پزشکی بالینی

دانشمندان آزمایشگاه جت پیشرانش ناسا در یک تحقیق جدید برای نخستین بار به بررسی میکروب‌هایی پرداخته‌اند که ممکن است با سرطان پستان مرتبط باشند. محققان با استفاده از تکنیک‌های حفاظت سیاره‌ای که از آلوده نشدن جهان‌های دیگر توسط فضاپیماهای ناسا اطمینان حاصل می‌کند، توانستند ارتباطی بین باکتری موجودت در مایع مجرای پستان و سرطان پستان پیدا کنند. از این روش تعیین توالی و تحلیل برای بررسی باکتری‌های موجود در اتاق‌های مونتاژ فضاپیما استفاده می‌شود. 
سیستم مجرای پستان حاوی غددی است که شیر و ماده‌ای موسوم به مایع آسپیره تولید و ترشح می‌کنند. محققان توانستند تفاوت‌هایی را بین باکتری مایع مجرایی زنان دارای تجربه سرطان پستان و باکتری موجود در افراد بدون تاریخچه سرطانی شناسایی کنند. 
محققان دریافتند که جامعه میکروب‌ها در مایع مجرایی از تفاوت چشمگیری بین دو گروه مورد بررسی برخوردار بودند. این مساله سپس با تکنیک پیشرفته توالی ژنوم بررسی شد که از آن نیز برای آزمایش باکتری‌ها در تاسیسات مونتاژ فضاپیمای ناسا استفاده می‌شود. 
در این تحقیق، دانشمندان ناسا با محققان سرطان در چند موسسه متفاوت همکاری کردند. اگرچه این تحقیق به نمایش ارتباط بین گونه‌های خاص باکتریایی و زنانی که تحت درمان سرطان پستان قرار گرفته بودند، پرداخته، اما دلیل تفاوت این اجتماع باکتریایی هنوز نامعلوم است. با اینحال، این نتایج جدید راه را برای پژوهش‌های بیشتر در مورد نقش میکروب‌ها در ایجاد یا جلوگیری از سرطان پستان هموار کرده است. تحقیقات دیگر نشان داده که میکروب‌ها با 16 درصد سرطان‌های بدخیم در جهان مرتبط هستند. این یافته‌ها در مجله Scientific Reports منتشر شده است.

Synechocystis باکتری‌های تک سلولی هستند که توانایی دیدن دارند و قدرت بینایی آن‌ها منطبق بر قواعد و اصولی است که در چشم انسان‌ وجود دارد. باکتری‌ها از حرکت و جنبش خود بهترین بهره را می‌برند. آنها به سوی شرایط محیطی ایده‌آل و منابع غذایی حرکت می‌کنند و خود را از آسیب‌ها دور نگه می‌دارند. هر چند تصور می‌شود که باکتری‌ها بسیار کوچک‌تر از آن هستند که بتوانند عوامل محیطی را مستقیما تشخیص دهند اما آن‌ها می‌توانند ضمن حرکت در محیط اطراف، تغییر عوامل محیطی را تشخیص دهند. در حقیقت باکتری‌ها از یک حافظه زیستی شیمیایی برخوردارند که حرکات آن‌ها را در جهات مختلف تحت تاثیر قرار می‌دهد.
مطالعات جدید محققان دانشگاه فرایبورگ آلمان نشان می‌دهد که باکتری‌ها با ایجاد تصویری از دنیای اطرافشان به مشاهده و درک آن می‌پردازند . آن‌ها مسیرهای عصبی و مراکز پردازش اطلاعات ندارند اما می‌توانند تصویر حاصل را تفسیر کنند.
مشاهده یک نوع باکتری به نام Synechocystis به محققان نشان داد که این موجود تک سلولی احتمالا قادر است ببیند. Synechocystis متعلق به یک گروه قدیمی از سیانوباکتری‌ها است که به تعداد فراوان در آب‌های آزاد زندگی می‌کنند و در زیستگاه‌های خشکی نیز به صورت بیوفیلم‌های لجن مانند یافت می‌شوند. این گونه یک باکتری فتوسنتزکننده و نسبت به نور شدید حساس است زیرا تشعشعات خورشید به اجزای فتوسنتزی آن آسیب می‌زنند. به همین دلیل Synechocystis همواره به دنبال مکان‌هایی با نور بهینه است . رفتاری که از آن به نام فتوتاکسیس یاد می‌شود.  
وقتی به این باکتری‌ها نور تابانده می‌شود در یک مسیر نسبتا مستقیم شروع به حرکت می‌کنند. آن‌ها همچنین حاوی گیرنده نوری هستند که گروهی از پروتئین‌ها هستند که در چشم حیوانات نیز وجود داشته و طول موج خاصی از نور را جذب می‌کنند. هرچند که فوتوتاکسیس یکی از قدیمی‌ترین مشاهدات علمی مربوط به رفتار سیانوباکتری‌هاست اما هیچ کس نمی‌دانست که این باکتری‌ها چگونه این کار را انجام می‌دهند.
محققان با مشاهده کلنیهای Synechocystis به بررسی دقیق پدیده فوتوتاکسیس پرداختند. نتایج آن‌ها نشان داد که باکتری Synechocystis کلا شبیه به یک لنز عمل می‌کند. این باکتری درست به همان ترتیبی نور را فوکوس می‌کند که عدسی چشم‌ انسان این کار  را انجام می‌دهد. هرچند ساختارهای زیستی این دو کلا متفاوت هستند. وقتی نور به این موجود تک‌سلولی می‌تابد، تصویر وارونه‌ای در سمت مخالف تشکیل شده و توسط گیرنده‌های نوری تشخیص داده می‌شود؛ این عمل نیز درست مشابه با چیزی است که در شبکیه چشم انسان اتفاق می‌افتد. بنابراین می‌توانیم بگوییم که سلول‌های Synechocystis ساده‌ترین چشم‌های جهان هستند.
از آنجا که هر باکتری تقریبا نیم میلیارد بار کوچکتر از چشم انسان است دانشمندان تخمین می‌زنند که قدرت تفکیک زاویه‌ای آن‌ها تنها حدود 20 درجه یعنی تقریبا 1000 بار کمتر از قدرت تفکیک چشم انسان است. Synechocystis احتمالا نمی‌تواند تصویر شفافی از اطراف خود داشته باشد اما درک درستی از منشا نور دارد و حتی این احتمال وجود دارد که طرح کلی محو و نامشخصی از کسی که آن را تماشا می‌کند داشته باشد. 
تعیین این که یک سلول منفرد کروی چگونه جهت نور را تشخیص می‌دهد باعث شده سوالات بسیار زیادی در این زمینه مطرح شود. به عنوان مثال برخی سیانوباکتری‌ها میله‌ای شکل هستند. آیا این امکان وجود دارد که این باکتری‌ها نور را منکسر کرده و آن را در قطبین خود متمرکز کنند تا بهتر مسیریابی کنند؟ آیا گونه‌هایی که تشکیل کلنی می‌دهند می‌توانند نور را مثل یک فیبر نوری هدایت کرده و آن را به قسمت‌هایی از کلنی که در سایه قرار دارد بفرستند؟  دانشمندان بر این باورند که نکات جالب بسیاری در این زمینه وجود دارد که هنوز کشف نشده‌اند.

محققان در تحقیقات خود نشان دادند که تغذیه کودکان با استفاده از فرمول ویژه باکتری‌های پروبیوتیک می‌تواند حساسیت غذایی آن‌ها را برطرف کند. افزایش حساسیت به مواد غذایی یکی از مشکلات اساسی کشورها به خصوص کشورهای در حال توسعه است؛ به‌طوری که حساسیت به مواد غذایی بیش از 20 درصد نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است.
محققان توانستند سویه‌ای جدید از باکتری‌های هم‌زیست در دستگاه گوارش کودکان را شناسایی کنند که در صورت استفاده نوزادان از این باکتری‌ها زنجیره اسیدهای چرب کوتاهی تولید می‌شود که به حفظ شرایط بدن کمک می‌کند. محققان معتقدند کشف این باکتری‌ها می‌توانند معده کودکان را در برابر مواد غذایی حساسیت‌زا مقاوم کنند و تا حد بسیاری از ایجاد حساسیت در افراد و به‌خصوص کودکان پیشگیری کنند.
پیش از این محققان نشان داده بودند که مدل موشی که به شیر گاو حساسیت داشت و تحت استفاده از رژیم غذایی با فرمول دیگری از پروتئین کازئین شیر به همراه سویه‌ای از باکتری‌های پروبیوتیکLactobacillus rhamnosus GG قرار گرفت، دیگر نسبت به پروتئین شیر حساسیت نشان نمی‌داد.
در این تحقیق که در مجله ISME Journal The به چاپ رسید، در گام بعدی دانشمندان توانستند نشان دهند که تغذیه کودکان با استفاده از فرمول ویژه باکتری‌های پروبیوتیک ویژه شامل Lactobacillus rhamnosus GG می‌تواندحساسیت غذایی آن‌ها را برطرف کند. به گفته محققان در واقع استفاده از این مواد پروبیوتیک می‌تواند سبب ایجاد تفاوت در ترکیب حضور باکتری‌ها در دستگاه گوارش شود که همین امر موجب تغییر میزان حساسیت کودکان به مواد غذایی می‌شود.

محققان با استفاده از نانوذرات طلا موفق به ساخت نانوپوشش آنتی‌باکتریالی شدند که برای سلول‌های بدن انسان بی‌خطر است. محققان لهستانی آکادمی علوم ورشو موفق به ساخت پوشش نانوکامپوزیتی آنتی‌باکتریال جدیدی شدند که برای سلول‌های بدن انسان بی‌خطر است. از این نانوپوشش می‌توان در ساخت ادوات ورزشی و پزشکی استفاده کرد. چنین پوشش‌هایی می‌توانند دوره درمان را کوتاه‌تر کرده و هزینه بستری شدن را کاهش دهند. این روش جدید به‌ گونه‌ای است که می‌توان با مواد مختلف آن را تولید کرد. اصلاحات انجام شده روی این نانوپوشش موجب بهبود خواص میکروب‌کشی آن شده‌ است، به طوری که هیچ خطری برای سلول‌های بدن انسان نداشته باشد. 
 برای ساخت این نانوپوشش از ترکیبات بور و محلول نانوذرات طلا استفاده می‌شود. بعد از اعمال یک عامل پلیمریزه‌کننده، نانوکامپوزیت طلا روی سطح مورد نظر ایجاد می‌شود. از آنجایی که اتصال این پوشش به زیرلایه طبیعت شیمیایی دارد، از پایداری قابل توجهی برخوردار است. بسته به این که مقدار نانوکامپوزیت ایجاد شده چقدر باشد، رنگ پوشش می‌تواند از صورت روشن و بنفش تا مشکی متغیر باشد. 
 هر چند طلا عنصر گرانقیمتی است، اما پوشش به‌ دست آمده کاملاً پایدار بوده و در اثر شستشو از بین نمی‌رود. نتایج آزمون‌های آزمایشگاهی نشان داده است که این نانوپوشش می‌تواند باکتری‌های مختلفی را از بین ببرد به طوری که بعد از 12 ساعت مجاورت باکتری با این نانوپوشش، 90 درصد باکتری‌ها از بین رفته‌اند. 
 نکته جالب توجه در این پروژه آن است که این پوشش برای سلول‌های بدن انسان کاملاً بی‌خطر است. دلیل این امر آن است که در مواد آنتی‌باکتریال رایج نظیر نانوذرات نقره، به مرور زمان ترکیبات سمی از پوشش خارج می‌شود، در حالی که در این نانوپوشش ترکیب سمی تولید نمی‌شود؛ بنابراین برای مدت طولانی خاصیت میکروب‌کشی وجود داشته، بدون این که آسیبی به بدن وارد شود. محققان کاربردهای متعددی برای این نانوپوشش متصور شده‌اند. این نانوپوشش می‌تواند برای تولید البسه و داربست‌های سلولی مناسب باشد.  

محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو دریافته‌اند زمانی که نوعی باکتری در معرض دود سیگار قرار می‌گیرد، در مقابل نابودشدن توسط سیستم ایمنی مقاوم‌تر می‌شود. مصرف سیگار به دستگاه تنفس انسان و سلول‌های ایمنی وی آسیب می‌رساند، اما محققان به تازگی دریافته‌اند که سیگار می‌تواند باکتری‌های تهاجمی بدن را خشن‌تر کند. 
 در این مطالعه، محققان آسیب‌پذیری نوعی باکتری‌ به نام استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) را در مقابل عملکرد درشت‌خوارها برای کشتن آن آزمایش کردند. استافیلوکوک‌ها، ۳۳ زیرگونه دارند و بیشتر آن‌ها بی‌خطرند و به صورت طبیعی روی پوست اکثر افراد وجود دارند؛ اما گونه‌های بیماری‌زا نیز در بین استافیلوکوک‌ها وجود دارند که می‌توانند مسمومیت غذایی، استفراغ و یا گاهی عفونت‌های خطرناک منجر به مرگ همچون ذات‌الریه را ایجاد کنند. 
 در آزمایشات انجام‌شده، زمانی که این باکتری‌ها در درون درشت‌خوارها قرار گرفتند، در مقابل انفجار شیمیایی که درشت‌خوارها از آن برای نابودکردن طعمه‌های میکروبی‌شان استفاده می‌کنند، مقاوم‌تر بودند. درشت‌خوارها، یاخته‌هایی دارای قدرت بیگانه‌خواری هستند که یاخته‌های فرسوده و بقایای سلولی و ریزسازواره‌ها را به درون خود کشیده و توسط آنزیم‌های لیزوزومی از بین می‌برند. درشت‌خوارها به طور غیر مستقیم در حفظ و ترمیم و به طور غیر مستقیم در دفاع از بدن دخیل هستند. افزون بر این، محققان دریافتند، باکتری‌های MRSA که در معرض دود سیگار قرار گرفته بودند، در مقابل نابودشدن توسط پپتیدهای ضدمیکروبی مقاوم‌تر بودند. این پپتیدها، روزنه‌هایی را در سلول‌های باکتریایی ایجاد می‌کنند و موجب التهاب می‌شوند. 
 محققان مشاهده کردند که باکتری‌های MRSA که در معرض سیگار قرار گرفته بودند، در چسبیدن بیشتر به سلول‌ها و حمله به بافت‌های در حال رشد، ماهرتر بودند. دانشمندان همچنین دریافتند، به دلیل تغییر در دیواره سلولی، دود سیگار، باکتری MRSA را به گونه‌ای تقویت کرد که در پس‌زدن پپتیدهای ضدمیکروبی و ذرات دیگر ماهرتر بود. مصرف‌کنندگان سیگار در مقابل بیماری‌های عفونی آسیب‌پذیرترند و تیم علمی نشان داد، مقاومت ناشی از سیگار باکتری MRSA شاید در این زمینه دخیل باشد. 

دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی و دانشگاه سن‌دیگو نشان داده‌اند، مصرف نوعی آنتی‌بیوتیک منجر به ظهور گونه‌ای باکتری جدید می‌شود. این کشف می‌تواند درک انسان از این موضوع را تغییر دهد که چرا باکتری‌ها، آنتی‌بیوتیک تولید می‌کنند. دانشمندان مدت‌ها بر این باور بوده‌اند باکتری‌ها برای کشتن باکتری‌های دیگر، آنتی‌بیوتیک تولید می‌کنند، با این حال، محققان در مطالعه جدید نشان داده‌اند، باکتری‌ها احتمالا به منظور تولید بیوفیلم‌ها و نه فقط کشتن باکتری‌های دیگر، این ماده را می‌سازند. 
 بیوفیلم‌ها، باکتری‌هایی هستند که بر روی سطوح شکل می‌گیرند؛ پدیده‌ای که دندانپزشکان از آن به عنوان پلاک نام می‌برند. بیوفیلم‌ها می‌توانند از ریشه گیاهان در مقابل پاتوژن‌ها حفاظت کنند با این حال، آن‌ها ممکن است مضر هم باشند؛ به طور مثال، این مولفه‌ها می‌توانند بر روی کاتترها یا لوله‌های تغذیه بیماران جمع شده و منجر به ابتلای آن‌ها به بیماری شوند. بسیاری از باکتری‌ها ممکن است بیوفیلم‌ها را در واکنش به آنتی‌بیوتیک شکل دهند، زیرا بیوفیلم، موجب زنده‌ماندن آن‌ها از حمله آنتی‌بیوتیک می‌شود. دانشمندان آنتی‌بیوتیکی کشف کرده‌اند که به طور خاص شکل‌گیری بیوفیلم را فعال کرده و آن را به روشی انجام می‌دهد که هیچ ارتباطی با توانایی‌اش برای کشتن ندارد. 
 محققان با استفاده از تصویربرداری طیف‌سنجی جرمی دریافته‌اند، باکتری Bacillus cereus (نوعی باکتری موجود در خاک و دستگاه گوارش) در رویارویی با آنتی‌بیوتیک thiocillin، بیوفیلم تولید می‌کند. آنتی‌بیوتیک thiocillin متعلق به گروه آنتی‌بیوتیک‌های پپتید تیازولیل (thiazolyl peptide) است. بر اساس یافته‌های بدست‌آمده، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند به طور همزمان و مستقل موجب شکل‌گیری بیوفیلم خطرناک در باکتری‌های دیگر شوند و این موضوع دارای مضامینی مهم برای سلامت انسان خواهد بود. جزئیات این دستاورد علمی در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است. 

محققان انگلیسی در تحقیقات خود دریافته‌اند، مقاوم شدن میکروب‌ها در برابر داروهای ضد میکروبی تا سال 2050 بیش از انواع مختلف سرطان باعث مرگ و میر مردم جهان خواهند بود. در حال حاضر بیش از 700 هزار مرگ در هر سال با مقاومت به داروهای ضدمیکروبی (AMR)‌ در ارتباط هستند و این روش بسرعت در حال افزایش است. باکتری‌های مقاوم به داروهای ضد میکروبی مانند ای‌کولای (E. coli)، مالاریا و سل با عوارض جانبی بسیار بیشتری همراه هستند. 
 بر اساس پیش‌بینی محققان آکادمی علوم انگلیس، عفونت‌های مقاوم به دارو تا سال 2050 عامل بیش از 10 میلیون مرگ و میر در هر سال بوده و نرخ مرگ و میر ناشی از ابرباکتری‌ها بیش از انواع سرطان خواهد بود. تنها در اروپا و آمریکا، مقاومت در برابر داروهای ضدمیکروبی عامل 50 هزار مورد مرگ و میر سالانه بوده و این نرخ تا سال 2050 می‌تواند 10 برابر شود. تا سال 2050، یک چهارم مرگ و میرها در نیجریه و بیش از دو میلیون فوتی در هند در اثر مقاوم شدن میکروب‌ها در برابر داروهای ضد میکروبی روی می‌دهند. به گفته محققان، کاهش جمعیت و عوارض ناشی از آن منجر به کاهش دو تا 3.5 درصدی سطح تولید ناخالص داخلی (GDP) تا سال 2050 شده و حدود 60 تا 100 تریلیون دلار به اقتصاد جهانی صدمه می‌زند.  

پژوهش جدید محققان دانشگاه نشان می‌دهد باکتری‌هایی که به هضم غذا در دستگاه گوارش کمک می‌کنند، در صورت بروز اختلال در نحوه عملکرد ممکن است موجب چاقی و اضافه وزن در افراد شوند.  این بررسی نشان داده است فعالیت نوع نامناسبی از باکتری‌ها در روده موجب بروز التهاب خفیفی می‌شود که شرایط را برای ابتلا به دیابت و افزایش اشتها فراهم می‌کند. اندرو جویتزر از دانشکده پزشکی دانشگاه اموری می‌گوید: مدت‌ها تصور شده است که شیوع معضل چاقی در کشورهای توسعه‌یافته به علت داشتن شیوه زندگی بدون تحرک و افزایش مصرف غذاهای کم خرج و در عوض پرکالری است. وی می‌گوید: بررسی‌های ما نشان داده‌اند که افزایش مصرف کالری تنها به علت عادت غذایی نادرست و غیر منظم نیست، بلکه باکتری‌های موجود در روده نیز می‌تواند موجب تغییر اشتها و سوخت و ساز بدن شوند. 
 پژوهشگران در این تحقیقات از موش‌هایی استفاده کردند که بدنشان فاقد نوعی پروتئین مهم سیستم ایمنی به نام TLR-5 بود. این پروتئین به سلول‌ها کمک می‌کند تا وجود باکتری‌ها را در دستگاه گوارش حس کنند. محققان می‌گویند: سامانه ایمنی بدن بدون وجود این پروتئین نیز می‌تواند نحوه فعالیت باکتری‌ها را تنظیم کند، ولی این کار با اخلال صورت می‌گیرد و بر اثر تغییر ترکیب باکتری، گیرنده‌های انسولین از کار می‌افتند. 
 این مطالعه نشان داد، موشهای فاقد پروتئین TLR-5، حدود 10درصد بیشتر غذا می‌خورند و وزنشان حدود 20 درصد از موشهای طبیعی سنگین‌تر می‌شود. همچنین فقدان این پروتئین در بدن این موشها، آنها را در برابر خطر ابتلا به نارسایی‌های قلبی و دیابت مستعدتر می‌کند. پژوهشگران می‌گویند: نتایج این بررسی‌ها نشان می‌دهند، بر خلاف تصور عامه که ابتلا به دیابت نوع دوم و مقاومت انسولین را از پیامدهای چاقی می‌دانند، دست کم بخشی از علت چاقی به مقاومت بدن در برابر انسولین مربوط می‌شود. این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.  

تحقیقات اخیر محققان موسسه Paseo Río Linaresاسپانیا نشان می دهد که مصرف نان سفید باعث رشد باکتری های مفید روده می شود. درحالیکه بسیاری از متخصصان تغذیه اعتقاد داشتند که نان سفید فاقد ارزش غذایی است، مطالعه اخیر محققان اسپانیایی نشان می دهد که این ماده غذایی، باکتری های مفید روده را ترغیب به رشد می کند و به این ترتیب باعث افزایش سلامتی می شود.
باکتری های روده نقش مهمی را در سلامت فرد ایفا می کنند و کاهش جمعیت این باکتری ها، فرد را مستعد ابتلا به انواع بیماری ها می کند. مصرف صحیح مواد غذایی یکی از روش های موثر برای سلامت میکروبیوم و حفظ تعادل بدن است. میکروبیوم به میکرو ارگانیسم های موجود در یک محیط خاص گفته می شود.محققان تاثیر مصرف فیبر و پروبیوتیک ها بر رشد باکتری های مفید را تجزیه و تحلیل کرده اند ولی تحقیقات اندکی در مورد نقش پلی فنل ها در این زمینه صورت گرفته است.
پلی فنل ها مواد میکرو مغذی هستند که در بسیاری از مواد مصرفی از جمله میوه ها، سبزیجات، ادویه ها و چای وجود دارند. در ادامه این تحقیقات آمده است که بررسی یک ماده خاص به تنهایی، در رژیم غذایی صحیح نیست و باید کل رژیم غذایی فرد و ترکیب آن ها مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Agricultural and Food Chemistry منتشر شده است.

تحقیقات اخیر پژوهشگران دانشگاه بینگهامتون در نیویورک آمریکا نشان می دهد که باکتری های بیوفیلم، عامل اصلی حملات قلبی ناشی از تحریکات عصبی هستند.شوک عاطفی، استرس و ترس باعث ترشح هورمون های خاصی به نام کاتکول آمین ها در بدن می شوند که عامل پخش بیوفیلم های باکتریایی در دیواره عروق هستند. نتیجه این فرآیند ته نشین شدن پلاک در جریان خون و حمله قلبی است. بیوفیلم های باکتریایی به جمعیت متراکم باکتری ها گفته می شود که در بافت های مختلف بدن به صورت مسالمت آمیز زندگی می کنند و با ترشح نوعی پلیمر احاطه می شوند.
این تحقیقات نشان می دهد که تعداد باکتری های بیوفیلم در رگ های حاوی پلاک بیشتر است. در شرایط عادی و زمانی که بدن در حالت آرامش قرار دارد، جمعیت باکتری های بیوفیلم توسط سیستم ایمنی بدن نابود می شوند و اجازه تشکیل پلاک و لخته را نمی دهند. ولی در شرایط بحرانی این فرآیند صورت نمی گیرد و احتمال حمله قلبی و سکته افزایش می یابد. نتایج این تحقیقات در شماره اخیر نشریه American Society for Microbiology منتشر شده است.

در پژوهشی که می‌تواند راه را برای گروه کاملا جدیدی از داروها در مبارزه با ابرمیکروب‌های فوق مقاوم هموار کند، دانشمندان انگلیسی از کشف پاشنه آشیل گروه بزرگی از باکتری‌ها خبر داده‌اند که ای‌کولای و دیگر انواع مرگبار در میان آنها قرار دارند. مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیکها – فرآیندی که در آن باکتریها به داروهای مورد استفاده برای درمان بیماریها مقاوم می‌شوند – از سوی بیشتر کارشناسان به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدهای پیش‌روی انسانها در نظر گرفته شده است که در کنار آن تغییرات آب‌وهوایی و تروریسم جهانی قرار دارند. تنها در اروپا سالانه 25 هزار مرگ در نتیجه عفونتهای مقاوم در برابر دارو گزارش می‌شود. 
تولید شکلهای جدید آنتی‌بیوتیکها تاکنون یکی از راههای اصلی مبارزه با این خطر محسوب می‌شد. اکنون دانشمندان دانشگاه ایست‌آنگلیا توانسته‌اند روشی را کشف کنند که داروها با آن بتوانند به غشای سلولهای یکی از سه گروه اصلی باکتری موسوم به گرم منفی حمله کنند. این غشا به عنوان یک سد دفاعی در برابر حملات سیستم ایمنی بدن انسان و داروهای آنتی‌بیوتیکی عمل می‌کند. تاکنون چگونگی شکل‌گیری دقیق این غشا درک نشده بود و اکنون یافته‌های جدید دانشمندان به نمایش یک گروه حیاتی از مولکولها موسوم به لیپوپلی‌ساکاریدها پرداخته که در آن دخیل هستند. 
محققان دانشکده پزشکی نورویچ دانشگاه ایست‌آنگلیا بر این باورند اگر بتوان داروهایی را برای هدف قرار دادن این غشا ایجاد کرد،‌این غشاها شکل نگرفته و سوی باکتری را در برابر سیستم ایمنی بدن بی‌دفاع می‌کند. همچنین به گفته آنها، از آنجایی که دیگر نیازی به ورود دارو به خود باکتری نیست، باکتریها نمی‌توانند در برابر آن مقاوم شده و تکامل ویروسهای قویتر متوقف خواهد شد. البته این روش بر روی باکتریهای عامل عفونت امتحان نشده و تنها بر روی باکتریهای گرم منفی مانند ای‌کولای آزمایش خواهد شد. نتایج این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.

