پزشکی بالینی

مدتي بعد، بيمار تحت پيوند کليه از يک دهنده متوفي قرار گرفته بود؛ پيوند رد شده بود و از آن زمان تا 3 سال تحت دياليز صفاقي قرار گرفته بود. عکس ساده از مچ دست چپ وي، توده‌هاي متعدد کلسيفيه ديوار‌ه دار‌ لبوله را نشان مي داد (تصوير B). آزمون هاي آزمايشگاهي هيپرپاراتيروييدي ثانويه شديد با مقدار کلسيم mg/dL 5/10 (مقدار طبيعي: 2/10-4/8(، سطح فسفر mg/dL  4/6 (ميزان طبيعي: 5/4-7/2)، سطح آلکالن فسفاتازU/L 458 (ميزان طبيعي: 120-40) و سطح هورمون پاراتيروئيد بيش از pg/ml 2000 (ميزان طبيعي: 65-15)را آشکار ساخت. تلاش براي سرکوب سطح هورمون پاراتيروئيد با درمان دارويي ناموفق بود. سه ماه بعد از پاراتيروييدکتومي نسبي به منظور خارج کردن غده هيپوپلاستيک 4 گرمي تحتاني چپ، بهبود کامل ندول‌هاي زير جلدي شامل آنهايي که در مچ دست بودند مشاهده گرديد‌ (تصاوير C و D). مقادير آزمايشگاهي به طور قابل ملاحظه‌اي بهبود يافتند: سطح کلسيمmg/dL 8/9، سطح فسفر mg/dL 4/5 و سطح هورمون پاراتيروئيد pg/ml 177. کلسينوز توموري با رسوبات کلسيم و فسفر در نسج نرم مشخص مي‌گردد که بيشتر موارد به علت نارسايي مزمن کليه است. مترجم: دکتر مريم حسيني     

منبع: نشریه نوین پزشکی شماره ۴۱۳