پزشکی بالینی

محققان دانشگاه لیسستر با همکاری بیمارستان گلینفیلد اقدام به انجام آزمون بالینی روی دستگاه تشخیص سرطان ریه با استفاده از آزمون تنفسی کرده است؛ محققان این پروژه امیدوارند که با استفاده از برنامه تشخیص علائم سرطان ریه (LuCID) بتوانند روشی غیرتهاجمی برای تشخیص سرطان ارائه کنند. شرکت Owlstone Nanotech Ltd آنالیزهای اقتصادی این پروژه را انجام می‌دهد. نتایج بررسی‌های این شرکت نشان می‌دهد که شناسایی زودهنگام سرطان ریه از 14.5 درصد به 25 درصد در سال 2020 خواهد رسید. پیش‌بینی می‌شود که با سرمایه‌گذاری 250 میلیون پوندی وزارت بهداشت انگلستان، این تشخیص زودهنگام بتواند جان 10 هزار نفر را نجات دهد. 
 دستگاه تشخیص سرطان ریه با استفاده از غلظت‌های بسیار کم مواد آلی فرار موجود در بازدم افراد می‌تواند فرآیند شناسایی زودهنگام سرطان ریه را انجام دهد. این فناوری، ابزاری ارزان و سریع برای شناسایی سرطان ریه است که می‌تواند جایگزینی مناسب برای فناوری‌های فعلی باشد. این دستگاه برخلاف روش‌هایی نظیر تصویربرداری اشعه ایکس، بی‌خطر است. 
 شرکت Owlstone Nanotech Ltd با حمایت مالی یک میلیون پوندی، پیشگامی تحقیقات کسب و کار کوچک در حوزه درمان (SBRI) و همچنین با کمک تیم توسعه کسب و کار و کارآفرینی دانشگاه لیسستر، فاز دوم این آزمون بالینی را به زودی آغاز خواهد کرد. هدف از این آزمون، بررسی حسگرهای این دستگاه (کروماتوگرافی گازی- طیف‌سنجی حرکت یونی) در بیماران سرطانی است. در صورتی که این آزمون با موفقیت به پایان برسد، مسیر ورود این دستگاه به بیمارستان‌ها هموار خواهد شد. یکی از بنیان‌گذاران این شرکت می‌گوید: اگر شما بتوانید با تغییر چیزی موفق به شناسایی زودهنگام سرطان ریه شوید، آنگاه با روش‌های درمانی فعلی می‌توان جان بیمار را نجات داد. احتمالا بتوان از این فناوری برای شناسایی سرطان پستان نیز استفاده کرد. ما لحظه‌ای آرام نخواهیم گرفت تا روزی که بتوانیم این فناوری را به بیمارستان‌ها وارد کنیم. 
 پیش‌بینی می‌شود که نتایج این آزمون بالینی در ابتدای سال 2016 کامل شود. سرطان ریه یکی از بیماری‌هایی است که نرخ زنده ماندن در آن بسیار پایین است و تشخیص زودهنگام بیماری می‌تواند تأثیر زیادی در افزایش نرخ زنده ماندن داشته باشد. در حال حاضر از سی‌تی اسکن و رادیولوژی برای شناسایی این بیماری استفاده می‌شود که بسیار پرهزینه است و خطراتی را نیز برای بیمار به همراه دارد.  

اداره غذا و داروي آمريکا مجوز ورود تارکستوماب (tarextumab) را به بازار درماني به‌عنوان داروي اورفان (orphan) (داروهايي که براي بيماري‌هاي نادر توليد مي‌شوند)، براي درمان سرطان پانکراس و سرطان سلول کوچک ريه صادر کرد. تارکستوماب که به‌طور رسمي OMP-59R5 ناميده مي‌شود، يک آنتي‌بادي مونوکلونال کاملا انساني است و رسپتورهاي Notch 2/3 را هدف قرار مي‌دهد. ماه گذشته کمپاني سازنده اين دارو اعلام کرد، داده‌هاي نهايي فاز 1b باليني و بيومارکرهاي آن جمع‌آوري شده که در آن تارکستوماب را در ترکيب با جمسيتابين به علاوه nab-paclitaxel در سرطان پانکراس مورد ارزيابي قرار داده است. از 29 بيماري که در اين کارآزمايي شرکت داشتند، 21 بيمار، با درمان ترکيبي به پاسخ نسبي يا ثبات بيماري دست يافتند. داروي مذکور با پروفايل سميت قابل مديريت به خوبي توسط بيماران تحمل شد. 
 شايع‌ترين عوارض جانبي که در بيش از 50 درصد بيماران ديده شد، عبارت بودند از آنمي، خستگي، اسهال، و ترومبوسيتوپني. ديگر عوارض که در بيش از 25درصد بيماران تحت درمان مشاهده شد، شامل تهوع، آلوپسي، استفراغ، ادم، کاهش اشتها، خارش، نوروپاتي و کاهش وزن مي‌شدند. آناليز بيومارکرها نشان داد، تومورهاي با سطح بالاي بروز Notch 3 ممکن است با ميزان پاسخ بيشتر به درمان و بقاي بالاتر همراه باشد. ميانه بقاي بدون پيشرفت بيماري در بيماران با بروز بالاي Notch3، 6/6 ماه و ميزان بقاي کلي آنها 6/14 ماه گزارش شد. 
 از سوي ديگر، در مطالعه PINNACLE (فاز Ib/II، مطالعهOMP-59R5 در ترکيب با درمان اتوپوزيد و پلاتينوم در بيماران مبتلا به سرطان پيشرفته سلول کوچک ريه)، محققان به بررسي تارکستوماب در ترکيب با کموتراپي پلاتينوم و اتوپوزيد پرداختند. از 16 بيمار قابل بررسي، 13 بيمار به پاسخ نسبي و 3 بيمار به ثبات در بيماري دست يافتند. البته هنوز داده‌هاي نهايي قسمت فاز Ib اين مطالعه که شامل داده‌هاي ايمني و بقاي آن است، منتشر نشده و بايد تا آخر امسال منتظر ماند تا در يک کنفراس پرده‌برداري شوند. در حال حاضر OncoMed در حال وارد کردن بيماران واجد شرايط در دو کارآزمايي باليني تصادفي شده فاز 2 تارکستوماب در سرطان پانکراس و سرطان ريه پيشرفته سلول کوچک هستند. 

محققان دانشگاه منچستر پروتئین جدیدی را کشف کرده‌اند که در بروز سرطان و التهاب در بافت ریه نقش دارد. در حالی که طی 60 سال اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در درمان بعضی سرطان‌ها حاصل شده است، اما بیماران مبتلا به سرطان ریه از این درمان‌ها کم نصیب بوده‌اند و نوآوری‌های امروزی نیز تاثیر چندانی در بقای آن‌ها نداشته است. محققان دانشگاه منچستر در پژوهشی «گلوکوکورتیکوئیدها» را که التهاب و تولید انرژی در سلول‌ها را کنترل می‌کنند، مورد بررسی قرار دادند. در بیماری سرطان ریه، این هورمون در رشد سلولی، نقش تنظیم کننده‌ای را بر عهده دارد.
«گلوکوکورتیکوئیدها» از طریق گیرنده‌ها عمل می‌کنند و این تحقیق جدید نشان می‌دهد که چگونه این گیرنده‌ها کار می‌کنند. به طور خاص، در این پژوهش آنزیم جدیدی موسوم به «Merm1» کشف شده است که برای عملکرد طبیعی «گلوکوکورتیکوئیدها» ضروری تلقی می‌شود. در این پژوهش مشخص شد که «Merm1» در سرطان ریه و التهاب مربوطه، سرکوب می‌شود.
محققان دریافتند که «Merm1» اتصال بین گیرنده «گلوکوکورتیکوئید» و ژن مورد هدفش را کنترل می‌کند. این مرحله، گام مهمی در عملکرد گیرنده، کنترل رشد سلولی و تقسیم سلولی به شمار می‌رود. از همه مهمتر، این تحقیق حاکی از آن است که التهاب نظیر آنچه در آسم و برونشیت دیده می‌شود، منجر به فقدان «Merm1» در بدن می‌شود. محققان امید بر این دارند که این یافته‌ها، درمان‌های ضد التهابی نوینی را به ارمغان بیاورد. این پژوهش در مجله «Biological Chemistery» منتشر شده است. 

