پزشکی بالینی

تخمين زده مي‌شود كه شيوع اين بيماري، 300 ميليون مورد در جهان است که بيشترين موارد در کشورهاي فقير هستند.

پرمترين موضعي، مؤثرترين روش درمان انگلي گال و علائم باليني آن طي مدت 28 روز است.

ليندان موضعي نيز درمان مؤثري براي گال است ولي از بازار دارويي انگليس حذف شده است.

ليندان و پرمترين با احتمال بيشتري نسبت به ساير درمان‌هايي همچون بنزيل بنزوآت، کروتاميتون يا مالاتيون، با عوارض جانبي شديد و نادري مانند مرگ يا تشنج همراه است.

کروتاميتون موضعي در درمان انگلي و باليني پس از 28 روز موفق است؛ اگرچه از پرمترين اثر کمتري دارد. شواهد کافي براي قضاوت درباره مؤثر بودن بنزيل بنزوآت موضعي، مالاتيون موضعي و ترکيبات سولفوردار موضعي در درمان گال يافت نشد.

ايورمکتين (ivermectin) خوراکي در مقايسه با دارونما در افزايش علاج باليني مؤثر به نظر مي‌رسد.

داده‌هاي مشاهده‌اي حاکي از آن است که ايورمکتين خوراکي مي‌تواند در درمان گال دلمه‌دار هيپرکراتوتيک و افرادي که همزمان به ويروس نقص ايمني انساني (HIV) مبتلا هستند، مؤثر باشد.
تعريف

گال، ناشي از آلودگي پوست با مايت سارکوپتس اسکابئي است. مناطق معمول درگيري شامل چين‌هاي پوست و سطوح فلکسور هستند. در بالغين شايع‌ترين مناطق درگير، بين انگشتان و روي مچ دست‌هاست. اگرچه ممکن است عفونت در افراد مسن به صورت راش‌هاي منتشر روي تنه بروز پيدا کند. در شيرخواران و کودکان، صورت، سر، کف دست‌ها و پاها نيز غالبا درگير است. عفونت با مايت ايجاد کننده گال، سبب ناراحتي و خارش شديد خصوصا شب‌ها به همراه راش‌هاي وزيکولر يا پاپولر آزاردهنده مي‌شود. ناراحتي و خارش خصوصا در افراد با ضعف سيستم ايمني مانند افراد مبتلا به HIV يا سندرم نقص ايمني اکتسابي (AIDS) ناتوان کننده است.
شيوع

گال با شيوع تخميني 300 ميليون مورد در جهان، يک مشکل شايع در بهداشت عمومي به حساب مي‌آيد. اين بيماري اکثرا افراد کشورهاي فقير را درگير مي‌کند به طوري که در اين كشورها شيوعي بالغ بر 50? دارد، در کشورهاي صنعتي، در مؤسسات و اماكن عمومي شايع‌تر است. مطالعات موردي حاکي از آن است که چرخه‌هاي اپيدمي هر 7 تا 15 سال به وقوع مي‌پيوندد و تا حدودي منعکس‌کننده وضعيت ايمني جامعه است.
اتيولوژي

گال خصوصا در مناطقي با نابساماني اجتماعي، ازدحام جمعيت به همراه تماس نزديک بدن و دسترس محدود به آب شايع است. کودکان، افراد مسن بي‌حرکت، اشخاص مبتلا به HIV يا ايدز و ساير اشخاص با ضعف ايمني يا طبي، مستعد آلودگي به گال خصوصا با تعداد بالاي مايت هستند.

پيش‌آگهي

گال تهديد کننده حيات نيست ولي خارش شديد و مداوم و عفونت‌هاي ثانويه مي‌تواند ناتوان‌کننده باشد. بعضا گال دلمه‌دار ايجاد مي‌شود؛ اين شکل از بيماري به درمان‌هاي رايج مقاوم است و مي‌تواند منشا آلودگي مکرر و مداوم شود و به ساير افراد گسترش پيدا کند.

منبع: نشریه نوین پزشکی شماره ۴۵۳