پزشکی بالینی

پزشکان به دنبال استفاده از نوعی داروی درمان التهاب مفصل (آرتریت روماتوئید) برای درمان سیاتیک یا درد‌های مرتبط با دیسک کمر هستند. درد سیاتیک در اثر التهاب عصب سیاتیک (طولانی‌ترین عصب بدن) بروز می‌کند که این عصب از پشت لگن خاصره به کفل و از آنجا به ران‌ها و پا می‌رود؛ از این شرایط اغلب به عنوان درد شدید یا سوزناک یاد می‌شود که سراسر پشت را در بر می‌گیرد و به پا یا قوزک می‌رسد.  
 بسیاری از حملات دردآور زمانی شروع می‌شوند که دیسک‌ حامی استخوان‌های نخاع شروع به متورم‌شدن یا خارج‌شدن از جای خود می‌کند، در نتیجه به عصب‌ها فشار وارد می‌کند و موجب التهاب می‌شود؛پزشکان برای درمان این بیماری از آرام‌بخش، فیزیوتراپی و تزریقات استروئید استفاده می‌کنند، اما در برخی موارد جراحی برای برداشتن ریسک لازم است. 
 داروی درمان آرتیت روماتوئید به نام ادالیموماب (adalimumab) می‌تواند برای درمان دردهای سیاتیک مورد استفاده قرار گیرد؛ این دارو، نسخه‌ای ساخته‌شده از پروتئین در سیستم ایمنی به نام پادتن یا آنتی‌بادی است. این دارو مولفه‌های دخیل در التهاب را غیرفعال کرده و نخستین آزمایش‌های بالینی نشان می‌دهند که دارو می‌تواند درد را به طور کامل رفع کند.  
 آنتی‌بادی‌ها مولکول‌هایی هدفمند هستند که توسط بدن برای جستجوی باکتری‌ها یا ویروس‌های خاصی برنامه‌ریزی می‌شوند. دانشمندان آنتی‌بادی مصنوعی را برای هدف قراردادن ترکیبی خاص در بدن موسوم به « عامل نکروز توموری آلفا» یا TNF برنامه‌ریزی می‌کنند. این ترکیب مدتی کوتاه پس از عفونی‌شدن بدن توسط یک حشره ظاهر می‌شود. وجود حشره، التهاب را افزایش داده و سلول‌های ایمنی بدن را برای مبارزه با مولفه مهاجم تحریک می‌کند. 
 تحقیقات نشان می‌دهند، در شرایطی خاص خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید سطح TNF دائما بالاست؛ این بدین معناست که سیستم ایمنی به طور دائم در وضعیت هشدار بالا قرار می‌گیرد و این امر موجب عملکرد نادرست سلول‌های ایمنی و حمله اشتباه آن‌ها به سلول‌های سالم می‌شود. بر اساس بررسی‌های انجام‌شده، افراد مبتلا به سیاتیک نیز دارای سطوح بالای TNF هستند و چنین موضوعی در بروز درد در آن‌ها دخیل است. 
 در پژوهش انجام‌شده، نیمی از 49 بیمار مبتلا به سیاتیک در بیمارستان رویال آدلاید استرالیا که داروی ادالیموماب را برای مسدودکردن TNF دریافت کردند، کاهش 100 درصدی درد ران را در مقایسه با بیمارانی که دارونما مصرف کرده بودند، تجربه کردند. در آزمایش بالینی جدید در پنج بیمارستان انگلیس نیز 300 بیمار سه تزریق از این دارو را دریافت خواهند کرد؛ همچنین این بیماران تحت فیزیوتراپی مستمر قرار گرفته و برای دو سال تحت نظر خواهند بود. استفاده از داروی ضد TNF می‌تواند رویکردی جدید برای بیماران دچار دردهای سیاتیک ایجاد کند. 

دانشمندان دانشگاه کوئین مری لندن نوعی ابزار انقلابی ابداع کرده‌اند که وضعیت بیماران مبتلا به فشار خون بالای کنترل‌نشده را تا حد قابل‌توجهی ارتقا می‌بخشد. ابزار جدید که Coupler نام دارد، در واقع، کاشتی به اندازه گیره کاغذ است و بین شریان‌ و رگ موجود در قسمت فوقانی ران قرار می‌گیرد. این عمل طی فرآیندی که 40 دقیقه زمان می‌برد، تحت شرایط بی‌هوشی انجام می‌شود. 
 دانشمندان این ابزار را بر روی بیماران بالینی عضو چندین «مرکز عالی فشار خون بالای اروپا» آزمایش کردند. تمامی این بیماران به نوعی فشار خون بالا مبتلا بودند که دست کم به سه نوع درمان دارویی واکنش نشان نداده بود. تیم علمی اثرات Coupler را با درمان دارویی معمول در 83 بیمار مقایسه کرد و 44 تن از این بیماران ابزار ابداعی را دریافت کرده بودند. نتایج نشان داد بیمارانی که با این ابزار درمان شدند، کاهش مداوم و قابل‌توجهی را در فشار خونشان تجربه کردند. همچنین تعداد مراجعه بیماران مبتلا به فشار خون به بیمارستان تا حد قابل‌توجهی کاهش یافت. 
 با این حال، با وجود تعداد مزیت‌های فراوان ابزار ابداعی، این درمان مانند رویکردهای دیگر دارای یک اثر جانبی بود و آن این که ران افرادی که با استفاده از آن درمان شدند، ورم کرد. این بدین معناست که فرآیند کوتاه دیگری یعنی نصب یک استنت در رگ آنها برای رفع این شرایط لازم است. استنت، لوله توری مصنوعی از جنس فلز است که در یک گذرگاه یا مجرایی طبیعی در بدن قرار داده می‌شود و این عمل برای جلوگیری یا مقابله با نقص ناشی از انقباض موضعی جریان درون آن مجرا انجام می‌شود. جزئیات این دستاورد علمی در نشریه Lancet قابل‌مشاهده است. 

پژوهشگران ایرلندی در تحقیقات خود دریافتند، زنانی که پیش از ابتلا به سرطان پستان بطور منظم از آسپیرین استفاده می‌کنند، نسبت به سایر زنان کمتر در معرض خطر مرگ در اثر این بیماری قرار دارند. محققان انجمن سرطان ایرلند، اثربخشی آسپیرین در پیشگیری از ابتلا به سرطان پستان و کاهش نرخ مرگ و میر در بین مبتلایان را مورد بررسی قرار دادند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، مصرف منظم آسپیرین با جلوگیری از انتشار سرطان به غدد لنفاوی، به کاهش میزان مرگ و میر در بین مبتلایان به سرطان پستان کمک می کند. 
 در این پژوهش اطلاعات 2796 زن مبتلا به سرطان پستان در مراحل اول تا سوم بیماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت؛ غدد لنفاوی زنانی که در سال‌های پیش ‌از تشخیص سرطان، بطور منظم آسپیرین مصرف کرده بودند، به ‌طور قابل ‌توجهی کمتر از سایر زنان درگیر سرطان شده بودند. 
 این پژوهش از نتایج دو پژوهش قبلی حمایت می‌کند؛ نخستین تحقیق نقش مصرف آسپرین در کاهش خط متاستاز شدن و مرگ در اثر بیماری سرطان را نشان می‌دهد و دومین تحقیق نیز نقش مصرف آسپرین در کاهش احتمال گسترش سرطان به بخش‌های دیگر در مدل‌های زنده سرطان پستان را نشان می‌دهد. البته محققان هشدار می‌دهند که این نتایج به معنای تأیید استفاده از آسپرین بعنوان اقدام احتیاطی برای پیشگیری از سرطان پستان نیست و این نتایج به تحقیقات تکمیلی نیاز دارد. نتایج این تحقیق در مجله Cancer Reseach منتشر شد.  

