پزشکی بالینی

دسته‌اي از DNA كه بسيار كوچك‌ هستند و براي انتقال ژن‌ها و داروها به سلول‌ها به كار مي‌روند، مي‌توانند باعث درمان سلول‌ها شوند. اين سلول‌ها داراي ارزش درماني هستند. در تحقيقات مركز سلامت دانشگاه جورجيا، بلافاصله بعد از تزريق ذرات بسيارريز DNA به بدن ترشح آنزيمي در بدن زياد مي‌شود كه باعث آرامش پاسخ سيستم ايمني خواهدشد. در مدل حيواني آرتريت روماتوييد با كمك افزايش IDO به طور قابل ملاحظه‌اي كاهش مي‌يابد. علاوه بر اين تورم مفاصل و التهاب آنها نيز كاهش مي‌يابد. اين نوع درمان مانند ريختن آب روي آتش است. مشاهدات جديد حاكي از آن است كه ذرات ريز DNA به بسياري از اين بيماري‌ها كمك قابل‌توجهي مي‌كنند. با كمك ‌IDO مي‌توان سيستم ايمني را تقويت كرد، زيرا IDO داراي درمان بالقوه خودايمني است. IDO نيز توسط DNAهاي ريز ايجاد مي‌شود و اين به نوبه خود براي درمان آرتروز بسيار مناسب است.

مقدمه: گزورودرما پیگمنتوزوم (XP) گروهی از اختلال نادر توارثی اتوزومال مغلوب است که در آن حساسیت شدید پوستی به اشعه ماوراء بنفش و بروز مکرر سرطان های پوستی وجود دارد. تشخیص بیماریXP کلینیکی و بر اساس شرح حال حساسیت شدید پوستی به نور خورشید و سرطان پوست است. بیمار باید از نور خورشید پرهیز کرده و از پوست خود محافظت نماید.
معرفی بیمار: بیمار مورد معرفی پسر 16 ساله ای است که با کارسینوم بازال سل پیشرفته بینی مراجعه نموده بود و تحت عمل جراحی توتال رینکتومی و ترمیم با فلاپ پیشانی UP and Down قرار گرفت.

PDF متن کامل مورد بالینی                     مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران

مقدمه: استئوئيد استئوما بيماري خوش خيم و با شيوع كم كه بيشتر در استخوان هاي بلند ديده مي شود گاه با رشد داخل سينوس هاي پارانازال خصوصاً سينوس اتموئيد با رشد فوقاني و فشار برسخت شامه باعث پارگي آن و بروز علائم مغزي عمدتاً به علت ايجاد پنوموانسفالوس فشاري و نشت مايع مغزي نخاعي مي گردد كه در اين صورت حذف كامل ضايعه و ترميم سخت شامه درمان آن مي باشد.
معرفی بیمار: در اين گزارش يك مورد استئوماي سينوس اتموئيد در مردي 72 ساله كه با علائم مغزي، سردرد، رينوره، اختلال حافظه و خلق و موتيسم مراجعه كرده بود مطرح شده است. در بررسي راديولوژيك وجود پنوموانسفالوس فشاري در اثر آسيب سخت شامه قاعده جمجمه ناشي از يك استئوماي سينوس اتموئيد چپ به عنوان علت علائم يافت شده كه انجام جراحي مشترك حذف توده و ترميم سخت شامه بهبودي علائم را به دنبال داشت.

PDF متن کامل مورد بالینی                     مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران 

