پزشکی بالینی

 سازمان پيشگيري و کنترل بيماري‌هاي آمريکا براي تسهيل رسيدن به اين هدف، برنامه واکسيناسيون کودکان، نوجوانان و بالغان را ارائه و متناوبا به روزرساني مي‌کند. جدول واکسيناسيون ساليانه بازنگري مي‌شود. در اين مقاله، تغييرات اعمال شده در اين جدول در سال 2011 براساس توصيه‌هاي اداره کنترل و پيشگيري بيماري‌ها مورد بررسي قرار مي‌گيرد.

طبق شواهد و نتايج حاصل از مطالعات، واکسيناسيون ساليانه آنفلوانزا در تمام گروه‌هاي سني اثربخش و بي‌خطر است و انجام آن در حال حاضر براي تمام افراد بالاي 6 ماه توصيه مي‌شود. تا پيش از اين، در گروه سني 18 تا 49 سال درصورتي که فرد به بيماري زمينه‌اي خاصي مبتلا نبود، واکسيناسيون توصيه نمي‌شد؛ اما اخيرا به‌دليل احتمال بروز عوارض وابسته به آنفلوانزا در اين گروه سني نيز تزريق واکسن آنفلوانزا مورد تاکيد قرار گرفته است.

يک واکسن غيرفعال آنفلوانزاي با دوز بالا، شامل 60 ميکروگرم آنتي‌ژن هماگلوتينين به ازاي هر گروه ويروس (ميزان کل 180 ميکروگرم) از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا به‌عنوان آلترناتيو دوز استاندارد (ميزان کل 45 ميکروگرم) در بالغان بالاي 65 سال، مورد تاييد قرار گرفته است. اين شکل جديد واکسن به‌دليل گزارش کاهش پاسخ?دهي سيستم ايمني به دوز استاندارد واکسن در بيماران سالمند، توليد شد بنابراين تزريق واکسن غيرفعال استاندارد آنفلوانزا در تمام افراد توصيه مي‌شود. تجويز واکسن داخل بيني زنده آنفلوانزا، فقط در کودکان بالاي 2 سال سالم و بالغان غيرباردار جوان‌تر از 50 سال توصيه مي‌شود. واکسن آنفلوانزاي با دوز بالا ممکن است فقط در بالغان بالاي 65 سال تجويز شود.

دستورالعمل‌هاي واکسيناسيون کودکان و نوجوانان عليه بيماري پنوموکوکي براساس موردتاييد قرار گرفتن واکسن کونژوگه پروتئين پلي‌ساکاريد پنوموکوکي 13 ظرفيتي جديد تعيين شده‌اند.(PCV13). واکسن پايه 7 ظرفيتي (PCV7) که براي استفاده در تمام کودکان 2 ماه تا 59 ماه تجويز مي‌شد، در پيشگيري از بيماري غيرمهاجم پنوموکوکي به‌شدت موثر است اما در پيشگيري از پنوموني اثربخشي متوسطي دارد و در کاهش اپيزودهاي اوتيت‌مديا فقط گاهي موثر است. PCV13 در پيشگيري از بيماري غيرمهاجم پنوموکوکي ايجاد شده توسط 13 سروتايپ موجود در واکسن و پيشگيري از اوتيت‌مدياي ايجاد شده توسط 7 سروتايپ موردتاييد قرار گرفته بود. مطالعات باليني اثربخشي PCV13 در پيشگيري از اوتيت‌مديا ايجاد شده توسط
6 سروتايپ باقيمانده هنوز موجود نيست.

