به تازگي محققان براساس يافته‌هاي جديد خود، در رابطه با سني که در آن زنان بايد به‌طور معمول غربالگري سرطان پستان را آغاز کنند، حرف‌هاي جديدي دارند.  آنها ادعا مي‌کنند زناني که در دهه 40 زندگي خود به سر مي‌برند و سرطانشان توسط ماموگرافي کشف مي‌شود به درمان کمتري نياز داشته و نسبت به بيماراني که غربالگري نشده‌اند، کمتر در اثر سرطان فوت مي‌کنند. اين يافته‌ها روي گروه زنان 40 تا 49 سال تمرکز داشته که در سال 2009 به‌وسيله توصيه‌هاي جديد غربالگري سرطان پستان کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات‌متحده کنار گذاشته شده بودند. در آن زمان اين گروه متخصصان که از مزاياي حفظ زندگي ماموگرافي روتين در مقابل خطرات بالقوه آن مانند انجام تست‌هاي غيرضروري به دنبال نتايج مثبت کاذب و عوارض ناشي از انجام بيوپسي‌هاي غيرلازم و ديگر موارد دفاع مي‌کند، نتيجه‌گيري کرده که غربالگري روتين سرطان پستان بايد از سن 50 براي اغلب زنان آغاز شود ودر سنين جوان‌تر، ماموگرافي بيشتر از آنکه منفعت داشته باشد، مضر است اما يافته‌هاي جديد که توسط دانشمندان سوئدي بيان شده‌اند،‌ بر اين موضوع تاکيد مي‌کنند که نتيجه‌گيري‌هاي اين کارگروه مزاياي کليدي ماموگرافي را در نظر نگرفته و توصيه‌هايشان شايد کاربرد چنداني نداشته باشد. زيرا انجام ماموگرافي برابر است با دريافت درمان‌هاي کمتر تهاجمي و پيامد بهتر براي زناني که سرطانشان زودتر تشخيص داده مي‌شود. در اين مطالعه هزار و 977 بيمار مبتلا به سرطان پستان که 40 تا 49 سال سن داشتند، مورد ارزيابي قرار گرفتند و براساس مرحله بيماري‌شان، اينکه چطور بيماري‌شان تشخيص داده شده (به‌وسيله ماموگرافي يا روش‌هاي ديگر)، نوع درمان و عود سرطان طبقه‌بندي شدند، در طول 18 سال دوره مطالعه، درصد بيماراني که به‌وسيله ماموگرافي تشخيص داده شدند، افزايش يافت، به‌طوري که از 28 درصد در سال 1990 به 58 درصد در سال 2008 رسيد، آن هم به دليل افزايش انجام غربالگري. در همين دوره زماني، درصد تومورهايي که در مراحل اوليه به‌وسيله ماموگرافي تشخيص داده شد نيز افزايش يافت، به‌طوري که تعداد سرطان‌هاي تشخيص داده شده در مرحله صفر به 66 درصد رسيد،‌ در حالي که درصد بيماري در مراحل پيشرفته تا 66 درصد کاهش نشان داد.

وقتي تومور در مراحل اوليه تشخيص داده شود، بيماران مي‌توانند انتظار درمان‌هاي کمتر تهاجمي داشته باشند و تا حد امکان تحت لامپکتومي يا برداشت قسمتي از بافت پستان قرار گيرند. درمان زودهنگام نيز نتيجه‌اي نخواهد داشت جز افزايش بقا، به‌طوري که 4 درصد افرادي که غربالگري کرده‌اند، از بيماري فوت کردند، در مقابل 11 درصد افرادي که اصلا غربالگري انجام نداده‌اند.

به نظر مي‌رسد کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات‌متحده در اعلام نظرات خود تنها به تعداد افراد زنده مانده به‌وسيله ماموگرافي روتين اکتفا کرده و ديگر مزاياي آن را، همچون درمان کمتر تهاجمي در نظر نگرفته است. اين‌گونه منافع با دقت بيشتري در برابر خطرات غربالگري روتين، مانند استرس ناشي از نتايج مثبت کاذب و انجام پروسيجرهاي غيرضروري قد علم مي‌کنند و براي دادن توصيه‌هاي کاربردي در اين زمينه‌، لازم است همه جوانب به خوبي سنجيده شوند. در هر صورت نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد که بهتر است غربالگري از سن 40 سالگي آغاز شود، هر چند هنوز براي توصيه قطعي در اين زمينه به بررسي‌هاي بيشتر نياز است. از سوي ديگر بايد به مزاياي بالقوه ماموگرافي در برابر خطرات احتمالي آن اعتماد کرد و تعادل ميان آنها را در نظر داشت.

منبع: سپید۲۹۴