پزشکی بالینی

تازه‌ترين تحقيقات نشان مي‌دهد انجام آزمون DNA غيرتهاجمي در سه‌ماهه اول بارداري مي‌تواند نياز به نمونه‌گيري از پرزهاي جفتي براي تشخيص آنوپلوييد‌هاي جنيني را کاهش دهد. در مطالعه اول ، که شامل 90 هزار بارداري تک‌قلو بود، محققان زناني‌که بايد براي تعيين تريزومي 21 تحت آزمون سنجش DNA ‌آزاد سلول‌هاي خون مادري، (cfDNA)، سونوگرافي و غربالگري بيوشيميايي قرار مي‌گرفتند را مورد بررسي قرار دادند. يافته‌ها نشان داد با پيشنهاد انجام آزمون cfDNA به زناني‌که نتايج آزمون بيوشيميايي، آنان را در گروه پرخطر قرار مي‌داد، در 98% موارد مشکل‌ تشخيص داده مي‌شد،‌ درحالي‌که احتمال تشخيص در موارد آزمون تهاجمي تنها زير 1% بود. در مطالعه ديگري براي غربالگري تريزومي 21، 18 و 13، علاوه بر سونوگرافي و مطالعات بيوشيميايي، از آزمون cfDNA به‌طور روتين در 1000 بارداري تک قلو استفاده شد. همه تريزومي‌ها تشخيص داده شدند؛ ميزان نتايج مثبت کاذب براي cfDNA 1/0% بود درحالي‌که سونوگرافي و غربالگري بيوشيميايي 4/3% مثبت کاذب داشتند.

به لطف گروه محققان UC Irvine، غربالگري زودهنگام سرطان پروستات در مردان مي‌تواند به آساني تست‌هاي خانگي بارداري در منزل قابل انجام باشد. پس از يک دهه کار مداوم، شيمي‌دان‌هاي UC Irvine راهي را براي نشان دادن دقيق مارکرهاي قابل استفاده براي تشخيص سرطان پروستات در ادرار ابداع کردند. بدين معنا که بيماري مي‌تواند خيلي سريع‌تر قابل تشخيص باشد و اين امر نيز با دقت زياد و هزينه‌اي به مراتب کمتر قابل انجام است. تکنولوژي مشابهي نيز مي‌تواند براي سرطان‌هاي مثانه و مالتيپل ميلوما به کار رود، زيرا آنها هم مارکرهاي قابل رديابي در ادرار دارند. محقق مسوول اين مطالعه اظهار مي‌دارد: «هدف ما وسيله‌اي است که در اندازه تست‌هاي بارداري خانگي بوده و با قيمتي حدود 10 دلار در اختيار مصرف کنندگان قرار گيرد. همچنين بتوان اين وسيله را در داروخانه‌ها و سوپرمارکت‌ها به راحتي تهيه کرد و در خانه مورد استفاده قرار داد. به نظر مي‌رسد ما در آستانه دستيابي به موفقيت بسيار مهم در دوره جديدي از مديريت سلامت شخصي هستيم.» گزارش مشابهي نتيجه‌گيري کرده که آنتي‌ژن اختصاصي پروستات (PSA) بيشتر از آنکه مفيد باشد، ضرررسان است، هرچند هنوز به‌عنوان مهم‌ترين مارکر در تشخيص سرطان پروستات عودکننده شناخته مي‌شود. در اين وسيله جديد، محققان از بيومارکر متفاوتي به نام PSMA بهره گرفته‌اند و در تلاشند تا مارکرهاي ديگري را نيز مورد بررسي قرار دهند تا مشخص شود که ايا سرطان به‌طور تهاجمي رشد مي‌کند يا خير. در اين وسيله ترکيبي از مواد شيميايي دردسترس قابل خواندن و سنسورهاي الکترونيکي منحصر به‌فرد استفاده شده تا روند غربالگري قابل انجام باشد.

یک نرم‌افزار مورد استفاده در پردازش تصاویر ماهواره‌ای از فضا، هم‌اکنون به محققان حوزه پزشکی در تثبیت شیوه‌ای ساده برای غربالگری بیماری آلزایمر در مقیاس وسیع کمک می‌کند.  ابزار AlzTools 3D Slicer که برای تحلیل تصاویر روزنانس مغناطیسی (MRIs) به‌کار می‌رود، توسط دانشمندان رایانه‌ در گروه Elecnor Deimos اسپانیا ساخته شد. این محققان سال‌ها با هدف طراحی نرم‌افزار مزبور به‌منظور ایجاد برنامه‌ای که مسیرهای فضایی را با تحلیل اسکن‌های مغز انسان سازگار می‌کند، تلاش کرده‌اند.
تیم مبتکر که برای آژانس فضایی اروپا کار می‌کند، تجربه پردازش داده‌های تصویری خام ماهواره‌ای را با استفاده از شیوه‌های نرم‌افزاری پیشرفته در پرونده کار خود دارد. به گفته کارلوس فرناندز دو لا پنا از Deimos، مشاهده و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای را می‌توان با آن‌چه پزشکان باید برای درک اسکن‌هایی مانند MRIs انجام دهند، مقایسه کرد.
پزشکان همچنین به شناسایی ویژگی‌های نشان‌دهنده عملکرد نادرست براساس مشخصه‌های خاص، نیاز دارند. سازگارکردن تکنیک‌هایی برای تحلیل تصاویر فضایی پیچیده با نیازهای دانشمندان پزشکی که درحال مطالعه بیماری آلزایمر هستند، نیازمند همکاری نزدیک بین Deimos و متخصصانی از دانشگاه فناوری مادرید است. ابزار مزبور هم‌اکنون برای تحقیق در مورد آلزایمر در دانشکده پزشکی دانشگاه کاستیلا لا مانچای اسپانیا به‌کار می‌رود.
دانشمندان بر این باورند که فناوری‌های فضایی راهکارهای هوشمندانه و ابتکاری را برای حل مشکلات موجود در بخش‌های غیرفضایی ارائه می‌دهند. با استفاده از ابزار AlzTool، محققان با داده‌های خام حاصل از اسکن مغزی و نه تصاویر ماهواره‌ای سر و کار دارند و به جای مشاهده یک مسیر در تصویر ماهواره‌ای، نواحی از مغز مانند هیپوکامپ را بررسی می‌کنند که با آلزایمر مرتبط است.

کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات متحده (USPSTF) بر اساس شواهد روزآمدشده، مجددا بر توصيه قبلي خود عليه انجام غربالگري سرطان تخمدان (توصيه سطح D) تاکيد کرد. در يک مطالعه آمريکايي، زنان به صورت تصادفي به دو گروه مراقبت معمول يا سونوگرافي واژينال و آزمون CA-125 تقسيم شدند. مرگ‌ومير و مرحله بيماري در زمان تشخيص در دو گروه غربالگري و عدم غربالگري تفاوتي نداشت ولي در نتيجه غربالگري‌هاي مثبت کاذب، تعداد قابل ملاحظه‌اي جراحي غيرضروري انجام شده بودند. در يک کارآزمايي انگليسي در حال انجام، پژوهشگران به مقايسه عدم غربالگري با «غربالگري به وسيله CA-125 به اضافه پيگيري نتايج غير طبيعي با سونوگرافي واژينال» يا «غربالگري صرفا با سونوگرافي»، پرداخته‌اند. البته پيامدهاي مربوط به مرگ‌ومير در اين مطالعه هنوز مشخص نشده است.
نتيجه‌گيري USPSTF اين بوده که بر اساس شواهد کافي، «غربالگري روتين سرطان تخمدان به وسيله سونوگرافي از راه واژن يا آزمون سرمي CA-125 با يک سطح آستانه واحد، منفعتي از نظر مرگ‌ومير ندارد ولي با زيان‌هايي حداقل در حد متوسط همراه است.» بيماران مدام در مورد لزوم غربالگري سرطان تخمدان سوال مي‌کنند و پاسخ منفي USPSTF هنوز هم چندان قاطع و معتبر نيست. اين کارگرووه همچنين ذکر کرده که اين عوامل با کاهش خطر سرطان تخمدان همراه هستند: قرص‌هاي ضد بارداري، بارداري، شيردهي، بستن لوله‌هاي رحمي، و اووفورکتومي دوطرفه. همچنين به نظر اين کارگروه، زنان داراي سابقه خانوادگي مثبت سرطان پستان يا تخمدان بايد به انجام مشاوره ژنتيک براي ارزيابي بيشتر سطح خطر، تشويق شوند.

