پزشکی بالینی

زن 67 ساله‌اي با سابقه 6 ماهه تنگي نفس و ديسفاژي مراجعه کرد. در معاينه باليني، گواتر کوچک گردني يافت شد ولي پل‌هاي پاييني تيروييد قابل لمس نبود. 

سطح تيروتروپين سرم و تيروکسين آزاد طبيعي بودند. در سونوگرافي گردن گواتر بزرگ و گسترش لوب راست تيروييد به داخل مدياستن فوقاني قدامي ديده مي‌شد. استرنوم مانع مشاهده قسمت تحتاني توده بود. در راديوگرافي قفسه سينه (تصوير A)، انحراف تراشه (پيکان) مشهود بود. سي‌تي‌اسکن گردن و مدياستن (به ترتيب تصوير B و C) نشان‌دهنده گواتر بزرگ (cm 10 x 6 x 8) بود که از غضروف حنجره تا داخل مدياستن امتداد يافته بود و موجب جابه‌جايي ساختارهاي عروقي (پيکان‌هاي مشکي) و انحراف تراشه (پيکان‌هاي سفيد) شده بود. تيروييدکتومي کامل انجام شد و بررسي بافت‌شناسي مؤيد گواتر مولتي‌ندولر بود. علايم بيمار پس از جراحي بهبود يافتند.