کشف ارتباط مهارتهای حرکتی و ریاضی کودکان
محققان نروژی دریافتند که کودکان دو ساله مبتلا به ضعف کنترل اندام‌ها، در درک مهارتهای ریاضی نیز مشکل دارند. محققان دانشگاه استاوانگر نروژ با تحقیقی بر روی کودکان مبتلا به بیماری ضعف حرکتی دریافتند که بین مهارتهای حرکتی و مهارتهای ریاضی کودکان ارتباط معناداری وجود دارد. پروفسور الین ریکراس، محقق مرکز مطالعاتی دانشگاه استاوانگر اظهارکرد: در این بررسی حدود 1000 کودک دو تا 10ساله مورد آزمایش قرار گرفتند.
وی در ادامه افزود: بیشتر جمعیت کودکان نروژی از حدود یک سالگی وارد مهدکودک می‌شوند. در مطالعات دقیق و طبقه‌بندی شده بر روی جمعیت هدف، بررسی مهارتهای تسلطی همچون پوشیدن لباس‌ها، استفاده از اره مویی، غذا خوردن با قاشق و چنگال، استفاده از قیچی، راه‌رفتن در اتاق بدون برخورد با اشیا، استفاده از وسایل سرگرمی در زمین‌های بازی و گرفتن و پرتاب کردن توپ مورد آزمایش قرار گرفت.
محققان در ادامه برای نتیجه‌گیری بهتر، جمعیت کودکان هدف را از نظر مهارتهای حرکتی به سه دسته ضعیف، متوسط و قوی تقسیم کردند. همچنین در این پژوهش، مهارتهای مختلف ریاضی مثل نشان دادن سن با انگشتان در کودکان دو ساله، استفاده از جعبه جورکردنی، بازی با تصاویر و استفاده از زبان بدن برای سنجش توان ریاضی کودکان مورد استفاده قرار گرفت.
پروفسور ریکراس در مورد ارتباط مهارتهای ریاضی و حرکتی گفت: کودکانی که از نظر مهارتهای حرکتی بسیار فعال هستند، در مهارتهای ریاضی نیز بهتر عمل می‌کنند. همچنین کودکانی که از نظر حرکتی متوسط هستند، در امتحانات ریاضی نیز نمره متوسط دریافت می‌کنند.
محققان با بررسی بر روی کودکان قوی و ضعیف در مهارتهای حرکتی دریافتند که اختلاف زیادی بین کودکان قوی و ضعیف از نظر توانایی‌های حرکتی وجود دارد. آنها با جمع‌بندی نتایج بدست آمده دریافتند که ارتباط بین مهارتهای حرکتی و مهارتهای ریاضی وجود دارد، اما نمی‌توان به طور قطعی عملکرد کودکان را با سنجش مهارتهای ریاضی از نظر حرکتی پیش‌بینی کرد، چرا که این پژوهش صرفا بر روی گروه کودکان دو ساله تمرکز داشته است.
تحقیقات صورت گرفته توسط پژوهشگران آمریکایی نشان می دهد، توانایی تمایز قائل شدن بین گروه مختلف اعداد در سن شش ماهگی، مهارت یادگیری ریاضیاتی در سن سه سالگی را پیش بینی می کند. از همان بدو تولد و حتی در دو روز آغاز حیات، نوزاد تازه متولد شده از حس تقریبی اعداد برخوردار است. به عنوان مثال اگر شبکه ای از هشت نقطه به صورت مکرر و شبکه یی متشکل از 16 نقطه به صورت تصادفی نشان داده شود، نوزاد مدت طولانی تری به شبکه هشت نقطه یی نگاه می کند. با توجه به عدم توانایی صحبت کردن نوزادان، این نتایج مبتنی بر رفتارهای شناختی نوزاد است. اگر میزان مشاهده شبکه 16 نقطه یی مشابه شبکه هشت نقطه یی باشد، می توان ادعا کرد که نوزاد قادر به تمایز قائل شدن بین دو چیز مختلف نیست. 
