پزشکی بالینی

این سمپوزیوم در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۹۱ توسط مركز آموزشي ، تحقيقاتي و درماني قلب و عروق شهيد رجايي تهران در محل بیمارستان برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل ضرورت اخلاق پرستاري، احترام به حقوق بيمار، احترام به همكاران ( ارتباط پزشك با پرستار)، وظيفه شناسي، آموزش به بيمار، ارتقا دانش و توانمندي حرفه اي، مديريت تعارضات منافع، تعهد به صداقت، تعهد به رازداري، تعهد به عدالت، ارتقا كيفيت مراقبت از بيمار، تعهد به حفظ حيثيت پرستاري می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کنفرانس در تاریخ ۲ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل ساختار طبيعي و پاتولوژيك خواب، سوء مصرف مواد و مشكلات خواب، آسيب شناسي رواني و مشكلات خواب، دارو درماني و مشكلات خواب در معتادان، مداخلات غير داروئي در مشكلات خواب در معتادان، ارزيابي و تشخيص  نابساماني هاي خواب در معتادان می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کنفرانس در تاریخ ۲ آذر ۱۳۹۱ توسط انجمن علمي پزشكي هسته اي ايران در سالن کنفرانس پزشکی هسته ای بیمارستان شریعتی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل کلیات تصویربرداری نوری، معرفی تصویربرداری با تکنین نور مرئی نزدیک به طول موج مادون قرمز می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کنفرانس در تاریخ ۳۰ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی اهواز برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل اصول کاتتریسم، کاتتریسم در بیماریهای دریچه ای، کاتتریسم در بیماریهای مادرزادی، کاتتریسم در HCM,RCM,CP، خونریزی و هماتوم، پسودوآنوریسم، ترومبوس، فیستول شریانی – وریدی، نفروپاتی ماده حاجب، عوارض قلبی، آمبولی می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کنفرانس در تاریخ ۳۰ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی مازندران در بیمارستان حضرت فاطمه الزهرا(س) ساری برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل آناتومی و فیزیولوژی قلب، کنترااندیکاسیون ها و اندیکاسیون های کار با بالون پمپ، اثرات فیزیولوژیک و همودینامیک بالون پمپ، نحوه تعبیه بالون پمپ، توجهان مراقبت پرستاری بعد از کارگذاری، عوارض تعبیه بالون پمپ، دستگاه بالون پمپ می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کنفرانس در تاریخ ۵ دی ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در محل دانشگاه برگزار خواهد شد. مباحث این کنفرانس شامل طراحی سیستم های تحریک وستیبولار در توانبخشی کودکان فلج، بیومکاترونیک، توانبخشی رباتیک، سیستم های توانبخشی مبتنی بر دستگاه های تلفن همراه، ارتقا عملکرد ربات های معلولین در برخورد با موانع شهری، کنترل کننده راه رفتن همه جهته با تولیدگام به صورت چهار مرحله ای برای مبتلایان به کوادری پلژیا، استفاده از الگوهای ناوبری رباتیک در کاهش علائم حرکتی بیماری پارکینسون، بهینه سازی رباتیکی حرکت بیماران پاراپلژی با ارتزRGOو ارائه راهکارهای بهبود راندمان حرکت، طراحی کنترل کننده ارتز کمک حرکتی بیماران دچار اختلال راه رفتن و ایستادن، کاربرد ارتز روباتیک رئو در توانبخشی بیماران نرولوژیک، کاربرد ارتزهای رباتیک اندام تحتانی در بیماران دچار سکته مغزی، بررسی روش های کنترل ابزارهای درمانی رباتیک مورد استفاده در توانبخشی، کاربرد رباتیک در درمان و توانبخشی بیماران مبتلا به پارکینسون، کاربرد ربات ها در توانبخشی راه رفتن، کاربرد ربات های توانبخشی در کودکان در خود مانده بر اساس سیستمPACS می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۲۶ الی ۲۷ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در محل دانشکده پرستاری و مامایی تهران ویژه پرستاران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل بررسي راههاي تنفسي، تنفس، اكسيژن تراپي، بررسي گرافي ريه، نكات مهم در استفاده از ونتيلاتور، بررسي سطح احيائ و وضعييت بيمار می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۲۲ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مرکز مهارتهای بالینی دانشگاه برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل فراورده های خونی، موارد مصرف فراورده های خونی در کودکان، تزریق خون در طب کودکان، عوارض تزریق خون در کودکان می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۹ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی در سالن آمفی تئاتر بیمارستان کودکان مفید تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل اندیکاسیون های همودیالیز کودکان، آماده نمودن بیمار جهت همودیالیز و دستورات پزشکی اولیه، توضیح دستگاه و آماده نمودن دستگاه پرایم، عوارض حین همودیالیز و درمان آن، جدا نمودن بیمار از دستگاه، عوارض مزمن همودیالیز کودکان می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۹ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی کرمان برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل بیان اهداف و برنامه مراقبت تکاملی اوان کودکی(ECD)، تکامل چیست و چه اهمیتی دارد؟، اهمیت غربالگری تکامل کودکان و انواع آن، تست غربالگر تکامل ASQ می باشد.

اطلاعات بیشتر

این کارگاه در تاریخ ۸ الی ۹ آذر ۱۳۹۱ توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران در محل دانشکده پرستاری و مامایی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل تعریف رويكرد مبتني بر شواهد و ضرورت آن، مبانی تفکر نقادانه و رويكرد مبتنی بر شواهد، طراحی و تنظيم سوال باليني قابل تحقيق و پاسخگویی، معرفي پايگاه هاي داده معتبر، جستجوی شواهد در پایگاه‌های داده معتبر، ارزیابی نقادانه شواهد، تحليل شواهد و کاربرد می باشد.

اطلاعات بیشتر

پسوريازيس يک اختلال اتوايميون است که معمولا با تظاهراتي نظير بازسازي سريع‌تر از حد معمول سلول‌هاي پوست و درنتيجه مشاهده سلول‌هاي نابالغ در سطح پوست بروز مي‌کند. اولين بار اين بيماري در سال 1808 ميلادي توسط رابرت ويلان تشريح شد. پسوريازيس در 2 تا 3 درصد جمعيت عمومي‌ مشاهده مي‌شود. در 35 درصد از مبتلايان بيماري متوسط تا شديد است؛ يعني 2 تا 10 درصد از سطح بدن را درگير مي‌کند. شيوع اين بيماري پوستي ميان مردان و زنان يکسان و متوسط سن ابتلا به بيماري 33 سالگي است. پسوريازيس تظاهرات باليني گسترده‌اي دارد و از لحاظ شدت، محل درگيري، شکل ضايعات، علت و درمان متفاوتند. متاسفانه، درمان قطعي براي اين بيماري وجود ندارد و هدف از درمان‌هاي موجود محدود کردن ضايعات و ارتقاي کيفيت زندگي بيمار است. درمان‌هاي موجود براي آن را مي‌توان به 3 گروه درمان‌هاي موضعي، درمان‌هاي سيستميک و درمان‌هاي بيولوژيک طبقه‌بندي کرد.

ادامه مطلب

سازمان غذا و داروی آمریکا به تازگی قرص های پرامپانل با نام تجاری فیکومپا را برای تشنج های پارشیال در بیماران مبتلا به صرع که بیش از 12 سال سن دارند مورد تایید قرار داده است. تشنج های پارشیال، شایع ترین نوع تشنج در مبتلایان به صرع هستند. برخی از مبتلایان به صرع با استفاده از درمان موجود موفق به کنترل مطلوب تشنج ها نمی شوند. نتایج حاصل از 3 مطالعه بالینی بهبود چشمگیری در کنترل تشنج بیماران دریافت کننده فیکومپا در مقایسه با مصرف کنندگان دارونما نشان داده است. شایع ترین عوارض گزارش شده توسط بیماران تحت درمان با فیکومپا در این مطالعات عبارت بودند از گیجی، خواب آلودگی، ضعف، تحریک پذیری، عفونت های مجاری تنفسی فوقانی، افزایش وزن، سرگیجه، آتاکسی، لنگش، عدم تعادل، اضطراب، تاری دید، دیس آرتری، بی حالی، حالت تهاجمی و پرخوابی. در برگه اطلاعات دارویی مربوط به فیکومپا، در مورد خطر جدی مشکلات عصبی روانی نظیر تحریک پذیری، تهاجم، خشم، اضطراب، پارانویا، خلق یوفوریک، بی قراری و تغییر وضعیت روانی هشدار داده شده است. برخی از این مشکلات تا به حدی جدی گزارش شده اند که تهدید کننده حیات بوده اند. در تعداد بسیار محدودی، از بیماران هم رفتارهای خشونت آمیز گزارش شده است. بنابراین به خانواده بیمار توصیه کنید در صورت مشاهده هرگونه تغییر رفتار با پزشک تماس بگیرند و اگر افزایش دوز دارو ضروری است، مانیتورینگ دقیق بیمار فراموش نشود.

سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA)، به تازگي اوماستاکسين مپسوکسينات (omacetaxine mepesuccinate) با نام تجاري سينريب (Synribo) را براي درمان لوکمي ميلوژنوس مزمن در بزرگسالان (CML) مورد تاييد قرار داده است. انستيتوي ملي سلامت آمريکا پيش‌بيني کرده است تا پايان سال 2012 ميلادي 5 هزار و 430 نفر با تشخيصCML روبرو خواهند شد. سينريب در بيماراني که بدخيمي آنها پس از درمان با حداقل دو دارو از گروه مهارکننده‌هاي تيروزين کيناز پيشرفت کرده، تجويز مي‌شود. اين دارو پروتئين‌هاي دخيل در تکامل سلول‌هاي سرطاني را مهار مي‌کند و به صورت 2 بار در روز براي مدت 14 روز متوالي زير پوست تزريق مي‌شود. سپس آن را براي مدت 7 روز مکرر (طي دوره‌هاي 28 روزه) تا زماني که در بيمار بهبود باليني ايجاد مي‌کند، تجويز مي‌کنند. داروي جديد در بيماراني که نسبت به ساير داروهاي مورد تاييد FDA در درمان CML فاز مزمن يا فاز شعله‌ور مقاوم شده‌اند يا عدم تحمل دارويي دارند اميد تازه‌اي است. شايع‌ترين عوارض گزارش‌شده به دنبال مصرف سينريب در بيماران تحت مطالعه عبارت بودند از افت پلاکت‌ها، آنمي، نوتروپني و متعاقب آن عفونت و تب، اسهال، تهوع، ضعف و بي‌حالي، واکنش محل تزريق و کاهش تعداد لنفوسيت‌هاي بدن (لنفوپني). اين دارو دومين داروي مورد تاييد FDA طي 2 ماه اخير براي درمان CML است. در سپتامبر سال ميلادي جاري، FDA بوسوليف را براي درمان مبتلايان به CML کروموزوم فيلادلفيا مثبتي که در فاز مزمن، بلاستيک يا پيشرونده بودند و نسبت به ساير داروي موجود مقاوم شده يا عدم تحمل دارويي داشتند مورد تاييد قرار داده بود.

