اين سه نفر از نظر متغيرهاي توموگرافي اپتيکال پوياي منتشر نشان داده و اين روش را به عنوان يک روش احتمالي براي تشخيص غير تهاجمي بيماري عروق محيطي معرفي کرده است. به هر حال براي استفاده از اين روش در طبابت روزمره نياز به بررسي‌ها و مطالعات بيشتر است.

بازآرايي رشته‌هاي کلارژن يکي از بخش‌هاي اصلي تکامل، حفظ و بازسازي بافتي است، اما بازآرايي بيش از اندازه اين رشته‌ها حالتي غير عادي بوده که در برخي از بيماري‌ها و شرايط بيمار گونه خاص ديده مي‌شود. به همين دليل پژوهشگران در تلاش هستند تا با استفاده از بررسي روند بازآرايي رشته‌هاي کلاژن بتوانند به تشخيص برخي از بيماري‌ها دست پيدا کنند. در يک مطالعه جديد پژوهشگران دانشگاه جانزهاپکينز پتپيدهاي شبه کلاژني محصور شده‌اي را ارائه کرده‌اند که مي‌توان آنها را با نور تحريک نمود تا به شکل هليکس‌هاي سه‌گانه درآمده و به کلاژن‌هاي دناتوره شده توسط حرارت يا متالوپروتئينازهاي بافتي بچسبند. اين هيبريد‌شدن القاء شده توسط نور مي‌تواند به تشخيص و رنگ‌آميزي انواع خاصي از زنجيره‌هاي کلاژن در ژل‌هاي پروتئيني و نيز الگويابي نوري مواد سازنده کلاژن و ژلاتين کمک کند.
مطالعات غير باليني نشان داده‌اند اين پتپيدهاي شبه کلاژيني محصور شده، پس از تجويز سيستميک، مي‌توانند به کلاژن‌هاي موجود دراستخوان و نيز کلاژن‌هاي غضروف‌هاي مفصلي و کلاژن‌هاي موجود در بافت‌هاي توموري که فعاليت متالوپروتئينازي زيادي دارند بچسبند. يعني پتپيدهاي شبه کلاژني محصور شده و پروب‌هاي تشخيص حاصل از آنها مي‌توانند فعاليت و رشد غيرطبيعي استخوان را در مدل موشي سندرم مارفان تشخيص دهند. به همين دليل پژوهشگران اميدوارند از اين روش بتوان در تشخيص بسياري از بيماري‌ها استفاده کرد.

نسل جديد آزمايش تروپونين قلبي که آزمايش تروپونين قلبي با حساسيت بالا (high Sensitivity Cardiaetroponin hs-etn) ناميده مي‌شوند قادر به شناسايي آن دسته از انفارکتوس‌هاي ميوکارد هستند که توسط روشي‌هاي پيشين قابل شناسايي نبودند. حساسيت اين آزمايش‌ها نسبت به انواع قبلي باعث افزايش قابل توجه موارد مثبت آنها شده است. با اين حال مفيد بودن اين آزمايش‌هاي با حساسيت بالا در طبابت روزمره در مطالعات باليني به اثبات نرسيده است.
به تازگي پژوهشگران بيمارستان بيسل سوئيس در همکاري با دانشگاه‌ هاروارد آمريکا اقدام به بررسي اثر باليني اين آزمايش‌هاي با حساسيت بالا در ارزيابي بيماراني که با درد قلبي به اورژانس مراجعه کرده‌اند، نموده‌اند. در اين مطالعه آينده‌نگر، 872 بيمار با درد حاد قفسه‌سينه بررسي شدند و آزمايش تروپونين قلبي با حساسيت بالا ظرف يک ساعت از شروع درد در آنها انجام شد. بر اساس نتايج اين آزمايش، در 60% بيماران تشخيص انفارکتوس قلبي کنار گذاشته شد، در 17% به علت تشخيص انفارکتوس، رويکرد درماني براي مداخله بازگشايي عروقي به سرعت آغاز شد و 23% بيماران در گروه تحت نظر براي ارزيابي بيشتر قرار گرفتند. در گروه اول (گروهي که بر اساس نتيجه آزمايش فاقد انفارکتوس قلبي بوند) در مقايسه با استاندارد طلايي که پيگيري و مرور تمام شواهد باليني توسط دو متخصص قلب بود، حساسيت و ويژگي آزمايش 100% گزارش شد. در گروه دوم (تاييد وجود انفارکتوس قلبي) ويژگي 98 درصد و ارزش اخباري مثبت 84% بود و در گروه سوم (نياز به تحت نظر قرار گرفتن) 8% بيماران در نهايت به تشخيص انفارکتوس رسيدند. ميزان تجمعي بقاء در اين سه گروه به ترتيب 8/99% ، 6/98%، 3/95% بود. پژوهشگران نتيجه‌گيري کردند استفاده از آزمايش تروپونين قلبي با حساسيت بالا، باعث افزايش دقت تشخيص ظرف يک ساعت از شروع علائم شده و امکان تشخيص سريعتر بيماري را فراهم مي‌کند. اين روش نياز به تحت نظر قرار دادن طولاني بيماران را کاهش مي‌دهد.

یک افزاره همراه که از پیشرفته‌ترین فناوری نانو برای آشکارسازی سریع عفونت مالاریا و ‏مقاومت دارویی استفاده می‌کند، می‌تواند در نحوه تشخیص و درمان بیماری انقلابی ایجاد ‏کند.‏ این افزاره، به شکل و اندازه یک گوشی موبایل، از فناوری‌های نانوی اثبات شده برای ‏آنالیز سریع ‏DNA‏ پارازیتی از نمونه خونی استفاده می‌کند. این افزاره، تشخیص مالاریا و ‏غربالگیری جامع از اثرپذیری دارو را در کمتر از 20 دقیقه ممکن خواهد کرد. با این ‏اطلاعات فوری از نمونه‌های پارازیت و قابلیت مقاومت دارویی آن، روش درمان ارائه می‌شود. در حال حاضر برای تشخیص مالاریا، نمونه‌های خونی به یک آزمایشگاه مرجع مرکزی ‏جهت آنالیز مقاومت دارویی ارسال می‌شوند که نیازمند زمان و انجام تست‌های تخصصی و ‏گران است. علاوه ‌بر این، تایید مالاریا در جایی که بیمار دارای تب است، اغلب مقدور ‏نیست. در بسیاری از مواقع نیز قبل از تایید تشخیص و تست مقاومت دارویی، داروی‌هایی ‏تجویز می‌شوند که امکان ندارد موثر باشند.‏
کنسرسیوم نانومال که تحت مدیریت دانشگاه لندن است، با گروه سیستم‌های تشخیصی ‏دستی انگلیس و گروه متخصصان تعیین توالی ‏DNA‏ و گروه‌هایی از دانشگاه توبینگن آلمان و ‏موسسه کارلولینسکای سوئد کار می‌کند. این همکاری در پاسخ به علائم فزاینده مربوط به ‏جهش پارازیت مالاریا در برابر قوی‌ترین داروهای ضد مالاریا، آرتیمیسینین‌ها، شکل ‏گرفته است.‏ پروفسور «سانجیو کریشنا»، مدیر نانومال می‌گوید: پژوهش اخیر این خطر جدی را گوشزد ‏می‌کند که آرتمیسینین‌ها ممکن است مانند سایر ضد مالاریاها از رده خارج شوند. سال‌ها ‏طول می‌کشد که درمان‌های دارویی جدید توسعه یابند، بنابرین جایگزین سریع‌تر و ‏ارزان‌تر آن است که از داروهای موجود استفاده بهینه شود. پیشرفت‌های عظیم در فناوری، ‏فرصت‌های بزرگی برای انجام این کار و جلوگیری از بیماری و مرگ افراد می‌دهد.
«ایلاینه واربورتون» از دانشگاه لندن نیز می‌گوید: قرار دادن یک غربال کامل مالاریا با وضیعت ‏مقاومت دارویی در دستان یک متخصص سلامت، اجازه تجویز آنی موثرترین داروی ‏ضدمالاریا را خواهد داد. بعلاوه، تست ارزان قیمت و سریع نانومال به حل چالش سراسری ‏سلامت در خصوص ریشه‌کنی مالاریا کمک خواهد کرد. این افزاره دستی بعد از نمونه‌گیری خون از انگشت، ‏DNA‏ مالاریا را استخراج کرده و ‏سپس جهش‌های خاص مرتبط با مقاومت دارویی را با حسگر نانوسیمی آشکارسازی می‌کند. ‏این تراشه به‌ طور الکتریکی توالی‌های ‏DNA‏ را آشکارسازی کرده و آنها را به‌ طور مستقیم به ‏کدهای دودویی تبدیل می‌کند. این کدهای دودویی به‌ سرعت آنالیز شده و حتی می‌توانند از ‏طریق شبکه‌های بی‌سیم جهت پایش بلادرنگ الگوهای بیماری با سایر دانشمندان به اشتراک ‏گذاشته شوند.

