گزارش35- بیماری منیر
در آوريل 2003 دختر 5 ساله‌اي که پيش از اين سالم بود با استفراغ و درد شکم به بيمارستان مراجعه کرد. او طي 8 ساعت، ساعتي چندين بار استفراغ کرده بود. استفراغ حاوي خون يا صفرا نبود. سابقه پزشکي و خانوادگي او نکته خاصي نداشت. رشد و شاخص‌هاي تکاملي وي طبيعي بودند. هوشيار بود و تب نداشت، ضربان قلب و فشارخون طبيعي بود. معاينات عمومي و عصبي هيچ اختلالي را نشان نداد. تشخيص گاستروانتريت براي وي داده شد و مايعات داخل وريدي تجويز گرديد. روز بعد استفراغ دختر بچه متوقف شد و يک روز پس از آن مرخص گرديد.
با اين حال او متعاقبا چندين دوره مشابه را تجديد کرد. هر بار او چندين ساعت استفراغ مي‌کرد. با استراحت يا مايعات داخل وريدي درمان مي‌شد و ظرف يک روز به طور کامل بهبود مي‌يافت. درمان با دمپريدون (domperidone) بي‌اثر بود. استفراغ معمولا همراه با درد شکم و سردرد بود. تب، سرفه، اسهال يا کاهش وزن نداشت. آزمايش‌هاي معمول خون، شامل غلظت گلوکز، آمونياک و همين‌طور آزمايش گازهاي خون هيچ اختلالي را نشان نداد. گاهي کتون‌اوري (وجود کتون در ادرار) خفيف را مشاهده مي‌کرديم. هيچ اختلالي در نوار قلب، راديوگرافي شکم يا اولتراسونوگرافي، سي‌تي‌اسکن شکم و مغز يا نوار مغز مشاهده نشد. در نتيجه موقتا بيماري او استفراغ دوره‌اي تشخيص داده شد. 13 ماه بعد از اولين نوبت، مادر دختر فاش کرد که قبل از شروع استفراغ بيمار معمولا توصيف مي‌کند که احساس مي‌کند سرش به نوسان در مي‌آيد. ما حدس زديم که اين ممکن است سرگيجه باشد. اتوسکوپي هيچ‌اختلالي را نشان نداد. هيچ نيستاگموسي هنگامي که بيمار در حالت استراحت بود مشاهده نشد. نيستاگموس واکنش‌پذير از آزمون واکنش گرمايي (با آب گرم و سرد) گوش چپ به دست آمد که صدمه به کانال‌هاي نيم‌دايره گوش راست يا اعصاب آوران آنها را نشان مي‌داد. شنوايي‌سنجي با تون خالص(PTA) کاهش شنوايي مربوط به اعصاب حسي را در گوش راست نشان داد (شکل1). سي‌تي‌اسکن هدفدار گوش هيچ ناهنجاري را نشان نداد، در نتيجه ما تشخيص بيماري منير را با توجه به معيارهاي استاندارد داديم. با توجه به اين که بيمار احتمالا سنش براي شکايت از وزوز گوش يا احساس پري گوش بسيار کم بود ما ايزوسوربايد را که يک مدر اسموتيک است تجويز کرديم. استفراغ و احساس سرگيجه بيمار از بين رفت. بعد از يک سال از شروع درمان متوجه شديم که شنوايي وي بهبود يافته است. هنگامي که آخرين بار در ژوئن 2008 بيمار ويزيت شد همچنان عاري از استفراغ و سرگيجه بود و به مصرف ايزوسوربايد ادامه مي‌داد.
منبع: نشریه نوین پزشکی شماره ۴۴۶