پزشکی بالینی

پژوهشگران کره‌ای با استفاده از نانوساختارهای گرافنی موفق به ساخت زیست حسگری برای شناسایی بیماری پارکینسون شدند. حساسیت این حسگر به حدی است که می‌توان بیماری را در مراحل اولیه شناسایی کرد. طی سال‌های اخیر محققان روی ساخت فوم‌های گرافنی کار کرده‌اند تا با استفاده از آن این ساختارهای سه بعدی را در دستگاه‌های الکترونیکی، حسگرها و پوشش‌های ضد آب استفاده کنند. از آنجایی که فوم‌های گرافنی دارای تخلخل نزدیک به صد درصدی هستند، می‌توان از آنها به‌عنوان داربست استفاده کرد. اخیرا محققان مرکز فیزیک نانوساختارهای متجمع از جنس اکسید روی را در این ساختار فومی شکل، رشد دادند تا زیست حسگرهایی با حساسیت بالا تولید کنند. محققان دانشگاه سونگ کیونکوان در کره‌جنوبی نانوزیست حسگری برای شناسایی انتخابی اسید اوریک، دوپامین و اسید اسکوربیک ساختند که برای شناسایی این ترکیبات از روش ولتامتری پالسی استفاده می‌کنند.
نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای با عنوان "ZnO Nanowire Arrays on 3D Hierarchical Graphene Foam: Biomarker Detection of Parkinson’s Disease" در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است. این نانوزیست حسگر می‌تواند اسید اوریک را در مقیاس‌هایی شناسایی کند که امکان تشخیص بیماری پارکینسون فراهم شود. لی از محققان این پروژه می‌گوید: افزایش غیرعادی سطح اسید اوریک می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌های مختلف باشد که پارکینسون یکی از این بیماری‌ها است. دوپامین نیز یکی از ترکیبات اصلی در سیستم عصبی پستانداران است. کاهش سطح این ماده می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌هایی نظیر شیزوفرنی باشد. اسید اسکوربیک نیز یکی از ویتامین‌های مهم بدن است که به‌عنوان آنتی اکسیدان شناخته می‌شود.
در حال حاضر برای شناسایی پارکینسون باید آزمایش‌های متعددی توسط بیمار انجام شود که برخی از آنها دقت کافی ندارند. بنابراین، این نانوزیست حسگر جدید می‌تواند گام موثری را در شناسایی ساده و زودهنگام این بیماری باشد که این کار فرآیند درمان را اثربخش‌تر می‌کند. پژوهشگران معتقدند که از این روش می‌توان برای ساخت حسگر شناسایی بیماری‌هایی نظیر سرطان استفاده کرد؛ البته چالش‌هایی نیز در این مسیر وجود دارد. 

دانشمندان زیست حسگرهایی ساخته اند كه نشانگرهای سرطان ریه را در بازدم بیمار شناسایی می كنند. به گزارش دیلی میل، به گفته پژوهشگران تغییرات ایجاد شده در ارگانیسم های یك بیمار در بازدم وی انعكاس می یابد و این زیست حسگر نوین ، تشخیص وجود نشانگرهای سرطان را در مراحل اولیه بیماری امكان پذیر می كند. نفس انسان سالم یا بیمار متشكل از صدها تركیب ارگانیك مانند استون، متانول، بوتانول و هیدروكربن هاست. در بازدم یك تركیب خاص و واحد، نقش نشانگر را برای تشخیص سرطان ریه ایفا نمی كند.بلكه گستره ای از زیست نشانگرها و تركیب آنها برای تشخیص سرطان به كار می رود. این تركیبات را می توان در 20-1 واحد در هر میلیارد در تنفس انسان سالم یافت اما این میزان در تنفس افراد بیمار10 تا 100 برابر می شود. به منظور شناسایی این تغییرات ارایه مواد جدید لازم است. در طول مرحله نخست این پروژه نمونه بازدم كاركنان یك بیمارستان تهیه شد. محققان با استفاده از كروماتوگرافی گازی تركیبات ارگانیك آنها را بررسی كردند. در حال حاضر مواد نوین برای تشخیص تركیبات ارگانیك منتخب به منظور افزایش حساسیت ابزارهای تشخیصی ساخته شده اند. این زیست حسگرها می توانند مجموعه ای از بیماری های خاص عمدتا بیماری های مربوط به ریه را در مراحل اولیه بیماری تشخیص دهند.