محققان سنگاپوری با استفاده از خودآرایی نانوذراتی تهیه کرده‌اند که می‌تواند پزشکان را برای تشخیص بیماری‌ها بی‌نیاز از نمونه‌برداری کند. برای این که بتوان وجود یک بیماری نظیر سرطان را روی بافت‌های نرم تشخیص داد باید نمونه برداری از آن بافت انجام شود. اخیرا محققان سنگاپوری موسسه آاستار با استفاده از خودآرایی نانوذراتی تهیه کرده‌اند که می‌تواند پزشکان را بی‌نیاز از نمونه‌برداری کند. با این روش، ایمنی میکروسکوپ دو فوتونی، که روشی فلورسانس برای مشاهده سلول‌های سرطانی است، افزایش می‌یابد.
اگرچه روش میکروسکوپ دو فوتونی اطلاعات مناسبی درباره سلول‌ها ارائه می‌دهد بدون این که آسیبی به این سلول‌ها وارد شود، اما یافتن ماده مناسبی برای پیمایش نشر نوری چالش برانگیز است. نقاط کوانتومی که از عناصری نظیر سلنیوم و کادمیم ساخته می‌شود برای نمایش سلول بسیار مناسب هستند که دلیل آن روشنایی آنها و پایداری‌شان است. با این حال سمی بودن این نقاط کوانتومی موجب شده تا کاربردهای آن در زیست شناسی بسیار محدود شود.
«لیو» و همکارانش موفق شدند با استفاده از مواد آلی، رنگ‌های غیرسمی برای میکروسکوپ دو فوتونی ایجاد کنند. مشکل اصلی این مولکول‌ها آن است که قادر به جذب پرتو به مقداری کافی جهت ایجاد پدیده فلورسانس نیستند. این گروه تحقیقاتی موفق به حل این مشکل شده است. آنها برای این کار از دندریمر استفاده کردند. در مرکز این دندریمرها یک هسته آمین تری‌فنیل بوده که سه بازو از آن خارج شده است. این ساختار موجب می‌شود تا دندریمر بتواند پرتوهای بیشتری را جذب کند. برای این که بتوان سازگاری میان این دندریمرهای ستاره‌ای شکل را با سلول‌ها تست کرد، محققان از ترفند شیمیایی استفاده کردند. آنها از چیتوسان، پلی‌ساکاریدی طبیعی، الهام گرفتند. آنها از یک واکنش تیول-برومید استفاده کرده تا چند حلقه شکر گلوکز آمین را به بازوان دندریمر متصل کنند. با این کار مقدار سمیت دندریمر کاهش می‌یابد و می‌توان آنها را با استفاده از لیگندهای اسیدفولیک عامل‌دار کرد و سلول‌های سطح سرطان سین موسوم به MCF-7 را مورد هدف قرار داد.
نتایج این پژوهش نشان داد که با وارد کردن این رنگ دندریمری در آب، مولکول‌های رنگ خودآرایی داده و به‌ صورت نانوذراتی درمی‌آیند، همین امر موجب افزایش قدرت جذب می‌شود. محققان پس از تهیه این نانوذرات و ترکیب‌شان با سلول‌های MCF-7 موفق به تصویربرداری از سلول‌ها شدند که در تصویر فوق آمده است. از آن جایی که قریب به صد درصد سلول‌ها در این فرایند زنده می‌مانند، پس می‌توان از غیرسمی‌بودن این روش مطمئن شد. محققان قصد دارند از این روش در بدن موجود زنده استفاده کنند.

تحقیقات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه آلاباما نشان می‌دهد، ترکیب مشتق از سم عقرب می‌تواند به تشخیص بافت‌های سالم از بافت تومور مغزی کمک کند. بافت سرطانی و سالم با چشمان غیرمسلح یکسان به نظر می‌رسند و متخصصان بدنبال ابداع روشی مؤثر برای ایجاد تمایز بین بافت سالم و سرطانی مغز هستند.
متخصصان مغز و اعصاب در بیمارستان کودکان سیاتل با هدف برجسته کردن سلول های سرطانی در هنگام عمل جراحی، از پروتئین سم عقرب استفاده کردند که با اتصال به تومورهای سرطانی، تمایزی بین سلول های سالم و درگیر ایجاد می‌کند. محققان با ایجاد ارتباط نسخه ترکیبی این پروتئین با یک مولکول که در نور نزدیک به مادون قرمز می درخشد، به روش احتمالی «رنگ کردن تومور» دست پیدا کرده اند.
در نخستین مرحله تست، این ترکیب به ورید دم یک موش با پیوند تومور سرطانی انسان تزریق شد و ظرف 15 تا 20 دقیقه بافت تومور به حالت درخشان،‌ روشن و کاملا متمایز از سایر بافت ها درآمد. «هرالد زونتیمر» متخصص عصب شناسی دانشگاه آلاباما تأکید می کند: پپتیدها تنها با اتصال به یک ترکیب خاص می توانند وارد مغز شوند و ترکیب پروتئین مشتق از سم عقرب با ید رادیواکتیو برای استفاده در بیماران تقریبا ایمن به نظر می رسد.
سم عقرب علاوه بر خاصیت اتصال به سلول های تومور، قادر به عبور از سد جریان خون مغز بوده و می تواند مانع از ورود اغلب ترکیبات به مغز شود. تحقیقات صورت گرفته بر روی حیوانات نشان می دهد، روش درخشان کردن بافت تومور سرطانی علاوه بر تومورهای مغزی بر روی سلول های سرطان پروستات، روده، پستان و سایر سرطان ها نیز کاربرد دارد. شرکت Blaze Bioscience‌ مجوز این فناوری را از مرکز تحقیقات سرطان «فرد هاچینسون» دریافت کرده و آزمایش بالینی این ترکیب بر روی انسان از سال 2013 میلادی آغاز می شود.

بازآرايي رشته‌هاي کلارژن يکي از بخش‌هاي اصلي تکامل، حفظ و بازسازي بافتي است، اما بازآرايي بيش از اندازه اين رشته‌ها حالتي غير عادي بوده که در برخي از بيماري‌ها و شرايط بيمار گونه خاص ديده مي‌شود. به همين دليل پژوهشگران در تلاش هستند تا با استفاده از بررسي روند بازآرايي رشته‌هاي کلاژن بتوانند به تشخيص برخي از بيماري‌ها دست پيدا کنند. در يک مطالعه جديد پژوهشگران دانشگاه جانزهاپکينز پتپيدهاي شبه کلاژني محصور شده‌اي را ارائه کرده‌اند که مي‌توان آنها را با نور تحريک نمود تا به شکل هليکس‌هاي سه‌گانه درآمده و به کلاژن‌هاي دناتوره شده توسط حرارت يا متالوپروتئينازهاي بافتي بچسبند. اين هيبريد‌شدن القاء شده توسط نور مي‌تواند به تشخيص و رنگ‌آميزي انواع خاصي از زنجيره‌هاي کلاژن در ژل‌هاي پروتئيني و نيز الگويابي نوري مواد سازنده کلاژن و ژلاتين کمک کند.
مطالعات غير باليني نشان داده‌اند اين پتپيدهاي شبه کلاژيني محصور شده، پس از تجويز سيستميک، مي‌توانند به کلاژن‌هاي موجود دراستخوان و نيز کلاژن‌هاي غضروف‌هاي مفصلي و کلاژن‌هاي موجود در بافت‌هاي توموري که فعاليت متالوپروتئينازي زيادي دارند بچسبند. يعني پتپيدهاي شبه کلاژني محصور شده و پروب‌هاي تشخيص حاصل از آنها مي‌توانند فعاليت و رشد غيرطبيعي استخوان را در مدل موشي سندرم مارفان تشخيص دهند. به همين دليل پژوهشگران اميدوارند از اين روش بتوان در تشخيص بسياري از بيماري‌ها استفاده کرد.

گروهي از محققان دانشگاه «Connecticut» به رهبري «جيمز روسلينگ» با استفاده از يک حسگر ساخته شده از نانولوله‌هاي کربني فشرده که با نانوذرات طلا روکش‌دهي شده بودند، ابزار ميکروسيالي ارزان براي تشخيص سرطان دهان توليد کرده‌اند. بنابر گفته محققان اين ابزار را مي‌توان تغيير داد و از آن براي شناسايي سرطان‌هاي ديگر استفاده کرد. بررسي‌هايي که بر روي 78 بيمار مبتلا به سرطان دهان و 49 نمونه کنترل انجام شد، نشان داد که ميزان اختصاصي بودن اين روش در تشخيص سرطان دهان 98 درصد و حساسيت باليني آن 89 درصد است. با وجودي که گروه‌هاي تحقيقاتي ديگري نيز روش‌هايي براي تشخيص سرطان دهان با استفاده از نشانگرهاي زيستي خون ابداع کرده‌اند، اما تمام اين روش‌ها بر فناوري‌هاي گران و زمان‌بر مبتني هستند.
اين ابزار ميکروسيالي جديد مي‌تواند به‌ طور هم‌زمان مقادير بسيار پايين چهار پروتئين را که به‌ همراه يکديگر نشان‌دهنده وجود سرطان دهان هستند، تشخيص دهد. در اين کار دانه‌هاي مغناطيسي که هر يک با 120 هزار مولکول پادتن پوشيده شده‌اند، براي گرفتن مقادير بسيار پايين پروتئين‌هاي نشانگر و بيرون کشيدن آنها از نمونه خون مورد استفاده قرار مي‌گيرند. سپس اين دانه‌ها به‌ درون يک ابزار ميکروسيالي تزريق شده و از روي عناصر حسگري عبور داده مي‌شوند. خروجي الکتريکي هر حسگر نشان‌دهنده سطح يک پروتئين خاص در نمونه خون است.
بنابر گفته اين محققان، کل فرايند تشخيصي حدود 50 دقيقه طول مي‌کشد. قيمت هر يک از اين تراشه‌هاي حسگري يک‌بار مصرف که از نانولوله‌هاي کربني ساخته شده‌اند، حدود 9 دلار است. در ساخت دستگاه الکترونيکي که سيگنال‌هاي حسگري را مي‌خواند، از قطعات و پمپ‌هاي الکترونيکي موجود استفاده شده است و هزينه اين دستگاه در مجموع زير 26 هزار دلار است. اين هزينه پايين امکان خريد آن را تقريباً براي تمام آزمايشگاه‌هاي زيست‌پزشکي فراهم مي‌آورد. محققان موسسه ملي تحقيقات دندان و سر، دانشگاه «Salve Regina»، بنياد نوآوري تحقيقاتي سرطان مالزي و دانشگاه مالايا در اين مطالعه مشارکت داشته‌اند. جزئيات اين تحقيق در مقاله‌اي با عنوان «Ultrasensitive detection of Cancer biomarkers in the clinic using a nanostructured microfluidic assay» در مجله «Analytical Chemistry» منتشر شده است.