تحقيقات جديد دانشمندان حاکي از آن است که بعضي از آنتي‌اکسيدان‌ها، شامل ويتامين E مي‌تواند به‌طور بالقوه باعث بروز و تحريک سرطان ريه شود. درواقع بيولوژيست‌ها معتقدند که مصرف اضافي آنتي‌اکسيدان‌ها مي‌توانند مضر بوده و رشد هر نوع توموري را سرعت بخشند. آنها پيشنهاد مي‌کنند که اگر بيمار مبتلا به سرطان ريه داريد، از تجويز هرگونه آنتي‌اکسيدان‌ براي آنها خودداري کنيد. در تحقيقات حيواني مشخص شده که آنتي‌اکسيدان‌ها باعث شدند سرعت مرگ موش‌ها دو برابر شود و اين تاثير هم وابسته به دوز آنتي‌اکسيدان‌ها بوده است. اگر آنتي‌اکسيدان‌ها با دوز کمتري داده مي‌‌شد، تومورها رشد آهسته‌تري داشتند. در حالي که اگر دوزهاي بالا داده مي‌شد، سرعت رشد تومور هم بيشتر مي‌شد. اين يافته‌ها که در نشريه Science Translational Medicine به چاپ رسيده، بدين معنا نيست که شما نبايد رژيم غذايي غني از آنتي‌اکسيدان‌ها نداشته باشيد، بلکه بدين معناست که دوزهاي اضافي را آنتي‌اکسيدان‌ها را ترک کنيد. در اين مطالعه، موش‌ها دوزهاي مکمل آنتي‌اکسيدان‌ها را به ميزان 4 تا 50 برابر دوزهاي توصيه شده دريافت کرده بودند. البته هنوز مشخص نيست که آنتي‌اکسيدان‌ها باعث بروز سرطان ريه مي‌شوند يا اينکه تنها رشد آن را تحريک مي‌کنند. مطالعات قبلي نيز نشان داده بودند که آنتي‌اکسيدان‌هاي بتا کاروتن، ويتامين A و E باعث افزايش بروز سرطان ريه در افراد سيگاري شده بود.

براساس نتايج يک مطالعه جديد، يک تست خون که مي‌تواند ترکيبي از پروتئين‌ها را تشخيص دهد، قادر است ميان سرطان ريه زودرس و ندول‌هاي غيرسرطاني آن تمايز قائل شود. نتايج اين مطالعه که در نشريه Science Translational Medicine به چاپ رسيده، اضافه مي‌کند: «دو نوع از ندول‌هاي ريه هستند که در حال حاضر تشخيص آنها از هم در تصاوير راديولوژي مشکل است. اين تست در نمونه‌هاي 104 بيمار از سه مرکز باليني 90 درصد ارزش اخباري منفي داشته است.» اين تست مولکولار ممکن است مکمل تست‌هاي روتين کنوني باشد که در حال حاضر بوسيله پزشکان براي تشخيص مراحل اوليه سرطان ريه مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين تست جديد توسط Seattle-based molecular diagnostic company Integrated Diagnostics يا Indi ابداع شده که سطح 13 پروتئين را در نمونه خون بيمار تعيين کرده ومي‌تواند از انجام بيوپسي‌هاي غيرضروري ندول‌هاي ريه که توسط سي تي اسکن تشخيص داده شده، پيشگيري کند. محقق ارشد اين مطالعه در مصاحبه‌اي اعلام کرد که مطالعات انجام شده نشان داده‌اند تکنولوژي Indi براي تشخيص سرطان ريه در نمونه خون بيمار کاراست.
در اين مطالعه، پژوهشگران با استفاده از رويکرد سيستم‌هاي بيولوژي، 371 پروتئين موجود در خون را در نمونه‌هاي 143 بيمار مبتلا به سرطان ريه خوش‌خيم يا stage 1A مورد ارزيابي قرار دادند که همگي از نظر اندازه ندول، سن، جنس و محل باليني ندول همسان شده بودند. براي آناليز غلظت‌هاي مناسب بيومارکرها از Multiple reaction monitoring (MRM) mass spectrometry استفاده شد. آناليزهاي بيشتر براي درک نقش اين پروتئين‌هاي بيومارکر نشان داد که تمام 13 پروتئين احتمالا بوسيله 4 عامل رونويسي تنظيم مي‌شوند که به المانت‌هاي تنظيمي 13 ژن باند شده و پروتئين‌ها به صورت رمز درآورده مي‌شوند. تمامي اين 4 فاکتور رونويسي با التهاب و سرطان ريه مرتبط هستند. بررسي اعتبار اين تست در نمونه 104 بيمار نشان داد که حساسيتي برابر با 70 درصد و اختصاصيتي برابر با 44 درصد دارد که اگر ميزان شيوع سرطان را در اين بيماران 15 درصد فرض کنيم، حساسيت اين تست به 82 درصد و اختصاصيت آن به 66 درصد مي‌رسد. سطح پروتئين‌ها نيز مستقل از عوامل خطر شناخته شده براي ندول‌هاي ريوي، مانند اندازه ندول تشخيص داده شده، سابقه مصرف سيگار و سن بود.
براساس نظر محققان، يک‌پنجم افرادي که در آنها ندول ريه قابل تشخيص وجود داشته و تحت بيوپسي يا جراحي قرار مي‌گيرند، در واقع ندول‌هاي بدخيم دارند. بنابراين يک تست قابل اعتماد که بتواند ميان توده‌هاي خوش‌خيم و بدخيم ريه تفاوت درست بگذارد، قادر است از بيوپسي‌هاي تهاجمي غيرضروري و جراحي بکاهد. با اين حال، اين مطالعه، يک مطالعه کوهورت گذشته‌نگر است و به کارآزمايي‌هاي باليني آينده‌نگر نياز است تا ايت تست مورد ارزيابي و اعتبارسنجي کامل قرار گيرد. نکته مهم آنکه اگر اعتبار اين تست به‌طور کامل تاييد شود، مي‌تواند قسمتي از روند بررسي بيمار باشد که براي تعيين سرطاني بودن يا نبودن يک ندول کشف شده در ريه انجام مي‌شوند و درواقع در ارتباط مستقيم با معيارهاي محاسبه شده ديگر قرار دارند.

نتایج یک مطالعه که به تازگی انجام شده است نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض سیلیکا خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد. سیلیکا یک ماده معدنی است که در موادی مانند شن، سنگ، بتون و آجر یافت می شود که این مواد در ساخت و سازها، حفاری و تولید صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند.  محققان انجمن سرطان آمریکا و دانشگاه ˈاموریˈ در آتلانتا گفتند که سرطان ریه علت عمده مرگ و میر میان زنان و مردان است و دود سیگار بزرگترین عامل خطر ساز ابتلا به این سرطان است. با این حال، قرار گرفتن در معرض رادون، آزبست، سیلیس و آلودگی هوا نیز خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد.
کارگران با استنشاق ذرات هنگام برش، اره و یا حفاری در معرض سیلیکا قرار می گیرند. براساس آمار سالانه حدود 2.2 میلیون کارگر آمریکایی در معرض این ماده خطرناک قرار می گیرند. محققان قوانین جدیدی را پیشنهاد کرده اند که می تواند مقدار استنشاق ذرات کریستالی سیلیکا را که یک کارگر می تواند در طول 8 ساعت کار خود در معرض آن قرار گیرد، کاهش دهد. محققان تخمین می زنند که این قوانین جدید می تواند جان حدود 700 نفر را نجات دهد و از ابتلای هزار و 600 مورد جدید ابتلا به سیلیکوزیس ( یک بیماری تنفسی ناشی از سیلیکا ) پیشگیری کند. نتایج این مطالعه در نشریه A Cancer Journal for Clinicians منتشر شده است.

پژوهشگران مایوکلینیک ثابت کرده‌اند که یک جفت پروتئین اختصاصی برای شناسایی سرطان‌های ریه‌ی مرتبط با سیگار بعنوان نشانگر زیستی موفق پیش‌آگهی ‌دهنده عمل می‌کند. این پروتئین که ASCL1 نام‌ دارد، با افزایش تجلی انکوژن RET که یک ژن مخصوص ایجاد‌کننده‌ی سرطان موسوم به RET بوده، همراه است، به گفته محققان این یافته شگفتی‌آور است. این ژن، نشانگر زیستی آدنوکارسینوم‌های تهاجمی است. آدنوکارسینوم از جمله یاخته‌های سرطانی با رشد سریع هستند که در افراد سیگاری یافت می‌شوند. محققان این پژوهش می‌گویند: می‌دانیم که ASCL1 رشد یاخته‌ی نوروآندوکرین را کنترل می‌کند و پیش ‌از‌ این با ‌تنظیم تیروئید و رشد ‌سرطان ریه‌ی سلول کوچک در ارتباط بوده ‌است، ولی ارتباطی با سرطان ریه‌ی مرتبط با سیگار نداشته است.
در این پژوهش خمچنین مشخص شد بیماران مبتلا به تومورهای ASCL1 با تراز بالای پروتئین انکوژن RET، دارای طول بقای حیات بیشتر از بیماران ASCL1 با تراز پایینRET نیستند. به گفته محققان، زمانی‌که پروتئین ASCL1 در شجره‌ی یاخته‌ی سرطانی ریه که تجلی‌دهنده‌ی هر‌ دو ژن بود، بلوک شد، تراز RET کاهش یافت و رشد تومور آهسته شد. این امر سبب شد تا گروه همکاران به این مسأله اعتقاد یابند که این مکانیسم هدف امیدوار‌کننده برای داروهای بالقوه و نامزد پرقدرتی برای کارآزمایی‌های بالینی است. یافته‌های این پژوهش در نشریه‌ی Oncogene انتشار یافته است.

