پزشکی بالینی

يک پسربچه‌ي ۱۷ ساله با سابقه‌ي ۴۸ ساعته‌ي اختلال بينايي چشم راست به بخش اورژانس مراجعه کرد.  تيزي بينايي در چشم راست ۶.۲۴ و در چشم چپ ۶.۶ بود. در چشم راست، خونروي سوب هيالوئيد کوچکي ديده مي‌شد که با خونروي ويتره همراه بود. در طول ماه بعد، خونروي جلوي شبکيه از بين رفت و در ربع سوپراتمپورال، يک گرانولوم کوريورتيني و اسکولاريزه آشکار شد. جدا شدن شبکيه با اگزوداي مشخص شبکيه آشکار بود که نشان مي‌داد ضايعه فعال است (پانل A). در معاينه‌ي فيزيکي، ناهنجاري‌هاي ديگري ديده نشد و به جز تماس قبلي با سل فعال ريه، نکته‌ي مهم ديگري در سابقه‌ي بيمار وجود نداشت. حدس کوريورتينيت سلي زده شد. با وجودي که نتيجه‌ي راديوگرافي سينه طبيعي بود، تجويز داروهاي ضد سل بر اساس سابقه‌ و تست پوستي شديداً مثبت توبرکولين با مشتقات پروتئيني تخليص شده آغاز گشت. ضايعه به تدريج ظرف يک دوره‌ي دو ماهه بعد از آغاز درمان با ايزونيازيد، پيرازيناميد، ريفامپين و اتامبوتول از بين رفت (پانل B) ولي بينايي بيمار به علت رسوب ليپيد در فوه‌آ و کشيدگي ماکولا ضعيف باقي ماند.

منبع فارسی: نشریه پزشکی امروز شماره ۹۲۰
منبع اصلی: نشریه نیواینگلاند ژورنال
PDF متن انگلیسی

برای مشاهده لیست تصاویر پزشکی بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
فهرست تصاویر پزشکی
برای مشاهده تصاویر پزشکی به ترتیب زمان درج در وبلاگ پزشکی بالینی بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
تصاویر بالینی