پژوهشها حاکی از آن است، احتمال خطر مرگ ناگهانی مبتلایان به صرع در بیمارانی که روی شکم خود می‌خوابند در مقایسه با کسانی که به پشت می‌خوابند بسیار بیشتر است. محققان دانشگاه شیکاگو به بررسی تاثیر حالت خواب در مرگ‌های ناگهانی بیماران مبتلا به صرع پرداختند. آن‌ها در بررسی‌های خود دریافتند، 73.3 درصد از بیمارانی که به شکم -دمر- می‌خوابند در هنگام خواب با مرگ ناگهانی از دنیا می‌روند، در حالی که 26.7 درصد باقیمانده هنگامی که به حالت‌های دیگر می‌خوابند دچار مرگ ناگهانی می شوند. 
 صرع یکی از رایج‌ترین اختلالات عصب‌شناختی در آمریکا است که حدود 2.3 میلیون بزرگسال و 450 هزار کودک در این منطقه به آن مبتلا هستند. اگرچه این بیماری در هر سنی رخ می‌دهد، اما اغلب کودکان و افراد مسن به آن دچار می‌شوند. این شرایط به علت وجود اختلالات الکتریکی در مغز به وجود می‌آید و بیهوشی و غش را در پی دارد. شخصی که بیش از یک یا دو بار تحت شرایط پزشکی دچار این حملات شود، قطعا بیماری صرع در او تشخیص داده می‌شود. 
 در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما می‌توان حملات ناگهانی ناشی از آن را با دارو کنترل کرد. این در حالیست که برخی افراد نسبت به این قبیل درمان‌ها پاسخ مثبت نشان نمی‌دهند و باز هم دچار این حملات می‌شوند. صرع به عنوان یک بیماری کنترل نشده مزمن شناخته شده است. دکتر جیم تائو از دانشگاه شیکاگو یادآور شد: بیماری صرع کنترل نشده معمولا علت اصلی مرگ‌های ناگهانی و غیرمنتظره است که اغلب در خواب اتفاق می‌افتد. نتایج این پژوهش در مجله neuroscience منتشر شده است. 

پژوهش جدید محققان دانشگاه ایالتی آیداهو نشان می‌دهد که مشکلات خواب و بی‌خوابی نوجوانان می‌تواند احتمال بروز رفتارهای پرخطر مانند مصرف الکل را در آن‌ها پیش‌بینی کند. این پژوهش که بر روی 6504 نوجوان آمریکایی و طی سال های 1994 تا 2002 صورت گرفته نشان می دهد که بدخوابی و کم‌خوابی نه تنها با احتمال مصرف بالای الکل و مواد مخدر، بلکه با افزایش رفتارهای پر خطر جنسی مرتبط است. در مقابل، محققان دریافتند نوجوانانی که خواب منظمی داشتند چنین رفتارهایی را از خودشان نشان ندادند؛ در واقع محققان بر این باورند که ساعات خواب اضافی می‌تواند به عنوان عامل محافظتی در عدم بروز رفتارهای پرخطر مانند مصرف مشروبات الکلی باشد. این پژوهش در مجله Clinical & Experimental Research منتشر شده است.  

نتایج یک پژوهش جدید نشان داده که اقلیم و جغرافی مهم‌ترین عامل بر زبان انسان است و هم اکنون محققان دانشگاه میامی عوامل موثر بر این مورد را شناسایی کرده‌اند. افراد در بسیاری از زبان‌های سراسر دنیا از صدا یا آوا برای بیان منظور خود در لغات استفاده می‌کنند. محققان در تحقیقات جدید خود دریافتند که ترکیب اصوات و استفاده از سه صدا و یا بیشتر برای آواها، بیشتر در مناطق مرطوب جهان رخ می‌دهد. زبان با اصوات مشابه نیز در نواحی خشک مانند مناطق سرد و کویری مورد استفاده قرار می‌گیرد. 
 به گفته محققان، این تغییرات برای درک و چگونگی استنتاج زبانی است. البته این موارد به سادگی در مناطق مختلف قابل تشخیص نیست و یکی از موارد کمک‌کننده شکل زبانی است. این روش، شیوه‌ای غیرآگاهانه برای تطبیق افراد با اقلیم‌های مختلف و محیط‌های سخت و نامطلوب است. 
 نظریه تفاوت زبان افراد بر اساس یک نظریه، به دلیل استنشاق متفاوت در محیط‌های خشک است که موجب خشکی حنجره شده و کاهش خاصیت ارتجاعی آوایی می‌شود . از طرف دیگر دستیابی به اصوات ترکیبی در مناطق خشک به دلیل سرما در مقایسه با مناطق رطوبتی و گرم بسیار دشوار است. به این معنا که انحراف اصوات شامل افزایش ارتعاش و ناپایداری شده که با آب وهوای سرد و خشک مرتبط است. نتایج این تحقیق در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.  

بم بودن و گرفتگی صدا درهنگام صبح می‌تواند ناشی از مشکل تارهای صوتی یا ابتلا به عفونت‌های مزمن تنفسی و آلرژی باشد. بسیاری از افراد در هنگام صبح دارای صدای بم و گرفته‌ای هستند و رفته رفته در طی روز صدای آنان تغییر می‌کند. این صدای ناخوشایند صبحگاهی به دلیل مشکل در تارهای صوتی و یا متورم شدن حنجره است؛ در طی خواب، تجمع مایعی درون بافت‌ گلو موجب تغییر صدا در هنگام صبح می‌شود؛ نفس کشیدن از طریق دهان و خوردن غذای سنگین قبل از خواب نیز از دلایل این تغییر صدا محسوب می‌شوند. همچنین گرفتگی صدا می‌تواند ناشی از سرماخوردگی، عفونت مزمن تنفسی، سیگار کشیدن، آلرژی، مشکلات گوارشی، برگشت اسید معده به نای و تأثیر بر تارهای صوتی باشد. محققان برای پیشگیری از گرفتگی صدا پیشنهاد می‌کنند که افراد در زمان خواب شبانگاهی از بالش‌های بزرگتر برای بالا بردن سر استفاده کنند، هنگام صبح چای، قهوه یا مقداری آبلیمو مصرف کرده و دوش آب گرم بگیرند.  

