پزشکی بالینی

محققان دانشگاه ساوث‌همپتون در کشف جدیدی که می‌تواند امید دوباره‌ای برای مبتلایان به فقدان بینایی در اثر رتینیت پیگمانتر یا انحطاط ماکولا باشد، دریافته‌اند که سلولهای قرنیه ممکن است بتوانند جای سلولهای تخریب شده شبکیه را گرفته و از نابینایی جلوگیری کند. این محققان به بررسی سلولهای استروما لیمبال قرنیه در لمب قرنیه که یک ناحیه ضخیم در جلوی چشم بوده، پرداختند.
محل سکونت برجسته این سلولها باعث دسترسی آسان به آنها برای جراحی بوده و همچنین ضخامت آن احتمال آسیب‌رسانی به بینایی فرد را در زمان استخراج این سلولها کاهش می‌دهد. محققان دریافتند که این سلولها از ویژگی‌های مشابه سلولهای بنیادی برخوردارند، بدین معنی که می‌توان آنها را به شکلهای سلولی دیگر تبدیل کرد. سلولهای قرنیه در زمان پرورش در ظرف آزمایشگاهی توانستند برخی از ویژگی‌های سلولهای شبکیه را بدست بیاورند.
از لحاظ نظری این کشف می‌تواند به این معنی باشد که این سلولها را شاید در آینده بتوان از لمب قرنیه استخراج و به شکل سلولهای شبیه به شبکیه پرورش داد. این محصول نهایی را سپس می‌توان در شبکیه چشم پیوند زد که در آنجا جایگزین سلولهای بدون کارآیی را خواهند گرفت. همچنین به گفته دانشمندان، امکان رد شدن این پیوند از سوی بدن غیرمحتمل است چرا که از بدن خود بیمار استخراج شده‌اند.

دانشمندان موسسه تحقیقاتی اسکریپس در یک گام رو به جلو برای درمان اعتیاد، موفق به درمان اعتیاد به مت‌آمفتامین به عنوان یکی از اعتیادآورترین مواد مخدر در دنیا و جلوگیری از تاثیرات آن بر روی موش‌های آزمایشگاهی شدند. مت‌آمفتامین طبق اعلام اداره مواد مخدر و جرائم سازمان ملل، یکی از پراستفاده‌ترین مواد مخدر است که در حال حاضر نزدیک به 25 میلیون معتاد به این ماده در سراسر جهان وجود دارد. این واکسن با اجازه دادن به سیستم ایمنی بدن در حمله به مولکولهای مت‌آمفتامین در جریان خون کار کرده که از ورود آنها به سیستم عصبی جلوگیری می‌کند. این کار می‌تواند از تاثیرگذاری این ماده مخدر بر مغز استفاده‌کننده جلوگیری کرده و انگیزه برای استفاده از آن را از بین ببرد.
معمولا مولکولهای مت‌آمفتامین برای تحریک واکنشهای پادتن از سوی بدن بسیار کوچک هستند. این واکسن موسوم به M6 با اتصال یک ماده شیمیایی مرتبط با این ماده مخدر به یک مولکول ناقل بزرگتر بر این مشکل فائق آمده و باعث تحریک واکنش پادتن می‌شود. با قرار گرفتن پادتنها در جریان خون، این ناقلها با ماده شیمیایی همراهشان مورد حمله قرار گرفته و از بین می‌روند.
این واکسن در آزمایش بر روی موشها توانست از دو مورد از تاثیرات رایج مت‌آمفتامین یعنی عدم توانایی برای تنظیم دمای بدن و افزایش فعالیت بدنی جلوگیری کند. در یک آزمایش از سوی محققان، پادتن‌های ضد این ماده در سلولهای مهندسی شده در آزمایشگاه پرورش داده شده و سپس در یک دوز متمرکز به موشها تزریق شد. این رویکرد نیز توانست از برخی از تاثیرات این ماده مخدر جلوگیری کند. در حال حاضر کارآزمایی‌های حیوانی دیگری نیز در دست برنامه‌ریزی بوده و آزمایش آنها بر روی انسان شاید در آینده نزدیک اتفاق بیفتد.

محققان دانشگاه هاروارد دریافتند مصرف روزانه مکمل‌های ویتامینی، خطر بیماری‌های قلبی و عروقی را در مردان کاهش نمی‌دهد. محققان 14 هزار و 641 پزشک آمریکایی با میانگین سن 64 سال (در ابتدای پژوهش) را به مدت 11سال مورد بررسی قرار دادند. طی این مدت نیمی از این افراد که به‌طور تصادفی انتخاب شده بودند، مولتی ویتامین و نیمی دیگر نیز از دارونما استفاده کردند.
با گذشت 11 سال از این مطالعه، دو هزار و 757 نفر یا 18.8 درصدکه هزار و 412 نفرشان از دارونما استفاده کرده و هزار و 345 نفر دیگر نیز از مولتی ویتامین استفاده کرده بودند، به علت ابتلا به حوادث قلبی و عروقی مانند حمله قلبی و سکته مغزی مردند. پژوهشگران هاروارد چنین نتیجه گرفته‌اند که مصرف مولتی ویتامین‌ها هیچگونه نقشی را بابت دفع بیماری‌های قلبی و عروقی در بین مردان ایفا نمی‌کنند.
علاوه بر این، محققان دانشگاه مک مستر کانادا نیز اظهار کرده‌اند اطلاعات به دست آمده از آزمایشات مختلف به طور واضح و آشکارا ثابت می‌کند که ویتامین‌ها نمی‌توانند در جلوگیری از ابتلا یا درمان بیماری‌های قلبی و عروقی نقشی را ایفا کنند. دکتر "اوا لون" از بیمارستان همیلتون اونتاریو در رابطه با نتایج به دست آمده چنین می‌گوید: "بسیاری از افرادی که دچار عوامل خطر یا سابقه ابتلا به حوادث قلبی و عروقی را دارند، به امید تاثیر مصرف مولتی ویتامین‌ها و سایر مکمل‌های غذایی در جلوگیری از بروز سکته قلبی و مغزی، به زندگی بی‌تحرک، خوردن غذاهای آماده، سیگار کشیدن و عدم استفاده از داروهای مورد نیازشان ادامه می‌دهند. این ها خطراتی است که در حال حاضر به علت عدم تایید سودمندی ویتامین ها و مکمل‌ها، بیماران را تهدید می‌کند." به گفته محققان، این پژوهش از وسیع‌ترین مطالعاتی است که تاثیر مولتی ویتامین‌ها را برای جلوگیری از این بیماری مزمن مورد بررسی قرار داده است. این پژوهش در مجله "American Medical Association" منتشر شده است.

پژوهش محققان دانشگاه نورث وسترن آمریکا حاکی از آن است که اگر تا سنین میانسالی هیچگونه بیماری قلبی و عروقی را تجربه نکرده‌اید، 14 سال بیشتر از سایر همسالان خود که به بیماری قلبی و عروقی مبتلا هستند، عمر خواهید کرد. دکتر "جان ویلکینز" از نویسندگان این پژوهش می‌گوید: "ما دریافته‌ایم بسیاری از افراد با افزایش سن، دچار بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شوند اما میانسالانی با ریسک فاکتورهای مطلوب، به دور از ابتلا به هرگونه بیماری، عمر بیشتری می‌کنند. لازم است که به منظور کاهش وقوع بیماری‌های قلبی و عروقی و افزایش طول عمر، این ریسک فاکتورهای مطلوب را حفظ کنیم." به منظور انجام این پژوهش، محققان اطلاعات مربوط به عوامل خطر بیماری قلبی و عروقی کشنده و غیر کشنده را از پنج گروه متفاوت در سنین 45، 55، 65 و 95 سالگی مورد بررسی قرار دادند. در ابتدای این مطالعه تمام شرکت‌کنندگان به هیچگونه بیماری قلبی و عروقی مبتلا نبودند. طی این مطالعه عوامل خطری مانند فشار خون، کلسترول تام، دیابت و سیگار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می‌داد افرادی با ریسک فاکتور بهینه، بدون ابتلا به هیچگونه بیماری قلبی و عروقی 14 سال بیشتر از افرادی با حداقل ابتلای به دو عامل خطر، عمر می‌کردند. مردان میانسال حدود 60 درصد در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی قرار دارند. این درصد برای زنان میانسال 56 درصد گزارش شده است. این پژوهش در مجله "American Medical Association" منتشر شده است.

دانشمندان مؤسسه علمی وایزمن در تلاش برای کمک به نابینایان در مسیریابی ایمن‌تر و موثرتر از یک منبع غیرمنتظره یعنی سبیل‌های موش الهام گرفته‌اند. این محققان از داوطلبان خواسته بودند تا چشم‌بند بسته و از یک سبیل پلاستیکی منعطف 30 سانتی‌متری بر روی انگشت اشاره که در پایه آن حسگرهای نیرو و موقعیت قرار گرفته بود، برای مسیریابی استفاده کنند. در دنیای موشها، حرکت سبیل‌ها شامل عقب و جلو بردن آنها در حدود هشت بار در یک ثانیه برای موقعیت یابی اجسام در محیط اطرافشان است. این نتایج که در مجله Neuroscience منتشر شده، می‌تواند به درک بهتر از فرآیند حس و ساخت دستگاه‌های کوچک قابل پوشش بر روی دست منجر شود که ورودی‌های ویدیویی را به تحریک مکانیکی تبدیل کرده و به نابینایان یک کمک حسی شهودی ارائه می‌کنند.
در آزمایشات انجام شده، این حسگرها برای نظارت بر حرکات در زمان حرکت سبیل‌ها توسط داوطلبان در اطراف برای شناسایی اجسام استفاده شدند. سپس دو قطب در فاصله یک دست از هر طرف داوطلبان نشسته قرار داده شد که یکی از آنها کمی عقب‌تر و دیگری کمی جلوتر بود. از این داوطلبان خواسته شد تا تنها با استفاده از سبیل‌ها جایگاه قطب عقب‌تر را مشخص کنند. در ادامه این جایجایی بین قطب‌های عقب و جلو کاهش یافته تا جایی که دیگر افراد قادر به تشخیص قطب جلو از قطب عقب نبودند.
در اولین روز آزمایش، افراد توانستند با این حس جدید بخوبی سازگار شده و قطب عقب‌تر را در فاصله هشت سانتی‌متری شناسایی کنند. بررسی داده‌ها نشان داده که داوطلبان این کار را با تشخیص اطلاعات مکانی از زمان‌بندی حسی کرده بودند. در این حالت، آنها دستان خود را با هم و به صورت باز در اطراف حرکت داده و قطب عقب‌تر را به دلیل این که سبیل روی دست آنها، آن را سریع‌تر شناسایی کرده بود، پیدا کنند. با تکرار آزمایش در روز بعد محققان دریافتند که این مهارت در داوطلبان پیشرفت چشمگیری داشته و میانگین آستانه حسی تا سه سانتی‌متر کاهش یافت و برخی می‌توانستند جابجایی در حد یک سانتیمتر را نیز احساس کنند. این پژوهش نشان داده که تنها تغییر حرکات فیزیکی بدون تغییر مرتبط در حساسیت حسهای انسان می‌تواند برای بهتر شدن ادراک کافی باشد.

کاهش وزن به ویژه در ناحیه شکم، باعث ارتقای کیفیت خواب می‌شود. نتایج یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه جانزهاپکینز با قرار دادن گروهی از 77 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 و یا پیش دیابت که همگی آنها چاق بودند یا اضافه وزن داشتند تحت رژیم غذایی و قرار دادن گروهی دیگر تحت رژیم غذایی همراه با انجام ورزش نشان داد، کاهش وزن به میزان قابل توجهی با افزایش کیفیت خواب مرتبط است. محققان در این تحقیق، با ارزیابی شاخص وزن بدن و میزان چربی شکمی و همچنین اختلالات خواب شامل آینه خواب، بی‌خوابی، خواب ناآرام و دیگر مشکلات خواب در افراد مورد مطالعه هنگام شروع و پایان مطالعه به این نتیجه رسیدند که در پایان آزمایش هردو گروه 7 کیلوگرم از وزن خود را از دست داده بودند و با توجه به ام آر آی این کاهش وزن با کاهش 15 درصدی چربی شکم نیز همراه بوده است، در امتیازات کلی، خواب افراد مورد مطالعه نیز حدود 20 درصد بهبودی حاصل شده است.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است کاهش چربی به ویژه چربی شکم بدون توجه به سن و جنس شرکت‌کنندگان یا کاهش وزن آنها به دلیل گرفتن رژیم غذایی به تنهایی و یا استفاده از رژیم غذایی همراه ورزش، یک عنصر کلیدی برای ارتقای کیفیت خواب بوده است. محققان با اشاره به نتایج حاصل از این تحقیق می‌گویند: داشتن خوابی آرام با کیفیتی مطلوب برای سلامت جسمی – روانی و همچنین سلامت سیستم قلب و عروق بسیار مهم است و متعاقبا چاقی خطر ابتلا به اختلالات خواب را افزایش می‌دهد.