مقدمه: همانژيوپري سيتوما يكي از تومورهاي نسبتاً نادر مي باشد اين تومور براي اولين بار در سال 1942 گزارش شد و تا كنون در حدود 300 مورد از اين تومور گزارش شده است. شايع ترين مكان هاي ابتلاء تنه و اندام هاي تحتاني است. انسيدانس اين تومور در سر و گردن كمتر از 20% بوده كه در بالغين شايع تر است. در اين مقاله يك مورد نادر از بروز همانژيوپري سيتوما در مثلث خلفي گردن گزارش شده است.
گزارش مورد: خانمي 60 ساله با سابقه بروز توده گردني بدون درد با رشد تدريجي از ده سال پيش به كلينيك مراجعه كرد، توده در مثلث خلفي گردن واقع بود كه از شش ماه پيش رشد سريع تري داشته است در تاريخچه بيمار هيچگونه سابقه اي از اختلالات حسي و حركتي اندام فوقاني و يا اشكالات تنفسي وجود نداشت. MRI توده اي غير هموژن و با سيگنال متوسط درT₁ وهموژن و با سيگنال بالا در T₂ را نشان داد حداكثر قطر توده 73×61 سانتي متر گزارش شد. پس از برداشت كامل توده در جراحي، گزارش آسيب شناسي مويد وجود همانژيوپري سيتوما بود. پس از عمل جراحي طي پيگيري هاي مرتب هيچ گونه عارضه اي به دنبال عمل جراحي وجود نداشت و نشانه اي از عود بيماري به دست نيامد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران

مقدمه: فيبروماي استخواني شونده¹(COF)يك نئوپلاسم نادركپسول داركه از بافت فيبروز و مقدار متفاوتی از استخوان، سمنتوم يا هردو تشكيل شده است. ما يك مورد بيمار مبتلا فيبروماي استخواني كه سينوس هاي اتموئيد و اسفنوئيد را گرفتار كرده بود گزارش كرديم.
گزارش مورد: بيمارخانمي است 19 ساله كه با شكايت سردرد از يك سال قبل وپروپتوز به میزان 4 ميليمتر در چشم چپ مراجعه كه در معاينه توده قرمز رنگ در داخل مئاتوس مياني بيني سمت چپ با مخاط سالم مشهود بود. سي تي اسكن يك توده ليتيك حجيم با جدار كلسيفيه در داخل سينوس هاي اتموئيد واسفنوئيد رانشان مي داد. بيمار 3 بار تحت جراحي آندوسكپي سينوس قرارگرفت كه در مرحله اول جواب پاتولوژي موكوپيوسل گزارش شده ولي در مراحل بعدي COF گزارش شد سينوس هاي اسفنوئيد واتموئيد و ماگزيلاري در سمت مبتلاء به روش جراحي آندوسكوپيك بيني و سينوس تخليه شده و ديواره هاي داخلي وكف اربيت برداشته شدند و بعد از عمل سردرد بيمار كاهش و پروپتوز بيمار بهبود يافته بود.
نتیجه گیری: جهت تشخيص دقيق ضايعات فيبرواوسئوس بايد يافته هاي كلينيكي، راديوگرافيك و پاتولوژيك با هم در نظر گرفته شوند و در هر بيمار كه با توده بيني همراه با پروپتوز مراجعه كرد بايد اين ضايعات را هم در نظر داشت در صورت تشخيص صحيح مي توان اين ضايعات را به طور كامل در همان جراحي اول خارج كرد تا احتمال عود پايين آيد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران

مقدمه: سندرم HELLP يك بيماري چند سيستمي و يكي از عوارض باردار ي است كه شامل: هموليز، افزايش آنزيمهاي كبدي و كاهش پلاكت مي باشد. اين سندرم معمولا در سه ماهه سوم بارداري و در بعضي موارد پس از ختم بارداري بروز مي كند. ما يك بيمار مبتلا به سندرم مزبور پس از ختم بارداري را معرفي نموده ايم.
گزارش مورد : بيمار يك خانم 28 سا له با سن بارداري 30 هفته و بارداري سوم با شكا يت تب و لرز و سوزش و تكرر ادرار به بيمارستان بانك ملي مراجعه نمود و با تشخيص عفونت ادراري تحت درمان با آنتي بيوتيك قرار گرفت . بعد از چند روز حال عمومي بدتر شد و آزمايشات كبدي و كليوي مختل گرديد. با توجه به وخامت حال بيمار و در نظر گرفتن خطرات مادر و جنين، بارداري خاتمه يافت. در روز دوم وضعيت بيمار بدتر شده و پلاكت نيز كاهش یافت. بيمار تمامي مشخصات سندرم HELLP  را دارا بود و با در يافت كورتيكوستروييد چند روز كاملاً بهبودي يافت و اختلالات آزمايشگاهي تقريباً در حد طبيعي بود.
بحث: پاتوژنز سندرم HELLP مبهم مي باشد وليكن همگي در آسيب اندوتليال عروق، وازواسپاسم و فعال شدن سيستم انعقادي مشترك هستند. اين سندرم مي تواند در سه ماهه سوم باردار ي (% 69 ) يا بعد از ختم بارداري (% 31 ) بروز نما يد. مورد دوم معمولا در طي 48ساعت اول روي مي دهد. درمان با كورتيكوستروييد در موارد كامل سندرم (هر سه مشخصه را دارا باشند ) توصيه مي گردد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     مجله علمی نظام پزشکی

بازال سل كارسينوما شايعترين نئوپلاسم پوستي مهاجم بدخيم است كه منشأ آن  از سلولهاي اپي تليال مي باشد و از سلولهايي مشابه با سلولهاي لايه بازال اپيدرم و ضمائم آن تشكيل شده است. 95 درصد افراد مبتلا به بازال سل کارسینوما ۴۰ تا ۷۹ سال سن دارند و افراد جوانتر به ندرت دچار آن مي شوند در اين مطالعه مرد 22 ساله اي با پوست تيپ II معرفي مي شود كه به دنبال تروما دچار زخم و متعاقبا BCC در همان محل شده است.

PDF متن کامل مورد بالینی                     مجله علمی نظام پزشکی

تاريخچه: يكي از شديدترين انواع مننژيت، مننژيت ناشي از مايكوباكتريوم توبركلوزيس مي باشد كه لايه مننژپوشاننده مغز ونخاع را درگير مي كند و معمولا همراه با ميزان  مورتاليتي و موربيديتي بالايي مي باشد. بيمار آقاي 20 ساله افغاني بود كه با شكايت سردرد واستفراغ از حدود يك ماه قبل تحت بررسي قرار گرفت. مننژيت بيمار بوسيله پونكسيون كمري نشان داده شد . آزمون PCR از جهت MTBمثبت گزارش شد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     مجله علمی نظام پزشکی

در اين مقاله به گزارش دو مورد عدم تشكيل نيمي از بيني با علائم همراه آن مي پردازيم. موارد فوق از ناهنجاريهاي بسيار نادر مادرزادي است كه با بررسي مقالات منتشر شده تنها سه مورد از آن گزارش شده است. اين نقص بعنوان شكاف شماره 1، از انواع نادر شكافهاي كرانيوفاسيال كه توسط دكتر پل تسييه طبق هبندي شده مي باشد. در اينگونه بيماران علاوه بر عدم وجود نيمي از بيني، رشد نيمه (Paul Tessie.1976) نيز متوقف مي شود و آنومالي هاي مختلفي در چشم و يا استخوان (mid face) مياني صورت گونه همراه آن م يباشد، لذا چندين تيم تخصصي بمنظور درمان آنومال يهاي مختلف اين افراد مورد نياز است.  

PDF متن کامل مورد بالینی                     مجله علمی نظام پزشکی

آسيب به عروق بزرگ شکمی عارضه ايی نادر در اعمال جراحی ديسک کمر است و عدم تشخيص به موقع آن منجر به عوارض بسيار وخيم و حتی مرگ بيمار می شود. احتمالا به علت بروز بالينی متفاوت اين عارضه کمتر از ميزان واقعی آن تشخيص داده می شود.
معرفی مورد: در اين گزارش يک مرد 30 ساله با آسيب به آئورت شکمی در حين عمل جراحی ديسک L4/L5 و درمان آن معرفی می شود.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض دوره۱۴ شماره ۵

دوپليکاسيون فورگات به طور معمول در مدياستينوم خلفی ديده شده و در10 الي20 درصد موارد توام با دوپليکاسيون مری می باشد. هرچند مواردی از دوپليکاسيون مری قبلاً گزارش شده است ولی اغلب موارد آن در مری توراسيک بوده است. شيرخوار با دوپليکاسيون مری معمولا با ديسترس تنفسی يا توده بدون علامت که به صورت اتفاقی در گرافی قفسه صدری ديده شده است مراجعه می کند.
معرفی بيمار: بيمار شيرخوار 7 ماهه ای است با وزن 5/7 کيلو گرم که با ديسترس تنفسی، تب و عدم تحمل غذا به بيمارستان مراجعه کرده است. در معاينه فيزيکی علائم دهيدراسيون، استريدور، تاکی پنه، رتراکسيون بين دنده ای و سفتی گردنی را نشان داده و در گرافی قفسه صدری دو عدد توده کيستيک در ناحيه ديستال گردن مشاهده شده است. همچنين، در سی تی اسکن گردن و قفسه صدری توده کيستيک با انتشار به مدياستينوم خلفی مشاهده شده است. با عمل جراحی توده کيستيک متصل به مری به طور نسبی تخليه شده و مری بعد از خارج سازی مخاط کيست ترميم شد و در نهايت بيمار گاستروستومی گرديد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض شماره ۵۶

سندروم آنسفالوپاتی ميتوکندريال همراه با اسيدوز لاکتيک و حملات شبيه سکته مغزی، اختلالی در چندين ارگان بدن به ويژه در سيستم عصبی مرکزی (آنسفالوپاتی) و در عضلات (ميوپاتی) است که با وراثت مادری و در نتيجه جهش در ژنوم ميتوکندری ايجاد می شود. دوره هايی از علايم مانند سردرد، تشنج، اختلالات بينايی، ناشنوايی پيش رونده و اختلالات شناختی در بيماران (اغلب تا 40 سالگی) ايجاد می شود.
معرفی بيمار: بيمار دختر 12 ساله ای بود که با شکايت بی حالی، تشنج تونيک و کلونيک، کاهش قدرت بينايی و ضعف يک طرفه در اندام فوقانی و تحتانی سمت چپ، مراجعه کرد. اولين سابقه وی از تشنج، سردرد و استفراغ های مکرر 5 ماه قبل بود که در بررسی ها حوادث عروقی مغز مطرح شد. به دنبال انجام مطالعات تشخيصی برای اين بيمار و در بررسی های ژنتيکی، موتاسيون در ژن A3243G که تشخيص قطعی بيماری می باشد، مشاهده شد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض شماره ۵۵

اگرچه سرطان تروفوبلاستيك حاملگي قابل درمان‌ترين بدخيمي در سيستم ژنيتال زنان است، متاستاز مغزي كوريوكارسينوما بيمار را در گروه پر‌خطر قرار داده و با وجود استفاده از رژيم‌هاي سنگين چند دارويي، ميزان شكست درمان بالاست.
معرفي بيمار: خانم 27 ساله‌اي با سابقه سه بار حاملگي، دو زايمان طبيعي و يك مورد سقط خودبخودي يكسال پس از سقط با فلج يكطرفه بدن به‌دليل متاستاز مغزي كوريوكارسينوما تحت جراحي كرانيوتومي قرار گرفت و سپس با تشخيص متاستاز مغزي كوريو‌كارسينوما با رژيم چند دارويي اتوپوزايد، متوتركسات، اكتينومايسين و سپس پلاتين(EMA-EP) طي 9 دوره همراه با رادياسيون مغز درمان گرديد. بيمار دو سال پس از اتمام درمان يك نوزاد سالم و ترم با زايمان طبيعي به دنيا آورد.
نتيجه‌گيري: شيمي‌درماني چند دارويي EMA-EP‌ و رادياسيون مغز همراه با كرانيوتومي در بيماران متاستاز مغزي كوريوكارسينوما مي‌تواند با بهبودي كامل بيمار و حفظ باروري فرد همراه شود.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه دانشکده پزشکی تهران

تشدید اثرات فشاری توده های مدیاستن بر قلب، عروق بزرگ و راه هوایی، در حین بیهوشی عمومی خصوصا" متعاقب تجويز شل‌كننده‌هاي عضلاني ممکن است با عوارضی همچون اختلال در تهویه و یا تغییرات وسیع قلبی و عروقی همراه شود.
معرفي بيمار: خانم 21 ساله اي با سابقه تنگی نفس کوششی و ارتوپنه به علت توده مدیاستن قدامي كانديد توراكوتومي راست شد. در اکوکاردیو گرافی و توموگرافي كامپيوتري اثرات فشاری توده بر قلب، عروق بزرگ داخل قفسه صدري و ديستال تراشه گزارش شده بود. بيمار در حين جراحي و تحت بيهوشي عمومي با حفظ تنفس خودبخودي در وضعيت خوابيده به پهلوي چپ دچار افت شديد فشار خون و آسيستول گرديد كه با تغيير وضعيت به پهلوي راست برطرف گرديد.
نتيجه گيري: در ارائه بیهوشی به این بیماران باید به خاطر داشت که حذف تنفس خودبخودی و از دست رفتن تون دیواره قفسه صدری متعاقب تجویز شل کننده عضلانی می تواند موجب انسداد راه هوایی و به مخاطره افتادن حیات بیمار گردد. در صورت رخ دادن انسداد تغییر وضعيت بيمار اغلب منجر به رفع انسداد می شود.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه دانشکده پزشکی تهران

مايكوباكتريوم توبركولوزيس يكي از علل نادر ماستوييديت بوده كه اغلب تشخيص آن به تاخير افتاده و منجر به عوارض بالقوه جدي مي گردد.
معرفي بيمار: در اين مقاله يك مورد ماستوييديت سلي را كه به صورت كري و فلج عصب صورتي يك طرفه همراه با آدنوپاتي هاي گردني مراجعه كرده بود ارائه مي دهيم. اين مورد نشان مي دهد كه در كليه ماستوييديت هاي مزمن كه به درمان هاي معمول جواب نمي دهند به ويژه اگر همراه با عوارض غير معمول باشند، بايد ماستوييديت سلي را در نظر گرفته شود.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه دانشکده پزشکی تهران

استئوبلاستوم يکی از نادرترين تومورهای اوليه استخوان می باشد. اگرچه درگيری استخوان‌های کوچک دست و پا برابر آمارهای موجود سومين محل از نظر شيوع برای اين تومور می‌باشد. گزارشات موجود در مقالات انگليسی زبان در خصوص درگيری دست توسط اين تومور بسيار نادر و کم می باشد. 
علائم بالينی مبتلايان به استئوبلاستوم غيراختصاصی می‌باشد، دردهای شديد شبانه که با مصرف داروها حاوی ساليسيلات بهبود يابند در اين بيماران کمتر گزارش شده و دردهای اين بيماران غالباً دائمی و نامشخص می‌باشند و عمدتاً بيمار قادر به لوکاليزاسيون دقيق محل درد نمی‌باشد و غالباً اين بيماران از ماهها قبل از مراجعات پزشکی از درد شکايت داشته‌اند و لذا سير بالينی طولانی مدتی دارند. تورم در استئوبلاستوم دست يافته ثابتی می‌باشد بطوريکه در تمام بيماران ما ديده شده و وجود داشته است. علائم راديوگرافيک در درگيری دست توسط استئوبلاستوم تشخيصی نمی‌باشند و لذا قبل از عمل جراحی و پاسخ نسجی نمونه گرفته شده در حين جراحی، تشخيص نوع تومور بر مبنای يافته‌های راديوگرافيک و بالينی بسيار مشکل است بطوريکه در تمام بيماران ما، استئوبلاستوما به عنوان اولين تشخيص قبل از عمل جراحی مطرح نبوده است.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه دانشکده پزشکی تهران

ديورتيکول مکل شايع ترين آنومالی مادرزادی مجرای گوارش است. محل آن اغلب در 60-40 سانتی متری دريچه ايلئوسکال بوده و معمولا بدون علامت است. تنها 4 درصد افراد مبتلا به اين ديورتيکول در دوران کودکی دچار عوارض می‌شوند.
معرفی بيمار: بيمار آقای 44 ساله ای است که به علت درد شديد ربع تحتانی راست شکم مراجعه نمود و از تهوع، استفراغ صفراوی و عدم دفع گاز و مدفوع طی دو روز گذشته شکايت داشت. با توجه به اينکه دو هفته قبل تحت آپاندکتومی قرار گرفته بود، با شک به انسداد ناشی از چسبندگی به علت جراحی اخير، به مدت 2 روز تحت نظر گرفته شد. به دليل عدم بهبودی علائم، لاپاراتومی اکتشافی انجام گرديد. ديورتيکولی به طول 10 سانتی متر که حول محور خود پيچيده بود، در 100 سانتی متری دريچه ايلئوسکال يافت شد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض شماره ۵۲

ميلوليپوم غده فوق کليوی يکی از تومورهای خوش­خيم و نادر مي­باشد که از بافت­های چربی و هماتوپويتيک تشکيل شده است. اکثرا به شکل تصادفی کشف مي­شود، ولی اخيرا با روش­های راديولوژيک جديد نيز قابل تشخيص است.
معرفی بيمار: بيمار مرد 58 ساله با سابقه فشار خون خفيف بود که جهت بررسی توده غده فوق کليه راست به کلينيک غدد معرفی شده بود. توده فوق کليه اين بيمار در سونوگرافی شکم به هنگام بررسی علت درد ناحيه اپيگاستر به طور تصادفی ديده شده بود. در CTscan آدرنال توده با دانسيته چربی بين قطب فوقانی کليه راست و کبد چسبيده به بازوی داخلی غده فوق کليه راست ديده شد. اگر تشخيص قطعی ميلوليپوم غده فوق کليه با تصويربرداری امکان­پذير باشد بررسی غددی بيمار لازم نيست. زيرا ميلوليپوما آدرنال از نظر هورمونی غيرفعال است و ترشح هورمونی ندارد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض شماره ۴۸

مننژيت­های اياتروژنيک از مهم­ترين عوارض جراحي­های مغز و اعصاب است. تکرار اين مننژيت­ها چندان شايع نيست و به ويژه مننژيت عودکننده با علت آنتروکوکوس فکاليس سال­ها بعد از جراحی هيدروسفالی موردی است که گزارش­های بسيار محدودی در مورد آن وجود دارد.
معرفی بيمار: در اين گزارش به معرفی اولين مورد مننژيت عودکننده توسط آنتروکوکوس فکاليس در دختری 9 ساله دارای شنت ونتريکولو پريتونئال در ايران، پرداخته شده است که برای درمان علاوه بر استفاده از آنتي­بيوتيک­های متعدد، مجبور به خارج کردن کامل شنت نيز شديم. شنت­گذاری به منظور درمان هيدروسفالی بسيار مستعد عفونت­های باکتريايی مي­باشد به نحوی که ميزان عفونت شنت بين 2% تا 22% گزارش شده است اين گزارش بر توجه بيشتر به علايم عفونت سيستم اعصاب مرکزی در بيماران دارای شنت تاکيد مي­نمايد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض شماره ۴۲

فتق مورگانی از فتق‌های مادرزادی نادر حجاب حاجز است و اين ناهنجاری در طرف راست شايع می‌باشد و در طرف چپ بسيار نادر است. در اين مقاله به معرفی يک مورد نادر فتق مورگانی طرف چپ در يک دختر 15 ماهه که در بخش اطفال بيمارستان شهيد بهشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1382 با همين مشکل بستری و درمان شد اقدام گرديده است.
معرفی مورد : بيمار شيرخوار دختر 15 ماهه‌ای است که با تب و استفراغ خونی مراجعه نموده و در تصوير قفسه صدری و تصوير مری و معده باماده حاجب، بيماری وی تشخيص داده شد. بيمار تحت عمل جراحی قرار گرفت. در سليوتومی، معده در شکم وجود نداشت که در بررسی معده از نقص قدام ديافراگم از پشت جناغ سينه وارد قفسه صدری سمت چپ و دچار پيچ‌خوردگی شده و به علت اختناق تغيير رنگ پيدا نموده بود. با برش شکمی سينه‌ای، قفسه صدری چپ باز شد، معده به داخل شکم برگردانده شد و در وضعيت آناتومی طبيعی قرار گرفت و حجاب حاجز ترميم شد و کودک با بهبودی کامل مرخص گرديد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض شماره ۳۹