دانشمندان کشف کرده‌اند که يک نوع باکتري در معده هست که شکلات را تخمير و به آزاد شدن يک ترکيب مفيد ضدتورمي که براي قلب خوب است منجر مي شود. تيم محققان دانشگاه ايالتي لوئيزيانا اين يافته را در نشست انجمن شيمي آمريکا گزارش داد. ميکروب‌هاي معده از جمله بيفيدوباکتري از شکلات تغذيه و ماده مفيد پليفنوليک را آزاد مي‌کنند. دانشمندان معتقدند که افزودن ميوه به شکلات مي‌تواند فرآيند تخمير را تسريع کند. در همين حال موسسه ملي قلب، ريه و خون آمريکا طرحي براي آزمايش گسترده يک قرص شکلات براي بيماري قلبي دارد. اين موسسه در همکاري با شرکت شکلات‌سازي مارس اين آزمايش را انجام خواهد داد. شرکت مارس شيوه‌اي انحصاري براي استخراج يک نوع ماده مفيد به نام فلاوانول از کاکائو و توليد کپسولي با کمک آن به نام خود ثبت کرده است. دکتر جو ان ميسون که هدايت اين آزمايش را به عهده خواهد داشت مي‌گويد: «مشکل اين است که فلاوانول در بيشتر شکلات‌هاي موجود در بازار وجود ندارد. چون فلاوانول‌ها در طي فرآوري کاکائو از ميان مي‌رود.» به گفته او هدف مطالعه اين است که آيا فوايد بهداشتي شکلات بدون شکر و چربي هم وجود دارد يا نه.

دانشمندان دانشگاه گراندای استرالیا باکتری مغناطیسی تولید کردند که با افزودن به غذا، بعد از هضم، قادر به تشخیص بیماری‌های سیستم گوارش مانند سرطان معده است. این یافته مهم، اولین مورد استفاده از غذا به عنوان داروی طبیعی و کمک به تشخیص بیماری در هر نقطه‌ی دنیاست. محققان شیمی معدنی، محققان گروه تحقیقات فلزی بخش شیمی معدنی و موسسه بیوتکنولوژی دانشگاه گراندا با همکاری شرکت بایوسرچ این پروژه تحقیقاتی را سرپرستی کردند. 
محققان در طراحی این باکتری مغناطیسی از طبیعت الهام گرفته‌اند. آنان سعی کردند این باکتری نسخه‌ای طبیعی از تعداد محدود آهن‌ربای داخلی باشد که با استفاده از موقعیت‌یابی مانند قطب نمای داخلی عمل کند. این باکتری مغناطیسی مصنوعی می‌تواند کاربردهای زیست پزشکی در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، تسهیل تشخیص یا گرمایش سلول‌های بدخیم هیپوترمی و درمان سرطان داشته باشد. این تکنولوژی جدید در مراحل آزمایش است، اما از این روش در باکتری‌های پربیوتیک موجود در غذا برای تشخیص و درمان تومورها و به عنوان مکمل‌های آهن خوردنی استفاده خواهد شد. نتایج این تحقیق در آخرین شماره نشریه مواد کاربردی پیشرفته منتشر شده است.

تحقیق جدید دانشگاه اوتاگو در نیوزلند نشان می‌دهد که باکتری‌ها می‌توانند به سیستم ایمنی بدن در مقابل سلول‌های سرطانی کمک کرده و با تومورهایی نظیر ملانوم مبارزه کنند. باکتری‌ها می‌توانند نوعی از پاسخ ایمنی بدن را تحریک کنند که باعث حملات هرچه موثرتر علیه سرطان می‌شود. نکته قابل توجه در این تحقیق این است که محققان متوجه نقش سلول‌های کشنده طبیعی بدن شدند؛ این سلول‌ها باعث قوی‌تر شدن واکسن‌ها نمی‌شوند بلکه تومور را برای پاسخ ایمنی ایجاد شده توسط واکسن، بیشتر قابل شناسایی و مشاهده می‌کنند.
پژوهشگران می‌گویند این مسیر دفاعی کشف شده با تقویت سلول‌های T خاص سرطان، توانایی بدن را در حمله به سلول‌های سرطانی افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد سلول‌های کشنده طبیعی، عوامل رشدی را ترشح می‌کنند که باعث می‌شوند سایر سلول‌های ایمنی در از بین بردن سرطان موفقتر عمل کنند.
واکسیناسیون، عمدتا پاسخ ایمنی «انطباقی» را تحریک می‌کند. از آنجا که سلول‌های کشنده طبیعی بدن در ابتدا به عنوان بازوی اصلی یا «اولیه» سیستم ایمنی تلقی می‌شود، گمان بر این می‌رفت که این سلول‌ها نقشی در سد حفاظتی ایجاد شده توسط واکسن نداشته باشند. اما طی این پژوهش مشخص شد که بین پاسخ‌های ثانویه (انطباقی) و اولیه (مادرزادی) ایمنی آنتی تومور، روابط مهمی وجود دارد. این پژوهش در مجله "Immunolog منتشر شده است. 

بمب هوشمند جدید دانشمندان موجب خودکشی باکتری‌های مقاوم در مقابل آنتی‌بیوتیک‌ها می‌شود. شیوع فزاینده باکتری‌های مقاوم در مقابل داروهای آنتی‌بیوتیک تا حد قابل‌توجهی به تجویزهای مکرر و استفاده از چنین داروهایی در انسان‌ها و حیوانات نسبت داده و به تکامل «ابرباکتری‌ها» منجر می‌شود. بنابراین، نوعی بمب هوشمند آنتی‌بیوتیک جدید که گونه‌های خاص باکتری‌ها را هدف قرار می‌دهد، می‌تواند داروهای آنتی‌بیوتیکی نسل جدیدی ارائه دهد که برای از بین‌بردن خطرات باکتری‌های مقاوم در مقابل آنتی‌بیوتیک، ضروری هستند.
تکنیک جدید محققان دانشگاه کارولینای شمالی پتانسیل ارائه تسلیحات قدرتمند جدید در مبارزه با باکتری‌های مقاوم در مقابل چند دارو را داراست. برخلاف داروهای آنتی‌بیوتیک معمولی که هر دوی باکتری‌های خوب و بد را می‌کشند، این رویکرد گونه‌های خاصی از باکتری‌ها را هدف قرار داده و آن‌ها را از بین می‌برد، اما باکتری‌های سودمند را دست‌نخورده رها کرده و در واقع، مانند یک بمب هوشمند عمل می‌کند.
بسیاری از باکتری‌ها به عنوان بخشی از سیستم ایمنی‌شان، دارای سیستمی موسوم به CRISPR-Cas هستند که در هنگام حمله مهاجمانی مانند ویروس‌ها، گونه‌های کوچک آر ان ای موسوم به CRISPR RNA‌ها خلق می‌کنند؛ این گونه‌ها با توالی‌های خاص دی ان ای مهاجم متناظر می‌شوند و هنگام پیداکردن همتای متناظرشان، پروتئین‌هایی آزاد می‌کنند که دی ان ای مهاجم و بنابراین، عفونت را رفع می‌کنند. محققان دانشگاه کارولینای شمالی با طراحی CRISPR RNA‌هایی که دی ان ای خود باکتری‌ها را هدف قرار می‌دهند، موجب خودکشی آن‌ها می‌شوند. جزئیات این دستاورد علمی در مجله mBio منتشر شده است.

مطالعات جدید محققان آمریکایی شواهدی را از وجود ارتباط بین باکتری‌های روده و مغز ارائه داده‌اند. این یافته‌ها سلامت رفتاری و روانی را در شرایطی مانند اضطراب و اوتیسم ارتقا خواهد داد. دکتر امران میر، استاد پزشکی و روانکاوی دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، تصاویر ام‌آرآی مغزهای داوطلبان حاضر در تحقیقات خود را برای مشاهده اثرگذاری باکتری‌های روده روی مغز آنها، مطالعه کرده است. با تحلیل 60 سوژه، میر دریافت که ارتباطات بین نواحی مغز بسته به این که کدام نوع باکتری بیشتر در روده فرد غالب است، متفاوت بود. مطالعات نشان می‌دهد، همچنین ارتباطی بین باکتری‌های روده و اختلالات رفتاری مانند اوتیسم وجود دارند. گفته می‌شود، اثرگذاری رژیم‌های غذایی دارای چربی، قند و نمک بالا روی باکتری‌های روده می‌تواند در بروز اوتیسم دخیل باشد. میر در حال حاضر به دنبال بررسی این موضوع است که آیا دادن آنتی‌بیوتیک‌های مکرر به نوزادان می‌تواند با از بین‌بردن باکتری‌های مفید در روده‌هایشان، بر مغز آنها اثر بگذارد یا خیر.

محققان انگلیسی در تحقیقات جدید خود دریافته‌اند که چگونه برخی سلول‌های باکتریایی از حمله آنتی‌بیوتیکی نجات پیدا می‌کنند. سلول‌های Persister انواع خفته‌ای از سلول‌های معمولی هستند که بصورت تصادفی در جمعیت‌های میکروبی شکل گرفته و از مقاومت بالایی نسبت به آنتی‌بیوتیک برخوردار هستند. محققان مرکز باکتری‌شناسی مولکولی و عفونت در کالج سلطنتی لندن در تحقیقات جدید خود دریافته‌اند، سلول‌های باکتریایی با ورود به مرحله توقف تکثیر، به سلول‌های Persister تبدیل شده و در برابر آنتی‌بیوتیک مقاوم می‌شوند.
این فاز، یک تحمل موقتی در برابر آنتی‌بیوتیک است که می‌تواند به توسعه مقاومت حداکثری باکتری منجر شود. برای نخستین بار محققان موفق به مجسم‌سازی سلول‌های Persister در بافت‌های آلوده شده و سیگنال‌هایی را شناسایی کردند که منجر به کشف نحوه فرار آنها از حملات آنتی‌بیوتیکی شد. در مرحله بعد محققان روشی را برای رهگیری سلول‌ها با استفاده از پروتئین فلورسنت که توسط باکتری تولید شده است، توسعه دادند.
در مطالعه اخیر نشان داده شد که سالمونلا – عامل ایجاد گاستروآنتریت و تب حصبه – پس از فراگرفته شدن توسط سلول‌های ایمنی موسوم به ماکروفاژها، تعداد زیادی از سلول‌های غیر تکثیری را شکل می‌دهد؛ در این حالت سالمونلا از حمله آنتی بیوتیک نجات پیدا می‌کند. «سوفی هلین» نویسنده ارشد این مطالعه تأکید می‌کند: ما مسیرهای مولکولی و مکانیسم‌هایی را که منجر به شکل‌گیری مقاومت به آنتی‌بیوتیک در زمان عفونت می‌شوند، شناسایی کرده‌ایم و باید بدنبال توسعه داروهای جدیدی باشیم که آنها را در برابر آنتی‌بیوتیک آسیب‌پذیر کند. نتایج این مطالعه در مجله Science‌ منتشر شده است.

باکتری‌ها در کتاب‌ها، اسباب‌بازی‌ها و دیگر سطوح به مدت طولانی‌تر از آنچه تصور می‌شد، زنده می‌مانند. بر اساس مطالعات علمی پیشین، دو باکتری شایع عامل سرماخوردگی، عفونت‌های گوش، گلودرد و دیگر عفونت‌های جدی به مدت طولانی در خارج بدن انسان دوام نمی‌آورند؛ بنابراین، همواره این باور وجود داشته که چنین باکتری‌هایی روی اشیایی مانند مبلمان، ظروف و اسباب‌بازی‌ها زنده نمی‌مانند. با این حال، تحقیقات دانشمندان دانشگاه بوفالو نشان می‌دهد باکتری‌های «استرپتوکوک پنومونیه» و «استرپتوکوک پیوژنز» روی این سطوح به مدتی بسیار طولانی‌تر از آنچه تصور می‌شد، زنده می‌مانند.
این یافته‌ها نشان می‌دهد برای جلوگیری از ابتلا به عفونت‌ها به ویژه در مدارس، مهدکودک‌ها و بیمارستان‌ها باید احتیاط بیشتری کرد. آندرس هاکانسون، نویسنده ارشد این مقاله و متخصص میکروبیولوژی و ایمونولوژی دانشگاه بوفالو گفت: تحقیقات ما نخستین مطالعه با هدف بررسی این موضوع است که چنین باکتری‌هایی می‌توانند به خوبی روی سطوح مختلف از جمله دست‌ها و به ویژه بین افراد، زنده بمانند.
باکتری استرپتوکوک پنومونیه عامل اصلی عفونت‌های گوش در کودکان و مرگ و میر ناشی از عفونت‌های تنفسی در کودکان و بزرگسالان است. این باکتری در مهدکودک‌ها وجود داشته و عامل شایع آلودگی‌های بیمارستانی است. در کشورهای در حال توسعه و هر جایی که آب شیرین، تغذیه مناسب و آنتی‌بیوتیک‌های معمول ممکن است کمیاب باشند، این باکتری اغلب منجر به ذات‌الریه و سپتیسمی (گندخونی) می‌شود و هر سال یک میلیون کودک را به کام مرگ می‌فرستد. باکتری استرپتوکوک پیوژنز نیز عمدتا موجب گلودرد و عفونت‌های پوستی در کودکان دبستانی می‌شود و همچنین عامل بروز عفونت‌های جدی در بزرگسالان است. جزئیات این مطالعه در مجله Infection and Immunity منتشر شد.

