نانو داروها
در اين تحقيق بخشي از كاربرد نانو تكنولوژي در پزشكي مورد بررسي قرار ميگيرد. اين تحقيق سعي دارد فرصتهاي تحقيقاتي در زمينه نانو تكنولوژي در داروها را بيان كند. البته اين نكته نبايد فراموش شود كه اكثر نانو داروها در مراحل اوليه كاربرد هستند و بايد موانع بسياري از سر راه آنها برداشته شود كه اين كار ممكن است سالها يا چند دهه زمان ببرد.
اگـر چـه تعـاريف بسياري از نانو تكنولوژي موجود است ولي تحقيق و توسعه تكنولوژي در سطح اتم، ملكول و ملكولهاي غول آسا (Macromolecular Level) در مــقــيـــــاس طـــــولــــي 100-1 نـانـومتـر از همـه تعـاريـف متـداولتـر است. اين تحقيقات و توسعههاي تكنولوژيك باعث مهيا شــدن اطـلاعـات در زمينـه پـديـدههـا و مـواد در مقياس نانو مي شود و ساختارها و سيستمهايي بـه واسطه آن توليد ميشود كه خواصي بسيار خـوب و كـاربـردي دارنـد. ايـن خـواص بـسـيـار خوب و كاربردي به واسطه اندازه كوچك اين ساختارها و سيستمها حاصل مي شود. به طور سادهتر بايدگفت كه نانو تكنولوژي دنيايي در مـقـيــاس نــانـو (يـك ميليـونيـوم متـر) اسـت. ايـن مقياس بسيار كوچكتر از مقياسهاي معمولي است. اين دنيا، دنياي ميان ماكرومتر و پيكومتر (يك ميليارديوم متر) است.
محققان «BWH» اولين گروهي هستند که طراحي منطقي دارو را با نانوشيمي ابرمولکولي ترکيب کرده و از آن در درمان سرطان استفاده کردهاند. شيمي ابرمولکولي به معني توليد سامانههاي پيچيده شيميايي با استفاده از واحدهاي ساختماني مولکولي است. محققان بيمارستان بريگام و زنان (BWH) از اين روشها براي ايجاد نانوذراتي استفاده کردهاند که در حين دارا بودن سميت پايين، فعاليت ضدتوموري بالايي روي سرطان سينه و رحم از خود نشان ميدهند. «شيلاديتيا سنگوپتا»، استاديار مهندسي زيستي «BWH» و نويسنده ارشد مقاله مربوط به اين کار ميگويد: اين کار فراتر از استفاده از فناوري نانو به عنوان حاملهاي رسانش دارو است و در حقيقت در حوزه مهندسي مجدد خود دارو و تبديل آن به نانودارو قرار ميگيرد.