..:::: ترديد در اثربخشي آنتيسايکوتيکهاي آتيپيک ::::..
يک مطالعه جديد نشان داده که هرچند داروهاي آنتيسايکوتيک آتيپيک بهطور معمول براي درمان علايم رفتاري دمانس، اضطراب و اختلال وسواسي-جبري تجويز ميشوند اما اين گروه داروها فقط در درمان برخي از اين موارد موثر هستند. داروهاي آنتيسايکوتيک آتيپيک از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان اسکيزوفرني، اختلال خلقي دوقطبي و افسردگي تحت شرايط درماني خاص مورد تاييد قرار گرفته است. امروزه تجويز داروهاي آنتيسايکوتيک آتيپيک به سرعت روبه گسترش است.
در يک مطالعه مشخص شد که اين رقم در فاصله سالهاي 1995 تا 2008، از 6/2ميليون به 14/3 ميليون ويزيت درماني افزايش داشته است. آليشا ماهر از مرکز سلامت سانتامونيکا، کاليفرنيا و همکارانش يک مطالعه متاآناليز براي بررسي اثربخشي و عوارض ناخواسته مرتبط با تجويز داروهاي آنتيسايکوتيک آتيپيک در موارد تاييد نشده از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان علايم رفتاري دمانس، اضطراب، اختلال وسواسي-جبري، اختلالات خوردن، اختلال اضطرابي پس از وقوع حادثه، بيخوابي، اختلالات شخصيتي، افسردگي و سوء مصرف مواد ترتيب دادند.
مولف اين مقاله، مطالعه?هاي مقايسهاي موجود روي دارونما با داروهاي آنتيسايکوتيک آتيپيک نظير ريسپريدون، الانزاپين، کواتياپين، آريپيپرازول، زيپرازيدون، آسناپين، ايلوپريدون، پاليپريدون را گردآوري کرد. محققان 162 مطالعه باليني انجام شده روي اثربخشي و 231 مطالعه باليني روي عوارض ناخواسته دارو را منبع قرار دادند. يافتهها نشان دادند که آريپيپرازول، الانزاپين و ريسپريدون با فوايد اندک اما قابل?توجهي در درمان بيماران سالمند با علايم رفتاري دمانس نظير سايکوز، تغييرات خلق و پرخاشگري همراه هستند. در اختلال اضطرابي ژنراليزه، 3 مطالعه باليني نشان دادند که کواتياپين در مقايسه با دارونما با افزايش 26درصدي در شانس پاسخدهي درماني مطلوب همراه است. در اختلال وسواسي-جبري، 3 مطالعه باليني روي ريسپريدون نشان دادند که تجويز اين دارو در مقايسه با دارونما به 4 برابر افزايش در شانس پاسخدهي درماني خواهد انجاميد اما مشاهدات موجود از تجويز داروهاي آنتيسايکوتيک در درمان سوء مصرف مواد يا اختلالات خوردن حمايت نکردهاند.
در سالمندان عوارض ناخواسته مرتبط با مصرف دارو عبارت بودند از افزايش خطر مرگ، سکته مغزي، علايم اکستراپيراميدال و علايم ادراري. در بالغان غيرسالمند عوارض جانبي عبارت بودند از افزايش وزن، (بهخصوص در افراد تحت درمان با الانزاپين)، ضعف و بيحالي، خواب آلودگي و علايم اکستراپيراميدال.
به گفته نويسنده اين مقاله، فوايد و مضرات تجويز داروهاي آنتيسايکوتيک آتيپيک در مواردي که هنوز مورد تاييد FDA نيستند، بسيار متفاوت است.
منبع: نشریه سپید شماره ۲۷۴