پزشکی بالینی

سوئدی‌ها ماشینی ابداع کرده‌اند که رطوبت لباس‌های حاوی عرق را به آب آشامیدنی تبدیل می‌کند. این ابزار که توسط آندریاس هامر راحی شده، لباس را برای برطرف‌کردن عرق گرما داده و سپس بخار حاصل را از خلال یک غشای ویژه عبور می‌دهد. این غشا به مولکول‌های آب امکان عبور از خلال آن را می‌دهند. از زمان عرضه این سیستم در روز دوشنبه، بیش از هزار نفر در گوتنبرگ از آن برای آشامیدن آب استفاده کرده‌اند. گفته می‌شود، مایع تولیدشده توسط این سامانه تمیزتر از آب آشامیدنی حاصل از شیر آب است. این ابداع برای بخش خیریه کودکان متعلق به یونیسف طراحی شده است زیرا 780 میلیون کودک در جهان از فقدان آب آشامیدنی پاکیزه رنج می‌برند.
سامانه ارائه‌شده از تکنیکی به نام تقطیر غشایی استفاده می‌کند که امکان عبور بخار را فراهم کرده اما باکتر‌ی‌ها، نمک، فیبرهای لباس و دیگر مواد را فیلتر می‌کند. میزان آب‌تولید شده به میزان عرق‌کردن فرد بستگی دارد، اما یک تی‌شرت نوعی معمولا 10 میلی‌لیتر آب تولید می‌کند. کیت ساخته‌شده در Gothia Cup، بزرگ‌ترین تورنمنت بین‌المللی فوتبال جوانان، به نمایش گذاشته شده است. قرار است فوتبالیست‌ها با این دستگاه پس از پایان بازی از لباس‌های عرق کرده خود آب آشامیدنی بگیرند.

یک پژوهش جدید فنلاندی نشان داده که عرق کردن در اثر کار، کلید جمع کردن مردان به شکل گروهی برای همکاری با یکدیگر است. یک فرمون در عرق مردان وجود دارد که طبق بررسی‌ها، تمایل مردان برای کار گروهی را افزایش می‌دهد. ماده شیمیایی Androstadienone پیش از این با چگونگی ارتباط برقرار کردن زنان جذاب با مردان مرتبط شده بود اما پژوهش جدید محققان دانشگاه تورکو نشان داده که این ماده بر روی مردان دیگر نیز اثر دارد. نقش آشکار این ماده در تشویق مردان به همکاری با یکدیگر می‌تواند عاملی برای توضیح چگونگی پیوند خوردن مردان در بازیهای گروهی، مبارزات و حتی ساختن جوامع متمدن باشد.
این پژوهش نشان داد که رهبران بیشتر مایل به همکاری با مردان در موقعیت‌های بالاتر و پایینتر هستند چرا که در منافع آنهاست که ساختار جامعه‌شان را حفظ کنند. با این حال افرادی که در موقعیتهای پائینتر هستند، بیشتر سعی می‌کنند با هزینه دیگران راههایی را برای دستیابی به مزایای بزرگ برای ترقی بیشتر پیدا کنند. محققان در این پژوهش توانستند تاثیر Androstadienone را بر روی مردان در زمان انجام بازیهای رایانه‌ای آزمایشی شناسایی کنند. آنها دریافتند که اگر مردان بوی فرمون را احساس کنند، بیشتر تمایل به همکاری با بازیکنان دیگر برای دستیابی به نتایج بهتر را دارند.
این پژوهش برای اولین بار نشان داده که فرمونها می‌توانند بر چگونگی واکنش مردان نسبت به یکدیگر تاثیر بگذارند. فرمون به تولید تستوسترون مرتبط بوده و به عنوان مثل میزان غالب بودن جنس نر را در یک گروه اجتماعی نشان می‌دهد. به گفته محققان، فرمون مانند یک ماده شیمایی معادل دم طاووس عمل کرده و نشانگر غالب بودن و تناسب اندام یک جنس نر است. این اطلاعات به جنس ماده در انتخاب جفت کمک می کند اما همچنین برای مردان از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که می‌تواند از برخورد جلوگیری کرده و همکاری را ارتقا بخشد.
همچنین به گفته محققان، همکاری میان مردان دارای تستوسترون بالا و غالبتر بیشتر بود. این امر احتمالا از آن روست که منفعت آنها این بوده که نظم جامعه حفظ شود. از سوی دیگر افراد دارای تستوسترون کمتر و تسلط پائینتر بیشتر به شکل انفرادی کار می‌کردند. این پژوهش در مجله PLoS ONE منتشر شده است.

