پزشکی بالینی

محققان دانشگاه کلمبیا ابزار جانبی گوشی هوشمندی ارائه داده‌اند که می‌تواند ویروس اچ‌آی‌وی را با یک خراش انگشت شناسایی کرده و نتایج حاصله را ظرف 15 دقیقه ارائه دهد. این ابزار تشخیصی در یک آزمایش بالینی کوچک در رواندا، نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان داده است؛ در این آزمایش، 96 بیمار از سه کلینیک بهداشتی به مدت دو هفته شرکت داشتند. 
 محققان مدعی‌اند که ابزار مزبور به خوبی ابزارهای تجاری و تشخیصی کنونی عمل کرده و دقت انجام آزمایشات آن تایید شده است. این دستاورد می‌تواند در مناطقی مانند آفریقا و کشورهای در حال توسعه به شناسایی زودهنگام ویروس اچ‌آی‌وی کمک کرده و در کند کردن روند شیوع ایدز کارآمد باشد. 
 ابزار جدید با قیمت 34 دلار، علاوه بر تشخیص ایدز، می‌تواند بیماری سفلیس را نیز تشخیص دهد. این موفقیت راه را برای پیشرفت‌های دیگر در حوزه ابزار الکترونیکی مصرفی باز می‌کند که این ابزارها باید مبتنی بر آزمایش‌های تشخیصی باشند. دانشمندان امیدوارند که این ابزار جانبی گوشی هوشمند بتواند در نهایت، تایید نهایی را از سازمان بهداشت جهانی (WHO) دریافت کند.  

دانشمندان مرکز تحقیقاتی اسکریپس در آمریکا از ساخت داروی آزمایشی جدیدی خبر می‌دهند که می‌تواند به تولید واکسن قوی و جهانی اچ‌آی‌وی منجر شود. داروی جدید تمامی سویه‌های ویروس اچ‌آی‌وی-1، اچ‌آی‌وی-2 و ویروس نقص ایمنی میمونی (SIV) را مسدود می‌کند؛ محققان مدعی هستند که تاثیرگذاری و قدرت این دارو به حدی است که می‌تواند در آینده نزدیک به تولید واکسن موثر اچ‌آی‌وی منجر شود. «مایکل فرزان» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید کرد: این ترکیب قویترین و موثرترین بازدارنده‌ای است که تاکنون تولید شده است؛ برخلاف آنتی بیوتیک‌ها که در برابر بسیاری از گونه‌های ویروس ایدز خنثی هستند، گیرنده‌ای موسوم به CCR5 حاوی تغییرات غیرمعمول در منطقه اتصال- اچ‌آی‌وی است و پروتئین بر اساس این منطقه اتصال می‌توانند برای جلوگیری از عفونت مورد استفاده قرار گیرند. بررسی‌ها نشان می‌دهد، این داروی آزمایشی از توانایی مقابله با تمام گونه‌های ویروس اچ‌آی‌وی حتی گونه‌های بشدت مقاوم به درمان برخوردار است. نتایج این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.  

محققان دانشگاه نورث‌وسترن یک حلقه درون واژنی جدید تولید کرده‌اند که از یک داروی ضد رتروویروسی پر شده و می‌تواند در مبارزه با اچ‌آی‌وی در زنان مورد استفاده قرار بگیرد. این حلقه از کاربری آسان و ماندگاری بالا برخوردار بوده و اخیرا موفقیت 100 درصدی را در حفظ پستانداران اولیه از ویروس نقص ایمنی میمون نمایش داده است.
به گفته محققان، پس از 10 سال کار آنها توانسته‌اند یک حلقه درون واژنی تولید کنند که می‌تواند با سطوح پیشگیری مداوم در طول چرخه قاعدگی از مواجهات متعدد با ویروس اچ‌آی‌وی در مدت زمان طولانی جلوگیری کند. پژوهش‌های قبلی نشان داده که داروهای ضد ویروسی می‌توانند از عفونت اچ‌آی‌وی جلوگیری کنند اما شیوه‌های موجود برای انتقال دارو راضی‌کننده نبوده‌اند. داروهای قرصی باید بصورت روزانه مصرف شده و نیازمند دوزهای بالای دارو است. ژل‌های واژنی هم ناخوشایند بوده و کمتر مورد استفاده هستند.
حلقه جدید بسادگی اعمال شده و برای 30 روز در محل خود باقی می‌ماند. از آنجایی که این حلقه موسوم به TDF-IVR در محل سرایت قرار می‌گیرد، دوز کمتری نسبت به قرصها در بدن وارد می‌شود. این دستگاه حاوی تنوفوویر پودری بوده که داروی ضد رتروویروس مورد استفاده 3.5 میلیون بیمار مبتلا به اچ‌آی‌وی در سراسر جهان است.
قدرت حلقه از ساختار پلیمری منحصربفرد آن نشات می‌گیرد؛ الاستومر آن در صورت وجود مایعات متورم شده و تا 1000 برابر داروی بیشتری نسبت به فناوری حلقه‌های درون واژنی کنونی مانند NuvaRing که بیشتر از سیلیکون ساخته شده و مقادیر داروی منتشر شده از آن در طول زمان کاهش می‌یابد را انتقال می‌دهند. این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.