دانشمندان معتقدند نوعی باکتری خاکی دارای حس لامسه است که به نیروها و انحناپذیری موجود در محیط رشدش، واکنش نشان می‌دهد. مطالعات دکتر جیمز استراتفورد از دانشگاه نوتینگهام و دکتر سیمون پارک از دانشگاه ساری (surrey) نشان می‌دهد باکتری Bacillus mycoides که در سال 1842 کشف شد، به نیروها و انحنا در محیطی که در آن رشد می‌کند، واکنش نشان می‌دهد.
توانایی این میکروب برای پاسخگویی به تغییرات ریز در محیطش می‌تواند دارای کاربردهای کارآمد علمی، مهندسی و پزشکی باشد. دکتر استراتفورد گفت: ما متوجه شدیم این باکتری در حال رشد به نارسایی‌های کوچک در محیط کشت جامد واکنش نشان می‌دهد و این امر تصادفی نبود. این موجود در پاسخ به رشد بر روی سطوح انحنادار، ساختارهای گردابی‌شکل به اندازه دست انسان را بر روی سطح انحنادار ایجاد می‌کند و حتی می‌تواند به آسیب‌دیدگی واکنش نشان دهد. جزئیات این مطالعه در PLOS ONE منتشر شد.

محققان استرالیایی در دستاورد شگفت‌انگیز خود با الهام از سنجاقکها نوعی سطح نانوفناورانه ابداع کرده‌اند که بطور فیزیکی باکتریها را از بین می‌برد. محققان دانشگاه فناوری سوینبرن در ملبورن در پژوهش جدید خود نشان داده‌اند که چگونه سیلیکون سیاه، ماده‌ای که بطور تصادفی در دهه 1990 کشف شده و اکنون به عنوان یک ماده نیمه‌رسانای نویدبخش برای پنلهای خورشیدی مورد بررسی است، می‌تواند باکتریها را از بین ببرد. سطح این ماده، جنگلی از میخهای با اندازه 500 نانومتر بوده که دیواره سلولی هر گونه باکتری را در برخورد با آنها از هم می‌درد. این اولین بار است که دانشمندان موفق به کشف یک سطح ضد آب شده‌اند که از چنین کیفیتی برخوردار است.
سال گذشته این محققان در کشفی جالب دریافته بودند که بالهای زنجره‌ها یک قاتل قوی برای باکتری سودوموناس آئروژینوزا محسوب می‌شود. این میکروب فرصت‌طلب انسان را نیز آلوده کرده و مقاومت آن در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها در حال افزایش است. آنها با بررسی دقیقتر دریافتند که این قابلیت نه به دلیل مواد بیوشیمیایی بر روی بالها، بلکه بخاطر نانوستونهای منظمی است که باکتریها را قطعه قطعه می‌کنند.
محققان کشف خود را با بررسی نانوساختارهای موجود در بالهای شفاف یک سنجاقک قرمز استرالیایی ادامه دادند که از میخهای کوچکتر از موارد روی سیلیکون سیاه برخوردار بودند. انداز این نانو میخها 240 نانومتر بود. بالهای سنجاقک و سیلیکون سیاه هر دو در محیط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفته و نشان دادند که بطور بی‌رحمانه‌ای قاتل باکتری هستند. این سطوح اگرچه برای لمس انسانی بسیار نرم محسوب می‌شوند، اما دو گونه باکتری و همچنین اسپورها را که پوسته محافظ اطراف انواع خاص میکروبهای خفته هستند، از بین می‌برند. در سه ساعت اول، 450 هزار سلول باکتریایی در هر سانتیمتر مربع در دقیقه از بین رفتند. به گفته دانشمندان، اگر هزینه بالای سیلیکون سیاه مانع محسوب شود، گزینه‌های دیگر بسیار برای ساخت سطوح ضد باکتری در مقیاس نانو وجود دارد. نانومواد ضدباکتری مصنوعی با تاثیر مشابه را می‌توان در محیط های بزرگ اعمال کرد. این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.

پژوهش جدید دانشمندان دانشگاه اوهایو نشان داده که باکتری‌های دهانی بویژه نمونه‌های موجود در زیر لثه‌ها مانند اثرانگشت منحصربفرد بوده و می‌تواند در شناسایی هویت افراد مورد استفاده قرار گیرد. دانشمندان به جمع‌آوری نمونه‌های باکتری از بزاق، سطح دندان‌ها و زیر لثه‌ها پرداخته و در کل حدود 400 گونه مختلف از میکروب را در دهان 100 داوطلب حاضر در این پژوهش شناسایی کردند که به چهار گرایش قومی سیاه‌پوستان غیر اسپانیایی، سفیدپوستان، چینی‌ها و لاتینها تعلق داشتند.
تنها دو درصد از گونه‌های باکتریایی در همه افراد وجود داشتند که البته تمرکز آنها بسته به گرایش قومی متفاوت بود. همچنین هشت درصد از گونه‌های باکتری تنها در 90 درصد داوطلبان مورد مطالعه وجود داشتند. علاوه بر آن، محققان دریافتند که هر کدام از گرایش‌های قومی حاضر در این پژوهش نماینده نشانه‌ای از جوامع میکروبی مشترک بودند. به گفته محققان، هیچ دو فردی در این پژوهش مشابه نبودند و این روش دقیقا مانند اثرانگشت عمل می‌کند.
محققان از یک روش تعیین توالی عمیق دی‌ان‌ای برای دستیابی به دیدگاه عمقی بی‌سابقه‌ای از این جوامع میکروبی در محیط طبیعی‌شان استفاده کردند. هنگامی که آنها یک دستگاه را برای طبقه‌بندی مجموعه میکروبها از زیر لثه‌ها بر اساس گرایشهای قومی آموزش دادند، جامعه باکتریایی ارائه شده می‌توانست قومیت فرد را با 62 درصد دقت پیش‌بینی کند. این دستگاه طبقه‌بندی کننده توانست افراد آمریکایی-آفریقایی را بر اساس نشانه میکروبی‌شان تا 100 درصد بدرستی شناسایی کنند. به گفته محققان، مهمترین نکته این پژوهش آن است که شاید جوامع میکروبی دهانی خاص هر قومیت، زمینه‌ساز بیماریهای آینده در افراد باشد. این پژوهش در مجله PLOS ONE منتشر شده است.

کره‌یی‌ها موفق به تولید بنزین از نوعی باکتری به نام E. coli شدند. افراد معدودی که غذای آلوده با باکتری E. coli را خورده‌اند و از مسمومیت غذایی رنج برده‌اند می‌توانند تصور کنند که این باکتری دارای کابردهای مفید نیز هست. مهندسان کره‌یی شیوه‌ای برای تولید بنزین (گازولین) از این میکروب یافته‌اند که بر تعداد فزاینده سوخت‌های زیستی می‌افزاید. دانشمندان بر این باورند که ترکیب شیمیایی بنزین کامل ساده بوده و از تقربیا هیدروکربن‌های با عوامل افزودنی و ترکیب‌کننده ساخته شده است.
دغدغه‌های مداوم در خصوص محیط و سوخت‌های فسیلی محدود بر نیاز به توسعه‌ سوخت‌های زیستی پایدار از طیفی از منابع پایدار متمرکز شده‌اند. گرچه دانشمندان با موفقیت و با استفاده از شیوه‌های میکروبی، دیزل تولید کرده‌اند، شانس زیادی در تولید بنزین موردنیاز بسیاری از اشکال حمل‌ونقل نداشته‌اند.
محققان پیش‌تر زنجیره‌های طولانی از آلکان‌ها را برای تولید دیزل ایجاد کرده‌اند اما در تلاش برای تکثیر هیدروکربن‌های با زنجیره‌ کوتاهی بوده‌اند که می‌توان از آن‌ها برای تولید ماده‌ای شبیه بنزین استفاده کرد. آن‌ها این عمل را با استفاده از مهندسی متابولیک برای تولید مشتقات اسید چرب کوتاهی انجام داده‌اند که امکان بیوسنتز آلکان‌های با زنجیره کوتاه را فراهم می‌کند. این امر منجر به تولید بنزین، استرهای چرب و همچنین الکل‌ها با افزودن آنزیم‌های اضافی شده است. با این حال، تیمی از مهندسان کره جنوبی برای نخستین بار موفق به تولید بنزین تشکیل‌شده از E. coli شده‌اند.
کشف آن‌ها می‌تواند به آشپزی با محصول مشتق‌شده از E. coli یعنی روغن سبزیجات و حتی استفاده از آن در مواد آرایشی بیانجامد. این تکنیک هنوز در بدو تولد و در مقیاس کوچک بوده و دانشمندان با این شیوه توانسته‌اند 580 میلی‌گرم گازولین را در هر لیتر تولید کنند. با انجام پالایش‌هایی در فرایند تولید، تکنیک جدید می‌تواند به شیوه‌ای عملی و انعطاف‌پذیر تبدیل شود.

مطالعات اخير محققان دانشگاه هاي كويينزلند استراليا و لاوال كانادا نشان مي دهد كه جاروبرقي حاوي باكتري هاي عفوني و كشنده است. باكتري هاي موجود در جاروبرقي ناقل بسياري از بيماري هاي باكتريايي و عفوني است كه براي كودكان، بيماران مبتلا به انواع آلرژي و افرادي كه سيستم ايمني ضعيفي دارند به شدت مضر است.
محققان با استفاده از روشي موسوم به تونل هواي پاك، ميزان باكتري هاي ساطع شده از جاروبرقي هاي ساخت كارخانه هاي مختلف را اندازه گيري كرده اند. در اين بررسي عمر جاروبرقي نيز مورد توجه قرار گرفته است. محققان در حين بررسي باكتري هاي مضر جاروبرقي، در كمال تعجب دريافتند كه اين باكتري ها نه تنها خطرناكند، بلكه حاوي ژن هايي هستند كه در برابر انواع آنتي بيوتيك مقاومند و باعث مي شوند كه اين داروها در بدن كارايي لازم را نداشته باشند. اين ژن ها Clostridium botulinum نام دارند. يعني باكتري هاي جاروبرقي باعث بروز عفونت مي شوند و از طرفي بدن را در مقابل آنتي بيوتيك هايي كه براي خنثي كردن اين عفونت مورد استفاده قرار مي گيرند، مقاوم مي كنند؛ بنابراين صدمه وارد شده از جانب آن دو جانبه است.
چندي قبل نيز محققان آمريكايي دريافتند كه گرد و خاك موجود در فضاي خانه يك عامل مهم عفونت بوتوليسم اطفال است كه در برخي موارد منجر به سندرم مرگ ناگهاني نوزاد مي شود. علاوه بر سيستم تنفسي، پوست و موي انسان نيز منابع خوبي براي ورود انواع باكتري و عفونت به داخل بدن محسوب مي شوند. گزارش كامل اين مطالعات در شماره اخير نشريه Applied and Environmental Microbiology به چاپ رسيده است.

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه سنت لوئیس میکروب‌های روده انسان را به موش‌ها پیوند زدند و در نهایت باکتری ویژه‌ای را کشف کردند که می‌تواند عاملی کلیدی برای مبارزه با چاقی باشد. این باکتری‌ها قادرند به جنگ با چربی‌ها بپردازند. دانشمندان دانشگاه سنت لوئیس پس از پیوند باکتری‌های روده افراد چاق و لاغر به موش‌های آزمایشگاهی و مشاهده تغییرات به وجود آمده در این جوندگان کوچک اظهار کردند: در روده انواع مختلفی از باکتری‌ها وجود دارند که می‌توانند با چاقی مبارزه کنند و بسته به رژیم غذایی می‌توان عملکرد آن‌ها را موثرتر کرد. این مقاله رژیم غذایی و میکروب‌ها را دو عامل موثر در مبارزه با چاقی دانست و آنها را دو عامل جدایی‌ناپذیر معرفی کرد به طوری که وظیفه یکی مکمل وظیفه دیگری است.

