پزشکی بالینی

محققان دانشگاه هایدلبرگ آلمان با به‌ کارگیری روش‌های زیست سلولی و بیوشیمیایی در نمایش روابط مولکولی بین گلیکوپروتئین ابولا و نقش آن در سمیت سلولی، نشان داده‌اند که داروهای کاهنده‌ کلسترول ممکن است در درمان عفونت حاد ویروس ابولا موثر باشند. گلیکوپروتئین ویروسی با کلسترول سلولی تعامل دارد که موجب مصرف عوامل کاهنده‌ کلسترول معینی می‌شود.
محققان با اشاره به اینکه از سال 2014، غرب آفریقا بزرگترین شیوع ابولا در طول تاریخ را تجربه کرده است، برآورد کرده‌اند که تا به امروز بیماری‌های عفونی مانند تب ابولا بیش از 11 هزار نفر را درگیر کرده و بیماری‌زایی بالای ویروس رشته‌ای ابولا از تعاملات متعدد مولکولی با میزبانش ناشی می‌شود.
به گفته آنها، در مرحله‌ نهایی بیماری، داخلی‌ترین لایه‌ عروق خونی به شدت ترشح و نشت می‌کند که سبب می‌شود تماس سلول با سلول میزبان از بین برود. از بین رفتن این سد اندوتلیالی سبب خونروی داخلی وسیعی در بدن میزبان می‌شود. گلیکوپروتئین واقع در پوشش اطراف ویروس، در ایجاد این خونروی داخلی نقش بزرگی ایفا کرده و جهت دسترسی به سلول میزبان و اثرگذاری بر عملکردهای سلولی متعدد، به ویروس کمک می‌کند. 
این گلیکوپروتئین شامل دو زیر واحد (sub units) به نام GP1 و GP2 است. محققان هایدلبرگ نشان داده‌اند که زیرواحدهای GP2 متصل به غشا، به تنهایی برای ایجاد مسمومیت سلولی کافی است. GP2 سبب از بین رفتن اتصالات سلولی‌ شده و بنابراین عاملی در از بین‌رفتن سد اندوتلیالی رگ‌ها در زمان عفونت است. در همین زمان این ویروس تشکیل مقادیر عظیمی از ساختارهای سلولی نخ مانند نازک و رشته‌ای را در غشای سلول آلوده شده به راه می‌اندازد که سبب فرض محققان بر نقش GP2 در تجمع غشای ویروسی گردید.
به گفته محققان، گلیکوپروتئین ابولا به خاطر داشتن آنچه که لنگر غشایی خوانده می‌شود، دارای الگوی آمینواسیدی غیرطبیعی است و این لنگر از یک زنجیره‌ی اختصاصی از آمینو اسیدها تشکیل شده که عامل هدایت پروتئین در غشای پلاسمایی است. این الگوی ویژه‌ آمینو اسید که محققان هایدلبرگ آن را در این لنگر غشایی کشف کردند، قادر است تعاملات ویژه‌ای بین گلیکوپروتئین‌ ویروس و کلسترول غشایی در بدن میزبان داشته باشد. 
یافته‌های محققان نشان می‌دهد که هم سمیت سلولی گلیکوپروتئین ابولا و هم تشکیل رشته‌ها در غشای پلاسمایی میزبان، می‌توانند بر مبنای مقدار کلسترول در سلول تنظیم شوند. این محققان در تحقیقات‌ خود عوامل کاهنده‌ لیپید شامل یک استاتین خاص را معرفی کرده‌اند. کاهش کلسترول سلولی در مدل‌های کشت سلولی و در نهایت سرکوب اثر گسستگی سلولی القا شده توسط گلیکوپروتئین ویروس ابولا را نیز گزارش کرده‌اند. آنها می‌گویند: این اثر حفاظتی همچنین باید در موجودات زنده نیز تایید شود. داروهای کاهنده‌ کلسترول می‌توانند قابلیت زیادی در درمان عفونت حاد ویروس ابولا داشته باشند و این تجربیات بنیادی بیوشیمیایی، باید در بررسی‌های بعدی نیز جستجو شوند.

