دارو141- درمان‌هاي ضدآريتمي در فيبريلاسيون دهليزي
درمان ضدآريتمي در فيبريلاسيون دهليزي، شامل طيف گسترده‌اي از درمان‌هاست که براي پيشگيري از تبديل ريتم طبيعي سينوسي به فيبريلاسيون دهليزي و نيز کنترل علايم مورد استفاده قرار مي‌گيرند. پرمصرف‌ترين داروهاي ضدآريتمي براي حفظ ريتم سينوسي طبيعي در بيماران با فيبريلاسيون دهليزي عبارتند از داروهاي گروه IC نظير فلکاينيد (flecainide)، پروپافنون (propafenone) و داروهاي گروه III نظير آميودارون (amiodarone)، دروندارون (dronedarone)، سوتالول (sotalol) و دوفتيليد (dofetilide).
فيبريلاسيون دهليزي كه شايع‌ترين نوع آريتمي دهليزي است، بيش از 2 ميليون نفر از مردم آمريکا را گرفتار کرده است. به علاوه اين عارضه، يک سوم موارد بستري‌هاي بيمارستاني ناشي از آريتمي قلبي را شامل مي‌شود. مشکلات قلبي که ممکن است موجب تشديد فيبريلاسيون دهليزي شوند عبارتند از نارسايي قلبي، بيماري عروق کرونري، جراحي قلبي و بيماري‌هاي دريچه‌اي. فيبريلاسيون دهليزي به دليل ايجاد کانون‌هاي نابجا معمولا به دنبال آسيب ساختاري قلب ايجاد مي‌شوند. اين کانون‌ها باعث ضربان‌هاي نامنظم و ناهماهنگي دهليزها با بطن‌ها مي‌شود. فيبريلاسيون دهليزي مزمن کيفيت زندگي بيمار را تحت تاثير قرار مي‌دهد و درجاتي از تپش قلب، گيجي و تنگي نفس را ايجاد مي‌کند. علايم شديدتر به دنبال انتقال سيگنال‌هاي غيرطبيعي به بطن‌ها و پاسخ سريع بطن‌ها رخ مي‌دهد و عبارتند از افت فشارخون، تاکي کاردي، سينکوپ و درد قفسه‌سينه. در نهايت خطر بالاي وقوع حمله مغزي يا حمله ايسکميک گذرا مرتبط با کارديوآمبولي بيمار را تهديد مي‌کند.