محققان دریافتند که باکتری‌های روده ممکن است به پیش‌بینی خطر ابتلا به چاقی کمک کنند. به نظر می‌رسد باکتری‌های موجود در سیستم گوارشی افراد بر احتمال ابتلا به اضافه وزن و چاقی آنها اثر می‌گذارد. نتایج تحقیق گروهی از دانشمندان بین‌المللی حاکی از آن است که رژیم غذایی سرشار از فیبر می‌تواند آرایش باکتری‌های روده را تغییر داده و همین امر کاهش وزن را برای افراد آسان‌تر می‌کند.
به اعتقاد کارشناسان، روده نقش مهمی در افزایش یا کاهش وزن دارد. به گفته جفری کریلو، استاد بخش پاتوژنز میکروبی و ایمونولوژی مرکز سلامت تگزاس آمریکا اکنون اهمیت باکتری‌های روده در سلامت افراد مشخص است و این امر به این معناست که تخریب این باکتری‌ها از طریق مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها یا صرف غذاهایی که فقط به رشد نوع خاصی از باکتری‌‎ها کمک می‌کنند ممکن است بر تمام بدن تاثیر بگذارد. دوسکو اریچ، همکار نویسنده این تحقیق اظهار کرد: ما از تاثیر باکتری روده بر سلامت و چاقی آگاهیم، اما از چگونگی آن اطلاعی نداریم. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد میزان این باکتری‌ها در معده افراد چاق بسیار کم است یا اصلا وجود ندارد. وی ادامه داد: نحوه ارتباط باکتری‎های روده و ابتلا به چاقی مشخص نیست اما نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که متابولیسم این باکتری‌ها با متابولیسم بدن انسان در ارتباط است. نتایج این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.

نتايج دو مطالعه جديد که به تازگي منتشر شده، پيشنهاد مي‌کنند نوعي از باکتري روده که در دهان يافت مي‌شود ممکن است بروز سرطان کولورکتال را بوسيله نفوذ بر پاسخ ايمني و تبديل آنها به ژن‌هاي سرطان تحريک کند. محققان معتقدند که يافته‌هاي آنها شايد راهي جديد باشد براي ارتقاي روش‌هاي تشخيصي، پيشگيرانه و درمان به موقع سرطان کولورکتال. امروزه شواهدي در دست است که عدم تعادل ميان باکتري‌هاي «خوب» و «بد» روده مي‌تواند باعث بروز سرطان کولورکتال شود. دو مطالعه اخير روي نوعي باکتري به‌نام «فوزوباکتريا» و خصوصا گونه nucleatun آن تمرکز داشته است. به عبارتي فوزوباکتريومي که در دهان يافت شده، به ميزان فراواني در بافت به دست آمده از بيماران مبتلا به سرطان کولورکتال نيز وجود داشته است. البته هنوز مشخص نيست که آيا اين نوع باکتري رشد سلول‌هاي توموري را تحريک مي‌کند و اگر اين‌طور است، اين کار چگونه انجام مي‌شود. در مطالعه اول، محققان «فوزوباکتريا» را در توده‌هاي خوش‌خيم يافتند که در طول زمان بدخيم خواهند شد. اين ممکن است پيشنهاد کننده اين مطلب باشد که آنها در تشکيل مراحل اوليه تومور نقش داشته باشند.

محققان سوئدی بر این باورند کودکانی که با شیوه سزارین به دنیا می‌آیند، از سطح باکتری سالم کمتری در روده خود برخوردارند.پژوهش جدید نشان داده که کودکان سزارینی دارای سطوح کمتر گونه‌های باکتری‌هایی هستند که معمولا در زایمان طبیعی از مادر به فرزند منتقل می‌شود. این امر ممکن است در نتیجه عوارض ایجاد شده برای سیستم ایمنی، این کودکان را در معرض خطر ابتلای بیشتر به بیماری‌هایی مانند حساسیت قرار دهد.
این محققان که پژوهش آن‌ها در مجله Gut منتشر شده، باکتریهای روده در 24 کودک را که 9 نفر آنها از طریق سزارین به دنیا آمده بودند، ارزیابی کردند. این نمونه‌ها در یک هفتگی نوزادان و سپس در ماههای اول، سوم، ششم، دوازدهم و بیست و چهارم بررسی شدند. همچنین نمونه های خون از این کودکان برای آزمایش واکنش سیستم ایمنی آنها گرفته شد.
نتایج بدست آمده نشان داد کودکان سزارینی و کودکانی که به هر دلیل از کانال رحم مادر عبور نکرده بودند، فاقد یکی از گروههای اصلی باکتری روده موسوم به Bacteroidetes بوده یا آنرا دیرتر از کودکانی که بطور طبیعی بدنیا آمده‌اند، بدست آورده بودند. در برخی از کودکان سزارینی، باکتری Bacteroidetes تا یکسال پس از تولد ظاهر نشد. همچنین میزان کلی باکتریها در میان کودکان سزارینی نیز کمتر بود.
به گفته محققان، گروههای میکروبی دستگاه گوارش روده نوزاد برای رشد پس از تولد سیستم ایمنی بدن بسیار مهم هستند. باکتریها برای تحریک سیستم ایمنی در واکنش به محرکها و عدم نمایش واکنش بیش از حد در مورد حساسیت، دیابت و روده التهابی اهمیت دارند. به گفته محققان، نتایج این پژوهش با دریافت آنتی‌بیوتیک توسط مادران برای جلوگیری از عفونت ارتباطی نداشت. سیستم گوارشی نوزادان در رحم استریل باقی می‌ماند. باکتریهای محیط و بویژه از طرف مادر بسرعت پس از تولد محیط روده را اشغال می‌کنند. Bacteroidetes در خارج از روده رشد نکرده از این رو باید بین میزبانهای انسانی منتقل شود.

محققان سوئیسی دستگاهی در ابعاد جعبه کبریت توسعه داده اند که امکان بررسی وجود باکتری را در مدت زمان چند دقیقه فراهم می کند. اندازه گیری پاسخ عفونت باکتریایی به درمان آنتی بیوتیک بسیار زمان بر است و این کار در برخی موارد مانند بیماری سل تا یک ماه نیز به طول می انجامد. این دستگاه در ابعاد جعبه کبریت توسط گروهی از فیزیکدانان موسسه EPFL توسعه یافته و با کمک لیزر و فناوری نوری، زمان تشخیص وجود باکتری را به چند دقیقه کاهش می‌دهد. نانو اهرم این دستگاه در حضور فعالیت باکتریایی شروع به ارتعاش می کند و با کمک یک لیزر، این ارتعاش خوانده شده و به سیگنال های الکتریکی ترجمه می شود؛ عدم وجود سیگنال نیز به معنای عدم وجود باکتری خواهد بود.
برای اندازه گیری ارتعاش، پرتو لیزر به داخل اهرم تابانده می شود؛ با انعکاس مجدد نور، این سیگنال به یک جریان الکتریکی تبدیل می شود که توسط پزشک یا محقق قابل تفسیر خواهد بود. اگر جریان الکتریکی یک خط صاف باشد، به معنای مرگ تمام باکتری ها توسط آنتی بیوتیک است. این روش امکان تعیین این مساله که آیا یک باکتری به طور موثر توسط آنتی بیوتیک قابل درمان خواهد بود را فراهم می کند؛ همچنین یک روش مناسب برای بررسی اثربخشی شیمی درمانی محسوب می شود. «جیووانی دیتلر» از محققان EPFL‌ خاطر نشان می کند: این دستگاه یک روش تشخیصی سریع و دقیق بوده و یک ابزار سودمند برای تعیین دوز مناسب آنتی بیوتیک توسط پزشکان و تعیین موثرترین شیوه درمانی توسط محققان محسوب می شود. نتایج این تحقیق در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.

دانشمندان مداری را طراحی کرده‌اند که گامی مهم برای ساخت نوعی سیستم الکترونیکی قابل حمل به شمار می‌آید و به عنوان ابزار electroceutical درمانگر عمل می‌کند و سپس ناپدید می‌شود. نوعی ابزار ایده‌آل قابل کنترل از راه دور در درون زخم شروع به انتشار گرمای کشنده باتری می‌کند. این شیوه نوعی حرارت درمانی است که برای نابودی حتی مقاوم‌ترین میکروب‌ها نیز به کار می‌رود. سیستم گرمایش الکترونیکی حل می‌شود و اجزای زیست‌سازگارش به بخشی از بدن فرد زخمی تبدیل می‌شوند. تحقق چنین آرزویی با مدار طراحی‌شده جدید، دور از دسترس نیست.
دانشمندان هم‌اکنون در حال آزمایش مدار الکترونیکی طراحی‌شده در بدن حیوانات هستند. نقش‌هایی که برای این مدار در نظر گرفته شده‌اند، شامل تحریک عصب و رشد استخوان، کمک به التیام زخم‌ها، تحویل دارو و عمل‌کردن به عنوان آنتی‌بیوتیک‌ است. در هر حالت، این ابزار فقط در چهارچوب زمانی فرایند التیام زخم عمل می‌کند.
سیستم ابداعی توسط جان روجرز، مهندس مکانیک دانشگاه ایلینویس و همکارانش طراحی شده است. مدار جدید، بر روی ابریشم فوق نازک قرار گرفته و به فرکانس‌های رادیویی واکنش نشان می‌دهند. تیم طراح خازن‌ها، هادی‌ها و مقاوم‌های سیستم ابداعی را با استفاده از مواد قابل حل در آب و زیست‌سازگار ساخته است. این مواد شامل نانوغشاهایی هستند که به عنوان نیمه رسانا عمل می‌کنند؛ شامل منیزیم، که نقش مهمی را در سیستم‌های زیستی ایفا می‌کند، دی‌اکسید سیلیکون یا اکسید منیزیم به عنوان عایق و همچنین ابریشم برای لایه‌ای که مدار بر روی آن قرار داده می‌شود. روجرز و همکارانش در حال آزمایش این ابزار و قابلیت درمان حرارتی آن در موش‌ها هستند و نتایج تاکنون رضایتبخش بوده‌ است. جزئیات این ابداع در Advanced Materials منتشر شد.

اتصال باکتري‌ها به سطوح و تشکيل بيوفيلم يکي از چالش‌هاي مهم در عملکرد بهينه تجهيزات پزشکي است. به تازگي پژوهشگران دانشگاه ناتينگهام انگلستان موفق به کشف پلي‌مرهايي شده‌اند که اجازه چسبيدن باکتري‌ها را به خود نمي‌دهند. اين پلي‌مرها که از ترکيب هيدروکربن‌هاي استري و هيدروکربن‌هاي سيکليک تشکيل شده‌اند، چسبيدن باکتري‌هاي بيماري‌زايي همچون پسودوموناس آئروژنيوزا، استافيلوکوک اورئوس و اشريشيا کونس به سطح تجهيزات پزشکي را مهار کرده‌اند. پوشاندن سطح تجهيزات پزشکي سيليکوني با اين مواد باعث شده است که ميزان آلودگي باکتريايي با اين باکتري‌ها تا حدود 30 برابر کاهش پيدا کند. اين پژوهشگران متعقدند مي‌توان با به کاربردن لايه‌اي از اين پلي‌مرهاي جديد بر روي تجهيزات پزشکي، ميزان عفونت‌هاي اياتروژن را به ميزان قابل توجهي کاهش داد.

تحقیقات صورت گرفته توسط محققان اسپانیایی نشان می دهد، شیر مادر حاوی بیش از 700 گونه باکتری مفید است که به هضم شیر و تقویت سیستم ایمنی نوزاد کمک می کند. بدن انسان حاوی گونه های مختلف باکتری است که برای سلامت بدن ضروری هستند و نوزادان نیز از طریق شیر مادر در تماس با این میکروارگانیسم های مفید قرار می گیرند. نقش دقیق باکتری ها در بدن نوزادان کاملا مشخص نشده است، اما این تنوع میکروبی به کودک برای هضم شیر و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. محققان مرکز تحقیقات سلامت عمومی اسپانیا تنوع میکروبی شیر مادر را با کمک تکنیک تعیین توالی DNA‌ موسوم به pyrosequencing مورد مطالعه قرار دادند. در این مطالعه نخستین شیر مادر پس از تولد نوزاد یا شیر آغوز (colostrums)‌ و شیر در ماه های اول تا ششم پس از زایمان مورد بررسی قرار گرفت. محققان بیش از 700 گونه باکتری مفید را در شیر مادر شناسایی کرده اند که در نمونه های ماه های آخر باکتری های موجود در دهان از جمله پرووتلا، لپتوتریشیا و ولیونلا دیده می شود.
یافته دیگر محققان نشان می دهد، تنوع گونه های باکتری در شیر مادران دچار اضافه وزن و مادرانی که دارای عمل سزارین از پیش برنامه ریزی شده بودند، کمتر از مادران با زایمان طبیعی یا سزارین غیر برنامه ریزی شده است. کشف گونه های مفید باکتری در شیر مادر می تواند به اتخاذ استراتژی های جدید تغذیه ای برای نوزادن محرم از شیر مادر کمک کند. نتایج این مطالعه در مجله Clinical Nutrition منتشر شده است.