برگزار کننده: مرکز تحقیقات پوست و سلول های بنیادی دانشگاه علوم پزشکی تهران
زمان برگزاری: ۶ الی ۸ دی ۱۳۹۱
ارسال مقالات: ۳۰/۸/۱۳۹۱
محل برگزاری: تهران، مرکز همایش های بیمارستان میلاد

سایت همایش

برگزار کننده: دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
زمان برگزاری: ۲۴ الی ۲۵ بهمن ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۰/۹/۱۳۹۱
محل برگزاری: قزوین، سالن آمفی تئاتر دانشگاه علوم پزشکی قزوین

سایت همایش

محققان آزمایشگاه نانورباتیک دانشگاه کارنگی ملون موفق به تولید یک کپسول رباتیک پیچ‌وتابدار برای آندوسکوپی شده‌اند که در بدن قابل کنترل هستند. این کپسول می‌تواند جایگزین شیوه فعلی آندسکوپی‌های تهاجمی، تزریق دارو، نمونه‌برداری از بافت و کارکردهای دیگر باشد. قرصهای دوربینی دارای تائیدیه سازمان غذا و داروی آمریکا از سال 2001 مورد استفاده بوده اما تنها می‌توان از آنها برای تصویربرداری و حرکت طبیعی در میان اندام بهره برد. اگر قصد بازبینی با توقف طولانی‌تر یک بخش وجود داشته باشد، این قرص قابل بازگشت نیست. این ربات کپسولی از دو آهنربا در دو سمت خود برخوردار بوده که به پزشکان اجازه کنترل حرکات آنها را در خارج از بدن با یک آهنربای خارجی می‌دهد. با دستکاری محتاطانه می‌توان این ربات را درون بدن چرخانده و حتی شکل آن را تغییر داد.
به گفته محققان حتی می‌توان یک محفظه دارو را در وسط آن قرار داده و با تغییر ساختار کپسول که از یک بدنه نرم ساخته شده از الاستومر انعطاف پذیر برخوردار است، دارو را تزریق کرد. در حال حاضر این پژوهشگران در حال آزمایش پیش‌ساختهای مختلف بر روی حیوانات هستند. نمونه‌های آینده به بررسی چگونگی افزودن اصطکاک به سطح کپسول با اضافه کردن الیاف ریز مشابه ربات StickyBot دانشگاه استنفورد خواهند پرداخت. ربات الهام گرفته از مارمولک این دانشمندان از قدرت کافی برای چسبیدن بر سطح تلویزیون یا دیوار برخوردار است. محققان همچنین در حال بررسی امکان استفاده از ریزچنگک‌ها بر روی این کپسول رباتیک برای گرفتن نمونه‌های بافت و خارج کردن آنها از بدن جهت تحقیقات بیشتر هستند.

محققان دانشگاه یوتا، کفی کفش هوشمند مجهز به حسگر داخلی طراحی کرده‌اند که می‌تواند به اصلاح ناهنجاری‌های حرکتی و تصحیح الگوی راه رفتن افراد کمک کند. «استیسی بامبرگ» از محققان دپارتمان مهندسی دانشگاه یوتا تأکید می کند: سیستم کفی کفش هوشمند Rapid Rehab مشکلات و ناهنجاری های حرکتی افراد دچار شکستگی پا با مفصل ران تعویض شده یا دارای پای مصنوعی را بطور قابل ملاحظه‌ای اصلاح می‌کند. این سیستم با کمک کفی ژله‌ای مخصوص با حسگرهای فشار، شتاب سنج و ژیروسکوپ داخلی، گزارش لحظه‌ای از الگوی راه رفتن فرد تهیه می‌کند. داده‌های تهیه شده توسط کفی هوشمند بصورت بی‌سیم با کمک یک برنامه نرم‌افزاری بر روی تلفن همراه هوشمند کاربر قابل رویت است؛ متخصص فیزیوتراپی یا کاربر می تواند با استفاده از این داده ها و دستورالعمل های صوتی و تصویری آنی، برای اصلاح ناهنجاری های حرکتی استفاده کند. این فناوری می تواند بعنوان یکی از روش های موثر توان‌یابی برای افراد دچار شکستگی استخوان یا فلج موقت پا مورد استفاده قرار گیرد.

محققان دانشگاه هاروارد برای اولین بار توانستند نیروی یک دستگاه الکتریکی را با سلول‌های گوش تامین کنند. این محققان از یک شیب الکتروشیمیایی طبیعی در سلول‌های درون گوش داخلی یک خوکچه هندی برای تامین نیروی فرستنده بی‌سیم تا پنج ساعت استفاده کردند. این شیوه می‌تواند در آینده برای ارائه منبع نیروی مستقل در کاشت‌های مغز و حلزون گوش مورد استفاده قرار گیرد. سلولهای عصبی از حرکت یونهای سدیم با بار مثبت و یون‌های پتاسیم منفی در یک غشا برای ایجاد یک شیب الکتروشیمیایی هدایت کننده علائم عصبی استفاده می‌کنند. برخی سلولها در بخش حلزونی از شیب مشابه برخوردار بوده و در تبدیل نیروی مکانیکی ارتعاش پرده گوش به علائم الکتریکی قابل درک برای مغز مورد استفاده هستند.
تنها چالش کنونی در این دستاورد، میزان کم ولتاژ تولید شده است که تنها کسری از نیروی ارائه شده توسط یک پیل قلمی محسوب می‌شود. اکنون این دانشمندان توانسته‌اند یک تراشه الکترونیکی را بسازند که از چندین الکترود کوچک با مقاومت پائین برای جمع‌آوری میزان کمی از این فعالیت الکتریکی بدون آسیب رساندن به شنوایی برخوردار است. این کاشت در گوش داخلی یک خوکچه هندی قرار گرفته و الکترودهای آن به هر دو طرف قشر سلولی بخش حلزونی متصل شدند. همچنین یک فرستنده رادیویی با نیروی کم نیز به این تراشه متصل شده بود. این دستگاه برای زمانهای کوتاه قابل استفاده بوده اما کاربرد طولانی‌مدت آن می‌توان خطر آسیب به بافت حساس درون گوش را به همراه داشته باشد. گام بعدی این دانشمندان، کوچک سازی هر چه بیشتر این الکترودها برای کاهش تاثیر تهاجمی آنها است.

یافته محققان دانشگاه روچستر مبنی بر خودکشی سلول‌های سرطانی در بدن موش‌های کور، می‌تواند به ابداع روش‌های درمانی جدید و مؤثر سرطان منجر شود. موش‌های کور برهنه تنها پستاندار خونسرد محسوب می‌شوند که درد را احساس نمی‌کنند و مانند مورچه و زنبور، در اجتماعات بزرگ دارای سلسله مراتب ملکه و کارگر زندگی می‌کنند. پژوهشگران در سال 2011 دریافتند که موش کور Damaraland با کمک یک ژن خاص، قادر به توقف شکل‌گیری سلول‌های سرطانی است. پیش از این تصور می‌شد که دو گونه دیگر موش‌های کور نیز احتمالا دارای ژن هایی با همین خاصیت هستند، اما مطالعات جدید نشان می دهد، سلول‌های سرطانی در بدن این موجودات به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده‌اند که در صورت خطرناک شدن دست به خودکشی می‌زنند.
محققان دانشگاه روچستر به سرپرستی «ورا گروبونوا»، سلول‌هایی را از بدن دو گونه موش کور با نام علمی Spalax judaei و Spalax golani گرفتند و این سلول‌ها در محیط کشت آزمایشگاهی مجبور به تکثیر شدند. در مرحله هفت تا 20 تکثیر سلولی همه شرایط طبیعی به نظر می‌رسید، اما از این مرحله به بعد روند نابودی سلول‌ها آغاز شد. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد، در این مرحله سلول ها شروع به تولید پروتئین IFN-β می‌کنند که باعث نکروز (مرگ سلولی) گسترده در عرض سه روز می‌شود و در واقع سلول‌ها دست به خودکشی می‌زنند.
موش‌های کور در بین جوندگان از استاندارد بالاتر طول عمر برخوردار بوده و به طور معمول حدود 20 سال عمر می کنند؛ محققان این فرضیه را مطرح می کنند که زیستگاه منحصر به فرد موش‌های کور در زیر زمین، آنها را قادر به داشتن عمر طولانی و خاصیت ضد سرطانی می‌کند. نتایج این مطالعه که می تواند به توسعه روش های جدید درمان سرطان منجر شود، در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شده است.

تحقیقات حاکی از این است که بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بیشتر در معرض ابتلا به سرطان قرار دارند.محققان امریکایی با بررسی 961 فرد مبتلا به نارسایی قلبی و پیگیری آن در طول بیش از شش سال دریافتند خطر ابتلا به سرطان در میان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی به‌طور قابل توجهی بالاتر از سایر افراد است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد: افرادی که از نارسایی قلبی رنج می‌برند نزدیک به 60 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند.
«تل حصین»، محقق کلینیک مایو در روچستر می‌گوید: نتایج دیگر این تحقیق نشان می‌دهد که سرطان خطر مرگ و میر در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی را 46 تا درصد افزایش می‌دهد. نارسایی قلبی هنگامی رخ می‌دهد که قلب نمی‌تواند خون کافی را برای نیازهای متابولیک بدن پمپ کند. وی می‌افزاید: بیشتر مرگ و میرها در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ناشی از بیماری‌های دیگری مثل سرطان است، زیرا بدن این افراد مستعد ابتلا به انواع بیماری‌هاست.

