پزشکی بالینی

محققان با استفاده از نانوذرات زیست‌تخریب‌پذیر حاوی کورتیکواستروئید، شانس موفقیت جراحی پیوند قرنیه چشم را در موش‌های آزمایشگاهی افزایش دادند. نانوذرات حاوی دارو می‌توانند در عمل جراحی پیوند قرنیه چشم به کار گرفته شوند. نتایج آزمون‌های آزمایشگاهی انجام شده روی حیوانات نشان می‌دهد که این نانوذرات اثر مثبتی در پیوند قرنیه دارند. 
 هر سال در آمریکا بیش از 48 هزار پیوند قرنیه انجام می‌شود. این در حالی است که پیوند کلیه 16 هزار و پیوند قلب 2100 مورد است. 10 درصد از این 48 هزار پیوند به دلیل مشکل عدم رعایت نکات پزشکی با شکست مواجه می‌شود که این موضوع هزینه سنگینی برای بخش پزشکی و درمانی و همچنین بیمار دارد. محققان بیمارستان جان هاپکینز موفق به ارائه نانوذرات زیست‌تخریب‌پذیری شدند که می‌تواند مانع پس‌زدن قرنیه پیوند خورده شود. با این یافته محققان، شانس موفقیت پیوند قرنیه به شدت افزایش می‌یابد. سرپیچی از دستورات پزشکی توسط بیمار، یکی از چالش‌های بزرگ بخش درمانی است. 60 تا 80 درصد بیماران، داروهای تجویز شده را براساس نظر پزشک مصرف نمی‌کنند. 
 محققان با آزمایش‌های انجام شده روی موش‌ها به دنبال راه‌های کاهش فشار روی بخش پیوند خورده هستند. پژوهشگران موش‌های آزمایشگاهی که پیوند قرنیه روی آن‌ها انجام شده را به چهار دسته تقسیم کردند. به یکی از این گروه‌ها، به مدت 9 هفته از این نانوذرات زیست‌تخریب‌پذیر حاوی کورتیکواستروئید تزریق کردند و به سه گروه دیگر به ترتیب محلول نمک، نانوذرات دارای مسکن و محلول سولفات سدیم حاوی دکسامتازون آزاد تزریق کردند. نتایج نشان داد موش‌های دسته اول شرایط بهتری بعد از عمل داشته‌اند. در این موش‌ها هیچ اثری از تورم وجود نداشت و رشد رگ‌های خونی ناخواسته نیز در آن‌ها بسیار کم بود. نانوذرات زیست‌تخریب‌پذیر حاوی کورتیکواستروئید می‌تواند میزان پس‌زدن قرنیه پیوند خورده را به صفر برساند. یکی از مزایای این روش آن است که میزان داروی تجویز شده به بیمار بعد از عمل کم شده که این موضوع موفقیت عمل را افزایش می‌دهد.  

این سمپوزیوم در تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۹۲ توسط قطب علمی آموزشی چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در بیمارستان شهید دکتر لبافی نژاد تهران، ویژه متخصصین چشم پزشکی برگزار خواهد شد. مباحث این سمپوزیوم شامل Bio mechanics، Keraring، استفاده ازKamra  در پيرچشمی، استفاده از لنزهای micro lens در پیر چشمی، آلترناتیوهای درمانی، کاربرد فمتو لیزر در جراحی های داخل قرنیه می باشد.

اطلاعات بیشتر

در کتاب های پزشکی پنج لایه قرنیه چشم انسان تشریح شده است، اما این اطلاعات با کشف یک لایه جدید توسط دانشمندان، نیاز به بازنویسی مجدد دارد. پروفسور «هارمیندر دوآ» از محققان دانشگاه ناتینگهام موفق به کشف لایه ششم در قرنیه چشم انسان شده است. این لایه جدید به نام محققی که آن را کشف کرده است، به لایه «دوآ» (Dua) نامگذاری شده است. لایه دوآ بسیار نازک و حدود 15 میکرون است که از دانه شن نیز کوچکتر است و بخش کوچکی از قرنیه را تشکیل می‌دهد. این لایه از طریق میکروسکوپ الکترونی پس از تزریق حباب های ریز هوا به قرنیه اهدایی برای جداسازی لایه های آن کشف شد.
پروفسور «دوآ» تأکید می کند: این لایه جدید و متمایز در عمق بافت قرنیه کشف شده است و با کمک این لایه می توان اعمال جراحی چشم را با ایمنی بیشتر و راحتی بیماران انجام داد. از دیدگاه بالینی بسیاری از بیماری هایی که پشت قرنیه چشم را تحت تأثیر قرار می دهند، ناشی از پارگی این لایه جدید است و جراحان چشم می توانند با تزریق حباب در اطراف لایه دوآ، قدرت قرنیه چشم را اندازه گیری کنند. نتایج کشف لایه ششم قرنیه در مجله Ophthalmology‌ منتشر شده است.