ADEM ( Acute disseminating encephalomyelitis ) يک بيماری اتوايميون است که در آن به دنبال محرکی ناشناخته، واکنشی ايمونولوژيک در ميلين فعال می شود و تشابه فراوانی با مالتيپل اسکلروزيس ( MS ) دارد. ميزان بروز انسيدانس آن نامعلوم است. در کشورهای در حال توسعه در زمينه عفونت ها ی تنفسی فوقانی آتيپيک رخ می دهد و ساير عوامل اتيولوژی ک آن ناشناخته است. بزرگسالان جوانان و بچه ها بيشتر به آن مبتلا می شوند. علا يم سيستميک آن تب ، بی حالی، سردرد و تهوع و استفراغ است که زودتر از علايم نورولوژيک ظاهر می شود اما علا يم برجسته آن تسريع در ايجاد تظاهر اوليه عصبی شامل کما، همی پارزی، تشنج، فلج اعصاب کرانيال و ادامه تب می باشد، لذا يکی از علل کمای ناگهانی و غير مترقبه در بزرگسالان جوان بيماری ADEM است . در برخورد اوليه با اين بيماران ممکن است تشخيص ناديده گرفته شود. در اين مقاله به معرفی يک مورد بيمار مبتلا به ADEM مرا جعه کننده به بيمارستان سينا همدان در سال 84 پرداخته می شود.
معرفی مورد: بيمار دختر مجرد 22 ساله ا ی بود که با کمای بسيار ناگهانی و سريع و به دنبال آن صرع استاتوس به بيمارستان آورده شده بود . سابقه پزشکی و دارويی او منفی بود. در معاينه سيستميک به جز تب مختصر ، نکته ديگری نداشت. در معاينه نورولوژيک علا يم درگيری راه کورتيکواسپاينال دوطرفه وجود داشت. بعد از باز نمودن راه هوايی و کنترل صرع استاتوس و درخواست آزمايش ها ی معمول، CT اسکن و بررسی مايع مغزی نخاعی انجام شد که طبيعی بود ند . با انجام MRI تصاوير هيپرسيگنال متعدد در کورتکس و ساب کورتيکال هر دو نيمکره ديده شد و لی ناحيه کورپوس کالوزوم سالم مانده بود. با تشخيص ADEM کورتيکوتراپی با دوز بالا به مدت 10 روز شروع شد که منجر به بهبودی بيمار گرديد و جهت فيزيوتراپی ترخيص گرديد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض شماره ۳۷

سندرم هيپرايمونوگلوبولينمی E يک نقص ايمنی اوليه ايديوپاتيک می باشد که از دوره نوزادی با افزايش شديد ايمونوگلوبولين E سرم و عفونت‌های پوستی و ريوی راجعه استافيلوکوکی همراه با تشکيل پنوماتوسل شروع می شود. از ديگر يافته‌های همراه، چهره خشن، ائوزينوفيلی و اختلالات اسکلتی می‌باشد. با توجه به تنوع تظاهرات اين سندرم که به سهولت باعث اشتباه در تشخيص آن از ساير سندرمهای نقص ايمنی نادر می شود، در اين مقاله به معرفی يک مورد از آن که در سال 1381 به بيمارستان شهيد بهشتی کاشان مراجعه کرده بود اقدام می‌گردد.
معرفی بيمار: بيمار مردی است 30 ساله که به علت تب، تنگی‌نفس و سرفه‌های خلط‌دار مراجعه کرده است. شرح حال رويدادهای مکرر پنومونی و عفونتهای پوستی را از زمان کودکی متذکر است. در معاينه بيمار اسکارهای متعدد بر روی پوست صورت، گردن و پاها مشاهده می‌شود. در گرافی قفسه سينه کيستهای متعدد دارای جدار نازک با مشخصه پنوماتوسل و در سی‌تی‌اسکن ريه پنوماتوسل‌های متعدد در هر دو ريه همراه با آبسه مشاهده می‌شود. با توجه به شرح حال عفونتهای راجعه و سيستميک، بيمار از نظر نقص ايمنی بررسی شد. که با عنايت به افزايش بسيار زياد ای م ونوگلوبولين E توتال سرم و ائوزينوفيلی، تشخيص سندرم هيپرا يم ونوگلوب ولی نمی E در وی مسجل می گردد. بيمار تحت درمان وريدی آنتی‌بيوتيکهای ضداستافيلوکوک قرار گرفته و بعد از درمان مرحله حاد، تحت پروفيلاکسی درازمدت با کوتريموکسازول و کلوگزاسيلين خوراکی قرار می گيرد. در پيگيری حال عمومی وی رضايت‌بخش است.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه فیض شماره ۳۴