دانشمندان چینی توانسته‌اند که با استفاده از یک زیست‌حسگر نانوسیمی دو نوع مختلف آنفلوآنزا را در عرض چند دقیقه تشخیص دهند. این دانشمندان امیدوارند که افزاره آنها انقلابی در تشخیص آنفلوآنزا ایجاد کند و شیوع بیماری را در یک رخداد فراگیر به کنترل درآورد. اپیدمی‌های سالیانه آنفلوآنزا توسط دو نوع اصلی رخ می‌دهند و منجر به پنج میلیون مورد وخیم در سال با بیش از 500 هزار مرگ می‌شوند. آنفلوآنزای A انسانی یا از نوع H3N2 است یا H1N1 که به آنفلوانزای خوکی نیز معروف است. سهولت انتقال این بیماری، یک تست تشخیصی ساده و معتبر برای پزشکان مهیا می‌کند.
در حال حاضر، واکنش زنجیرهای پلیمراز بلادرنگ، که در آن RNA از مایعات تنفسی استخراج شده و تقویت می‌شود، استاندارد طلایی تشخیص است. چندین ساعت طول می‌کشد تا این تست کامل شود و به خاطر آشکارسازی RNA غیرعفونی و نیز نتایج منفی‌ اشتباه که ناشی از مقادیر کم ویروسی و مشکلات نمونه‌برداری است، روش عاری از نقصی نیست. «ماوشنگ یاو» و همکارانش از دانشگاه پکن و دانشگاه علم و فناوری پکن، تست دیگری ابداع کرده‌اند که دارای سرعت کافی برای استفاده بالینی است. این افزاره از یک زیست‌حسگر ساخته شده از توری نانوسیم سیلیکونی که با پادتن‌های آنفلوانزای A برای گیراندازی پروتئین ویروسی عامل‌دار شده است، استفاده می‌کند. پروتئین‌هایی که روی نانوسیم به دام می‌افتند، رسانایی الکتریکی افزاره را متناسب با غلظت ویروس تغییر می‌دهند. «یاو» می‌گوید: همین که این سیستم حسگری حاضر شد، کل زمان آشکارسازی حدود دو دقیقه طول می‌کشد. آنها قبلا از افزاره مشابهی جهت آشکارسازی بلادرنگ ویروس‌های آنفلوانزای هوابرد با نمونه‌گیری پیوسته استفاده کرده‌اند، ولی سیستم جدید آنها برای هوای بازدم است. بیمار در یک افزاره جمع‌آوری سرد، بازدم می‌کند. سپس، مایع حاصله 100 برابر رقیق‌تر می‌شود تا از تداخل‌های احتمالی سایر مولفه‌های تنفسی قبل از اعمال آشکارساز اجتناب شود.
این حسگر قادر به آشکارسازی 29 ویروس در میکرولیتر است. برای 90 درصد موارد تست شده تشخیص‌های مثبت یا منفی کاملا درست بودند. مرحله بعدی اتوماتیک کردن تست است. «یاو» می گوید که ما مشغول کار بر روی یک افزاره دستی جهت تشخیص نانوسیمی ویروس هستیم و این شدنی است. ما در آزمایشگاه، افزاره‌های الکترونیکی آماده‌ای داریم که سیگنال‌های الکتریکی را از نانوسیم گرفته و به یک سیستم CPU که می‌تواند سیگنال آشکارسازی را به قسمت‌های دور منتقل کند، می‌رسانند. این پژوهشگران، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ «Nano Letters» منتشر کرده‌اند.

يک مطالعه جديد پيشنهاد مي‌کند که باکتري‌هاي روده شما مي‌توانند نشان دهند که شما مبتلا به ديابت نوع 2 هستيد يا خير. پس از آناليز حدود 60 هزار مارکر باکتريال در افراد با و بدون بيماري ديابت نوع 2، دانشمندان چيني و اروپايي نتيجه‌گيري کرده‌اند که مورد قابل شناسايي متفاوتي در باکتري روده افراد مبتلا به ديابت نوع 2 وجود دارد. اين مطالعه در نشريه معتبر نيچر به چاپ رسيده است. اين مطالعه نمونه خوبي از آن است که چگونه محققان توانسته‌اند پيشرفت خيره‌کننده‌اي در «متاژنوميکس» داشته باشند که يک حوزه هيجان‌آور و جديد در زمينه بررسي الگوهاي DNA از طريق کولوني‌ها در ارگانيسم‌هاي فردي است. ذکر اين نکته مهم است که هرچند اين مطالعه نشان مي‌دهد باکتري روده‌اي افراد مبتلا به ديابت نوع 2 با افراد سالم فرق دارد، اين موضوع علت واقعي بيماري را ثابت نمي‌کند، بلکه تنها بيان کننده اين حقيقت است که اين افراد ديابت نوع 2 دارند. اعضاي دانمارکي اين تيم تحقيقاتي در حال برنامه‌ريزي براي پاسخ دادن به اين سوال هستند که: «ما مي‌خواهيم باکتري روده‌اي را از افراد مبتلا به ديابت نوع 2 به موش‌ها منتقل کنيم و ببينيم که آيا آنهاهم به ديابت مبتلا مي‌شوند يا خير.»
در سال‌هاي اخير شاهد رشد سريعي در تعداد افراد تشخيص داده شده با ديابت نوع 2 هستيم و دانشمندان معتقدند تعداد بسيار زيادي از افراد وجود دارند که بيماري آنها تشخيص داده نشده باقي مانده است. هر فردي حدود 5/1 کيلوگرم باکتري در روده خود حمل مي‌کند که همگي زندگي مسالمت‌آميزي با انسان دارند، اما اگر اين تعادل برهم خورد، سلامت ما به خطر خواهد افتاد. حال با اين مطالعه جديد پژوهشگران پشنهاد مي‌کنند که شايد امکان داشته باشد که يک فرد مبتلا به ديابت نوع 2 را زودتر و سريع‌تر از روش‌هاي کنوني با دنبال کردن مارکرهاي شفاف بيولوژيکال در باکتري‌هاي روده‌اي‌شان تشخيص دهيم. درواقع افراد مبتلا به ديابت نوع 2 سطح بالايي از پاتوژن ها را در روده خود حمل مي کنند. آنها باکتري هاي محيطي خطرناکي را در روده خود دارند که مي توانند مقاومت را به انواع داروها افزايش دهند. در اين مطالعه ازپروتوکل metagenome-wide association study (MGWAS) براي توالي DNA باکتري روده در 345 فرد از چين که 171 نفر آنها ديابت نوع 2 داشتند استفاده شده است.

محققان انگلیسی موفق به طراحی دستگاهی با توانایی تشخیص انواع مختلف سرطان شده اند که می تواند مناسب ترین دارو را آغاز سریع درمان را نیز تجویز کند. تشخیص زودهنگام بیماری سرطان می تواند به پزشکان برای اتخاذ روش های درمانی موثر کمک کند، اما آزمایش پاتولوژی روی نمونه های بافت معمولا چندین هفته به طول می‌انجامد. محققان دانشگاه های نیوکاسل و شفیلد در پروژه مشترک با شرکت خصوصی QuantuMDx دستگاه پیشگامانه ای طراحی کرده‌اند که می تواند انواع مختلف سرطان را در زمان کمتر از 20 دقیقه تشخیص داده و داروی متناسب با نوع سرطان تجویز کند.
دستگاه پروفایلر تومور Q-Cancer از عملکرد بسیار دقیق و سریعی در تشخیص انواع مختلف سرطان برخوردار بوده و می‌تواند زندگی بیش از 12 میلیون نفر در سراسر جهان را که به تازگی سرطان مبتلا شده اند نجات دهد. در ساخت این دستگاه از فناوری نانو استفاده شده است که با آنالیز مقادیر میکروسکوپی بافت، نوع سرطان و نوع ساختار ژنتیکی آن را تشخیص داده و میزان پیشرفت بیماری را مشخص می کند.
پزشکان و پرستاران بدون نیاز به تخصصی خاصی می توانند با کمک دستگاهQ-Cancer به سرعت انواع مختلف سرطان را شناسایی و مناسب ترین دارو را برای شروع هرچه سریعتر دوره درمان تجویز کنند. همچنین جراحان با استفاده از این دستگاه قادر خواهند بود بخش های باقی مانده تومور را از بدن بیمار خارج کنند و متخصصان طب سرطان نیز می توانند بهترین رژیم درمانی متناسب با نوع سرطان را برای بیمار انتخاب کنند. پروفسور جان برن از محققان دانشگاه نیوکاسل تأکید می کند: بر خلاف روش های متداول نمونه برداری از بافت با کمک این دستگاه ارزان قیمت قادر به استخراج و آنالیز DNA تومور در کمترین زمان ممکن هستیم. محققان امیدوارند که این دستگاه از سه سال آینده در انگلیس برای تشخیص انواع مختلف سرطان مورد استفاده قرار بگیرد.