برگزار کننده: انجمن رادیوتراپی انکولوژی ایران
زمان برگزاری: ۲۷ الی ۲۸ دی ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۰/۹/۱۳۹۱
محل برگزاری: تهران، تالار امام مجتمع بیمارستانی امام خمینی

سایت همایش

پژوهش محققان برزیلی نشان می‌دهد که زهر مار می‌تواند در مبارزه با سرطان پوست بسیار موثر واقع شود. محققان موسسه علمی «بوتان تان» برزیل طی گزارشی اعلام کردند پروتئین «کروماتین» که از زهر مار به دست می‌آید، میزان بقای موش‌های مبتلا به سرطان پوست را 70 درصد افزایش می‌دهد. علاوه بر این، پروتئین مذکور به طور قابل توجهی گسترش تومورها را به تاخیر انداخته و حتی به طور کامل از تشکیل آن‌ها جلوگیری می‌کند. محققان، طی این پژوهش بی سابقه همچنین کشف کردند که فعالیت‌های سمی «کروماتین» در کشتن سلول‌ها تنها منحصر به سلول‌های ملانوم است و هیچ گونه آسیبی را به سایر سلول‌های جاندار نمی‌رساند. گذشته از این، کروماتین تنها به مدت 24 ساعت در تومور سرطانی باقی می‌ماند. پژوهشگران اظهار کرده‌اند که پیش از هرگونه اندیشه در رابطه با تولید دارویی جدید، باید آزمایشات دیگری روی سایر حیوانات و در نهایت بر سلول‌های انسانی صورت گیرد. گرچه بنا بر این گزارش، پیش از انجام هر گونه آزمایش بر روی انسان، اولویت با سنتز و تولید کردن این پروتئین در محیط آزمایشگاه است، بدون این که زهر مار واقعی را مورد استفاده قرار دهیم.

تحقیقات جدید دانشمندان بر روی میمون‌ها نشان می‌دهد مردانی که بر اثر درمان سرطان در کودکی عقیم شده‌اند ممکن است با استفاده از سلول‌های بنیادی ذخیره شده روزی قادر به تولید اسپرم‌های سالم باشند. شیمی‌درمانی و پرتودرمانی می‌توانند تومورها و سلول‌های تولیدکننده اسپرم را نابود سازند. دانشمندان دانشگاه پترزبورگ و موسسه تحقیقاتی زنان مگی در آزمایشات خود، سلول‌های بنیادی تولیدکننده اسپرم را قبل از درمان سرطان استخراج و آن‌ها را در یک فریزر منجمد کردند و پس از اتمام روند درمان سرطان این اسپرم‌ها را دوباره در بدن میمون‌ها به کار بردند. طی این فرایند اسپرم‌هایی که قادر به بارور کردن تخمک بودند تولید شدند. محققان این اسپرم‌ها را "مرحله برجسته" (milestone) نام نهادند.
نتایج این آزمایشات حاکی از آن است که 9 میمون از 12 میمون بزرگسال و سه میمون از پنج میمون نابالغ قادر به تولید دوباره اسپرم بودند. به باور دکتر کایل اورویگ از مدرسه پزشکی پیت، مطالعات بیشتری در خصوص امکان عملی‌کردن این ایده در مورد انسان باید صورت گیرد اما نتایج این تحقیقات حاکی از آن است که این مفهوم می‌تواند عملی شود. دکتر الن پاسی از دانشگاه شفیلد نیز این آزمایشات را گامی رو به جلو در این زمینه می‌داند و این که علم کاشت سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی ممکن است روزی در مورد انسان نیز عملی شود. نتایج این مطالعه در مجله Cell Stem Cell انتشار یافت.

نتایج پژوهشی 14 ساله نشان می‌دهد که زنان معتاد به الکل دو برابر بیش از مردان الکلی در خطر مرگ زودرس قرار دارند. پژوهشگران در استرالیا، 149 معتاد به الکل را به مدت 14 سال مورد بررسی قرار داده و دریافتند زنان الکلی در مقایسه با همتایان غیر الکلی خود پنج برابر بیشتر در معرض مرگ زودرس قرار دارند. اما مردان معتاد به الکل در مقایسه با کل جمعیت مورد مطالعه در خطر دو برابری خطر مرگ زودرس قرار داشتند. بر اساس این تحقیق، مردان و زنان معتاد به الکل در زمان مرگ حدود 20 سال جوانتر از میانگین سن عمر متوسط بودند. به گفته پژوهشگران، یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که زنان معتاد به الکل در مقایسه با مردان الکلی در خطر بالاتری از مرگ زودرس قرار دارند. پروفسور "استیو آلساپ" رییس موسسه ملی تحقیقات دارو استرالیا می‌گوید: "تفاوت‌های زیستی بین زنان و مردان، مصرف الکل را برای زنان خطرناکتر می‌کند. مردان به طور طبیعی جثه بزرگتری داشته و میزان آب بدن آنان بیشتر و چربی بدن آنها کمتر از زنان است. این بدان معناست که میزان مشابه مصرف الکل باعث افزایش بیشتر الکل در خون زنان می‌شود. در نتیجه با گذشت هرچه بیشتر زمان، زنان سریعتر از مردان به الکل معتاد شده و آسیب بیشتری را در مقایسه با مردان طی مدت زمان کوتاه متحمل می‌شوند. این پژوهش در مجله "Alcoholism" منتشر شده است.

دانشمندان هلند در تلاش برای بررسی چگونگی گسترش سلول‌های سرطانی دست به ابداع یک شیوه عجیب برای مشاهده رفتار آنها با کاشت پنجره‌هایی در شکم موش‌های زنده زده‌اند. این دریچه‌های شیشه‌یی که به طور مستقیم در دیواره شکم موش‌ها بخیه شده قرار است به محققان موسسه زیست‌شناسی رشد و تحقیقات سلول بنیادی هوبرشت هلند در پیگیری چگونگی گسترش سلول‌های سرطانی و شکل‌گیری تومورهای ثانویه کمک کند. این پدیده که به متاستاز تومور موسوم است در حال حاضر به خوبی درک نشده اما توزیع مرگبار این سلول‌ها مسبب بیشتر مرگ‌های ناشی از سرطان است.
در 10 سال گذشته دانشمندان دریچه‌های کوچک شیشه‌یی را در پوست و غدد پستانی موش‌های زنده کاشته‌اند که به آنها اجازه داده تا چگونگی رشد سرطان‌های پوست و پستان را در این موجودات مشاهده کنند. با این حال تاکنون آنها قادر نبودند که به طور مستقیم در بخش‌هایی مانند طحال، کلیه، روده کوچک، لوزالمعده و کبد که بسیار مستعد به متاستاز هستند، وارد شوند. تلاش‌های پیشین برای مشاهده متاستاز در این اندام‌های عمیق بر زبانه‌های پوستی تکیه داشتند که هر بار برای بررسی بیشتر درون بدن موش‌ها به عقب کشیده می‌شدند. در عوض این محققان با عمل جراحی یک بخش از دیواره شکم موش را حذف کرده و آنرا با یک قطعه ریزشیشه با عرض حدود یک سانتیمتر در یک حلقه تیتانیومی سازگار با محیط زیست جایگزین کردند. این دریچه‌ها که محکم به پوست و دیواره شکم این موش‌ها بخیه شده‌اند، هیچ مانعی در حرکات حیوان به وجود نیاورده و منجر به هیچ عفونت یا التهابی نشده‌اند. با این حال در یکی از هر 50 مورد این شیشه‌ها شکسته و عواقب بدی را در پی داشته است. در موارد دیگر که این اشکال رخ نداده بود، این دریچه برای حدود پنج هفته در جایگاه خود باقی مانده و پیش از افتادن به دانشمندان زمان خوبی را برای بررسی و مطالعه نتایج خود ارائه کرد. آنها دریافتند که سلولها پس از مهاجرت به مقصد نهایی خود و پیش از متراکم شدن به شکل تومورهای ثانویه به طور تصادفی در اطراف نواحی نزدیک حرکت می‌کنند.
این محققان از داروهایی برای مهار حرکت سلول‌های سرطانی پس از رسیدن به مقصد خود استفاده کرده و دریافتند که این داروها می‌توانند نرخ رشد آنها را کاهش داده و منجر به تولید تومورهای ثانویه کمتری شوند. تصوبر بلادرنگ از رشد تومور به دانشمندان نشان داد که سلولهای سرطانی بسیار پویاتر از تصورات پیشین با تصاویر ثابت بوده و این که حرکت سلول‌ها حتی در زمان شکل‌گیری متاستاز می‌تواند بسیار مهم باشد. نتایج این پژوهش در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

محققان بر این باورند که مغز به طور کامل کنترل عادت رفتاری را رها نمی‌کند و ناحیه کوچکی از غشای مغز موسوم به «prefrontal» (جایی که بسیاری از افکار و برنامه‌ها رخ می‌دهند) مسؤول کنترل لحظه به لحظه بیان عادات رفتاری است. نتایج مطالعات جدید امیدهای نوینی را برای درمان رفتارهای وسواس‌گونه در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند.  محققان MIT ناحیه‌یی از مغز را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند افراد را بین عادات نو و قدیمی در نوسان قرار دهد.
به گفته پروفسور گابریل، ماهیت عادت آن است که افراد مجبور به تفکر در مورد آن‌ها نیستند و این امر مغز را آزاد می‌گذارد تا به تفکر در مورد موضوعات دیگر بپردازد. با این حال مغز به طور کامل از این امر فارغ نیست و بخشی از غشای مزبور باز هم به کنترل فعالیت عادات می‌پردازد. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که عادات قدیمی هر چند هم به طور عمیق نهادینه شده باشند، می‌توانند مغلوب مراکز برنامه‌ریزی کننده مغز شوند. این واقعیت می‌تواند به دخالت درمانی احتمالی در افرادی ختم شود که از شرایطی چون وسواس رنج می‌برند.
در تحقیقات دانشمندان بر روی موش‌های صحرایی که در یک مارپیچ به شکل T حبس شده بودند، به محض این که این حیوانات به نقطه تصمیم‌گیری نزدیک می‌شدند، صدایی را می‌شنیدند که به آن‌ها علامت می‌داد : «باید به سمت چپ یا به راست بچرخند» این حیوانات در صورت انتخاب صحیح یک پاداش دریافت می‌کردند (شیر کاکائو برای چرخیدن به چپ و مایع شیرین برای چرخیدن به سمت راست). محققان دریافتند حتی هنگامی که آْن‌ها پاداش‌ها را حذف کردند، موش‌ها در نهایت به این آواها به همان شیوه قبلی پاسخ می‌گفتند. حتی هنگامی که پاداش برای چرخیدن درست به چپ با ماده‌یی که موش‌ را بیمار می‌کرد، تعویض می‌شد آن‌ها باز هم با دریافت علامت از آن جهت به سمت چپ می‌چرخیدند اما مایع را مصرف نمی‌کردند. تیم پژوهشی سپس بخشی از غشای prefrontal موسوم به «IL»را تغییر داد. نقش این بخش در گسترش عادت رفتاری، اساسی است. این دانشمندان با استفاده از optogenetics یعنی تکنینی که از رسیدن نور به سلول‌های خاصی ممانعت می‌کند، فعالیت غشای IL را برای چندین ثانیه متوقف کردند.‌ آن‌ها این امر را هنگامی صورت دادند که موش‌ها باید در نقطه‌ای مارپیچ، درباره جهت چرخیدن تصمیم‌گیری می‌کردند و دریافتند که این موش‌ها تقریباً به طور آنی عادت چرخیدن به چپ را رها کردند، چراکه این جهت، این بار، دارای پاداش بد بود. این بدین معناست که غیرفعال کردن غشای IL، مغز موش‌ها را از روش انعکاسی خودکار به روشی که شناختی‌تر است و یا در پردازش هدف دخیل است، تغییر می‌دهد. به محض ترک چرخیدن به سمت چپ موش‌ها بسیار زود عادت جدیدی را شکل دادند و حتی هنگامی که از سمت چپ علامت دریافت می‌کردند، هر بار به راست می‌چرخیدند.
محققان حاضر در این پروژه علمی نشان دادند که در صورت ممانعت دوباره از رسیدن نور به غشای مزبور، موش‌ها بار دیگر عادت خود را ترک کردند و بسیار سریع عادت اولیه چرخیدن به سمت چپ را در صورت دریافت علامت از آن سمت باز‌یافتند. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که غشای IL مسؤول تعیین لحظه به لحظه، بیان عادات رفتاری است. این پژوهش ایده‌های جالبی را در خصوص ماهیت واقعی عادات رفتاری در اختیار می‌گذارد. نتایج این مطالعه در Proceedings of the National Academy of Sciences انتشار یافته است.

