ceforoxim
ceforoxill
farinat

شکل دارویی:

  1. قرص 250و 500 میلیگرم
  2. ویال 750 و 1500 میلیگرم (در ایران)

مکانیسم اثر:

مهار سنتز موکوپپتید دیواره سلولی باکتری ها (سفالوسپورین خوراکی نسل دوم)

مزیت دارو :

  1. وجود یا عدم وجود التهاب برنفوذ آن تاثیر ندارد.
  2. نیازی به تعدیل دوزاژ در بیماران نارسایی کلیه ندارد.
  3. عوارض جانبی کمتر دارد.
  4. در درمان پنومونی در فاز حاد باکتریایی در مبتلایان به ایدز با موفقیت مصرف شده است.

موارد مصرف:

فارنژیت تونسیلیت اوتیت حاد سینوزیت برونشیت مزمن و عفونت های ثانویه برونشیت حاد عفونت های پوستی عفونت های مجاری ادراری سوزاک مجاری ادراری و رحم سوزاک رکتوم مراحل اولیه بیماری لایم ناشی از بورلیا

دوز مصرف:

  1. برونشیت:500-250 میلیگرم 2 بار در روز تا 10 روز
  2. پنومونی:500 میلی گرم 2 بار در روز تا 10 روز
  3. سوزاک:1000 میلیگرم در یک دوز منفرد
  4. مراحل اولیه بیماری لایم:500 میلیگرم 2 بار در روز به مدت 30-14 روز
  5. فارنژیت تونسیلیت سینوزیت: 250 میلیگرم 2 بار در روز تا 10 روز
  6. مجاری ادراری بدون عارضه:250 میلیگرم 2 بار در روز 10-7 روز
  7. اوتیت و سینوزیت:250 میلیگرم 2 بار در روزحداکثر تا یک گرم به مدت 10 روز

هشدار ها:

  1. واکنش های شبه سرم:اریتم مولتی فرم راش پوستی پلی آرتریت درد مفصل و تب با آنتی هیستامین ها و کورتون ها قابل پیشگیری است.
  2. بیماری های دستگاه گوارش: مواردی که کولیت اولسراتیو انتریت ناحیه ای یا کولیت ناشی از مصرف آنتی بیوتیک وجود دارد منافع دارو در برابر مضار آن باید سنجیده شود
  3. نارسایی کلیوی:سفالوسپورین ها میتوانند نفروتوکسیک باشند در صورت وجود نارسایی کلیوی باید با احتیاط مصرف شوند.

عوارض جانبی:

  1. اختلالات گوارشی مثل اسهال تهوع یا استفراغ
  2. هیپوپروترومبینمی ناشی از مصرف دارو گزارش شده است.
  3. اگر عوارض جانبی مثل سردرد و کاندیدیازیس دهان یا واژن طولانی شود باید به پزشک اطلاع داده شود.

فارماکوکنتیک:

جذب دارو با غذا افزایش مییابد وقتی التهاب پرده های مننژ مطرح است دارو به غلظت درمانی خود در CSF میرسد.دفع دارو عمدتا کلیوی است .

 

تداخلات:

  • افزایش ریسک نفروتوکسیسیته بخصوص با نوع تزریقی
  • پروبنوسید دفع کلیوی سفوروکسیم را مهار میکند.

 

مصرف در حاملگی و شیردهی: در حاملگی جزءگروه Bاست. در شیر ترشح میشود.

 

نکات قابل توصیه:

  • دوره درمان دارو باید کامل شود.
  • بهتر است دارو همراه غذا مصرف شود.
  • دارو باید با مایعات کافی مصرف شود.
  • در صورت تب یا لرز سریعا به پزشک اطلاع دهید.
  • در صورت تداوم علائم تهوع، استفراغ، اسهال، راش پوستی، گلودرد، کبودشدگی ورم و درد عضلات مصرف دارو قطع شود.
  • در صورت بروز علائم عفونت های ثانویه مثل احساس زبان مودار، طعم بد در دهان و خارش واژن با پزشک مشورت شود.

منبع: داروخانه مرکزی امام