يک مطالعه جديد پيشنهاد مي‌کند که باکتري‌هاي روده شما مي‌توانند نشان دهند که شما مبتلا به ديابت نوع 2 هستيد يا خير. پس از آناليز حدود 60 هزار مارکر باکتريال در افراد با و بدون بيماري ديابت نوع 2، دانشمندان چيني و اروپايي نتيجه‌گيري کرده‌اند که مورد قابل شناسايي متفاوتي در باکتري روده افراد مبتلا به ديابت نوع 2 وجود دارد. اين مطالعه در نشريه معتبر نيچر به چاپ رسيده است. اين مطالعه نمونه خوبي از آن است که چگونه محققان توانسته‌اند پيشرفت خيره‌کننده‌اي در «متاژنوميکس» داشته باشند که يک حوزه هيجان‌آور و جديد در زمينه بررسي الگوهاي DNA از طريق کولوني‌ها در ارگانيسم‌هاي فردي است. ذکر اين نکته مهم است که هرچند اين مطالعه نشان مي‌دهد باکتري روده‌اي افراد مبتلا به ديابت نوع 2 با افراد سالم فرق دارد، اين موضوع علت واقعي بيماري را ثابت نمي‌کند، بلکه تنها بيان کننده اين حقيقت است که اين افراد ديابت نوع 2 دارند. اعضاي دانمارکي اين تيم تحقيقاتي در حال برنامه‌ريزي براي پاسخ دادن به اين سوال هستند که: «ما مي‌خواهيم باکتري روده‌اي را از افراد مبتلا به ديابت نوع 2 به موش‌ها منتقل کنيم و ببينيم که آيا آنهاهم به ديابت مبتلا مي‌شوند يا خير.»
در سال‌هاي اخير شاهد رشد سريعي در تعداد افراد تشخيص داده شده با ديابت نوع 2 هستيم و دانشمندان معتقدند تعداد بسيار زيادي از افراد وجود دارند که بيماري آنها تشخيص داده نشده باقي مانده است. هر فردي حدود 5/1 کيلوگرم باکتري در روده خود حمل مي‌کند که همگي زندگي مسالمت‌آميزي با انسان دارند، اما اگر اين تعادل برهم خورد، سلامت ما به خطر خواهد افتاد. حال با اين مطالعه جديد پژوهشگران پشنهاد مي‌کنند که شايد امکان داشته باشد که يک فرد مبتلا به ديابت نوع 2 را زودتر و سريع‌تر از روش‌هاي کنوني با دنبال کردن مارکرهاي شفاف بيولوژيکال در باکتري‌هاي روده‌اي‌شان تشخيص دهيم. درواقع افراد مبتلا به ديابت نوع 2 سطح بالايي از پاتوژن ها را در روده خود حمل مي کنند. آنها باکتري هاي محيطي خطرناکي را در روده خود دارند که مي توانند مقاومت را به انواع داروها افزايش دهند. در اين مطالعه ازپروتوکل metagenome-wide association study (MGWAS) براي توالي DNA باکتري روده در 345 فرد از چين که 171 نفر آنها ديابت نوع 2 داشتند استفاده شده است.

مطالعه‌اي از دانشگاه Calgary كانادا نشان مي‌دهد كه درمان نوروپاتي ديابتيك با دارويي جديد به نام «نابيلون» (nabilone) موفقيت‌آميز بوده است. در اين مطالعه محققان 60 بيمار مبتلا به نوروپاتي ديابتيك را در مقايسه با دريافت‌كنندگان پلاسبو در يك دوره 12 هفته‌اي مورد مطالعه قرار دادند. در پايان مطالعه، بيماران مصرف‌كننده «نابيلون» درد كمتر را همراه با پيشرفت و بهبود در خواب و اضطراب کمتر گزارش كردند. محقق ارشد اين مطالعه معتقد است اين دارو يك گزينه مناسب براي كمك به درمان نوروپاتي ايجاد شده در اثر ديابت است. داروي مورد استفاده در مطالعه مذكور كه تحت‌نام ژنريك «نابيلون» در كانادا تجويز مي‌شود، براي درمان تهوع در بيماران تحت‌درمان با كموتراپي نيز مورداستفاده قرار مي‌گيرد. نابيلون يك كانابينوييد صناعي است كه از خصوصيات بعضي تركيب‌هاي شيميايي موجود در كانابيس يا ماري‌جوآنا تقليد مي‌كند. اين دارو توسط اداره كل غذا و داروي آمريكا و اداره سلامت كانادا موردتاييد قرار گرفته است. اين مطالعه شواهد جديدي در اختيار پزشكان قرار مي‌دهد تا بتوانند از اين دارو براي درمان نوروپاتي در بيماران مبتلا بهره گيرند.

براساس نتايج مطالعه‌اي كه به تازگي منتشر شده، بزرگسالاني كه در طول يك سال نخست پس از تشخيص ديابت نوع 2 افزايش وزن پيدا مي‌كنند، به طور قابل‌توجهي در معرض افزايش خطر مرگ ناشي از بيماري‌هاي قلبي- عروقي و مرگ به هر دليلي قرار دارند. در اين مطالعه اطلاعات نزديك به 8500 فرد سوئدي آناليز شده است. محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌دارد: «افزايش وزن در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 تازه تشخيص داده شده ممكن است بيش از آنچه قبلا تصور مي‌شد خطرناك باشد.» بنابراين بايد قدم‌هاي اساسي براي محدود كردن اين روند در اين دسته از بيماران برداشته شود. اين آناليز نشان داد ميان 1238 بيمار كه طي يك سال اول پس از تشخيص ديابت نوع 2 حداقل يك واحد به شاخص توده بدني آنها افزوده شده، 63 درصد به ميزان مرگ‌ومير ناشي از علت‌هاي قلبي- عروقي آنها افزوده شده، در صورتي كه اين ميزان در افراد با شاخص توده بدني ثابت تغييري نکرده است. همچنين 34 درصد به مرگ‌ومير ناشي از همه عوامل در افراد گروه اول اضافه شد كه هر دوي اين مقادير از نظر آماري معني‌دار بوده‌اند. اين گروه از بيماران كه نتوانسته بودند وزن خود را ثابت نگه دارند، سطح بالاتري را از ميزان هموگلوبين A1C تجربه كردند و تعداد بيشتري از آنها با انسولين درمان مي‌شدند. همچنين در طول دوره پيگيري بيشتر از داروهاي سولفونيل اوره استفاده كرده بودند. هر چند فشارخون و سطح كلسترول در ميان همه شركت‌كنندگان ثابت ماند. در مجموع كل مطالعه نزديك به 8500 نفر وارد مطالعه شده بودند كه در طول سال اول پس از تشخيص ديابت نوع 2 در آنها، 14 درصد آنها حداقل يك واحد به شاخص توده بدني خود افزوده بودند، 32 درصد حداقل يك واحد از شاخص توده بدني خود كاسته بودند و 53 درصد تغييري نكرده بودند.

نتايج مطالعه‌اي كه در هفتاد‌وهفتمين نشست علمي ساليانه كالج گاستروانترولوژي آمريكا ارائه شد حاكي از آن است كه بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 ممكن است با افزايش خطر ابتلا به بارت ازوفاگوس مواجه باشند، صرف‌نظر از اينكه ديگر عوامل موثر بر بروز بارت ‌‌ازوفاگوس مانند دخانيات، الكل، چاقي و ريفلاكس وجود داشته باشند. اين مطالعه كه به صورت مورد- شاهدي و مبتني بر جمعيت انجام شده، پيشنهاد مي‌كند: «اگر شما ديابت داريد، خطر بارت ‌ازوفاگوس در شما ممكن است تقريبا دو برابر شود. همچنين اين خطر مي‌تواند در مردان مبتلا به ديابت بيشتر باشد، زيرا مردان تمايل دارند بافت چربي بيشتري در ناحيه شكم داشته باشند.» در اين مطالعه از بانك داده‌اي تحقيقات عملي در بريتانيا استفاده شده كه در آن بيش از 8 ميليون نفر وارد شده‌اند. در اين بانك اطلاعاتي، محققان بيش از 14 هزار مورد بارت ازوفاگوس و بيش از 70 هزار نفر شاهد بدون بارت ازوفاگوس يافته‌اند. افراد گروه مورد نسبت به شاهد بيشتر سيگار مي‌كشيدند و الكل بيشتري مصرف مي‌كردند. همچنين شيوع ديابت نوع 2 قبل از تشخيص بارت ازوفاگوس در گروه مورد بيشتر از شاهد بود. از سوي ديگر ميانگين شاخص توده بدني در گروه مورد بيشتر از شاهد گزارش شد كه از ابتداي مطالعه و در طول مطالعه نيز اين روند ادامه داشت. چاقي يكي از عوامل افزايش خطر بارت ازوفاگوس و سرطان مري است، اما مشخص نيست علت آن يك اثر مكانيكي است و /يا اثر متابوليك مانند هيپرانسولينوما. بنابراين با توجه به اينکه خطر بارت ازوفاگوس ميان افراد مبتلا به ديابت 2 برابر بيشتر است كه در اين ميان ديگر عوامل خطر بارت ازوفاگوس اثر ندارند، بنابراين بهتر است پزشكان در اين ميان توجه بيشتري داشته باشند و اين افراد را در صورت نياز تحت آندوسكوپي قرار دهند.

براساس دستورالعمل جديد غربالگري ديابت نوع 2 كه به تازگي در نشريه انجمن پزشكي كانادا منتشر شده، غربالگري روتين براي ديابت نوع 2 در بزرگسالان در معرض خطر كم و متوسط توصيه نمي‌شود، اما در افراد در معرض خطر بالا و خيلي بالا توصيه به انجام آن شده است. اين دستورالعمل استفاده از محاسبه‌گر خطر و سپس غربالگري را براساس برنامه پيش‌بيني خطر ديابت پيشنهاد مي‌كند. اين دستورالعمل جديد دقت و راحتي زياد را با محاسبه‌گر خطر مبتني بر وب و اندازه گيري هموگلوبين‌A1C غيرناشتا در غربالگري ديابت گنجانده است. اهرم اين ابزار، ارتقا پيامد سلامت افراد به‌وسيله توانمند‌سازي بيماران براي گرفتن نقش فعال در مديريت و اصلاح عوامل خطر ديابت از طريق مداخلات مانند رژيم غذايي و ورزش است. دستورالعمل‌ جديد تمركز خود را روي افراد در معرض خطر بالا و خيلي بالا گذاشته است. هر چند كه در اين گروه نيز شواهد كمي وجود دارد كه غربالگري مكرر مفيد باشد، خصوصا براي كاهش مورتاليتي. همچنين شواهد نيز از غربالگري روتين با تست خون براي ديابت نوع 2 ميان بزرگسالان در معرض خطر كم و متوسط حمايت نمي‌كند. غربالگري اين گروه ممكن است با تشخيص بيش از اندازه، مداخلات نامناسب و درمان بي مورد بينجامد و اين خود باعث هزينه‌هاي رواني اجتماعي و اقتصادي غيرضروري خواهد شد. اين دستورالعمل توصيه مي‌كند كه از هموگلوبين A1C غيرناشتا در خون براي غربالگري افراد استفاده كنيد که براي بيماران آسان تر است، زيرا نيازي به ناشتا بودن ندارند. همچنين پيشنهاد مي شود بزرگسالان در معرض خطر بالا هر 3 تا 5 سال يك بار با تست خون هموگلوبين A1C كه غربالگري شوند، اما افراد در معرض خطر خيلي بالا ، اين تست سالانه تكرار شود.