منبع: ایسنا

محققان دانشگاه ساوث‌همپتون در کشف جدیدی که می‌تواند امید دوباره‌ای برای مبتلایان به فقدان بینایی در اثر رتینیت پیگمانتر یا انحطاط ماکولا باشد، دریافته‌اند که سلولهای قرنیه ممکن است بتوانند جای سلولهای تخریب شده شبکیه را گرفته و از نابینایی جلوگیری کند. این محققان به بررسی سلولهای استروما لیمبال قرنیه در لمب قرنیه که یک ناحیه ضخیم در جلوی چشم بوده، پرداختند.
محل سکونت برجسته این سلولها باعث دسترسی آسان به آنها برای جراحی بوده و همچنین ضخامت آن احتمال آسیب‌رسانی به بینایی فرد را در زمان استخراج این سلولها کاهش می‌دهد. محققان دریافتند که این سلولها از ویژگی‌های مشابه سلولهای بنیادی برخوردارند، بدین معنی که می‌توان آنها را به شکلهای سلولی دیگر تبدیل کرد. سلولهای قرنیه در زمان پرورش در ظرف آزمایشگاهی توانستند برخی از ویژگی‌های سلولهای شبکیه را بدست بیاورند.
از لحاظ نظری این کشف می‌تواند به این معنی باشد که این سلولها را شاید در آینده بتوان از لمب قرنیه استخراج و به شکل سلولهای شبیه به شبکیه پرورش داد. این محصول نهایی را سپس می‌توان در شبکیه چشم پیوند زد که در آنجا جایگزین سلولهای بدون کارآیی را خواهند گرفت. همچنین به گفته دانشمندان، امکان رد شدن این پیوند از سوی بدن غیرمحتمل است چرا که از بدن خود بیمار استخراج شده‌اند.

دانشمندان اعلام كردند كه به زودی می توان از سلول های بنیادی برای درمان قرنیه های آسیب دیده استفاده كرد. گروهی از محققان آكادمی 'ساهلگرنسكا' دانشگاه گوتنبرگ در سوئد با انجام مطالعه ای درصدد تولید قرنیه های كشت داده شده از سلول های بنیادی هستند .تولید این قرنیه ها در آینده نیاز به اهدا كننده قرنیه را برطرف می كنند. قرنیه بخش شفاف جلویی چشم است كه عنبیه، مردمك و اتاق قدامی چشم را می پوشاند. قرنیه در مجموع به همراه عدسی چشم ، نور را می شكند به طوری كه قرنیه تقریبا دو سوم كل قدرت بصری چشم به شمار می رود.
به گزارش ایرنا، در این مطالعه دانشمندان از قرنیه های معیوبی كه از درمانگاه چشم پزشكی بیمارستان دانشگاهی 'ساهلگرنسكا' به دست آورده بودند، استفاده كردند. نتایج مطالعه آنان نشان داد كه چگونه می توان بعد از 16 روز از سلول های بنیادی انسانی ، سلول های اپیتلیالی به صورت كشت در محیط آزمایشگاه تولید كرد و پس از 6 روز دیگر آن را بر روی قرنیه كشت داد. سلول های اپیتلیالی شفافیت قرنیه چشم را نگاه می دارند. تاكنون آزمایش های مشابه دیگری بر روی حیوانات نیز انجام شده است اما این اولین بار است كه سلول های بنیادی بر روی قرنیه آسیب دیده انسان رشد داده شده است. این بدان معنی است كه محققان اولین گام در جهت استفاده از سلول های بنیادی را برای درمان قرنیه های آسیب دیده برداشته اند. این یافته ها در شماره آخرنشریه Acta Ophthalmologica منتشر شده است.