نتايج حاصل از مطالعه فاز 3 با نام اسکواير ( SQUIRE) در مبتلايان به بدخيمي اسکواموس و غيرسلول کوچک ريه، موفقيت‌آميز بوده‌اند. براساس اين مطالعه که به تازگي به پايان رسيده، شانس بقاي مبتلايان به مرحله 4 و متاستاتيک بدخيمي اسکواموس و غيرسلول کوچک ريه، در صورت تجويز نسيتوموماب(Necitumumab) در ترکيب با جمسيتابين و سيس پلاتين، درمقايسه با شيمي‌درماني درخشان‌تر بوده است. شايع‌ترين عوارض جانبي گزارش‌شده در بيماران تحت‌درمان با نسيتوموماب عبارت بودند از بثورات جلدي و‌هايپومگنزمي. نادرترين عارضه در گروه مصرف‌کننده اين دارو، ترومبوآمبولي بود. نسيتوموماب در صورت تاييد، اولين درمان بيولوژيک در مبتلايان به بدخيمي اسکواموس ريه خواهد بود. بدخيمي ريه، شايع‌ترين علت مرگ ناشي از سرطان در بيشتر کشورهاي جهان است. بدخيمي سلول غيرکوچک ريه، شايع‌تر از ساير انواع بدخيمي‌هاي ريه است و 85 درصد از همه انواع سرطان‌هاي ريه را شامل مي‌شود. در مطالعه اسکواير، 1093 بيمار بزرگ‌تر از 18 سال مبتلا به بدخيمي اسکواموس و غيرسلول کوچک ريه که دچار متاستاز شده بودند و هيچ درمان قبلي براي بيماري خود دريافت نکرده بودند، شرکت داشتند. بيماران در گروه الف، درمان با نسيتوموماب همراه شيمي‌درماني(جمسيتابين و سيس پلاتين) و در گروه ب، فقط شيمي‌درماني با جمسيتابين-سيس پلاتين را دريافت کردند. بيماران هر دو گروه با فواصل 6 هفته‌اي تحت‌بررسي با CT Scan يا MRI قرار گرفتند. شيمي‌درماني براي حداکثر 6 دوره در هر دو گروه ادامه يافت. در گروه الف، درمان با نسيتوموماب تا زمان مشاهده تغيير در گرافي بيماران ادامه يافت. نسيتوموماب، يک آنتي‌بادي مونوکلونال ايمن گلوبولين G1 انساني است که اتصال ليگاند در محل گيرنده فاکتور رشد اپيدرمال انساني را بلوک مي‌کند. فعال شدن گيرنده فاکتور رشد اپيدرمال، با پيشرفت بدخيمي و القاي آنژيوژنز، مهار آپوپتوز يا مرگ سلول مرتبط است.

سازمان غذا و داروي آمريکا، اخيرا ژيلوتريف(Gilotrif) با نام تجاري آفاتينيب (afatinib) را براي درمان مبتلايان به مرحله متاستاتيک بدخيمي‌غيرسلول کوچک ريه- که تومور آنها موتاسيون‌هاي ژني مربوط به انواع خاصي از گيرنده فاکتور رشد اپيدرمال را نشان داده- مورد تاييد قرار داده است. بدخيمي‌ ريه علت اصلي مرگ مرتبط با سرطان ميان مردان و زنان است. براساس آمار اعلام‌شده از سوي انستيتو ملي سرطان آمريکا، در سال ميلادي جاري براي حدود 228 هزار و 190 نفر از مردم اين کشور تشخيص بدخيمي‌ ريه گذاشته و 159 هزار و 480 مورد مرگ ناشي از بدخيمي ‌ريه گزارش خواهد شد. بدخيمي ‌غيرسلول کوچک ريه، حدود 85 درصد از موارد بدخيمي‌هاي ريه را تشکيل داده و شايع‌ترين نوع سرطان ريه است. موتاسيون ژن EGFR در 10 درصد از مبتلايان به بدخيمي‌غيرسلول کوچک ريه گزارش شده است. ژيلوتريف، يک مهارکننده تيروزين کيناز است که پروتئين‌هاي مقصر در رشد سلول‌هاي سرطاني را بلوک مي‌کند. تاييد شدن اين دارو نشان مي‌دهد چگونه فهم مسيرهاي مولکولي يک بيماري به دستيابي به درمان هدفمند مي‌انجامد. ژيلوتريف دومين داروي مورد تاييد FDA در سال ميلادي جاري براي درمان مبتلايان به مرحله متاستاتيک بدخيمي‌ غيرسلول کوچک ريه با متاسيون ژني ذکر شده است. ماه مه امسال، FDA ارلوتينيب (erlotinib) با نام تجاري تارسوا (Tarceva) را به عنوان درمان خط اول مبتلايان به بدخيمي ‌غيرسلول کوچک ريه مورد تاييد قرار داده بود. اثربخشي و ايمني ژيلوتريف در يک مطالعه باليني با شرکت 345 بيمار مبتلا به مرحله متاستاتيک بدخيمي‌ غيرسلول کوچک ريه که موتاسيون EGFR داشتند، مورد بررسي قرار گرفت. شرکت‌کنندگان در مطالعه به‌طور کاملا تصادفي تحت درمان با ژيلوتريف، يا 6 مرحله شيمي‌درماني با داروهاي پمترکست و سيس‌پلاتين قرار گرفتند. شانس بقاي بدون عود بيماري در دريافت‌کنندگان ژيلوتريف، 4 ماه بيشتر از بيماران تحت درمان با رژيم شيمي‌درماني رايج بود.

پژوهشگران اروپایی طی تحقیقاتی هشدار می‌دهند که آلودگی هوا، خصوصا آلودگی ناشی از سوخت اتومبیل‌ها در ترافیک، به‌طور چشمگیری خطر پیشرفت سرطان ریه و سکته‌ی قلبی را در افراد افزایش می‌دهد. در این تحقیق یک تیم بین المللی، 36 مطالعه را با اطلاعات هزاران بیمار در 12 کشور اروپایی، آمریکا و چین بررسی کردند.
در این مطالعه که بر روی 300 هزار نفر در یک دوره‌ی 13 ساله انجام شد، مشخص شد افرادی که در مناطق پرترافیک زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض خطر پیشرفت سرطان ریه و سکته‌ی قلبی قرار دارند. در بیمارانی که در معرض سکته‌ی قلبی قرار داشتند، آلودگی موجب ضعف عضلات قلب و به تبع آن کاهش پمپاژ خون به نقاط مختلف بدن می‌شد که این موضوع ارتباط مستقیم با سکته‌ی قلبی داشت.
خطر بزرگتری که افراد را تهدید می‌کند، قرار گرفتن زیاد در معرض آلودگی‌های گازی مانند دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد و دیگر آلاینده‌های گازی است که می‌توانند در ریه‌ها رسوب کرده و از آنجا به جریان خون راه یابند. طبق مطالعات سازمان جهانی سلامت، آلودگی هوا در شهرها سالانه یک میلیون و 300 هزار نفر را در سراسر جهان به کام مرگ می‌کشد.

محققان چيني اعلام كردند خوردن سير خام دوبار در هفته خطر ابتلا به سرطان ريه را كاهش مي دهد. مطالعات انجام شده در چين نشان مي هد بزرگسالاني كه به طور منظم سير خام را به عنوان بخشي از رژيم غذايي خود مصرف مي كنند، ۴۴ درصد كمتر از ديگران به سرطان ريه مبتلا مي شوند. به گفته محققان سيگار كشيدن مهم ترين دليل ابتلا به سرطان ريه است و خوردن سير خام مي تواند تا ۳۰ درصد احتمال ابتلا به سرطان را حتي در افراد سيگاري كاهش دهد.
پيش از اين مطالعات نشان داده بود سير مي تواند ريه ها را در برابر شرايط مختلف محافظت كند. همچنين مي تواند خطر ابتلا به تومور روده را به يك سوم كاهش دهد. در تحقيقات اخير كه در مركز كنترل و پيشگيري از بيماري ها دراستان جيانگ سو در چين انجام شد، عادات غذايي و شيوه زندگي (ميزان مصرف سير خام و سيگاري بودن) ۱۴۲۴ بيمار مبتلا به سرطان ريه بررسي شد . شيوه زندگي اين بيماران با ۴۵۰۰ انسان سالم مقايسه شد.
نتايج اين تحقيقات كه در نشريه Cancer Prevention منتشر شده است نشان مي دهد كساني كه حداقل دو بار در هفته سير خام مي خورند، حتي اگر سيگار بكشند، كمتر از ديگران به سرطان ريه مبتلا مي شوند. محققان در مورد تاثير سير پخته هنوز ترديد دارند. نتايج اين تحقيقات حاكي از آن است كه عامل اصلي اين تاثيروجود ماده اي شيميايي به نام آليسين در سير است كه با خرد شدن حبه سير آزاد مي شود.   آنها معتقدند سير با تعديل التهاب هاي بدن به عنوان يك آنتي اكسيدان عمل مي كند و صدمات ناشي از راديكال هاي آزاد به سلول هاي بدن را كاهش مي دهد.