دانشمندان موفق به معرفي يك ابرپادتن براي درمان آنفلوانزا شدند كه با يك ضربت منفرد بيماري را درمان مي‌كند. اين موفقيت اميدهاي جديدي را پيش روي متخصصان براي ريشه‌كن كردن اين بيماري جهاني مي‌گذارد. ابرپادتن موسوم به CR9114 گامي براي ارائه يك درمان طولاني و نه يك واكسيناسون سالانه در فصل زمستان به شمار مي‌آيد. اين پادتن ضربتي همچنين مي‌تواند در درمان عفونت‌هاي شديد و حفاظت از پرسنل بيمارستاني طي شيوع آنفلوانزا كارسازباشد.
دانشمندان تاكنون سه آنتي‌بادي انساني براي مقابله با آنفلوانزاي B شناسايي كرده‌اند و آنتي‌بادي معرفي شده در مقابل ويروس آنفلوانزاي شايع‌تر و جدي‌تر A‌ نيز كارآمد است. براي طراحي يك واكسن آنفلوانزاي كارساز در سطح جهاني، بايد راهكاري براي مقابله با آنفلوانزاهاي نوع A و B ارائه دهد و پادتن مزبور تنها آنتي‌بادي است كه اين عمل را صورت مي‌دهد. وي و همكارانش در موسسه واكسن كروسل در هلند مجموعه‌ اي بزرگ از آنتي‌بادي‌هاي آنفلوانزا را از سلول‌هاي ايمني داوطلباني كه به آن‌ها واكسن فصلي تزريق شده بود، توليد كردند. آن‌ها سپس به منظور يافتن آنتي‌بادي‌هاي مرتبط با تنوع و گوناگوني ويروس‌هاي آنفلوانزاي B آن‌ها را غربالگري كردند.
سه عدد از اين آنتي‌بادي‌ها تحت نام‌هاي CR8033، CR8071 و CR9114 از موش‌ها در مقابل دوز مرگبار دو آنفلوانزاي عمده محافظت كردند و CR9114 همچنين عليه ويروس‌هاي آنفلوانزاي A مقابله كرد. اين ويروس‌ها شامل زيرنوع H1N1 بود كه دست كم 17 هزار نفر را در سال 2009 به كام مرگ برد. محققان هلندي از تكنيك‌هاي اسكن‌ هنري جهت نشان دادن اين موضوع كه آنتي‌بادي‌هاي CR8033 و CR8071 خود را به «سر» پروتئين هماگلوتين مي‌چسبانند، استفاده كردند. اين پروتئين سطح بيروني‌تر ويروس‌هاي آنفلوانزا را نشانه گرفته و از حركت آن‌‌ها از سلول‌هاي عفوني ممانعت مي‌كند. نكته جالب توجه در خصوص اين آنتي‌بادي‌ها اين است كه آن‌‌ها ويروس‌هاي آنفلوانزا را عمدتاً با جلوگيري از خارج كردن سلول‌هاي عفوني توسط ذرات ويروس صورت مي‌دهند. آنتي‌بادي CR9114 نيز به مكاني در ساقه هماگلوتين متصل مي‌شود. اين آنتي‌بادي از اعمال تغيير شكل به پروتيين مزبور كه ويروس براي هم‌جوشي با غشاي بيروني‌تر سلول‌هاي ميزبان به آن نياز دارد، جلوگيري مي‌كند.

محققان چيني و آمريكايي موفق به توسعه فناوري قطعات الكترونيك پوشيدني شده اند كه مي تواند نويد دهنده طراحي دستكش هاي جراحي هوشمند با قابليت هاي ارتقاي عملكرد جراح در حين عمل باشد. ايده طراحي قطعات الكترونيك پوشيدني توسط محققاني مطرح شد كه روش تبديل مواد نيمه هادي سخت به قطعات الكترونيك نرم و انعطاف پذير را كشف كردند. «جان راجرز» مهندس مواد و از محققان دانشگاه ايلينويز تأكيد مي كند: اصلي ترين چالش، تبديل مواد سخت و شكننده مانند سيليكون به صورت سيستم هاي نرم و انعطاف پذير بود، چراكه اين مواد تنها به صورت ويفرهاي مسطح و سخت وجود دارند.
محققان دانشگاه هاي ايلينويز و نورث وسترن آمريكا به همراه محققان دانشگاه داليان چين موفق به تبديل سيليكون به غشاي نانو فوق باريك شدند كه 10 هزار برابر نازك تر از موي انسان است؛ سپس غشاي نانو به صورت اشكال پوست ماري برش داده شده و بر روي غشاي نازك الاستيك قرار داده شدند و قطعات الكترونيك انعطاف پذير به اشكال مختلف از جمله به شكل انگشت انسان طراحي شدند. با اين روش محققان «جوراب» بسيار نازكي طراحي كردند كه به دور قلب قرار گرفته و وضعيت سيستم قلبي-عروقي را مورد بررسي قرار مي‌دهد.
اين روش مي تواند در آينده به ساخت نسل بسيار پيشرفته دستكش هاي جراحي هوشمند منجر شود كه به جراح امكان مي‌دهد تنها با اشاره انگشت قادر به جداسازي يك بافت قلب باشد. امكان اندازه گيري ميزان خشكي و دماي بدن از ديگر كاربردهاي قطعات الكترونيك پوشيدني خواهند بود. نتايج دستاورد محققان در مجله نانوتكنولوژي (Nanotechnology) منتشر شده است.

محققان «BWH» اولين گروهي هستند که طراحي منطقي دارو را با نانوشيمي ابرمولکولي ترکيب کرده و از آن در درمان سرطان استفاده کرده‌اند. شيمي ابرمولکولي به‌ معني توليد سامانه‌هاي پيچيده شيميايي با استفاده از واحدهاي ساختماني مولکولي است. محققان بيمارستان بريگام و زنان (BWH) از اين روش‌ها براي ايجاد نانوذراتي استفاده کرده‌اند که در حين دارا بودن سميت پايين، فعاليت ضدتوموري بالايي روي سرطان سينه و رحم از خود نشان مي‌دهند. «شيلاديتيا سنگوپتا»، استاديار مهندسي زيستي «BWH» و نويسنده ارشد مقاله مربوط به اين کار مي‌گويد: اين کار فراتر از استفاده از فناوري نانو به‌ عنوان حامل‌هاي رسانش دارو است و در حقيقت در حوزه مهندسي مجدد خود دارو و تبديل آن به نانودارو قرار مي‌گيرد.
محققان در اين کار از سيس‌پلاتين به‌ عنوان داروي ضدسرطان استفاده کرده‌اند. آنها يک نانوذره سيس‌پلاتيني طراحي کرده‌اند که حاوي اجزاي مختلفي است؛ از جمله اين اجزا مي‌توان به پلاتين دو ظرفيتي منحصر به‌ فردي اشاره کرد که به يک پايه کلسترولي پيوند يافته است. اين طراحي، محيطي براي نانوذرات فراهم مي‌آورد که بتوانند در آن به شکلي موثر آرايش يابند.
يافته‌هاي محققان نشان مي‌دهد که اين نانوذرات جديد در محيط برون‌تني و در مقايسه با کربوپلاتين يا سيس‌پلاتين موثرتر عمل کرده و در شرايط مقاوم به سيس‌پلاتين فعاليت خود را حفظ مي‌کنند. «سنگوپتا» مي‌گويد: در 30 سال گذشته تنها سه داروي مبتني بر پلاتين وجود داشته است که استفاده از آنها در تمام انواع سرطان‌ها مورد تأييد بوده است. يک داروي پلاتيني چهارم که به‌ صورت اختصاصي در تومور جمع شده، قدرت درماني بيشتري داشته و در حين حال از ايمني بيشتري برخوردار باشد، مي‌تواند اثر مثبت زيادي بر شيمي‌درماني بر جاي بگذارد.
با در نظر داشتن اين نکته که داروهاي شيمي‌درماني مبتني بر پلاتين در خط مقدم مبارزه با بسياري از انواع سرطان‌ها قرار دارند، محققان بر اين باورند که افزايش کارايي و کاهش سميت اين طراحي جديد منجر به توليد نسل بعدي داروهاي ضدسرطان شود. جزئيات اين کار در «Proceedings of the National Academy of Sciences» منتشر شده است.

گونه جديد سلول بنيادي كه به تازگي كشف شده مي‌تواند كليد اساسي بهتر فكر كردن در انسان‌ها باشد. محققان موسسه تحقيقاتي اسكريپس آمريكا موفق به شناسايي خانواده‌اي از سلولهاي بنيادي شده‌اند كه احتمالا نورون‌هاي مسوول تفكر انتزاعي و خلاقيت را توليد مي‌كنند. اين سلولها در موشهاي جنيني يافت شده و در لايه‌هاي بالاتر قشر مغزي شكل مي‌گيرند. همين منطقه مغزي در انسانها اجازه تفكر انتزاعي، برنامه‌ريزي براي آينده و حل مشكلات را مي‌دهد.
پيش از اين تصور مي‌شد كه تمام نورونهاي قشري در لايه‌هاي بالا و پايين از يك نوع سلول بنيادي موسوم به سلولهاي گليال شعاعي ايجاد مي‌شوند.اما تحقيقات جديد نشان داده كه نورون‌هاي لايه بالايي از يك جمعيت خاص سلولهاي بنيادي توليد مي‌شوند. قشر مغزي در پستانداران به شكل لايه‌هاي پيازي شكل با ضخامت‌هاي گوناگون است. لايه نازكتر دروني ميزبان نورونهايي است كه به ساقه مغزي و نخاع براي تنظيم عملكردهاي اساسي مانند تنفس و حركت متصل مي‌شود. لايه‌هاي ضخيمتر بالايي كه به سطح خارجي مغز نزديكترند از نورون‌هايي برخوردارند كه اطلاعات حسهاي مختلف را با هم ادغام كرده و در ميان دو نيمه مغز اتصال ايجاد مي‌كنند. عملكردهاي تفكر عالي در لايه‌هاي بالايي قرار دارد كه به لحاظ تكاملي بخشهاي جديدتر مغز هستند. رشد سلولهاي بنيادي در آزمايشگاه مي‌تواند مسير را براي درمانهاي جديدتر اختلالات مغزي مانند اسكيزوفرني و اوتيسم هموار كند. اين پژوهش در مجله ساينس منتشر شده است.

تغییرات در ترکیب میکروب‌های دستگاه گوارش که به طور معمول باعث مشکلات سلامتی مانند افزایش وزن و التهاب می‌شود، در واقع می‌تواند به نفع زنان باردار باشد. محققان نمونه مدفوع گرفته شده از 91 زن باردار را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که ترکیب میکروب روده زنان در طول زمان، از سه ماهه اول حاملگی به سه ماهه سوم تغییر می‌کند. «روت لی» از دانشگاه کرنل و نویسنده ارشد این تحقيق مي‌گويد: این از اولین خصوصیات «میکروبیوتا»ی (جانورانی ریزی که در یک ناحیه زندگی می‌کنند "microbiota") روده است که با حاملگی مرتبط است. این یافته نشان می‌دهد که بدن ما با «میکروبیوتا» رشد می‌کند و در واقع ممکن است از آنها به عنوان ابزاری جهت کمک به تغییر سوخت و ساز بدن مادر برای حمایت از رشد جنین استفاده کند.
در طول دوره بارداری، میکروبهای روده زنان کمتر طبیعی و متنوع می‌شوند. محققان همچنین نشان دادند که تعداد باکتری‌های مفید با افزایش سطح باکتری‌های مرتبط با بیماری‌ها کاهش می‌ ‌یابد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد التهاب در دوران بارداری افزایش می‌یابد. «لی» با اشاره به نتايج حاصل از اين تحقيق مي‌افزايد: تغییر در میکروبهای روده مربوط به رژیم غذایی نیست، بنابراین ما فکر می‌کنیم سیستم ایمنی بدن و هورمون‌ها در این امر نقش، ایفا می‌کنند.
سپس محققان میکروبهای روده زنان باردار را به موش سالم منتقل کردند. آنها دریافتند موش‌هایي که میکروبها را از زنان در سه ماهه سوم بارداری گرفته بودند، چاق‌تر شده و سطوح بالاتری از نشانگر التهاب در آن‌ها دیده شد و دارای سوخت و ساز قند خون بدتری نسبت به موش‌هایی که میکروب سه ماهه اول بارداری را دریافت کردند، بودند. «لی» در ادامه مي‌افزايد: در سه ماهه سوم، «میکروبیوتا» می‌تواند در سوخت و ساز بدن تغییر ایجاد کند. در زمینه بارداری، این تغییرات متابولیک در مادران، سالم محسوب می‌شود؛ به دلیل این که این امر باعث می‌شود انرژی در بافت چربی ذخیره سازی شود و به حمایت از جنین کمک کند. با این حال، در خارج از دوران بارداری، این تغییرات می‌تواند منجر به توسعه دیابت نوع 2 و دیگر مشکلات سلامت شود. این پژوهش در مجله «Cell» منتشر شده است.

مصرف مکمل فیبر اسفرزه عوامل خطر سندروم متابولیک را کاهش می‌دهد. محققان دانشگاه کورتین استرالیا برای بررسی تاثیر اسفرزه بر بروز عوامل خطر سندروم متابولیک، تحقیقات مرتبط انجام شده از سال 1980 تا 2012 را مورد بررسی و بازبینی قرار دادند. طی این پژوهش، محققان دريافتند که مصرف اسفرزه باعث بهبود علایم مرتبط با سندروم متابولیک می‌شود. این بهبود علایم شامل میزان گلوکز خون، مقاومت به انسولین، فشار خون و همچنین اصلاح پروفایل‌های لیپیدی در بدن انسان و حیوانات بود. نتایج بسیاری از تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که مصرف اسفرزه باعث کاهش اشتها می‌شود و ممکن است در کنترل وزن، ترکیب بدنی، اشتها و فشار خون موثر واقع شود، اما برای اثبات این مطلب تحقیقات بیشتری نیاز است.
یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که بیماران مبتلا به افزایش کلسترول قند، خون و تری گلیسیرید که همگی عوامل خطر بروز سندروم متابولیک هستند، می‌توانند با مصرف اسفرزه نشانه‌های بیماری خود را بهبود دهند. سندروم متابولیک به مجموعه‌ای از شرایطی مانند فشار خون بالا، سطوح افزایش یافته انسولین در خون، چربی انباشته اضافی در اطراف شکم، سطوح افزایش یافته چربی خون گفته می‌شود که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته و دیابت را افزایش می‌دهد. نتایج این پژوهش در مجله «Obesity Reviews» منتشر شده است.

میگرن با کاهش در مهارت تفکر مرتبط نیست و هیچ تفاوتی بین افراد با سردردهای دردناک یا بدون آن در درازمدت وجود ندارد. بر اساس اين تحقيق، اگر چه سردردهای میگرنی رایج و اغلب ناتوان‌کننده هستند، اما این نوع سردرد با کاهش در مهارت‌های فکر کردن مرتبط نیست. «پاملا ریست»، محقق بخش طب پیشگیرانه در برینگهام و بیمارستان زنان در بوستون و نويسنده اصلي اين تحقيق با اشاره به يافته‌هاي حاصل از پژوهش انجام شده مي‌گويد: مطالعات قبلی در رابطه با میگرن و مهارتهای شناختی در مغز کوچک بود و قادر به شناسایی ارتباط میان این دو نبود. تحقيق ما به اندازه کافی بزرگ است و نشان مي‌دهد که میگرن در حالی که دردناک است، به شدت با زوال شناختی در ارتباط نیست.
در این تحقيق، محققان اطلاعات قبلی جمع‌آوری شده حدود 40 هزار زن با سن 45 سال و بالاتر را مورد بررسی قرار دادند. آنها همچنین اطلاعات جدیدی که از بیش از شش هزار و 300 زن در مورد وضعیت میگرنشان جمع آوری کرده بودند را تجزیه و تحلیل كردند. بر اساس این اطلاعات، زنان به چهار گروه بدون سابقه میگرن، میگرن با اورا (aura) كه معمولا به عنوان یک اختلال بینایی شناخته می‌شود، میگرن بدون اورا و سابقه میگرن تقسیم شدند. هر دو سال تا مدت شش سال زنان تحت آزمایشهای مهارتهای شناختی و یا مهارتهای تفکری قرار گرفتند. «ریست» در مورد نتايج اين تحقيق مي‌‌گويد: در مقایسه با زنان بدون سابقه میگرن، کسانی که میگرن با اورا یا بدون آن را تجربه کرده بودند، تفاوت قابل توجهی در نرخ زوال شناختی دیده نشد. این یک یافته بسيار مهم برای هر دو گروه پزشکان و بیماران است. بیماران مبتلا به میگرن و پزشکان معالج آنها باید اطمینان داشته باشند که میگرن عواقب طولانی مدت روی عملکرد شناختی ندارد. محققان اين پژوهش مي‌گويند: تحقیقات بیشتری به منظور بررسی تاثیر میگرن بر مغز و بهبود راهبردهای درمان، مورد نیاز است. این پژوهش در مجله «BMJ» منتشر شده است.

جايگيري ناکافي سلول‌هاي بنيادي در نقاط آسيب‌ديده قلب، درمان سلولي اين عضو حياتي را پس از انسداد رگ‌هاي ماهيچه‌اي قلب (Myocardial Infract ion) با مشکل مواجه مي‌كند. حال گروهي از محققان فرانسوي با استفاده از موش‌هاي آزمايشگاهي و با بهره‌گيري از يک آهن‌ربا براي هدايت سلول‌هاي پرشده با نانوذرات اکسيد آهن به نقاط کليدي، مدت زمان حفظ سلول‌هاي پيش‌ساز اندوتليال (EPC) را در ماهيچه‌هاي قلب افزايش داده‌اند.
دکتر «فيليپه مناسکه» از آزمايشگاه تحقيقات جراحي «INSERM U633» در پاريس مي‌گويد: درمان سلولي يکي از روش‌هاي نويدبخش احياي ماهيچه قلب و بازيافت جريان خون در آن است؛ مشکل اين روش جايگيري ناکافي سلول‌ها پس از تزريق درون‌حفره‌اي است. هدف از اين مطالعه بهبود و کنترل سکونت اين سلول‌ها در نقاط مورد نظر از طريق پر کردن آنها با نانوذرات اکسيد آهن است تا بدين طريق جايگيري و حفظ اين سلول‌ها در قلب آسيب‌ديده موش‌هاي آزمايشگاهي با استفاده از يک آهن‌رباي کاشته شده در زير پوست بهبود يابد. در اين مطالعه از سلول‌هاي پيش‌ساز اندوتليال که از خون بند ناف استخراج شده بودند، استفاده شده است.
اين محققان دريافتند که ميزان مغناطيسي بودن اين سلول‌ها براي هدايت آنها از راه دور توسط يک آهن‌ربا کافي است. بنابر گفته اين محققان ارزيابي کارايي اين روش در جايدهي سلول‌هاي بنيادي در نقاط مورد نظر بايد از طريق رديابي درون‌تني آنها صورت گيرد. اين کار با بهره‌گيري از تصويربرداري MRI انجام شد. دکتر «مناسکه» مي‌گويد: تطابق خوبي ميان تصاوير MRI و داده‌هاي ايمونوفلورسانس يا PCR کمّي وجود داشت. مقادير اندکي از يک ماده ژنتيکي را مي‌توان در عرض چند ساعت به چند ميليون برابر خود افزايش داد. به اين ترتيب مي‌توان با نشانگرهاي ژنتيکي بيماري‌هاي عفوني، سرطان و نقايص ژنتيکي را به نحوي مطمئن و سريع تشخيص داد.
اين محققان نتيجه‌گيري کرده‌اند که براي پيگيري سرنوشت سلول‌ها در زمان‌هاي بعدي بايد مطالعات بيشتري صورت گيرد. آنها مي‌گويند تعداد کم سلول‌هاي بنيادي که به‌ دليل اندازه بزرگ آنها و خطر انسداد شريان اکليلي قلب استفاده شده است، مي‌تواند بر ميزان جايگيري اين سلول‌ها تأثير گذاشته باشد. «مناسکه» مي‌افزايد: اين مطالعه پايلوت که روي انسداد رگ‌هاي ماهيچه‌اي قلب موش انجام شده است، نشان مي‌دهد جايگيري سلول‌هاي بنيادي موجود در گردش خون را مي‌توان با هدف‌گيري مغناطيسي بهبود بخشيد؛ البته بايد مطالعات بيشتري براي اعتبارسنجي اين پژوهش انجام شود. همچنين نياز به بهينه‌سازي پارامترهاي هدف‌گيري و ارزيابي کارايي اين راهکار در حيوانات آزمايشگاهي بزرگ‌تر وجود دارد. جزئيات اين تحقيق در مقاله‌اي با عنوان «Can Magnetic Targeting of Magnetically Labeled Circulating Cells Optimize Intramyocardial Cell Retention?» در مجله «Cell Transplantation» منتشر شده است.

سایت همایش

محقق دانشگاه «دوسلدورف» آلمان موفق به توليد قرص جديدي شده كه از توانايي طبيعي مهار التهاب مفاصل با كمترين عوارض جانبي برخوردار است. آرتريد روماتوئيد يك بيماري مزمن خود ايمن است كه در زمان حمله سيستم ايمني به مفاصل ايجاد شده و باعث بروز دردهاي شديد مفاصل، درد و تورم ، خستگي و از دست دادن قدرت تحرك مي شود. از هر چهار بيمار يك نفر ظرف مدت سه سال پس از تشخيص بيماري دچار ناتواني كامل حركتي مي شود و سه چهارم نيز ظرف 20 سال آينده به مشكلات حاد حركتي دچار خواهند شد. متوتروكسات (MTX) يك داروي استاندارد درمان اين بيماري است كه در برخي بيماران با عوارض جانبي از جمله تهوع، اسهال و ريزش مو همراه است، اما قرص هوشمند ابداعي دكتر «اولريش فلوگل» از بدن خود بيمار براي مبارزه طبيعي با آرتريت روماتوئيد استفاده كرده و از كمترين ميزان عوارض جانبي برخوردار است.
داروي هوشمند chet-AMP بدون كاهش ميزان فشار خون بيمار باعث تسكين التهاب مخرب مفاصل به عنوان يكي از اصلي ترين مشكلات بيماران مي شود. اين دارو از مولكول CD73 كه بدن به طور طبيعي براي مبارزه با التهاب مورد استفاده قرار مي دهد، بهره برداري مي كند. داروي chet-AMP تنها زماني فعال مي شود كه سلول هاي ايمني پوشيده شده با CD73 در مفاصل ملتهب وجود داشته و از بافت هاي مجاور محافظت مي كنند. اين دارو در مراحل تحقيق قرار دارد، اما مي تواند به ايجاد درمان هاي نتيجه بخش تر براي آرتريت روماتوئيد منجر شود. نتايج اين تحقيق در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

دانشمندان موفق به ابداع سامانه دستيار جراح رباتيك با هدف مصون ماندن جراحان از تشعشعات ايكس حين عمل شدند. تعدادي از تكنيك‌هاي نوين جراحي از تشعشع استفاده مي‌كنند كه اين امر هم براي بيمار و هم جراح مي‌تواند بسيار خطرناك باشد. براي رفع اين خطر، شركت Corindus Vascular Robotics of Natick واقع در ماساچوست سيستمي موسوم به CorPath 200 را طراحي كرده است. اين سامانه نخستين دستيار جراح رباتيك است كه جهت باز كردن شريان‌ها به كار مي‌رود و به جراحان قلب امكان مي‌دهد از يك كابين حفاظتي سرب‌اندود واقع در همان اتاق بيمار عمل اجراي استنت قلب و فرايندهاي بالن زدن در عمل را صورت دهند. بدين ترتيب آن‌‌ها از تشعشعات مصون مي‌مانند. در آزمايشات باليني اين ابتكار تا 95 درصد از ميزان قرار گرفتن جراح در معرض اشعه ايكس كاست و همچنين نيازي به استفاده از پيشبندهاي معمول نبود.
در اين فناوري جراح از دو جوي‌استيك استفاده مي‌كند كه كاتتر و ساير ابزار را كنترل كند. همچنين وجود مجموعه‌يي از صفحه‌نمايش‌ها وي را قادر به نظارت بر عمل جراحي با هدف كنترل بي‌نهايت دقيق حركات مي‌كند. با اين حال جراح اين ربات را فقط مانند يك بازي ويديويي هدايت نمي‌كند بلكه سيستم مجهز به يك مولفه بازخورد قوي است كه موجب مي‌شود وي كاتتر را به هنگام فرو رفتن و حركت در خلال شريان‌ها "حس ‌كند". شركت Corindus هم‌اكنون در حال بسط فناوري ارائه شده با هدف كاربرد آن در ديگر شرايط عروقي از جمله مشكلات به وجود آمده در دست و پاها، وضعيت‌هاي عصبي و كاربردهاي ساختاري قلب است.
عمل مداخله عروقي زيرپوستي (PCI) يك فرايند جراحي معمول قلب بوده كه جهت ترميم يا پيش‌گيري از آسيب رسيدن به اين عضو (به دليل شريان‌هاي مسدود شده يا آسيب‌ديده) مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين سامانه عمل را توسط يك استنت يا بالن صورت مي‌دهد كه در انتهاي كاتتر قرار داده مي‌شود و به سمت درون يك شريان اصلي حركت مي‌كند. اين شريان اغلب در پا قرار دارد و به قلب هدايت مي‌شود. فرايند PCIs در مقياس وسيع مورد استفاده قرار مي‌گيرند اما از تصويربردارهاي پرتو ايكس جهت كنترل و نظارت بر حركت كاتتر و ديگر مراحل عمل استفاده مي‌كند. در اين روش به دليل اين كه جراح در كنار بيمار است، در معرض تشعشعات فراوان قرار دارد.

نتايج يك پژوهش در انگليس نشان مي‌دهد كه مردان استرسي ترجيح مي‌دهند با زنان چاق ازدواج كنند.  دانشمندان دانشگاه وستمينستر انگلستان در اين پژوهش در مصاحبه با 80 مرد سفيدپوست و لاغر، تعدادي عكس زنان با جثه‌هاي مختلف را به آن‌ها نشان دادند و از اين افراد خواستند گزينه‌هاي مطلوب براي ازدواج را معرفي كنند. نتايج نشان داد كه مردان استرسي زنان چاق را براي ازدواج مناسب ديدند. دانشمندان بر اين باورند هنگامي كه فردي داراي استرسي ناشي از يك محيط تهديدكننده است، به سمت اشخاصي جذب مي‌شود كه جثه‌ آن‌ها نشان‌دهنده بلوغشان باشد زيرا اين امر حس امنيت را به ارمغان مي‌آورد. با اين حال برخي بر اين باورند كه نمونه موردي به كار رفته در اين مطالعه نماينده نوع انسان‌ها نيست زيرا اين افراد جوان بوده و در يك سيستم اجتماعي پيچيده خاص زندگي مي‌كنند و اين كه استراتژي‌هاي معقول براي زندگي در يك سيستم اجتماعي لزوماً در سيستم ديگري كارساز نيستند. جزئيات اين مطالعه در مجله PloS ONE انتشار يافت.

دانشمندان تایوانی و امریکایی با استفاده از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) که باعث افزایش رشد مجدد عروق خونی می‌شود، موفق به یافتن درمانی امیدوارکننده برای حملات قلبی شدند. طی تلاش‌های پیشین، استفاده از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در درمان بیماری‌های قلبی با محدودیت‌هایی مواجه بود؛ جریان خون باعث می‌شد که فاکتور رشد اندوتلیال عروقی مورد نیاز از قلب خارج شود. اما نتایج این پژوهش جدید، مشکل ذکر شده را برطرف کرده است.
محققان طی تحقيق بر روي دو گروه موش کنترل شده و آزمایشی، با استفاده از ژلی شامل شبکه‌ای از نانوفیبرهای پپتیدی تجمعی که با VEGF ترکیب شده بود، متوجه شدند که این ساختار چارچوب مانند، VEGF را در محل مورد نظر نگه داشته و این اجازه را به VEGF می‌دهد تا طی گذشت هفته‌ها به آرامی در محل مورد نظر رهاسازی شود. برای انجام این تحقیق، دانشمندان به سرپرستی دکتر «پاتریک سیه» از موسسه مهندسی پزشکی دانشگاه ملی چنگ کونگ تایوان، به طور عمدی گروهی از موش‌ها را به حمله قلبی مبتلا و سپس ترکیبی از نانوفیبرها به همراه VEGF به قلب موش‌ها تزریق کردند.
دانشمندان متوجه شدند که نانوفیبرها با جذب سلول‌های بنیادی که مسؤول اصلاح و بازسازی مویرگ‌ها و حتی سرخرگ‌ها هستند، باعث بهبود سلامت قلبی موش‌ها شده و محیطی را برای افزایش رشد رگ‌های خونی، اصلاح بافت‌های آسیب دیده و رشد بافت‌های جدید ایجاد می‌کنند. پس از گذشت 28 روز، قلب موش‌های آزمایشی به نسبت گروه کنترل شده، سطح بسیار بالاتری از اصلاح و بهبودی را از خود نشان داد و رشد شریانی در این گروه پنج برابر گروه کنترل شده گزارش شد. علاوه بر این عضله‌های جدید قلب شکل گرفته و سطوح بافت‌های آسیب دیده و ضعیف در بین موش‌های آزمایشی به حداقل رسید. طی این پژوهش، هیچ نشانه‌ای از اثرات جانبی این ترکیب گزارش نشد. به گفته «کارن کریسمن» از دانشگاه کالیفرنیا، این تحقیق می‌تواند در بهبود هرچه سریعتر و افزایش کیفیت زندگی بیماران قلبی موثر باشد. این پژوهش در مجله «Science Translational Medicine» منتشر شده است.

