پزشکی بالینی

محققان کره‌ای با استفاده از نانولوله‌کربنی موفق به ساخت نانوحسگری شدند که قادر به شناسایی احساسات انسان است. این حسگر بسیار حساس می‌تواند فعالیت‌های مختلفی انجام دهد. این حسگر به سازندگان ربات کمک می‌کند تا ربات‌هایی شبیه انسان بسازند. نای یونگ لی و همکارانش معتقدند که یکی از راه‌های ایجاد برهمکنش میان انسان و ربات، ایجاد توانایی خواندن احساسات و پاسخ به آن توسط کامپیوتر است. یکی از روش‌ها برای رسیدن به چنین محصولی، ساخت حسگرهای بصری است که می‌تواند احساس افراد را از روی اخم یا لبخند دریابد. این حسگرهای بسیار گرانقیمت، پیچیدگی بالایی دارند.
برای حل این مشکل محققان اقدام به ساخت حسگر ارزان قیمت و ساده‌ای کردند که می‌تواند حرکت بسیار سریع صورت انسان را تشخیص دهد؛ برای مثال این حسگر قادر به تشخیص تغییر بسیار جزئی در خیره شدن انسان است. در ساخت این حسگر شفاف و قابل انعطاف از لایه‌های حاوی نانولوله‌کربنی استفاده شده است. برای ساخت این حسگر، این لایه حاوی نانولوله روی دو الاستومر رسانای الکتریکی مختلف قرار داده شده است. پژوهشگران دریافتند که با این کار می‌توان حسگری برای شناسایی خنده یا گریه افراد تولید کرد. علاوه‌براین که این حسگر می‌تواند برای تولید ربات‌هایی شبیه انسان استفاده شود، از آن می‌توان برای رصد ضربان قلب، تنفس و دیگر علائم مهم مربوط به قلب استفاده کرد. نتایج این پژوهش در نشریه ACS Nano منتشر شده است.

تفاوت سیم‌کشی مغزی مردان و زنان برای دانشمندان شناخته شده است اما محققان سوئیسی اخیرا نمونه دیگری از آن را آشکارسازی کرده‌اند. محققان دریافتند که زنان بیشتر از مردان تصاویر احساسی را از لحاظ عاطفی تحریک کننده می‌خوانند و بیشتر احتمال دارد که آن‌ها را بخاطر بسپارند. این بررسی مقیاس بزرگ توسط دانشمندان دانشگاه باسل بر تعیین ارتباط وابسته به جنسیت بین احساسات، عملکرد حافظه و فعالیت مغزی تمرکز داشت. 
 به گفته محققان، تفاوت جنسیتی در پردازش احساسات و حافظه به دلیل مکانیزم‌های متفاوت است. گفته می‌شود که زنان اغلب وقایع عاطفی را بیشتر از مردان به لحاظ احساس تحریک‌کننده می‌یابند. پژوهشهای قبلی نشان داده‌اند که احساسات بر حافظه انسان تاثیر می‌گذارند؛ هر چه یک موقعیت احساسی‌تر باشد، بیادسپاری آن محتمل‌تر است. این امر باعث بروز این پرسش می‌شود که آیا زنان به دلیل روشی که برای پردازش احساسات دارند، از عملکرد بهتری در آزمون‌های حافظه نسبت به مردان برخوردارند یا خیر. 
 محققان در تلاش برای پاسخ به این پرسش، با کمک 3398 داوطلب از چهار کارآزمایی کوچکتر توانستند نشان دهند که زنان بیشتر از همتایان مردشان تصاویر احساسی بویژه موارد منفی را به لحاظ عاطفی تحریک‌کننده خوانده بودند. اگرچه در مورد تصاویر خنثی هیچ تفاوت مرتبط با جنسیت در ارزیابی احساسی وجود نداشت. در آزمون حافظه متعاقب آن، شرکت‌کنندگان زن تصاویر بسیار بیشتری را نسبت به شرکت‌کنندگان مرد بیاد می‌آوردند. جالب اینجا بود که زنان از مزیت خاصی نسبت به مردان در یادآوری تصاویر مثبت برخوردار بودند. 
 محققان با استفاده از داده‌های fMRI 696 داوطلب همچنین توانستند نشان بدهند که ارزیابی قویتر تصاویر دارای احساس منفی توسط داوطلبان زن با فعالیت فزاینده مغزی آن در مناطق حرکتی مرتبط است. این یافته‌ها می‌تواند از باور رایج در مورد اینکه زنان بیشتر از مردان عواطفشان را بیان می‌کنند، حمایت کند. یافته‌ها همچنین به ارائه درک بهتر از تفاوت‌های خاص جنسیتی در پردازش اطلاعات کمک می‌کند. این دانش اهمیت فوق‌العاده دارد زیرا بسیاری از بیماری‌های عصبی روانی دارای تفاوت‌های مرتبط با جنسیت هستند. 

محققان موفق به طراحی و ساخت جلیقه ای شده اند که احساسات درونی فرد را بروز می دهد. این جلیقه Mood Sweater نام دارد و مجهز به چند حسگر پیشرفته است. در اطراف یقه جلیقه از چند لامپ LED رنگی استفاده شده که بیانگر احساس فردی است که لباس را بر تن دارد. عملکرد این جلیقه بر مبنای تست های دروغ سنج متداول قرار دارد. حسگرهای تعبیه شده در این جلیقه، حالات مختلف روحی و هیجانی را دریافت می کند و این احساسات را با رنگ های متفاوت لامپ LED نمایش می دهد. زمانی که لامپ LED آبی رنگ شود، یعنی فرد آرامش کامل دارد. رنگ صورتی به معنای هیجان است. رنگ زرد خبر از سرمستی و خوشحالی بیش از اندازه می دهد و قرمز یعنی فرد بیش از اندازه عصبی یا عاشق است. این لباس توسط یک فیزیوتراپ در سانفرانسیسکو و به خاطر افرادی که مبتلا به اختلالات پردازش حسی هستند، طراحی شده است. مهمترین کاربرد این جلیقه برای بیماران مبتلا به اوتیسم است.