پزشکان مزايا و خطرات استفاده از سي‌تي اسکن را در جهت تشخيص سرطان ريه سنجيده‌اند و اکنون اطلاعات بيشتري در اختيار دارند تا در تصميم‌‌گيري‌ها به آنها کمک کند. يک آناليز جديد در ايالات متحده حاکي از آن است که کاربرد سي‌تي اسکن با دوز کم به‌طور معني‌داري بيشتر از X-rays قفسه سينه تومورهاي ريه را مشخص مي‌کند. البته در سال 2010 نيز اين نتايج به نوعي منتشر شدند، اما پزشکان همواره معايب تابش اشعه را در نظر گرفته و به آن عمل نمي‌کردند، در حالي که ثابت شده سي‌تي اسکن با دوز کم مي‌تواند جان‌هاي زيادي را نجات دهد. در واقع با تشخيص زودهنگام تومورها در مراحل اوليه امکان درمان آنها وجود دارد و اين امر با کمک سي‌تي اسکن قابل انجام است. در اين ميان يک سوال باقي است: چه افرادي بايد تحت غربالگري قرا گيرند. در اين مطالعه که با حضور 53 هزار فرد سيگاري بين سنين 55 تا 74 سال انجام شد، به‌طور تصادفي تحت سي‌تي اسکن يا X-rays قفسه سينه سالانه به مدت 3 سال قرار گرفتند. اين مطالعه از سال 2002 آغاز شد. تا سال 2010، ميزان مرگ ميان افرادي که سي‌تي اسکن شده بودند، 20 درصد کمتر گزارش شد. در واقع سي‌تي اسکن نشانه‌هاي بالقوه سرطان را ميان 27 درصد از افراد اسکن شده نشان داد، در حالي‌که X-rays قفسه سينه توانسته بود نشانه‌ها را ميان 9 درصد افراد بيابد. لازم به ذکر است که اغلب نقاط مشکوک و ندول‌ها سرطاني نبودند. پس از پيگيري بيماران، سرطان ريه در 1/1 درصد از افراد گروه سي‌تي اسکن و 7/0 درصد از افراد گروه X-rayتشخيص داده شد. سي‌تي اسکن اين قابليت را داشت که به احتمال بيشتري سرطان ريه را در مراحل اوليه و قابل درمان مشخص کند: مرحله 1 سرطان در 158 بيمار سي‌تي اسکن شده و 70 بيمار X-ray شده کشف شد. در هرصورت بايد قبول کرد که اين روش غربالگري روشي هزينه‌بر است. از سوي ديگر تصور مي‌شود حدود 1 درصد از سرطان‌ها توسط رادياسيون در پزشکي ايجاد مي‌شوند. بنابراين بيماران نيز خود بايد آگاهانه و با اطلاع کامل از مزايا و معايب اشعه سي‌تي اسکن روش غربالگري را انتخاب کنند. البته بايد به آنها يادآور شد که ترک سيگار همچنان مهم‌ترين کار براي عدم ابتلا به سرطان است و تصور نکنند که غربالگري با سي‌تي اسکن معجزه مي‌کند. در همين رابطه مطالعه اوليه‌اي نيز که نتايج آن در نشست انجمن توراسيک آمريکا در فيلادلفيا ارايه شد حاکي از آن است که در گروه کوچکي از افراد سيگاري، 6 درصد آنها که تحت سي‌تي اسکن قرار گرفتند، سرطان ريه داشتند. نتايج ذکر شده در New England Journal of Medicine به چاپ رسيده است.

محققان مي گويند ابتلا به سرطان ريه در ميان زنان سيگاري و غير سيگاري از لحاظ ژنتيكي تفاوت دارد به طوري كه در زنان سيگاري جهش ژنتيكي K-Ras و در زنان غير سيگاري جهش ژنتيكي EGFR موجب ابتلا به سرطان ريه مي شود. محققان دانشگاه تولوس در فرانسه در اين مطالعه خصيصه هاي باليني، پاتولوژيكي و بيولوژيكي ابتلا به سرطان ريه را در دو گروه زنان سيگاري و زناني كه هرگز سيگار نكشيده بودند، بررسي كردند. در اين مطالعه محققان ۱۴۰ زن كه ۶۳ نفر آنها هرگز سيگار نكشيده بودند و ۷۷ نفر آنها را سيگاري و يا قبلا سيگاري بودند ، مورد بررسي قرار دادند. تمامي اين ۱۴۰ نفر به آدنوكارسينوم نوعي سرطان ريه مبتلا بودند.
در اين مطالعه محققان متوجه شدند كه ابتلاي زنان به سرطان ريه از لحاظ ژنتيكي متفاوت است. به طوري كه در ۵۰.۸ درصد از زناني كه هرگز سيگار نمي كشيدند جهش ژنتيكي EGFR ديده شد كه اين ميزان در مورد زنان سيگاري ۱۰.۴ درصد بود.  در عوض جهش ژنتيكي K-Ras در زنان سيگاري بسيار شايع تر و ۳۳.۸ بود .اين ميزان در زنان غير سيگاري به اندازه ۹.۵ درصد بود.  محققان همچنين درصد بالاتري از گيرنده هاي استروژن را دربيماراني كه هرگز سيگار نمي كشيدند در مقايسه با زنان سيگاري مشاهده كردند. نتايج اين مطالعه بر احتمال درمان زناني كه هرگز سيگار نكشيده اند با داروهايي براي هدف قرار دادن فاكتورهاي هورموني، ناهنجاري هاي ژنتيكي و يا هر دو دلالت دارد. نتايج اين مطالعه در مجله Journal of Thoracic Oncology منتشر شده است.

پژوهشگران دانشگاه سيدني استراليا موفق به ساخت نانوذراتي شدند که احتمالا مي‌تواند در درمان سرطان ريه مفيد باشد. اين گروه تحقيقاتي در تازه‌ترين مطالعات خود نانوذراتي توليد کرده‌اند که به تومورها حمله مي‌کند و در عين حال آسيبي به سلول‌هاي سالم نمي‌رساند؛ بنابراين در درمان سرطان کمترين اثرات جانبي را خواهد داشت. درون اين نانوذرات از چربي‌هايي پر شده است که در صورت قرار گرفتن در ميدان مغناطيسي فعال مي‌شوند.
«وجسيچ کرزانوسکي»، رهبر اين تيم تحقيقاتي در دانشکده داروسازي دانشگاه سيدني مي‌گويد: زماني که ميدان مغناطيسي روي اين نانوذرات پارامغناطيس اعمال مي‌شود، چربي درون آن را ذوب مي‌کند، در نتيجه دارو از ميان نانوذرات آزاد مي‌شود. سيستم جديدي که ما طراحي کرديم، بر يکي از بزرگترين چالش‌ها در مسير درمان سرطان غلبه مي‌کند. اين چالش اثرات جانبي دارو است، براي مثال برهمکنش ناخواسته ميان دارو و بافت‌هاي سالم بسيار مشکل‌آفرين است. در اين سيستم جديد دارو درون چربي پنهان شده است؛ بنابراين تا زماني که به سلول‌هاي سرطان نرسيده باشد، رها نمي‌شود در نتيجه سلول‌هاي سالم از گزند دارو در امان بوده و آسيب نمي‌بينند.
«وجسيچ کرزانوسکي» مي‌افزايد: ما مي‌توانيم هر زمان که مايل بوديم، فرايند رهاسازي دارو را آغاز کنيم، زيرا فرمولاسيون سيستم به‌ نحوي است که به گرما حساس است. با استفاده از يک محرک خارجي، نظير ميدان الکترومغناطيسي، مي‌توان اين سيستم را تحريک کرد و در نتيجه دماي آن را افزايش داد، با اين کار سيستم دارورساني فعال شده و دارو رها مي‌شود. کرزانوسکي مي‌گويد: در زير ميکروسکوپ مي‌توان تاثير ميدان مغناطيسي را مشاهده کرد. اين ميدان موجب تکان خوردن نانوذرات ابرپارامغناطيس مي‌شود، اين حرکت‌ها باعث گرم شدن و شکستن آنها شده و در نهايت داروي درون نانوذرات رها مي‌شود. از آن جايي که اين نانوذرات داراي خواص ابرمغناطيسي هستند، بنابراين مي‌توان آنها را با استفاده از مغناطيس به محل تومور هدايت کرد.
«پاول يانگ» استاديار موسسه تحقيقات پزشکي «وول‌کوک» مي‌گويد: اين کار موجب مي‌شود تا مهندسي ذرات با پزشکي ادغام شود. «يانگ» مي‌گويد: سيستمي که ما ارائه کرديم، داراي کاربردهاي متعددي است؛ از آن مي‌توان در هر جايي که نياز است با محرک خارجي دارو آزاد شود، استفاده کرد. يکي از ويژگي‌هاي اين سيستم، استفاده از مواد حساس به دما در آن است، بنابراين مي‌توان ساختار آن را طوري طراحي کرد که در دماهاي مختلف رهاسازي انجام شود. اين موضوع براي سيستم‌هاي رهاسازي چنددارويي بسيار مهم است، سيستم‌هايي که داروهاي مختلف بايد در زمان‌هاي مختلف رهاسازي شود.