پشه آنوفل حامل انگل مالاریا بیش از پشه‌هایی که ناقل این بیماری نیستند، جذب بوی بدن انسان می‌شود و بوی عرق پا بیشتر از بوی سایر اعضا اشتهای پشه‌های ناقل بیماری را برای گزیدن تحریک می‌کند. به گفته پژوهشگران دانشکده بهداشت و طب حاره‌ای که نتایج این تحقیق را در نشریه کلیک پلوس وان منتشر کرده‌اند پشه‌های ناقل انگل مالاریا سه برابر بیشتر از پشه‌های فاقد انگل، جذب بوی بدن انسان می‌شوند. دانشمندان معتقدند انگل مالاریا حس بویایی پشه را تقویت و گزش پشه را کنترل می‌کند.
برای انجام دادن این تحقیق، دانشمندان پشه مالاریا (آنوفل گامبیا) را به کشنده‌ترین نوع مالاریا (پلاسمودیوم فالسی‌پارم) آلوده کردند. در محفظه‌ای که این پشه‌ها قرار داشتند جوراب‌های نایلونی قرار دادند که افراد داوطلب بیست ساعت پوشیده بودند. دکتر لوگان می‌گوید: این روش مطمئنی برای تولید بوی بدن است که می‌تواند ماه‌ها جذابیت خود را حفظ کند! عین همین آزمایش با پشه‌هایی که ناقل مالاریا نبودند تکرار شد. مقایسه دو آزمایش نشان داد که پشه‌های ناقل انگل مالاریا سه برابر بیشتر از پشه‌های سالم جذب بوی جوراب‌ها می‌شدند.
محققان معتقدند انگل مالاریا حس بویایی پشه آنوفل را تحریک می‌کند. لوگان می‌گوید: ما فکر می کنیم که انگل حس بویایی پشه را افزایش می‌دهد. فعلا نظریه ما این است که تغییری در دستگاه بویایی پشه ایجاد می‌شود که سریع‌تر می‌تواند ما انسان‌ها را پیدا کند. وقتی که پشه انسان‌ها را راحت‌تر پیدا کند شانس انگل برای اینکه به جریان خون انسان راه پیدا کند بیشتر می‌شود و در واقع شانس بقا و احتمال گسترش آن افزایش پیدا می‌کند.
دانشمندان اکنون پژوهشی سه ساله را شروع کرده‌اند تا شناخت بیشتری از این ویژگی انگل پیدا کنند. اگر دانشمندان متوجه شوند که پشه‌های آلوده چطور به بوی بدن انسان حساسیت بیشتری پیدا می‌کنند به مبارزه با بیماری کمک می‌کند. لوگان می‌گوید: اگر بفهمیم انگل چگونه بویایی پشه را دستکاری می‌کند شاید بتوانیم چیزهای دیگری پیدا کنیم که برای این پشه‌ها جذاب باشد و به این تریتب با روش‌های موثری پشه‌های آلوده را به دام بیندازیم. بنابر آمار سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۰ حدود ۲۱۹ میلیون نفر در دنیا مبتلا به مالاریا شده‌اند و ۶۶۰ هزار نفر بر اثر این بیماری مرده‌اند.

مطالعات جدید نشان می دهد، آنتی بیوتیک تولید شده از عرق بدن می تواند ابر باکتر‌ی‌های خطرناک بیمارستانی و سویه‌های مرگبار توبرکولین را از بین ببرد. ماده شیمیایی موجود در عرق dermcidin‌ نام دارد که در عرق شور و کمی اسیدی فعال شده و قادر به سوراخ کردن غشای سلولی میکروب های مضر و از بین بردن آنها است. دکتر «اولریخ زاخاری» از محققان دانشگاه ادینبورگ تأکید می کند: حدود یک هزار و 700 گونه آنتی بیوتیک طبیعی وجود دارند؛ در حال حاضر جزئیات بسیار دقیقی از نحوه عملکرد آنتی بیوتیک طبیعی عرق در اختیار داریم که می تواند به توسعه داروهای ضد ویروس و قویتر از نمونه های فعلی منجر شود.
نتایج بدست آمده نشان می دهد، ماده شیمیایی dermcidin‌ موجود در غدد عرق هنگام ایجاد یک برش کوچک روی پوست، ایجاد خراش یا نیش پشه بسرعت منتشر شده و باعث از بین رفتن مهاجمان می شوند. این مواد که به نام پپتیدهای ضد میکروبی (AMPs)‌ شناخته می شوند، اثربخشی طولانی تری به نسبت سایر آنتی بیوتیک ها دارند که با حمله به پاشنه آشیل میکروب ها یا همان دیواره سلولی، به درون غشا نفوذ کرده و آنها را نابود می کنند. پپتیدهای ضد میکروبی از پتانسیل بالایی برای شکل دهی نسل جدید آنتی بیوتیک برخوردار بوده و محققان امیدوارند از این نتایج برای توسعه داروهای جدید با قابلیت کنترل باکتری پس از نفوذ به پوشش ساختار اتمی استفاده کنند. نتایج این تحقیق در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است. 

