..::::  فریب دادن مغز با نگاه کردن در آیینه  ::::..

محققان می گویند: نگاه کردن در آیینه می تواند روش درمانی جدیدی برای رهایی از خارش های مزمن ارائه دهد. با نگاه کردن در آیینه و خاراندن طرف مقابل بدن که اثری از خارش بر روی آن وجود ندارد می توان مغز را فریب داد که قسمت مشکل دار خارانده شده است. دانشمندان آلمانی می گویند: با نگاه کردن در آیینه می توان از خاراندن جوش یا دانه های پوستی جلوگیری کرد. این محققان متوجه شدند که مغز را به راحتی می توان فریب داد که از خارش رها شده است.
این محققان در یک سری آزمایشات با استفاده از آیینه های بزرگ متوجه شدند که خاراندن قسمت مقابل بدن در آیینه در کاهش احساس خارش موثر است. ˈکریستوف هلمچنˈ و همکارانش در دانشگاه ˈلوبکˈ آلمان دریافتند که نگاه کردن در آیینه و خاراندن قسمتی دیگری از بدن که مشکل ندارد می تواند به انسان احساس راحتی از خارش دهد.محققان متوجه شدند: با وجود این که تاثیر نگاه کردن در آیینه و خاراندن قسمت بدون مشکل بدن حدود 25 درصد موثر است اما می تواند به انسان احساس رهایی از خارش دهد.

ادامه نوشته

..::::  کشف سلول‌های خارش در ستون فقرات  ::::..

محققان دانشگاه جان هاپکینز با استفاده از سلول‌های فلورسانت در بدن موش، موفق به کشف سلول‌های عصبی اختصاصی خارش موسوم به dMrgprA3 در درون ستون فقرات و نزدیکی نخاع شدند که می‌تواند به توسعه روش‌های جدید درمان منجر شود. پیش از این تصور می شد که گیرنده‌های درد و خارش با یکدیگر مرتبط هستند، اما نتایج یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که گیرنده‌های این سلول‌ها عامل بروز خارش هستند، اما نقشی در بروز درد ایفا نمی‌کنند. «شینژونگ دانگ» عصب شناس دانشگاه جان هاپکینز، برای شناسایی سلول‌های دخیل در احساس خارش از موش‌های دست کاری ژنتیکی استفاده کرد که سلول‌های عصبی آنها در حالت برانگیختگی به رنگ سبز درخشان تغییر رنگ پیدا می‌کردند. سپس موش‌ها در معرض ترکیبات تحریک‌کننده مانند هیستامین و ترکیبات فعال در پودرهای خارش قرار گرفته و واکنش سلول‌های اختصاصی خارش در بدن رهگیری شدند.
دکتر «دانگ» تأکید می‌کند، این سلول‌ها تنها در پوست منتقل می شوند و به همین دلیل احساس خارش هیچگاه در اندام داخلی بدن مانند لوزالمعده ایجاد نمی شود. نتایج یافته جدید محققان می‌تواند به توسعه نسل جدید درمان های ضد خارش با هدف قرار دادن و سرکوب کردن این سلول های عصبی اختصاصی منجر شود. نتایج این کشف در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.

ادامه نوشته

رويکرد تشخيصي به خارش

خارش مي‌تواند نشانه‌اي از يک بيماري پوستي تنها يا يک بيماري سيستميک پنهان زمينه‌اي باشد. از بين بيماراني که به دليل خارش ژنراليزه بدون وجود علت پوستي آشکار اوليه به متخصص پوست مراجعه مي‌کنند،24-14 يک اتيولوژي سيستميک دارند. در غياب يک ضايعه پوستي اوليه، بايد بررسي دستگاه‌هاي بدن شامل ارزيابي اختلالات تيروييد، لنفوم، ديابت و اختلالات کليه و کبد انجام شود. يافته‌هايي که حاکي از اتيولوژي‌هاي کم‌خطرتر هستند عبارتند از: سن کمتر، علايم موضعي، شروع حاد، درگيري محدود به مناطق در معرض، و ارتباط آشکار مشکل با مسافرت اخير يا تماس با يک فرد بيمار. مواردي که نگراني ما را در مورد بيماري‌هاي سيستميک زمينه‌اي افزايش مي‌دهد عبارتند از: خارش مزمن يا ژنراليزه، سن بالاتر و يافته‌هاي غيرطبيعي در معاينه فيزيکي. ارزيابي اوليه از نظر بيماري‌هاي سيستميک شامل اين موارد است: شمارش کامل سلول‌هاي خون (CBC) و اندازه‌گيري سطح هورمون محرک تيروييد (TSH)، گلوکز ناشتا، آلکالن فسفاتاز، بيلي‌روبين، کراتينين و نيتروژن اوره خون (BUN). لنفوم هوجکين بيماري بدخيمي است که بيشترين ارتباط را با خارش دارد و تا 30 بيماران مبتلا به آن دچار خارش هستند. در صورت شک به لنفوم، انجام راديوگرافي قفسه‌ سينه الزامي است. واکنش کهيري (wheal and flare) به خارش ناشي از هيستامين در بيماران دچار کهير يا درماتيت آلرژيک اشاره دارد. تجويز مستمر آنتي‌هيستامين‌هاي طولاني‌اثر در اين بيماران مفيد است. آنتي‌هيستامين‌هاي نسل دوم مانند ستيريزين، لوراتادين و فکسوفنادين ممکن است به دليل پذيرش بهتر بيمار، موثرتر باشند.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله

ادامه نوشته