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
زمان برگزاری: ۱۸ الی ۲۰ دی ۱۳۹۱
محل برگزاری: اصفهان

سایت همایش

برگزار کننده: انجمن فیزیوتراپی ایران
زمان برگزاری: ۱۸ الی ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۲۰/۱/۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران، هتل المپیک

سایت همایش

مطالعات جديد در دانشگاه هاروارد نشان مي‌دهد افراد داراي گروه خوني AB در مقايسه با افراد با گروه خوني O، بيشتر در معرض بيماري‌هاي قلبي هستند. دانشمندان با بازبيني دو مطالعه كه 90 هزار تن را براي بيش از 20 سال بررسي كرده بودند، دريافتند كه خطر ابتلا به بيماري قلبي عروق كرونري در گروه‌هاي خوني مختلف متفاوت است. اين بازبيني نشان داد كه افراد با گروه خوني O پايين‌ترين امكان ابتلا به امراض قلبي را دارند و افراد داراي گروه خوني AB، بيست و سه درصد بيشتر در معرض خطر بودند. اين در حالي است كه افراد با گروه خوني B يازده درصد و اشخاص با گروه خوني A پنج درصد بيشتر در معرض خطر بودند.
محققان پيشتر متغيرهاي اثرگذار بر خطر ابتلا به بيماري قلبي از جمله سطح كلسترول، ديابت و فشار خون را در نظر گرفته بودند. در نتيجه اين پژوهش مولفه گروه خوني نيز بايد به فهرست اضافه شود تا پزشكان بتوانند ارزيابي بهتري را از خطر ابتلا به بيماري قلبي داشته باشند، به ويژه اين كه آزمايشات تعيين گروه خوني ارزان بوده و عوارض جانبي نيز به دنبال ندارند. آگاهي از ارتباط بين گروه خوني و بيماري‌هاي قبلي به افراد در ترك عادات نامطلوب كه به ابتلا به اين بيماري‌ها منجر مي‌شوند، كمك مي‌كند. نتايج اين پژوهش در مجله Arteriosclerosis, Thrombosis and Vascular Biology انتشار يافت.

استرس و افسردگي به آرامي سبب کوچک شدن مغز و تخريب روحي و رواني مي‌شوند. در حال حاضر محققان کشف کرده‌اند يکي از دلايل اين اتفاق تغيير ژنتيکي است که حاصل از دست دادن اتصالات مغز در انسان و افسردگي در مدل‌هاي حيواني است. اين يافته‌ها که در نشريه طبيعت پزشکي منتشر شد، نشان مي‌دهد: تغيير ژنتيکي شناخته شده به عنوان يک فاکتور نسخه‌برداري، ژن‌هاي مختلفي که براي شکل‌گيري اتصالات سيناپسي ميان سلول‌هاي مغز لازم است را از بين مي‌برد که اين امر به نوبه خود مي‌تواند سبب از دست رفتن توده مغز شود.
محقق ارشد اين مطالعه «رونالد دومان»، استاد روانپزشکي و نوروبيولوژي و فارماکولوژي دانشگاه ييل مي‌گويد: ما مي‌خواستيم اين ايده که استرس باعث از دست رفتن سيناپس‌هاي مغز(اتصالات سلول‌هاي عصبي) مي‌شود را در انسان امتحان کنيم. وي مي‌افزايد: ما نشان مي‌دهيم مدارهايي که به طور معمول در احساسات و همچنين در شناخت نقش دارند با فعال بودن اين فاکتورهاي نسخه برداري دچار اختلال مي‌شوند. اين تيم تحقيقاتي بافت مغزي بيماران افسرده و غيرافسرده اهدا شده از بانک مغز را مورد تجزيه و تحليل قرار داد و به دنبال الگوهاي مختلف فعال‌سازي ژن بود. مغز بيماران افسرده سطوح پايين‌تر از ژن‌هايي را نشان داد که براي عملکرد و ساختار سيناپس مغز مورد نياز است.

دانشمندان موفق به طراحي مچ‌بندي شده‌اند كه به فرد در خصوص آفتاب‌سوختگي و احتمال ابتلا به سرطان پوست، هشدار بصري مي‌دهد. تاكنون 200 هزار مورد ملانوم بدخيم در سراسر جهان گزارش شده است. در اين بين محدود كردن قرارگيري در معرض نور خورشيد از اهميت شاياني برخوردار است. فناوري ارائه شده در دانشگاه استراتكلايد اسكاتلند با ارائه هشدار بصري در مورد يافتن سايه يا استفاده از كرم ضد آفتاب بيشتر از ميزان اين معضل كاسته است. اكنون دانشمندان اين دانشگاه مچ‌بندي جديد طراحي كرده‌اند كه مجهز به يك عامل انتشار اسيد حساس به نور فرابنفش و يك رنگ است. اين رنگ به سطوح pH در نشانگر واكنش نشان مي‌دهد.
هنگام افزايش خطر آفتاب‌سوختگي، رنگ مچ‌بند از زرد به صورتي تغيير مي‌كند زيرا زماني كه عامل انتشار اسيد توسط نور آفتاب تجزيه مي‌شود مچ‌بند قادر به تغيير سريع رنگ است. گفته مي‌شود شركت سوئيسي بازارياب براي تكنولوژي جديد، اين مچ‌بندهاي دوزيمتري فرابنفش را در تابستان سال 2013 عرضه مي‌كند.

نتيجه يك مطالعه جديد حاكيست كه آب ممكن است اساسي‌ترين مولكول براي حيات نباشد. محققان دانشگاه بريستول انگلستان اين موضوع را بررسي كردند كه آيا پروتئين‌ها مي‌توانند در غياب پوشش آبي كه چسبندگي‌شان را به آن‌ها مي‌دهد، رفتار نرمالي داشته باشند يا خير. آن‌ها يك پروتئين ميوگلوبين موجود در خون را كه وظيفه اكسيژن‌رساني را بر عهده دارد از مولكول‌هاي آبش جدا و آن را با يك ماده مصنوعي جايگزين كردند. اين ماده پليمري به عنوان يك سورفكتانت عمل و پروتئين‌ها را مرطوب كرده و آن‌ها را به يك تراكم مايع تبديل مي‌كرد. هيچ گونه حلال يا مايع اضافي براي حمل آن‌ها و كمك به آن‌ها وجود نداشت. پروتئين‌ها در واقع خود مايع خود بودند.
محققان حركت پروتئين‌هاي اصلاح شده را مشاهده كردند زيرا اين حركت از چگونگي عملكرد آن‌ها خبر مي‌داد. آن‌ها دريافتند كه اين پروتئين‌ها همانند پروتئين‌هاي موجود در آب حركت كردند و در اين حالت باز هم قادر به اتصال به اكسيژن بودند كه عملكردي كليدي در ميوگلوبين است. پروتئين اصلاح شده مي‌تواند براي پوشش زخم‌ها و حمل اكسيژن به سمت پوست به كار رود. اين دستاورد به اين معنا نيست كه حيات بدون آب قادر به بقاست زيرا پروتيئن مزبور در اين شكل هرگز در طبيعت يافت نمي‌شود. هم‌اكنون يكي از معضلات عمده پيش روي كلوني‌هاي فرازميني كمبود آب و هزينه‌هاي سنگين لازم در انتقال آن به فراسوي زمين است. شايد در آينده انسان‌ها با خون پليمريزه شده بتوانند در خارج از سياره خاكي بدون آب به حيات ادامه دهند. جزئيات اين تحقيق در Journal of the American Chemical Society انتشار يافت.

دانشمندان با استفاده از كاشت پروتز شبكيه موفق شدند بينايي را به موش‌هاي نابينا بازگردانند. اين موفقيت مي‌تواند براي ميليون‌ها نابينا در سراسر جهان اميدواركننده باشد. بينايي اين موش‌ها به اندازه‌يي رضايتبخش بود كه قادر به تشخيص چهره يك نوزاد، بسياري از جزئيات يك صحنه در پارك و ردگيري يك تصوير متحرك بودند. دانشمندان از عينك‌هاي هاي‌تك مجهز به يك دوربين ريز و نه عمل جراحي استفاده كردند. شيلا نيرنبرگ، دانشمند عصب‌شناس از كالج پزشكي كرنل در نيويورك اميدوار است در آينده اين رويكرد را در مورد بيماران انساني به كار برد.
نخستين كساني كه از اين تكنيك بهره مي‌برند، آن‌هايي هستند كه از انحطاط ماكولاي مرتبط با سن رنج مي‌برند. اين عارضه شايع‌ترين عامل نابينايي در سنين بالا است. دانشمندان پيشتر از تراشه‌هاي قابل كاشت براي بازيابي بينايي استفاده كرده‌اند اما دكتر نيرنبرگ معتقد است كه روش وي تصوير واضح‌تري را موجب مي‌شود و بينايي فرد را به وضعيت نرمال نزديك مي‌كند. هنگام مشاهده يك آيتم، نور بر روي سلول‌هاي موجود در شبكيه چشم (فيلم موجود در پشت چشم) مي‌افتد و پس از تبديل به سيگنال‌هاي الكتريكي براي پردازش به شكل تصوير به مغز فرستاده مي‌شود. در آن‌جا اين سيگنال‌ها براي يك الگو مانند اشيا مختلف رمزگذاري مي‌شوند. اين محققان بر روي كدگذاري دقيق اطلاعات در مغز نيز تمركز كرده‌اند.
در انحطاط ماكولاي چشم سلول‌هاي شبكيه گيرنده نور مي‌ميرند و اين امر موجب مي‌شود كه اطلاعات كمتري به مغز ارسال شود و در نتيجه بينايي نيز از بين برود. تكنيك نيرنبرگ راهي فرعي براي ارسال مستقيم اطلاعات رمزگذاري شده به مغز است. نتيجه اين امر توليد تصاويري واضح‌تر از تصاوير ارائه شده در مقايسه با تصاوير توليد شده توسط ابزار موجود است كه صرفاً بر روي تجمع نور و ارسال داده به مغز تمركز مي‌كنند. آزمايشات بر روي موش‌ها نشان داده كه تكنيك مزبور بينايي نزديك به نرمال توليد كرده است. نيرنبرگ هم‌اكنون در حال درك كدگذاري براي چشم ميمون‌هاست. به اين دليل كه چشم انسان نيز به همان كد متكي است. نخستين آزمايشات بر روي انسان تا يك يا دو سال آينده صورت خواهند گرفت و در صورت ايمن بودن، تكنيك مزبور پنج تا هفت سال آينده معمول خواهد شد.
وسيله مورد استفاده اين دانشمند،اطلاعات موجود در خط بينايي را گرفته و با استفاده از پردازشگر به اندازه يك گوشي موبايل آن را به كد مورد استفاده براي مغز تبديل مي‌كند. اين كد سپس توسط يك ميني‌پروژكتور موجود در عينك‌ها به جرقه‌هايي از نور تبديل مي‌شود.
جرقه‌هاي نور به نوبه خود سلول‌هاي موجود در پشت شبكيه را فعال مي‌كنند. اين سلول‌ها اطلاعات كدگذاري شده در پالس‌هاي نور را به مغز مي‌فرستند. در اين شيوه همچنين يك جفت عدسي نيز براي ايجاد سلول‌هاي ارسال كننده داده حساس به جرقه‌هاي نور نياز است. اين نخستين ايمپلنت پروتز شبكيه است كه پتانسيل اهداي بينايي نرمال يا نزديك به نرمال را به فرد نابينا مي‌دهد. انحطاط ماكولاي چشم تاكنون بر 500 هزار انگليسي تاثير گذاشته و انتظار مي‌رود اين رقم تا 25 سال آينده سه برابر شود. جزئيات اين دستاورد علمي در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences انتشار يافت.

یافته‌های پژوهشی جدید حاکی از آن است که ممکن است داروهای استاتین کاهش کلسترول خون و دیابت نوع دو، خطر ابتلا به آب مروارید وابسته به سن را افزایش دهد. محققان برای انجام این پژوهش، شش هزار و 400 نفر را طی سال‌های 2007 تا 2008 در درمانگاه بینایی سنجی دانشگاه واترلوي کانادا مورد بررسی قرار دادند. از این تعداد 452 نفر نیز به دیابت مبتلا بودند. 56 درصد از بیماران دیابتی و 16 درصد از غیر دیابتی‌های این پژوهش از داروهای استاتین استفاده می‌کردند.
پژوهشگران با در نظر گرفتن سایر مؤلفه‌های مداخله گر مانند جنسیت، سیگار کشیدن و فشار خون بالا متوجه شدند که دیابت و استاتین هرکدام به ترتیب با افزایش 82 و 57 درصدی خطر وقوع آب مروارید مرتبط بودند. این رابطه‌های درصدی در انواع متفاوت بیماری آب مروارید نیز تغییر می‌کرد. بر اساس نتايج اين پژوهش، با وجود مصرف زیاد استاتین در بین بیماران دیابتی، به نظر می‌رسد این دو عامل خطر، مستقل از یکدیگر عمل می‌کنند. با افزایش سن، خطر وقوع آب مروارید در بین بیماران دیابتی که استاتین مصرف می‌کنند، بسیار سریع‌تر از غیر دیابتی‌هایی اتفاق می‌افتد که استاتین مصرف نمی‌کنند.
به طور میانگین، آب مروارید در بیماران دیابتی که استاتین مصرف می‌کنند در مقایسه با غیر دیابتی‌هایی که استاتین مصرف نمی‌کنند، 5.6 سال زودتر بروز می‌کند. پژوهش‌های صورت گرفته بر حیوانات نیز حاکی از آن است که استاتین درمانی طولانی مدت با دوز بالا، رابطه مستقیم و مشهودی با بروز آب مروارید دارد. نویسندگان این پژوهش با تاکید بر نتایج این تحقیق تصریح كرده‌اند که نمی‌توان رابطه علت و معلولی را به این دو مؤلفه نسبت داد، اما رابطه این دو متغیر نیز از نظر زیستی پذیرفتنی و محتمل است. بر اساس اين تحقيق، فواید استاتین درمانی در درمان بیماران دیابتی نوع دو شناخته شده است و احتمالا از افزایش خطر آب مروارید مهم‌تر است. پژوهشگران مي‌گويند: نتایج حاصل از این تحقيق آگاهی از خطرهای درمانی دیابت نوع دو را افزایش می‌هد و ممکن است در پیشبرد ابداع روش‌های درمانی جایگزین استاتین درمانی که با افزایش خطر آب مروارید مرتبط نباشد، یاری رسان باشد.
بیماری دیابت نوع دو، عامل خطری برای بروز آب مروارید مرتبط با سن به شمار می‌آید. آب مروارید نیز مشکلی بینایی است که در اثر کدورت زجاجیه چشم رخ می‌دهد که در صورت عدم درمان بینایی چشم مختل خواهد شد. نتايج این پژوهش در مجله «Optometry and Vision Science» انجمن آمریکایی بینایی سنجی منتشر شده است.

يك مطالعه مروري كه برگرفته از شواهد منتشر شده در مورد آثار پيشگيرانه استاتين‌ها در زمينه سرطان است، دريافت که مصرف استاتين‌ها مي‌تواند خطر پيشرفت سرطان مري را كاهش دهد. اين مطالعه كه در مايوكلينيك انجام شده با بررسي 11 مطالعه در اين زمينه و گردآوري داده‌هاي آنها كه نزديك به يك ميليون بيمار را دربرمي‌گيرند، به اين نتيجه رسيدند كه 30 درصد كاهش در بروز سرطان مري در مصرف‌كنندگان استاتين‌ها ديده مي‌شود كه قابل‌توجه و معني‌دار است. اين گروه تحقيقاتي با آناليزكردن داده‌هاي افراد مبتلا به بارت‌ ازفاگوس، متوجه شدند كه استاتين‌ها در اين گروه پرخطر از نظر ابتلا به سرطان آدنوكارسينوماي مري، مي‌توانند تا 41 درصد خطر ابتلا به اين نوع سرطان را كم كنند. البته در مطالعات پيشين به نقش آسپيرين در پيشگيري از بروز سرطان‌ها از جمله سرطان مري اشاره شده است. هرچند مطالعه‌اي كه اخيرا به چاپ رسيده، مدعي است نقشي آسپيرين به آن قدرت نيست كه قبلا تصور مي‌شده است.

براساس دستورالعمل‌ جديدي كه كالج پزشكان زنان و مامايي آمريكا منتشر كرده، زنان بايد هر 3 تا 5 سال از نظر سرطان سرويكس غربالگري شوند. اين دستورالعمل همچنين اشاره مي‌كند كه انجام تست Pap و تست HPV در يك زمان بهتر از انجام تست Pap به تنهايي است. اين دستورالعمل‌ جديد شبيه پيشنهادات ارائه شده توسط انجمن كولپوسكوپي و پاتولوژي سرويكس آمريكا و ديگر انجمن‌هاي پزشكي است كه قبلا گايدلاين‌هاي خود را در اين زمينه ارائه كرده بودند. تغييراتي كه در اين دستورالعمل‌ها ايجاد شده هم براي پزشكان و هم براي بيماران قابل‌توجه و يكسان است. بايد به بيماران آموزش داد كه انجام تست پاپ‌ سالانه ديگر استاندارد نيست، هر چند زنان بايد توجه داشته باشند كه ويزيت سالانه پزشك زنانشان از جنبه‌هاي ديگر داراي اهميت است. زنان 30 تا 65 سال شاهد بيشترين تغيير در دستورالعمل‌هاي غربالگري خود هستند. اگر آنها نتايج منفي داشته باشند، آنگاه هر 5 سال يك بار با پاپ‌اسمير و تست HPV دوباره آزمايش شوند. اگر غربالگري HPV در دسترس نيست، انجام تست‌ پاپ به تنهايي هر 3 سال يك بار كافي است. شواهد امروزي حاكي از آن است كه تواتر غربالگري سرطان سرويكس مي‌تواند كمتر شود و با انجام هر دو تست با هم، تعادل خوبي ميان گرفتن نتايج عالي از غربالگري و كاهش ضررهاي بالقوه مداخلات غيرضروري ايجاد خواهد شد.

يكي از مشكلات هميشگي بيماران مبتلا به ديابت تزريق به موقع و به اندازه انسولين است. شايد بيماران ديابتي بارها آرزو كرده‌اند كه سيستم خودكاري براي تزريق درست انسولين پيدا مي‌شد. حال پژوهشگران سوئيسي بعد از تحقيقات مختلف اين آرزو را برآورده کرده‌اند. حاصل كار آنها يك سيستم كنترل و پمپاژ اتوماتيك قندخون است كه بر پايه يك تلفن هوشمند اندروييدي كار مي‌كند. اين دستگاه كه Jewel PUMP نام دارد، مجموعه‌اي است از يك پمپ انسولين كوچك كه تا 500 واحد انسولين را در خود جاي مي‌دهد و با دستور تلفن هوشمند اقدام به تزريق انسولين مي‌كند البته كانون تزريقي بايد هر 3 روز تعويض شود. تلفن هوشمند هم يك تلفن خاص است كه توسط خود دبيوتك ساخته شده و از آخرين نسخه اندروييد استفاده مي‌كند. اين تلفن يك ورودي براي كارت اندازه‌گيري قندخون دارد و براساس سابقه بيمار و ميزان قندفعلي، ميزان انسولين را محاسبه و به پمپ ارسال مي‌كند. علاوه بر آن يك سيم كارت اختصاصي براي ارتباط با سرورهاي دبيوتك در آن تعبيه شده تا تاريخچه و پرونده بيمار در سرورها ثبت شوند و در صورت لزوم براي پزشك نيز قابل‌دسترسي باشند. بادكمه‌هايي كه روي پمپ وجود دارد، در صورت گم‌شدن تلفن، تزريق دستي انسولين انجام مي‌شود و هنگامي كه تلفن دوباره در دامنه دسترسي پمپ قرار گرفت، به طور خودكار کنترل اوضاع را به دست مي‌گيرد.

پژوهشگران آمريكايي به تازگي سينه‌بندي را ابداع كرده‌اند كه به عنوان اولين سينه‌بند با سيستم هشداردهنده با يك سري از سنسورهاي تعبيه شده در كاپ‌‌هاي آن مجهز شده است. اين حسگرها تغييرات دما را در بافت پستان جمع‌آوري كرده و با ارائه اثر حرارتي مي‌تواند به پزشكان هشدار دهد كه سلول‌هاي بدخيم وجود دارند. براساس توضيحات وب‌سايت شركت سازنده داده‌هاي جمع شده به وسيله اين سينه‌بند، مي‌توانند حضور سرطان پستان را با حساسيت و اختصاصيتي معادل 90 درصد نشان دهد. زنان با پوشيدن اين سينه‌بند به مدت 12 ساعت، به اندازه كافي زمان براي خواندن ‌دماي بافت پستان در اختيار خواهند داشت. سپس با فرستادن داده‌ها به الگوريتم شركت سازنده نتايج آماده خواهد شد و گزارش به صورت نرمال، خوش‌خيم، مشكوك به داشتن ناهنجاري در بافت پستان يا احتمال وجود ناهنجاري‌هاي بافت پستان آماده خواهد شد. هر چند فرضيه استفاده از حرارت براي تشخيص بيماري، ايده جديدي نيست، در سينه‌بندي جديد اين‌طور فرض مي‌شود كه فرآيندهاي بدخيم در مقايسه با بافت‌هاي غيربدخيم داراي يك شيب حرارتي هستند. البته اين شيب ممكن است خيلي بزرگ نباشد.

فریبا معصومی، دختر معلول فومنی که با پشتکار و جدیت بدون در نظر گرفتن محدودیت های جسمی برای کمک به معیشت خانواده خود کار می کند، از سوی بینندگان شبکه یک سیما به عنوان «قهرمان وجدان کاری هفته» انتخاب شد و از شبکه یک سیما سه کمک هزینه سفر مشهد هدیه گرفت. مرتضی حیدری، مجری برنامه پایش در گفتگوی زنده تلفنی با این دختر معلول، شرایط کاری و جسمی وی را پرسید و فریبا معصومی پاسخ داد: کارهای مرا کسی نمی خرد من خیلی علاقه دارم که محصولات خودم را در نمایشگاهی به عموم مردم عرضه کنم و همانجا هم مشغول بافتن باشم. در این برنامه، مهدی حریری، تاجر بین المللی چای ایران اعلام کرد همه تولیدات خانم معصومی را می خرد و فروش محصولات وی را تقبل می کند. در ادامه این برنامه تعداد زیادی از بینندگان سیما در تماس با پخش شبکه یک سیما یا ارسال پیامک، خواستار کمک مالی به قهرمان وجدان کاری هفته شدند اما مرتضی حیدری اعلام کرد، هدف این برنامه جلب کمک نیست بلکه حمایت از کار و کارآفرینی است. وی یادآوری کرد قبل از شروع برنامه با خانم معصومی صحبت کرده و ایشان گفته تا شروع برنامه، کار نیمه کاره اش را تمام خواهد کرد. حیدری افزود با دیدن این همه همت کاری این دختر معلول از خودم خجالت کشیدم.

«اتان برن» کودک چهار ساله ای است که به نوعی بیماری نادر مبتلا بود که موجب می شد هر کاری که با یک دستش انجام می دهد توسط دست دیگرش به شکل آینه ای تکرار شود. وقتی او یک شیئی را با یک دست بلند می کرد دست دیگرش نیز دقیقا همین کار را تکرار می کرد. اتان می توانست با در دست داشتن دو خودکار در دست راست و چپش به طور همزمان مطلب بنویسد. پزشکان با استفاده از اسکن MRI دریافتند یک تومور سرطانی در حال رشد در پشت چشم چپ این کودک قرار دارد. از این رو آنها توانستند با درمان این تومورها در پشت چشم او زندگی اش را نجات دهند. مادر این کودک می گوید پزشکان توانستند همه این تومورها را با موفقیت درمان کنند. وی افزود: او بسیار خوش شانس بود که با دست آینه ای به دنیا آمد چرا که همین مساله موجب شد بیماری او قبل از آنکه دیر شود تشخیص داده شده و درمان شود. وقتی اتان چهار ماهه بود مادرش متوجه شد او به نوعی بیماری مبتلا است اما نوع بیماریش وقتی دو ساله شد تشخیص داده شد. به گفته مادرش، اتان وقتی در سن یک سالگی غذا خوردن را آغاز کرد نمی توانست این کار را به درستی انجام دهد. وقتی او ظرف غذا را در یک دست می گرفت و قاشق را در دست دیگر، هنگام قرار دادن قاشق در دهانش همزمان ظرف غذا را نیز به دهان می برد و از این رو غذا را بر روی خودش می ریخت.
اتان به نوعی سرطان چشم کودکی موسوم به رتینوبلاستوما مبتلا بود. پزشکان او را تحت شیمی درمانی، لیزر درمانی، کرایوتراپی- سردسازی تومور- و پرتودرمانی قرار دادند و توانستند این سرطان را در او درمان کنند. اتان دید چشم چپ خود را از دست داده است اما هنوز می تواند دوچرخه سواری کند، تنیس و کریکت بازی کند.

برای مشاهده سایر تصاویر به ادامه مطلب بروید

همیشه واسه گلی خاک گلدون باش که اگه به آسمون هم رسید یادش باشه ریشش کجاست.... لباسهایم که تنگ می شد می بخشیدم به این وآن, ولی دل تنگم را, حالا که میخواهد؟.... زن ظریفه نه ضعیفه!!! ضعیف اون مردیه که یک ساعت نمیتونه چشم و دلش رو نگه داره ...

                                                                                     پرواز را به خاطر بسپار

نتايج تحقيقات پژوهشگران نشان مي‌دهد مغز براي بازيابي بويايي پس از سرماخوردگي نيازمند اضافه‌كاري است. تحقیقات قبلی بر روی حیوانات حاکی از مقاومت سیستم بویایی در برابر تغییرات ادراکی پس از بروز یک وقفه چند روزه در حس بویایی است، اما پژوهش صورت گرفته توسط محققان نورث وسترن بر روی انسان نشان می دهد، پس از مسدود شدن مسیر بینی در اثر ابتلا به سرما خوردگی یا آلرژی، فعالیت مغز در مناطق فعال در حس بویایی افزایش پیدا می‌کند. تغییر در فعالیت مغز یک فرایند حیاتی برای بازیابی و احیای الگوی طبیعی تنفس پس از یک وقفه چند روزه محسوب می‌شود. «کنگ نای وو» نویسنده ارشد این تحقیق تأکید مي‌کند: زمانی که سوراخ‌های بینی مسدود می‌شوند، مغز به منظور تنظیم اطلاعات سیستم بویایی و تلاش برای بازیابی هرچه سریع‌تر حس بویایی اقدام به اضافه کاری می‌کند.
در این تحقیق 14 داوطلب به مدت یک هفته در یک اتاق مخصوص با میزان بوی کم مستقر شدند؛ پس از سپری شدن این مدت محققان شاهد افزایش فعالیت در بخش کورتکس مداری پیشانی و کاهش فعالیت در قشر پریفورم به عنوان دو منطقه مربوط به حس بویایی بودند. به گفته محققان این تغییرات در مغز، تلاش برای بازیابی حس بویایی پس از هفت روز حضور در یک محیط فاقد بو است. روند احیا و بازسازی حس بویایی بسیار سریع‌تر از سایر حس‌ها مانند بینایی است که این مسأله به دلیل شیوع بالای آلرژی یا عفونت های ویروسی است که سیستم بویایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نتایج این مطالعه در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است.

سربازان آينده در صورتي كه تحقيقات جديد در مورد تغيير ژن‌ها با موفقيت همراه شود، مي‌توانند با سرعت قهرمانان المپيك دويده و روزهاي متمادي را بدون نيار به خواب يا غذا پشت سر بگذارند. طبق برنامه‌هاي ارتش آمريكا براي آينده، سربازان آنها قادر به حمل محموله‌هاي با وزن زياد، زندگي با مصرف ذخاير چربي بدن براي دور‌ه‌هاي طولاني‌تر و حتي رشد مجدد اندامي كه با بمب از بين رفته‌اند، خواهند شد. اين طرح‌ها توسط سيمون كانوي، نويسنده و ديرين‌شناس انگليسي رونمايي شده كه از دسترسي پشت پرده به سازمان فناوري پيشرفته پروژه‌هاي تحقيقات پيشرفته دفاعي آمريكا(دارپا) برخوردار است.
«دارپا» با بودجه دو ميليارد دلاري در سال 1958 پس از نخستين ماموريت فضايي موفق اتحاديه جماهير شوروي سابق تاسيس شده و هدف آن حفظ سلطه فناوري آمريكا در ميدان جنگ است. اين سازمان در ميان پروژه‌هاي جاه‌طلبانه بسيار خود در حال كار بر روي يك اسكلت خارجي بوده كه به سربازان اجازه دويدن سريع‌تر و بلند كردن محموله‌هاي بسيار سنگين را مي‌دهد؛ اما جنجالي‌ترين كار آن شامل اصلاح ژنتيكي است.
«دارپا» در حال كار براي تغيير ژنهايي است كه بدن سربازان را قادر به تبديل مؤثرتر چربي به انرژي مي‌كند تا بتوانند روزهاي بيشتري را بدون غذا در منطقه جنگي تحمل كنند. با سربازان چاقي كه مي‌توانند روزهاي زيادي را تنها با چربي بدن خود بگذرانند، ارتش مي‌تواند فضاي خالي بيشتري را در كيف‌هاي آنها كه تا پيش از اين با جيره غذايي پر مي‌شد، به دست آورد. كتاب جديد كانوي موسوم به «پارك Rockcreek» بر اساس اين فرضيه است كه يك بدن با قابليت‌هاي خارق‌العاده در واشنگتن كشف مي‌شود. دانشمندان ارتش در واشنگتن همچنين اميدوارند بتوانند شيوه كار بر روي سلولها را براي رشد مجدد اندام در سربازاني كه با بمبها و مينهاي جنگي قطع عضو شده‌اند، شناسايي كنند.
با مدارک مستند خوب از كودكاني كه انگشتان آنها پس از قطع در پي سانحه مجددا رشد كرده است، دارپا سرمايه‌گذاري چشمگيري را در تحقيقات براي شناسايي عامل فيزيولوژيكي و فعال كردن آن در بزرگسالان انجام داده است.
از موفقيت‌هايي به دست آمده مي‌توان به خاموش كردن عامل خواب اشاره كرد. يك دارو بر روي خلبانان بالگردهاي ارتش آمريكا به آزمايش در آمده كه آنها را قادر مي‌كند بيش از 40 ساعت بيدار بمانند و سطوح تمركز آنها نيز پس از دو روز بدون استراحت ارتقا پيدا كند. اميد مي‌رود كه بتوان اين دارو را جايگزين داروهاي مبتني بر آمفتامين كرد كه پيش از اين براي هشيار نگه داشتن سربازان در زمان عمليات استفاده مي‌شد. محققان دريافته‌اند كه اين داروها بر تصميم‌گيري تاثير گذاشته و باعث اشتباهات قضاوت گرايانه شده كه در نهايت حوادث شليك به سربازان خودي را در پي داشته است.
پروفسور جوئل گرايو از دانشگاه آريزونا، تلاش دارپا براي تبديل چربي به انرژي را تائيد و اظهار كرده است: شناسايي اين كليد متابوليكي مي‌تواند صنعت رژيم 40 ميليارد پوندي را در يك چشم بر هم زدن از ميان بردارد. اين برنامه‌ها در حال حاضر يكي از ديوانه‌وارترين طرح‌هاي روياپردازي شده دارپاست كه به بال دانشمند ديوانه ارتش آمريكا نيز معروف است. اوايل سال جاري معلوم شد كه اين سازمان به سرمايه‌گذاري در پژوهشي براي توليد نمايشگرهاي روي لنزهاي تماسي پرداخته كه مي‌توانند اطلاعات به دست آمده از پهپادها و ماهواره‌ها را به طور مستقيم بر روي كره چشم سربازان متمركز كند. همچنين طرح ديگر دارپا شامل كلاههايي است كه سربازان را قادر به برقراري ارتباط با يكديگر با تله‌پاتي مي‌كند.

تيمي از دانشمندان دانشگاه آدلايد استراليا و دانشگاه كلورادو بودلر به شيوه‌يي جديد براي پيشگيري از اعتياد به داروهاي مخدر از جمله هروئين و مورفين دست يافتند. رويكرد جديد اثر منفي بر خاصيت‌هاي ضد درد اين داروها ندارد. سيستم عصبي مركزي و سيستم ايمني نقش مهمي را در گسترش اعتياد ايفا مي‌كنند زيرا مواد مخدر از قبيل هروئين و مورفين به يك گيرنده ايمني موسوم به گيرنده TLR4 وابسته‌اند. به گفته دكتر مارك هاچينسون، مشكل اين جاست كه TLR4 در ادامه به عنوان يك نيروافزا براي اعتياد عمل مي‌كند.
در مطالعات انجام شده بر روي موش‌ها با استفاده از داروي naloxone(+)- محققان دريافتند كه مسدود كردن پاسخ ايمني تمام آن چيزي است كه براي ممانعت از اشتياق به داروهاي مخدر لازم است. داروي مزبور به طور خودكار اعتياد را با تغيير شيميايي مغز براي توقف توليد احساس خوب دوپامين شيميايي متوقف مي‌كند. اين تحقيقات به توقف اعتياد با استفاده از سيستم ايمني مغز بدون هدف قرار دادن عصب‌هاي اين عضو از بدن مغز منتج مي‌شود.
اين داروي فرمولبندي شده با مورفين بي‌نهايت مفيد خواهد بود زيرا هنگامي كه بيماران خواستار تسكين درد شديد هستند، به آن معتاد نخواهند شد و در عين حال آرامش خود را بازمي‌يابند. به گفته دانشمندان، درمان‌هاي باليني با استفاده از اين روش ظرف 18 ماه آينده ممكن خواهد بود. نتايج اين تحقيق در مجله Journal of Neuroscience انتشار مي‌يابد.

دانشمندان يك گام به توليد واكسن پيشگيري از بروز حملات قلبي نزديك‌تر شدند. التهاب نقش مهمي در تشكيل پلاكت‌هايي دخيل در تصلب شرايين دارد و پلاكت‌ها عامل پنهان رخداد بسياري از حملات قلبي هستند. سلول‌هاي التهابي براي تشكيل پلاكت گرفتگي عروق به چربي و كلسترول ملحق مي‌شوند و در نتيجه جريان خون را مسدود كرده و منجر به حمله قلبي مي‌شوند. محققان موسسه «آلرژي و ايمن‌شناسي» سلول‌هاي ايمني موسوم به سلول‌هاي CD4 T را شناسايي كرده‌اند كه حملات التهابي به جداره شريان را موجب مي‌شوند.
اين دانشمندان همچنين دريافتند كه سلول‌هاي ايمني داراي "حافظه" به يادآورنده مولكول آورده شده توسط سلول‌هاي آنتي‌ژن هستند. آنتي‌ژن در واقع يك پروتئين نرمال است كه بدن آن را به عنوان يك عامل خارجي اشتباه مي‌گيرد و در نتيجه يورشي ايمني عليه آن را صورت مي‌دهد كه به التهاب در شريان‌ها مي‌انجامد. اين امر بيانگر آن است كه يك مولفه خودايمني در بيماري قلبي وجود دارد زيرا بيماري‌هاي خودايمني از حمله اشتباهي بدن به سلول‌هاي ايمني ناشي مي‌شود. به گفته كلاوس لي، رهبر ارشد تيم تحقيقاتي، حافظه ايمني اساس پنهان واكسن‌هاي موفق است و اين كه از لحاظ مفهومي امكان طراحي واكسني براي بيماري‌هاي قلبي ممكن است.
دانشمندان در واقع با استفاده از اين كشفيات مي‌توانند يك واكسن "تولروژن" طراحي كنند كه مي‌تواند تحمل بدن براي داشتن اين پروتئين خودي را به منظور توقف حمله التهابي بالا ببرد. چنين واكسن تولروژني به همراه داروهاي كاهش‌دهنده كلسترول موسوم به استاتين مي‌توانند براي كاهش بيماري‌هاي قلبي به كار روند. لي و همكارانش از تكنيك‌هاي تصويربرداري سلول‌هاي زنده حمله‌كننده به سلول‌هاي ايمني در آئورت موش داراي تصلب شريان استفاده كردند. نتايج اين پژوهش در Journal of Clinical Investigation انتشار يافت.

