پزشکی بالینی

این سمپوزیوم در تاریخ ۲۸ آذر ۱۳۹۲ توسط پژوهشکده علوم غدد و متابولیسم دانشکاه علوم پزشکی شهید بهشتی  در محل پژوهشکده برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل تشخیص اختلالات عملکردی قاعدگی  (DUB)، اختلالات قاعدگی در نوجوانان (تشخیص، درمان)، درمان اختلالات عملکردی قاعدگی در دوران باروری، اختلالات عملکردی قاعدگی در حوالی یائسگی، درمان اختلالات قاعدگی ناشی از مصرف روش های پیشگیری از بارداری، اختلالات عملکردی  قاعدگی بیماری های  سیستمیک می باشد.

اطلاعات بیشتر

زنان شاغلی که در شیفت‌های متغیر کار می‌کنند در معرض خطر بالایی برای وقوع سقط جنین، اختلالات قاعدگی و باروری قرار دارند. نتایج این پژوهش بر اساس مطالعه‌ای متا آنالیز از تمام تحقیقات منتشر شده در این زمینه از سال 1969 تا ژانویه 2013 حاصل شده است. طی این پژوهش تاثیر برنامه‌های غیر استاندارد کاری زنان شاغل (شامل شیفت‌های شب و متغیر) با زنان غیر شاغل مورد مقایسه قرار گرفت.
این پژوهش که داده‌های مربوط به 119 هزار و 345 زن را دربرداشت نشان می‌دهد، زنان کارمند با شیفت‌های متغیر در مقایسه با سایر زنانی که شیفت‌های منظم کاری دارند در خطر 33 درصدی ابتلا به اختلالات قاعدگی و 80 درصدی اختلال بارداری قرار دارند. زنانی که فقط در شیفت‌های شب کار می‌کردند خطر قابل توجهی از اختلال قاعدگی و مشکلات باردار شدن را نشان ندادند اما میزان بالایی از سقط جنین را داشتند و البته این در حالی است که این امر در زنانی که گاهی شیفت‌های شب کار می‌کردند گزارش نشد.
به گفته دکتر "Stocker" رابطه بین شیفت‌های کاری و پیامدهای منفی بارداری امری اثبات شده است اما هنوز رابطه علت و معلولی مورد تایید قرار نگرفته است؛ به عنوان یک شاخص می‌توان اختلال خواب ناشی از شیفت‌های کاری را با وقوع اختلالات بیولوژیک کوتاه و بلندمدت مرتبط دانست. وی اظهار کرده است: توضیح محتمل برای کل نتایج این پژوهش اختلال در ریتم شبانه روزی است که می‌تواند عملکرد بیولوژیک ساعت ژنیتیکی بدن را تحت تاثیر قرار دهد؛ پیش از این نشان داده شده که ساعت طبیعی بدن با تغییر در عملکردهای بیولوژیک بدن مرتبط است.

ميگرن، نوعي سردرد است که به طور متوسط 15درصد از افراد جامعه را گرفتار مي‌کند. در دوره کودکي شيوع ميگرن در دختران و پسران برابر است اما در سنين باروري ميزان ابتلاي زنان به بيش از 2 برابر مردان مي‌رسد بنابراين نقش تغييرات هورموني -از زمان بلوغ تا يائسگي- در حملات ميگرن در زنان را نمي‌توان ناديده گرفت. حدود 60 درصد از زنان با سابقه ميگرن، حملاتي را همزمان با دوران قاعدگي خود تجربه مي‌کنند. ميگرن قاعدگي که بدون اورا بوده و در فاصله 2 روز قبل تا 3 روز بعد از شروع خونريزي رخ مي‌دهد، در 10 تا 15 درصد از زنان شايع است. بيش از نيمي ‌از مبتلايان به ميگرن قاعدگي، حملاتي را در ساير روزهاي ماه نيز تجربه مي‌کنند.
تشخيص ميگرن قاعدگي در صورتي گذاشته مي‌شود که حملات ميگرن در دوره قاعدگي حداقل در 2 دوره از هر 3 دوره قاعدگي رخ دهند. شواهد نشان داده‌اند ميگرن قاعدگي متاثر از تغييرات سطح هورمون‌هاي زنانه در طول زندگي يک زن است. دستگاه عصبي مرکزي ممکن است از راه‌هاي متعددي تحت‌تاثير هورمون‌هاي تخمدان قرار گيرد. گيرنده‌هاي استروژن و پروژسترون در مناطق کورتيکال و ساب‌کورتيکال مغز وجود دارند. براساس تئوري کمبود استروژن، کاهش استروژن-آنچنان که طي فاز لوتئال چرخه قاعدگي رخ مي‌دهد- با توليد سروتونين مرتبط است. چنين وضعيتي به گشادي عروق جمجمه و حساس شدن عصب تري‌ژمينال منتهي مي‌شود که مي‌تواند آغازگر ميگرن در برخي از زنان باشد. ثابت ماندن سطح استروژن سرم- 45 تا 75 پيکوگرم در ميلي‌ليتر- باعث کاهش دفعات ميگرن و شدت حملات مي‌شود. به علاوه، پروستاگلندين‌هايي که طي ريزش آندومتريال آزاد مي‌شوند، ممکن است در افزايش تعداد دفعات حملات ميگرن در اواخر فاز لوتئال و اوايل فاز خونريزي چرخه قاعدگي نقش داشته باشند.

