ايمني سفر به عوامل مختلفي بستگي دارد. يکي از جنبه‌هاي قاطع آن چگونگي وضعيت راننده است. بر همين اساس، يک تيم تحقيقاتي در دانشگاه مونيخ آلمان با همکاري محققان گروه BMW، سيستم حسگر يکپارچه‌اي را ابداع کرده‌اند که به فرمان متصل شده و مي‌تواند وضعيت سلامت راننده را هنگام رانندگي پايش کند. درواقع فرد راننده مي‌تواند از وقتش در پشت فرمان براي بررسي سلامت خود استفاده کند. در همين زمان، اين وسيله ممکن است براي تشخيص حمله‌هاي غش يا حملات قلبي به کمک راننده بيايد و هشدارهاي لازم را به وي بدهد.

اگر فردي زمان زيادي را صرف رانندگي کند و در همين حين به راديو گوش دهد يا با تلفن صحبت کند، در آينده بايد حتما تحت بررسي کوچک سلامت قرار گيرد، بنابراين پايش آنها از ضروريات سلامت است. اين وسيله حسگر ابداعي، علايم حياتي همچون ضربان قلب، ميزان رسانايي پوستي و اشباع اکسيژن خون را از طريق سنسورهاي ساده روي فرمان اندازه مي‌گيرد. همچنين امکان اندازه‌گيري سطوح استرس رانندگان حين رانندگي با اين سنسورها از ديگر موارد است.

البته سابق بر اين نيز حسگرهاي متعددي ساخته شده تا علايم حياتي را حين رانندگي مورد بررسي قرار دهند. به هر حال‌، هيچ يک از اين سيستم‌ها براي توليد انبوه که در خودروها مورد استفاده قرار گيرند، مناسب نبوده‌اند. با يکپارچه‌سازي سنسورهاي مناسب داخل فرمان در روش جديد، دانشمندان موفق به دور زدن موانع موجود شدند. درواقع با جمع‌آوري داده‌ها، اطلاعات به يک کنترل‌گر کوچک منتقل مي‌شود که به نوبه خود مي‌تواند نتايج اندازه‌گيري را روي سيستم نمايش‌ اطلاعات خودرو نشان دهد. به عنوان مثال، رسانايي پوست راننده نشان مي‌دهد که آيا او تحت استرس شديد است يا خير؟ آيا فشارخون وي از مقدار بحراني بيشتر شده يا نه؟ تنها آنچه مورد نياز است، آنکه دستان فرد راننده در تماس با حسگرهاي تعبيه‌شده روي فرمان قرار گيرند. نتايج تست‌هاي اوليه حاکي از موفقيت‌آميز بودن اين سيستم است. با اين روش اطلاعات مربوط به راننده در چهار‌پنجم زماني که وي رانندگي مي‌کند، جمع‌آوري مي‌شود.

هدف اصلي اين پروژه، چيزي فراتر از پايش مرتب علايم حياتي و تشخيص عملکردهاي نامناسب راننده است. درواقع تصور بر آن است تا خودروهايي ساخته شوند که تشخيص دهد چه موقع راننده احساس خوبي ندارد و زمان شروع اقدامات مناسب کي فرا مي‌رسد. وقتي يک وضعيت استرس‌آور به‌وسيله وضعيت رسانايي پوست تشخيص داده مي‌شود، به طور مثال، تلفن قطع مي‌شود يا به‌طور اتوماتيک صداي راديو کم يا حتي خاموش مي‌شود. در صورتي که مشکلات جدي‌تري رخ دهد، سيستم مي‌تواند چراغ‌هاي هشدار وضعيت خطرناک را روشن کند، سرعت ماشين را به حداقل خود برساند يا حتي خودرو را در حالت ترمز خودکار اورژانس قرار دهد و به اين ترتيب وسيله نقليه متوقف مي‌شود. با اين شرايط، هم جان راننده حفظ خواهد شد و هم جان مسافران.

محققان اين طرح اظهار اميدواري مي‌کنند که اين حسگر به زودي به توليد انبوه برسد تا همگان از مزاياي آن بهره ببرند و جان‌هاي زيادي از خطر مرگ نجات يابد.

منبع: نشریه سپید ۲۷۸