دانشمندان موفق به كشف ژن كاهش خطر ابتلا به سرطان ريه شدند. دانشمندان در بررسي خود بر روي التهاب مربوط به سرطان ريه، موفق به اين كشف شدند. آنها با بررسي بر روي بيش از هزار و 400 مورد از انواع التهاب مربوط به ژن، از 378 بيمار مبتلا به سرطان ريه و 450 فرد سالم دريافتند "rs4648127" در ژن "NFKB1"است كه 21 تا 44 درصد خطر ابتلا به سرطان ريه را کاهش مي‌دهد. پروتئين توليد شده در بخشي از ژن "NFKB1" شناخته شده است كه نقش مهمي را در التهاب و ايمني تنظيم ژن، مرگ سلولي و تکثير سلولي انجام مي‌دهد. همچنين محققان اظهار كردند: براي ارتباط بين ژن "NFKB1" و سرطان ريه، بررسي‌هاي بيشتري مورد نياز است. نتايج اين دستاورد در مجله "Cancer" منتشر شده است.

محققان با ابداع يک حسگر زيستي، توانسته‌اند حضور تومورماکرهاي سرطان ريه را در هواي بازدمي افراد مبتلا تشخيص دهند، زيرا تغييرات ايجادشده در ارگانيسم يک شخص بيمار، هواي بازدمي را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد و امکان تشخيص بيماري را در مراحل اوليه بيماري امکان‌پذير مي‌سازد. به نظر مي‌رسد اين روش جديد براي تشخيص زودرس سرطان‌هايي مانند معده، ريه و کبد که در مراحل انتهايي خود را نشان مي‌دهند، يک ضرورت جدي باشد. تنفس يک فرد (چه سالم و چه بيمار) ترکيبي از صدها ماده آلي است، همچون استون، متانول، بوتانل، هيدروکربن‌ها و... که هيچ‌يک، ماده اختصاصي تنها به عنوان مارکر تشخيصي سرطان ريه محسوب نمي‌شود، بلکه طيفي از بيومارکرها و ترکيب آنها بايد براي اين امر انتخاب شوند. اين مواد اغلب به ميزان کمي در هواي بازدمي افراد سالم يافت مي‌شوند، اما گاهي تا100 برابر در هواي بازدمي افراد بيمار تشخيص داده مي‌شوند، بنابراين براي تشخيص اين تغييرات به ابداع مواد جديدي نياز است.
به گزارش سپید، در طول فاز اول اين پروژه، نمونه تنفس افراد به‌وسيله يک دستگاه جمع‌آوري تنفس گرفته شد. اين نمونه مورد ارزيابي قرار گرفت و بيشترين مواد حاضر در نمونه‌هاي تنفسي که بتوانند به عنوان مارکر سرطان ريه عمل کنند، شناسايي و انتخاب شدند. اين مواد آلي با استفاده از تحليل کروماتوگراف گاز/اسپکترومتري جرمي (GC/MS) مورد بازبيني قرار گرفتند. سپس نتايج GC/MS از تست‌هاي تنفسي توسط الگوريتم‌هاي آماري و ساختاري براي افتراق و تشخيص الگوهاي «سالم» و «سرطاني» آناليز شدند تا بتوان اطلاعات مفيدي براي طراحي حسگر از آنها استخراج کرد. به موازات اين بررسي‌ها، مواد جديدي براي تشخيص مواد آلي انتخاب شده به‌وسيله محققان ابداع شدند تا حساسيت دستگاه‌ها افزايش يابد. درنهايت مشخص شد، بيوسنسورها تشخيص بعضي بيماري‌هاي خاص را تسهيل مي‌کنند، خصوصا مواردي را که در ريه‌ها به عنوان منبع اصلي بيماري جاي مي‌گيرند و در مراحل اوليه خود نيز قرار دارند، به اين ترتيب شانس بقاي بيماران به‌طور قابل‌توجهي افزايش خواهد يافت.

اكسي‌توسين يا هورمون عشق الها‌م‌بخش محققان دانشگاه استراليا براي درمان جديد سرطان ريه سلول‌ كوچك شده است تا مورتاليتي ناشي از آن را كاهش دهند. اين محققان تحقيقات خود را روي PAM متمركز كرده‌اند كه نوعي آنزيم براي فعال‌كردن چند هورمون پپتيدي كليدي، مانند كلسي‌تونين و اكسي‌توسين است. مطالعات اوليه حاكي از آن هستند كه عدم‌تعادل هورمون‌هاي پپتيدي باعث بروز انواع سرطان، آسم‌ و بيماري‌هاي التهابي خواهد شد. افزايش سطح كلسي‌تونين با ميزان بقاي ضعيف و کم در بيماران مبتلا به اين نوع از سرطان ريه همراه است، پس مي‌توان اميدوار بود كه با كاهش سطح آن، خصوصا از طريق كنترل فعاليت آنزيم PAM، بقاي بيماران بهبود يابد. اين گروه از محققان گروهي از تركيبات را يافته‌اند كه در كاهش فعاليت آنزيم PAM بسيار موثر بوده‌اند و اگر وارد كارآزمايي‌هاي باليني شوند، مي‌توان اميدوار بود كه دارويي جديد با استفاده از اكسي‌توسين براي حفظ جان بسياري از بيماران مبتلا به سرطان ريه سلول كوچك ابداع شده است.

يافته‌هاي اخير نشان داده‌اند که داروي ضدسرطان ارلوتينيب با نام تجاري تارسوا، شانس بقاي بيماران مبتلا به بدخيمي ريه را سه برابر کرده و در مقايسه با درمان‌هاي استاندارد موجود براي اين نوع سرطان، عوارض ناخواسته به مراتب کمتري دارد. اين يافته‌ها، در شماره اخير نشريه انکولوژي لانست به چاپ رسيده است. براساس اين مطالعه، ارلوتينيب به عنوان خط اول درمان مبتلايان به سرطان ريه پيشرفته از نوع بدون سلول کوچک که موتاسيون ژن هدف اين دارو را دارند، توصيه مي‌شود. اين يافته‌ها از ابعاد ديگري نيز ارزشمند هستند. زيرا نشان مي‌دهند که محققان مي‌توانند بيماران با مارکرهاي ژنتيکي خاص را شناسايي کرده و درمان اختصاصي را براي آنان شروع کنند.
براساس ادعاي سرپرست گروه تحقيقاتي مذکور؛ در گذشته اگر بيماري به درمان ضدسرطان نياز داشت، کموتراپي توصيه مي‌شد. اما امروزه ابتدا از نظر وجود موتاسيون EGFR بررسي خواهد شد و اگر اين موتاسيون در بيماري وجود داشت، براي او در ابتداي درمان ارلوتينيب (به جاي کموتراپي) شروع مي‌شود. همچنين، اين مطالعه نشان داد که بيماران با موتاسيون EGFR در صورتي که ارلوتينيب دريافت کنند، حداقل تا يک سال عود بدخيمي را تجربه نخواهند کرد.
بدخيمي ريه، يکي از کشنده ترين انواع سرطان است که به سختي به درمان‌هاي موجود پاسخ مي‌دهد. در ميان انواع مختلف بدخيمي‌هاي ريه نيز نوع بدون سلول‌هاي کوچک، شايع ترين است. هم اکنون ارلوتينيب به عنوان خط دوم درمان بدخيمي ريه مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکاست. مطالعه اخير در مرحله فاز سوم مطالعات باليني بوده و 165 بيمار مبتلا به سرطان ريه بدون سلول‌هاي کوچک و با موتاسيون EGFR در آن شرکت داشتند. اين بيماران با انتخابي کاملا تصادفي تحت درمان با ارلوتينيب يا چهار دوره کموتراپي -با ترکيب کاربوپلاتين و جمسيتابين- قرار گرفتند.
در بيماران تحت درمان با ارلوتينيب به‌طور متوسط 13 ماه بقاي بدون عود مشاهده شد. اين مدت در دريافت‌کنندگان کموتراپي فقط 4 ماه بود. بيماران در گروه تحت درمان با ارلوتينيب در مقايسه با بيماران دريافت کننده کموتراپي، به مراتب عوارض دارويي کمتري را نيز تجربه کردند. هزينه ارلوتينيب در حدود 3هزار دلار آمريکا در ماه است؛يعني معادل با هزينه‌هاي کموتراپي. البته هزينه‌هاي مرتبط با بستري بيمارستاني به دنبال بروز عوارض شيمي درماني، در گروه دريافت‌کنندگان ارلوتينيب به ميزان قابل توجهي کمتر است.

محققان موفق شدند ژن عامل بروز سرطان ریه را شناسایی كنند. به گزارش شینهوا، سلول های بنیادی سرطان یا سلول های آغازگر تومور، عامل رشد سرطان هستند. اكنون دانشمندان نشانگری موسوم به CD166 شناسایی كرده اند كه به تشخیص این سلول ها كمك می كند. پژوهشگران زیست شناسی سلول بنیادی سرطان در موسسه ژنوم سنگاپور، ژنهای متعددی را یافتند كه برای رشد سلول های سرطانی مهم و ضروری هستند. آنها موارد غیرطبیعی یافتند كه میزان آنزیم متابولیك موسوم به گلیسین دكربوكسیلاز به طور چشمگیری در آنها افزایش می یابد و این امر موجب تغییراتی در رفتار سلول و موجب سرطانی شدن آن می شود. این آنزیم، آنزیمی است كه به طور طبیعی در سلول در مقادیر اندك وجود دارد. نتایج این تحقیقات در نشریه سلول منتشر شده است. این كشف می تواند گام مهمی به سوی شیوه های درمانی جدید برای سرطان باشد.

در چهاردهمين كنفرانس جهاني سرطان ريه، روشي نوآورانه و غيرتهاجمي براي يافتن اينكه آيا تومور ريه حاوي موتاسين‌هاي EGFR است يا خير و به اين ترتيب آيا مي‌تواند به «ارلوتينيب» (Erlotinib) پاسخ دهد يا نه، معرفي شد. در حال حاضر مهاركننده‌هاي EGFR مانند «ارلوتينيب» بهترين گزينه درماني براي بيماران مبتلا به سرطان ريه غيرسلول كوچك هستند كه سلول‌هاي اين نوع سرطان پناهگاه موتاسيون‌هاي EGFR به شمار مي‌آيند. قبلا براي يافتن اينكه كدام بيماران اين موتاسيون‌ها را دارند، بايد تست روي بافت توموري انجام مي‌شد كه تا چند روز نيز طول مي‌كشيد اما روش جديد كه حاوي اسكن PET است، از يك ردياب برچسب‌دار بهره مي‌برد و تنها چند ساعت طول مي کشد.اين تست ديگر نيازي به گرفتن نمونه از بافت توموري كه ‌كار آساني هم نيست، ندارد. در حال حاضر اين روش روي 10 بيمار آزموده شده و جواب مثبتي نيز از آن گرفته شده است، بنابراين تلاش محققان براي يافتن‌ راه‌هاي غيرتهاجمي در شناخت موتاسيون‌ها به ثمر نشسته است.

پژوهشگران دانشگاه سين‌سيناتي به تازگي نشان دادند که استفاده از سي‌تي‌اسکن به منظور غربالگري در افراد پرخطر براي سرطان ريه مي‌تواند نقش مهمي در روند تشخيصي و درماني اين بيماران داشته باشد. اين مطالعه توسط دکتر ساندرا استارنس، سرپرست بخش جراحي توراسيک دانشگاه سين‌سيناتي در منطقه‌اي انجام شد که افراد آن 3 برابر مناطق ديگر مستعد ابتلا به هيستوپلاسموزيس بودند. هيستوپلاسموزيس نوعي بيماري قارچي است که باعث ايجاد ندول در ريه شده و شانس بدخيمي را افزايش مي‌دهد.
سرطان ريه يکي از علل مهم مرگ‌و‌مير در ايالات متحده آمريکاست. تخمين زده شده که تنها در سال 2010 بيش از 220 هزار نفر از مبتلايان به سرطان ريه در اين کشور شناسايي شدند. در حال حاضر هيچ وسيله‌ مشخصي براي غربالگري افراد پرخطر براي ابتلا به سرطان ريه وجود ندارد. مطالعات پيشين نشان دادند که استفاده از سي‌تي اسکن براي غربالگري افراد پرخطر نسبت به راديوگرافي ساده باعث شده که ميزان مرگ‌و‌مير در اين بيماران تا 20 درصد کاهش پيدا کند. بر اين اساس دکتر استارنس و همکارانش مطالعه‌اي در منطقه اوهايو که شانس بروز هيستوپلاسموزيس (به عنوان يک عامل خطر براي بروز سرطان ريه) در آن بالاست انجام دادند و در آن با استفاده از سي‌تي اسکن سه‌بعدي بيماران را به مدت 5 سال تحت پيگيري قرار دادند.
اين پژوهشگران معتقد بودند که بروز ندول ناشي از هيستوپلاسموزيس در همه موارد نياز به انجام بيوپسي ندارد و انجام سي‌تي اسکن مي‌تواند از انجام اين بيوپسي‌هاي بي‌مورد پيشگيري کند. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد که استفاده از سي‌تي اسکن مي‌تواند در 60 درصد موارد از انجام بيوپسي‌هاي بي‌مورد جلوگيري کند. در ضمن اين پژوهشگران عنوان کردند که پيگيري با اين وسيله باعث شده که تمامي موارد سرطان در مراحل زودرس تشخيص داده شوند.
دکتر استارنس در اين‌باره مي‌گويد: «يکي از خواص انجام غربالگري توسط سي‌تي اسکن اين است که سرطان ريه در مراحل زودرس تشخيص داده مي‌شود و اين مساله شانس انجام درمان به موقع و موثر را افزايش مي‌دهد.» وي در ادامه افزود: «از طرف ديگر انجام سي‌تي اسکن باعث مي‌شود که از انجام بيوپسي‌هاي بي‌مورد پيشگيري شده و استرس وارد شده به بيمار و همچنين تيم پزشکي براي انجام بيوپسي کاسته شود.» اين گروه از پژوهشگران معتقدند که هنوز نياز به مطالعات بيشتري است تا بتوان به طور معمول از سي‌تي اسکن به عنوان يک وسيله غربالگري براي بيماران استفاده کرد اما اين مطالعه مي‌تواند راهنماي خوبي براي مطالعات بعدي باشد.

دانشمندان زیست حسگرهایی ساخته اند كه نشانگرهای سرطان ریه را در بازدم بیمار شناسایی می كنند. به گزارش دیلی میل، به گفته پژوهشگران تغییرات ایجاد شده در ارگانیسم های یك بیمار در بازدم وی انعكاس می یابد و این زیست حسگر نوین ، تشخیص وجود نشانگرهای سرطان را در مراحل اولیه بیماری امكان پذیر می كند. نفس انسان سالم یا بیمار متشكل از صدها تركیب ارگانیك مانند استون، متانول، بوتانول و هیدروكربن هاست. در بازدم یك تركیب خاص و واحد، نقش نشانگر را برای تشخیص سرطان ریه ایفا نمی كند.بلكه گستره ای از زیست نشانگرها و تركیب آنها برای تشخیص سرطان به كار می رود. این تركیبات را می توان در 20-1 واحد در هر میلیارد در تنفس انسان سالم یافت اما این میزان در تنفس افراد بیمار10 تا 100 برابر می شود. به منظور شناسایی این تغییرات ارایه مواد جدید لازم است. در طول مرحله نخست این پروژه نمونه بازدم كاركنان یك بیمارستان تهیه شد. محققان با استفاده از كروماتوگرافی گازی تركیبات ارگانیك آنها را بررسی كردند. در حال حاضر مواد نوین برای تشخیص تركیبات ارگانیك منتخب به منظور افزایش حساسیت ابزارهای تشخیصی ساخته شده اند. این زیست حسگرها می توانند مجموعه ای از بیماری های خاص عمدتا بیماری های مربوط به ریه را در مراحل اولیه بیماری تشخیص دهند.