در ايالات متحده افسردگي 9 بيماران را درگير مي‌کند و مسوول 43 ميليارد دلار از هزينه‌هاي مراقبت پزشکي است. کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات متحده (USPSTF) غربالگري افسردگي در نوجوانان و بزرگسالان را در طبابت باليني در جايي که سيستم‏هايي براي حصول اطمينان از تشخيص دقيق، درمان مؤثر و پيگيري وجود دارد توصيه مي‌کند. اين مرکز در مورد انجام دادن يا ندادن غربالگري افسردگي در کودکان 11-7 سال يا غربالگري از نظر خطر خودکشي در جمعيت عمومي توصيه‌اي ارايه نکرده است. پرسش‌نامه سلامت بيماران (PHQ-2) و PHQ-9 ابزارهاي غربالگري رايج و معتبري هستند. حساسيت و اختصاصي بودن PHQ-2 در بزرگسالان به ترتيب 97% و 67% و PHQ-9 61% و 94% است. اگر PHQ-2 براي افسردگي مثبت باشد، بايد PHQ-9 نيز انجام شود. در بزرگسالان مسن‌تر، مقياس 15 موردي افسردگي سالمندان نيز آزمون پيگيري مناسبي است. اگر اين آزمون‌هاي غربالگري براي افسردگي مثبت باشند، براي تأييد مطابقت علايم بيمار با معيارهاي تشخيصي راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM) ارزيابي بيشتري مورد نياز است.

PDF متن کامل مقاله             HTML متن کامل مقاله

براساس دستورالعمل جديد غربالگري ديابت نوع 2 كه به تازگي در نشريه انجمن پزشكي كانادا منتشر شده، غربالگري روتين براي ديابت نوع 2 در بزرگسالان در معرض خطر كم و متوسط توصيه نمي‌شود، اما در افراد در معرض خطر بالا و خيلي بالا توصيه به انجام آن شده است. اين دستورالعمل استفاده از محاسبه‌گر خطر و سپس غربالگري را براساس برنامه پيش‌بيني خطر ديابت پيشنهاد مي‌كند. اين دستورالعمل جديد دقت و راحتي زياد را با محاسبه‌گر خطر مبتني بر وب و اندازه گيري هموگلوبين‌A1C غيرناشتا در غربالگري ديابت گنجانده است. اهرم اين ابزار، ارتقا پيامد سلامت افراد به‌وسيله توانمند‌سازي بيماران براي گرفتن نقش فعال در مديريت و اصلاح عوامل خطر ديابت از طريق مداخلات مانند رژيم غذايي و ورزش است. دستورالعمل‌ جديد تمركز خود را روي افراد در معرض خطر بالا و خيلي بالا گذاشته است. هر چند كه در اين گروه نيز شواهد كمي وجود دارد كه غربالگري مكرر مفيد باشد، خصوصا براي كاهش مورتاليتي. همچنين شواهد نيز از غربالگري روتين با تست خون براي ديابت نوع 2 ميان بزرگسالان در معرض خطر كم و متوسط حمايت نمي‌كند. غربالگري اين گروه ممكن است با تشخيص بيش از اندازه، مداخلات نامناسب و درمان بي مورد بينجامد و اين خود باعث هزينه‌هاي رواني اجتماعي و اقتصادي غيرضروري خواهد شد. اين دستورالعمل توصيه مي‌كند كه از هموگلوبين A1C غيرناشتا در خون براي غربالگري افراد استفاده كنيد که براي بيماران آسان تر است، زيرا نيازي به ناشتا بودن ندارند. همچنين پيشنهاد مي شود بزرگسالان در معرض خطر بالا هر 3 تا 5 سال يك بار با تست خون هموگلوبين A1C كه غربالگري شوند، اما افراد در معرض خطر خيلي بالا ، اين تست سالانه تكرار شود.

براساس دستورالعمل‌ جديدي كه كالج پزشكان زنان و مامايي آمريكا منتشر كرده، زنان بايد هر 3 تا 5 سال از نظر سرطان سرويكس غربالگري شوند. اين دستورالعمل همچنين اشاره مي‌كند كه انجام تست Pap و تست HPV در يك زمان بهتر از انجام تست Pap به تنهايي است. اين دستورالعمل‌ جديد شبيه پيشنهادات ارائه شده توسط انجمن كولپوسكوپي و پاتولوژي سرويكس آمريكا و ديگر انجمن‌هاي پزشكي است كه قبلا گايدلاين‌هاي خود را در اين زمينه ارائه كرده بودند. تغييراتي كه در اين دستورالعمل‌ها ايجاد شده هم براي پزشكان و هم براي بيماران قابل‌توجه و يكسان است. بايد به بيماران آموزش داد كه انجام تست پاپ‌ سالانه ديگر استاندارد نيست، هر چند زنان بايد توجه داشته باشند كه ويزيت سالانه پزشك زنانشان از جنبه‌هاي ديگر داراي اهميت است. زنان 30 تا 65 سال شاهد بيشترين تغيير در دستورالعمل‌هاي غربالگري خود هستند. اگر آنها نتايج منفي داشته باشند، آنگاه هر 5 سال يك بار با پاپ‌اسمير و تست HPV دوباره آزمايش شوند. اگر غربالگري HPV در دسترس نيست، انجام تست‌ پاپ به تنهايي هر 3 سال يك بار كافي است. شواهد امروزي حاكي از آن است كه تواتر غربالگري سرطان سرويكس مي‌تواند كمتر شود و با انجام هر دو تست با هم، تعادل خوبي ميان گرفتن نتايج عالي از غربالگري و كاهش ضررهاي بالقوه مداخلات غيرضروري ايجاد خواهد شد.

براساس دستورالعمل عملكرد باليني براي تشخيص و درمان كه به تازگي منتشر شده، بزرگسالان بايد هر 5 سال يكبار براي هيپرتري‌گليسيريدمي غربالگري شوند زيرا بالابودن بيش از حد مجاز تري‌گليسيريد در خون باعث سخت و باريك شدن عروق مي‌شود که خود حملات قلبي و سکته ايجاد مي‌كند. اين وضعيت اغلب به علت شرايط زير به وجود مي‌آيد: بي‌تحرك بودن، اضافه وزن داشتن، سندرم متابوليك، ديابت نوع 2 و هيپرليپيدمي فاميليال تركيبي كه يك اختلال ژنتيكي است. بالابودن زياد تري گليسيريد خود عامل خطي براي بروز پانكراتيت هم هست، به همين دليل تشخيص و درمان آن قويا توصيه مي‌شود.
اين دستورالعمل سفارش مي‌كند: 1) بزرگسالان بايد هر 5 سال يكبار از نظر سطح تري‌گليسيريد به عنوان قسمتي از پانل ليپيد غربالگري شوند، زيرا افزايش شديد آنها شانس بروز پانكراتيت را بالا مي‌برد و افزايش کم آن نيز عامل خطري براي بيماري قلبي – عروقي محسوب مي‌شود. 2) تشخيص بايد براساس سطح تري‌گليسيريد ناشتا باشد و نه وضعيت غيرناشتا، 3) اگر هرگونه افزايشي در سطح تري‌گليسيريد ناشتا ديده شود بيمار بايد از نظر علل ثانويه هيپرليپيدمي نيز مورد بررسي قرار گيرد مانند شرايط اندوكرين و داروهاي مصرفي. علل ثانويه بايد تمركز اصلي درمان قرار داده شوند، 4) اگر فرد هيپرتري‌گليسيريدمي اوليه داشته باشد، مانند بد عملكردي كبد، چاقي مركزي، ناهنجاري‌هاي متابوليسم گلوكز و پرفشاري خون، بايد ديگر عوامل خطر قلبي – عروقي هم مورد توجه قرار گيرند، 5) بايد سابقه خانوادگي ديس‌ليپيدمي و بيماري قلبي – عروقي چك شود. اگر فرد هيپرتري‌گليسيريدمي اوليه دارد علل ژنتيك اين مشكلات ارزيابي و مشخص شود آيا خطري براي بيماري قلبي – عروقي در آينده وجود دارد يا نه، 6) هيپرتري‌گليسيريدمي خفيف تا متوسط در وهله اول با تغييرات روش زندگي، شامل تغيير و اصلاح رژيم غذايي، داشتن فعاليت فيزيكي و برنامه‌اي براي افراد داراي اضافه وزن تا از وزن خود بكاهند، درمان شود. لازم به ذکر است تري‌گليسيريد به طور طبيعي با افزايش سن بيشتر مي‌شود، اما افزايش بسيار زياد آن ممكن است دلايل ديگري هم داشته باشد مانند نوشيدن بيش از حد الكل، بارداري، داروها (مانند ديورتيك‌هاي تيازيدي، بتابلاكرها، استروژن، ايزوترتينوئين، كورتيكواستروييدها كه در شرايطي مانند آسم و آرتريت استفاده مي‌شوند، داروهاي خاصي كه براي پايين آوردن كلسترول به كار مي‌روند، مهاركننده‌هاي پروتئاز براي HIV، ساپرس‌كننده‌هاي سيستم ايمني و بعضي از آنتي‌سايكوتيك‌ها). در صورتي كه فردي عوامل خطري مانند ديابت و سابقه خانوادگي تري‌گليسيريد بالا داشته باشد، بهتر است فواصل غربالگري خود را كوتاه كند. ميزان 1000 تا 1999 تري‌گليسيريد، افزايش شديد و ميزان 2000 و بالاتر كه خيلي شديد طبقه‌بندي مي‌شود، خطر پانكراتيت را بالا مي‌برد.