پژوهش جدید محققان دانشگاه استلنبوش در آفریقای جنوبی نشان داده که ارائه درمان سریع به نوزادان مبتلا به اچ‌آی‌وی مثبت می‌تواند خطر مرگ زودهنگام آنها در کودکی را تا 50 درصد کاهش دهد. این یافته‌ها بر اساس نتایج پژوهشها در اوایل سال جاری بود که در آن یک کودک و 14 بزرگسال مبتلا به این ویروس با درمان زودهنگام توانستند بطور موثر بهبود یابند.
در سال 2005 این محققان پژوهشی بر روی 377 نوزاد آفریقای جنوبی با سنین شش تا 12 ماه را آغاز کردند. یک سوم این نوزادان تا زمانی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف نشد، هیچ داروی ضد رتروویروسی دریافت نکردند. سایر کودکان بطور میانگین در هفته هفتم زندگی خود دارو دریافت کردند. از این میان، نیمی برای 40 هفته و نیمی دیگر برای 96 هفته تحت درمان قرار داشتند.
پنج سال بعد، 21 تن از نوزادانی که دیرتر دارو گرفته بودند، مردند. در مقایسه در دو گروهی که زودتر دارو گرفته بودند، این میزان 11.5 تن بود. همچنین 24 نوزادی که از 40 هفته درمان گرفته و 40 نوزادی که 96 هفته دارو دریافت کرده بودند، دیگر نیازی به مصرف دارو نشان ندادند. دستورالعمل‌های کنونی نشان دادند که کودکان می‌توانند در شش هفتگی از داروهای ضد رتروویروس استفاده کنند اما بیشتر کودکان مبتلا به اچ‌آی‌وی مثبت درمان خود را در شش ماهگی آغاز می‌کنند. دانشمندان امیدوارند که این یافته‌ها بتواند این رویه را تغییر دهد.

محققان سراسر دنيا چشم به گروهي از آنتي‌بادي‌هايي دوخته‌اند که به‌تازگي شناخته‌شده و اين قابليت را دارند که بيشتر گونه‌هاي HIV را خنثي کنند، به اين ترتيب اميدهاي جديدي براي ساخت واکسن‌هايي که آنتي‌بادي‌هايي با خصوصيات از بين برنده HIV توليد شود، زنده شده است. اکنون بيولوژيست‌هاي انستيتوکاليفرنيا يک قدم به ساخت واکسن با اين روش جديد (ارائه اين آنتي‌بادي‌ها به موش‌هاي آزمايشگاهي)نزديک‌تر شده‌اند که شايد بيماران را در برابر عفونت HIV محافظت کند. اين رويکرد که Vectored Immuno Prophylaxis ناميده مي‌شود، چرخشي اساسي از روش‌هاي واکسيناسيون سنتي است، زيرا به جاي اينکه سيستم ايمني بدن را عليه عفونت آموزش دهد و تقويت کند، از ابتدا آنتي‌بادي‌هاي محافظتي را وارد بدن مي‌کند. فعلا اين روش توليد واکسن در موش‌ها امتحان شده و توانسته از اين آزمون موفق و سربلند بيرون آيد، زيرا موش‌ها عليه عفونت HIV از خود محفاظت کردند.

پزشکان خانواده در طبابت خود بيش‌ از پيش درگير درمان بيماران دچار عفونت با ويروس نقص ايمني انساني(HIV) هستند. عوارض طولاني مدت اين بيماري، چند عاملي هستند و مي‌توانند با خود ويروس يا عوارض جانبي درمان ضد رتروويروسي مرتبط باشند. دو دسته دارويي عوارض جانبي خود را دارد: مهارکننده‌هاي نوکلئوتيدي/ نوکلئوزيدي ترانس کريپتاز معکوس با اسيدوز لاکتيک، ليپوديستروفي و هيپرليپيدمي همراه هستند؛ مهارکننده‌هاي غير نوکلئوزيدي ترانس‌کريپتاز معکوس با علايم عصبي رواني بثورات جلدي، سميت کبدي و اختلالات ليپيدها همراه هستند؛ و مهارکننده‌هاي پروتئاز با عدم تحمل گوارشي و اختلالات گلوکز و ليپيد ارتباط دارند. ماراويروک که يک مهارکننده ورود ويروس است و رالتگراوير که يک مهارکننده انتگراز است، براي درمان بيماراني که درمان گرفته‌اند و نيز کساني که هيچ درماني نگرفته‌اند، تاييد شده‌اند. ماراويروک با برونشيت، نازوفارنژيت و کانديدياز مري مرتبط است. عوارض جانبي رالتگراوير به جز افزايش خطر ميوپاتي و رابدوميوليز در حد عوارضي است که در مصرف دارونما تجربه مي‌شود. اطلاعات مربوط به تداخلات دارويي براي هر دوي اين داروها محدود است. مهارکننده‌هاي غيرنوکلئوزيدي ترانس‌کريپتاز معکوس و مهارکننده‌هاي پروتئاز عمدتا توسط سيستم سيتوکرم 450 P متابوليزه مي‌شوند و در نتيجه تداخلات دارو-داروي متعددي دارند. پايش عوارض جانبي درمان ضدرتروويروسي شامل شمارش کامل سلول‌هاي خوني و پروفايل متابوليک کامل طي هر 6-3 ماه است. پروفايل ليپيد و آناليز ادرار از نظر پروتئينوري بايد هر ساله انجام شود. در بيماران مسن‌تر از 50 سال بايد سنجش جذب انرژي دوگانه اشعه X را در نظر گرفت. موربيديته طولاني‌مدت مرتبط با درمان ضدرتروويروسي شامل اختلالات ليپيد، گلوکز، کبد و کليه و بيماري قلبي- عروقي و استخواني است. به جز چند استثناء در درمان ليپيدها، درمان اين ناخوشي‌ها همانند جمعيت عمومي انجام مي‌شود.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله