پزشکی بالینی

سازمان غذا و داروي آمريکا گلوکارپيداز (Glucarpidase) با نام تجاري ووراکساز (Voraxaze) را براي درمان مسموميت با متوترکسات موردتاييد قرار داده است. متوترکسات يک داروي شيمي‌درماني است که به‌طور معمول کليه‌ها آن را از بدن دفع مي‌کنند، اما دريافت‌کنندگان متوترکسات ممکن است به‌دنبال وجود سطوح سمي اين دارو در جريان خون خود دچار نارسايي کليوي شوند. ووراکساز آنزيمي است که به سرعت سطوح خوني متوترکسات را با شکستن داروي کموتراپي به شکل قابل‌دفع آن، از بدن حذف مي‌کند. ووراکساز به صورت داخل وريدي تجويز مي‌شود و از داروهاي اورفان است؛ يعني در شمار داروهايي قرار دارد که براي درمان بيماري‌هاي خاص يا نادر تجويز مي‌شوند. در يک مطالعه باليني با شرکت 22 بيمار اثربخشي ووراکساز بررسي شد. تمام اين بيماران ووراکساز دريافت کردند. در اين مطالعه افت متوترکسات به زير سطوح بحراني طي 15 دقيقه پس از تجويز دارو و باقي ماندن آن در همان وضعيت براي مدت 8 روز، موفقيت درماني درنظر گرفته شد. 10 نفر از 22 بيمار به اين استاندارد تعريف‌شده درماني دست‌يافتند. هر چند تمام بيماران به نتيجه درماني مذکور نرسيدند، اما ووراکساز توانست تا 95 درصد ميزان متوترکسات را در همه بيماران کاهش دهد. يک مطالعه باليني مجزا نيز ايمني داروي ووراکساز را در 290 بيمار با مشکل‌هاي کليرانس متوترکسات از جريان خون بررسي کرد. شايع‌ترين عوارض جانبي مشاهده شده در بيش از يک درصد از جمعيت بيماران در مطالعات باليني عبارت بود از پايين‌بودن فشارخون(افت فشارخون)، سردرد، تهوع، استفراغ، گرگرفتگي و پاراستزي. ووراکساز(گلوکارپيداز)، يک آنزيم کاربوکسي پپتيداز است که براي درمان غلظت‌هاي سمي متوترکسات (بيش از يک ميکرومول در ليتر) در بيماران با کليرانس تاخيري متوترکسات ناشي از اختلال عملکرد کليه‌ها تجويز مي‌شود.