نتایج پژوهش محققان آمریکایی بر روي بيش از هزار مرد و زن نشان داد: بروز افسردگی با افزایش خطر ابتلا به بيماري عروق محیطی (PAD) مرتبط است. بيماري «PAD» مشکل وابسته به گردش خون است که طی آن شریان‌ها باریک می‌شود و در نتیجه باعث کاهش جریان خون به اندام‌ها و معمولا ساق و پا می‌شود که در پی آن عضو دردناک شده و قابلیت حرکت خود را از دست می‌دهد و در موارد شدیدتر منجر به قانقاریا (فاسد شدن عضو به علت نرسیدن خون) و در نهایت قطع عضو خواهد شد.
به منظور انجام این پژوهش، محققان دانشگاه کالیفرنیا طی پژوهشی آینده نگر، هزار و 24 زن و مرد مبتلا به انسداد شرایین اکلیلی قلب را طی هفت سال مورد بررسی قرار دادند. پژوهش‌هاي آینده نگر تحقیقاتی است که پدیده‌ای در زمان حال بررسی و به پدیده‌های مرتبط با آن در زمان آینده ارتباط داده می‌شود. دکتر «مارلن گرنن»، سرپرست پژوهش، در رابطه با نتایج این پژوهش مي‌گويد: ما طی این پژوهش کشف کردیم رابطه‌ای ریشه‌ای بین افسردگی و «PAD» وجود دارد و علاوه بر این، بیمارانی که در ابتدای این پژوهش به افسردگی مبتلا بودند، در معرض خطر بالایی برای ابتلا به بيماري «PAD» طی این هفت سال قرار داشتند و این امر نقش مهم افسردگی را در ابتلا و پیشرفت «PAD» برجسته می‌کند.
«گرنن» می‌افزاید: هنوز مشخص نیست که آیا بیماران مبتلا به «PAD» به علت تقلیل و اختلال قابلیت حرکت بدنشان، افسرده می‌شوند یا افراد افسرده با انجام رفتارهای ناسالم مانند سیگار کشیدن و عدم فعالیت ورزشی که دو عامل خطر بروز «PAD» است، باعث افزایش خطر ابتلا به «PAD» می‌شود و بنا به همین علت، تحقیقات بیشتری برای اثبات رابطه علت ومعلولی این مؤلفه‌ها نیاز است. نویسندگان این پژوهش توصیه می‌کنند که می‌توان با رژیم غذایی سالم، انجام فعالیت ورزشی، ترک سیگار و کنترل موثر استرس، خطر بروز افسردگی و بيماري «PAD» را کاهش داد. این پژوهش در مجله «Journal of the American Heart Association» منتشر شده است.

برگزار کننده: دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
زمان برگزاری: ۱۵ الی ۱۷ اسفند ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۲۰/۱۰/۱۳۹۱
محل برگزاری: اصفهان

سایت همایش

غلظت سنگین دود دخانیات درکافی‌شاپ­‌ها و اتومبیل­‌ها در عرض چنددقیقه راه‌های هوایی سیستم تنفسی افراد را محدود می‌کند. نتایج یک مطالعه توسط محققان دانشگاه آتن و دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بین المللی هاروارد در یونان با قرار دادن 15 فرد سالم در مجاورت استنشاق ذرات دود متمرکز داخل اتاق به مدت 20 دقیقه نشان داد تنفس دود غلیظ دست دوم سیگار در طول این زمان منجر به تغییرات فوری فیزیولوژیک بدن از جمله مقاومت راههای هوایی و امپدانس می‌شود.
محققان با اندازه‌گیری مقاومت و واکنش‌های راههای تنفسی این افراد با استفاده از دستگاه ایمپالس اسیلومتری که یک روش غیر تهاجمی برای اندازه گیری جنبش تنفسی در تنفس آرام است، افزودند: تماس با دود غلیظ دست دوم سیگار حتی به صورت کوتاه مدت منجر به افزایش امپدانس مقاومت راههای تنفسی و مسدود شدن آنها می شود.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است اگر چه به نظر می رسد کشیدن سیگار به صورت غیرفعال نسبت به کشیدن سیگار به طور مستقیم ضرر کمتری دارد اما باید قرارگرفتن در معرض دود دست دوم سیگار که کافی شاپ‌ها و بسیاری از مکان های عمومی دیگر حاوی غلظت بالایی از ذرات ریز آنها هستند به عنوان یک مشکل بهداشت جهانی به رسمیت شناخته شود. به گفته محققان تماس با دود دخانیات به صورت غیرفعال می تواند اثرات کوتاه مدت و بلندمدتی به سلامت افراد به ویژه کودکان داشته باشد.

پژوهش‌های جدید نشان داده که نگرانی در مورد یک امتحان ریاضی به معنی کامل کلمه دردناک است و انتظار برای حل مسائل ریاضی باعث روشن شدن شبکه‌های درد در مغز افراد دارای سطوح بالای تنش ریاضی می‌شود. تیمی از محققان دانشگاه شیکاگو به شناسایی 14 فرد دچار تنش ریاضی بالا و 14 فرد با تنش ریاضی پایین بر اساس ارزیابی آنها از احساس اضطراب در زمان مواجهه با موقعیت‌های مرتبط با ریاضی مانند ورود به یک کلاس ریاضی یا نیاز به گذراندن تعداد خاصی از واحدهای ریاضی برای فارغ‌التحصیلی پرداختند. سپس به این شرکت‌کنندگان یک مجموعه از مسائل لغتی و ریاضی را ارائه کرده و فعالیت عصبی آنها را با یک دستگاه تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی سنجیدند. پیش از هر مسأله یک دایره زرد یا مربع آبی به نشانه آغاز یک مسأله ریاضی یا لغت بر روی نمایشگر نمایان می‌شد.
اسکن‌های مغزی در گروه اول در زمان مشاهده نشانه آغاز مسأله ریاضی، هجوم فعالیت را در بخش‌های مغزی مرتبط با احساس درد از جمله شعاع خلفی اینسولا و اواسط قشر سینگولیت نشان دادند. محققان دریافتند که هر چه سطح این تنش بالاتر باشد، فعالیت عصبی بیشتر در مغز این افراد افزایش نشان می‌دهد. این در حالیست که چنین الگویی در مغز افراد دارای تنش پایین‌تر دیده نشد. محققان پیش از این دریافته بودند که رویدادهای تنش‌زای روانشناسی از جمله برهم زدن‌های احساسی و طرد اجتماعی می‌تواند منجر به احساس فیزیکی درد شود.
پژوهش جدید هم نشان داده که تنها در انتظار یک رویداد تنش‌زا بودن نیز می‌تواند باعث درد واقعی شود. به گفته پژوهشگران، خود ریاضی دردناک نبوده، بلکه انتظار برای آن دردآور است. نتایج این پژوهش در مجله PLoS ONE منتشر شده است.

پژوهشهای صورت گرفته توسط پژوهشگران دانمارکی نشان می‌دهد که رسوب دور چشم، طاسی و بزرگ شدن لاله گوش می‌توانند خطر بروز بیماری‌ها و حملات قلبی در فرد را پیش‌بینی کنند. رسوب چربی زرد رنگ اطراف پلک، طاسی، بزرگ شدن لاله گوش و سایر نشانه‌های مرتبط با افزایش سن می‌تواند خطر بروز بیماری و حمله قلبی در فرد را پیش‌بینی کند و هرچه افراد دارای نشانه‌های بیشتری باشند، این خطرات افزایش می‌یابد.
محققان دانشگاه کپنهاگ در طول یک دوره مطالعاتی 35 ساله، 10 هزار و 885 فرد بالای 40 سال را مورد بررسی قرار دادند. از این گروه هفت هزار و 537 نفر دچار طاسی ناحیه پیشانی (عقب رفتن خط مو)، سه هزار و 938 نفر دچار طاسی کامل سر، سه هزار و 405 نفر دچار بزرگ شدن لاله گوش و 678 نفر نیز دارای رسوبات زرد رنگ بالای پلک بودند. محققان در طول دوره مطالعاتی دریافتند که سه هزار و 401 نفر از این افراد دچار بیماری قلبی و یک هزار و 708 نفر نیز به حمله قلبی دچار شده‌اند. محققان هشدار می‌دهند، خطر بروز حمله قلبی و مشکلات قلبی در افرادی که دارای سه تا چهار نشانه باشند، به ترتیب 57 و 39 درصد افزایش می‌یابد.
رسوب کلسترول زیر پوست یا زانتلاسما (xanthelasmata) بهترین نشانه پیش بینی بروز حملات و بیماری‌های قلبی محسوب می‌شود. این توده زرد رنگ یا همرنگ پوست بر روی دست‌ها و مچ پاها نشانه‌ای از هیپرکلسترولمی خانوادگی (FH)‌ محسوب می‌شود. مطالعات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه هاروارد نیز نشان می‌دهد، طاسی و عقب رفتن خط مو در مردان نشانه‌ای از بروز مشکلات قلبی محسوب می‌شود. نتایج پژوهش صورت گرفته توسط محققان دانمارکی در نشست علمی انجمن قلب و عروق آمریکا ارائه شده است.

دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو در مراحل ابتدایی شیوه‌ای هستند که از حباب‌های درون حباب برای انتقال داروهای شیمی‌درمانی استفاده کرده و می‌تواند در آینده به کاهش عوارض جانبی چشمگیر این شیوه درمانی منجر شود. عوارض جانبی رایج‌ترین درمانهای شیمی درمانی از چگونگی عملکرد آنها نشات می‌گیرند. سلولها در زمان تکثیر خارج از کنترل سرطانی می‌شوند از این رو داروهای شیمی‌درمانی تمام سلولهای حاضر در فرآیند تکثیر را هدف قرار داده و می‌کشند.
آسیب‌های ناخواسته شیمی‌درمانی تا میزان زیادی شامل سلولهایی بسیار تکثیر شونده مانند سلولهای مغز استخوان، فولیکول مو و سیستم گوارشی می‌شوند. هنگامی که سلولهای سالم مورد هدف این درمانها قرار می‌گیرند،‌ مرده و مرگ آنها باعث علائم زیادی مانند ریزش مو، درد و ضعف سیستم ایمنی می‌شود. این محققان قصد دارند تا عمل انتقال دارو را انتخابی‌تر کنند چرا تنها درصد کمی از داروها به تومور رسیده و مابقی در بدن باقی مانده و منجر به عوارض جانبی می‌شوند. این محققان می‌دانستند که اگر داروها تنها درون تومور آزاد شوند می‌توانند این عوارض را تا حد زیادی کاهش دهند از این رو به ایجاد طرحی برای قرار دادن آنها درون یک ناقل حباب مانند به اندازه سلولهای خونی پرداختند. هر ناقل به این شکل ساخته می‌شود که یک حباب گاز با یک حباب دیگر پوشانده شده و به عنوان یک لایه تثبیت‌کننده خارجی، ‌دارو را در خود محفوظ نگه می‌دارد.
تا زمانی که این دارورسان‌ها بدون آسیب باقی بمانند، داروها محفوظ مانده و سلولهای تکثیر شده سالم را از بین نمی‌برند. پزشکان اغلب از حبابهای مشابه برای دستیابی به تصاویر واضح‌تر در سونوگرافی استفاده می‌کنند. هنگامی که فراصوت مشابه انواع مورد استفاده برای مشاهده جنین در سونوگرافی بر روی یک تومور بکار می‌رود، ممکن است با حبابهای نزدیک برخورد کند. سپس گاز درون هر حباب داخل پوشش حبابی بزرگتر منبسط شده و منجر به آزاد شدن دارو شود.
با متمرکز کردن فراصوت بر روی مناطق تومور، داروهای شیمی‌درمانی تنها در جای مورد نیاز آزاد شده و از مورد هدف قرار گرفتن سلولهای سالم جلوگیری خواهد شد. این شیوه در مراحل پژوهشی ابتدایی خود با آزمایشات بر روی سلول انسانی و حیوانی قرار داشته و حتی تا کارآزمایی‌های بالینی اولیه هنوز چندین سال فاصله دارد اما این محققان در تلاش برای ایمن‌تر و موثرتر کردن این سیستم انتقال دارو برای شیمی‌درمانی هستند. از آنجایی که این داروها باید با امواج فراصوت که بطور مستقیم تومور را هدف قرار داده، فعال می‌شوند، سیستم انتقال ریزحباب با برخی از سرطانها که معمولا با شیمی‌درمانی درمان می‌شوند، کار نمی‌کند. این بدان جهت است که باید جای تومور برای این نوع درمان مشخص باشد؛ این درحالیست که در بیماری سخت، مناطق گسترده‌ای درگیر شده‌اند که حتی جای تومور بطور دقیق در آنها معلوم نیست.
طبق پیش‌بینی این محققان، این شیوه در کاهش اندازه تومورهای بزرگ پیش از عمل جراحی بویژه در سرطانهای پستان، تخمدان، پروستات،‌ مثانه و گره غدد لنفاوی بیشترین استفاده را خواهد داشت. این درمان در سرطانهای خون که جایگاه مشخصی ندارند، کاربرد ندارد چرا که تعیین اهداف فراصوت بسیار مشکل است. یکی از نویدبخشترین کاربردهای این شیوه انتقال در درمان تومورهای سرطانی کودکان است که جراحی یک شیوه ایمن برای آنها بشمار نمی‌رود.
گام بعدی این محققان جایگزینی حبابها با مواد ریزتر نانوذرات بوده که داروها را به شکل مایع و نه گاز در خود محفوظ نگه می‌دارند و شیوه پایدارتری در انتقال داروهای شیمی‌درمانی است. حبابهای کنونی از زمان گردش چند دقیقه‌ای در بدن برخوردارند؛ چرا که بطور قابل ملاحظه‌ای فشرده شده و به سرعت در زمان عبور از کنار اعضای بدن حل می‌شوند. اما با نانوذرات کوچکتر در ترکیب با ثبات بیشتر این زمان تا چند ساعت افزایش یافته که منجر به حرکت خودروهای بیشتر به سوی تومور و آزادسازی دارو با فراصوت خواهد شد. این پژوهش در مجله Ultrasonics منتشر شده است.

محققان ایرلندی روشی برای تولید سلول‌های مشابه عضلات قلب با استفاده از نانولوله‌های کربنی ارائه کردند که می‌تواند برای درمان بیمارانی که در اثر حمله قلبی دچار آسیب شدند، مفید باشد. پژوهشگران سلول‌های بنیادین به‌ دنبال استفاده از خواص الکتریکی نانومواد هستند تا از آنها برای توسعه سلول‌ها جهت تولید سلول‌های قلبی استفاده کنند. این تیم تحقیقاتی از موسسه پزشکی احیاء کننده (REMEDI) در دانشگاه ملی ایرلند با همکاری همتایان خود در کالج ترینیتی دوبلین روی این موضوع کار کرده‌اند.
بیماری قلبی یکی از عوامل مهم مرگ و میر در ایرلند به‌ شمار می‌رود. زمانی که در اثر حمله قلبی عضلات قلب دچار آسیب می‌شوند، این عضلات توان اندکی برای ترمیم خود دارند، بنابراین هیچ درمان بالینی برای بافت‌های آسیب‌دیده قلب وجود ندارد. بیش از 10 سال است که تلاش‌های بی‌شائبه‌ای برای بهبود درمان مبتنی بر سلول انجام شده است تا بلکه این مشکل حل شود. اما از سلول‌های قلب بیمار نمی‌توان برای این کار استفاده کرد، بنابراین دانشمندان راغب به‌ یافتن منبع جدید و جایگزینی برای این موضوع می‌شوند تا از آن برای ترمیم بافت‌های قلب استفاده کنند.
«والریا بارون» و «مری مورفی» یک تیم تحقیقاتی بین رشته‌ای را برای این پروژه تشکیل دادند. این گروه از نانولوله‌های کربنی استفاده کردند که نسبت به تحریکات الکتریکی حساس است. آنها از این نانوماده برای تولید سلول‌هایی با قابلیت سلول‌های قلبی استفاده کردند. «والیریا بارون» می‌گوید: خواص الکتریکی نانولوله‌های کربنی موجب می‌شود که سلول‌های بنیادین استخراج شده از مغز قرمز استخوان بتواند تحریک شود. در واقع با این کار سلول‌ها نسبت به الکتریسیته حساس شده و همانند سلول‌های قلب عمل می‌کنند.
این یک روش کاملا جدید برای تولید سلول‌هایی با قابلیت تحریک الکتریکی است که می‌تواند برای درمان‌های بالینی مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این پژوهش می‌تواند سنگ بنایی باشد برای درمان و ترمیم بافت‌های فعال شده با الکتریسیته، بنابراین می‌توان از آن برای درمان بیماری‌های مغزی و نخاعی استفاده کرد. نتایج این پژوهش در قالب دو مقاله در نشریات «Macromolecular Bioscience» و «Biomaterials» به چاپ رسیده است.

مطالعات صورت گرفته توسط پژوهشگران هلندی نشان می دهد، احساسات از طریق بو قابل سرایت به دیگران بوده و انسان می‌تواند از طریق بو کشیدن، خطر را احساس کند. اکثر حیوانات از طریق بو با یکدیگر ارتباط بر قرار می کنند، اما دانشمندان تا مدت ها معتقد بودند که انسان به دلیل ضعف اندام بویایی از توانایی تشخیص خطر یا سایر احساسات برخوردار نیست. تیم تحقیقاتی دانشگاه اوترخت هلند در مطالعات خود دریافته اند که ارتباط رفتاری انسان ها از طریق بو شباهت زیادی به حیوانات دارد که این یافته بر خلاف فرضیه های متداول در خصوص ارتباطات انسانی تنها از طریق زبان یا کانال های بصری است. تحقیقات قبلی نشان می دهد که زنان بیشتر به بوی بدن مردان حساس هستند، به همین دلیل در این مطالعه از مردان به عنوان نمونه های اهدا کننده عرق استفاده شد و آزمایش تأثیر انتقال بو بر روی زنان انجام شد.
محققان عرق زیر بغل 10 مرد را در هنگام مشاهده صحنه های ترسناک و منزجر کننده جمع آوری کردند؛ سپس 36 زن در یک آزمون بصری شرکت کرده و حرکات چشم و صورت آنها در زمان استنشاق بوی عرق بدن مردان مورد بررسی قرار گرفت. «گون سمین» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: بوی عرق بدن مردان به صورت نامحسوس در محیط منتشر شده و هیچکدام از زنان، اطلاعی از محتوای این آزمون نداشتند. چهره زنان در زمان استنشاق بوی عرق بدن مردان در هنگام مشاهده صحنه های ترسناک، تغییر پیدا کرده و چشم ها به صورت ناخودآگاه گشاد می شدند؛ همچنین در زمان استشمام بوی عرق بدن مردان در هنگام مشاهده صحنه های انزجار آور، چهره زنان نیز تغییر کرده و حالت منزجر کننده ای به خود می گرفت.
این یافته نشان می دهد که بو از خاصیت مسری بودن برخوردار است و انسان قادر است از طریق بو، احساسات اطرافیان را به ویژه در مکان های شلوغ درک کند. نتایج این مطالعه در مجله Psychological Science (علوم روانشناسی) منتشر شده است.

پژوهشگران کانادایی از عدم وجود عوارض جانبی در آزمایشات بالینی نسل جدید واکسن ایدز خبر می دهند. واکسن جدید ایدز SAV001-H توسط محققان دانشگاه وسترن اونتاریو و با حمایت شرکت Sumagen تولید شده است. این واکسن تنها واکسن ایدز در دست توسعه در کانادا و یکی از معدود نمونه های موجود در جهان محسوب می شود.
نخستین آزمایش بالینی واکسن SAV001-H بر روی انسان در ماه مارس (فرودین) و پس از دریافت مجوز از سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)‌ انجام شد. در آزمایشات بالینی، مردان و زنان آلوده به ویروس HIV در محدوده سنی 18 تا 50 سال به صورت تصادفی به دو گروه درمانی برای آزمایش واکسن تقسیم شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در هیچکدام از دو گروه تحت درمان، عوارض جانبی مشاهده نشده است و در برخی بیماران شکل گیری آنتی بادی HIV-1 افزایش نسبی را نشان می دهد.
محققان از سطح ایمنی واکسن SAV001-H و قدرت القای سیستم ایمنی بدن ابراز رضایت کرده اند که می تواند مسیر را برای آغاز فاز جدید آزمایشات بالینی هموار کند. این نتایج می تواند به کسب موفقیت در مرحله نهایی آزمایشات بالینی و عرضه تجاری واکسن منجر شود. تاکنون بیش از 28 میلیون نفر در جهان در اثر ابتلا به بیماری ایدز جان خود را از دست داده اند و بیش از 34 میلیون نفر نیز مبتلا به ویروس اچ آی وی (HIV)‌ هستند، اما تاکنون داروی موثری برای مهار و پیشگیری از این بیماری خطرناک تولید نشده است.