پزشکی بالینی

پژوهش محققان نشان می‌دهد ماه تولد نوزادان ممکن است در ابتلا به MS تاثیرگذار باشد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد سیستم ایمنی بدن، میزان ویتامین D و خطر ابتلا به اِسکلروزِ چندگانه یا اِم‌ اِس ممکن است با ماه تولد در ارتباط باشد. یک پژوهش که در لندن انجام شده است، نشان داد: نوزادان متولد ماه می (اردیبهشت تا خرداد) سطوح پایین‌تر ویتامین D را دارند و به طور بالقوه در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به MS نسبت به نوزادان متولد شده در ماه نوامبر (آبان تا آذر) هستند.
مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری ناتوان کننده عصبی است که می تواند منجر به مشکلات بینایی، کنترل عضلات، شنوایی و حافظه شود. بر اساس گزارش منتشر شده در مجله JAMA Neurology ، این یافته‌ها نشان می‌دهد تحقیقات بیشتری برای نیاز بدن به مکمل ویتامین D در دوران بارداری نیاز است. پژوهشهای انجام شده بر روی نمونه خون بند ناف گرفته شده از 50 نوزاد متولد شده در ماه‌های نوامبر و 50 نمونه خون گرفته شده از کودکانی که در ماه مه در بین سال‌های 2009 و 2010 به دنیا آمده اند نتایجی را نشان داد. این نمونه‌ها مشخص کرد ماه تولد در ابتلا به ام اس در نوزادان بسیار موثر است. این مطالعه نشان داد سطح ویتامین D نوزادان در ماه می، 20 درصد کمتر از نوزادانی است که در ماه نوامبر متولد می‌شوند.

براساس نتايج يک مطالعه منتشر شده در نشريه بيولوژي، محققان ادعا مي‌کنند که بيماري مالتيپل اسکلروزيس (MS) که از همان ابتدا به عنوان يک بيماري اتوايميون شناخته مي‌شده، درواقع يک بيماري سيستم ايمني نيست. محققان آمريکايي اين مطالعه پيشنهاد مي‌کنند به جاي آنکه انگ يک بيماري اتوايميون به اين بيماري چسبانده شود، بر اين موضوع تمرکز شود که MS به وسيله متابوليسم معيوب ليپيدها (مشابه همان فرايندي که در آترواسکلروز کرونر رخ مي‌دهد و منجر به سخت شدن شريان‌ها مي‌شود) ايجاد مي‌شود. نشان دادن MS به عنوان يک اختلال متابوليک مي‌تواند بسياري از جنبه‌هاي قطعات پازل اين بيماري را توضيح دهد، خصوصا اينکه چرا زنان را بيشتر از مردان درگير مي‌کند و چرا موارد بروز اين بيماري در دنيا رو به فزوني است.
به گزارش سپید، محققان معتقدند اين چارچوب جديد مي‌تواند راهنمايي براي کمک به محققان باشد تا به سوي درمان‌هاي جديد و درنهايت درمان قطعي آن قدم بردارند. پژوهشگران اين مطالعه معتقدند که علت اوليه MS مي‌تواند در هسته سلول‌ (که کنترل برداشت، شکست و آزاد شدن ليپيدها را در بدن برعهده دارند) جستجو شود. شکست اين پروتئين‌ها که PPARs ناميده مي‌شوند، باعث توليد يک محصول جانبي سمي از LDL مي‌شود که منجر به تشکيل پلاک روي بافت‌هاي آسيب‌ديده مي‌شود. انباشتگي پلاک‌ها، سيستم ايمني را تحريک مي‌کند که درنهايت به آسيب نورون‌ها مي‌رسد. اين مکانيسم، همان روند ايجاد آترواسکلروز است که رخ مي‌دهد. درواقع وقتي متابوليسم چربي در شريان‌ها با شکست روبرو شود، شما دچار آرترواسکلروز مي‌شويد و وقتي در سيستم مرکزي عصبي اتفاق افتد به MS مبتلا خواهيد شد. يک عامل خطر عمده براي اختلال در هموستاز چربي، داشتن کلسترول LDL بالاست، بنابراين اگر PPARs در ريشه MS جاي داشته باشند، قابل توجيه است که چرا موارد اين بيماري در دنيا رو به افزايش است. در کل، جمعيت عمومي سراسر دنيا شکر و چربي حيواني بيشتري مصرف مي‌کنند که منجر به افزايش کلسترول LDL آنها مي‌شود، پس مي‌توان انتظار داشت که ميزان بيشتري از بيماري‌هاي مرتبط با متابوليسم چربي، مانند بيماري قلبي را مشاهده کنيم و همچنين MS را. محققان بر همين اساس توضيح مي‌دهند که چرا داروهاي استاتين، که براي درمان کلسترول بالا استفاده مي‌شوند، اميدهايي را در درمان MS برانگيخته است. فرضيه چربي همچنين بر ارتباط ميان MS و کمبود ويتامين D سايه انداخته است. ويتامين D به کم‌کردن کلسترول LDL کمک مي‌کند، پس اين تصور پيش مي‌آيد که کمبود ويتامين D شانس بروز بيماري را خصوصا در کساني که غذاي پرچرب و پرکربوهيدرات‌ مي‌خورند، بالا مي‌برد. اينکه چرا MS در زنان بيشتر از مردان ديده مي‌شود نيز با اين فرضيه قابل توجيه است. متابوليزه‌شدن چربي در زنان و مردان از هم متفاوت است. در مردان مشکلات PPARs بيشتر در بافت عروقي رخ مي‌دهد که نشان از وجود بيشتر آترواسکلروز در مردان است، اما متابوليسم چربي به علت نقش توليد مثلي زنان در آنها فرق مي‌کند، اختلال متابوليسم چربي در زنان بيشتر احتمال دارد که توليد ميلين و سيستم عصبي مرکزي را تحت‌تاثير قرار دهد. به همين دليل نسبت MS به زنان، همان نسبت آترواسکلروز به مردان است. در کل، نتايج فوق حاکي از آن است که در زمينه بيماري‌هاي خودايمني، توجيه عوامل خطر متعدد براي MS به طور ناموفقي نامنسجم هستند، اما در زمينه متابوليسم چربي بدون نقص به نظر مي‌رسند.