بر اساس تحقیقات جدید احساسات موجب تقویت حافظه می‌شود. براساس این تحقیق تجربیات منفی موجب افزایش شکل‌گیری حافظه مکانی (بخشی از حافظه که مسوول ثبت اطلاعات محیط اطراف فرد و جابجایی‌های فضایی است) می‌شود. محققان دریافتند تصورات منفی با فعالیت مکان خاص در قشر پاراهیپوکامپال ناحیه‌ای در مغز که مسوول شکل‌گیری حافظه فضایی است، ارتباط دارد. محقق این تحقیق دکتر الیوربیومنن از موسسه مغز کوئینزلند استرالیا اظهار کرد: این افزایش به‌طور غیر ارادی روی می‌دهد بدون اینکه حتی فرد آگاه شود که تصورات منفی بر حافظه وی تاثیرگذار است.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد احساسات می‌تواند تاثیر بسزایی بر حافظه فضایی ما در مکان داشته باشد. در این تحقیق محققان «خانه‌ مجازی» ساختند و حوادث هر اتاق بی‌ارتباط با موضوع جست‌وجو در خانه و رویدادهای متفاوت برای واکنش‌های احساسی خاصی مثبت، منفی و بیطرفانه طراحی شده ‌بود. این رویدادها براساس سیستم تصاویر تاثیرگذار بین‌المللی و شامل صحنه‌های مهیج حمله، تهدید و همچنین تصاویر خوشایندتر بود.
یک روز بعد از جست‌وجو در خانه مجازی از شرکت‌کنندگان درخواست شد بدون تصورات احساسی تصویر ذهنی از خانه داشته باشند و محققان تصورات مغز آنان را با اسکن ام.آر.ای بررسی ‌کردند. نتایج نشان داد انگیختگی عاطفی با افزایش فعالیت قشر پاراهیپوکامپال مرتبط و بر حافظه تاثیرگذار است. نتایج این تحقیق در نشریه علوم اعصاب شناختی منتشر شده ‌است.

براساس تحقیقات دانشکده هاروارد با سرپوش گذاشتن بر احساسات در واقع افراد از سال‌ها زندگی خود چشم‌پوشی می‌کنند. آخرین تحقیقات نشان داده است افراد با سرکوب کردن احساسات خود حداقل یک سوم زودتر از افرادی که نظر خود را بیان می‌کنند، می‌میرند. این تحقیق که توسط دانشمندان دانشکده بهداشت عمومی هاروارد و دانشگاه روچستر انجام شده است، نشان داد: علت خطر مرگ زودرس در بین افرادی که نظر خود را به راحتی بیان نمی‌کنند 35 درصد افزایش می‌یابد. همچنین آنها دریافتند که این موضوع 47درصد ابتلا به بیماری‌های قلبی و70 درصد ابتلا به سرطان‌ها را افزایش می‌دهد.
این تحقیق بر روی 796 مرد و زن که متوسط سن آنان 44سال بود انجام شد و میزان سرکوب کردن احساسات در این افراد مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق 12سال بعد در حالی که 111 نفر از این افراد به دلیل سرطان و بیماری‌های قلبی از بین رفته ‌بودند، بازبینی شد. با این وجود دقیقا سرکوب کردن احساسات و علل مرگ ‌زودرس روشن نیست. البته مصرف تنقلات و استعمال دخانیات در پنهان کردن احساسات تاثیر دارد.
فرضیه دیگر در این مورد استرس نگه داشتن افکار منفی و اختلال در تعادل هورمونی بدن است که موجب افزایش خطر بیماری‌های مرتبط با آسیب‌های بافت سلولی از جمله سرطان و مشکلات قلبی می‌شود. محققان اعلام کردند: این نتایج نشان‌دهنده ارتباط چشمگیر بین میزان سرکوبی احساسات و میزان مرگ و میر است. نتایج این تحقیق در نشریه Psychosomatic Research منتشر شده‌ است.

محققان يكي از مراكز تحقيقاتي ژاپن، موفق به شناسايي آنزيمي در مغز شدند كه تمام حالت هاي احساسي را تنظيم مي كند. آنزيم Rines نام دارد و مهمترين تنظيم كننده پروتئين MAO-A ( سرنام Monoamine oxidase ) محسوب مي شود. اين پروتئين تنها عامل تنظيم كننده احساسات و خلق و خوي افراد است. پروتئين MAO-A موجب شكسته شدن سروتونين، انتقال دهنده هاي عصبي و دوپامين مي شود. تغيير اين ژن مهمترين عامل افزايش خشونت و رفتار ضد اجتماعي است.  باوجوديكه ارتباط بين اين پروتئين و الگوهاي عاطفي به اثبات رسيده است، هنوز علت اصلي اين مكانيسم مشخص نيست.
مهمترين كاربرد اين آنزيم، دستيابي به جديدترين روش درمان انواع بيماري هاي عصبي و اختلالات رواني است.  يكي ديگر از كاربردهاي اين دستاورد، امكان كنترل سطوح مختلف هيجان و استرس در افراد است. محققان بر اين باورند كه پس از تكميل آزمايش هاي مورد نياز، مي توان از اين آنزيم در صنعت داروسازي و مخصوصاً داروهاي آرامبخش و نشاط آور استفاده كرد. نتايج كامل اين تحقيقات در شماره اخير نشريه Neuroscience به چاپ رسيده است.