از عوارض کله سيستيت حاد پرفوراسيون کيسه صفرا است شيوع نسبتاً بالا يی دارد . اين عارضه در موارد نادر به صورت فيستول خود به خودی کيسه صفرا به پوست گزارش شده است . در اين مقاله به معرفی يک مورد بيمار مراجعه کننده به بيمارستان طالقانی در سال 1381 با همين. مشکل اقدام گرديده است.
معرفی مورد: بيمار مرد 48 ساله ديابتی ، با تورم و سياه شدن پوست ناحيه فوقانی و راست شکم و ترشح چرکی سفيد رنگ مراجعه نموده که با وجود درمان آنتی بيوتيکی بهبود نيافته است . در فيستولوگرافی احتمال ارتباط کيسه صفرا داده شد ه و تحت عمل جراحی قرار گرفت . کيسه صفرا فيبروزه با سنگ 2×3 سانتيمتر به همراه فيستول ی بين کيسه صفرا و پوست وجود داشت که با انجام کله سيستکتومی و کورتاژ فيستول ، بهبود يافت. در هر بيمار با فيستول قسمت بالا و راست شکم و سابقه علائم کله سيستيت بايد با توجه به موارد نادر گزارش شده ، بيماريهای سيستم صفراوی و کيسه صفرا را م طرح کرد.

PDF متن کامل مورد بالینی                 نشریه فیض شماره ۳۳

آپانديسيت حاد در استامپ باقيمانده آپانديس، يکی از عوارض بسيار نادر آپاندکتومی‌ها بود که معمولاً بدنبال آپاندکتومی ناکامل اتفاق می‌افتد و اين عارضه اخيرا ً بدنبال رواج آپاندکتومی به روش لاپاراسکوپيک شيوع بيشتری پيدا کرده است ولی بدنبال عمل جراحی آپاندکتومی باز بسيار نادر اتفاق می‌افتد. در اين گزارش يک مورد آپانديسيت حاد در استامپ آپانديس در يک جوان 14 ساله که حدود 9 ماه قبل بدليل آپانديسيت حاد تحت عمل جراحی آپاندکتومی به روش باز و از طريق برش مک‌برنی قرار گرفته بود معرفی می‌گردد. اين بيمار 7 ماه پس از عمل جراحی اول يکبار نيز بدليل آبسه رتروپريتوان تحت عمل جراحی درناژ آبسه قرار گرفته بود. ولی 2 ماه بعد از آن به علت عود علا يم آبسه تحت عمل قرار گرفت و مشخص گرديد که باقيمانده آپانديس باعث عود علا یم شده است. بر اين اساس و براساس مرور ساير موارد مشابه گزارش شده توصيه می‌شود که در صورت عود علا ی م به صورت آپانديسيت حاد يا آبسه در محل قبلی، احتمال آپاندکتومی ناکامل مدنظر قرار گيرد بخصوص اگر آپاندکتومی به روش لاپاراسکوپيک انجام شده باشد.

PDF متن کامل مورد بالینی                     نشریه حکیم شماره ۲۹