محققان سوئیسی نانوذراتی از جنس لیپید ساختند که می‌تواند جایگزین آنتی‌بیوتیک‌ها شود و بدون ایجاد مقاومت دارویی، عفونت باکتریایی را از بین ببرد. پژوهشگران دانشگاه برن موفق به ساخت ماده‌ای شدند که می‌تواند عفونت‌های باکتریایی را بدون نیاز به استفاده از آنتی‌بیوتیک، از بین ببرد. مزیت این ماده جدید آن است که مانع بروز مقاومت آنتی‌بیوتیکی در بیماران می‌شود. این ماده جدید نوعی نانوذرات لیپیدی معروف به لیپوزوم است که ساختاری شبیه به مواد تشکیل دهنده غشای سلول‌ها دارد. نانولیپیوزم‌ها می‌توانند اثرات سمی باکتری‌ها را از بین ببرند و آن‌ها را خنثی کنند. 
 از 90 سال پیش تاکنون که پنی‌سیلین کشف شده‌ است، این ماده به‌ عنوان یک درمان طلایی علیه عفونت‌های باکتریایی بوده است. هر چند طی سال‌های اخیر، سازمان بهداشت جهانی هشدارهایی مبنی بر بروز مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها منتشر کرده است. در صورتی که این مقاوت آنتی‌بیوتیکی گسترش یابد، آنگاه بیماری سینه‌پهلو نیز می‌تواند کشنده باشد. بنابراین، باید به دنبال روش‌های درمانی جدید بود؛ روش‌هایی که بدون ایجاد مقاومت دارویی، بتواند باکتری‌ها را از بین ببرد. 
 محققان سوئیسی برای حل این مشکل اقدام به ساخت نانوذراتی کردند که دارای ساختار لیپیدی است. این نانوساختارها می‌توانند مواد سمی باکتری‌ها را خنثی کنند. در نتیجه باکتری بدون سم باقی خواهد ماند که آن هم توسط سلول‌های میزبان از بین خواهد رفت. از آنجایی که در این روش خود باکتری به‌ صورت مستقیم هدف قرار نمی‌گیرد، بنابراین مقاومت دارویی نیز ایجاد نمی‌کند. این گروه تحقیقاتی، این دارو را روی موش‌های آزمایشگاهی آزمایش کردند. نتایج نشان داد که باکتری‌ها بدون نیاز به آنتی‌بیوتیک از بین رفتند. این گروه یافته‌های خود را در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Biotechnology منتشر کردند. 

پژوهشگران هلندی دریافته اند که بزرگی بینی عاملی طبیعی برای ممانعت از ابتلا به بسیاری از بیماری‌هاست و افراد را از ابتلا به سرماخوردگی و ویروس‌های بیماری آنفلوانزا محافظت می‌کند. این اعتقاد از دیر باز در میان مردم رواج داشته است که افراد دارای بینی بزرگ افرادی باهوش هستند! با وجود اینکه مردم اغلب افراد صاحب بینی‌های بزرگ را مورد تمسخر قرار می‌دهند، نتایج تحقیقی که به تازگی صورت گرفته است، ثابت می‌کند که بینی بزرگ، صاحبش را از ابتلا به سرماخوردگی و ویروس‌های بیماری آنفلوآنزا محافظت می‌کند. پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که هر چه اندازه بینی بزرگتر باشد این امر به عنوان یک عامل طبیعی مانع ورود ذرات گرد وغبار و باکتری‌های منتشره در هوا به بدن می‌شود. بر اساس این گزارش، بینی بزرگ، هفت درصد کمتر از بینی عادی آلودگی‌های هوا را جذب و مانعی برای ورود میکروب‌ها از طریق دهان می شود و عوارض تب یونجه را نیز کاهش می‌دهد.  

تحقیقات صورت گرفته توسط محققان آمریکایی نشان می‌دهد، چاقی بر سلامت دهان نیز تأثیر داشته و میزان شیوع التهاب شدید لثه در افراد چاق بیش از سایرین است. عوارض اضافه وزن شامل خطر ابتلا به بیماری‎های قلبی، دیابت نوع دو و برخی سرطان‎ها از مدت‎ها قبل به اثبات رسیده است؛ متخصصان توصیه می‌کنند که برای دستیابی و حفظ سلامت عمومی بدن، افراد وزن خود را کنترل کرده و به‎طور منظم ورزش کنند. اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد، میزان شیوع التهاب شدید لثه در افراد چاق بیش از سایرین است. 
 بیماری لثه یک بیماری التهابی مزمن است که استخوان و بافت‎های حمایت‎کننده اطراف دندان‎ها را تحت تاثیر قرار می‎دهد؛ بیماری لثه یکی از دلایل عمده در از دست دادن دندان‎ها در میان بزرگسالان به‎شمار رفته و با سایر بیماری‎ها از جمله بیماری‎های قلبی، دیابت و آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) در ارتباط است. 
 برای انجام این تحقیق، شاخص توده بدن (BMI) و درصد چربی بدن به‎عنوان معیار کنترل وزن و همچنین حداکثر اکسیژن مصرفی بعنوان معیار فعالیت فیزیکی مورد بررسی قرار گرفت؛ سپس این اطلاعات با نتایج معاینه لثه و دندان‎ها مقایسه شد. نتایج بدست آمده نشان داد، در افرادی که دارای کمترین میزان شاخص توده بدن و بیشترین معیار تناسب اندام هستند، احتمال التهاب شدید لثه به‎طور قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند. نتایج این تحقیق در مجله Periodontology منتشر شد.  

دانشمندان موسسه تحقیقاتی اسکریپس در فلوریدا در دو تحقیق مرتبط دریافته‌اند، چند نمونه داروی جدید می‌توانند گذرگاه‌های زیستی دخیل در نابودی سلول‌های مغزی را در بیماران پارکینسون هدف قرار دهند. این نتایج نشان می‌دهد، امکان طراحی داروهای بسیار کارآمد و گزینشی وجود دارد که می‌توانند از عملکرد میتوکندری حمایت کنند؛ میتوکندری انرژی سلول را تامین کرده و در نهایت از مرگ آن جلوگیری می‌کند.  
 داروهای جدید مورد بررسی در این تحقیق، بر روی آنزیم‌های JNK1 ،JNK2 و JNK3 عمل می‌کنند که هر یک از این مولفه‌ها، آنزیمی با عملکرد زیستی منحصر‌به‌فرد هستند. این آنزیم‌ها به بسیاری از اجزای مشخص بیماری پارکینسون از جمله استرس اکسیداتیو و مرگ سلول برنامه‌ریزی‌شده مرتبط‌ هستند. استرس اکسیداتیو (عامل اکسیدشدن) همان پیروزی رادیکال‌های آزاد بر دفاع آنتی اکسیدانی بدن است و به نوعی به حمله‌های زیستی به بدن تعبیر می‌شود؛ به بیان دیگر، استرس اکسیداتیو به عنوان عامل برهم‌زننده تعادل میان تولید رادیکال‌های آزاد و دفاع‌های آنتی اکسیدانی بدن تعریف می‌شود. 
 یافته‌های جدید نویددهنده این موضوع هستند که داروهای جدید می‌توانند مانع نابودی تدریجی سلول‌های مغزی در بیماری پارکینسون و متوقف‌کردن زوال بیماران شوند. مطالعات اخیر همچنین نشان داده‌اند، آنزیم JNK3 نه تنها نقشی محوری را در مرگ سلول مغزی ایفا می‌کند، بلکه در بروز بیماری آلزایمر نیز دخیل‌ است. جزئیات این دو تحقیق در مجله‌های Scientific Reports و Journal of Medicinal Chemistry منتشر شده‌اند. 

