نتايج حاصل از مطالعه فاز 3 با نام اسکواير ( SQUIRE) در مبتلايان به بدخيمي اسکواموس و غيرسلول کوچک ريه، موفقيت‌آميز بوده‌اند. براساس اين مطالعه که به تازگي به پايان رسيده، شانس بقاي مبتلايان به مرحله 4 و متاستاتيک بدخيمي اسکواموس و غيرسلول کوچک ريه، در صورت تجويز نسيتوموماب(Necitumumab) در ترکيب با جمسيتابين و سيس پلاتين، درمقايسه با شيمي‌درماني درخشان‌تر بوده است. شايع‌ترين عوارض جانبي گزارش‌شده در بيماران تحت‌درمان با نسيتوموماب عبارت بودند از بثورات جلدي و‌هايپومگنزمي. نادرترين عارضه در گروه مصرف‌کننده اين دارو، ترومبوآمبولي بود. نسيتوموماب در صورت تاييد، اولين درمان بيولوژيک در مبتلايان به بدخيمي اسکواموس ريه خواهد بود. بدخيمي ريه، شايع‌ترين علت مرگ ناشي از سرطان در بيشتر کشورهاي جهان است. بدخيمي سلول غيرکوچک ريه، شايع‌تر از ساير انواع بدخيمي‌هاي ريه است و 85 درصد از همه انواع سرطان‌هاي ريه را شامل مي‌شود. در مطالعه اسکواير، 1093 بيمار بزرگ‌تر از 18 سال مبتلا به بدخيمي اسکواموس و غيرسلول کوچک ريه که دچار متاستاز شده بودند و هيچ درمان قبلي براي بيماري خود دريافت نکرده بودند، شرکت داشتند. بيماران در گروه الف، درمان با نسيتوموماب همراه شيمي‌درماني(جمسيتابين و سيس پلاتين) و در گروه ب، فقط شيمي‌درماني با جمسيتابين-سيس پلاتين را دريافت کردند. بيماران هر دو گروه با فواصل 6 هفته‌اي تحت‌بررسي با CT Scan يا MRI قرار گرفتند. شيمي‌درماني براي حداکثر 6 دوره در هر دو گروه ادامه يافت. در گروه الف، درمان با نسيتوموماب تا زمان مشاهده تغيير در گرافي بيماران ادامه يافت. نسيتوموماب، يک آنتي‌بادي مونوکلونال ايمن گلوبولين G1 انساني است که اتصال ليگاند در محل گيرنده فاکتور رشد اپيدرمال انساني را بلوک مي‌کند. فعال شدن گيرنده فاکتور رشد اپيدرمال، با پيشرفت بدخيمي و القاي آنژيوژنز، مهار آپوپتوز يا مرگ سلول مرتبط است.