بر اساس تحقيقي که در دانشگاه ملبورن استراليا انجام شده، مي‌توان از کپسول‌هاي ساخته شده از پلي‌روتاکسان‌ها در ساخت نوع جديدي از حامل‌هاي دارورساني کارا و با سميت پايين استفاده کرد. ساختارهاي مطالعه شده در اين کار از سيکلودکسترين‌ها و پلي‌اتيلن گليکول ساخته شده بودند که هر دو، مولکول‌هاي کاملاً زيست‌تخريب‌پذير به‌ شمار مي‌روند. روتاکسان يک ساختار مکانيکي درهم‌ قفل‌ شده است که از مولکول‌هاي دمبلي شکل رديف شده در يک ماکرومولکول حلقوي ساخته مي‌شود. مطالعه کمي روي کاربرد پلي روتاکسان‌ها در دارورساني انجام شده است، اما با توجه به ويژگي‌هاي منحصر به‌ فرد اين مولکول‌ها (سفتي و زيست‌تخريب‌پذيري)، مي‌توانند در حوزه رسانش دارو نويدبخش باشند.
«هنک دام» و «فرانک کاروسو» براي ساخت کپسول‌هاي دارورساني ابتدا پلي‌روتاکسان‌ها را روي يک بستر متشکل از ذرات سيليکا آرايش دادند. سپس ميان پلي‌روتاکسان‌ها پيوند عرضي برقرار کرده و هسته سيليکايي را حذف کردند. کُره‌هاي شکل گرفته حاوي گروه‌هاي آلکيني هستند که مي‌توانند با مولکول‌هاي مختلفي همچون مولکول‌هاي پوشاننده (پنهان‌کننده) واکنش دهند. «هنک دام» توضيح مي‌دهد که از همين راهکار مي‌توان براي اتصال پادتن‌ها به سطح کپسول‌ها و هدف‌گيري بافت‌هاي بيمار توسط آنها بهره برد. داخل کپسول‌ها را نيز مي‌توان با دارو‌هاي ضدسرطان مثل دوگزوروبيسين پر کرد. پلي‌روتاکسان‌هاي مورد مطالعه در اين کار از سيکلودکسترين‌ها و يک روکش پلي‌اتيلن گليکولي ساخته شده‌اند. سيکلودکسترين نوعي نمک حلقوي طبيعي است؛ پلي‌اتيلن گليکول نيز در برخي از داروها يافت شده و در اينجا به‌ عنوان مولکول پوشاننده يا پنهان‌کننده عمل مي‌کند.
«دام» مي‌گويد: نکته جالب اين است که وقتي مولکول‌هاي قند و پلي‌اتيلن گليکول درون آب با يکديگر مخلوط مي‌شوند، خودآرايي کرده و به شکل دانه‌هاي نخ‌ شده در يک گردن‌بند درمي‌آيند. دانه‌ها نشان‌دهنده مولکول‌هاي قند بوده و ساختارهاي اين چنيني «پلي‌روتاکسان‌هاي ساختگي» ناميده مي‌شوند. محرک‌هاي مختلفي همچون طول‌ موج‌هاي مشخصي از نور مي‌توانند اين ساختار را درهم شکسته و دانه‌ها را از نخ خارج كنند. اين يک ويژگي بسيار مهم است، زيرا مي‌توان هر مولکول دارو را که درون کپسول قرار گرفته يا روي آن متصل شده است، با اين کار رها کرد. به علاوه، محصولات حاصل از هم پاشيدن اين ساختار براي بدن ضرري ندارند. اين محققان در حال بررسي مواد نانومهندسي شده ديگر براي کاربردهاي درماني هستند. «دام» مي‌گويد: به‌ عنوان بخشي از اين تلاش ما در حال ابداع روش‌هايي براي آرايش مواد با معماري‌هاي مختلف هستيم. جزئيات اين کار در مجله «ACS Nano» منتشر شده است.

شيوه ابداعي محققان دانشگاه شفيلد در فرآيند رمزگشايي از پروتئين TREX مي تواند نويد دهنده درمان هاي جديد براي طيف گسترده اي از بيماري هاي مزمن از جمله انواع مختلف سرطان باشد. محققان دپارتمان بيوتكنولوژي و زيست شناسي مولكولي دانشگاه شفيلد با همكاري محققان دانشكده پزشكي هاروارد در تحقيقات خود نشان دادند كه چگونه مجموعه پيچيده اي از پروتئين هاي موسوم به TREX به عنوان كليدي براي انتقال نقشه هاي سلول براي توليد پروتئين هاي حياتي بدن عمل مي كنند. محققان معتقدند كه درك بهتر اين عملكرد به معني حل قطعي مشكل در فرآيندي است كه باعث بروز بيماري هاي مختلف مانند نورون حركتي، ديستروفي عضلاني و انواع مختلف سرطان مي شود.
پروفسور «استوارت ويلسون» سرپرست تيم تحقيقاتي تأكيد مي كند: توليد پروتئين بخش مهمي از زندگي موجودات است. اين فرآيند شامل خواندن كد در ژن ها و تبديل آن به پيامي است كه در نهايت به رمز گشايي براي توليد پروتئين منجر مي شود. پيام از يك مولكول خاص به نام mRNA ساخته شده است؛ در تمام موجودات زنده اعم از مخمر تا انسان اين مولكول در يك محفظه در سلول به نام هسته ساخته مي شود، اما پس از توليد به يك محفظه جداگانه به نام سيتوپلاسم منتقل مي شود كه در آنجا كار رمزگشايي و توليد پروتئين انجام مي شود.
محققان نشان دادند كه پروتئين هايي به نام TREX يك علامت بر روي مولكول mRNA ايجاد مي كنند كه مانند يك كليد براي باز كردن پروتئين ناقل Nxf1 عمل كرده و اجازه مي دهد كه بر روي مولكول mRNA قرار گرفته و آن را به سيتوپلاسم براي توليد پروتئين حمل كند. انتقال mRNA يك فرآيند حياتي براي موجود زنده محسوب مي شود و نقص در اين عملكرد منجر به بروز بيماري هاي مختلف مانند نورون حركتي و انواع مختلف سرطان مي شود.

بنا بر گزارش صندوق جهاني تحقيقات سرطان، كاهش مصرف غذاهاي پرنمك مانند نان مي‌تواند خطر ابتلا به سرطان معده را كاهش دهد. اين صندوق از افراد مي‌خواهد كمتر نمك مصرف كنند و از شركت‌هاي توليد موادغذايي درخواست دارد برچسب‌هاي مشخص‌تري با محصولات ارائه كنند. بنا به گفته اين صندوق، اگر راهنماي روزانه مصرف موادغذايي رعايت شود، 1 مورد از هر 7 مورد سرطان معده قابل‌‌پيشگيري خواهد بود. پيشنهاد مي‌شود 6 گرم نمك در روز يعني به اندازه يك قاشق چايخوري نمك مصرف شود، اما به گزارش اين صندوق، مردم روزانه 6/8 گرم نمك مصرف مي‌كنند. پاشيدن نمك روي غذا مشكل‌‌ساز نيست، نمكي كه از قبل در غذاها وجود دارد مضر است. به همين دليل صندوق جهاني تحقيقات سرطان چراغ راهنمايي ابداع كرده: قرمز براي غذاهاي پرنمك، زرد براي نمك كافي و سبز براي كم‌نمك، با اين حال بسياري از توليدات غذايي و سوپرماركت‌ها گفته‌اند ترجيح مي‌دهند جور ديگري غذاهايشان را برچسب بزنند.

تحقيقات نشان داده افرادي كه ساعت كاري منظم و ثابتي ندارند، بيشتر از افرادي كه در ساعت‌هاي مشخص و منظم روز كار مي‌كنند در معرض خطر سكته قلبي هستند. در واقع كار كردن در شيفت‌هاي شبانه و متفاوت باعث برهم خوردن ساعت طبيعي بدن مي‌شود و بر شيوه زندگي چنين كاركناني تاثير منفي مي‌گذارد. پيش‌تر نيز نشان داده شده بود كاركردن در شيفت‌هاي متفاوت، خطر افزايش فشارخون و ابتلا به بيماري ديابت را همراه دارد. به اين ترتيب محدودكردن تعداد شيفت‌هاي كار در شب مي‌تواند خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي را كاهش دهد. نتايج اين تحقيقات كه در نشريه پزشكي بريتانيا (BMJ) به چاپ رسيده، نشان مي‌دهد كار كردن غيرمنظم باعث 23 درصد افزايش احتمال ابتلا به سكته قلبي، 24 درصد افزايش احتمال ابتلا به عارضه قلبي و 5 درصد افزايش احتمال ابتلا به سكته مغزي مي‌شود. در بخش ديگري آمده افرادي كه در شيفت‌هاي نامنظم كار مي‌كنند، بيش از افرادي كه ساعت‌كاري ثابت و منظم دارند، بدخواب و بدغذا هستند. اين افراد به دليل فعاليت‌ دائمي سيستم عصبي بدن خود دچار اضافه وزن و افزايش كلسترول خون مي‌شوند. براي افرادي كه ناچارند در شيفت‌هاي شب كار كنند، خوردن غذاي مناسب، ترك سيگار و افزايش فعاليت بدني مي‌تواند در حفظ سلامت قلبي بسيار موثر باشد.

براي نخستين‌بار محققان توانستند نشان دهند سلول‌هاي بنيادي اثر قابل‌توجهي در بازگرداندن حافظه در حيوانات مبتلا به آلزايمر دارند. اين تحقيق به وسيله تيمي از دانشگاه كاليفرنياي Irvine و انستيتو سلول بنيادي انجام شده است. در اين تحقيق سعي شده نقص‌هاي شناختي را كه در مدل‌هاي حيواني بيماري آلزايمر ديده مي‌شود، بهبود بخشند. در اين آزمايش سلول‌هاي بنيادي انساني در دو طرف مغز تزريق و پس از اتمام آزمايش، ميزان نقص‌ها دوباره بررسي شد. پس از يك ماه ديده شد عملكرد موش‌هاي دريافت‌كننده درمان نسبت به گروه بدون درمان مشابه موش‌هاي سالم بود. به عبارت ديگر، حافظه گروه درمان افزايش يافته بود. در واقع سلول‌هاي بنيادي توانسته بودند آثار بد پلاك‌هاي پروتئيني بتا-آميلوييد و الياف رشته‌اي-‌ عصبي را بهبود بخشند. اين پلاك‌ها مانند يك عايق باعث قطع اتصال بين نورون‌ها مي‌شوند. طبق بررسي‌ محققان، موش‌هايي كه سلول‌هاي بنيادي دريافت كرده بودند، 75 درصد افزايش در تعداد سيناپس‌هايشان نشان داده بودند و به نظر مي‌رسد علت اصلي بهبود علايم آنها نيز همين باشد. اين تيم تحقيقاتي كاملا اميدوارند سلول‌هاي بنيادي به همان شيوه كار در حيوانات، بيماري آلزايمر را نيز در انسان بهبود بخشند.

براساس گزارشي كه به تازگي منتشر شده، افراد بالاي 60 سال كه تحت جراحي تعويض مفصل هيپ يا زانو قرار مي‌گيرند، به طور قابل‌توجهي در معرض خطر بيشتر حمله قلبي پس از جراحي قرار دارند. محققان در اين مطالعه مدارك پزشكي بيش از 95 هزار فرد دانماركي را بازنگري كردند كه بين سال‌هاي 1998 تا 2008 تحت جراحي تعويض مفصل هيپ يا زانو قرار گرفته بودند. آنها دريافتند يك نفر از هر 200 نفري كه تعويض مفصل هيپ انجام داده بودند، طي 6 هفته پس از جراحي با حمله قلبي مواجه شده و همچنين يك نفر از هر 500 نفري كه تعويض مفصل زانو داشته حمله قلبي را در عرض 6 هفته پس از جراحي تجربه كرده. در مقايسه با افراد همان سن و جنس كه تعويض مفصل نداشته‌اند، اين افراد كه تعويض مفصل هيپ داشته‌اند 25مرتبه بيشتر با احتمال حمله قلبي طي 2 هفته پس از جراحي مواجه هستند. اين احتمال در جراحي مفصل زانو به 30 برابر بيشتر مي‌رسد. عوامل خطر افزايش خطر حمله‌هاي قلبي عبارتند از: سن، جنس، وضعيت اقتصادي، اجتماعي و استفاده از داروهايي كه احتمال حمله‌هاي قلبي را بيشتر مي‌كنند، مانندNSAIDs.

