پزشکی بالینی

یافته‌های پژوهشی جدید حاکی از آن است که ممکن است داروهای استاتین کاهش کلسترول خون و دیابت نوع دو، خطر ابتلا به آب مروارید وابسته به سن را افزایش دهد. محققان برای انجام این پژوهش، شش هزار و 400 نفر را طی سال‌های 2007 تا 2008 در درمانگاه بینایی سنجی دانشگاه واترلوي کانادا مورد بررسی قرار دادند. از این تعداد 452 نفر نیز به دیابت مبتلا بودند. 56 درصد از بیماران دیابتی و 16 درصد از غیر دیابتی‌های این پژوهش از داروهای استاتین استفاده می‌کردند.
پژوهشگران با در نظر گرفتن سایر مؤلفه‌های مداخله گر مانند جنسیت، سیگار کشیدن و فشار خون بالا متوجه شدند که دیابت و استاتین هرکدام به ترتیب با افزایش 82 و 57 درصدی خطر وقوع آب مروارید مرتبط بودند. این رابطه‌های درصدی در انواع متفاوت بیماری آب مروارید نیز تغییر می‌کرد. بر اساس نتايج اين پژوهش، با وجود مصرف زیاد استاتین در بین بیماران دیابتی، به نظر می‌رسد این دو عامل خطر، مستقل از یکدیگر عمل می‌کنند. با افزایش سن، خطر وقوع آب مروارید در بین بیماران دیابتی که استاتین مصرف می‌کنند، بسیار سریع‌تر از غیر دیابتی‌هایی اتفاق می‌افتد که استاتین مصرف نمی‌کنند.
به طور میانگین، آب مروارید در بیماران دیابتی که استاتین مصرف می‌کنند در مقایسه با غیر دیابتی‌هایی که استاتین مصرف نمی‌کنند، 5.6 سال زودتر بروز می‌کند. پژوهش‌های صورت گرفته بر حیوانات نیز حاکی از آن است که استاتین درمانی طولانی مدت با دوز بالا، رابطه مستقیم و مشهودی با بروز آب مروارید دارد. نویسندگان این پژوهش با تاکید بر نتایج این تحقیق تصریح كرده‌اند که نمی‌توان رابطه علت و معلولی را به این دو مؤلفه نسبت داد، اما رابطه این دو متغیر نیز از نظر زیستی پذیرفتنی و محتمل است. بر اساس اين تحقيق، فواید استاتین درمانی در درمان بیماران دیابتی نوع دو شناخته شده است و احتمالا از افزایش خطر آب مروارید مهم‌تر است. پژوهشگران مي‌گويند: نتایج حاصل از این تحقيق آگاهی از خطرهای درمانی دیابت نوع دو را افزایش می‌هد و ممکن است در پیشبرد ابداع روش‌های درمانی جایگزین استاتین درمانی که با افزایش خطر آب مروارید مرتبط نباشد، یاری رسان باشد.
بیماری دیابت نوع دو، عامل خطری برای بروز آب مروارید مرتبط با سن به شمار می‌آید. آب مروارید نیز مشکلی بینایی است که در اثر کدورت زجاجیه چشم رخ می‌دهد که در صورت عدم درمان بینایی چشم مختل خواهد شد. نتايج این پژوهش در مجله «Optometry and Vision Science» انجمن آمریکایی بینایی سنجی منتشر شده است.

متخصصان علوم پزشكي در آمريكا با انجام يك آزمايش جديد دريافتند داروهاي استاتين كه براي كاهش دادن كلسترول خون تجويز مي‌شوند، مي‌توانند خطر مرگ و مير را در بين بيماراني كه بر اثر ابتلا به آنفلوآنزا در بيمارستان بستري شده‌اند، كاهش دهند. به گزارش ايسنا، دكتر ويليام شافنر، پروفسور و رييس دپارتمان طب پيشگيري در مركز پزشكي دانشگاه «واندربيلت» و دكتر «مرديت واندرمير» از متخصصان بخش بهداشت عمومي «اورگون» در اين آزمايشات تصريح كردند: در مطالعات نظارتي، رابطه مصرف استاتين و نرخ مرگ و مير در اين بيماران كه به نوع تاييد شده آزمايشگاهي عفونت ويروسي آنفلوآنزا مبتلا بودند، مورد ارزيابي قرار گرفت. به گزارش يونايتدپرس، اين متخصصان روي افراد بالغي مطالعه كردند كه بين سالهاي 2007 تا 2008 ميلادي به دليل ابتلا به عفونت ويروسي در بيمارستان بستري شده بودند. اين مطالعه كه شرح آن در مجله «بيماريهاي عفوني» منتشر شده نشان داد: بيماراني كه در اين دوره از آزمايشات شركت كرده بودند در صورت عدم مصرف استاتين دو برابر بيشتر از بيماراني كه استاتين استفاده مي‌كردند در معرض خطر مرگ بودند. اين متخصصان مي‌گويند: طبق آزمايشات فوق، ما مي‌توانيم با تركيب كردن داروهاي استاتين با داروهاي ضد ويروسي بيماران مبتلا به نوع شديد آنفلوآنزا را بهتر درمان كنيم.