دانشگاه ميشيگان به تازگي اپليكيشني را عرضه كرده كه روي تلفن‌هاي آيفون قرار گرفته و به شما اجازه مي‌دهد خودتان را از نظر ابتلا به سرطان پوست بررسي كنيد. تنها چيزي كه نياز داريد آنكه 23 عكس برهنه از خود با تلفن هوشمندتان بيندازيد. ابداع‌كنندگان اين اپليكيشن معتقدند مي‌توانند به اين ترتيب به كاهش هزينه‌هاي سلامت كمك‌كنند و به ياري كساني بيايند كه واقعا به ويزيت پزشك نيازي ندارند، به‌خصوص براي كساني كه از نظر ابتلا به سرطان پوست در معرض خطر كمي قرار دارند و بي‌علامت هستند. به اين منظور اين اپليكيشن يك تست ارزيابي خطر گرفته و به صورت دوره‌اي به شما يادآوري مي‌كند كه علامت‌هاي سرطان را به ياد داشته و آنها را در خود جستجو كنيد. اساسا اين روشي است كه هر از گاهي از تمام پوست شما عكاسي شده و تغييرات مشخص در آن در طول زمان مورد بررسي قرار گيرد تا در صورت لزوم بيمار به پزشك مراجعه كنيد. اين اپليكيشن كه UMSkin checks نام دارد، راهي است براي پيشگيري از مراجعه غيرضروري افراد به كلينيك‌ها كه در طول زمان صرفه‌جويي زيادي در هزينه‌ها ايجاد خواهد كرد. البته گرفتن 23 عكس نيز كار ساده‌اي نيست و از معايب اين اپليكيشن محسوب مي‌شود كه بايد فرد ديگري به كمك شما آيد و در گرفتن عكس‌ها شما را ياري كند.

انجمن پزشکي آمريکا در اظهارنظر تازه‌اي مي‌گويد همه زنان وقتي به سن 40 سالگي مي‌رسند بايد براي غربالگري سرطان پستان با ماموگرافي اقدام کنند. اين انجمن تاکيد مي‌کند با وجود آنکه ماموگرافي قابل اعتماد‌ترين ابزار غربالگري سرطان پستان است که در حال حاضر براي جمعيت عمومي در دسترس قرار دارد، محدوديت‌هاي خاص خود را هم دارد. البته اظهارنظرها در اين زمينه بسيار متفاوت است. به‌طور مثال خدمات درماني ملي انگلستان که يک برنامه مراقبت سلامت جهاني است در حال حاضر از تمام زنان 50 تا 70 سال براي غربالگري سرطان پستان دعوت مي‌کند و از آنها مي‌خواهد هر 3 سال يک بار اين کار را انجام دهند، البته به غير از زناني که در گروه پرخطر قرار دارند. هر چند مطالعه‌اي که در BMJ به چاپ رسيده پيشنهاد مي‌کند معرفي برنامه غربالگري سرطان پستان شايد بيشتر ضرر داشته باشد تا منفعت. مطالعه ديگري از دانشمندان هاروارد نيز نشان مي‌دهد 15 تا 25 درصد موارد غربالگري سرطان پستان موارد مثبت کاذب هستند. آنها تاکيد مي‌کنند شايد ماموگرافي ابزار مناسبي در غربالگري سرطان‌پستان نباشد زيرا نمي‌تواند ميان موارد پيشرفته و غيرپيشرفته سرطان تفاوت قائل شود. در هر صورت بايد ديد اين چالش‌ها به کجا مي‌رسد و سن واقعي شروع غربالگري از چه زماني تعيين مي‌شود.

سرطان پروستات شايع‌ترين سرطان تشخيص داده‌شده (پس از سرطان پوست) و دومين علت اصلي مرگ ناشي از سرطان در مردان آمريکايي محسوب مي‌شود. انتظار مي‌رود که در سال 2011 سرطان پروستات در 240 هزار مرد تشخيص داده شود و نزديک به 34 هزار مورد مرگ را ايجاد کند. پس از اوج گرفتن در اوايل دهه 1990، تا سال 2007 ميزان بروز سرطان پروستات (تعديل‌شده بر حسب سن) به 8/165 مورد در هر 100 هزار مرد و ميزان مرگ‌ومير آن به 5/23 مورد در هر 100 هزار مرد کاهش يافته است (شکل 1). بين سال‌هاي 2006-1999 تقريبا 80 سرطان‌هاي پروستات در زمان تشخيص، از نظر باليني محدود به پروستات بوده و تنها 4 آن‌ها متاستاز داشته‌اند.
عوامل خطر قوي براي سرطان پروستات عبارتند از: سن بالا، سابقه خانوادگي مثبت و نژاد سياه. ميانه سني افراد در هنگام تشخيص 67 سال و ميانه سني هنگام مرگ 81 سال است. خطر ابتلا به سرطان پروستات در بيماراني که اين سرطان در بستگان درجه اول آن‌ها تشخيص داده شده، 2 برابر سايرين است. در ايالات متحده بيشترين ميزان بروز سرطان پروستات به مردان سياه‌پوست مربوط مي‌شود که در اين افراد احتمال تشخيص سرطان پروستات در مراحل پيشرفته بيشتر از هر گروه قومي يا نژادي ديگر است.

PDF متن کامل مقاله           HTML متن کامل مقاله

در سراسر جهان، سرطان پستان هم‌اکنون شايع‌ترين سرطان تشخيص داده شده در زنان و اولين علت مرگ ناشي از سرطان در ميان زنان است که در سال 2008، 3/1 ميليون مورد جديد و تقريبا 458000 مرگ ناشي از آن گزارش شد. زني که امروز در ايالات متحده به دنيا مي‌آيد، يک‌هشتم احتمال دارد که در طول زندگي‌اش دچار سرطان مهاجم پستان شود. خطر سرطان پستان با افزايش سن (شکل 1) و وجود ساير عوامل خطر (جدول 1) بيشتر مي‌شود.
مرحله تومور هنوز هم مهم‌ترين تعيين‌کننده پيامد در زنان مبتلا به سرطان پستان است. در ميان زنان مبتلا به سرطان غيرمتاستاتيک پستان، خطر عود در مناطق ديگر ارتباط زيادي با تعداد عقده‌هاي لنفاوي آگزيلاري درگير و پس از آن با اندازه تومور دارد. علاوه بر اين، ارتباط نزديکي ميان اندازه تومور و ميزان انتشار آگزيلاري وجود دارد. اين بدان معناست که پروتکل ايده‌آل غربالگري براي سرطان پستان، بايد بتواند تومور را پيش از آن تشخيص دهد که قابل لمس شود.