محققان انگلیسی موفق به طراحی دستگاهی با توانایی تشخیص انواع مختلف سرطان شده اند که می تواند مناسب ترین دارو را آغاز سریع درمان را نیز تجویز کند. تشخیص زودهنگام بیماری سرطان می تواند به پزشکان برای اتخاذ روش های درمانی موثر کمک کند، اما آزمایش پاتولوژی روی نمونه های بافت معمولا چندین هفته به طول می‌انجامد. محققان دانشگاه های نیوکاسل و شفیلد در پروژه مشترک با شرکت خصوصی QuantuMDx دستگاه پیشگامانه ای طراحی کرده‌اند که می تواند انواع مختلف سرطان را در زمان کمتر از 20 دقیقه تشخیص داده و داروی متناسب با نوع سرطان تجویز کند.
دستگاه پروفایلر تومور Q-Cancer از عملکرد بسیار دقیق و سریعی در تشخیص انواع مختلف سرطان برخوردار بوده و می‌تواند زندگی بیش از 12 میلیون نفر در سراسر جهان را که به تازگی سرطان مبتلا شده اند نجات دهد. در ساخت این دستگاه از فناوری نانو استفاده شده است که با آنالیز مقادیر میکروسکوپی بافت، نوع سرطان و نوع ساختار ژنتیکی آن را تشخیص داده و میزان پیشرفت بیماری را مشخص می کند.
پزشکان و پرستاران بدون نیاز به تخصصی خاصی می توانند با کمک دستگاهQ-Cancer به سرعت انواع مختلف سرطان را شناسایی و مناسب ترین دارو را برای شروع هرچه سریعتر دوره درمان تجویز کنند. همچنین جراحان با استفاده از این دستگاه قادر خواهند بود بخش های باقی مانده تومور را از بدن بیمار خارج کنند و متخصصان طب سرطان نیز می توانند بهترین رژیم درمانی متناسب با نوع سرطان را برای بیمار انتخاب کنند. پروفسور جان برن از محققان دانشگاه نیوکاسل تأکید می کند: بر خلاف روش های متداول نمونه برداری از بافت با کمک این دستگاه ارزان قیمت قادر به استخراج و آنالیز DNA تومور در کمترین زمان ممکن هستیم. محققان امیدوارند که این دستگاه از سه سال آینده در انگلیس برای تشخیص انواع مختلف سرطان مورد استفاده قرار بگیرد.

استفاده از یک نگهدارنده مواد غذایی می‌تواند عاملی برای کند شدن و یا حتی توقف رشد سلول‌های سرطانی سر و گردن باشد. محققان دانشگاه میشیگان با انجام بررسی‌های خود به تازگی دریافتند که یک نگهدارنده مواد غذایی به نام «نیزین» علاوه بر خاصیت ضدباکتریایی می‌تواند باعث آهسته کردن رشد و یا حتی متوقف شدن رشد سلول‌های سرطانی سنگفرشی سرطان سر و گردن شود. محققان با اشاره به نتایج حاصل از این تحقیق اظهار می‌کنند: بهره گیری از این آنتی‌بیوتیک طبیعی که سال‌ها به عنوان یک نگهدارنده بی‌خطر در مواد غذایی استفاده شده است، نشان می‌دهد که استفاده از این محافظ طبیعی در صنایع غذایی نشان می‌دهد که این محافظ طبیعی در صنایع غذایی از طریق فعال شدن پروتئینی به نام CHAC1‌ در سلول‌های سرطانی و ایجاد منافذی در غشای سلولی آنها باعث هجوم کلسیم و ترویج مرگ سلولی سلول‌های سرطانی و یا آهسته کردن رشد آنها می‌شود.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکیست: نرخ ضعیف بقای افراد مبتلا به سرطان دهان و سر و گردن نیاز به یافتن درمان‌های جدید برای رهایی از این سرطان‌ها را تأکید کرده و یافته‌های جدید نشان می‌دهند که «نیزین» با ایجاد وقفه در چرخه سلولی سلول‌های سرطانی باعث کندی رشد و توقف رشد تومورها بدون آسیب رساندن به سلول‌های سالم می‌شود. به گفته محققان مکانیسم نقش کلسیم در «نیزین» برای از بین بردن سلول‌های سرطانی هنوز مشخص نیست، اما به خوبی قابل درک است که کلسیم یک نقش کلیدی در مرگ سلول‌های تومورال و یا بقای آنها دارد.

تمرینات اینتروال با شدت بالا علاوه بر تندرستی، افراد میانسال را دقیق‌تر و باهوش‌تر می‌کند. محققان دانشگاه مونترال با بررسی تعدادی از افراد میانسال با شاخص توده بدنی بین 28 تا 31 (دارای اضافه وزن) دریافتند: تمرینات اینتروال با شدت بالا که شامل تناوب بین دوره‌های کوتاه مدت از ورزش‌های هوازی با شدت‌های زیاد و سپس شدت‌های کم، می‌تواند میزان عملکردهای شناختی را در افراد افزایش دهد.
محققان با ملزم کردن این افراد به انجام برنامه‌های اینتروال به صورت دو بار در هفته و متعاقباً انجام تمرینات مقاومتی به صورت دو بار در هفته و نیز ارزیابی افراد تحت آزمون‌های شناختی، بیولوژیکی و فیزیولوژیکی قبل و بعد از این برنامه به منظور تعیین کارکردهای شناختی، ترکیب بدنی، خطر وقوع بیماری‌های قلبی عروقی با تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max)‌ مشاهده کردند نه تنها توده چربی این اشخاص در طول این برنامه کاهش یافته، بلکه حداکثر اکسیژن مصرفی و حساسیت به انسولین نیز همراه با افزایش امتیاز در آزمون‌های شناختی و سیگنال‌های اکسیژن در مغز این افراد افزایش یافته بود. در این تحقیق، محققان برای تشخیص تغییرات لحظه به لحظه در حجم و اکسیژن خون مغز از طیف سنجی نزدیک مادون قرمز هنگام ورزش و فکر کردن افراد استفاده کردند. محققان با اشاره به نتایج حاصل از این تحقیق اظهار می‌کنند: بسیاری ازمردم می‌توانند با پیروی از یک برنامه آموزشی مشابه در این پژوهش، از مزایای حاصل از آن بهره‌مند شوند.

استعمال دخانیات در طول دوران بارداری، وقوع آسم را حتی در کودکان نسل دوم افزایش می‌دهد. محققان کالیفرنیا با انجام آزمایشات خود روی مدلی از موش‌ها دریافتند سیگار کشیدن در طول بارداری نه تنها باعث ایجاد بیماری آسم در فرزندان می‌شود بلکه همچنین با ایجاد یک سری عوامل اپی‌ژنتیکی عاملی برای بروز این بیماری در نوه‌های این افراد است. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است تماس با نیکوتین در حین دوران بارداری شش‌های جنین در حال رشد را تحت تأثیر قرار داده و علاوه بر این باعث کاهش عملکرد ریوی و بروز آسم در نوزادان نسل اول می‌شود، نوزادان نسل دوم را حتی اگر مادران آنها در حین بارداری در تماس با دخانیات نبوده باشند را درگی این خطر می‌کند.
به گفته محققان، به نظر می‌رسد اثرات کشیدن سیگار در دوران بارداری برای جنین‌ها بسیار طولانی مدت باشد و با انجام مداخلاتی در برنامه‌ریزی بارداری مادران باید این واقعیت را که نیکوتین دارای خطرات بسیار زیادی برای فرزندان و نیز فرزندان نسل بعد از آنها می‌باشد، به حساب آورد. گفتنی است آسم شایع‌ترین بیماری مزمن دوران کودکی است و در حالی که بسیاری از عوامل مانند سیگار کشیدن مادران باردار عاملی برای بروز این بیماری است، ابتلای کودکان به این بیماری تا حد زیادی قابل اجتناب است. یافته‌های این تحقیق در نشریه پزشکی BMC‌ منتشر شده است.

پژوهش‌ها حاکی از این است که پروبیوتیک‌ها می‌توانند با سرماخوردگی مبارزه کنند. مطالعات جدید نشان می‌دهد مکمل‌های پروبیوتیک می‌توانند به کاهش علائم و طول مدت سرماخوردگی کمک کنند. محققان از دانشگاه پزشکی و دندانپزشکی نیوجرسی یک گروه متشکل از 198 نفر از دانشجویان که در مناطقی که شیوع سرماخوردگی در آنجا زیاد بود را مورد بررسی قرار دادند. محققان همچنین اثر مصرف مکمل‌های پروبیوتیک را بر روی سلامتی مرتبط با کیفیت زندگی (HRQL) در طول سرماخوردگی مورد آزمایش قرار دادند. محققان اظهار کردند: انواع مکمل‌های پروبیوتیک می‌توانند بر سیستم ایمنی و سلامتی مرتبط با کیفیت زندگی در عفونت تنفسی فوقانی اثرگذار باشند. این مطالعه نشان داد در حالی که همه دانش آموزان مبتلا به سرماخوردگی بودند، دانش آموزانی که مکمل‌های پروبیوتیک مصرف کرده بودند مدت سرماخوردگی در آنها دو روز کمتر بود.

حتی بهترین شیوه‌ها برای جدا کردن یک چسب زخم از پوست دردناک است؛ اما دانشمندان آمریکایی اکنون موفق به تولید چسبی شده‌اند که این درد و کشش را حذف کرده است. هدف این محققان، ارتقای مراقبت از کودکان نارس با پوست‌های بسیار حساس برای سازگاری با این چسب زخم‌ها در زمان اتصال لوله‌های حیاتی و مانیتورها به بدن و صورت آنها است. همچنین بزرگسالان دارای پوست حساس نیز می توانند از این فناوری بهره ببرند چرا که از آن می توان در ساخت چسب‌های زخم بدون نیاز به کشیدن برای برداشتن استفاده کرد.
سازندگان ایده چسبی که بدون پاره کردن از بین می‌رود، پیش از این دستاوردهای دیگری را از جمله پرورش گوش در پشت یک موش و تولید یک افشانه برای جلوگیری از مجعد شدن مو در پرونده خود داشته‌اند. این محققان از پژوهشی الهام گرفته اند که از چسب زخم در جراحی به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات پیش روی واحدهای بیمارستانی برای نوزادان نارس نام برده بود.
این مشکل از آنجا ناشی می‌شود که چسبهای مورد استفاده برای اتصال لوله‌های تنفسی به صورت، دماسنج های وصل شده به بازو و دستگاههای نظارتی قلب متصل به سینه این کودکان در زمان جداسازی باعث آسیب رسانی به پوست ظریف آنها می‌شود. این آسیبها در صورت تبدیل به زخمهای بد می‌توانند به خراشهای دائمی و آسیبهای جدی به مفاصل منجر شوند. تلاش‌های قبلی برای حل این مشکل به نوار چسب‌هایی منجر شده که از چسبندگی کمتری برخوردار بوده و با پوست‌های جوان ملایمتر است؛ اما به همین دلیل نمی‌توانند لوله‌ها را به خوبی متصل نگهدارند.
این چسب‌های جدید از چسبندگی و پشتی مشابه نمونه‌های قدیمی برخوردار بوده اما همچنین یک لایه بافت‌دار اضافی نیز داشته که در وسط قرار گرفته و برای جداسازی چسب باید آن را به عقب کشید. اگر لایه پشتی کشیده شود، این لایه میانی باقی مانده و جدا نمی‌شود اما در صورت کشیدن لایه میانی، نوار از پوست جدا شده و تنها چسب باقی می‌ماند که در اثر مالش انگشت بر روی آنها قابل برداشتن است. این فرآیند اساسا بدون درد بوده و قرار است آزمایش‌های آنها بر روی نوزدان انجام شود تا در صورت مثبت بودن نتایج در دو سال آینده وارد بازار شود. طبق این پژوهش که در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده، سالمندان دارای پوست‌های حساس و نازک نیز می‌توانند از این محصول بهره ببرند.

