پزشکی بالینی

نام ژنریک: تروستوزوماب

شکل دارویی:

ویال تک دوز:150 میلیگرم (جهت تهیه غلظت21 میلی گرم بر میلی لیتربا آب رقیق میشود)

ویال مولتی دوز:440 میلی گرم (شامل آب برای تزریق و 1.1 درصد بنزیل الکل)

مکانیسم اثر:

دارو آنتی بادی IgG1 Kappa مونوکلونال است که در تخمدان hamster چینی تولید میشود دارو به طور اختصاصی با دامنه رسپتور خارج سلولی فاکتور رشد اپیدرمال انسانیHER2 باند میشود مطالعات نشان داده است که بیماران با تومورهای دارای افزایش بیان پنی HER2 طول عمر کمتری نسبت به سایر بیماران دارند این دارو در واقع باعث مهار پرولیفراسیون سلول های تومور انسانی که باعث افزایش بیان ژنی HER2میشوند میشود.دارو در واقع یک میانجی سیتوتوکسیسیته سلولی وابسته به انتی بادی است.

موارد مصرف:

سرطان سینه در بیماران با افزایش بیان ژن توموری HER2     به 2 صورت

دوز مصرف:

قبل شروع درمان افزایش بیان ژن HER2 در بافت های تومور انسانی بیماران کلاس 3 باید توسط بیولوژی مولکولی یاایمنو هیستوشیمی نشان داده شود.نشان دادن افزایش بیان ژنی با استفاده از فلورسانس و هیبریداسیون یا کروموژنیک در آزمایشگاه مورد تایید استاندارد انجام میشود.

مقادیر مصرف:

مونوتراپی:

• دوز بعدی: دوز توصیه شده به صورت هفتگی 2 میلیگرم بر کیلوگرم است و میتواند بصورت انفوزیون 30 دقیقه ای تجویز شود.
•  

ترکیب درمانی با پاکلیتاکسل:

دوز دارو مشابه مونوتراپی است این دوزها میتوانند در فوا صل 3 هفته ای تجویز شوند.درمان تا بهبود علائم ادامه می یابد.

 دوز دارو در سالمندان مشابه بزرگسالان است.

دوز دارو در کودکان مطالعه نشده است.

موارد منع مصرف:

موارد احتیاط و هشدار:

درمان با دارو باید توسط پزشک کاملا ماهر تجویز شود.

از آنجا که نیمه عمر توصیه شده تقریبا 28.5 روز است و همچنین میتواند تا مدت 20 هفته در خون جداسازی شود بیمارانی که حتی مدت ها بعد آنتراسایکلین ها را دریافت میکنند ممکن است در معرض خطر باشند. بنابراین تجویز انتراسایکلین تا 24 هفته بعد باید به تعویق بیافتد یا اگر زودتر باید تجویز شود باید اعمال قلبی به دقت مانیتور شود.

این عوارض شامل دیس پنه  هیپوتانسیون  برونکواسپاسم  تاکی آریتمی فوق بطنی  کاهش اشباع اکسیژن و دیسترس تنفسی در طی تجویز دارو باشد. این علائم میتواند علائم وابسته به انفوزیون یا علائم تاخیری باشد.

اگر این علائم ایجاد شد باید انفوزیون دارو قطع شود و بیمار تا رفع کامل علائم بررسی شود.علائم شدید ممکن است نیاز به درمان علامتی باشد:شامل تجویز اکسیژن بتا آگونیست ها و کورتون ها در موارد نادر این علائم منجر به مرگ شده است در بیمارانی که موقع استراحت از دیس پنه رنج میبرند به علت خطر زیاد نباید از دارو استفاده شود.

3.       عوارض قلبی:این عوارض به تنهایی با این دارو مشاهده شده است و در ترکیب با آنتراسایکلین ها و اپی روبیسین افزایش مییابد.دارو در مبتلایان به نارسایی قلبی باید با احتیاط مصرف شود هر 3 ماه بیماران از لحاظ قلبی باید چک شوند بیمارانی که نقص قلبی بدون علامت دارند هر 8-6 هفته باید بررسی شوند اگر نارسایی قلبی علامت دار در بیماران وجود داشت بیماران باید با دارو درمانی استاندارد از لحاظ نارسایی قلبی معالجه شوند و داروی هرسپتین قطع شود داروهای مورد استفاده در نارسایی قلبی شامل دیورتیک ها گلیکوزید های قلبی و مهار کننده های آنزیم تبدیل کننده هستند.

4.       عوارض ریوی: ندرتا با این دارو مشاهده شده است مهم ترین عوارض شامل انفیلتراسیون ریوی سندرم دیسترس تنفسی حاد پنومونی پنوموسیستیس ادم حاد ریوی ونقص تنفس با این دارو مشاهده شده است.

مصرف در حاملگی و شیر دهی: در طی حاملگی نباید استفاده شود. در شیردهی دارو در شیر ترشح میشود اما در حیوانات اثری بر رشد جنین مشاهده نشده است با این وجود چون IgG  در شیر ترشح میشود برای نوزاد مضر است.

عوارض جانبی:

فارماکوکنتیک:

در یک دوز 4 میلیگرم بر کیلوگرم و دوز نگهدارنده 2 میلیگرم بر کیلوگرم بررسی شد.

کلیرانس:0.225 لیتر در روز   حجم توزیع:  2.95  نیمه عمر:28.5  AUC:578 میلیگرم در روز   پیک غلظت پلاسمایی:110 میلیگرم بر لیتر بعد از 143 روز به 66 میرسد. حذف دارو بعد از قطع مصرف دارو:24-18 هفته

با توجه به نیمه عمر 28.5 روز این دارو میتواند تا 20 هفته در خون باقی بماند بنابراین تا 24 هفته بعد تجویز دارو به علت سمیت قلبی بهتر است با آنتراسایکلین ها مصرف شود.

توجه:

دارو با دکستروز تداخل دارد باعث رسوب پروتئین ها میشود و نباید استفاده شود.

دستورالعمل تهیه ویال های 440 میلیگرم:

از تکنیک آسپتیک باید استفاده شود هر ویال باید با 20 میلی لیتر آب باکتریو استاتیک رقیق شود محلول تهیه شده شامل 21 میلی گرم بر میلی لیتر با PH=6 است.به منظور پیشگیری از کاهش دوز و رسوب دارو باید دارو هم زده شود اما از ایجاد کف زیاد در طی رقیق کردن باید جلوگیری شود از تزریق با فشار محتویات سرنگ باید اجتناب شود.

دستورات برای انحلال:

دستورات برای تهیه ویال های 150 میلی گرم:مثل بالا عمل میشود اما دارو با 7.2 میلیلیتر آب برای تزریق رقیق میشود.دستورات برای تهیه ویال های مولتی دوز و تک دوز:  

/

حجم تزریق(میلی لیتر)=وزن بدن(کیلوگرم)×دوز( میلیگرم /کیلوگرم)

                                                                                21 میلیگرم /میلی لیتر

مقدار مناسبی از محلول برداشته شده و به 250 میلیلیتر سرم سدیم کلراید اضافه میشود کیسه سرم به دقت چرخانده میشود تا محلول بدون ایجاد کف مخلوط شود محلول باید از لحاظ تغییر رنگ و یا وجود ذرات بررسی شوند محلول اماده باید سریعا مصرف شود و یا در دمای 8-2 درجه به مدت 24 ساعت پایدار است.

نگهداری محلول ها:

منبع: داروخانه مرکزی امام