محققان انگلیسی آزمایش خون جدیدی ابداع کرده‌اند که می‌تواند افراد مستعد واکنش‌های آلرژیک مرگبار را شناسایی کند. واکنش های آلرژیک به داروها با توجه به تولید و عرضه مستمر نسل جدید داروها امری نسبتا شایع تلقی می‌شود، اما حساسیت به مواد غذایی مانند تخم‌مرغ، شیر، بادام زمینی و انواع مختلف میوه ها بویژه در کودکان و نوجوانان، باعث نگرانی محققان شده است. دکتر «اندرو والز» از محققان دانشگاه ساوت هامپتون به همراه گروهی از پزشکان بیمارستان مرکزی این شهر در تلاش برای مقابله با روند فزاینده واکنش های آلرژیک مرگبار، این آزمایش خون را ابداع کرده اند. این آزمایش خون نوین با اندازه گیری میزان سطوح یک آنزیم خاص در خون می تواند احتمال بروز شوک های آنافیلاکتیک مرگبار را تشخیص دهد.
سطوح آنزیم CPA3 در خون افراد مستعد ابتلا به واکنش های آلرژیک مرگبار در مقایسه با افراد عادی بسیار بیشتر است؛ سطح این آنزیم در زمان بروز شوک آنافیلاکتیک ظرف چند دقیقه افزایش یافته و تا چند روز نیز در بدن فرد بالا باقی می ماند. دکتر «والز» در طول تحقیقات چندین ساله خود و با استفاده از مواد مخصوص، موفق به طراحی تکنیک جدیدی برای اندازه گیری سطوح این آنزیم و شناسایی افراد پر خطر شده است. این آزمایش خون به پزشکان کمک می کند تا افراد مستعد بروز واکنش های آلرژیک مرگبار را شناسایی و قادر به انجام مراقبت های مناسب پس از تشخیص باشند.

محققان دانشگاه نيويورک با افزودن کره‌هاي نانومقياس طلا روي يک دانه ميکروسکوپي شيشه، يک ابرحسگر ساخته‌اند که مي‌تواند حضور حتي نمونه منفرد از کوچک‌ترين ويروس‌هاي شناخته شده را نيز تشخيص دهد. اين حسگر يک رفتار نوري بسيار عجيب از خود نشان مي‌دهد که به نام «حالت گالري نجوا» ناميده مي‌شود؛ اين نام از گالري دايره‌اي معروف در کليساي بزرگ سنت پل در لندن گرفته شده است که در آن کوچک‌ترين نجواي کنار ديوار را مي‌‌توان در تمام نقاط اطراف گالري شنيد.
مشابه همين حالت امواج نوري به شکل چرخشي درون دانه‌هاي شيشه‌اي کوچک فرستاده شده و با فرکانس خاصي نوسان مي‌کنند. همانگونه که يک شيء کوچک روي سيم ويولن مي‌تواند فرکانس ارتعاش آن را هرچند به مقدار بسيار کم تغيير دهد، قرار گرفتن يک ويروس بسيار کوچک روي اين حسگر فرکانس ارتعاش نور را عوض مي‌کند. محققان با استفاده از حسگر اوليه شيشه‌اي توانستند ويروس بزرگي همچون آنفلوآنزا را شناسايي کنند، اما حساسيت اين حسگر در حدي نبود که بتواند ويروس‌هاي کوچکي همانند ويروس فلج اطفال را تشخيص دهد.
اين پژوهشگران توانستند با افزودن نانوکره‌هاي طلا به اين حسگر شيشه‌اي حساسيت آن را تا 70 برابر افزايش دهند؛ اين ذرات طلا نقاطي به‌ نام «نقاط داغ پلاسمونيک» ايجاد مي‌کنند که در آن امواج نوري با امواج الکترون‌ها کوپل مي‌شوند. اين حسگر هيبريدي نه تنها توانست حضور ويروس MS2، ويروس سبک در دنياي ويروس‌هاي RNA را شناسايي کند، بلکه با اندازه‌گيري دقيق تغيير فرکانس نور، وزن ويروس را نيز تعيين کند. با انجام تنظيمات کوچک مي‌توان از اين حسگر در تشخيص پروتئين‌هاي منفرد استفاده کرد؛ از جمله اين پروتئين‌ها مي‌توان به نشانگرهاي زيستي سرطان اشاره کرد که مدت‌ها قبل از بروز علائم اين بيماري در خون ظاهر مي‌شوند. نتايج اين تحقيق در مجله «Applied Physics Letters» منتشر شده است.

خارش مي‌تواند نشانه‌اي از يک بيماري پوستي تنها يا يک بيماري سيستميک پنهان زمينه‌اي باشد. از بين بيماراني که به دليل خارش ژنراليزه بدون وجود علت پوستي آشکار اوليه به متخصص پوست مراجعه مي‌کنند،24-14 يک اتيولوژي سيستميک دارند. در غياب يک ضايعه پوستي اوليه، بايد بررسي دستگاه‌هاي بدن شامل ارزيابي اختلالات تيروييد، لنفوم، ديابت و اختلالات کليه و کبد انجام شود. يافته‌هايي که حاکي از اتيولوژي‌هاي کم‌خطرتر هستند عبارتند از: سن کمتر، علايم موضعي، شروع حاد، درگيري محدود به مناطق در معرض، و ارتباط آشکار مشکل با مسافرت اخير يا تماس با يک فرد بيمار. مواردي که نگراني ما را در مورد بيماري‌هاي سيستميک زمينه‌اي افزايش مي‌دهد عبارتند از: خارش مزمن يا ژنراليزه، سن بالاتر و يافته‌هاي غيرطبيعي در معاينه فيزيکي. ارزيابي اوليه از نظر بيماري‌هاي سيستميک شامل اين موارد است: شمارش کامل سلول‌هاي خون (CBC) و اندازه‌گيري سطح هورمون محرک تيروييد (TSH)، گلوکز ناشتا، آلکالن فسفاتاز، بيلي‌روبين، کراتينين و نيتروژن اوره خون (BUN). لنفوم هوجکين بيماري بدخيمي است که بيشترين ارتباط را با خارش دارد و تا 30 بيماران مبتلا به آن دچار خارش هستند. در صورت شک به لنفوم، انجام راديوگرافي قفسه‌ سينه الزامي است. واکنش کهيري (wheal and flare) به خارش ناشي از هيستامين در بيماران دچار کهير يا درماتيت آلرژيک اشاره دارد. تجويز مستمر آنتي‌هيستامين‌هاي طولاني‌اثر در اين بيماران مفيد است. آنتي‌هيستامين‌هاي نسل دوم مانند ستيريزين، لوراتادين و فکسوفنادين ممکن است به دليل پذيرش بهتر بيمار، موثرتر باشند.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

گروهي از محققان چيني با استفاده از نانوسيم‌هاي سيليکوني يک ابزار بسيار حساس براي تشخيص ويروس آنفلوآنزا در بازدم انسان ساخته‌اند. آناليز ماده حاصل از ميعان بازدم (EBC) يکي از روش‌هاي تشخيصي نويدبخش است که مي‌تواند اجزاي گازي مختلف در بازدم انسان را به بيماري‌هاي مختلف ارتباط دهد. به‌ علاوه، نمونه‌برداري از بازدم ساده‌تر و سريع‌تر از تست خون است و هيچ‌گونه ضايعات سمي توليد نمي‌کند. نانوذرات طلا، نانولوله‌هاي کربني و نانوسيم‌هاي سيليکوني جزء عناصري هستند که در تشخيص عاري از برچسب و بسيار حساس ويروس‌ها به‌ کار مي‌روند.
محققان دانشگاه پکن در چين با اتصال شيميايي پادتن‌ها به سطح يک ترانزيستور اثرزمينه ساخته شده از نانوسيم‌هاي سيليکوني يک ابزار بسيار حساس براي تشخيص ويروس آنفلوآنزا در بازدم انسان ساخته‌اند. اتصال ويروس به پادتن‌ها موجب تغيير رسانايي الکتريکي شده و در نتيجه حضور يک عامل زيستي به يک سيگنال الکتريکي تبديل مي‌شود. مطالعات نشان داده‌اند بازدم يک فرد مبتلا به آنفلوآنزا حاوي ويروس اين بيماري است؛ با وجودي که استفاده از حسگرهاي نانوسيم سيليکوني در تشخيص ويروس‌ها جديد نيست، اين اولين بار است که از اين روش در تشخيص آنفلوآنزا استفاده مي‌شود.
دکتر «مائوشنگ يائو»، يکي از محققان دانشکده علوم و مهندسي محيط زيست در دانشگاه پکن مي‌گويد: ما توانستيم با استفاده از اين حسگر نانوسيمي با موفقيت و به شکلي کاملاً انتخابگر ويروس آنفلوآنزا (H3N2) را در عرض چند دقيقه در ميعان رقيق‌شده بازدم يک فرد مبتلا به اين بيماري شناسايي کنيم. اين کار نشان مي‌دهد که اگر حسگر نانوسيمي با استانداردهاي مربوط به ويروس و کنترل‌هاي ميعان بازدم کاليبره شود، مي‌تواند در زمان 100 برابر کمتر از روش استاندارد طلا (RT-qPCR) ويروس آنفلوآنزا را در کاربردهاي باليني تشخيص دهد. وي مي‌افزايد: تجاري‌سازي اين فناوري به‌ عنوان يک ابزار دستي به‌ طور کامل امکان‌پذير بوده و فرصت‌هاي بسيار بزرگي در زمينه تشخيص آنفلوآنزا در سامانه‌هاي باليني ايجاد مي‌کند.
بنابر گفته سازمان بهداشت جهاني سالانه سه تا پنج ميليون نفر در اثر شيوع آنفلوآنزا (بيشتر H3N2 و H1N1) به شدت بيمار مي‌شوند که از اين تعداد 250 هزار تا 500 هزار نفر جان خود را از دست مي‌دهند. متخصصان براي تشخيص اين بيماري بر تعداد گلبول‌هاي سفيد خون به‌ عنوان يک تست معمول خوني و همچنين علائم باليني همچون سردرد، سرفه و درد مفاصل تکيه دارند. دکتر «ژوئفنگ گوئو» و دکتر «تونگ ژائو» از اعضاي اين گروه تحقيقاتي، يافته‌هاي خود را در شماره آنلاين مجله «Nano Letters» منتشر کرده‌اند.

