پزشکی بالینی

به‌نظر مي‌رسد هر روز کاربرد جديدي از استاتين‌ها کشف مي‌شود و شايد چندصباحي ديگر به داروي قرن تبديل شوند، زيرا به تازگي 2 مطالعه نشان داده که استاتين‌ها مي‌توانند از بروز دمانس و کاتاراکت پيشگيري کنند. در مطالعه اول که به‌صورت گذشته‌نگر و در تايوان انجام شده، 57 هزار و 669 بيمار تايواني که بيش از 65 سال سن داشتند و با بيشترين دوز ممکن از استاتين‌ها تحت درمان قرار داشتند، نسبت به گروه شاهد، 59 درصد کمتر به بروز دمانس مبتلا شده بودند. اگر بيماران دوزهاي کم يا متوسط از استاتين‌ها را مصرف مي‌کردند، اثرات محافظتي آنها کمتر (به ترتيب 38 و 31 درصد) ولي همچنان قابل توجه بوده است. شرکت کنندگان در اين مطالعه به صورت تصادفي از ميان 1 ميليون بيمار تحت پوشش بيمه سلامت ملي انتخاب شده و در ابتدا هيچ علامتي از دمانس را نشان نمي‌دادند. آنها به‌طور متوسط براي مدت 5/4 سال پيگيري شدند. در مطالعه دوم، محققان آمريکايي دريافتند که خطر بروز کاتاراکت ميان مصرف کنندگان استاتين‌ها در مقايسه با گروه شاهد تا 20 درصد کاهش يافته است. بيشترين منفعت نصيب بيماراني شد که درمان آنها از سنين جواني آغاز شده بود. به عبارت ديگر اگر درمان در دهه 40 شروع شده بود، خطر بروز کاتاراکت 50 درصد کاهش مي‌يافت، در حالي که بيماراني که در دهه 70 شروع به درمان کرده بودند، تنها شاهد 10 درصد کاهش خطر بودند. محققان همچنين دريافتند که طول مدت درمان با استاتين‌ها روي منافع محافظتي آنها تاثيرگذار است. به‌طور مثال بيماراني که براي حدود 14 سال تحت درمان با استاتين‌ها بودند، 55 درصد کاهش خطر را تجربه کردند و افرادي که تنها 6 ماه استفاده کرده بودند، 10 درصد کاهش خطر داشتند. متاآناليز انجام شده توسط آنها نيز 13 کارآزمايي باليني را در برگرفته که شامل 4/2 ميليون نفر بيمار و 25 هزار و 618 مورد کاتاراکت بوده است. ميانگين مدت درمان با استاتين‌ها 54 ماه و متوسط سن افراد نيز 61 سال گزارش شد. محققان با اين يافته‌ها يادآور مي‌شوند که نگراني‌ها در مورد تاثير استاتين‌ها روي کاتاراکت برطرف شده و ايمني اين دسته از داروها تاييد مي‌شود، بنابراين استفاده طولاني‌مدت از آنها مشکلي ايجاد نمي‌کند.

منبع: سپید ۳۶۷