PDF متن کامل مقاله          HTML متن کامل مقاله

زناني كه بافت متراكم پستان دارند، يك قدم ديگر به داشتن ابزار جديد غربالگري سرطان پستان نزديك شدند زيرا اداره كل غذا و داروي آمريكا در حال بررسي وسيله‌اي است كه در صورت تاييد، تنها ابزار غربالگري سرطان پستان تاييد شده به وسيله FDA است كه در تركيب با ماموگرافي براي بيماران با پستان متراكم استفاده مي‌شود. اين وسيله جديد somo•v® نام دارد. هرچند ماموگرافي يك ابزار مفيد در يافتن سرطان پستان است در همه افراد به خوبي و دقيق عمل نمي‌كند. به عبارتي در زنان با بافت پستاني متراكم، بيش از يك‌سوم سرطان‌هاي پستان كشف نمي‌شوند. از سويي بافت متراكم پستان نه‌تنها خطر ابتلا به سرطان پستان را 4 تا 6 برابر افزايش مي‌دهد، تشخيص آن را با ماموگرافي نيز با مشكل مواجه مي‌كند، به‌طوري كه 35 درصد سرطان‌ها طي ماموگرافي روتين تشخيص داده نمي‌شوند زيرا تراكم بافت پستان آنها را پنهان مي‌كند. حالا وسيله جديد در راه تاييد FDA است تا همگام با ماموگرافي روتين بتواند توده‌هاي پستان را در اين افراد تشخيص دهد و اين گروه از بيماران نيز بتوانند از مزاياي غربالگري بهره‌مند شوند، زيرا ثابت شده ماموگرافي مي‌تواند بقاي بيماران را تا 96 درصد افزايش دهد.

كالج پزشكان آمريكا (ACP) در تاريخ 6 مارچ 2012، دستورالعمل‌هاي جديد غربالگري سرطان كولوركتال را متنشر كرد. سرطان كولوركتال دومين علت شايع مرگ ناشي از سرطان در هر دو جنس زن و مرد در آمريكا به حساب مي‌آيد. اين دستورالعمل‌هاي جديد براي پزشكان و بيماران در شماره 6 مارچ نشريه AIM به چاپ رسيده و مي‌تواند مورد استفاده متخصصان قرار گيرد. ACP اين رهنمودهاي جديد خود را براي افزايش كمك به بيماران و پزشكان در ارتباط با مزايا و مضرات غربالگري سرطان كولوركتال انتشار داده است. اين انجمن بزرگسالان را تشويق مي‌كند تا غربالگري سرطان كولوركتال را از سن 50سالگي آغاز كنند، هر چند تعداد افرادي كه غربالگري مي‌شوند كمتر از تعداد واقعي است که بايد تحت غربالگري قرار گيرند، به‌رغم اينكه كارايي غربالگري سرطان كولوركتال در كاهش مرگ و مير بيماران در شواهد باليني خوبي اثبات شده است.
ACP پيشنهاد مي‌كند پزشكان ارزيابي فردي خطر سرطان كولوركتال را در همه بزرگسالان به عمل آورند. آنها بايد غربالگري را از سن 50 سالگي براي افراد در معرض خطر متوسط آغاز كنند اما افراد در معرض خطر بالا از سن 40 سال يا 10 سال زودتر از سني كه جوان‌ترين فرد فاميل درجه اول آنها به اين سرطان مبتلا شده است بايد غربالگري را آغاز كنند.
عوامل خطر سرطان كولوركتال شامل افزايش سن، داشتن سابقه شخصي پوليپ، بيماري التهابي روده يا سرطان كولوركتال يا داشتن سابقه خانوادگي اين بيماري هستند. گزينه‌هاي غربالگري سرطان كولوركتال شامل‌ آزمون‌هاي مبتني بر مدفوع و تست‌هاي آندوسكوپيك/ راديولوژيك هستند. همچنين فاصله بين غربالگري‌ها براي افراد در معرض خطر متوسط بالاي سن 50سال، هر10 سال براي كولونوسكوپي، هر 5 سال براي سيگموئيدوسكوپي قابل انعطاف، كولونوسكوپي مجازي و باريم انماي دابل كنتراست و سالانه براي آزمون خون مخفي مدفوع تعريف شده‌اند.
به گزارش سپید، متخصصان اين انجمن بيماران را تشويق مي‌كنند براي انتخاب تست غربالگري موردنظر خود با پزشكان مشورت كنند تا مزايا و معايب هر كدام را بشناسند و براساس شرايط خود بهترين روش را انتخاب كنند. موفقيت هر برنامه غربالگري به خصوص در مورد سرطان كولوركتال به مناسب بودن تست و پيگيري بيماران با نتايج غربالگري غيرطبيعي، همچنين پيگيري آنها با تكرار تست‌ها در فواصل مناسب بستگي دارد. اين دستورالعمل جديد ادامه غربالگري سرطان كولوركتال را در بزرگسالان بالاي 75 سال توصيه نمي‌كند. به خصوص افرادي كه اميد به زندگي آنها كمتر از 10 سال پيش‌بيني مي‌شود زيرا مضرات غربالگري بر مزاياي آن غلبه مي‌كند. از آنجا كه كولونوسكوپي به عنوان استاندارد طلايي تست‌هاي غربالگري به صورت عموم پذيرفته شده، خطرات احتمالي آن مانند خونريزي، سوراخ‌شدگي روده و واكنش‌هاي شديد به موادي كه براي آمادگي روده‌ها تجويز مي‌شود، بايد در نظر گرفته شود و به اطلاع بيماران نيز رسانده شوند.

دانشمندان به تازگي و با موفقيت کارآزمايي اوليه يک تکنيک جديد و قابل‌اعتماد را کامل کرده‌اند تا غربالگري سرطان پستان با استفاده از اولتراسوند انجام شود و حالا به دنبال آن هستند تا بتوانند با تکميل بيشتر اين روش، آن را به عنوان يک وسيله باليني ارتقا داده و مورد استفاده قرار دهند. امروزه روش‌هاي مبتني بر X-ray ماموگرافي پايه روش‌هاي غربالگري سرطان پستان را تشکيل مي‌دهند ولي تنها 30 درصد ضايعات مشکوکي که در آنها يافت مي‌شوند، بدخيم هستند. از سويي اين تابش مکرر X-ray هم مي‌تواند خود سرطان‌زا باشد که محدوديتي براي استفاده زياد از اين روش‌هاست و بايد در زنان در معرض خطر مانند زنان بالاي 50 سال کمتر استفاده ‌شود، بنابراين نياز به ابداع و معرفي روشي دقيق‌تر و بدون عوارض در اين زمينه کاملا حس مي‌شود تا ضايعات پستان و توده‌هاي توپر تشخيص داده شوند. به اين ترتيب از انجام بيوپسي‌هاي غيرضروري جلوگيري مي‌شود و صدمات روحي بيماران که ناشي از تشخيص‌هاي نادرست است نيز به حداقل مي‌رسد.
روش اولتراسوند در اين ميان مزاياي زيادي دارد: ايمن است، هزينه کمي دارد و به‌طور گسترده‌اي در برنامه‌هاي غربالگري مورد استفاده قرار مي‌گيرد، البته کيفيت عکس‌هاي گرفته شده به وسيله آن به آن اندازه خوب نيست که براي تشخيص قابل‌اعتماد بتوان از آنها بهره گرفت. قسمتي از مشکل فوق در تشخيص‌گرهاي (دتکتور) کنوني است که به طور رايج مورد استفاده قرار مي‌گيرند. بافت‌هاي مختلف بيولوژيکي سرعت‌هاي صوت متفاوتي توليد مي‌کنند و همين موضوع زماني را که اين امواج صوتي به دتکتور مي‌رسد، تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. به اين ترتيب امواج رسيده تحريف شده و تصوير حاصل غيرطبيعي جلوه خواهند کرد.
روش جديد ابداعي با تشخيص شدت امواج اولتراسونيک کار مي‌کند. به اين ترتيب که شدت امواج به گرما تبديل و توسط يک غشاي نازک فيلم پيرو الکتريک حس مي‌شود. به اين ترتيب براساس درجه حرارت، ولتاژ خروجي توليد مي‌شود. تصاوير ايجاد?شده با اين روش جديد نسبت به آثار توليد شده توسط سرعت امواج ناهموار در بافت‌ها کمتر حساس هستند. وقتي اين روش با سي‌تي‌اسکن استفاده مي‌شود، تصاويري دقيق‌تر از خصوصيات بافت ايجاد مي‌کند و به اين ترتيب ابنورماليتي‌هاي بافت پستان با دقت کامل‌تري مشخص خواهد شد. هدف توموگرافي فوق توليد يک نقشه مقطع عرضي از بافت است که با استفاده از آن امکان تشخيص ضايعات غيرطبيعي فراهم مي‌شود.
تاکنون کارآزمايي‌هاي انجام شده با اين تکنيک جديد نتايج عالي داشته و محققان به دنبال آن هستند تا اين وسيله را ارتقا دهند و بتوانند در بالين نيز از آن بهره گيرند تا شايد ضايعات پستان سريع‌تر و دقيق‌تر تشخيص داده شوند و بيماران زيادي با اين روش از مرگ زودرس ناشي از سرطان نجات يابند.