محققان دانشگاه ايالت کانزاس يک تست خون ساده‌اي را ابداع کرده‌اند که مي‌تواند به طور دقيق مراحل ابتدايي سرطان را تشخيص دهد. در کمتر از يک ساعت، اين تست مي‌تواند سرطان پستان و سرطان ريه غيرسلول کوچک را قبل از آنکه علايمشان آشکار شود، تشخيص دهد. محققان پيش‌بيني مي‌کنند اين تست به زودي براي سرطان پانکراس نيز مورد استفاده قرار گيرد. محققان معتقدند اين تست، اولين قدم به سوي دنياي جديدي است که تحقيقات در آن مي‌تواند به تشخيص زودهنگام سرطان‌هاي انساني بينجامد. در حال حاضر بيماران در معرض خطر مانند افراد سيگاري يا کساني که سابقه خانوادگي سرطان دارند از اين تست بهره مي‌برند. اين تست بر مبناي تشخيص افزايش فعاليت نوعي آنزيم در بدن بنا شده است. نانوذرات آهن که با آمينواسيد و همچنين يک رنگ پوشانده شده‌اند به مقداري از خون يا ادرار بيمار اضافه مي‌شود. اين آمينواسيدها و رنگ با آنزيم‌ها در نمونه خون يا ادرار بيمار واکنش نشان مي‌دهد. الگوهاي مختلف آنزيم به افتراق ميان سرطان و عفونت‌ها يا ديگر بيماري‌هايي که به طور رايج رخ مي‌دهند نيز مي‌پردازد. آزمايش‌ها حاکي از موفقيت 95 درصدي اين تست در تشخيص سرطان بيماران است.

اميد مي‌رود وسيله‌اي ارزان‌قيمت و قابل‌حمل که مي‌تواند به سرعت سلول‌هاي لوکمي يا HIV را تشخيص دهد به زودي در دسترس قرار گيرند، آن هم به کمک يک «بيوچيپ» که از رشته‌هاي سلولي تصاوير 3 بعدي تهيه مي‌کند. محققان علوم مهندسي اين مطالعه اظهار اميدواري مي‌کنند که اين وسيله قدم مهمي به سوي توليد چيپ‌هاي فلوساتيومتري ارزان‌قيمت بردارد تا با استفاده آنها در بالين، به تشخيص زودهنگام بيماري دست يافت. روش فلوساتيومتري به طور کلي با استفاده از حسگرهاي چشمي به سلول‌ها از 3 مسير نگاه مي‌کند. درواقع با فلوساتيومتري مي‌توان با استفاده از نور ليزر روي سلول‌هاي هدف تمرکز کرده و از هر سلول 3 سيگنال اپتيکال توليد کرده و به اين ترتيب خصوصيات بيوکميکال سلول‌ها را نشان مي‌دهند، مانند اندازه آنها و ميزان نور برگشتي را. حالا اين تکنيک روي يک بيوچيپ تعبيه شده و کار را در بالين راحت کرده است. در حال حاضر اين بيوچيپ‌ها به قيمت بسيار ارزان‌تر از فلوساتيومتري که حدود 100هزار دلار مي‌ارزند، در دسترس قرار مي‌گيرد و حدود هزار دلار هزينه دارد.

ديدن پيچ و خم رودخانه از آسمان كار راحتي است اما رديابي پيچ و خم عروق خوني در بدن مشكل اما مهم است. خم‌شدگي عروق مي‌تواند وجود و پيشرفت سرطان را نشان دهد. اين اصل دانشمندان UNC را واداشته تا روش جديدي را با استفاده از اولتراسوند با رزولوشن بالا ‌آزمايش كنند كه مي‌تواند به آساني تومورها را در مراحل اوليه در مطالعات پره‌كلينيكال تشخيص دهد. اين روش که بر پايه خم‌شدگي عروق بنا شده، به‌طور بالقوه روش ارزان، غيرتهاجمي و سريعي را براي تشخيص سرطان پيشنهاد و به پزشكان كمك مي‌كند تومورها را وقتي كوچك‌تر از يك سانتي‌متر هستند، شناسايي كنند. آنچه به‌تازگي مشخص شده آنكه مي‌توانيم در عرض چند دقيقه و با يك اسكن سريع اين عروق را مشاهده كنيم. اين روش كه «آكوستيك آنژيوگرافي» نام دارد، با استفاده از يك ماده حاجب درون رگي انجام مي‌شود كه اجازه مي‌دهند تنها تصاوير عروق خوني به دست آيند. اين روش همه سيگنال‌هاي بافتي را فيلتر مي‌كند، به اين ترتيب عروق خوني كوچك به‌طور واضح ديده مي‌شوند. نتايج مطالعات با اين روش نشان مي‌دهد تفاوت قابل‌توجهي ميان عروق درون و اطراف تومورها در مقابل آنها كه با عروق طبيعي مرتبط هستند، وجود دارد. البته با روش مذكور فعلا مي‌توان تومورهاي كم‌عمق مانند ملانوما و سرطان تيروييد را مشخص كرد.

محققان آمريكايي و ايسلندي در بررسي‌هاي خود نشان داده‌اند كه شيوه اسكن ام‌آرآي بسيار بهتر از نوار قلب مي‌تواند سكته‌هاي قلبي بدون نشانه را در انسان شناسايي كند.بسياري از افراد دچار سكته قلبي شده و از آن بي‌خبر هستند. محققان موسسه ملي قلب، ريه و خون مريلند با همكاري محققان ايسلندي 670 فرد را كه بطور تصادفي از ميان مردم ايسلند انتخاب شده‌ بودند به همراه 266 مورد ديگر مبتلا به ديابت در ميانگين سني 76 سال مورد آزمايش قرار دادند.
به گزارش ایسنا، طبق اين پژوهش كه در مجله American Medical Association منتشر شده، اسناد پزشكي اين افراد نشان داده كه 91 مورد يك حمله قلبي را تجربه كرده‌اند اما آزمايشات با ام‌آرآي نشان داد كه 157 مورد ديگر از جمله 72 مبتلا به ديابت از نشانه‌هاي واضح آسيب بافت قلبي در برخي نقاط در اثر يك سكته قلبي بي‌نشانه برخوردار بودند. اين درحاليست كه شيوه نوار قلبي تنها 46 مورد را شناسايي كرده بود كه در اين ميان 15 مورد بيمار ديابتي بودند. افرادي كه پيش از اين با سكته قلبي شناسايي نشده بودند، از درمانهايي مانند آسپرين براي كاهش لخته شدن خون يا استاتين براي كاهش كسلترول خون برخوردار نمي‌شدند. در مقايسه با افرادي كه سكته قلبي نداشته‌اند، افراد داراي اين سابقه از تجمع كلسيم بيشتري در عروق كرونر برخوردار بودند كه از نشانه‌هاي اوليه بيماري قلبي است و مي‌تواند طي شش سال باعث مرگ بيمار شود.

ابداع يک تست ساده خوني که تشخيص زودهنگام سرطان را در بدن انسان امکان‌پذير کند مدت زيادي است که از ياد پژوهشگران رفته، اما تيمي از دانشگاه UCLA يک قدم به آن نزديک شده است. با ترکيب يک دوربين فوق‌العاده سريع و يک ميکروسکوپ چشمي قوي و نرم‌افزاري که مي‌تواند اين داده‌ها را پردازش کند تيم تحقيقاتي مذکور اميدوار است بتواند سلول‌هاي سرطاني در گردش را که از تومورهاي سرطاني وارد جريان خون مي‌شوند موقعيت‌يابي کند و به اين ترتيب تشخيص زودهنگام سرطان با روشي ساده همچون گرفتن خون امکان‌پذير شود. البته تشخيص اين سلول‌ها به هر حال چالش‌برانگيز است، زيرا نمونه‌هاي خون حاوي سلول‌هاي زيادي هستند و سلول‌هاي سرطاني در گردش تعداد کمي را در اين ميان تشکيل مي‌دهند. به بيان ديگر قيل و قال زيادي در جريان خون وجود دارد. البته تيم تحقيقاتي UCLA براي غلبه بر اين همه آشوب سعي کرده با استفاده از يک دوربين ميکروسکوپي فوق سريع که مي‌تواند 6 ميليون فريم را در يک ثانيه ثبت کند تنها سيگنال سلول‌هاي سرطاني در گردش را بيابد. در اين دوربين که STEAM نام دارد از پالس‌هاي بسيار کوتاه ليزر براي عکسبرداري از نمونه‌هاي خون استفاده مي‌شود مانند آنکه شما با سرعت 27 پيکوثانيه عکس بگيريد. اطلاعات اخذ شده به کامپيوتري منتقل مي‌شود که تصاوير را سرهم کرده و مي‌تواند انواع سلول‌هاي سرطاني را از سلول‌هاي طبيعي تشخيص دهد.

استئوآرتريت يک اختلال دژنراتيو شايع غضروف مفصل همراه با تغييرات هيپرتروفيک استخوان است. عوامل خطر شامل ژنتيک، جنس مونث، به دنبال تروما، سن بالا و چاقي است. تشخيص بر پايه شرح حال درد مفصلي تشديد يابنده با حرکت که مي‌تواند منجر به کاهش فعاليت‌هاي روزمره زندگي شود استوار است. گرافي ساده در تشخيص کمک کننده است اما آزمون‌هاي آزمايشگاهي معمولا کمک کننده نيست. درمان‌هاي دارويي بايد با استامينوفن شروع شود و در گام بعدي داروهاي NSAID افزوده شود. ورزش يک درمان کمکي مفيد در کاهش درد و ناتواني است. مکمل‌هاي گلوکزآمين و کندروايتين در استئوآرتريت‌هاي متوسط تا شديد هنگامي‌ که به صورت ترکيبي استفاده شود مي‌تواند مفيد باشد. تزريق داخل مفصلي کورتون کم هزينه و موجب بهبود کوتاه مدت (8-4 هفته) در تشديدهاي استئوآرتريت زانو مي‌شود در حالي که تزريق اسيد هيالورونيک گران‌تر بود، اما موجب بهبودي طولاني مدت علايم مي‌شود. تعويض کامل مفاصل هيپ، زانو يا شانه براي بيماراني که دردهاي مزمن مفصل و ناتواني مفصل علي‌رغم درمان دارويي حداکثر دارند توصيه مي‌شود.