این کنفرانس در تاریخ ۸ دی ۱۳۹۰ توسط انجمن پرتودرماني سرطان و دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در مرکز خیریه امید  ارومیه برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل مروری بر اپیدمیولوژی ،تشخیص ودرمان تومورهای غیر سلول کوچک ریه، چالش ها و نکات مهم رادیولژی در در تشخیص تومورهای غیر سلول کوچک ریه، نقش جراحی در مرحله 2 و 3 تومورهای غیر سلول کوچک ریه، تکنیک های جدید رادیوتراپی در درمان تورهای غیر سلول کوچک ریه، درمانهای نئوادجونت در تومورهای ریه، درمانهای سیستمیک جدید(تارگت تراپی و...) در تومورهای پیشرفته ریه می باشد.

اطلاعات بیشتر

متخصصان يك شركت تجهيزات تشخيص پزشكي در آمريكا موفق شده‌اند يك تست جديد تنفسي توليد كنند كه به شناسايي و تعيين نوع سرطان ريه در انسان با دقت فوق العاده بالا، كمك مي‌كند. به گزارش  ايسنا، متخصصان اين شركت تحت عنوان «متابولومكس» در واقع روي شناسايي نشانه‌هاي متابولوميكز سرطان كه در بازدم وجود دارند، متمركز شده‌اند. دكتر پيتر مازون در كلينيك كليولند كه سرپرستي اين مطالعه را برعهده دارد مي‌گويد: دقت تست جديد در تشخيص سرطان ريه 80 درصد بيشتر از روشهاي فعلي است. شركت متابولومكس به اين ترتيب نسل اول «مجموعه حسگر كالريمتريك» را توليد مي‌كند.
به نوشته روزنامه لوس آنجلس تايمز، اين آزمايشات هم چنين نشان مي‌دهد كه تست جديد حتي قادر است تفاوت بين انواع مختلف سرطان ريه را شناسايي كرده و دقت آن در تشخيص نوع سرطان ريه نيز در 90 درصد موارد صحيح است. دكتر مازون مي‌گويد: شناسايي نوع سرطان بوسيله تست جديد اين امكان را به ما مي‌دهد كه در زمان كوتاه‌تر روش درماني مناسب‌تري را براي كنترل بيماري پيدا كرده و بكار بگيريم. پائول رودز، پزشك متخصص، موسس و رييس اجرايي اين كمپاني تاكيد كرد: تست تنفسي جديد قابليت آن را دارد كه به طور گسترده براي تشخيص زودهنگام سرطان ريه مورد استفاده قرار بگيرد.
سرطان ريه يکي از اصلي‌ترين عوامل مرگ و مير از ميان سرطان‌هاي شناخته شده است و بيشترين ميزان مرگ ومير را در مقايسه با سرطان سينه و پروستات دارد. برخي از علائم اين سرطان عبارتند از: سرفه افرادي که سيگار مي‌کشند زياد مي‌شود و شدت سرفه‌ها نيز افزايش مي‌يابد، افزايش ميزان خلط سينه، خس خس کردن سينه، سرفه افراد غيرسيگاري بيش از دو هفته طول مي‌کشد، تغيير رنگ خلط سينه، مشاهده خون در خلط سينه،  دوره هاي مکرر حالت ذات الريه يا برونشيت

شرکت تجهيزات پزشکي توموفاز اعلام کرد که محصول جديد اين شرکت به نام OCTIS از سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات‌متحده مجوز دريافت کرد. اين وسيله به جاي اشعه ايکس، با استفاده از امواج ليزري مي‌تواند تصاويري با کيفيت بالا از ريه‌ها و مجاري هوايي تهيه کند. اين وسيله براي پيگيري بيماران مبتلا به سرطان ريه تحت درمان تهيه شده است. با توجه به اينکه پيگيري و درمان به موقع اين بيماران، باعث کاهش 20 درصدي مرگ‌ومير در آنها شده، وجود تصويربرداري بدون ايجاد خطر تشعشع اشعه ايکس، مي‌تواند براي اين بيماران بسيار کارآمد باشد.

متابوليسم بيماران مبتلا به سرطان ريه نسبت به افراد سالم متفاوت است. به اين ترتيب مولكول‌هايي كه اين افراد در هواي بازدمي خود بيرون مي‌دهند نيز تفاوت دارد. يك وسيله جديد كه در دانشگاه كلرادو طراحي شده، با استفاده از نانوذرات طلا، اين ذرات را به تله انداخته و آنها را مشخص مي‌كند. سپس با مقايسه آنها نسبت به گروه كنترل دستگاه مي‌تواند به ما بگويد كه نه‌تنها ريه سرطاني است بلكه نوع آن نيز سلول كوچك يا غيرسلول كوچك است و آدنوكارسينوماست يا سلول سنگفرشي. محققان معتقدند اين دستگاه به طور كلي غربالگري و تشخيص سرطان ريه را متحول خواهد كرد. هدف اصلي نيز آن است كه يك رويكرد غيرتهاجمي، آسان و ارزان‌قيمت براي تشخيص زودهنگام و متفاوت سرطان ريه ارائه دهيم. در مطالعات ابتدايي نيز دستگاه مذكور توانست به طور واضحي ميان تركيب‌هاي آلي فرار در هواي بازدمي افراد مبتلا به سرطان در مقايسه با گروه شاهد تفاوت بگذارد. افراد به سادگي داخل يك كيسه نفس خود را بيرون مي‌دهند كه در آنجا تنفس سطحي بازدمي از تنفسي كه از اعماق ريه بيرون مي‌آيد، جدا مي‌شود. در نهايت ترکيبات تنفس عمقي به وسيله حسگرهاي نانوذرات طلا مورد آناليز قرار مي‌گيرد.

سازمان غذا و داروي آمريکا(FDA)، داروي کريزوتينيب با نام تجاري زالکوري را براي درمان مراحل پيشرفته سرطان‌هاي ريه غيرسلول‌هاي کوچک (درگيري شديد در محل يا متاستازهاي دوردست) که داراي ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز هستند، مورد تاييد قرار داده است.
پيش از تجويز زالکوري بايد آزمون تشخيصي ويژه‌اي براي اطمينان از وجود ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز درخواست شود. ژن غيرطبيعي مذکور عامل گسترش و رشد بدخيمي است. حدود يک تا 7 درصد از مبتلايان به بدخيمي‌هاي ريه غيرسلول‌هاي کوچک، داراي ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز هستند. مبتلايان به اين نوع بدخيمي ريه اغلب غيرسيگاري هستند. زالکوري پروتئين‌هاي خاصي را که کينازها ناميده مي‌شوند بلوک مي‌کند. (از جمله پروتئيني که توسط ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز توليد مي‌شود). زالکوري به شکل قرص است و بايد دوبار در روز مصرف شود. به گفته دکتر ريچارد پازدور، سرپرست مرکز تحقيقات و ارزيابي داروها و فرآورده‌هاي بخش انکولوژي سازمان غذا و داروي آمريکا، تاييد زالکوري توسط اين سازمان در کنار تاييد آزمون تشخيصي ويژه آن، شيوه‌اي مناسب براي انتخاب بيماراني است که شانس پاسخدهي درماني در آنها بيشتر است. درمان هدفمند مشابه آنچه در مورد زالکوري برنامه‌ريزي شده است، گزينه درماني مهمي براي درمان مبتلايان به اين بيماري است و بي‌شک طي اين درمان بيمار از عوارض جانبي کمتري رنج خواهد برد. اثربخشي و ايمني زالکوري در دو مطالعه باليني با حضور 255 بيمار مبتلا به سرطان ريه غيرسلول‌هاي کوچک پيشرفته داراي ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز بررسي شد. پيش از شروع مطالعه نمونه‌هاي بافت سرطاني ريه بيماران جمع‌آوري شدند و از لحاظ وجود يا فقدان ژن غيرطبيعي آناپلاستيک لينفوما کيناز مورد بررسي قرار گرفتند. هدف از طراحي اين مطالعه تعيين ميزان پاسخدهي درماني به دارو بود. اغلب بيماران شرکت‌کننده در اين مطالعه، پيش از شروع مطالعه تحت شيمي‌درماني قرار داشتند. در يکي از اين مطالعات ميزان پاسخدهي درماني 50درصد و متوسط مدت پاسخدهي به درمان 42 هفته بود. در مطالعه دوم، ميزان پاسخدهي درماني 61درصد بود و متوسط زمان مورد نياز براي پاسخدهي درماني 48 هفته اعلام شد. زالکوري تحت برنامه‌هاي حمايتي و تشويقي سازمان غذا و داروي آمريکا مورد تاييد قرار گرفت. چنين برنامه‌هايي براي سريع‌تر به بازار مصرف رساندن داروهاي مرتبط با بيماري‌هاي شديد و کشنده که تاکنون داروي قابل‌قبولي براي درمان آنها مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا قرار نگرفته طراحي شده است.
امروزه روند تحقيقات در زمينه توليد داروهاي جديد انکولوژي به سمت درمان‌هاي هدفمند پيش مي‌رود. تاييد آزمون آزمايشگاهي اختصاصي در کنار تاييد اين دارو، مثالي براي نشان دادن اهميت نقش انتخاب موثرترين و بي‌خطرترين درمان براي بيماران با عارضه جدي و کشنده است.