محققان در پژوهش‌های جدید تاکید کردند که کودکان و نوجوانان مبتلا به اوتیسم نسبت به همسالان خود در درس ریاضی موفق‌تر از دیگران هستند. محققان اظهار کردند: کودکان مبتلا به اوتیسم با داشتن ضریب هوشی متوسط در تست‌های ریاضی بهتر از سایرین عمل می‌کنند. برتری در مهارتهای ریاضی در میان کودکان مبتلا به اوتیسم با توجه به فعالیت منطقه‌ای خاص در مغز که با شناخت چهره‌ها و اشیای بصری همراه است، در ارتباط است. وینود منون، استاد روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشگاه استنفورد می‌گوید: این افراد با داشتن الگوی منحصربه فرد از مغز عملکرد بهتری در حل توانایی مسائل ریاضی دارند. 
در دستاورد جالبی که می‌تواند بزودی رایانه‌ها را جایگزین انسان در امور پزشکی کند، محققان بیمارستان پزشکی دانشگاه ماستریخت، فرمولهای ریاضی طراحی کرده‌اند که بهتر از انسان، واکنش بیماران سرطانی به شیمی‌درمانی را تشخیص می‌دهند. هر مدل ریاضیاتی با جزئیات پزشکی شخصی و تاریخچه درمان هر بیمار تغذیه می‌شود و تا کنون یک مدل رایانه‌ای از سرطان ریه توانسته بهتر از پزشکان انسان علائم آینده بیمار را پس از رادیودرمانی یا شیمی‌درمانی پیش‌بینی کند. سازندگان این فرمولها معتقدند که بهتر است از این مدلها در عملکرد بالینی برای تصمیم‌گیریهای بهتر استفاده شود. محققان از مدلهای رایانه‌ای برای تعیین میزان زنده ماندن یک گروه 21 نفری از بیماران سرطان ریه، تعداد افرادی که با مشکل تنفس روبرو می‌شوند و تعداد افراد دارای مشکل بلع در طول دو سال، استفاده کردند. هرچه اطلاعات بیشتری در مورد بیماران مانند ساختار ژنتیکی آنها جمع‌آوری می‌شد، مدلهای رایانه‌ای از اهمیت بیشتری در تصمیم‌گیری در چگونگی واکنش به بیماریهای خاص برخوردار می‌شدند. دانشمندان اخیرا دریافته‌اند که تومورهای سرطانی میان بیماران متفاوت بوده و درمانهای مختلف طبق ژنتیک بیماران مورد نیاز است. مدلهای رایانه‌ای می‌تواند در محاسبه این بررسی پیچیده ریاضیاتی موثر باشد.
پژوهش‌های جدید نشان داده که نگرانی در مورد یک امتحان ریاضی به معنی کامل کلمه دردناک است و انتظار برای حل مسائل ریاضی باعث روشن شدن شبکه‌های درد در مغز افراد دارای سطوح بالای تنش ریاضی می‌شود. تیمی از محققان دانشگاه شیکاگو به شناسایی 14 فرد دچار تنش ریاضی بالا و 14 فرد با تنش ریاضی پایین بر اساس ارزیابی آنها از احساس اضطراب در زمان مواجهه با موقعیت‌های مرتبط با ریاضی مانند ورود به یک کلاس ریاضی یا نیاز به گذراندن تعداد خاصی از واحدهای ریاضی برای فارغ‌التحصیلی پرداختند. سپس به این شرکت‌کنندگان یک مجموعه از مسائل لغتی و ریاضی را ارائه کرده و فعالیت عصبی آنها را با یک دستگاه تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی سنجیدند. پیش از هر مسأله یک دایره زرد یا مربع آبی به نشانه آغاز یک مسأله ریاضی یا لغت بر روی نمایشگر نمایان می‌شد.