توصيه براي تجويز PCV13 در کودکاني که هيچ دوزي از PCV7 را دريافت نکرده‌اند، همانند دريافت‌کنندگان PCV7 تعيين مي‌شود. در کودکاني که دوزهاي PCV7 را دريافت کرده‌اند يا به بيماري‌هاي زمينه‌اي مبتلايند، براي تعيين ميزان دوز PCV13 و زمان تزريق آنها جدول ايمن‌سازي بايد ملاک قرار گيرد. PPSV23 طيف وسيعي از سروتايپ‌ها را تحت‌پوشش قرار مي‌دهد. تزريق PPSV23 در کودکان بالاي 2 سال مبتلا به بيماري‌هاي زمينه‌اي که آنها را مستعد ابتلا به عفونت با‌گونه‌هاي مختلف پنوموکوک مي‌کند توصيه شده است. اين بيماري‌هاي زمينه‌اي عبارتند از ديابت قندي، بيماري سيکل سل، لوکمي و پيوند اعضاء. پيش از اين توصيه مي‌شد که PPSV23 حداقل 8 هفته پس از تکميل دوره تزريق PCV7 تجويز شود. در مورد PCV13 نيز اين توصيه به قوت خود باقي بود.

با وجود ميزان بالاي ايمن‌سازي نوزادان، سياه‌سرفه در سال 2009 ميلادي يکي از دلايل مطرح در بيماري و مرگ نوزادان آمريکا بوده است. به دليل وجود چنين گزارشاتي و نيز خطر انتقال بيماري از بالغان به نوزادان، ايمن‌سازي نسبت به سياه‌سرفه نيز به‌روزرساني شده است. هم‌اکنون تک‌دوز توکسوييد کزاز، توکسوييد ديفتري و پرتوزيس آسلولار براي تمام نوجوانان 11 تا 18 سال که تزريق‌هاي قبلي را طبق برنامه انجام داده‌اند و نيز در بالغان 19 تا 64 سال که قبلا واکسيناسيون نداشته‌اند يا تاريخچه واکسيناسيون آنها نامشخص است توصيه مي‌شود.

واکسن کونژوگه 4 ظرفيتي مننگوکوک (MCV4)، براي حفاظت از کودکان، نوجوانان و افراد در معرض خطر بيماري ايجاد شده توسط 4 سروتايپ نايسريا مننژيتيدس تجويز مي‌شود. هرچند که شمار موارد ابتلا به بيماري مننگوکوکي از سال 2000 ميلادي رو به کاهش است، تجويز واکسن براي نوجوانان و بالغان باز هم موردتوجه است. هم‌اکنون دوز يادآور MCV4 ، 5 سال پس از تزريق دوز اول توصيه مي‌شود؛ بنابراين نوجوانان بايد دوز اوليه را در 11 سالگي و دوز يادآور را در 16 سالگي دريافت کنند. چنين به نظر مي‌رسد که اين استراتژي قدرت بيشتري در حفاظت از بيماري مننگوکوکي دارد زيرا بيشترين مواجهه و موارد ابتلا بين 18 تا 21 سالگي مشاهده شده‌اند.

از زمان تاکيد آن در سال 2006 ميلادي، واکسن 4 ظرفيتي حامل ويروس پاپيلوماي انساني انواع 6،11،16 و 18 به عنوان واکسيناسيون معمول در زنان براي پيشگيري از بدخيمي‌هاي دهانه رحم و زگيل‌هاي تناسلي توصيه شده است. HPV4 براي کودکان 11 تا 12 سال با يک واکسيناسيون بعدي در حوالي 26 سالگي توصيه مي‌شود. واکسن دوظرفيتي حاوي ويروس‌هاي پاپيلوماي انساني نوع 16 و 18 نيز از آن موقع موردتاييد قرار گرفته است. اين واکسن فقط براي پيشگيري از بدخيمي دهانه رحم توصيه مي‌شود. در جدول ايمني‌سازي اخير توصيه مي‌شود که براي پيشگيري از بدخيمي دهانه رحم يکي از دو واکسن به زنان 11 تا 26 سال تزريق شود. دستورالعمل‌هاي واکسيناسيون در مردان براي پيشگيري از گسترش HPV و حفاظت در برابر زگيل‌هاي تناسلي تغييري نداشته است.