پزشکی بالینی

محققان آمریکایی گفتند مصرف استامینوفن در دوران بارداری با ابتلای کودکان به اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی (ADHD) مرتبط است. استامینوفن شایع ترین دارویی است که برای درد و تب در دوران بارداری مورد استفاده قرار می گیرد. اما نتایج تحقیقات اخیر «زیان لیو » و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا روی 64 هزار و 322 کودک و مادرانشان در موسسه ملی تولد دانمارک (Danish National Birth Cohort) بین سال های 1996 تا 2002 نشان می دهد مصرف این دارو بر ابتلای کودکان به اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی (ADHD) تاثیر دارد. در این بررسی از والدین خواسته شد تا مشکلات رفتاری فرزندانشان را در یک پرسشنامه گزارش کنند. همچنین نسخه های تجویز شده برای کودکان دارای اختلال از این موسسه جمع آوری شد.
نتایج این بررسی نشان داد بیش از نیمی از مادران در دوران بارداری ، داروی استامینوفن مصرف کرده اند. به گفته محققان استفاده از استامینوفن در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به بیماری های کلیوی (Hypertensive Kidney Disease) در کودکان و بروز آن در هفت سالگی ارتباط دارد. زیان لیو در این مورد گفت : این خطر زمانی افزایش می یابد که مادران در دوران بارداری بیش از سه ماه از این دارو استفاده کنند. به گفته وی لازم است تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود. شرح کامل این یافته جدید در نشریه (American Medical Association Pediatrics) منتشر شده است.
اختلال کم توجهی ناشی از بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است. در این بیماری کودک توانایی دقت و تمرکز بر روی یک موضوع را ندارد. در این دسته از کودکان روند یادگیری کند و کودک از فعالیت بدنی غیر معمول و بسیار بالایی برخوردار است. این اختلال با نداشتن توجه و فعالیت بیش ازحد کودک همراه است. حدود ۳ تا 5 درصد کودکان قبل از هفت سالگی به این بیماری مبتلا می شوند. این عارضه بیشتر در دوران مدرسه برای کودکان و در هنگام بلوغ رخ می دهد و با افزایش سن بسیاری از بیماران بهتر می شوند.

اداره کل غذا و داروي آمريکا اعلام کرد براي نخستين‌بار آزموني را براي تشخيص اختلالات رفتاري با استفاده از الگوهاي امواج مغزي مورد تاييد خود قرار داده است. به اين ترتيب به نظر مي‌رسد ايده خواندن فعاليت مغز براي يافتن سرنخي از بيماري‌هاي منتال رو به رشد است. محققان در حال حاضر به اندازه کافي درباره الگوهاي متمايز طبيعي و غيرطبيعي فعاليت مغز آگاهي دارند که اين امکان را فراهم مي‌سازد تا بيماري‌هاي مختلف رواني را از جمله افسردگي، اسکيزوفرني، اوتيسم و اختلال نقص توجه بيش فعالي (ADHD)، از طريق بازخواني امواج مغزي تشخيص دهند. اين دستگاه جديد که Neba Health’s device نام دارد، براي کودکان 6 تا 17 سال تاييد شده است. اين دستگاه برمبناي خواندن EEG است که ايمپالس‌هاي الکتريکي آزاد شده از نورون‌هاي فعال را رديابي مي‌کند. اين تست حدود 20 دقيقه طول مي‌کشد و فرکانس ايمپالس‌ها را در هر ثانيه ضبط مي‌کند. با بررسي الگوي امواج، پزشکان مي‌توانند با اطمينان نسبي تشخيص دهند که آيا کودک به ADHD مبتلا هست يا خير.

اختلال کم‌توجهي- بيش‌فعاليتي (ADHD) در کودکان حداقل در 30% بيماران مي‌تواند تا بزرگسالي ادامه پيدا کند و 4%-3% بزرگسالان معيارهاي تشخيصي «ويرايش چهارم دستنامه تشخيصي و آماري اختلالات رواني» (DSM-IV) براي اين اختلال را پر مي‌کنند. تعدادي از اختلالات از جمله بيماري‌هاي تيروييد، اختلالات خلق و اختلالات سوء مصرف مواد علايمي شبيه ADHD دارند و بايد در تشخيص افتراقي آن قرار بگيرند.
عوارض جانبي استروييدها، آنتي‌هيستامين‌ها، داروهاي ضدصرع، کافئين و نيکوتين مي‌توانند علايم ADHD را تقليد کنند. تشخيص و درمان صحيح اين اختلال مي‌تواند عملکرد روزمره فرد را بهبود ببخشد. تشخيص اين مشکل مبتني بر اخذ شرح حال باليني دقيق به علاوه استفاده از تعدادي مقياس نمره‌دهي است که پرکردن آن‌ها بسته به مقياس مورد استفاده، 20-5 دقيقه طول مي‌کشد. راهکارهاي باليني موجود استفاده از محرک‌ها و داروي غيرمحرک آتوموکستين (atomoxetine) را به عنوان درمان خط اول و ضد افسردگي‌ها را به عنوان گام بعدي درمان توصيه مي‌کنند. نشان داده شده که درمان شناختي- رفتاري نيز به عنوان درمان کمکي اضافه بر دارو مفيد است. ثابت شده که در بزرگسالان دچار افسردگي همراه با ADHD، ترکيب داروهاي ضد افسردگي و محرک‌ها موثر و بي‌خطر است. به منظور پايش از نظر سوء مصرف يا استفاده تفريحي از محرک‌ها، پزشکان خانواده علاوه بر ويزيت‌هاي منظم پيگيري، بايد استفاده از يک توافق‌نامه کنترل مصرف مواد و غربالگري تصادفي ادرار از نظر مواد را مد نظر قرار دهند.

PDF متن کامل مقاله               HTML متن کامل مقاله