یک قرنیه شفاف برای بینایی ضروری است به همین دلیل قرنیه چشم بدون عروق خونی تکامل یافته است. اما درمیلیون ها نفر در سراسر جهان ، بیماری های چشمی یا تروما که محرک رشد عروق خونی هستند می توانند موجب کوری شوند. به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، یک قرنیه شفاف برای بینایی ضروری است به همین دلیل قرنیه چشم بدون عروق خونی تکامل یافته است. اما درمیلیون ها نفر در سراسر جهان ، بیماری های چشمی یا تروما که محرک رشد عروق خونی هستند می توانند موجب کوری شوند. یک مطالعه جدید، ژنی را شناسایی کرده است که نقش عمده ای در حفظ شفافیت قرنیه در انسان و موش دارد و احتمالا می تواند به عنوان ژن درمانی برای درمان بیماری هایی که موجب کوری می شوند مورد استفاده قرار گیرند.این مقاله در نشریه PNAS منتشر شده است.
Tsutomu Kume نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه Northwestern گفت: ما معتقدیم که ژن تنظیم کننده مهمی را که مانع تشکیل رگ های خونی در چشم  شده و از وضوح قرنیه محافظت می کند کشف کرده ایم. وجود ژن FoxC1 قبلا شناسایی شده بود ، اما نقش آن در حفظ شفافیت قرنیه ، یک یافته جدید است. Kume و همکارانش با کار بر روی یک نژاد خاص موش که فاقد این ژن بود دریافتند ، اشکال غیر طبیعی عروقی یا رگ های خونی سبب ناصاف شدن قرنیه و مانع عبورنوردر آنها شده است.
هنگامیکه Kume  این عروق خونی  را مشاهده کرد به دکتر Ordan Lehmann استاد چشم پزشکی و ژنتیک پزشکی در دانشگاه آلبرتا  کانادا  خبر داد واو نیز با مطالعه بیماران خود دریافت که آنهایی که یک نسخه از این ژن FoxC1 جهش یافته  دارند نیز دارای رشد عروق خونی غیر طبیعی در چشم خود هستند. Lehmann  گفت: اینکه از دست دادن FoxC1 علل عروق دار شدن قرنیه است بسیارهیجان انگیز و بدین معنی است که با افزایش بیان این ژن می توان به جلوگیری از رشد غیر طبیعی رگ های خونی بویژه در اختلالات متعدد چشم که باعث کوری می شود کمک کرد. او افزود: یک استفاده احتمالی دیگر ممکن است در پیوند قرنیه باشد که در آن رشد عروق خونی جدید بر روی قرنیه پیوندی یک مشکل عمده است. برنامه بعدی Kume آزمایش ژن درمانی در موش ها است تا ببیند آیا تزریق FoxC1 مانع تشکیل رگ های خونی در قرنیه خواهد شد یا خیر.

ساليانه حدود 40 هزار نفر فقط در اروپا در اثر تصادف يا بيماري، قرنيه خود را از دست داده و نابينا مي‌شوند. با توجه به تعداد معدود افرادي که به کما مي‌روند و مي‌توان از قرنيه آنها براي پيوند استفاده کرد، اين بيماران ممکن است سال‌ها منتظر پيوند قرنيه بمانند. از طرف ديگر بسياري از قرنيه‌هاي پيوند شده توسط سيستم ايمني بدن بيماران رد مي‌شوند. به تازگي پژوهشگران آلماني موفق به ساخت قرنيه‌اي از جنس پلاستيک شدند که مي‌تواند جايگزيني براي قرنيه طبيعي باشد. اين گروه تحقيقاتي اين قرنيه را در خوک‌هاي مورد آزمايش قرار داده و نتايج موفقيت‌آميزي به دست آوردند. اين پژوهشگران اعلام کردند حداقل به 3 سال مطالعه نياز دارند تا بتوانند اين قرنيه مصنوعي را در انسان‌ها نيز مورد آزمايش در سطح کارآزمايي‌هاي باليني قرار دهند.