تشخيص زودهنگام سرطان در درمان موفق آن بسيار ضروري است. در بسياري موارد از زنده‌بيني (بيوپسي) براي تشخيص سرطان استفاده مي‌شود. «زنده‌بيني مايع» روش جديدي است که در آن سلول‌هاي سرطاني موجود در جريان گردش خون (CTCها) از نمونه‌هاي خوني گرفته شده و مورد بررسي قرار مي‌گيرند؛ با افزايش دقت زنده‌بيني مايع اين روش مي‌تواند جايگزين روش تهاجمي زنده‌بيني در تشخيص تومورهاي متاستاتيک (جابه‌جا شونده) شود. CTCها مي‌توانند در تشخيص انتشار سرطان، پيش‌بيني وضعيت بيمار و حتي تعيين اثر درمان‌هاي صورت گرفته مورد استفاده قرار گيرند. با در نظر گرفتن اين واقعيت که خون انسان مجموعه بسيار پيچيده‌اي از سلول‌ها و متابوليت‌هاي مختلف است، تشخيص دقيق CTCها در خون بسيار دشوار است.
دکتر «آلفردو دلا اسکوسورا مونيز»، محقق ارشد گروه نانوالکترونيک زيستي و زيست‌حسگرها در موسسه نانوفناوري کاتالان مي‌گويد: اصلي‌ترين روش شناسايي CTCها برچسب‌زني آنها با پادتن‌ها (immunocytometry) و سپس آناليز فلورسانسي و يا تشخيص بيان نشانگرهاي تومور با استفاده از واکنش زنجيره‌اي پليمراز معکوس است. با اين حال جداسازي CTCها از مايعات بدن به روش‌هاي پيچيده‌اي نياز دارد که اغلب از کارايي و خلوص محصول پاييني برخوردارند.
«اسکوسورا» و همکارانش يک روش الکتروشيميايي ساده و سريع براي تشخيص کمي سلول‌هاي سرطاني در گردش خون ابداع کرده‌اند؛ در اين روش به‌ طور هم‌زمان از دانه‌هاي مغناطيسي پوشيده شده با پادتن و نانوذرات طلاي پوشيده شده با پادتن استفاده مي‌شود. ذرات مغناطيسي به‌ذصورت انتخابي به سلول‌هاي سرطاني پيوند يافته و سپس با استفاده از يک ميدان مغناطيسي آنها را از نمونه خون جدا مي‌کنند؛ نانوذرات طلا نيز به سلول‌هاي سرطاني متصل شده و در تشخيص الکتروشيميايي نهايي اين سلول‌ها به‌ کار مي‌روند. «اسکوسورا» مي‌گويد: مزيت اصلي اين راهکار نسبت به روش‌هاي قبلي در روش تشخيص الکتروشيميايي حساس و کمي مورد استفاده نهفته است. وي مي‌افزايد: حساسيت بالا، سادگي، هزينه پايين، استفاده راحت و کوچک و قابل حمل بودن سامانه تشخيص الکتروشيميايي آن را براي استفاده در محل مورد نياز مناسب مي‌كند. به‌ علاوه، استفاده از برچسب‌هاي الکتروکاتاليزوري نانوذرات طلا موجب ايجاد رکوردهاي الکتروشيميايي بسيار ساده‌اي مي‌شود که امکان تشخيص سريع و کمي سلول‌ها را در نمونه ايجاد مي‌کند.
به گزارش ایسنا، هدف اين گروه تحقيقاتي استفاده از اين روش روي نمونه‌هاي واقعي انساني است که در آن سلول‌هاي ديگر، پروتئين‌ها و متابوليت‌هاي مختلف حاضر هستند. جزئيات اين کار در مجله «Nano Letters» منتشر شده است.

دانشمندان به تازگي حسگر جديدي را ابداع کرده‌اند که مي‌تواند به تشخيص بيماري مالتيپل اسکلروزيس در بيماران مشکوک به داشتن اين بيماري کمک کرده و پيشرفت بيماري را نيز پايش کند. اين حسگر بر واکنش متقاطع آرايه PAH و کربن نانوتيوب دو لايه‌اي ديواره تکي تکيه مي‌کند تا ترکيبات ارگانيک فرار را که اختصاصي بيماري MS است از ديگر ترکيبات باقيمانده در هواي بازدمي افتراق دهد. اين تيم تحقيقاتي همچنين معتقد است که حسگر تنها به تشخيص و پيگيري پيشرفت بيماري کمک نمي‌کند، بلکه به ياري غربالگري بيماران نيز مي‌شتابد که کانديد روش‌هاي ايمونوتراپي هستند. اين حسگر توانسته تمايزي عالي ميان هگزانان، 5- متيل آنديکان و ديگر ترکيبات ارگانيک فرار مخدوش‌کننده فراهم آورد. نتايج به دست آمده از مطالعات باليني نشان مي‌دهند که اين حسگر توانسته با حساسيتي برابر 3/85 درصد، اختصاصيتي معادل 6/70 و دقتي برابر 4/80 درصد،‌ افراد مبتلا به MS را از افراد سالم از روي نمونه‌هاي هواي بازدمي آنها تشخيص دهد.

براساس گزارش جديد محققان تست حساسي براي تشخيص حمله قلبي معرفي شده که مي‌تواند تشخيص اين عارضه را در مدت يک ساعت امکان‌پذير کند، به اين ترتيب نياز به پايش طولاني‌مدت 3 بيمار از هر 4 بيماري که با درد قفسه‌ صدري به اورژانس مراجعه مي‌کنند، رفع خواهد شد. محققان اين مطالعه تستي را پيشنهاد مي‌کنند که با حساسيت بيشتري تغييرهاي مارکرهاي بيوشيميايي استاندارد را در سکته ميوکارد غربال مي‌کند و به بيماران کمک مي‌کند سريع‌تر از بخش اورژانس مرخص شوند. در اين صورت در وقت و هزينه صرفه‌جويي قابل‌توجهي خواهد شد. اين مارکر جديد که «تروپونين قلبي فوق‌العاده حساس (hs-cTn)» ناميده مي‌شود، تشخيص زودهنگام انفارکت ميوکارد حاد را امکان‌پذير مي‌سازد. البته هنوز کاملا مشخص نيست که پزشکان چگونه از اين مارکر در کار بالين خود استفاده کنند، خصوصا آنکه اين احتمال وجود دارد نتايج مثبت براي وضعيت‌هاي ديگر با اين مارکر بيشتر شود. به اين ترتيب الگوريتمي براي کمک به پزشکان جهت تشخيص انفارکت حاد ميوکارد طراحي و اعتبارسنجي شده است.

امروزه تشخيص بيماري ام‌اس يك چالش براي پزشكان، حتي نورولوژيست‌هاي باتجربه است زيرا اين بيماري اتوايميون علايم زيادي دارد و به ندرت به يك شكل باليني واحد تظاهر مي‌كند. يافته‌هاي جديد علمي در زمينه پاسخ ايمني كه در MS دخيل هستند، مي‌توانند به پيشرفت تشخيص اين بيماري كمك كند. دانشمندان با آناليز خون بيماران مبتلا به ‌MS آنتي‌بادي‌اي را كشف كرده‌اند كه به يك كانال‌ خاص پتاسيم در غشاي سلولي حمله مي‌كند كانال‌هاي پتاسيمي نقش مهمي در انتقال ايمپاس‌ها به عضله و سلول‌هاي عصبي بازي مي‌كنند و اين دقيقا همان چيزي است كه در بيماران مبتلا به MS مهار شده است. اين آنتي‌بادي در تقريبا نيمي از بيماران MS يافت مي‌شود، در حالي كه در افراد سالم ديده نمي‌شود. بنابراين اين كانال پتاسيمي يكي از اهداف پاسخ اتوايميون در بيماران مبتلا به MS است. انسان‌ها و حيوانات بدون كانال پتاسيم دچار اختلال‌هاي نورولوژيك مي‌شوند و نمي‌توانند به درستي حركت‌هاي خود را هماهنگ كنند. كانال پتاسيمي براي بار نخست در غشاي سلول‌هاي گليال تظاهر مي‌كند كه مسوول كنترل متابوليسم در مغز و شكل‌گيري ميلين است.

محققان دانشگاه اينديانا يک وسيله تصويربرداري ساده و هزينه-اثربخش ابداع کرده‌اند که مي‌تواند بر پايه يک سيستم آنتن قابل‌انعطاف و قابل پوشش تومورهاي پستان را تشخيص دهد. آنها ادعا مي‌کنند با اين سيستم، تشخيص تومور سريع‌تر از ماموگرافي امکان‌پذير خواهد بود. در اين وسيله جديد از يک آنتن مسطح ميکرواستريپ استفاده شده که روي يک سوبستراي قابل‌انعطاف قرار گرفته و در تماس مستقيم با پوست قرار مي‌گيرد. اين سيستم 20 درصد کمتر از امواج ميکروويو بهره مي‌گيرد. آزمايش‌هاي انجام شده نشان مي‌دهند سيگنال‌هاي گرفته‌شده از تومورها، 3 برابر قوي‌تر از ديگر وسايل است و تصاويري با کيفيت عالي و بدن نويز ايجاد مي‌کند. محققان پيشنهاد مي‌کنند اين سيستم هزينه-اثربخش است و مي‌تواند سرطان پستان را سريع‌تر از ديگر سيستم‌ها تشخيص دهد، هر چند اضافه مي‌کنند اين وسيله يک سيستم مکمل براي ماموگرافي است به جاي اينکه جايگزين آن شود. با اين وجود براي تشخيص زودهنگام با حداقل ناراحتي براي بيمار، اين چنين وسيله‌اي مي‌تواند يک همکار مفيد براي تشخيص سرطان باشد.