محققان اروپایی با استفاده از فرایندی متشکل از تابش‌های فراصوت، پلیمرهای زیستی و آنزیم، موفق به ایجاد روش جدیدی برای تهیه لباس‌ها و روپوش‌های ضدباکتری شدند. نتایج استفاده از این منسوجات در تعدادی از بیمارستان‌های اروپا، بسیار خوب گزارش شده است. گروه بیوتکنولوژی مولکولی و صنعتی (GBMI) دانشگاه پلی‌تکنیک کاتالونیا (UPC) با استفاده از پیش‌فرآوری آنزیمی همراه با رسوب همزمان نانوذرات و پلیمرهای زیستی تحت تابش امواج فراصوت، توانستند خواص ضد باکتری منسوجات پزشکی را بهبود دهند. این روش برای تولید منسوجات ضدباکتری کاملاً سترون شده استفاده شده است که به جلوگیری از آلودگی‌های بیمارستانی کمک می‌کند.
این پژوهش در چارچوب پروژه سونو (SONO) اروپا انجام شده است که 12 میلیون یورو حمایت مالی دریافت کرده و متشکل از 17 مرکز پژوهشی از جمله GBMI است. آلودگی‌های Nosocomial – آلودگی‌هایی که در لحظه شروع هیچ اثری از تلقیح ندارند - به عنوان یک مشکل مهم در بیمارستان‌ها مطرح هستند. برای غلبه بر این مشکل پروژه SONO با حمایت اتحادیه اروپا راه‌اندازی شده است. هدف این پروژه که با مشارکت 17 سازمان مختلف است که پایگاه آن UBC است تشکیل شده، بهبود خواص ضد باکتری منسوجات پزشکی با استفاده از تابش امواج فراصوت برای رسوب نانوذرات اکسید روی و پلیمرهای زیستی بر روی منسوجات است.
تیم پژوهشی به رهبری تزانکو تزانو TzankoTzanov از آنزیم‌هایی استفاده کردند که اتصال نانوذرات ضدباکتری به پارچه‌ها را تحت شرایط تابش فراصوت بهبود می‌دهد. با استفاده از این آنزیم‌ها، پژوهشگران دوام نانوذرات بر روی پارچه‌ها را افزایش داده‌اند به طوری که تا 70 بار شست‌وشو نیز باقی مانده‌اند.

این پژوهش راهی را برای تولید منسوجات ضدباکتری کاملاً موثر فراهم کرده است. اثربخشی عملیات ضدباکتری با قرارگیری آنها در الیاف ساخته شده از مواد مرکب شامل ترکیبات آلی و غیرآلی (نانوذرات روی و کیتوسان) افزایش یافته است. افزون بر حذف باکتری‌های موجود، این مواد از رشد باکتری‌های جدید نیز جلوگیری می‌کنند. براساس نتایج به دست آمده از پروژه SONO برای تولید لباس‌ها و روپوش‌های بیمارستانی از دو ماشین مدل Prototype استفاده شده است که یکی از آنها در شرکت ایتالیایی KLOPMAN International و دیگری در شرکت رومانیایی DAVO Clothing نصب شده است. هم‌اکنون پارچه‌های تولید شده در بیمارستانی در شهر صوفیه بلغارستان آزمایش شده و نتایج حاصل کاملاً مثبت گزارش شده است.

ناف انسان پناهگاه مناسبی برای زندگی بیش از دو هزار و 300 گونه باکتری مختلف محسوب می‌شود. گروهی از محققان هفت دانشگاه آمریکا در طرحی مشترک و با آنالیز 60 نمونه گرفته شده از بند ناف انسان موفق به شناسایی بیش از دو هزار و 300 گونه مختلف باکتری شدند. «راب دان» زیست شناس دانشگاه کارولینای شمالی و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می‌کند: ناف انسان اقامتگاه مناسبی برای گونه‌های مختلف باکتری است و تعداد باکتری های کشف شده در ناف انسان بسیار بیشتر از پیش‌بینی قبلی محققان است.
شایع‌ترین باکتری‌ها تمایل به فراوانی و تکثیر دارند، اما هیچکدام از دو هزار و 300 گونه باکتری در تمامی 60 نمونه گرفته شده از ناف انسان دیده نمی‌شوند و تنها هشت باکتری در 70 درصد از نمونه‌ها دیده شده است. همچنین محققان برای نخستین بار در پوست انسان، سه گونه آرکی باکتری (archaea) کشف کردند؛ این میکروارگانیسم اغلب در محیط هایی مانند آب های اسیدی یا آبفشان دیده می‌شوند که دو گونه آن در ناف یک مرد شناسایی شد. محققان تأکید می‌کنند: پیش‌بینی وجود گونه‌های مشخص باکتری در بدن انسان بسیار دشوار است و تنها می‌توان گونه‌های رایج‌تر را شناسایی کرد. این طرح با همکاری دانشگاه ایالتی موزه ملی علوم و دانشگاه کالیفرنیای شمالی با عنوان «جنگل میکروبی» در پوست انسان انجام و نتایج آن در مجله PLoSONE‌ منتشر شده است.

دانشمندان مؤسسه فناوری ماساچوست نوعی پلیمر موسوم به mucin را در ماده مخاطی بدن کشف کرده‌اند که قادر است باکتری‌ها را به دام انداخته و از تجمع آن‌ها و تبدیل‌شان به نوعی بیوفیلم دشوار از لحاظ برطرف شدن ممانعت کند. بیوفیلم‌ها شامل کلونی‌های بزرگ متشکل از باکتری‌ها هستند و برطرف کردن این تجمعات باکتریایی فرایندی بسیار دشوار به شمار می‌آید. ماده مخاطی نوعی مکانیزم دفاعی در بدن است که از گوش، دهان، چشم و سایر غشاها در مقابل مهاجمان بالقوه محافظت می‌کند. به تازگی مارینا کالدرا و ران فریدلندر از موسسه ماساچوست رفتار نوعی باکتری را در پاسخ به پروتئین‌های این ماده مورد بررسی قرار دادند.
به ادعای آنها، مواد مخاطی زنجیره‌های طولانی متشکل از پروتئین بوده که دارای مولکول‌های قندی فراوان هستند. مولکول‌های قندی از حرکت باکتری‌ها و خوشه‌بندی‌ها آن‌ها جلوگیری می‌کنند. این عمل مانع از بروز عفونت و تشکیل بیوفیلم می‌شود. ادعای علمی جدید متفاوت از نظریه‌های پیشین مبنی بر چگونگی عملکرد ماده مخاطی عنوان شده است. بر اساس این نظریه‌ها، ماده مخاطی مواد خارجی را به دام نمی‌اندازد بلکه باکتری‌ها به طرز ساده‌یی در ترکیب چسبناک مخاط معلق می‌شوند و در آن‌جا به عنوان مواد منفرد آسیب کمتری در مقایسه با خوشه‌های جمعی وارد می‌کنند. تیم علمی هم‌اکنون در حال مطالعه این موضوع است که پروتئین‌های مخاطی چگونه به محصولات ضدباکتریایی از قبیل خمیر دندان به منظور محافظت از پوشش‌های حفاظتی معرفی شوند. جزئیات این کشف علمی در مجله Current Biology انتشار یافته است.

يک مطالعه جديد پيشنهاد مي‌کند که باکتري‌هاي روده شما مي‌توانند نشان دهند که شما مبتلا به ديابت نوع 2 هستيد يا خير. پس از آناليز حدود 60 هزار مارکر باکتريال در افراد با و بدون بيماري ديابت نوع 2، دانشمندان چيني و اروپايي نتيجه‌گيري کرده‌اند که مورد قابل شناسايي متفاوتي در باکتري روده افراد مبتلا به ديابت نوع 2 وجود دارد. اين مطالعه در نشريه معتبر نيچر به چاپ رسيده است. اين مطالعه نمونه خوبي از آن است که چگونه محققان توانسته‌اند پيشرفت خيره‌کننده‌اي در «متاژنوميکس» داشته باشند که يک حوزه هيجان‌آور و جديد در زمينه بررسي الگوهاي DNA از طريق کولوني‌ها در ارگانيسم‌هاي فردي است. ذکر اين نکته مهم است که هرچند اين مطالعه نشان مي‌دهد باکتري روده‌اي افراد مبتلا به ديابت نوع 2 با افراد سالم فرق دارد، اين موضوع علت واقعي بيماري را ثابت نمي‌کند، بلکه تنها بيان کننده اين حقيقت است که اين افراد ديابت نوع 2 دارند. اعضاي دانمارکي اين تيم تحقيقاتي در حال برنامه‌ريزي براي پاسخ دادن به اين سوال هستند که: «ما مي‌خواهيم باکتري روده‌اي را از افراد مبتلا به ديابت نوع 2 به موش‌ها منتقل کنيم و ببينيم که آيا آنهاهم به ديابت مبتلا مي‌شوند يا خير.»
در سال‌هاي اخير شاهد رشد سريعي در تعداد افراد تشخيص داده شده با ديابت نوع 2 هستيم و دانشمندان معتقدند تعداد بسيار زيادي از افراد وجود دارند که بيماري آنها تشخيص داده نشده باقي مانده است. هر فردي حدود 5/1 کيلوگرم باکتري در روده خود حمل مي‌کند که همگي زندگي مسالمت‌آميزي با انسان دارند، اما اگر اين تعادل برهم خورد، سلامت ما به خطر خواهد افتاد. حال با اين مطالعه جديد پژوهشگران پشنهاد مي‌کنند که شايد امکان داشته باشد که يک فرد مبتلا به ديابت نوع 2 را زودتر و سريع‌تر از روش‌هاي کنوني با دنبال کردن مارکرهاي شفاف بيولوژيکال در باکتري‌هاي روده‌اي‌شان تشخيص دهيم. درواقع افراد مبتلا به ديابت نوع 2 سطح بالايي از پاتوژن ها را در روده خود حمل مي کنند. آنها باکتري هاي محيطي خطرناکي را در روده خود دارند که مي توانند مقاومت را به انواع داروها افزايش دهند. در اين مطالعه ازپروتوکل metagenome-wide association study (MGWAS) براي توالي DNA باکتري روده در 345 فرد از چين که 171 نفر آنها ديابت نوع 2 داشتند استفاده شده است.

استفاده از اسپور باکتریایی برای انتقال دارو می‌تواند از تزریقات دردناک جلوگیری کرده و خطر گستری بیماری‌های عفونی مانند HIV را به حداقل برساند. تیم تحقیقاتی دانشکده علوم زیستی رویال هالووی دانشگاه لندن به سرپرستی پروفسور «سیمون کاتینگ»، از اسپور پروبیوتیک گرفته شده از باکتری «باسیلوس سوبتیلیس» بعنوان بهترین انتقال دهنده آنتی ژن استفاده کردند.
به گفته پروفسور «کاتینگ»، در این روش به جای استفاده از سوزن برای تزریق زیر جلدی، واکسن مبتنی بر اسپور باسیلیوس از طریق اسپری بینی، مایع دهانی، کپسول یا یک فیلم کوچک زیر زبانی حاوی دارو وارد بدن می‌شود. با توجه به پایداری فوق‌العاده اسپورها، واکسن تولید شده بر پایه باسیلیوس نیازی به نگهداری در محل خنک ندارد.
آزمایش پیش بالینی واکسن‌های مبتنی بر باکتری باسیلیوس برای برخی بیماری‌ها از جمله سل، آنفلوانزا و کزاز انجام شده است، اما این تکنیک می‌تواند برای تولید واکسن محافظ در برابر کلستریدیوم سخت (عفونت دستگاه گوارش) نیز مورد استفاده قرار بگیرد. برای عملی شدن فناوری تولید واکسن با این روش، محققان در حال مذاکره با شرکت Holloway Immunology هستند و برای شروع سه واکسن سل، کلستریدیوم سخت و آنفلوانزا انتخاب شده‌اند.

بنياد سلامت دندان بريتانيا در گزارشي اعلام کرد بيماري لثه و سرطان پانکراس مي‌توانند با هم در ارتباط باشند. اين مطلب که در نشريه Gut به چاپ رسيده، حاکي از آن است که بعضي انواع خاص باکتري که باعث ايجاد بيماري لثه خواهند شد، خطر بروز سرطان پانکراس را تا 2 برابر بيشتر خواهند کرد. از سوي ديگر باکتري‌هاي بي‌ضرر دهاني مي‌توانند اين خطر را تا 45 درصد کاهش دهند. مطالعه‌اي در سال 2007 نشان داده بود مردان با سابقه بيماري پريودونتال، 64 درصد بيشتر به سرطان پانکراس دچار خواهند شد. اين محققان معتقدند هنوز براي اثبات اين رابطه زود است، اما مي‌توان گفت ارتباط معني‌داري ميان بيماري لثه و سرطان پانکراس وجود دارد. البته هنوز مشخص نيست باکتري‌هاي خاص يافت‌شده در بيماري لثه علت بروز سرطان پانکراس است يا نتيجه آن.