ادامه مطلب

این سمپوزیوم در تاریخ ۱۱ آبان ۱۳۹۱ توسط مركز تحقيقات غدد درون ريز دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در محل  پژوهشکده غدد درون ریز برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل تشخیص اختلالات عملکردی قاعدگی  (DuB)، اختلالات قاعدگی در نوجوانان (تشخیص، درمان)، درمان اختلالات عملکردی قاعدگی در دوران باروری، اختلالات عملکردی قاعدگی در حوالی یائسگی، درمان اختلالات قاعدگی ناشی از مصرف روش های پیشگیری از بارداری، اختلالات قاعدگی ناشی از اختلال عملکرد تیروئید می باشد.

اطلاعات بیشتر

نتايج تحقيقات صورت گرفته در دانشگاه بوستون نشان مي دهد، آزار و اذيت جسمي- جنسي در دوران كودكي تاثير بارزي در بروز زودهنگام يا تاخير در شروع قاعدگي در دختران دارد. در اين پژوهش 68 هزار و 505 زن مورد بررسي قرار گرفتند كه نتايج مطالعات صورت گرفته حاكي از افزايش 49 درصدي خطر قاعدگي زودرس (پيش از 11 سالگي) در بين دختراني است كه در دوران كودكي مورد آزار و اذيت جنسي قرار گرفته اند. همچنين خطر قاعدگي ديررس (پس از 15 سالگي) در بين دختراني كه در كودكي مورد آزار و اذيت جسمي قرار گرفته اند، افزايش 50 درصدي را در مقايسه با ساير زنان نشان مي دهد.
به گزارش ایسنا، «رنه بوينتون جارت» از محققان مدرسه پزشكي دانشگاه بوستون (BUSM) و سرپرست تيم تحقيقاتي تأكيد مي كند: كاهش يا افزايش سن شروع قاعدگي دختران، ارتباط مستقيمي با آزار و اذيت آنها در دوران كودكي دارد و نوع آن (جسمي يا جنسي) تأثير مستقيمي بر اين موضوع دارد. قاعدگي زودرس باعث بروز مشكلاتي از جمله بيماريهاي قلبي-عروقي، سرطان، افسردگي و اختلالات متابوليك مي شود و قاعدگي ديررس نيز مشكلاتي از جمله افسردگي و تراكم استخواني پايين را در پي دارد. نتايج اين مطالعه در مجله Adolescent Health منتشر شده است.

سازمان غذا و داروي آمريکا اولين و تنها داروي ضدبارداري خوراکي براي درمان خونريزي قاعدگي شديد را مورد تاييد قرار داده است. به گفته شرکت سازنده ناتازيا (Natazia)، سازمان غذا و داروي آمريکا مورد استفاده تازه‌اي براي اين دارو که عبارت است از قرص‌هاي حاوي استراديول والريت و استراديول والريت/دينوژست پذيرفته است. ناتازيا در مي ‌2010 ميلادي براي پيشگيري از بارداري مورد تاييد قرار گرفته بود. اثربخشي اين داروي ضدبارداري هنوز در زنان با شاخص توده بدني (BMI) بيشتر از 30 کيلوگرم در هر مترمربع مورد ارزيابي قرار نگرفته است.

سندرم پيش از قاعدگي (PMS) با علايم جسمي و رواني متوسط عودکننده‌اي مشخص مي‌شود که در حين مرحله لوتئال چرخه قاعدگي رخ مي‌دهد و با شروع خونريزي قاعدگي برطرف مي‌شود. اين وضعيت 32 -20 از زنان را در دوران قبل يائسگي گرفتار مي‌سازد. زنان مبتلا به اختلال ملال پيش از قاعدگي (PMDD) علايمي خلقي يا جسمي را تجربه مي‌کنند که مي‌تواند سبب اختلال شديد کارکرد در حيطه‌هاي اجتماعي يا شغلي ‌شود. اين اختلال 8 -3 از زنان قبل از يائسگي را گرفتار مي‌کند. اتيولوژي‌هاي پيشنهادشده براي اين اختلالات عبارتند از: افزايش حساسيت به چرخه طبيعي تغييرات استروژن و پروژسترون، افزايش فعاليت آلدوسترون و رنين ‌پلاسما، و اختلال در ناقل‌هاي عصبي خصوصا سروتونين. «ثبت روزانه شدت مشکلات» وسيله‌اي براي گزارش‌دهي وجود و شدت علايم پيش از قاعدگي توسط خود بيمار است که با معيارهاي PMDD در چهارمين ويرايش دستنامه تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM-IV) همبستگي دارد. هدف از درمان PMS و PMDD، تسکين علايم است. شواهد محدودي در حمايت از مصرف مکمل‌هاي کلسيم، ويتامين D و ويتامين B6 وجود دارد. همچنين شواهد در حمايت از درمان رفتاري- شناختي براي اين منظور ناکافي هستند. ضد افسردگي‌هاي سروتونرژيک (سيتالوپرام، اِسيتالوپرام، فلوکستين، سرترالين و ونلافاکسين) خط اول درمان‌ دارويي محسوب مي‌شوند.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله