کشف نشانگر زیستی جدید برای میگرن
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز نشانگر زیستی جدیدی را برای شناسایی میگرن اپیزودیک یا دورهای که در هر ماه حداقل 15 حمله میکند، شناسایی کردند. دکتر لی پترلین، مولف ارشد این تحقیق در مورد این دستاورد اظهارکرد: اگرچه هنوز مطالعات تکمیلی برای تایید کامل نشانگر زیستی جدید لازم است، اما در بررسیهای انجام شده مشخص شد که به کمک این روش میتوان درمان بهتری برای بیماری میگرن ارائه داد.
محققان در این تحقیق با دریافت نمونه خونی و سنجش توده بدنی حدود 52 زن مبتلا به میگرن دورهای و 36 زن سالم دریافتند که مقدار چربی موسوم به سرامید در زنان مبتلا به میگرن دورهای در مقایسه با زنان سالم کمتر است. آنها پس از بررسی نتایج آزمایش دریافتند که در هر میلیلیتر از خون زنان مبتلا به میگرن حدود 6000 نانوگرم سرامید وجود دارد که این مقدار در مقایسه با زنان سالم با رقم 10 هزار و 500 نانوگرم در میلیلیتر، نشاندهنده اهمیت این نشانگر زیستی است.
محققان در محاسبات انجام شده دریافتند که با هر واحد افزایش در مقدار سرامید خون، میزان خطر ابتلا به میگرن حدود 92 درصد کاهش مییابد. آنها همچنین دریافتند که تغییر در مقدار دو گونه چربی دیگر موسوم به اسفنگو میلین نیز تا 2.5 برابر نشانگر سرامید، در احتمال ابتلا به بیماری میگرن تاثیرگذار است. این یافتهها در مجله Neurology منتشر شده است.
محققان ابزاری درست کرده اند که با ارسال پالس های مغناطیسی به مغز قادر است به درمان سردردهای میگرنی کمک کند. میگرن یک سردرد شدید عود کننده بوده که اغلب با حساسیت به نور و تهوع همراه است. هنوز مشخص نیست که چه عاملی دقیقا موجب ابتلا به میگرن می شود، اما متخصصان بهداشتی می گویند ممکن است این وضعیت به واسطه یک سری عوامل مانند محیط زیستی، تنش، مصرف مشروبات الکلی، گرسنگی، کم خوابی و در زنان تغییرات هورمونی ایجاد شود. معمولا علائم میگرن میان 4 تا 72 ساعت طول می کشد که نشان می دهد این وضعیت می تواند بر خانواده شخص، کار و زندگی اجتماعی تاثیر گذارد.
ذهنیت مثبت بیمار نسبت به داروی مصرفی، تأثیر دارو را تا دو برابر در بیماران میگرنی افزایش میدهد. تاثیر شبهدارو یا دارونما که از طریق تاثیر روانی به بهبود بیماری کمک میکند، برای محققان امری اثبات شده است، اما این تکنیک درمانی در مورد میگرن بیش از حد انتظار مؤثر است. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد در آمریکا، 66 بیمار 18 سال به بالا را که به بیماری میگرن مبتلا بودند، طی 3 سال مورد آزمایش قرار دادند.
نتایج تحقیقات نشان داد: چاقی ممکن است ابتلا به میگرن را افزایش دهد. محققان دریافتند خطر ابتلا به سردردهای دردناک با افزایش وزن بدن افزایش مییابد. مطالعات جدید حاکی از آن است که افراد چاق در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به میگرن اپیزودیک هستند. میگرن اپیزودیک نوع شایعتر میگرن است. با توجه به گزارش آکادمی آمریکایی مغز و اعصاب، میگرن شامل پالس شدید یا درد ضرباندار در یک منطقه از سر است و علائم آن شامل تهوع، استفراغ و حساسیت به نور و صدا است.
دانشمندان دانمارکی با ردیابی عامل بروز میگرن، گام مهمی را به سوی هموارکردن شیوهای برای درمان بهتر این شرایط ناتوانکننده برداشتهاند. این محققان مدعیاند که یافتههایشان فرضیههای پیشین مبنی بر این که چرا طی یک حمله میگرنی مغز آسیب میبیند، را به چالش میکشد. مدتهاست که تصور میشود درد میگرن ناشی از انبساط شریانهای خارج از جمجمه است؛ اما دانمارکیها بر این باورند که حساسشدن فوقالعاده رشتههای عصبی در اطراف شریانهای خونی عامل بروز این دردهاست.
پژوهشگران دانشگاه سینسیناتی دریافتهاند که صاعقه میتواند منجر به سردرد و میگرن شود. این محققان دریافتند که موارد سردرد و میگرن در زمان بروز رعد و برق به ترتیب تا 24 و 23 درصد در میان افراد سالم ساکن در 40 کیلومتری شعاع صاعقه بیشتر میشود. این ارقام در میان افراد دارای سردردهای مزمن از شدت بیشتری برخوردار بوده و تا 31 درصد در افزایش سردرد و 28 درصد افزایش میگرن تاثیر داشته است.
دانشمندان دانشگاه میشیگان در دستاورد جدیدی که میتواند برای مبتلایان به میگرن حاد امید بخش باشد، قصد دارند قویترین مسکن درد را با اعمال یک جریان الکتریکی از درون مغز آزاد کنند. این شیوه موسوم به «تحریک عمقی مغز» یا تحریک مستقیم جریان ترانس کرانیال(tDCS) میتواند تا 37 درصد سردرد را کاهش دهد. این شیوه سرعتی را که نورونهای مغز فعال میشوند، تغییر داده که در نهایت منجر به التیام درد میشود. مسکنهای آزاد شده توسط مغز، مواد شبه افیونی درون زا هستند که بسیار شبیه مواد مخدر مانند مورفین عمل میکنند. محققان دریافتند که فقط با اعمال یک جریان کوچک به اندازه دو میلی آمپر در قشر حرکتی مغز میتوان این تاثیر را ایجاد کرد. با تقویت آزادسازی مسکنهای طبیعی، امید است که مبتلایان به میگرن حاد بتوانند از داروهای شیمیایی کمتر استفاده کرده و در نتیجه عواقب جانبی و احتمال اعتیاد کاهش پیدا کند.
محققان آمریکایی ایمپلنتی طراحی کردهاند که با کمک پالسهای ضعیف الکتریکی، باعث تحریک اعصاب گردن و تسکین سردردهای مزمن میگرن می شود. تیم تحقیقاتی دانشگاه توماس جفرسون در فیلادلفیا به سرپرستی «استفان سیلبراشتاین» این وسیله را بر روی 157 بیمار مبتلا به میگرن مورد آزمایش قرار دادند؛ این دستگاه بمدت سه ماه برای 105 داوطلب فعال بوده و برای بقیه افراد خاموش بودند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که میزان حملات میگرن در افراد دارای ایمپلنت فعال در هر ماه از 22 به 16 حمله کاهش یافت.