مطالعات حاکی از آن است که ترک سیگار در زنان می‌تواند 10 سال به زندگی آنها بیافزاید. مطالعات جدید نشان می‌دهد سیگار کشیدن زنان حداقل 10 سال از زندگی آنها را کاهش می‌دهد که می‌توان این اثر را با ترک آن به میزان قابل توجهی کاهش داد. در این بررسی محققان بیش از یک میلیون نفر زن در انگلستان را با سنین 50 تا 65 ساله انتخاب کردند و این پیگیری را برای 12 سال انجام دادند. 20 درصد از زنان سیگاری بودند، 28 درصد قبلا سیگاری بودند و 52 درصد از آنها هرگز سیگار نکشیده بودند. در نتیجه بررسی‌ها مشخص شد زنانی که در سه سال اول مطالعه سیگاری هستند نزدیک به سه برابر بیشتر احتمال دارد که در 9 سال بعد جان خود را از دست دهند.
محققان اعلام کردند: این ریسک، افزایش مرگ و میر را تا سه برابر افزایش و نشان می‌دهد دو سوم از مرگ و میر زنان سیگاری در سن 50، 60 و 70سالگی به دلیل کشیدن سیگار بوده است. سر ریچارد پتو، از دانشگاه آکسفورد در انگلستان اظهار کرد: مردان و زنان می‌توانند با ترک سیگار تا 10 سال بر سن خود بیافزایند.

یک جعبه بسیار کوچک که در نشیمنگاه بدن کاشته می‌شود، می‌تواند بعنوان روش جدید درمان نارسایی قلبی مورد استفاده قرار گیرد. حدود 30 درصد از نارسایی های قلبی در اثر آسیب عضله قلب در زمان بروز حمله قلبی ایجاد می‌شود که باعث تضعیف عملکرد عضلات بطن چپ شده و فشار زیادی برای پمپاژ خون به قلب وارد کرده و در نتیجه قلب بزرگ تر و ضعیف تر می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد، تحریکات متناوب و 24 ساعته ستون فقرات و نخاع می‌تواند عملکرد بطن چپ به عنوان مسؤول اصلی پمپاژ خون در قلب را بطور چشمگیری بهبود داده و از بروز نارسایی قلبی پیشگیری کند.
دستگاه کاشتنی نشیمنگاه بخشی از نخاع را که سیستم عصبی متصل به قلب را تحت کنترل دارد، تحریک می کند. جعبه در زیر پوست بخش بالایی نشیمنگاه کاشته شده و به بخشی از اعصاب در بخش بالایی نخاع در پشت قلب و ریه متصل می شود. دستگاه هر چند ساعت یکبار پالس های الکتریکی را ایجاد می کند که با عبور از اعصاب، باعث تقویت عملکرد ماهیچه‌های کنترل کننده پمپاژ خون در قلب می‌شود. در این روش، با تحریک اعصاب و تقویت عملکرد ماهیچه های پمپاژ خون، کیفیت زندگی بیمار بهبود یافته و نیاز به انجام عمل جراحی مرتفع می‌شود.
روش تحریک سیستم عصبی نخاع طی چند دهه اخیر برای درمان دردهای مزمن که به دارو پاسخ نمی‌دهند، مورد استفاده قرار گرفته است؛ اخیرا نیز از این روش برای کمک به مبتلایان به آنژین صدری با دردهای شدید قفسه سینه استفاده می شود. نتایج مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه هنگ کنگ برای بررسی کارایی روش تحریک نخاع با سطوح ضعیف امواج الکتریکی در کنگره جامعه قلب و عروق اروپا در مونیخ ارائه شده است.

محققان مرکز کاربرد ليزر در دانشگاه تنسي تکنولوژي‌اي را ابداع کرده‌اند که براي هدف «بگرد و نابود کن» تومورهاي سرطاني ارتقا يافته است. آنها با مهار قدرت ليزرها، راهي را نشان مي‌دهند که مي‌تواند تومورهاي سرطاني را پيدا کند، نقشه آنها را درآورد و به صورت غيرتهاجمي آنها را از بين ببرد. در اين تکنولوژي از ليزر فمتوسکند (femtosecond) استفاده شده است؛ به اين معنا که با سرعتي معادل يک کوادريليون ثانيه پالس مي‌زند. سرعت بالاي اين ليزر اين امکان را فراهم مي‌کند تا بتوان روي ناحيه خاصي تمرکز کرد و به طور دقيق نقشه تومور را درآورد. درواقع با اين روش مي‌توان روي يک منطقه محدود تابش شديد ايجاد کرد، به اين ترتيب با سرعت بيشتري مي‌توان تومورها را شناسايي کرد و عليه آنها جنگيد. وقتي يک منطقه سرطاني به طور دقيق هدف‌گيري شود، تنها شدت اشعه ليزر لازم است تا به تومور تابانده شود و آن را بسوزاند. اين روش اين قابليت را دارد که دقيق‌تر از روش‌هاي کنوني عمل کند و جايگزين جراحي متمرکز در بيماران سرپايي شود. محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌دارد: «از آنجا که ليزر فمتوسکند مي‌تواند دقيقا هم فضايي و هم موقتي تمرکز کند، بنابراين مي‌توان از گرم شدن بيش از حد بافت‌ها و سلول‌هاي مجاور تومور سرطاني اجتناب کرد.» استفاده از پالس‌هاي طولاني‌تر نور ليزر شبيه آن است که لامپي را روشن کنيد که در اين صورت گرماي بيشتري توليد مي‌شود و بافت‌هاي سالم نيز آسيب مي‌بينند.اين تکنولوژي به‌خصوص براي قربانيان سرطان مغز کمک‌کننده است. مکانيسم تصويربرداري مي‌تواند به‌طور غيرتهاجمي به لايه‌هاي نازک استخوان مانند جمجمه نفوذ کند و به تعريف استراتژي درمان هدفمند براي سرطان‌هاي پايدار کمک کند. اين روش همچنين به محدوديت‌هايي که در درمان‌هاي رايج وجود دارد فائق آمده، زيرا در روش‌هاي کنوني تابش ليزر مي‌تواند قسمت‌هايي از بافت سالم مغز را از بين ببرد. از سوي ديگر بر محدوديت‌هايي که سر راه درمان فوتوديناميک وجود دارد هم غلبه مي‌کند، زيرا پذيرش اين روش از سوي بيماران کم است و اگر همه بافت سرطاني خارج نشود، جراحي تنها گزينه نيست. محققان معتقدند اگر ناحيه‌اي سرطاني وجود داشته باشد و از آن مراقبت کافي به عمل آيد، منتشر نخواهد شد. روش ليزر فمتوسکند بر مشکلات درمان سرطان مغز و تومورها غلبه مي‌کند و اين قابليت را دارد که در نواحي ديگر نيز مورد استفاده قرار گيرد. در حال حاضر پژوهشگران اين مطالعه سعي دارند روش مذکور را وارد بازار تجهيزات پزشکي کنند و آن را به صورت تجاري درآورند. ليزر فمتوسکند از پالس‌هاي نور ماوراي کوتاه بهره مي‌برد و همين نکته، کليد موفقيت آن در يافتن و تخريب تومورهاي سرطاني است. نکته مهم ديگر اينکه روش جديد مي‌تواند باعث ذخيره مبالغ زيادي شود، چون به صورت يک روش سرپايي هم قابل انجام است، به جاي آنکه در اتاق عمل استفاده شود.

به ياري وسيله جديدي که توسط Cambell ابداع شده، مي‌توان اميدوار بود افراد کمتري در اثر سکته مغزي جان خود را از دست دهند. اين وسيله که ReCover thrombectomy نام دارد، اکنون اجازه استفاده را در اتحاديه اروپا به دست آورده و اميد مي‌رود در 3 ماهه اول سال 2013 وارد بازار شود. اين وسيله که يک بازياب لخته بر پايه Stent است و به صورت يکپارچه از مش نيتينول پوشيده شده، به منظور پيشگيري از قطعه‌قطعه شدن لخته يا امبوليسم آن طراحي شده و به اين ترتيب خطر سکته مغزي دوم را طي پروسيجر ترومبکتومي کاهش مي‌دهد. طراحي اين وسيله به گونه‌اي است که با محافظتي که مستقيما در طراحي استنت بازيابي ايجاد کرده، مي‌تواند تعداد وسايلي را که حين انجام ترومبکتومي لازم است، کاهش دهد. قرار است اين هفته ReCover در جلسه ساليانه جراحي مداخله‌اي مغز و اعصاب در سن‌ديگوي آمريکا معرفي شود. شرکت کمبل روي نمونه محصولاتي کار مي‌کند که براي درمان استروک ايسکميک استفاده مي‌شوند.

انجام جراحي براي خارج کردن تومور مغزي نياز به آن دارد که جراح در خط بسيار ظريفي حرکت کند. اگر تومور کاملا خارج نشود، امکان رشد دوباره آن وجود دارد و اگر هم همراه آن قسمت‌هايي از بافت سالم درآورده شود، مي‌تواند باعث ايجاد صدمات پايدار مغزي در بيمار شود. تومورهاي اوليه مغز شبيه بافت مغز به نظر مي‌رسند، اما اگر آنها را زير نوع‌ خاصي از نور ببينيم، تفاوت بسياري دارند. روش‌هاي کنوني تفريق بافت سالم از سرطاني نيز اين قابليت را ندارند که بافت‌ها را به طور کامل از هم مجزا کنند، به همين دليل محققان به اين فکر افتادند از پروبي استفاده کنند که نور بنفش-آبي و سفيد را به طور همزمان ترکيب کرده تا غلظت PplX و 4 بيومارکر توموري ديگر را آناليز کند؛ يعني محصولات شکست PplX، اشباع اکسيژن، غلظت هموگلوبين و نامنظمي سايز و شکل سلول. پروب ميزان نور برگشتي را پس از برخورد به تومور مي‌خواند، داده‌ها را به کامپيوتر مي‌فرستد، آن را از يک الگوريتم مي‌گذراند و پاسخ روشني به اين سوال مي‌دهد که آيا بافت سرطاني است يا نه. نکته مهم اينکه اين پروب تومورهاي با درجه پايين را هم مي‌خواند و به اين ترتيب کمک بزرگي به جراح حين عمل جراحي مي‌کند. محققان اين مطالعه در حال بررسي اين پروتکل براي تومورهاي ريه هم هستند، زيرا به نظر مي‌رسد پروب مذکور اين قابليت را دارد که براي ديگر انواع تومور هم استفاده شود.

محققان کلينيک بيمارستان اوهايو با استفاده از ايمپلنت کوکلئار گوش يک روش مناسب براي بازگشت شنوايي به بيماران مبتلا به اتواسکلروز پيشرفته ابداع کرده‌اند. اين اولين روش براي شناسايي ايمپلنت کوکلئار است که مشکلات عمده شنوايي را براي مدت طولاني در بيماران حذف مي‌کند و اولين درمان براي اين گروه از بيماران است. FoA باعث افزايش رشد استخوان گوش در گوش مياني و داخلي مي‌شود که درنهايت شنوايي کاهش مي‌يابد. محققان توانسته‌اند با کمک قرص‌هاي فلوئريد از کاهش شنوايي جلوگيري کنند، اما نمي‌توانند كاهش شنوايي ايجاد شده از قبل را جبران كنند و معمولا سمعك براي اين بيماران ارائه مي‌شود. در اين روش جراحان از سمعكي استفاده مي‌كنند كه باعث مي‌شود صدا به گوش مياني برسد، ولي در حالت بسيار جدي فرد به طور كامل ناشنوا مي‌شود. در تحقيق مذكور 30 بيمار مورد مطالعه قرار گرفتند كه همگي از ناشنوايي رنج مي‌بردند. دانشمندان دريافتند تكنيك‌هاي جديد استفاده از كاشت كوكلئار مصنوعي نگراني‌هاي قبلي را دربرندارد.

دسته‌اي از DNA كه بسيار كوچك‌ هستند و براي انتقال ژن‌ها و داروها به سلول‌ها به كار مي‌روند، مي‌توانند باعث درمان سلول‌ها شوند. اين سلول‌ها داراي ارزش درماني هستند. در تحقيقات مركز سلامت دانشگاه جورجيا، بلافاصله بعد از تزريق ذرات بسيارريز DNA به بدن ترشح آنزيمي در بدن زياد مي‌شود كه باعث آرامش پاسخ سيستم ايمني خواهدشد. در مدل حيواني آرتريت روماتوييد با كمك افزايش IDO به طور قابل ملاحظه‌اي كاهش مي‌يابد. علاوه بر اين تورم مفاصل و التهاب آنها نيز كاهش مي‌يابد. اين نوع درمان مانند ريختن آب روي آتش است. مشاهدات جديد حاكي از آن است كه ذرات ريز DNA به بسياري از اين بيماري‌ها كمك قابل‌توجهي مي‌كنند. با كمك ‌IDO مي‌توان سيستم ايمني را تقويت كرد، زيرا IDO داراي درمان بالقوه خودايمني است. IDO نيز توسط DNAهاي ريز ايجاد مي‌شود و اين به نوبه خود براي درمان آرتروز بسيار مناسب است.