مهندسان دانشگاه براون موفق به كنترل باكتري استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از نانوذرات سلنيوم شدند. سلنیوم یک عنصر ارزان است و بطور طبیعی به بدن تعلق دارد. اگرچه مشخص شده است که این عنصر به باکتری‌ها حمله می‌کند، اما هنوز سلنیوم بعنوان روکش آنتی‌بیوتیک روی مواد افزاره پزشکی امتحان نشده است. مهندسان دانشگاه براون در یک مطالعه جدید گزارش کرده‌اند هنگامی که آنها از نانوذرات سلنیومی برای روکش پلی‌کربنات که ماده سازنده لوله‌های جراحی بولی و ریوی است، استفاده می‌کنند، کاهش زیادی در جمعیت باکتری استافیلوکوکوس آریوس کشت شده تا مقدار 90 درصد مشاهده می‌شود.
برای این مطالعه، «وبستر» و «کی وانگ» نانوذرات سلنیومی را با دو بازه اندازه‌ای مختلف رشد داده و سپس از محلول آنها برای روکش تکه‌هایی از پلی‌کربنات استفاده کردند. سپس آنها به بعضی از این پلی‌کربنات‌ها يک چسب نواری چسبانده و کندند تا هم دوام پوشش‌ها را تست کنند و هم این‌که ببینند غلظت رقیق‌شده سلنیوم در برابر باکتری‌ها چگونه عمل خواهد کرد. «وانگ» و «وبستر» برای اندازه‌گیری غلظت نانوذرات و تعیین این‌که چه سطحی از سلنیوم در معرض برهم‌کنش با باکتری‌ها قرار می‌گیرد، از میکروسکوپ‌های نیروی اتمی و الکترونی روی پلی‌کربنات‌های روکش‌ شده (هم قطعات روکش‌شده اصلی و هم قطعات تست‌شده- نواری) استفاده کردند. یکی از یافته‌های آنها این بود که بعد از انجام تست‌های نواری، نانوذرات کوچک‌تر بهتر به پلی‌کربنات‌ها می‌چسبند. سپس آنها آماده گام کلیدی شدند؛ آزمایش‌هایی که باکتری‌های کشت‌ شده استاف را در معرض تکه‌های پلی‌کربناتی قرار می‌دادند که بعضی از آنها بعنوان معیار سنجش، بدون روکش بودند. در بین قطعات روکش‌ شده بعضی دارای ذرات بزرگ‌تر و بعضی هم ذرات کوچک‌تر بودند. روکش بعضی از قطعات این دو دسته با اِعمال نوار رقیق‌ شده بودند.
در اين تحقيق ثابت شد که تمام چهار نوع روکش سلنیومی در کاهش جمعیت باکتری‌های استاف بعد از 24، 48 و 72 ساعت در مقایسه با نمونه‌های بدون روکش موثر بوده‌اند. قوی‌ترین تاثیرها – کاهش بیش از 90 درصد بعد از 24 ساعت و 85 درصد بعد از 72 ساعت – به روکش‌هایی مربوط می‌شد که تحت تست نواری رقیق نشده بودند. در بین روکش‌هایی که در معرض تست نواری قرار گرفته بودند، ثابت شد که روکش‌های نانوذرات کوچک‌تر دارای تاثیر بیشتری هستند. جمعیت باکتری‌های استاف که در معرض هر کدام از این قطعات پلی‌کربنات روکش‌ داده‌ شده قرار گرفته بودند، در چارچوب زمانی 48 ساعت به بیشینه رسید، شاید به این خاطر که در این زمان باکتری می‌تواند از بیشترین مزیت محیط کشت مصنوعی استفاده کند. ولی این مقادیر همیشه بعد از 72 ساعت به شدت افت می‌کرد.
«وبستر» مي‌گويد: قدم بعدی شروع تست در حیوانات است. چنین آزمایش‌های محیط زنده منجر به تست روکش‌های سلنیومی در محیطی که باکتری‌ها غذای بیشتری در دست دارند، ولی با پاسخ‌های سیستم ایمنی نیز مواجه هستند، می‌شود. این پژوهشگران جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در«Journal of Biomedical Materials Research A» منتشر کرده‌اند.

به تازگي گروهي از دانشمندان دانشگاه‌هاي پرينستون و تافس در همكاري مشتركي نانوسنسوري را ابداع كرده‌اند كه با قرارگيري روي ميناي دندان اطلاعات را از محيط جمع‌آوري و به گيرنده بيروني مخابره مي‌كنند. اين نانوسنسور که با استفاده از گرافين ساخته شده، روي يك ابريشم خاص قابل‌حل در آب چاپ مي‌شود و به اين ترتيب ميتواند به سطوح زيستي منتقل و متصل شود. يك مارپيچ تقويت کننده هم براي ارسال اطلاعات مورد استفاده قرار مي‌گيرد كه در حقيقت نقش آنتن را بازي مي‌كند. به اين ترتيب اين مدار كوچك و بسيار نازک مي‌تواند مواردي را مانند وضعيت تنفس يا وجود باكتري‌ها را در دهان گزارش كند. اين دانشمندان در بررسيهاي اوليه توانسته‌اند چنين اطلاعاتي را از طريق سنسورهاي تعبيه‌شده روي ميناي دندان دريافت كنند. البته آنها تاكيد مي‌كنند كه تازه در ابتداي راه قرار دارند و تا كاربردي شدن آن نياز به تحقيقات جامع‌تري وجود دارد.

محققان دانشگاه هاروارد موفق به توسعه روش جديدي براي پيشگيري از ايجاد تجمع‌ باكتريايي بر روي سطوح جامد شدند كه مي تواند از شكل گيري 99 درصد باكتري‌هاي مضر جلوگيري كند. بيوفيلم‌هاي باكتريال بر روي سطوح مختلف مانند لوله هاي مسي و فولاد بدنه كشتي ايجاد شده و اين پوشش لزج باكتريايي باعث كاهش بهره وري انرژي، آلودگي سيستم آب و بخصوص تجهيزات پزشكي مي شود؛ حتي حفره هاي دنداني نيز در نتيجه تشكيل كلوني هاي باكتريايي ايجاد مي شوند.
محققان يك رويكرد كاملا متفاوت را در برخورد با باكتري اتخاذ كرده و از فناوري توسعه يافته اي موسوم به SLIPS (سطوح متخلخل لغزنده تزريق مايع) استفاده كردند كه شامل يك سطح هيبريدي صاف و لغزنده با استفاده از يك لايه نازك مايع است. در تحقيقات قبلي كه سال 2011 در مجله «نيچر» منتشر شده بود، خاصيت دفع كنندگي مايعات با پايه آب و روغن و حتي جلوگيري از يخ زدگي در برابر سرما در سطوح فوق لغزنده نشان داده شده بود. در روش ابداعي محققان موسسه Wyss دانشگاه هاروارد، سطوح جامد با فيلم مايع بي حركتي پوشيده و باعث فريب باكتري و مانع از چسبيدن و رشد بيوفيلم باكتريال در منطقه مي‌شود.
در اين روش يك سطح جامد مناسب باكتري به يك سطح لغزنده مايع تبديل شد؛ در نتيجه بيوفيلم هاي باكتريايي توانايي چسبيدن به سطوح را از دست داده و حتي در صورت شكل گيري، تحت شرايط يك جريان ملايم بر روي سطح مي لغزيدند. اين فناوري در هر دو محيط استاتيك و تحت جريان يا شرايط طبيعي كارآيي داشته و مي‌تواند براي پوشش‌دهي دستگاه‌هاي كاشتني پزشكي مورد استفاده قرار بگيرد؛ همچنين سطوح پوشش داده شده با SLIPS‌ مي‌تواند با روند رشد باكتري در محيط هاي با سطح اسيديته (pH) بالا، نور شديد ماوراء بنفش و درجه شوري زياد مقابله كند. نتايج اين يافته در مجموعه مقالات آكادمي ملي علوم (PNAS) منتشر شده است.

دانشمندان به ‌دنبال راه‌هايي هستند که با استفاده از آنها بتوانند مقادير بسيار اندکي از دارو را در زمان مناسب درون بدن انسان قرار دهند. اخيرا «ديويد گراسياس» از دانشگاه «جان هاپکينز» مقاله‌اي در نمايشگاه ملي «American Chemical Society» ارائه کرده که در آن پيشرفت‌هايي در اين حوزه صورت گرفته است. «ديويد گراسياس» در مورد کار اخير خود مي‌گويد: باکتري‌هاي حمل کننده دارو ممکن است راه حل مناسبي براي مشکل استفاده از نانوداروها در پيشگيري، شناسايي و درمان بيماري‌ها باشند.
فناوري نانو به ‌دنبال ساخت دستگاه‌هاي بسيار كوچكي است كه ميليون‌ها عدد از آن به اندازه سر سوزن است. در پزشکي، دانشمندان به‌ دنبال استفاده از اين دستگاه‌ها براي انتقال دارو، حسگرها و ديگر مواد به يک نقطه مشخص در بدن انسان هستند. اما ساخت دستگاهي در اين ابعاد که نيرو محرکه داشته باشد، کار ساده‌اي نيست؛ بنابراين آنها درصدد بهره‌گيري از طبيعت هستند. در طبيعت، اورگانيسم‌هايي نظير باکتري‌ها وجود دارند که ابعاد مناسبي براي اين کار داشته و مي‌توانند به ‌راحتي به اين سو و آن سو حرکت کنند. «گراسياس» مي‌افزايد: در حال حاضر ساخت ميکرو و نانوذراتي که خود داراي نيروي محرکه بوده و بتواند در شرايط زيستي در مسير تعريف شده‌اي حرکت کند، کار بسيار دشواري است. باکتري‌ها مي‌توانند اين کار را به ‌راحتي انجام دهند و ما از اين باکتري‌ها براي حمل بار استفاده کرده‌ايم.
يکي ديگر از مزاياي استفاده از باکتري‌ها اين است که آنها قادرند به يک سيگنال مشخص زيست شيميايي پاسخ دهند. به عنوان مثال، براي رسيدن به يک هدف مشخص، مي‌توان جهت و مقصد باکتري را درون بدن تعريف کرد. باکتري‌ها براي بدن غريبه نيستند، پوست بدن ما زيستگاه عده‌ زيادي از باکتري‌ها است، همچنين ميلياردها باکتري درون روده‌ها ما زندگي مي‌کنند. در واقع تعداد سلول‌هاي باکتري که ما حمل مي‌کنيم با تعداد سلول‌هاي بدن ما نسبت 10 به يك دارد. در حالي که هميشه کلمه باکتري در ذهن ما مترادف با بيماري و عفونت است، بسياري از آنها بي‌خطر هستند، براي مثال مي‌توان از باکتري‌هاي درون روده که براي هضم غذا ضروري هستند، نام برد.
به گزارش ایسنا، اين گروه تحقيقاتي از انواع بي خطر باکتري‌هاي روده به ‌عنوان حامل نانومواد استفاده کرده است، اين نانومواد داراي خواص نوري، الکتريکي، مغناطيسي و پزشکي هستند. آنها از انواع مختلفي نانومواد که داراي ابعاد و شکل متفاوتي بودند، به ‌عنوان بار استفاده کردند. براي مثال اين تيم تحقيقاتي از باکتري‌ها براي حمل نانوسيم‌ها و نانوساختارهاي توليد شده به‌ روش ليتوگرافي استفاده کردند.

مطالعات محققان چيني بر روي تاثير نانومواد بر باکتري‌ها نشان مي‌دهد نانومواد مي‌تواند مقاومت باکتري‌ها را در برابر آنتي بيوتيک افزايش دهد. نبرد ميان توليد آنتي‌بيوتيک‌ها و باکتري‌ها همچنان ادامه دارد. باکتري‌ها به ‌سرعت مي‌توانند تغيير کرده و از نظر ژنتيکي خود را با داروهاي آنتي‌بيوتيک وفق دهند. اين کار از طريق انتقال ژن در هم آميختگي انجام مي‌شود. اين روند مي‌تواند در سطح جهاني اتفاق افتاده و در نهايت موجب پديدار شدن گونه‌اي از باکتري‌ها به ‌نام ابرباکتري شود که نسبت به بسياري از داروها از ايمني برخوردار هستند.
اخيرا محققان موسسه سلامت و پزشکي زيست محيطي در چين روي نقش نانومواد در انتقال ژن در هم‌آميختگي تحقيق کرده‌اند. در اين پروژه، پژوهشگران روي مکانيسم‌هاي مربوط به تغييرات مولکولي، زيست شيميايي و مورفولوژيکي تحقيق کرده‌اند. نتايج کار آنها نشان داد که حضور نانوآلومينيوم در آب مي‌تواند انتقال ژن مقاومت دارويي را افزايش دهد. اين نتايج هشداري براي رهاسازي نانومواد در محيط‌ زيست است. «ژيگانگ کيو» از محققان اين پروژه مي‌گويد: ما آزمايشاتي را براي بررسي دليل اين نتايج انجام داديم. ما با استفاده از پلاسميد مقاومتي که داراي خاصيت انتقال در هم آميختگي است، مدل انتقال ژن مقاومت را مدل‌سازي کرديم. براي اين که اثر عوامل ديگر، به‌ جز نانوماده مورد نظر از اين آزمايش حذف شود، تعدادي آزمايش کنترل نيز انجام شد.
«کيو» مي‌گويد: با اين روش مي‌توان آناليزهاي کمي مربوط به انتقال ژن را از نظر سينتيکي اندازه گيري کرد. همچنين دو موضوع ديگر در اين پروژه وجود دارد که ما درصدد بررسي آن هستيم. اول اين که ما مي‌خواهيم روي تاثير نانومواد مختلف با ابعاد و شکل‌هاي مختلف بر انتقال ژن مقاومت تحقيق کنيم، با اين کار اطلاعات ما درباره تاثير نانومواد روي انتقال ژن بهبود مي‌يابد. دومين موضوعي که مي‌خواهيم بررسي کنيم، اين است که تاثير نانومواد روي انتقال پلاسميد تنها، به ‌درون سلول زنده با روش سرايت و وارساني مورد مطالعه قرار گيرد؛ سرايت و وارساني راه‌هاي ديگري براي انتقال ژن هستند.
«کيو» در مورد اين که اين يافته چگونه مي‌تواند در توسعه علم پزشکي و سلامت تاثيرگذار باشد، مي‌گويد: هرچند فناوري نانو به ‌عنوان فناوري آينده بشريت قلمداد مي‌شود، اما عده کمي هستند که فکر مي‌کنند از نانومواد بتوان در حوزه پزشکي، سلامت و محيط‌ زيست استفاده کرد. بيشتر مردم نگران اين هستند که در معرض نانومواد قرار گيرند. کار ما بخش کوچکي از اين حوزه‌اي بود که در آن به بررسي اثر نانومواد پرداخته مي‌شود. با اين حال «کيو» معتقد است که يافته‌هاي آنها مستقيما به فاکتورهاي پزشکي، سلامت و محيط‌ زيست مربوط است.