گروهي از محققان، يک عامل وضوح تصوير MRI جديد با کارايي بالا، خطر بالقوه کمتر و هزينه پايين‌تر توليد کرده‌اند تا با استفاده از آن بتوانند تشخيص بيماري‌ها را بهبود بخشند. در حال حاضر از عوامل وضوح تصوير مبتني بر گادولينيوم براي بهبود تصاوير MRI و تشخيص بهتر بيماري‌ها استفاده مي‌شود. با اين حال مطالعات اخير نشان مي‌دهد که استفاده از گادولينيوم مي‌تواند برخي اثرات جانبي منفي همچون فيبروز سيستميک نفروژنيک در برخي بيماران داشته باشد. به همين دليل سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA) براي استفاده از گادولينيوم در کاربردهاي باليني محدوديت‌هايي وضع کرده است. به علاوه، بسياري از عوامل وضوح تصوير MRI براي تصويربرداري از برخي بخش‌هاي بدن همچون بافت‌ها يا تصويربرداري مولکولي مناسب نيستند.
دکتر بلاجي سيتارامان، استاديار مهندسي زيست‌پزشکي دانشگاه استوني بروک، براي حل اين مشکل يک عامل وضوح تصوير گرافني جديد با کارايي بسيار بالا توليد کرده است که مي‌تواند جايگزين گادولينيوم در تصويربرداري‌هاي MRI شود. او مي‌گويد: اين عامل جديد مي‌تواند در دوزهاي بسيار پايين‌تر همان وضوح تصوير مشابه گادولينيوم را ايجاد كند. اين فناوري از طريق کاهش هزينه هر دوز و همچنين کاهش تعداد دوزهاي مورد نياز، هزينه‌هاي بهداشتي را کم خواهد کرد. به علاوه، از آن جايي که اين روش حساسيت بالاتري دارد، امکان تشخيص زودهنگام و مطمئن بيماري‌ها فراهم شده و درمان آنها با هزينه کمتر و با احتمال موفقيت بالاتري همراه خواهد بود.
دکتر سيتارامان، اوايل سال 2012 يک شرکت نوپا به‌ نام «Theragnostic Technologies Inc» تأسيس کرده است تا روي تجاري‌سازي اين عامل جديد کار کند. پيشرفت‌هاي روبه‌ رشد اين فناوري توسط شهرام حجازي، متخصص صنعت و مشاور تجاري، دکتر کِنِت شروير، استاد آسيب‌شناسي دانشگاه استوني بروک، دکتر ويليام مور، رئيس Thoracic Imaging و استاديار دانشکده راديولوژي دانشگاه استوني بروک حمايت مي‌شوند.
به گزارش ایسنا، تمرکز اصلي گروه تحقيقاتي دکتر سيتارامان روي فصل مشترک زيست‌نانوفناوري، پزشکي مولد و پزشکي مولکولي است. هدف آنها ايجاد هم‌افزايي ميان پيشرفت‌هاي ايجاد شده در هر يک از اين حوزه‌ها و برپايي يک برنامه تحقيقاتي پويا براي رفع مشکلات مربوط به تشخيص و درمان بيماري‌ها و رشد مجدد بافت است. دکتر سيتارامان دوره کارشناسي خود را در موسسه فناوري هند گذرانده و دکتري خود را از دانشگاه رايس دريافت كرده است. جزئيات اين تحقيق در مجله «PLoS ONE» منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه دورهام در تلاش براي شناسايي زود هنگام بيماري اوتيسم در كودكان، از يك نوزاد پنج ماهه براي آزمايشات جديد خود استفاده كردند. سنجشهاي انجام شده توسط يك كلاه داراي حسگر روي سر «ريكي كيمبر» به دانشمندان در درك چگونگي يادگيري كودكان از تماشاي شيوه انجام كار توسط افراد ديگر كمك خواهد كرد. اميد مي‌رود كه اين پژوهش بتواند به ارائه درك بهتري از يادگيري كودكان در سن كم پرداخته و همچنين اطلاعات بهتري را از چگونگي ايجاد اوتيسم ارائه بدهد.
اين محققان اميدوارند بتوانند از حداقل 40 كودك براي آزمايشات خود استفاده كنند. اين كودكان كه در تمام وقت با والدين خود باقي خواهند ماند، در يك حمام كوچكك با استفاده از بازتاب راه رفتن خود قدم خواهند برداشت. آنها سپس به تماشاي تصاوير متحرك رايانه‌اي از راه رفتن مردم پرداخته و فعاليت مغزي آنها بررسي مي‌شود تا محققان بتوانند از واكنش مغزي كودكان در زمان مشاهده اين تصاوير آگاه شوند. اين اطلاعات يا كودكاني كه هيچ تجربه‌اي از راه رفتن نداشته‌اند، مقايسه خواهد شد تا تفاوت آنها در چگونگي يادگيري در مورد افراد ديگر مشخص شود. اين آزمايشات بي‌خطر، يدون درد و غير تهاجمي بوده و هيچ كدام از نوزادان به شكل پزشكي براي اوتيسم مورد آزمايش قرار نخواهند گرفت.
به گزارش ایسنا، محققان اميدوارند با اين پژوهش بتوانند اوتيسم را در سنين پايين‌تر شناسايي كنند. اگرچه هيچ درماني براي اين بيماري وجود ندارد اما مداخله زود هنگام مي‌تواند به شرايط كمك كند. در حال حاضر تا سن سه سالگي اوتيسم در كودكان قابل شناسايي نيست.

به گفته پژوهشگران، انسان‌ها مي‌توانند با اتکا به حس بويايي خود سن يکديگر را تشخيص دهند. با اين حساب، شايد ديگر استفاده از آرايش يا جراحي زيبايي، براي پنهان کردن سن کافي نباشد. به نوشته روزنامه «اينديپندنت»، آزمايش‌هاي علمي انجام شده بر روي داوطلبان نشان داده که افراد مي‌توانند با استشمام بوي عرق ديگران، جوان‌ها، ميانسالان و سالمندان را از يکديگر تشخيص دهند. بنابراين تحقيق، برخلاف آن چه پيش از اين تصور مي‌شد، بوي عرق افراد مسن‌تر نسبت به جوان‌ها تندي کمتري دارد، در حالي که بوي نامطبوع بدن افراد کم‌سن‌تر «ناخوشايند‌تر» بوده است.
در اين پژوهش دانشمندان نمونه‌ي بوي زير بغل 12 تا 16 نفر را در سه گروه سني 20 تا 30 سال، 45 تا 55 سال و 75 تا 95 سال جمع‌آوري کردند. محققان از سوژه‌هاي آزمايش فوق خواسته بودند که به مدت پنج شب موقع خواب تي‌شرت‌هايي را بر تن کنند که نوارهاي پارچه‌اي مخصوصي در قسمت زير بغل آنها چسبانده بودند. در پايان اين مدت پژوهشگران نوارها را از تي‌شرت‌هاي با بوي تند جدا کرده و در ظرف‌هاي شيشه‌اي قرار دادند. سپس، 41 نفر داوطلب 20 تا 30 ساله براي ارزيابي بوي بد اين اشخاص به استشمام بوي محتويات شيشه‌هاي فوق پرداختند. در هر مرحله از افراد خواسته مي‌شد که بگويند به نظر آنها کدام شيشه‌ها حاوي نمونه بوي افراد مسن هستند. همچنين از داوطلبان خواسته شد که ميزان خوشايندي و تندي بوي عرق نمونه‌هاي حاضر را رتبه‌بندي کنند. محققان در گزارش اين آزمايش که در نشريه الکترونيکي کتابخانه عمومي «ساينس وان» منتشر شده، نوشته‌اند که داوطلبان نمونه‌هاي بوي بدن توانستند سه گروه سني را تشخيص دهند. دکتر «يوهان لونداستروم»، سرپرست تيم پژوهشي از مرکز حواس شيميايي مونِل فيلادلفيا در ايالات متحده آمريکا مي‌گويد: «انسان‌ها هم مانند ديگر حيوانات مي‌توانند از روي ترشحات بدن ديگر همسانان خود علائم خاصي را درک کنند که امکان تشخيص سن بيولوژيکي، انتخاب جفت مناسب و تشخيص خويشاوند از غير خويشاوند را برايشان ميسر مي‌کند»
به گزارش سپید، در دنياي حيوانات بوي نامطبوع بدن راهنماي انتخاب جفت است. نرهاي مسن‌تر نسبت به ديگر رقبا برتري دارند چون حامل ژن طول عمر محسوب مي‌شوند در حالي که از ماده‌هاي با سن بالاتر به دليل دستگاه توليد مثل ضعيف‌ترشان اجتناب مي‌شود. پژوهشگران ياد شده گفته‌اند بوي نامطبوع بدن از تعامل پيچيده‌اي ميان ترشحات غده‌هاي پوستي و فعاليت باکتريايي ناشي مي‌شود. بر همين اساس ترکيب ترشحات غدد پوستي با گذر ساليان و بالارفتن سن افراد تغيير مي‌کند.