به گفته پژوهشگران، انسان‌ها مي‌توانند با اتکا به حس بويايي خود سن يکديگر را تشخيص دهند. با اين حساب، شايد ديگر استفاده از آرايش يا جراحي زيبايي، براي پنهان کردن سن کافي نباشد. به نوشته روزنامه «اينديپندنت»، آزمايش‌هاي علمي انجام شده بر روي داوطلبان نشان داده که افراد مي‌توانند با استشمام بوي عرق ديگران، جوان‌ها، ميانسالان و سالمندان را از يکديگر تشخيص دهند. بنابراين تحقيق، برخلاف آن چه پيش از اين تصور مي‌شد، بوي عرق افراد مسن‌تر نسبت به جوان‌ها تندي کمتري دارد، در حالي که بوي نامطبوع بدن افراد کم‌سن‌تر «ناخوشايند‌تر» بوده است.
در اين پژوهش دانشمندان نمونه‌ي بوي زير بغل 12 تا 16 نفر را در سه گروه سني 20 تا 30 سال، 45 تا 55 سال و 75 تا 95 سال جمع‌آوري کردند. محققان از سوژه‌هاي آزمايش فوق خواسته بودند که به مدت پنج شب موقع خواب تي‌شرت‌هايي را بر تن کنند که نوارهاي پارچه‌اي مخصوصي در قسمت زير بغل آنها چسبانده بودند. در پايان اين مدت پژوهشگران نوارها را از تي‌شرت‌هاي با بوي تند جدا کرده و در ظرف‌هاي شيشه‌اي قرار دادند. سپس، 41 نفر داوطلب 20 تا 30 ساله براي ارزيابي بوي بد اين اشخاص به استشمام بوي محتويات شيشه‌هاي فوق پرداختند. در هر مرحله از افراد خواسته مي‌شد که بگويند به نظر آنها کدام شيشه‌ها حاوي نمونه بوي افراد مسن هستند. همچنين از داوطلبان خواسته شد که ميزان خوشايندي و تندي بوي عرق نمونه‌هاي حاضر را رتبه‌بندي کنند. محققان در گزارش اين آزمايش که در نشريه الکترونيکي کتابخانه عمومي «ساينس وان» منتشر شده، نوشته‌اند که داوطلبان نمونه‌هاي بوي بدن توانستند سه گروه سني را تشخيص دهند. دکتر «يوهان لونداستروم»، سرپرست تيم پژوهشي از مرکز حواس شيميايي مونِل فيلادلفيا در ايالات متحده آمريکا مي‌گويد: «انسان‌ها هم مانند ديگر حيوانات مي‌توانند از روي ترشحات بدن ديگر همسانان خود علائم خاصي را درک کنند که امکان تشخيص سن بيولوژيکي، انتخاب جفت مناسب و تشخيص خويشاوند از غير خويشاوند را برايشان ميسر مي‌کند»
به گزارش سپید، در دنياي حيوانات بوي نامطبوع بدن راهنماي انتخاب جفت است. نرهاي مسن‌تر نسبت به ديگر رقبا برتري دارند چون حامل ژن طول عمر محسوب مي‌شوند در حالي که از ماده‌هاي با سن بالاتر به دليل دستگاه توليد مثل ضعيف‌ترشان اجتناب مي‌شود. پژوهشگران ياد شده گفته‌اند بوي نامطبوع بدن از تعامل پيچيده‌اي ميان ترشحات غده‌هاي پوستي و فعاليت باکتريايي ناشي مي‌شود. بر همين اساس ترکيب ترشحات غدد پوستي با گذر ساليان و بالارفتن سن افراد تغيير مي‌کند.