پژوهشگران دانشگاه نيويورك موفق به كشف يك روش غيرتهاجمي براي تشخيص سرطان‌هاي ريه شدند. در اين روش با كشيدن سواب در مخاط گونه بيماران مشكوك مي‌توان سلول‌هاي سرطاني را تشخيص داد. اين روش قادر است حتي بيماراني را كه مدت‌هاي طولاني سيگار مصرف مي‌كرده‌اند يا مبتلا به بيماري‌هاي انسدادي تنفسي بودند را نيز شناسايي كند. اين روش كه PWS يا ميكروسكوپي با روش اسپكتروسكوپ با امواج نسبي نام دارد از طريق تاباندن امواج نوري به سلول‌هاي تهيه شده توسط سواب مي‌تواند سلول‌هاي سرطاني را تشخيص دهد. پژوهشگران معتقدند از اين روش مي‌توان براي تشخيص انواع سرطان‌هاي اپي‌تليالي استفاده كرد.

وقتي سرطان ريه سربرمي‌آورد، قبل از آنكه تشخيص داده شود، اغلب به آهستگي به stageهاي بالاتر گسترش پيدا مي‌كند، اما مهندسان بيولوژيك و دانشمندان پزشكي در تحقيق جديدي نشان دادند كه چگونه ابداع آنها مي‌تواند علامت خطر ابتلا به اين سرطان را زودتر اعلام كند. اين تكنولوژي بسيار حساس نوع خاصي از مولكول را در جريان خون تشخيص مي‌دهد كه نشان از وجود سرطان ريه دارد. در واقع اين تکنولوژي با تشخيص تغييرهايي كه در مولكول micro RNA طي بروز سرطان ريه رخ مي‌دهد، به تشخيص زودتر سرطان ريه كمك مي‌كنند. آنها گستره پلاسماي خون را روي نابوپروب مبتني بر پروتئين‌ قرار مي‌دهند كه داراي يك سوراخ ريز در يك غشاي نازك است و تنها به مولكول موردنظر اجازه عبور مي‌دهد. زماني كه مولكول microRNA مرتبط با سرطان ريه ظاهر مي‌شود، با اعمال يك جريان يوني روي اين نانوپروب، تغييرهاي جريان يوني اندازه‌گيري و سرطان ريه تشخيص داده مي‌شود. اين سنسور نانوپروب جديد به اندازه كافي حساسيت و اختصاصيت دارد كه micro RNA‌ها را تشخيص دهد.

يك نوع تصويربرداري تشخيصي جديد كه مي‌تواند ضايعات خوش‌خيم را از سرطاني در بافت ريه تشخيص دهد (با استفاده از تشخيص دقيق آنها) براي پيشگيري از جراحي‌هاي غيرضروري بيماران استفاده مي‌شود. اين تكنيك جديد در مقايسه با PET-CT اسكن رايج، بيشتر قابل اعتماد است. در اين روش با استفاده از نوع خاصي از اسكن MRI كه diffusion-weighted ناميده مي‌شود تصاوير دقيق‌تري از تومورها گرفته مي‌شود. اين تكنولوژي حركت آب را در بافت ريه اندازه مي‌گيرد و مي‌تواند تغييرات ساختاري را در سرطان ريه، حتي در مراحل اوليه بيماري تشخيص دهد. اين روش غيرتهاجمي است و به در معرض اشعه قرارگرفتن بيماران نيز نيازي نيست. با استفاده از اين روش نسبت به PET-CT كه در حال حاضر روش استاندارد در بررسي مشكلات ريوي شناخته شده، تعداد بيماران بيشتري درست تشخيص داده مي‌شوند و به اين ترتيب بيماران كمتر تحت جراحي‌هاي غيرضروري قرار مي‌گيرند. به نظر مي‌رسد در آينده نزديك اين روش تشخيصي جديد به ابزار مناسب تشخيصي براي بيماران مبتلا به سرطان ريه كه در فهرست جراحي قرار دارند، تبديل شود زيرا براي افتراق گذاشتن ميان ضايعات خوش‌خيم از بدخيم عمل مي‌كند.

محققان در آخرين بررسي‌هاي خود مدعي شدند واکسني که سيستم ايمني بدن را تحريک مي‌کند تا به شايع‌ترين نوع سرطان ريه حمله کند، در آزمايش‌هاي اوليه باليني اميدهاي تازه‌اي را برانگيخته است. نتايج بررسي اين واکسن که روي 148 بيمار مبتلا به سرطان ريه انجام گرفته و در نشريه معتبر «لنست انکولوژي» به چاپ رسيده، نشان داده تجويز اين واکسن علاوه بر شيمي‌درماني، پيشرفت سرطان را کند مي‌کند. البته هنوز مشخص نيست اين واکسن تا چه اندازه بر ميزان بقاي بيماران موثر است و به نظر مي‌رسد سوالات بسياري در اين زمينه بدون پاسخ مانده‌اند. در اين واکسن نيز از همان اصول اوليه واکسن‌هاي معمولي ضدعفونت استفاده شده، يعني آموزش به سيستم ايمني بدن. با اين حال به جاي حفاظت، اين واکسن‌ها به تومورهاي در حال رشد بدن حمله مي‌کنند. درواقع به سيستم ايمني آموزش مي‌دهند تا تغييرات ايجاد شده روي سطح سلول‌هاي سرطاني را شناسايي و به آنها حمله کنند. اين واکسن «تي‌جي 4010» نام دارد. در هر صورت هنوز براي استفاده باليني از اين واکسن راه زيادي مانده و بايد تحقيقات بيشتري انجام شود.

در بيماران مبتلا به سرطان ريه غيرسلول كوچك، تعيين دقيق وضعيت غدد لنفي قبل از درمان به منظور برنامه‌ريزي فردي براي درمان بيماران الزامي است. به اين منظور پژوهشگران روش جديدي را براي جمع‌آوري اطلاعات در اين زمينه ابداع كرده‌اند كه برونكوسكوپي مجازي FDG-PET/CT سه‌بعدي ناميده مي‌شود و دقت تشخيصي بالايي براي رديابي متاستاز غدد لنفي منطقه‌اي دارد. براي تعيين كارايي برونكوسكوپي مجازي، محققان در 61 بيمار مبتلا، اسكن‌ F-FDG PET/CT ¹⁸ از تمام بدن انجام دادند. آنها با بررسي نتايج، دريافتند كه دقت تشخيصي اين روش براي پيداكردن متاستازهاي لنف‌نود، 81 درصد و ميانگين‌ زمان لازم از شروع اسكن تا ظاهرشدن تصاوير، 22 ثانيه است. ميانگين كوچك‌ترين ديامتر برونش‌هاي در دسترس مشاهده شده نيز 3 ميلي‌متر گزارش شد. در نهايت محققان نتيجه‌گيري مي‌كنند كه اين نوع برونكوسكوپي يك روش غيرتهاجمي تشخيصي حتي در راه‌هاي هوايي نسبتا كوچك در محيط ريه است كه قدرت تشخيصي بالايي هم دارد. به اين ترتيب مي‌توان اميدوار بود از اين پس نمونه‌برداري از بافت بدخيم با هدايت برونكوسكوپي با دقت بيشتري انجام شود.

تصويربرداري پيشرفته با اسكن PET وعده‌ پيش‌بيني اين موضوع را مي‌دهد كه كدام بيماران مبتلا به سرطان ريه غيرقابل‌جراحي، تومورهاي تهاجمي‌تر داشته و به دنبال درمان كموتراپي/ رادياسيون به درمان اضافي هم نياز پيدا مي‌کنند. درواقع يافته‌هاي تحقيق فوق اين توانايي‌ را دارند تا به پزشكان وسيله‌اي موثرتر و درخور توجه براي بيماران مبتلا به سرطان ريه پيشرفته موضعي ارائه دهند. در واقع اسكن PET نشان مي‌دهد كه كدام بيماران تومور تهاجمي‌تري داشته و كدام يك به درمان شديدتر نياز دارند. اين نوع اسكن نواحي با شدت بيشتر را مشخص مي‌كند كه به عنوان «نقاط داغ» شناخته مي‌شوند، بنابراين پزشكان مي‌توانند با دقت بيماري را دنبال كنند.
در واقع به دليل اينكه سلول‌هاي سرطاني سريع‌تر از سلول‌هاي نرمال مولكول قند (موسوم به FDG) مصرف مي‌كنند، نواحي تومورال به طور معمول در اسكن PET روشن مي‌شوند. همين امر نشان از تهاجمي‌تر بودن تومور دارد؛ يعني هر چه برداشت FDG بيشتر باشد، ميزان عود تومور بيشتر و بقاي بيماران كمتر.