..:::: وصله های میکروسوزنی جایگزین بخیه میشوند ::::..
محققان آمریکایی با الهام از کرم انگلی خاردار موفق به طراحی وصله سوزن داری شده اند که بدون ایجاد زخم و عفونت، به اتصال بافت ها در محل برش کمک می کند. کرم های انگلی Pomphorhynchus laevis با کمک سر خاردار خود به درون روده ماهی نفوذ کرده و با چسبیدن به دیواره، از بدن میزبان تغذیه می کنند. محققان بیمارستان بیرگام و زنان دانشگاه هاروارد به سرپرستی دکتر «جفری کارپ» با الهام از این کرم انگلی موفق به ساخت سیستم جدید برای نگه داشتن گرافت های پوست (پیوند پوست سالم به ناحیه آسیب دیده) بر روی زخم شده اند.
این وصله، آرایه ای از میکروسوزن های مخروطی شکل در سطح زیرین است؛ هر یک از سوزن ها دارای یک هسته پلی استایرن سخت است که با یک نوک پلاستیکی پوشش داده شده و در شرایط خشکی کاملا سخت و در شرایط مرطوب نرم است. در این روش، گرافت (پیوند) پوست بر روی سوختگی، عفونت، برش یا محل زخم گذاشته می شود و سپس این وصله خاردار روی آن قرار می گیرد. میکروسوزن ها براحتی از طریق محل پیوند به بافت زیرین پوست نفوذ می کنند که در تماس با مایعات بدن گسترش پیدا کرده و باعث بهم پیوستگی و اتصال بافت می شوند.
گرافت (پیوند) پوست در محل برش با استفاده از بخیه انجام می شود، اما قدرت چسبندگی وصله های میکروسوزنی سه برابر بیشتر از بخیه است که علاوه بر ایجاد یک سطح یکنواخت، از بروز زخم و عفونت در محل بافت جلوگیری می کند؛ همچنین امکان استفاده از این وصله ها برای بستن برش در جراحی های داخلی نیز وجود دارد. این نخستین وصله میکرو سوزن دار با الهام از حیوانات محسوب نمی شود؛ محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) نیز یک وصله سوزن دار با الهام از تیغ های جوجه تیغی طراحی کرده اند که می تواند بعنوان چسب جراحی مورد استفاده قرار بگیرد. نتایج این دستاورد در مجله Nature Communications منتشر شده است.
محققان دانشگاه ايلينويز در حال طراحي بخيه الكترونيكي هوشمندي هستند كه مي تواند در آينده براي تشخيص عفونت در محل زخم و كمك به بهبود سريعتر مورد استفاده قرار گيرد. نمونه اوليه بخيه الكترونيكي هوشمند توسط پروفسور «جان راجرز» طراحي شده كه از حسگرهاي سيليكوني فوق باريك متصل به نوارهاي پليمري يا ابريشمي استفاده ميكند. اين حسگرها در زمان تماس با پوست مي توانند نشانه هاي بروز عفونت را شناسايي كنند و حتي قادر هستند با افزايش دما به از بين رفتن عفونت در محل زخم نيز كمك كنند؛ ديويد سيليكون و نانو غشاي پلاتين به عنوان حسگرهاي گرمايي استفاده ميشوند. براي ساخت حسگرهاي نازك، محققان با استفاده از مواد شيميايي، قطعه كوچكي از سيليكون را از يك ويفر سيليكون برش دادند و سپس از يك مهر لاستيكي براي انتقال غشاي نانو به نوار پليمري يا ابريشمي استفاده كردند؛ با افزودن الكترودهاي فلزي و سيمها در بالاي نوار، دستگاه در لايهاي از اپوكسي پوشش داده شد. نتايج اين دستاورد در مجله Small منتشر شده است.