 به تازگي محققان براساس يافته‌هاي جديد خود، در رابطه با سني که در آن زنان بايد به‌طور معمول غربالگري سرطان پستان را آغاز کنند، حرف‌هاي جديدي دارند.  آنها ادعا مي‌کنند زناني که در دهه 40 زندگي خود به سر مي‌برند و سرطانشان توسط ماموگرافي کشف مي‌شود به درمان کمتري نياز داشته و نسبت به بيماراني که غربالگري نشده‌اند، کمتر در اثر سرطان فوت مي‌کنند. اين يافته‌ها روي گروه زنان 40 تا 49 سال تمرکز داشته که در سال 2009 به‌وسيله توصيه‌هاي جديد غربالگري سرطان پستان کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات‌متحده کنار گذاشته شده بودند. در آن زمان اين گروه متخصصان که از مزاياي حفظ زندگي ماموگرافي روتين در مقابل خطرات بالقوه آن مانند انجام تست‌هاي غيرضروري به دنبال نتايج مثبت کاذب و عوارض ناشي از انجام بيوپسي‌هاي غيرلازم و ديگر موارد دفاع مي‌کند، نتيجه‌گيري کرده که غربالگري روتين سرطان پستان بايد از سن 50 براي اغلب زنان آغاز شود ودر سنين جوان‌تر، ماموگرافي بيشتر از آنکه منفعت داشته باشد، مضر است اما يافته‌هاي جديد که توسط دانشمندان سوئدي بيان شده‌اند،‌ بر اين موضوع تاکيد مي‌کنند که نتيجه‌گيري‌هاي اين کارگروه مزاياي کليدي ماموگرافي را در نظر نگرفته و توصيه‌هايشان شايد کاربرد چنداني نداشته باشد. زيرا انجام ماموگرافي برابر است با دريافت درمان‌هاي کمتر تهاجمي و پيامد بهتر براي زناني که سرطانشان زودتر تشخيص داده مي‌شود. در اين مطالعه هزار و 977 بيمار مبتلا به سرطان پستان که 40 تا 49 سال سن داشتند، مورد ارزيابي قرار گرفتند و براساس مرحله بيماري‌شان، اينکه چطور بيماري‌شان تشخيص داده شده (به‌وسيله ماموگرافي يا روش‌هاي ديگر)، نوع درمان و عود سرطان طبقه‌بندي شدند، در طول 18 سال دوره مطالعه، درصد بيماراني که به‌وسيله ماموگرافي تشخيص داده شدند، افزايش يافت، به‌طوري که از 28 درصد در سال 1990 به 58 درصد در سال 2008 رسيد، آن هم به دليل افزايش انجام غربالگري. در همين دوره زماني، درصد تومورهايي که در مراحل اوليه به‌وسيله ماموگرافي تشخيص داده شد نيز افزايش يافت، به‌طوري که تعداد سرطان‌هاي تشخيص داده شده در مرحله صفر به 66 درصد رسيد،‌ در حالي که درصد بيماري در مراحل پيشرفته تا 66 درصد کاهش نشان داد.
وقتي تومور در مراحل اوليه تشخيص داده شود، بيماران مي‌توانند انتظار درمان‌هاي کمتر تهاجمي داشته باشند و تا حد امکان تحت لامپکتومي يا برداشت قسمتي از بافت پستان قرار گيرند. درمان زودهنگام نيز نتيجه‌اي نخواهد داشت جز افزايش بقا، به‌طوري که 4 درصد افرادي که غربالگري کرده‌اند، از بيماري فوت کردند، در مقابل 11 درصد افرادي که اصلا غربالگري انجام نداده‌اند.
به گزارش سپید، به نظر مي‌رسد کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات‌متحده در اعلام نظرات خود تنها به تعداد افراد زنده مانده به‌وسيله ماموگرافي روتين اکتفا کرده و ديگر مزاياي آن را، همچون درمان کمتر تهاجمي در نظر نگرفته است. اين‌گونه منافع با دقت بيشتري در برابر خطرات غربالگري روتين، مانند استرس ناشي از نتايج مثبت کاذب و انجام پروسيجرهاي غيرضروري قد علم مي‌کنند و براي دادن توصيه‌هاي کاربردي در اين زمينه‌، لازم است همه جوانب به خوبي سنجيده شوند. در هر صورت نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد که بهتر است غربالگري از سن 40 سالگي آغاز شود، هر چند هنوز براي توصيه قطعي در اين زمينه به بررسي‌هاي بيشتر نياز است. از سوي ديگر بايد به مزاياي بالقوه ماموگرافي در برابر خطرات احتمالي آن اعتماد کرد و تعادل ميان آنها را در نظر داشت.

 تکرار غربالگري سرطان کولورکتال با روش سيگموييدوسکوپي قابل انعطاف (FSG) تشخيص سرطان کولورکتال يا آدنوم‌هاي پيشرفته را در زنان تا يک‌چهارم و در مردان تا يک‌سوم افزايش مي‌دهد. اين نتايج به تازگي در نشريه موسسه ملي سرطان آمريکا به چاپ رسيده است. امروزه روش‌هاي آندوسکوپيک نسبت به تست‌هاي خون مخفي مدفوع در تشخيص سرطان کولورکتال و آدنوم‌ها حساسيت بيشتري دارند و تکرار انجام غربالگري مي‌تواند تعداد بيشتري از آدنوم‌ها و کارسينوم‌ها را در مقايسه با يک بار غربالگري با FSG پيدا کند. به هر حال هزينه اثربخش بودن غربالگري با روش آندوسکوپيک به گروه سني غربالگري شده نيز تکيه مي‌کند، همچنين تواتر غربالگري که به‌طور‌ گسترده‌اي اثربخشي تست را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد.
در اين مطالعه محققان آمريکايي يافته‌هاي شرکت‌کنندگان 55 تا 74 ساله را که با سيگموييدوسکوپي قابل انعطاف غربالگري شده بررسي کرده و آنها را 3 و 5 سال بعد نيز مورد ارزيابي و غربالگري قرار دادند. از 77 هزار و 447 فردي که در اين مطالعه وارد شدند، بيش از 67 هزار نفر حداقل يک بار FSG و بيش از 39 هزار نفر، 2 بار FSG انجام داده بودند. محققان دريافتند که FSG دوم تعداد سرطان‌ها يا آدنوم‌هاي پيشرفته تشخيص داده شده را تا 26 درصد در زنان و تا 34 درصد در مردان افزايش مي‌دهد. درواقع سرطان کولورکتال يا آدنوم پيشرفته در 8/4 درصد افراد پس از غربالگري اول و در 5/4 درصد افراد پس از 2 بار غربالگري با FSG يافت شد که حاکي از افزايش 32 درصدي در کشف موارد سرطاني است. با وجود اين يافته‌ها، محققان اذعان دارند که هر چند تکرار FSG بازده غربالگري را افزايش مي‌دهد، هزينه‌هاي غربالگري را نيز بالا مي‌برد، همچنين باعث افزايش نياز به مداخلات تشخيصي و خطرات عوارض پيش آمده خواهد شد.
به گزارش سپید، اين پژوهشگران تاکيد دارند که بايد با نگاهي به مطالعات پيشين به اين نتيجه رسيد که واقعا تواتر غربالگري دوباره بايد چه تعداد باشد تا بتوان از بروز سرطان‌هاي باليني مهم پيشگيري کرد و تنها به دنبال ضايعات پنهاني (مانند ضايعه کوچک يا پيش‌سرطاني که شايد هيچ‌گاه سرطاني هم نشوند) نبود. فاصله بين غربالگري‌ها که به‌وسيله فاصله ميان يک غربالگري منفي و يک تشخيص باليني تعيين مي‌شود، ممکن است طولاني‌تر از آني باشد که يک فرد بتواند به بهترين وجه به کاهش مرگ‌ومير ناشي از سرطان دست يابد. بنابراين لازم است مطالعات بيشتر با اين حجم نمونه انجام شود و داده‌هاي مرگ‌ومير بيماران نيز مورد توجه قرار گيرند تا به‌طور قطع مشخص شود که چه تعداد غربالگري و با چه فاصله زماني بايد انجام شود و سن شروع آنها نيز از چه سن بيماران باشد تا بهترين نتيجه را که همانا تشخيص سريع‌تر ضايعات و درمان به‌موقع آنها، همچنين کاهش مرگ‌ومير ناشي از سرطان است، به دست آورد.

پژوهشگران طي مطالعه‌اي نشان دادند که استفاده از ام.آر.آي براي غربالگري سرطان پستان براي اولين بار نسبت به ماموگرافي داراي مثبت کاذب بيشتري است. انجام ام.آر.آي براي غربالگري براي اولين بار در 13 درصد موارد با مثبت کاذب همراه است، اما اين ميزان در ام.آر.آي‌‌هاي بعدي کاهش يافته و به 6/5 درصد مي‌رسد. به همين علت پژوهشگران پيشنهاد کردند که با توجه به ميزان مثبت کاذب بالايي که در انجام اين تست هنگام غربالگري ايجاد مي‌شود، هنوز نمي‌توان از آن به عنوان يک روش جايگزين براي ماموگرافي استفاده کرد.

پژوهشگران ثابت کردند که پايين آوردن سن براي انجام ماموگرافي به عنوان يک تست غربالگري باعث شده که ميزان بقا به طور چشمگيري در جامعه افزايش يابد. طبق گايدلاين‌هاي قديمي انجام ماموگرافي به عنوان يک تست غربالگري در سنين بين 50 تا 74 سالگي به صورت يک سال درميان پيشنهاد مي‌شد. از سال 2009 ميلادي بر اساس مطالعه‌هاي انجام شده، پژوهشگران سن انجام ماموگرافي را تغيير داده و پيشنهاد کردند که خانم‌ها بهتر است از سن 40 تا 84 سال ساليانه براي انجام ماموگرافي مراجعه کنند.
اين مطالعه که توسط پژوهشگران دانشگاه کلرادو و به سرپرستي دکتر ادوارد هندريک انجام شده، نشان داد که انجام ماموگرافي در سنين پايين‌تر (40 سال) باعث شده که ميزان مرگ‌ومير ناشي از سرطان پستان تا 40 درصد کاهش پيدا کند. اين در حالي است که اگر اين تست غربالگري از سن 50 سالگي و به صورت يک سال درميان انجام شود، ميزان مرگ‌ومير ناشي از اين سرطان تنها 23 درصد کاهش مي‌يابد. اختلاف اين دو استراتژي تا حدي است که پژوهشگران ادعا کردند که انجام تست غربالگري از سن 40 سال به صورت ساليانه 71 درصد بيشتر از پروتکل قديمي باعث حفظ جان خانم‌ها مي‌شود.
دکتر هندريک در اين باره مي‌گويد: «با توجه به اينکه تاکنون مقايسه دقيقي بين اين استراتژي‌ها صورت نگرفته بود، بسياري از افراد براي انتخاب يک روش مناسب سردرگم بودند. اين مطالعه نشان داد که قطعا شروع غربالگري براي سرطان پستان بايد از سن 40 سال و به صورت ساليانه صورت گيرد.» مخالفان پروتکل جديد غربالگري معتقدند که انجام ساليانه ماموگرافي و شروع آن در سنين پايين‌تر باعث افزايش ميزان نتايج مثبت کاذب شده و به دنبال آن باعث افزايش اضطراب و نگراني در بيمار و انجام اقدامات اضافه‌اي مانند بيوپسي ‌شود.
پژوهشگران اين طرح در پاسخ عنوان کردند که ممکن است انجام غربالگري در زنان بين سنين 40 تا 49 سال در عرض 10 سال يک بار منجر به نتيجه مثبت کاذب شود که با توجه به کاهش چشمگير ميزان مرگ‌ومير، اين رقم چندان بالا محسوب نمي‌شود. اين پژوهشگران معتقدند با توجه به مزايايي که پروتکل جديد دارد به نظر مي‌رسد جايگزين کردن آن به جاي استراتژي قديمي منطقي به نظر برسد. سال گذشته 209 هزار و 60 آمريکايي با تشخيص سرطان پستان تحت درمان قرار گرفتند که برآورد مي‌شود نزديک به 40 هزار از اين بيماران در اثر اين بيماري جان خود را از دست خواهند داد.

اداره کل غذا و داروي آمريکا هشدار داد ترموگرافي پستان جايگزين ماموگرافي براي غربالگري سرطان پستان نمي‌شود. برخلاف ماموگرافي که در آن از X-ray استفاده مي‌شود، در ترموگرافي تصاوير مادون قرمز توليد مي‌شود که الگوهاي گرما و جريان خون را روي يا نزديک سطح بدن نشان مي‌‌دهند. بعضي از ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتي ادعا مي‌کنند ترموگرافي به عنوان روش غربالگري براي سرطان پستان نسبت به ماموگرافي ارجح است زيرا نيازي به اشعه ندارد، اما FDA شواهد مستندي در دسترس ندارد که نشان دهد ترموگرافي، وقتي به تنهايي استفاده شود، براي غربالگري کارآمد باشد بنابراين اين روش را تاييد نمي‌کند و نبايد به عنوان روشي مستقل جهت غربالگري يا تشخيص سرطان پستان استفاده شود. ماموگرافي همچنان موثرترين روش غربالگري است که در مراحل اوليه قابل درمان به کمک بيماران مي‌آيد.

پژوهشگران دانشگاه سين‌سيناتي به تازگي نشان دادند که استفاده از سي‌تي‌اسکن به منظور غربالگري در افراد پرخطر براي سرطان ريه مي‌تواند نقش مهمي در روند تشخيصي و درماني اين بيماران داشته باشد. اين مطالعه توسط دکتر ساندرا استارنس، سرپرست بخش جراحي توراسيک دانشگاه سين‌سيناتي در منطقه‌اي انجام شد که افراد آن 3 برابر مناطق ديگر مستعد ابتلا به هيستوپلاسموزيس بودند. هيستوپلاسموزيس نوعي بيماري قارچي است که باعث ايجاد ندول در ريه شده و شانس بدخيمي را افزايش مي‌دهد.
سرطان ريه يکي از علل مهم مرگ‌و‌مير در ايالات متحده آمريکاست. تخمين زده شده که تنها در سال 2010 بيش از 220 هزار نفر از مبتلايان به سرطان ريه در اين کشور شناسايي شدند. در حال حاضر هيچ وسيله‌ مشخصي براي غربالگري افراد پرخطر براي ابتلا به سرطان ريه وجود ندارد. مطالعات پيشين نشان دادند که استفاده از سي‌تي اسکن براي غربالگري افراد پرخطر نسبت به راديوگرافي ساده باعث شده که ميزان مرگ‌و‌مير در اين بيماران تا 20 درصد کاهش پيدا کند. بر اين اساس دکتر استارنس و همکارانش مطالعه‌اي در منطقه اوهايو که شانس بروز هيستوپلاسموزيس (به عنوان يک عامل خطر براي بروز سرطان ريه) در آن بالاست انجام دادند و در آن با استفاده از سي‌تي اسکن سه‌بعدي بيماران را به مدت 5 سال تحت پيگيري قرار دادند.
اين پژوهشگران معتقد بودند که بروز ندول ناشي از هيستوپلاسموزيس در همه موارد نياز به انجام بيوپسي ندارد و انجام سي‌تي اسکن مي‌تواند از انجام اين بيوپسي‌هاي بي‌مورد پيشگيري کند. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد که استفاده از سي‌تي اسکن مي‌تواند در 60 درصد موارد از انجام بيوپسي‌هاي بي‌مورد جلوگيري کند. در ضمن اين پژوهشگران عنوان کردند که پيگيري با اين وسيله باعث شده که تمامي موارد سرطان در مراحل زودرس تشخيص داده شوند.
دکتر استارنس در اين‌باره مي‌گويد: «يکي از خواص انجام غربالگري توسط سي‌تي اسکن اين است که سرطان ريه در مراحل زودرس تشخيص داده مي‌شود و اين مساله شانس انجام درمان به موقع و موثر را افزايش مي‌دهد.» وي در ادامه افزود: «از طرف ديگر انجام سي‌تي اسکن باعث مي‌شود که از انجام بيوپسي‌هاي بي‌مورد پيشگيري شده و استرس وارد شده به بيمار و همچنين تيم پزشکي براي انجام بيوپسي کاسته شود.» اين گروه از پژوهشگران معتقدند که هنوز نياز به مطالعات بيشتري است تا بتوان به طور معمول از سي‌تي اسکن به عنوان يک وسيله غربالگري براي بيماران استفاده کرد اما اين مطالعه مي‌تواند راهنماي خوبي براي مطالعات بعدي باشد.

همان‌طور كه مشخص است خطر سرطان با افزايش سن به‌طور قابل‌توجهي بيشتر مي‌شود. در واقع سرطان يك بيماري مربوط به سن است، يعني هديه ما از طولاني شدن عمر! بنابراين اين فكر در ذهن متبادر مي‌شود كه آيا افراد مسن به‌طور روتين از نظر تومورهاي جديد هم غربالگري شوند يا نيازي به انجام اين كار نيست؟ يك مطالعه جديد نشان مي‌دهد كه بيشتر افراد بالاي 75 سال جمعيت آمريكا هر ساله از نظر سرطان‌هاي پستان، پروستات و كولون غربالگري مي‌شوند. البته ميزان غربالگري پس از سن 80 افت پيدا مي‌كند، اما همچنان بالاست. در حالي كه اين چنين رديابي سرطان در جمعيت عمومي نشانه هوشياري است، محققان به‌طور فزاينده‌اي با اين سوال مواجه‌‌اند كه آيا واقعا اين تست‌ها براي افراد مسن لازم هستند يا خير.
براساس وضعيت سلامت يك فرد و آنچه از طول عمر يك فرد 75 ساله باقي‌مانده، غربالگري براي يافتن سرطان‌هاي جديد كه دهه‌ها طول مي‌كشد تا رشد كنند، شايد آنقدرها هم مفيد نباشد. يكي از پژوهشگران اين مطالعه به شبكه خبري ABC مي‌گويد: «براي سرطان‌هايي مانند پستان، كولوركتال و سرويكس كه ثابت‌شده غربالگري براي آنها موثر است، اگر فردي احتمال دارد كمتر از 5 سال عمر کند، غربالگري مفيد نخواهد بود اما اگر اميد به زندگي بيشتري در فردي انتظار مي‌رود و بيمار مي‌تواند درمان ضدسرطان را تحمل كند، نبايد انجام غربالگري را انكار كرد.» با توجه به آنكه درصد افراد مسن تا سال 2025، نزديك به دو برابر خواهد شد مهم است كه مزاياي غربالگري در برابر خطرات و هزينه‌هاي تست‌هاي روتين سنجيده شوند. از سوي ديگر كارگروه خدمت پيشگيرانه ايالات متحده غربالگري روتين را براي سرطان‌هاي پستان، پروستات و كولون پس از سن 74 سال پيشنهاد نمي‌كنند. همچنين براي زنان 65 سال و بالاتر نيز غربالگري را از نظر سرطان سرويكس توصيه نمي‌كنند. 
در بسياري از موارد، غربالگري مي‌تواند منجر به انجام بيوپسي‌هاي اضافي و جراحي براي برداشت سرطان شود كه خود عوارض جانبي نيز دارد، در حالي كه خود اين نوع سرطان‌ها ممكن است رشد آهسته‌اي داشته باشند و فرد مسن را در معرض خطرات جدي سلامت قرار ندهد. البته جاي هيچ‌گونه شكي نيست كه افراد بالاي 75ساله‌اي نيز هستند كه مبتلا به سرطان‌هايي هستند كه با غربالگري روتين تشخيص داده شده و با درمان سال‌هاي عمر بيشتري را سپري خواهند كرد. از سويي افراد بالاي 75 سال كه عوامل خطر ديگري براي سرطان دارند، مانند سابقه خانوادگي يا تجربه قبلي بيماري، بايد همچنان برنامه‌هاي غربالگري را ادامه دهند اما به عنوان يادآوري، خطر سرطان كه در سال‌هاي انتهايي عمر افزايش مي‌يابد، بايد با ديگر عوامل، همچون سال‌هاي باقي‌مانده از عمر بالانس شود. محققان اين پژوهش اظهار اميدواري مي‌كنند كه از اين پس پزشكان با دقت بيشتري كارآمدي غربالگري را مورد سنجش قرار دهند، به‌خصوص با توجه به اينكه در آينده نزديك انفجار بزرگي در جمعيت مسن رخ خواهد داد و مزايا و معايب انجام غربالگري بيش از پيش خودنمايي خواهد كرد. آنها پيشنهاد مي‌كنند به جاي اين فكر كه هميشه غربالگري براي هر فردي مفيد است، پزشكان در ابتدا ارزيابي كنند كه وضعيت سلامت بيمار در چه سطحي قرار دارد و آيا در 5 سال آينده وي زنده خواهد ماند با خير. اگر اين‌گونه است برنامه‌هاي غربالگري، تشخيص و درمان سرطان توجيه‌كننده خواهد بود. البته ما بايد در مورد استفاده منطقي از مراقبت‌هاي بهداشتي بيشتر فكر كنيم و كمتر به سهميه‌بندي اين نوع مراقبت‌ها در بيماران بپردازيم.

پژوهشگران  نشان دادند که سونوگرافي ترانس‌واژينال با حساسيت و اختصاصيت 80 تا 90 درصد قادر است ابتلا به سرطان آندومتريال را قبل از بروز علايم آن شناسايي کند. اگرچه نتايج حاصل از اين مطالعه در نشريه لنست به چاپ رسيده، اما پژوهشگران اين مطالعه اعتراف کردند که براي اينکه اين روش وارد سيستم غربالگري شود، نياز به مطالعات بيشتري است تا ميزان خطرات و صرفه اقتصادي ناشي از انجام آن بررسي شود. در حال حاضر هيچ نوع تست غربالگري براي شناسايي سرطان آندومتر بدون علامت وجود ندارد. اين مطالعه که روي 36731 نفر صورت گرفته نشان داد که 81 درصد افرادي که به سرطان آندومتر مبتلا هستند، در سونوگرافي ترانس‌واژينال داري ضخامت آندومتر بالاي 5 ميلي‌متر هستند. به طور دقيق اين روش در شناسايي سرطان آندومتر بدون علامت داراي حساسيت 5/80 بوده است.