در جنگ عليه تهديدات نوظهور سلامت عمومي در دنيا تشخيص سريع بيماري‌هاي عفوني حياتي است و در مناطق فقير و دورافتاده دنيا که وسايل مجهز پزشکي مانند ميکروسکوپ و سايتومتر قابل دسترسي نيستند تست‌هاي تشخيص سريع يا RDTs به غربالگري سريع‌تر و ساده‌تر بيماري کمک مي‌کنند.
RDTs نوارهاي کوچکي هستند که روي آنها نمونه خون يا مايع قرار داده مي‌شود. تغييرات اختصاصي در رنگ نوارها که در عرض چند دقيقه رخ مي‌دهند معرف حضور عفونت هستند. درحال حاضر تست‌هاي مختلفي براي تشخيص بيماري‌هاي مختلف مانند HIV،‌ مالاريا، توبرکلوز و سيفليس به کار مي‌روند. از آنجا که مزاياي RSTs قابل توجه هستند (يعني مديريت بهتر بيماري، نظارت کارآمدتر روي ظهور بيماري در مناطق پرخطر و توانايي تکنيسين با حداقل آموزش براي انجام تست تعداد زيادي از افراد)، مي‌توانند مشکلاتي را نيز نشان دهند. در حال حاضر اين RDTs به‌طور دستي خوانده مي‌شود که خود باعث بروز اشتباهات زيادي مي‌شود، خصوصا در انواع مختلف تست‌ها که به‌وسيله نيروهاي خدمات سلامت استفاده مي‌شوند. به همين منظور و براي غلبه بر اين مشکلات محققان دانشگاه UCLA يک وسيله خواننده RDTs ابداع کرده‌اند که فشرده و هزينه اثربخش بوده و مي‌تواند پشت‌سر هم با تلفن‌هاي هوشمند استاندارد کار کند. در واقع آنها يک خواننده ديجيتال جهاني براي همه RSTs ساخته‌اند تا اينکه تصميم‌گيري نهايي به صورت دستي انجام نشود. اين وسيله که به يک تلفن هوشمند وصل مي‌شود، تقريبا 65 گرم وزن دارد و داراي لنزهاي ارزان‌قيمت، 3 آرايه LED و دو باتري 3A است. پلت فرم آن اين توانايي را دارد که تقريبا هر نوعي از RDT را بخواند. نوار RDT روي آن سوار مي‌شود و با کمک دوربين تلفن و يک اپليکيشن هوشمند، اين نوار به تصوير ديجيتالي تبديل مي‌شود. سپس پلت فرم به سرعت تصاوير RDT ديجيتالي شده را مي‌خواند تا در ابتدا مشخص کند که تست معتبر است يا خير و دوم آنکه آيا نتايج مثبت هستند يا منفي. آنگاه خطاهاي بالقوه را حذف مي‌کند که در موارد خواندن به وسيله انسان رخ مي‌دهند، خصوصا وقتي يک فرد مي‌خواهد چند تست مختلف را با هم بخواند. از آنجا که تغييرات رنگ تا چند ساعت در محيط مي‌مانند، توانايي نامحدود براي ذخيره تصاوير يک مزيت ديگر براي آن به شمار مي‌رود. پس از اين قدم، پلت فرم خواننده RDT به‌طور بي‌سيم نتايج تست‌ها را به سرور جهاني منتقل مي‌کند که در آنجا فرآينددهي و ذخيره شده و با استفاده از Choogle Maps نقشه و نمودار گسترش بيماري‌هاي مختلف کشيده مي‌شود و هم از نظر جغرافيايي و هم در طول زمان در سراسر جهان به نمايش درمي‌آيد.
به گزارش سپید، خواننده RDT و ويژگي‌هاي نقشه‌برداري که هر دو روي آيفون‌ها و تلفن‌هاي هوشمند آندروييدي نصب مي‌شوند مي‌توانند به طور مشخصي توانايي محققان را براي رديابي اپيدمي‌هاي نوظهور در سراسر جهان افزايش دهند و آمادگي‌ها را در برابر اپيدمي‌ها ارتقا دهند. اين پلت فرم براي متخصصان جهاني سلامت و سياست‌گذاران سلامت بسيار مفيد است تا هر چه بهتر ارتباط علت-معلولي را در مقياس وسيع‌تر براي غلبه بر بيماري‌هاي عفوني درک کنند. اين تيم تحقيقاتي اتصالات مختلفي را براي تلفن‌هاي هوشمند ابداع کرده‌اند که امکان تصاوير ديجيتالي را فراهم کرده و به اين ترتيب جنگي تمام‌عيار عليه بيماري‌هاي جهاني راه انداخته‌اند.

امروزه سرطان دهان در كشورهاي در حال پيشرفت يك مشكل عمده سلامت عمومي محسوب مي‌شود، خصوصا اگر تحت بررسي نيز قرار نگيرد. در بعضي نواحي كه دندان‌پزشك كمتر در دسترس بيماران قرار دارد، معاينه‌هاي روتين دندان‌پزشكي غيرممكن مي‌شود، بر همين اساس محققان دانشگاه استنفورد براي غلبه بر اين مشكل وسيله تشخيصي مبتني بر تلفن هوشمندي را طراحي كرده‌اند كه مي‌تواند تشخيص زودتر ضايعه‌هاي دهاني را امكان‌پذير سازد. محققان بيومهندسي اين وسيله را كه OScan نام دارد، تقريبا به اندازه يك بسته آدامس و كليپس دوربين گوشي‌هاي هوشمند درآورده‌اند. به گزارش سپید، OScan حاوي دو رديف نور فلورسنت است كه ديودها را تشعشع مي‌كند و به اين ‌وسيله دهان را روشن و ضايعه‌ها و نقاط سياه را مشخص مي‌شوند. به طور طبيعي، وجود تلفن هوشمند اجازه مي‌دهد تصاوير در صورت لزوم به محل بررسي ضايعه‌ها فرستاده شوند. OScan با قيمت پايين و تعداد زياد توليد شده كه آن را به گزينه‌اي مقرون به صرفه براي طرح‌هاي بهداشت عمومي تبديل كرده است. نمونه اوليه OScan در مراحل اوليه آزمايش است اما هنوز به تاييد كامل نرسيده است.

محققان دانشگاه «ليدز» تكنيك جديدي براي تهيه تصاوير رنگي سه بعدي با وضوح تصويري بسيار بالا از يك بخش بافت ابداع كرده‌اند كه گام مهمي در تشخيص و درمان به موقع سرطان محسوب مي‌شود. روش تصويربرداري ميكروسكوپي ديجيتالي روش جديدي محسوب نمي‌شود. روش اسكن بافت از يك دهه قبل جايگزين نمونه‌برداري از بافت شده است؛ اما در اين روش تصاوير دو بعدي بدست مي‌آيد كه تنها يك مقطع از بافت را نشان مي‌دهد. به گفته دكتر «درك ماگ» از محققان دانشگاه «ليدز» شكل بافت، سه بعدي است و براي بررسي يك بافت در بدن نيز بايد بتوان نمونه سه بعدي آن را مشاهده كرد. در اين روش اطلاعات بيشتر و دقيق‌تري از وضعيت بافت در مقايسه با تصاوير دوبعدي بدست مي‌آيد.
در تكنيك جديد يك تكه از بافت بوسيله يك دستگاه فوق دقيق به نام «microtome» جدا شده و به قطعات بسيار كوچك تقسيم مي‌شود. هر قطعه سپس بر روي يك شيشه به قطر يك ميلي متر قرار داده شده و توسط اسكنر ديجيتال اسكن مي‌شود. اسكنر سپس تصاويري دوبعدي از نمونه بافت ايجاد مي‌كند و فناوري جديد ابداعي در اين مرحله مورد استفاده قرار مي‌گيرد و يك تصوير سه بعدي از نمونه مجازي بافت ايجاد مي‌شود كه قابليت چرخش در جهات مختلف و بررسي تمام زواياي بافت را دارد. اين فناوري براي كشف تومورهاي بسيار كوچك كه با روش‌هاي متداول قابل تشخيص نيستند، كارايي دارد.
به گزارش ایسنا، همچنين اگر يك رگ اصلي خون در كنار بافت سرطاني وجود داشته باشد، پزشكان مي‌توانند با استفاده از اين تكنيك، احتمال ورود تومور بداخل رگ را مورد بررسي قرار داده و در غير اين صورت تومور را براحتي بردارند. مركز تحقيقات سرطان انگليس معتقد است، اين فناوري نوين مي‌تواند به محققان براي بررسي شيوه رشد و گسترش تومورهاي سرطاني در اندام‌هاي مختلف بدن، كشف پيچيدگي‌هاي بيماري و ابداع شيوه‌هاي جديد درمان كمك كند. نتيجه اين پژوهش در مجله «پاتولوژي» (American Journal of Pathology) منتشر شده است.

محققان استرالیایی موفق به تشخیص زودهنگام انسداد مزمن ریوی با آزمایش خون شدند. با سنجش پروتئینی به‌نام HSP27 در خون می‌توان انسداد مزمن ریوی را قبل از پیشرفت بیماری تشخیص داد.انسداد مزمن ریوی كه در اصطلاح پزشكی COPD نام دارد به گروهی از بیماری های مزمن ریوی اطلاق می‌شود كه جریان هوای ریه‌ها را محدود می‌كند. شایع‌ترین علائم این بیمار تنگی نفس، خلط سینه و سرفه مزمن است. جالب است بدانید كه 90 درصد مبتلایان به این بیماری سیگاری هستند. به گزارش ایرنا، این بیماری بسیار خطرناك سومین عامل مرگ در سراسر جهان محسوب می‌شود. یكی دیگر از عوامل موثر در بروز این بیماری قرار گرفتن طولانی مدت در محیط‌هایی است كه در آن دود و بخار و مواد شیمیایی قرار دارد. همان‌طور كه دیده می‌شود تشخیص بیماری در مراحل اولیه در درمان آن بسیار موثر است.