محققان آلماني و اسپانيايي موفق به ارائه روش جديدي براي رهاسازي دارو شدند. آنها از بدنه باکتري ايکولا براي انتقال دارو به درون سلول زنده استفاده کردند. محققان دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا روش جديدي براي رهاسازي پروتئين‌ها با اثرات درماني ارائه کرده‌اند. اين گروه تحقيقاتي در واقع بدنه‌هايي حاوي باکتري توليد کرده‌اند که از جنس نانوذرات نامحلول بوده که به ‌صورت معمول در باکتري‌ها وجود دارند. اين باکتري‌ها پيش از اين به ‌عنوان موانعي براي توليدات صنعتي آنزيم‌ها و داروهاي زيستي محسوب مي‌شدند، اما اخيرا مشخص شده که آنها داراي پتانسيل‌هاي بالايي در صنايع بوده و کاربردهاي زيست پزشکي نيز دارند. رهبر اين تيم تحقيقاتي، «آنتوني ويلاورد» از موسسه زيست‌فناوري و زيست پزشکي در دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا است که با يک گروه تحقيقاتي ديگر در Centrode Investigación Biomédica en Red en Bioingeniería, Biomateriales y Nanomedicina (CIBER-BBN) روي اين پروژه کار مي‌کنند.
موضوع اين پروژه کار روي نانوذراتي است که به‌ عنوان نانوستون عمل کرده و داراي قابليت ذخيره‌کننده دارو است و همچنين مواد فعال زيستي را به ‌درون سلول منتقل مي‌کند. اصطلاح نانوستون، واژه‌اي است که در مديريت دارو مورد استفاده قرار مي‌گيرد و از آن به‌ عنوان ابزاري براي بهبود توان مواد دارويي در پزشکي نام برده مي‌شود. اين گروه تحقيقاتي که روي يک موضوع بين رشته‌اي کار مي‌کنند، چهار نوع پروتئين با اثرات درماني متفاوت را درون اين نانوستون قرار دادند. نانوستون از جنس بدنه باکتري ايکولا (Escherichia co LI ) است. آنها باکتري‌ها را در معرض محيط کشت سلولي سلول‌هاي پستانداران قرار دادند. اين کار در شرايط مختلف انجام گرفت، نتايج نشان داد که سلول‌هايي که مشکل پاتولوژي حاد داشته و شانس زنده ماندن اندکي داشتند، بهبود يافته و فعاليت‌هاي زيستي خود را به حالت عادي انجام دادند. اين فناوري تحت ليسانس «يوناس دولوپمنت» قرار گرفته است. «استر فرناندز» در دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا آزمايشاتي را انجام داد که در نهايت اثرات اين دارو را در محيط زنده ثابت کرد. نتايج اين تحقيق در نشريه «journal Advanced Materials» به چاپ رسيده است.
به گزارش ایسنا، اين تيم تحقيقاتي متشکل از افرادي از موسسه بيوشيمي و بيو فيزيک دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا و دپارتمان ميکروبيولوژي و ژنتيک، ايمني و فيزيولوژي، «CIBER-BBN» و شرکت «يوناس دولوپمنت» است. البته دانشمنداني از دانشگاه «ليبنيز» در هانوفر و مرکز تحقيقات عفوني هلموتز در آلمان نيز اين گروه را ياري رساندند. اين روش به وسيله دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا و «CIBER-BBN» پتنت شده است.

ون‌ يوآن ‌شي، دندان‌پزشك متخصص و دستياران وي در دانشگاه كاليفرنيا در لس‌آنجلس طي آزمايش‌هاي اخير خود تكنيك توليد دهانشويه‌اي كه مي‌تواند باكتري‌هاي عامل پوسيدگي دندان‌ها را نابود کند شناسايي كرده‌اند. اين متخصصان در ابتدا مكانيسم فعاليت كلوني‌هاي چسبنده ميكروارگانيسم‌هايي را بررسي كردند كه پلاك‌هاي روي دندان‌ها را تشكيل مي‌دهند. اين باكتري‌ها اغلب روي سطح دندان‌ها مي‌چسبند و پسمانده‌هاي غذايي را تجزيه و آنها را به اسيدهايي تبديل مي‌كنند كه اين اسيدها مي‌توانند ميناي دندان را تخريب كنند و باعث ايجاد پوسيدگي روي دندان‌ها شوند.
اين پلاك‌هاي مضر سپس مي‌توانند منجر به بيماري لثه و حتي لق‌شدن و ازدست‌رفتن دندان‌ها شوند. روش جديد كه «پپتيدهاي ضدميكروبي با هدف‌گيري خاص» يا STAMPs ناميده مي‌شود، فقط به باكتري‌هايي كه عامل ايجاد پوسيدگي هستند، حمله مي‌كند بدون اينكه به ساير باكتري‌هاي مفيد و موجود در دهان آسيبي وارد كند. اين روش متفاوت از اكثر آنتي‌بيوتيك‌هايي است كه تمام انواع باكتري‌ها از جمله باكتري‌هاي مفيد را نيز از بين مي‌برند، اما در عوض باكتري‌هاي مفيد دهان در برخورد با اين دهانشويه‌ها نوعي حفاظ در اطراف خود ايجاد مي‌كنند كه مانع از تشكيل كلوني باكتري‌هاي مضر در اطراف آنها در آينده مي‌شود.
به گزارش مجله آنلاين ديسكاوري نيوز، در يك آزمايش باليني كه روي 12 داوطلب انجام شد اين دهانشويه هر چهار روز يكبار مورد استفاده قرار گرفت و تاكنون نتايج اميدواركننده‌اي داشته است. اين متخصصان تاكيد كردند قبل از وارد كردن اين محصول به بازار، بايد مطالعات بيشتري براي ارزيابي اثرات طولاني‌مدت مصرف آن انجام شود.
بنابراين گزارش، پوسيدگي دندان بيماري عفوني قابل انتقال است که با فعاليت ميکروب‌ها در سطح دندان آغاز مي‌شود و در ساختمان آن نفوذ مي‌کند. براي ايجاد پوسيدگي، موادقندي هم بايد در دسترس ميکروب‌ها باشند تا عامل تخريب‌كننده ساختار معدني دندان يعني اسيد نيز توليد شود. در واقع پوسيدگي دندان تخريب بافت‌هاي سخت دندان است. وقتي يک بيماري در اثر فعاليت ميکروب‌ها ايجاد شود آن را بيماري عفوني مي‌نامند و اگر بيماري بتواند از محلي به محل ديگر منتقل شود آن بيماري را مسري مي‌گويند. مسواک کردن دندان‌ها با مسواک مناسب و روش صحيح در مدت زمان مناسب براي حذف پلاک ميکروبي و استفاده از انواع نخ‌دندان و دهانشويه‌هايي که از سوي پزشک تجويز مي‌شوند، مهم‌ترين راهكارها براي پيشگيري از پوسيدگي دندان‌ها هستند.

در حال حاضر براي تشخيص عفونت، از روش کشت خون استفاده مي‌شود. انجام اين کار به 24 تا 72 ساعت زمان نياز دارد، بنابراين ممکن است فرصت طلايي براي تشخيص يا درمان بيماري از دست برود. پژوهشگران موفق به کشف روشي شدند که مي‌تواند با استفاده از بوي ساطع‌شده از باکتري‌ها، نوع آنها را در مدت کوتاهي شناسايي کند. فرضيه پژوهشگران اين است که باکتري‌ها در روند سوخت‌‌و‌ساز سلولي، گازهايي منتشر مي‌کنند که مي‌تواند عاملي براي شناسايي آنها باشد. وسيله جديدي که توليد شده، يک سنسور کوچک است که با توجه به نوع گاز ساطع‌شده از باکتري به رنگ‌هاي مختلف در‌مي‌آيد. به اين ترتيب پژوهشگران توانستند 10 نوع سوش مختلف از باکتري‌ها را شناسايي کنند.

كـمـپــانــي VENTANA كــه از زيـرمجمـوعـه‌هـاي كـمـپـانـي روشـه اسـت بـراي اولـيـن بـار آنتي بادي H.Pylori گواهي تاييد استاندارد )k( 510 را از FDA دريافت كرد. اين آنتي هليكوباكتر، هنگامي‌كه در فـرايـنـد عـلامـت‌دار كـردن بـافـت ايـمـني شيميايي اسـتـفـاده مـي‌شـود، در تـشـخيص‌هليكوباكترهاي Pylori به‌كار مي‌رود. اين عنصر يك باكتري است كه مرتبط با سرطان‌هاي شكمي و زخم معده است. مـطـالـعات نشان داده است كه در حدود دو سوم مـردم جـهان داراي باكتري H.Pylori هستند كه از لـحـاظ پـوشـشـي حـفـاظـتـي بـافـت‌هـاي شـكمي را آسيب مي‌زند. اين باكتري باعث ايجاد زخم‌هاي گـوارشي مي‌شود و سپس موجب ايجاد سرطان معده مي‌شود. علامت‌دار كردن با اين روش باعث ايـجـاد كـنـتـراسـت بـالاتـر و تـشخيص ساده‌تر اين باكتري خواهد شد.

هليكوباكترپيلوري، يكي از بزرگ‌ترين عوامل خطر پيشرفت سرطان معده، باعث صدمه‌زدن به DNA سلول‌ها در موكوس‌ معده مي‌شود و آنها را براي دگرگوني‌هاي بدخيمي آماده مي‌كند. دانشمندان آلماني، ضمن اعلام نتايج فوق معتقدند كه عفوني شدن سلول‌هاي ميزبان هر دو رشته مارپيچ DNA را مي‌شكند. البته درجه صدمه به طول مدت عفونت بستگي دارد. آنها همچنين نشان دادند كه تواتر شكست دورشته‌اي به شدت و طول‌مدت عفونت وابسته است. به اين ترتيب مكانيسم‌هاي سيگنال‌‌دهي و ترميم ‌DNA سلول‌هاي طبيعي مشكل پيدا مي‌كنند. اگر اين باكتري در طول چند ساعت پس از عفونت به وسيله آنتي‌بيوتيك‌ها ريشه‌كن شود، اغلب شكست‌هاي ‌DNA با موفقيت بازسازي مي‌شود، اما اگر عفونت طول بكشد، پاسخ‌هاي ترميمي سلول را خسته مي‌كند و شكست‌هاي مارپيچ‌هاي DNA ديگر نمي‌توانند ترميم شوند يا ترميم غيردقيق پيدا مي‌كنند كه خود باعث موتاسيون‌هاي ژنتيكي يا مرگ سلول‌ها خواهد شد.

محققان در مرکز سرطان «دانا-فاربر» به ارتباط سطح کاملا بالايي از باکتري در سرطان‌هاي کولورکتال پي برده‌اند؛ علامتي که ممکن است در ايجاد اين بيماري دخيل بوده و شايد به‌طور بالقوه يک کليد مهم در تشخيص، پيشگيري و درمان آن محسوب شود. در اين تحقيق که به‌تازگي نتايج آن منتشر شده، پژوهشگران از کشف گروه بزرگي از سلول‌هاي غيرطبيعي فوزوباکتريوم در نمونه‌هاي 9 مورد تومور کولورکتال خبر داده‌اند. درواقع با اين کشف، مشخص شده که باکتري مي‌تواند در ايجاد سرطان کولون موثر باشد. ارتباط تاييدشده ميان فوزوباکتريوم و شروع سرطان کولورکتال، براي اولين بار است که احتمال دخالت ميکروارگانيسم‌ها را در ايجاد اين نوع سرطان مطرح مي‌کند. اين کشف به‌وسيله توالي‌يابي DNA در 9 نمونه از بافت طبيعي کولون و 9 نمونه از بافت سرطان کولورکتال به دست آمده و آناليز داده‌ها مقادير زيادي از DNA غيرطبيعي فوزوباکتريوم را در بافت تومور نشان مي‌دهد. در حال حاضر هنوز مشخص نيست که چه ارتباطي ميان فوزوباکتريوم و سرطان کولورکتال ممکن است وجود داشته باشد. شايد باکتري براي رشد سلول سرطاني لازم باشد يا شايد هم به‌طور ساده، سرطان محيط مناسبي را براي باکتري فراهم مي‌کند، بنابراين لازم است تحقيقات بيشتري براي پي بردن به اين ارتباط انجام شود.