یک آزمایش جدید ابولا که نه تنها از کاربری آسانتری برخوردار بوده، بلکه 100 برابر حساستر از آزمایشات مورد استفاده کنونی است، می‌تواند به کاهش شیوع این بیماری در غرب آفریقا کمک کند. شیوع کنونی ابولا بر کشورهای غرب آفریقا تاثیر گذاشته است. به گفته ژیون یان، یکی از مولفان پژوهش از دانشکده علوم چین، در غرب آفریقا منابع کمی وجود دارد از این رو آزمایشات پیچیده و پرهزینه زیاد موثر نیستند.
یان خاطرنشان کرد: آزمایش نواری جدید ما یک آزمایش یک مرحله‌ای ساده با کاربری آسان و ارزان‌قیمت است و سیگنال واضحی را ارائه می‌کند، به این معنی که افراد برای استفاده از آن نیازی به آموزش ندارند. ما بر این باوریم که این آزمایش می‌تواند در مناطق روستایی که دسترسی به تجهیزات فنی و مهارت وجود ندارد، موثر باشد.
در حال حاضر دو راه برای آزمایش وجود ویروس ابولا وجود دارد: استفاده از روش واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) که نسخه‌هایی از مولکول را برای تشخیص ویروس ایجاد می‌کند و دیگری، آزمایش مصادره پادتن الیزا (ELISA) - آزمون ایمونوسوربنت وابسته به آنزیم- است که در زمان حضور یک مولکول در نمونه خون، سیگنال تصویری می‌دهد.
آزمایش PCR بسیار حساس و دقیق است، اما همچنین گران و پیچیده بوده و نیاز به مهارتهای خاص و تجهیزات فنی دارد. آزمایش الیزا یا همان تست نوار طلایی، ارزانتر بوده اما از نظر حساسیت آن در سطح پایینی قرار دارد، به این معنی که اغلب نتایج نادرست ارائه می‌دهد. آزمایش جدید که آزمون nanozyme نام دارد، از نانوذرات مغناطیسی استفاده می‌کند که در جهت تقویت سیگنال همانند آنزیم‌ها عمل کرده و شفاف‌ترین نتیجه‌ای را که میتوان با چشم غیر مسلح دید، ارائه می‌دهد.
ویروس ابولا سبب بیماری‌های حادی می‌شود که به طور میانگین، در نیمی از افراد مبتلا منجر به مرگ می‌شود. هیچ واکسنی برای ابولا وجود ندارد، بنابراین کشف این ویروس در کنترل شیوع بیماری بسیار اهمیت دارد. با تشخیص دقیق، بیماران می‌توانند قرنطینه شده و تحت درمان مناسب قرار گیرند تا خطر شیوع بیماری کاهش یابد. فناوری جدید می‌تواند به منظور تشخیص انواع مولکول زیستی به کار گرفته شود، از این رو می‌توان از آن برای تشخیص بیماری‌های عفونی دیگر مانند آنفلوآنزا بهره برد و بطور بالقوه، تومورها و حتی آلودگی در فاضلاب را شناسایی کرد. این پژوهش در مجله Biosensors and Bioelectronics منتشر شده است.

دانشمندان واكسنی ساخته اند كه موش ها را در برابر مهلك ترین شكل ویروس ابولا محافظت می كند. به گزارش ساينس ديلي، ويروس ابولا كه نخستين بار در سال 1976 كشف شد بيش از 90 درصد افراد مبتلا شده را از پاي درآورده است . محققان مي گويند اين نخستين واكسن عليه ويروس ابولاست كه مي تواند ايمني بلند مدتي را در برابر اين ويروس فراهم سازد . اين واكسن جديد را مي توان براي مدت طولاني ذخيره كرد. نتايج اين تحقيقات درنشريه Proceedings of National Academy of Sciences منتشر شده است. 
مدت واكسنهايي كه پيش از اين ساخته شده بودند قابليت ذخيره سازي بلندمدت نداشتند و در طولاني مدت اثرات موثر واكسن از بين مي رفت. اما پژوهشگران دانشگاه آريزونا واكسن جديد حاوي پروتئين ويروسي مصنوعي ساخته اند كه سيستم ايمني بدن را به تشخيص بهتر ويروس ابولا تحريك مي كند و در ذخيره سازي بلند مدت نيز با ثبات تر عمل مي كند. اين واكسن از 80 درصد موش هاي درمان شده از اين ويروس مرگ بار محافظت كرد و گام بعدي آزمايش اين واكسن بر روي زنجيره اي از ابولاست كه به ويروسي كه انسان را مبتلا مي كند نزديك تر است. 
ابولا چيست؟ ابولا (Ebola) گهگاه به طور مرگباري در ميان انسانها و ميمونها در آفريقا شايع مي شود. اين ويروس با ايجاد تب شديد و خونريزي بيمار را از پاي درمي آورد و خيلي سريع گسترش مي يابد. تب خونريزي دهنده ابولا از بيماريهاي مشترك بين انسان و دام به شمار مي رود.اين بيماري فقط انسان، ميمون و شامپانزه را مبتلا مي كند.محل زندگي ويروس ابولا احتمالا در بدن گروهي از همين حيوانات است. انسان ناقل ويروس ابولا نيست و به طور تصادفي به اين ويروس آلوده مي شوند.اينكه چگونه ويروس ابولا از بدن حيوانات به بدن انسان وارد مي شود به طور كامل مشخص نيست. پس از آنكه فردي به اين ويروس آلوده مي شود، انسانهاي ديگر را آلوده مي كند.
يكي از راههاي انتقال عفونت بين انسانها، تماس مستقيم با خون و ترشحات بدن فرد آلوده است كه معمولا در بين اطرافيان بيمار كه سعي در نگهداري و پرستاري او دارند، رخ مي دهد. از راههاي شايع گسترش اين ويروس همچنين مي توان از انتقال آن در بين بيماران و كاركنان يك بيمارستان يا درمانگاه ياد كرد. در چند روز اولي كه انسان به ويروس آلوده مي شود، تب بالا، سردرد، درد عضلات، دل درد، اسهال و خستگي در وي بروز مي كند. بعضي از بيماران در اين مرحله دچار گلودرد، سكسكه، قرمزي و خارش چشم، دانه هاي پوستي، اسهال خوني و استفراغ خوني مي شوند. با گذشت يك هفته از آلودگي، درد قفسه سينه، شوك و مرگ اتفاق مي افتدو بعضي از بيماران در اين مرحله نابينا مي شوندو خونريزي مي كنند.