تحقیقات نشان داده که یک ادویه مورد استفاده در کاری می‌تواند به حذف خاطرات بد کمک کند. ترکیب زرد رنگ کورکومین که در ریشه گیاه زردچوبه یافت می‌شود، از ذخیره شدن خاطرات ترسناک جدید در مغز جلوگیری کرده و همچنین خاطرات ترسناک قدیمی را نیز از ذهن پاک می‌کند. امید است که این نتایج بتواند درمان‌هایی برای مبتلایان به اختلالات روانی ایجاد کند. 
 محققان دانشگاه سیتی نیویورک موش‌ها را آموزش دادند که در برابر یک صدای خاص بترسند. دانشمندان بر این فرض بودند که موش‌ها زمانی که برجای خودشان خشک بشوند ، می‌ترسند. چند ساعت بعد هنگامی که همان صدا برای موشها پخش شد، گروهی که غذای عادی خورده بودند، ترسیدند. اما موشهایی که غذای مملو از کورکومین خوردند، در جای خود خشک نشدند که این اتفاق نشان می‌داد خاطرات ترسناک آن‌ها پاک شده است.  
 به گفته محققان، مبتلایان به اختلال تنش پس از ضربه یا اختلالات دیگر که مشخصه آن‌ها خاطرات ترسناک است، ممکن است بتوانند از تغذیه غنی از کورکومین بهره ببرند. خاطرات در مغز به شکل ارتباطات جدید بین نورون‌ها شکل می‌گیرند. آن‌ها در ابتدا شکننده هستند اما بتدریج و با قرار گرفتن در حافظه طولانی مدت طی فرآیندی موسوم به تثبیت در مغز باقی می‌مانند. یادآوری خاطرات باعث بی‌ثبات شدن آن‌ها در مغز شده و برای مدتی مانند خاطرات جدید بنظر می رسند. 
 گفته می شود کورکومین از تاثیر ضد التهابی در بدن برخوردار بوده و این ممکن است توضیح‌دهنده شیوه عملکرد آن بر روی خاطرات ترسناک باشد. هنوز کاملا مشخص نیست که کورکومین چگونه خاطرات ترسناک را ترمیم کرده و تاثیری بر سایر خاطرات ندارد اما واضح است که سیستم‌های خاطرات مختلف، خاطره‌های گوناگون را کدگذاری می‌کنند. از این رو ممکن است خاطره رویداد در جای خود قرار داشته باشد اما خاطره ترس آن حذف شده باشد. پژوهشهای پیشین نشان داد بود که این ادویه ممکن است در درمان سرطان، بیماری‌های قلبی و آرتروز مؤثر بوده و همچنین از تأثیر ضد افسردگی برخوردار باشد. 

پژوهش جدید محققان دانشگاه ادینبورگ حاکی از آن است که زندگی در بخش‌های نیمکره شمالی می‌تواند خطر ابتدای فرد به زوال مغز را افزایش دهد. محققان عنوان کرده‌اند که دلیل این امر ممکن است سطوح پائین‌تر ویتامین D در میان افرادی باشد که در مناطق شمالی‌تر و دور از نور خورشید زندگی می‌کنند. ویتامین D در زمان مواجهه پوست بدن با نور خورشید تولید شده و بر اساس تحقیقات قبلی، سطوح کم آن باعث افزایش خطر بروز آلزایمر می‌شود. 
 به گفته محققان، بنظر می‌رسید که بیش از یک عامل محیطی بر این امر تاثیر بگذارد که در صورت شناسایی آن‌ها، میزان زوال عقل می‌تواند به نصف کاهش یابد. آن‌ها توانستند یک اختلاف جغرافیایی واضح را در نرخ زوال عقل شناسایی کنند. در میان دوقلوهای سوئدی با حذف عواملی مانند سن و جنسیت، آن افرادی که در شمال زندگی می‌کردند، دو تا سه برابر بیشتر از ساکنان بخش‌های جنوبی احتمال داشت به زوال عقل ابتلا پیدا کنند. همین الگو زمانی که محققان به بررسی اسکاتلندی‌های متولد 1921 پرداخته بودند، مشاهده شد. 
 همچنین بر اساس یافته‌ها، هیچ خطر ابتلا به زوال عقل که با محل زندگی افراد در زمان کودکی مرتبط باشد، مشاهده نشد. اما با رسیدن آن‌ها به میانسالی، نرخ خطر بالاتری در میان آن دسته افرادی که در مناطق شمالی‌تر زندگی می‌کردند، دیده شد. به گفته محققان، دلیل احتمال این موضوع، کمبود ویتامین D‌ است. آن‌ها تاکید کردند که پژوهشی بر اساس داده‌های مربوط به دوقلوهای سوئدی، محققان را قادر ساخت تا هرگونه عامل ژنتیکی را که بتواند تفاوت شمال-جنوب را توضیح دهد، حذف کنند. 
 پژوهشی که سال گذشته منتشر شده بود، نشان داد افراد پیرتر دچار کمبود ویتامین D دو برابر بیشتر احتمال داشت به زوال عقل مبتلا شوند. بدن بیشتر ویتامین D مورد نیازش را از طریق نور خورشید بدست می‌آورد و این تاثیر در افراد پیر کمتر می‌شود. اگرچه این ویتامین در روغن ماهی موجود بوده و همچنین بطور معمول به شیر افزوده می‌شود، اما تغذیه تاثیر بسیار کمی در مواد مغذی که وارد جریان خون می‌شوند، دارد. پژوهشهای دیگر نیز نشان داده‌اند که افراد دچار کمبود ویتامین D بیشتر در معرض تجربه مشکلات شناختی هستند. 

محققان انگلیسی ماده شیمیایی تولید کرده‌اند که درصورت افزودن به غذا، حس سیر شدن در فرد ایجاد می‌کند.  این ماده شیمیایی از طریق مهار قدرت پروپانوات (proprionate) عمل می‌کند؛ پروپانوات از طریق شکستن فیبر در روده تولید شده و بصورت طبیعی باعث ایجاد حس سیری می‌شود. محققان دانشگاه گلاسکو بدنبال یافتن راهی برای انتقال پروپانوات به روده بزرگ بودند که باعث آزادسازی هورمون‌های کنترل‌کننده اشتها می‌شود. امکان اضافه کردن پروپانوات به غذا وجود ندارد، چراکه بسرعت جذب روده می‌شود؛ به جای این روش محققان آن را به یک کربوهیدرات طبیعی موجود در گیاهان موسوم به اینولین متصل کردند. از این طریق پروپانوات پیش از اینکه از طریق باکتری‌های روده از اینولین جدا شود، براحتی وارد سیستم گوارش می‌شود. 
 این ماده شیمیایی یک پودر محلول است که مزه نسبتا بدی دارد، اما محققان دانشگاه گلاسکو در تلاش هستند تا این ماده را به نان یا با مخلوط میوه‌ها ترکیب کنند؛ برای اثربخشی بیشتر، این ماده باید بصورت منظم مصرف شود. آزمایشات اولیه نشان می‌دهد که این ماده شیمیایی به کاهش میزان غذا خوردن افراد و درنتیجه کاهش وزن کمک می‌کند. نتایج این دستاورد در مجله Gut منتشر شده است.  

محققان آمریکایی اسپری جدیدی طراحی کرده‌اند که با کمک ماده شیمیایی ملانونین، ظرف مدت یک ساعت فرد را به خواب فرو می‌برد. این محصول که Spayable Sleep نام دارد، مخلوطی از ماده شیمیایی ملانونین، تیروزین و آب است. 
 قرص‌های خواب‌آور متداول حاوی 100 تا 300 برابر نیاز بدن به ملانونین هستند و به همین دلیل در روز بعد باعث حالت گیجی و سردرد می‌شوند. اما هر پاف این اسپری حاوی 0.03 میلی‌گرم از این ماده شیمیایی است و درصورتیکه فرد در نیمه‌های شب از خواب بیدار شود، با دو پاف ساده در زیر گردن فرد مجددا به خواب فرو می‌رود. نخستین اسپری خواب‌آور حاوی ملانونین از فوریه (بهمن ماه) با قیمت 85 دلار به بازار عرضه می‌شود.  

محققان آمریکایی در حال کار بر روی ماده‌ای به نام Vasalgel هستند که برای پیشگیری از بارداری مورد استفاده قرار گرفته و برخلاف روش وازکتومی برگشت‌پذیر است.  ژل تزریقی Vasalgel در اصل یک سد دفاعی است که لوله کوچک حامل اسپرم موسوم به مجرای دفران را مسدود می‌کند؛ این ژل مانند فیلتر عمل می‌کند، در این شرایط مایعات دیگر از این سد عبور کرده و تنها اسپرم در پشت آن متوقف می‌شود. 
 برای پیشگیری از بارداری طولانی‌مدت و غیر هورمونی باید از روش‌هایی مانند وازکتومی استفاده کرد که این روش تقریبا برگشت‌ناپذیر است؛ اما این ژل براحتی بدرون مجرای دفران تزریق شده و تنها مسیر حرکت اسپرم مسدود می‌شود. برای باز کردن مجدد مسیر حرکت اسپرم در مجرای دفران، یک پلیمر به این مجرا تزریق می‌شود. 
 آزمایش بالینی ژل بر روی انسان هنوز انجام نشده است، اما آزمایشات صورت گرفته بر روی خرگوش و بابون، اثربخشی این ماده را برای پیشگیری از بارداری نشان می‌دهد؛ با تزریق دوم، مجرا باز شده و حیوان قدرت باروری مجدد خود را بدست می‌آورد. اثربخشی این ژل در مردان مانند اثربخشی وسیله پیشگیری از بارداری داخل رحمی آیودی (IUD) در زنان عنوان شده است؛ همچنین ژل Vasalgel با عوارض جانبی مانند درد، عفونت و خونریزی ناشی از عمل وازکتومی همراه نیست. این ژل توسط محققان بنیاد Parsemus Foundation در دست تولید است. 

پژوهش صورت گرفته توسط محققان انگلیسی نشان می‌دهد، یادگیری زبان دوم پس از 10 سالگی باعث بهبود ساختار ماده سفید مغز می‌شود. در تحقیقات قبلی عنوان شده بود که یادگیری زبان دوم از سنین کودکی به تقویت ساختار مغز کمک می‌کند؛ اما پژوهش صورت گرفته توسط محققان دانشگاه کنت نشان می‌دهد، تأثیر یادگیری زبان خارجی بر ساختار مغز حتی پس از سن 10 سالگی نیز ادامه دارد. 
 در این پژوهش، 20 فرد 30 ساله که یادگیری زبان انگلیسی را پس از سن 10 سالگی آغاز کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند؛ تصاویر اسکن مغزی این افراد حاکی از سطوح بالای بهبود ساختار در مناطق مسئول یادگیری زبان است. سپس این تصاویر با اسکن مغزی 25 فرد همسال که تنها به زبان انگلیسی صحبت می‌کردند، مقایسه شد که نشان می‌دهد، ساختار ماده سفید مغز افرادی که پس از 10 سالگی یادگیری زبان دوم را آغاز کرده بودند، تکامل یافته‌تر از افراد تک زبانه است. به گفته محققان، تعامل روزانه با دو یا چند زبان خارجی باعث تحریک شناختی مناطق مغزی درگیر با زبان شده و می‌تواند از بروز مشکلات شناختی مانند زوال عقل در سالمندی پیشگیری کند. نتایج این پژوهش در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (PNAS)‌ منتشر شد.  

تحقیقات صورت گرفته توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) نشان می‌دهد، تصویربرداری از مغز می‌تواند برای پیش‌بینی رفتار افراد در آینده مورد استفاده قرار گیرد.  استفاده از تصاویر اسکن مغزی به محققان برای درک ساختار مغز انسان و ارتباط آن با سیستم‌های بیولوژیکی و بیماری‌های مختلف کمک کرده است. محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT)‌ در تحقیقات خود دریافتند، تصویربرداری از مغز می‌تواند برای پیش‌بینی توانایی‌های یادگیری، تمایل به جرم و جنایت، رفتارهای مرتبط با سلامت یا گرایش بسمت استفاده از مواد مخدر توسط فرد در آینده مورد استفاده قرار بگیرد. 
 این یافته‌ها با استناد به تحقیقات قبلی درخصوص استفاده از تصاویر اسکن مغزی برای پیش‌بینی توانایی آینده نوزادان در خواندن و حل مسائل ریاضی و پژوهش دیگر درخصوص ارتباط بین ساختار مغز و تمایل به جنایتکار شدن بدست آمد. دکتر «جان گابریلی» نویسنده ارشد این تحقیق تأکید کرد: اغلب تا دوران مدرسه صبر می‌کنیم و درصورت بروز مشکل، اقدامات درمانی را آغاز می‌کنیم که شاید این زمان درمان فایده چندانی نداشته باشد؛ اما با استفاده از تصاویر اسکن مغزی می‌توانیم افراد در معرض خطر را شناسایی و اقدامات درمانی را زودتر آغاز کنیم. نتایج این تحقیق در مجله Neuron منتشر شد.  

تیمی از دانشمندان به رهبری دانشگاه جانز هاپکینز در تحقیقاتشان بر روی حیوانات، مولفه‌ای را کشف کرده‌اند که توانایی قلب‌های سالم برای سرعت‌بخشی واکنش‌ به ترس را کنترل می‌کند. کلید واکنش «فرار یا قرار» قلب، کانالی در کارخانه‌های تولیدکننده انرژی سلول‌های آن موسوم به «میتوکندری» است که این عضو را وادار می‌کند بیش از حالت عادی ضربان بزند. درک بهتر این کانال که «یونی‌پوتر کلسیم میتوکندری» (mitochondrial calcium uniporter) نام دارد، به ارائه درمان‌های جدید برای افرادی منجر می‌شود که بدون هیچ دلیلی تپش قلب می‌گیرند.  
 گرچه محققان از مدت‌ها پیش می‌دانستند مولفه‌ای در میتوکندری سلول‌های قلب، مسئول تغییر ضربان این عضو حیاتی است، اطلاعات زیادی درباره ماهیت این مولفه نداشتند. «یوجین یو»، استادیار مدرسه پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز و یکی از رهبران ارشد این مطالعه، گفت: چون شباهت‌های فراوانی بین انسان‌ها و موش‌ها وجود دارد، می‌توان یافته‌های حاصله را به سوژه‌های انسانی نیز اعمال کرد. کشف جدید به شناسایی شیوه‌ای بهتر برای ممانعت از بروز تپش قلب در افرادی منجر می‌شود که ضربان قلبشان بدون هیچ دلیل خاصی و به طور پیش‌بینی‌نشده افزایش می‌یابد. جزئیات این تحقیق در نشریه Nature Communications قابل‌مشاهده است.  

محققان انگلیسی در تحقیقات خود دریافته‌اند، مقاوم شدن میکروب‌ها در برابر داروهای ضد میکروبی تا سال 2050 بیش از انواع مختلف سرطان باعث مرگ و میر مردم جهان خواهند بود. در حال حاضر بیش از 700 هزار مرگ در هر سال با مقاومت به داروهای ضدمیکروبی (AMR)‌ در ارتباط هستند و این روش بسرعت در حال افزایش است. باکتری‌های مقاوم به داروهای ضد میکروبی مانند ای‌کولای (E. coli)، مالاریا و سل با عوارض جانبی بسیار بیشتری همراه هستند. 
 بر اساس پیش‌بینی محققان آکادمی علوم انگلیس، عفونت‌های مقاوم به دارو تا سال 2050 عامل بیش از 10 میلیون مرگ و میر در هر سال بوده و نرخ مرگ و میر ناشی از ابرباکتری‌ها بیش از انواع سرطان خواهد بود. تنها در اروپا و آمریکا، مقاومت در برابر داروهای ضدمیکروبی عامل 50 هزار مورد مرگ و میر سالانه بوده و این نرخ تا سال 2050 می‌تواند 10 برابر شود. تا سال 2050، یک چهارم مرگ و میرها در نیجریه و بیش از دو میلیون فوتی در هند در اثر مقاوم شدن میکروب‌ها در برابر داروهای ضد میکروبی روی می‌دهند. به گفته محققان، کاهش جمعیت و عوارض ناشی از آن منجر به کاهش دو تا 3.5 درصدی سطح تولید ناخالص داخلی (GDP) تا سال 2050 شده و حدود 60 تا 100 تریلیون دلار به اقتصاد جهانی صدمه می‌زند.  

تفاوت سیم‌کشی مغزی مردان و زنان برای دانشمندان شناخته شده است اما محققان سوئیسی اخیرا نمونه دیگری از آن را آشکارسازی کرده‌اند. محققان دریافتند که زنان بیشتر از مردان تصاویر احساسی را از لحاظ عاطفی تحریک کننده می‌خوانند و بیشتر احتمال دارد که آن‌ها را بخاطر بسپارند. این بررسی مقیاس بزرگ توسط دانشمندان دانشگاه باسل بر تعیین ارتباط وابسته به جنسیت بین احساسات، عملکرد حافظه و فعالیت مغزی تمرکز داشت. 
 به گفته محققان، تفاوت جنسیتی در پردازش احساسات و حافظه به دلیل مکانیزم‌های متفاوت است. گفته می‌شود که زنان اغلب وقایع عاطفی را بیشتر از مردان به لحاظ احساس تحریک‌کننده می‌یابند. پژوهشهای قبلی نشان داده‌اند که احساسات بر حافظه انسان تاثیر می‌گذارند؛ هر چه یک موقعیت احساسی‌تر باشد، بیادسپاری آن محتمل‌تر است. این امر باعث بروز این پرسش می‌شود که آیا زنان به دلیل روشی که برای پردازش احساسات دارند، از عملکرد بهتری در آزمون‌های حافظه نسبت به مردان برخوردارند یا خیر. 
 محققان در تلاش برای پاسخ به این پرسش، با کمک 3398 داوطلب از چهار کارآزمایی کوچکتر توانستند نشان دهند که زنان بیشتر از همتایان مردشان تصاویر احساسی بویژه موارد منفی را به لحاظ عاطفی تحریک‌کننده خوانده بودند. اگرچه در مورد تصاویر خنثی هیچ تفاوت مرتبط با جنسیت در ارزیابی احساسی وجود نداشت. در آزمون حافظه متعاقب آن، شرکت‌کنندگان زن تصاویر بسیار بیشتری را نسبت به شرکت‌کنندگان مرد بیاد می‌آوردند. جالب اینجا بود که زنان از مزیت خاصی نسبت به مردان در یادآوری تصاویر مثبت برخوردار بودند. 
 محققان با استفاده از داده‌های fMRI 696 داوطلب همچنین توانستند نشان بدهند که ارزیابی قویتر تصاویر دارای احساس منفی توسط داوطلبان زن با فعالیت فزاینده مغزی آن در مناطق حرکتی مرتبط است. این یافته‌ها می‌تواند از باور رایج در مورد اینکه زنان بیشتر از مردان عواطفشان را بیان می‌کنند، حمایت کند. یافته‌ها همچنین به ارائه درک بهتر از تفاوت‌های خاص جنسیتی در پردازش اطلاعات کمک می‌کند. این دانش اهمیت فوق‌العاده دارد زیرا بسیاری از بیماری‌های عصبی روانی دارای تفاوت‌های مرتبط با جنسیت هستند. 

محققان موسسه تحقیقات اسکریپس در کالیفرنیا موفق به تولید واکسن نیکوتین موثری برای ترک اعتیاد به سیگار شدند. محققان در تلاش برای تولید واکسن‌ ترک اعتیاد به سیگار هستند که هدف آن، تحریک سیستم ایمنی بدن برای شناسایی نیکوتین بعنوان یک مهم خارجی است؛ در این شرایط بدن با تولید آنتی‌بادی، مانع از رسیدن نیکوتین به گیرنده‌ها در مغز می‌شود. 
 دو شکل از نیکوتین وجود دارد که به نسخه‌های راست‌دست و چپ‌دست معروف هستند؛ حدود 99 درصد نیکوتین موجود در تنباکو از نوع نسخه دست چپ (left-handed version) است. واکسن قبلی که توسط یک شرکت داروسازی تولید شده است، باعث ایجاد آنتی‌بادی بر علیه هر دو نسخه می‌شود؛ این روش باعث اتلاف پاسخ سیستم ایمنی بدن شده و میزان اثربخشی واکسن را بطور قابل توجهی کاهش می‌دهد، بطوریکه میزان اثربخشی آن در آزمایش‌های بالینی تنها 30 درصد عنوان شده است. 
 محققان موسسه تحقیقات اسکریپس واکسنی تولید کرده‌اند که باعث تولید آنتی‌بادی‌هایی می‌شود که مولکول‌های نیکوتین چپ‌دست را هدف قرار می‌دهند؛ آزمایش بالینی این واکسن بر روی موش‌ها اثربخشی 60 درصدی را در مقایسه با نسخه‌های قبلی نشان می‌دهد. آزمایش بالینی این واکسن بر روی افراد سیگاری بزودی آغاز خواهد شد. نتایج این دستاورد در مجله Medicinal Chemistry منتشر شد.  

مغز از توانایی خارق‌العاده‌ای برخوردار است که بدون هیچ گونه محدودیتی، اقدام به ذخیره‌سازی و بازیابی خاطرات، حتی رویدادهای بسیار مشابه می‌کند. مغز اقدام به تولید و ذخیره‌سازی خاطرات در شبکه‌های کوچکی به نام سلول‌های مغزی می‌کند؛ خاطرات رویدادها و مکان‌ها در ساختار هیپوکامپ ذخیره می‌شوند. 
 برای بررسی توانایی منحصر بفرد مغز در ذخیره‌سازی خاطرات، محققان موسسه سیستم‌های علوم اعصاب کاولی در دانشگاه علوم و فناوری نروژ با همکاری محققانی از ایتالیا و جمهوری چک، توانایی موش ها در یادآوری مکان‌های مجزا، اما در عین حال مشابه را مورد بررسی قرار دادند. قدرت حافظه هفت موش آزمایشگاهی در 11 اتاقک مجزا بمدت دو روز مورد بررسی قرار گرفت؛ موش‌ها آزادانه در تمامی اتاقک‌ها در جستجوی خرده شکلات حرکت می‌کردند و محققان فعالیت مغزی در سلول‌های مکانی CA3 در هیپوکامپ را ثبت می‌کردند. سلول‌های مکانی (place cells) نورون‌هایی هستند که در یک محل خاص فعال می‌شوند. اتاقک ها بسیار مشابه هم بودند، اما موش‌ها همچنان قادر به ایجاد یک حافظه جداگانه و مستقل یا یک نقشه برای هر محیط بودند؛ سلول‌های مکانی CA3 یک الگوی منحصر بفرد برای هر محیط شکل می‌دادند. 
 محققان دریافتند که این الگوهای منحصر بفرد در حافظه موش ذخیره می‌شوند، بطوریکه با ورود مجدد حیوان به یکی از این اتاق‌ها، نقشه فضایی از نخستین تجربه حضور در اتاق در مغز موش باز فعال می‌شود. این نتایج نشان می‌دهد که مغز دارای یک ظرفیت عظیم برای ذخیره‌سازی خاطرات است؛ توانایی ایجاد یک حافظه منحصر بفرد یا نقشه برای هر مکان، نحوه مدیریت مغز برای تمایز قائل شدن بین خاطرات بسیار مشابه و اشتباه نگرفتن رویدادهای شبیه هم را مشخص می‌کند. 
 این تحقیق همچنین نحوه عملکرد ترفند خاصی از حافظه موسوم به «روش جایگاه» را توضیح می‌دهد؛ این روش شامل برقراری ارتباط بین چیزهایی که می‌خواهید به یاد داشته باشید و مکان هایی است که به خوبی می‌شناسید. بطورمثال، با برقراری ارتباط بین خاطرات با اتاق‌های مختلف در خانه، براحتی می‌توانید از طریق راه رفتن در خانه بصورت ذهنی، آنچه نیاز دارید را به خاطر بیاورید. نتایج این تحقیق در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد. 

محققان انگلیسی موفق به شناسایی خط جدید دفاعی مورد استفاده توسط سلول‌های سرطانی شده‌اند که از مرگ این سلول‌ها پیشگیری می‌کند. محققان مرکز تحقیقات سرطان انگلیس، یک مسیر حیاتی سیگنال‌های مولکولی را شناسایی کرده‌اند که خط دفاعی مستحکمی برای سلول‌های سرطانی ایجاد می‌کند. حتی اگر سلول سرطانی حاوی خطاهای ژنتیکی گسترده باشد که منجر به مرگ سلول می‌شود، این خط دفاعی می‌تواند سلول را از مرگ نجات دهد. مسیر سیگنال‌دهی PKCƐ توسط سلول‌های سرطانی و به ندرت توسط سلول‌های طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ این مسیر برای هدف قرار دادن برخی سلول‌های سرطانی که برای نجات یافتن به این مسیر وابسته هستند، بسیار حیاتی است. سلول‌های سرطانی بیش از سلول‌های طبیعی به این مسیر وابسته هستند، چراکه دی‌ان‌ای آنها مستعد درهم تنیده شدن هستند. 
 مسیر سیگنال‌دهی PKCƐ از طریق اجازه دادن به سلول‌های سرطانی برای حل و جدا کردن دی‌ان‌ای، به نجات سلول کمک می‌کند. به گفته دکتر «نیکولا بروان‌لاو» سرپرست تیم تحقیقاتی، گرفتن این خط دفاعی، موثرترین راه برای هدف قرار دادن بیماری و برنامه‌نویسی مجدد سلول‌های سرطانی برای خودتخریبی محسوب می‌شود. گام بعدی این تحقیق، شناسایی انواع سرطان با این نقطه ضعف و جستجو برای نشانگری که به شناسایی بیماران مبتلا به سرطان با این نقص کمک می‌کند. نتایج این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شد.  

تیمی از دانشمندان به رهبری «بیو لیو» و «ماریو پنزو» در آزمایشگاه Cold Spring Harbor در نیویورک و دانشمندان دانشگاه استونی بروک امریکا، به چگونگی شناسایی‌کردن خطر توسط مغز پی بردند. محققان با استفاده از موش‌های مدل، مولفه‌ای را در مغز شناسایی کرده‌اند که مسؤول تشخیص خطرات و به یادآوردنشان و همچنین فعالسازی مغز برای واکنش‌نشان‌دادن به آن‌هاست.  
 تیم علمی نخست بخشی از مغز موسوم به «هیپوتالاموس» را بررسی کرد و به ویژه بر روی «هسته‌ کناربطنی هیپوتالاموس» (PVT) متمرکز شد یعنی ناحیه‌ای که توسط هر دوی مولفه‌های استرس‌زای روانی و فیزیکی فعال می‌شود. دانشمندان به عنوان بخشی از آزمایشاتشان، از شوک‌های ملایمی برای ایجاد خطر استفاده کردند. آن‌ها همچنین موش‌های مورد بررسی را از لحاظ ژنتیکی اصلاح کردند تا نقش بخش‌های خاصی از مغز را در حفاظت از آن‌ها در مقابل خطر بررسی کنند. 
 محققان نخست دریافتند بخش PVT مغز به تهدیدات بسیار حساس بود؛ آن‌ها سپس نورون‌هایی را در «هسته کناربطنی هیپوتالاموس پشتی» (pPVT) بررسی کردند که با بخش جانبی آمیگدال مرکزی ارتباط برقرار می‌کردند. آمیگدال مرکزی، مکان خاطرات ترس در مغز است. دانشمندان از طریق تعدادی از آزمایش‌ها ارتباطات ورودی از جانب این نورون‌ها را سرکوب کردند و در نهایت دریافتند pPVT نقش مهمی را در تشخیص موقعیت‌های ترسناک و به یادآوردن آن‌ها ایفا می‌کند. این تحقیق درک دانشمندان از آناتومی مغز و عملکرد نرمال آن در یادآوری ترس را ارتقا می‌دهد و همچنین سرنخ‌هایی درباره پردازش اشتباه خطراتی ارائه می‌دهد که ممکن است به اضطراب، ترس‌های حاد و شاید اختلال استرس پس از سانحه بینجامد. جزئیات این دستاورد علمی در نشریه Nature قابل‌مشاهده است. 

بر اساس تحقیقات جدید مغز نوزادان فقط لحظات شاد را به خاطر می‌آورد. محققان دانشگاه بریگهام یانگ کشف کردند کودکان بیشتر آنچه موجب احساسات خوب می‌شود را به یاد دارند. محقق این تحقیق راس فلوم استاد روانشناسی دانشگاه بریگهام یانگ اظهار کرد: افرادی که بر روی مغز نوزادان تحقیق می‌کنند به تفاوت بین تاثیر احساس توجه دارند اما در حال حاضر برای اولین بار چگونگی شکل‌گیری این احساسات و تاثیرات آن در حافظه کودکان را مورد بررسی قرار دادیم. وی و همکارانش حرکت چشمان نوزادان پنج ماهه که در جلوی صفحه نمایش رایانه که شخصی با صدای شاد و یا عصبانی صحبت می‌کرد را مورد بررسی قرار دادند. کودکان با قرار گرفتن در برابر هر صدا واکنش سریعی نشان دادند. 
 محققان برای بررسی بیشتر با هر یک از صداها اشکالی را برای کودکان به نمایش گذاشتند و بعد از بررسی حرکات چشم دریافتند کودکان اشکال مربوط به صداهای مثبت را به خاطر دارند. وی در ادامه افزود: ما معتقدیم تاثیرات مثبت بر سیستم توجه و برانگیختگی کودک موثر است و با ارتقا این سیستم ما قادر به تقویت پردازش الگوهای هندسی در حافظه کودک خواهیم بود. نتایج این تحقیق در نشریه رفتارها و بالندگی نوزادان منتشر شده است.  

محققان کانادایی با استفاده از نانوذرات طلا موفق به ساخت نانوابزاری برای شناسایی غلظت داروی شیمی‌درمانی در خون شدند. محققان دانشگاه مونترال موفق به ساخت دستگاهی شدند که می‌تواند مقدار متوترکسات خون بیمار را اندازه‌گیری کند. متوترکسات یک داروی شیمی‌درمانی بسیار سمی است. با این روش می‌توان با دقت بالا و با هزینه‌ای 10 برابر کمتر از روش‌های فعلی، بیماران را درمان کرد. 
 این نانوابزار مجهز به یک سیستم نوری بوده که دوز مورد نیاز بیمار به متوترکسات را شناسایی می‌کند، با این کار اثرات جانبی دارو روی بیمار به حداقل می‌رسد. این گروه تحقیقاتی چند سال است که روی درمان برخی سرطان‌ها با متوترکسات کار می‌کنند. متوترکسات دارویی است که می‌تواند عملکرد آنزیمی موسوم به دی‌هیدروفولات رداکتاز را متوقف کند. این آنزیم در سنتز دی‌ان‌ای به کار رفته و در نتیجه موجب تکثیر سلول‌های سرطانی می‌شود. فرانچسکو میسون، یکی از محققان این پروژه می‌گوید: هر چند متوترکسات در درمان برخی سرطان‌ها بسیار اثربخش است، اما این ماده می‌تواند آسیب جدی به سلول‌های سالم بیمار وارد کند. بنابراین، رصد غلظت این دارو در بدن بیمار اهمیت بالایی دارد. همچنین مقدار دوز مورد نیاز بدن هر بیمار با بیمار دیگر متفاوت است. 
 در حال حاضر برای رصد مقدار این دارو، از آرایه‌های فلورسانس استفاده می‌شود که در آن مقدار داروی موجود در بدن بیمار موجب تغییراتی در پلاریزاسیون پرتو تابیده شده می‌شود. کار با این دستگاه بسیار زمان‌بر و پرهزینه بوده و نیاز به پرسنل آموزش دیده دارد. همچنین برای رسیدن به جواب، باید از نمونه‌های متعددی استفاده کرد. شش سال قبل، فرانچسکو میسون با همکاری جولی پلتری کار را روی ارائه روشی جدید برای اندازه‌گیری غلظت متوترکسات آغاز و از نانوذرات طلا برای این کار استفاده کردند. نانوذرات طلا که روی یک سطح قرار گرفته‌اند، می‌توانند رنگ نور تابیده شده را تغییر دهند. مقدار تغییر رنگ ایجاد شده متناسب با غلظت دارو در نمونه خون است. آنها از رزونانس پلاسمون سطحی برای ساخت نانوابزاری کوچک به‌ منظور شناسایی غلظت دارو استفاده کردند. دقت این اندازه‌گیری بالا بوده و امکان انجام آزمون در مدت زمان کمتر از 60 ثانیه وجود دارد، این در حالی است که در روش‌های فعلی نیم ساعت زمان نیاز است. محققان این پروژه، این ابزار را در اختیار کاربرانی که هیچ آشنایی با رزونانس پلاسمون سطحی نداشتند، قرار دادند و آنها توانستند نتایجی صحیح با این دستگاه به‌ دست آورند. 

محققان دانشگاه کلمبیا موفق به تولید میکروسکوپ سه‌بعدی شده‌اند که امکان مشاهده نورون ها در داخل مغز و ضربان سلول‌های قلب را فراهم می‌کند. میکروسکوپ Scape که توسط محققان مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا طراحی شده است، قادر به تهیه تصاویر سه‌بعدی 100 برابر سریعتر از فناوری‌های موجود است. برخلاف میکروسکوپ‌های موجود، در میکروسکوپ Scape از تک لنز استفاده شده است که با حرکت رفت و برگشت نور و بدون ایجاد حرکت در نمونه، تصویر سه‌بعدی تولید می‌کند. 
 محققان با استفاده از این میکروسکوپ موفق به مشاهده آنی تپش سلول‌های قلب گورخر ماهی و فعالیت نورون‌ها در مغز موش شدند. از این سیستم می‌توان برای ثبت جزئیات بسیار دقیق و منحصربفرد ساختارهای بسیار پیچیده، بویژه رمزگشایی از اسرار فعایت لحظه‌ای مغز استفاده کرد. میکروسکوپ Scape در عین کاربردهای خارق‌العاده، از لحاظ استفاده بسیار ساده است و هزینه‌ ساخت آن نیز در مقایسه با نمونه‌های مشابه بسیار کمتر است. محققان دانشگاه کلمبیا در حال طراحی نسل بعدی این میکروسکوپ هستند که از سرعت، دقت، وضوح، حساسیت و عمق بیشتری برخوردار بوده و برای مشاهده سلول‌های بدن انسان کاربرد دارد.  

دانشمندان دانشگاه سنت لوئیز موفق به کشف راهی برای جلوگیری از بروز دیابت نوع یک در مدل موش شدند. رویکرد جدید محققان به توقف تخریب سلولهای بتا و حفظ تولید انسولین می‌پردازد. دیابت نوع یک نوعی بیماری مزمن خود ایمنی است که در آن، سیستم ایمنی بدن به تخریب سلول‌های بتای لوزالمعده پرداخته و منجر به کمبود انسولین و ازدیاد قند خون می‌شود. محققان با هدف جلوگیری از بروز بیماری بجای درمان علائم، بر توقف فرآیند خودایمنی تمرکز کردند که سلولهای بتا را تخریب کرده و منجر به دیابت می‌شود. 
 درمان‌های کنونی دیابت نوع یک بر کنترل قند خون با استفاده از انسولین درمانی تمرکز داشته که فرد باید در تمام عمر خود آن را ادامه دهد. دانشمندان می‌دانستند که حداقل دو نوع سلولی T ایمنی مرتبط با بروز دیابت نوع یک وجود دارد؛ اما نقش نوع سوم این سلول موسوم به TH17 ناشناخته باقی مانده بود. 
 در این تحقیق دانشمندان دریافتند که در گیرنده هسته‌ای، نقش مهمی در تولید سلول‌های TH17 ایفا می‌کنند و اینکه با هدف قرار دادن این گیرنده‌ها، محققان توانستند از بروز بیماری خودایمنی در چند مدل موش جلوگیری کنند. محققان گیرنده‌های ROR alpha و gamma t را با SR1001 (ترکیبی از آگونیست معکوس ROR alpha و gamma t) مسدود کردند که باعث کاهش چشمگیر دیابت در موشهای مدل شد. این نتایج تائید کرد که سلول‌های TH17 احتمالا نقشی کلیدی در تولید دیابت نوع یک ایفا کرده و نشان می‌دهد که استفاده از داروهای هدف‌گیرنده این نوع سلول ممکن است به ارائه درمان‌های جدید برای این بیماری کمک کند. نتایج این پژوهش در مجله Endocrinology منتشر شده است.