نتايج حاصل از يك مطالعه روي توليد يك روش جديد به منظور تشخيص زودرس سرطان‌هاي كولوركتال مطرح شد. پژوهشگران اين طرح تحقيقاتي موفق به توليد يك تست آزمايشگاهي جديد شدند كه با مكانيسم رديابي ميكرو آر.ان.اي و (miRNA) مي‌تواند سرطان‌هاي كولوركتال را در مراحل بسيار زودرس تشخيص دهد. اين تست ايمن و ارزان‌ قيمت بوده و از دقت بالايي برخوردار است. همچنين با توجه به اينكه تنها نياز به يك نمونه خون دارد غيرتهاجمي محسوب مي‌شود. پژوهشگران اين طرح پيشنهاد كردند كه از اين روش مي‌توان به عنوان يك تست غربالگري ساليانه براي بررسي ابتلا به سرطان‌هاي كولوركتال استفاده كرد.

براساس مطالعه‌اي كه در نشريه «راديولوژي» به چاپ رسيده، سي‌تي‌ كولونوگرافي (CTC) روش غربالگري ارجح نسبت به كولونوسكوپي اپتيكال است. در اين مطالعه به نتايج فرابررسي مطالعاتي كه در 15 سال گذشته چاپ شده‌اند، استناد شده و محققان به اين نتيجه رسيدند كه حساسيت سي‌تي‌كولونوگرافي براي تشخيص سرطان كولوركتال 1/96 درصد است، در حالي كه حساسيت كولونوسكوپي اپتيكال، برابر با 7/94 درصد گزارش شده است. گذشته از ميزان حساسيت كه تقريبا برابر است، دلايل ديگري نيز وجود دارد كه سي‌تي‌كولونوگرافي براي غربالگري بهتر است، مانند هزينه و كمتر تهاجمي بودن آن. البته بايد قبول كرد كه CTC بيماران را با اشعه مواجه مي‌كند، هر چند مقدار آن در حد نگران‌كننده‌اي نيست. از سوي ديگر، انجام CTC نيازي به سداتيو کردن بيماران ندارد و دردي را به آنها تحميل نمي‌كند، بنابراين پذيرش آن از سوي بيماران راحت‌تر صورت مي‌گيرد. نياز به آمادگي كمتر روده‌ها را نسبت به كولونوسكوپي اپتيكال، بايد به ليست مزاياي CTC افزود.

پژوهشگران دانشگاه UC Davis موفق به توليد يک پروب ليزري شدند که قادر است سرطان‌هاي حفره دهان را در مراحل ابتدايي بروز آن شناسايي کند. مطالعاتي که روي نمونه‌هاي انساني صورت گرفته نشان داده است که مي‌توان از اين وسيله براي ارزيابي درگيري مارژين تومور برداشته شده حين جراحي نيز استفاده کرد. اين پروب شبيه پروبي است که براي تشخيص سلول‌هاي سرطاني در مغز ابداع شده بود و تنها شکل ظاهري آن تغيير يافته است. پژوهشگران اين طرح پيشنهاد دادند که مي‌توان از اين وسيله به عنوان دستگاهي براي غربالگري سرطان‌هاي دهان استفاده کرد. نتايج حاصل از مطالعه روي اين وسيله در نشريه اتولارينگوسکوپي به چاپ شده است.

يک مطالعه جديد نشان مي‌دهد که انجام ماموگرافي هر 2 سال يکبار به جاي انجام ساليانه آن، شانس موارد مثبت کاذب را کم مي‌کند. تواتر انجام ماموگرام‌هاي غربالگري و سن مناسب شروع آن از زماني مورد بحث قرار گرفت که کار گروه خدمات پيشگيرانه آمريکا در سال 2009 پيشنهاد کرد زنان هر 2 سال يکبار و از سن 50 سالگي تحت ماموگرافي قرار گيرند. اين کار گروه اضافه مي‌کند که تصميم براي شروع مرتب و دوسالانه ماموگرافي قبل از سن 50، براساس شرايط هر فرد گرفته مي‌شود. ازسوي ديگر، انجمن سرطان آمريکا پيشنهاد مي‌کند زنان از سن 40 سالگي و سالانه تحت ماموگرافي قرار گيرند.

در اين مطالعه 170 هزار زن مورد بررسي قرار گرفتند و مشخص شد پس از 10 سال غربالگري سالانه، بيش از نيمي از زنان براي انجام حداقل يک بار ديگر ماموگرافي دعوت شده و به 7 تا 9 درصد از آنها گفته شد که بايد تحت بيوپسي قرار گيرند اما اين مورد به افزايش قابل‌توجه تشخيص سرطان پستان منجر نشد بلکه تنها اضطراب و نگراني ناشي از موارد مثبت کاذب را بيشتر کرده است. بنابراين پيشنهاد مي‌شود به جاي ماموگرافي سالانه، هر 2 سال يکبار انجام شود.

به تازگي انجمن سرطان آمريكا با همكاري موسسات ديگر دستورالعمل‌هاي جديدي را براي پيشگيري و تشخيص زودهنگام سرطان سرويكس ارائه دادند. اين پيش‌نويس جديد كه در اختيار عموم قرار گرفته، پيشنهاد مي‌كند كه زنان تعداد تست‌هايي را كه در طول عمر خود انجام مي‌دهند، كاهش دهند تا اطمينان بيشتري از تست‌هايي كه انجام مي‌دهند، به دست آورند.  همچنين اين دستورالعمل‌ بر استفاده همزمان از تست پاپ‌اسمير و HPV براي زنان 30 سال و بالاتر تاكيد مي‌كند. البته اين دستورالعمل‌ فعلا براي اظهارنظر متخصصان منتشر شده و پس از جمع‌آوري همه نظريات دستورالعمل نهايي پس از بررسي دوباره در ميانه سال 2012 در اختيار همگان قرار خواهد گرفت تا در بالين مورد استفاده قرار گيرد.
اين دستورالعمل‌ جديد متفاوت از راهبردهايي است كه كار گروه خدمات پيشگيرانه آمريكا به‌طور رسمي منتشر كرده است. بعضي قسمت‌هاي اين دستورالعمل جديد عبارتند از اينكه همه زنان از 21 سالگي غربالگري را آغاز كنند و زنان زير 21 سال نيز 3 سال پس از شروع فعاليت جنسي انجام تست را شروع کنند. همچنين زنان 21 تا 29 سال، تست‌هاي پاپ‌اسمير را هر 3 سال يکبار تكرار كنند كه برخلاف رهنمود قبلي است كه آن را سالانه توصيه مي‌كرد.

تصميم‌ها و توصيه‌هاي مراقبت سلامت پيشگيرانه با افزايش سن جمعيت، پيچيده‌تر مي‌شود. علل بارز مرگ در ميان افراد سالمند (يعني بيماري‌هاي قلبي، سرطان‌هاي بدخيم، بيماري‌هاي عروقي مغز و بيماري‌هاي مزمن دستگاه تنفسي تحتاني) بازتابي از علل ريشه‌اي مرگ در ميان افراد در تمام سنين (يعني مصرف سيگار، رژيم غذايي نامناسب و عدم فعاليت فيزيکي) است. بسياري از جنبه‌هاي مرگ در سالمندان با تغيير رفتار، قابل تعديل است. بيماران 65 سال به بالا بايد از نظر قطع مصرف سيگار، رژيم غذايي غني از چربي‌هاي سالم، ورزش‌هاي هوازي و تمرين‌هاي کششي مورد مشاوره قرار گيرند. ساير انواع مراقبت‌هاي پيشگيري شامل آسپيرين درماني، تنظيم چربي و تجويز واکسن‌هاي کزاز و ديفتري، پنوموکوک و آنفلوآنزا هستند. اگر چه سرطان، دومين علت شايع مرگ در بيماران 65 سال به بالا است، غربالگري سرطان نقش سودمندي در ميزان بقاي آنها ندارد مگر آنکه اميد به زندگي مورد انتظار براي بيمار بيش از 5 سال باشد. بنابراين هنگام غربالگري سرطان در بيماران سالمند بهتر است که اميد به زندگي، ميزان داشتن کارکرد و ناتواني‌هاي همراه آن بازبيني شوند. غربالگري‌هاي توصيه شده ديگر عبارتند از: آنوريسم آئورت شکمي در مردان 75-65 سال، سرطان پستان در زنان 40 سال به بالا که اميد به زندگي بيش از 5 سال دارند و سرطان کولورکتال در مردان و زنان 50 سال به بالا که اميد به زندگي بيش از 5 سال دارند....

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله