محققان با ابداع يک حسگر زيستي، توانسته‌اند حضور تومورماکرهاي سرطان ريه را در هواي بازدمي افراد مبتلا تشخيص دهند، زيرا تغييرات ايجادشده در ارگانيسم يک شخص بيمار، هواي بازدمي را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد و امکان تشخيص بيماري را در مراحل اوليه بيماري امکان‌پذير مي‌سازد. به نظر مي‌رسد اين روش جديد براي تشخيص زودرس سرطان‌هايي مانند معده، ريه و کبد که در مراحل انتهايي خود را نشان مي‌دهند، يک ضرورت جدي باشد. تنفس يک فرد (چه سالم و چه بيمار) ترکيبي از صدها ماده آلي است، همچون استون، متانول، بوتانل، هيدروکربن‌ها و... که هيچ‌يک، ماده اختصاصي تنها به عنوان مارکر تشخيصي سرطان ريه محسوب نمي‌شود، بلکه طيفي از بيومارکرها و ترکيب آنها بايد براي اين امر انتخاب شوند. اين مواد اغلب به ميزان کمي در هواي بازدمي افراد سالم يافت مي‌شوند، اما گاهي تا 100 برابر در هواي بازدمي افراد بيمار تشخيص داده مي‌شوند، بنابراين براي تشخيص اين تغييرات به ابداع مواد جديدي نياز است.

در طول فاز اول اين پروژه، نمونه تنفس افراد به‌وسيله يک دستگاه جمع‌آوري تنفس گرفته شد. اين نمونه مورد ارزيابي قرار گرفت و بيشترين مواد حاضر در نمونه‌هاي تنفسي که بتوانند به عنوان مارکر سرطان ريه عمل کنند، شناسايي و انتخاب شدند. اين مواد آلي با استفاده از تحليل کروماتوگراف
گاز/اسپکترومتري جرمي (GC/MS) مورد بازبيني قرار گرفتند. سپس نتايج GC/MS از تست‌هاي تنفسي توسط الگوريتم‌هاي آماري و ساختاري براي افتراق و تشخيص الگوهاي «سالم» و «سرطاني» آناليز شدند تا بتوان اطلاعات مفيدي براي طراحي حسگر از آنها استخراج کرد. به موازات اين بررسي‌ها، مواد جديدي براي تشخيص مواد آلي انتخاب شده به‌وسيله محققان ابداع شدند تا حساسيت دستگاه‌ها افزايش يابد. درنهايت مشخص شد، بيوسنسورها تشخيص بعضي بيماري‌هاي خاص را تسهيل مي‌کنند، خصوصا مواردي را که در ريه‌ها به عنوان منبع اصلي بيماري جاي مي‌گيرند و در مراحل اوليه خود نيز قرار دارند، به اين ترتيب شانس بقاي بيماران به‌طور قابل‌توجهي افزايش خواهد يافت.

منبع: سپید۲۸۵