پزشکی بالینی

هرچند نويسنده اين مقاله ادعا نکرده است که BIBF 1120 بيماري را به‌طور کامل درمان مي‌کند، اما چنين نتيجه‌گيري کرده است که روند آن را کند مي‌کند. در فيبروز ريوي با علت ناشناخته، به دليل توليد بيش از حد کلاژن، بافت ريه به شدت سخت مي‌شود. مبتلايان به فيبروز ريوي با علت ناشناخته معمولا 2 تا 3 سال پس از تشخيص بيماري جان خود را از دست مي‌دهند. البته اين عارضه يک بيماري نادر است. BIBF 1120، گيرنده‌هاي تيروزين کيناز را که در شکل‌گيري فيبروز يا جوشگاه‌هاي ريوي مقصر شناخته شده‌اند، مهار مي‌کند. ترکيب مذکور اين کار را در موش‌هاي آزمايشگاهي به خوبي انجام داده است.

به گفته ادلمن، سرپرست تحقيق در دانشگاه استوني برووک نيويورک، اين مطالعه رهاکردن تيري در تاريکي نبوده است. بيولوژي مولکول BIBF 1120 توانايي آن را در درمان فيبروز ريوي توجيه مي‌کند. در يک مطالعه باليني تصادفي فاز دو، محققان 4 دوز مختلف BIBF 1120 (روزانه 50 ميلي‌گرم، روزانه100 ميلي‌گرم، روزانه 200 ميلي‌گرم، روزانه300 ميلي‌گرم) را با يک دارونما در 432 بيمار مقايسه کردند. در پايان يک سال، در بيش از دوسوم بيماران دريافت‌کننده بالاترين دوز BIBF 1120، بهبود عملکرد ريه مشاهده شد. همچنين از شدت بيماري آنها به ميزان قابل‌توجهي کاسته شد. نکته ديگر آنکه در دريافت‌کنندگان دوز 200 ميلي‌گرمي اين دارو نيز بهبود مشاهده شد.

متاسفانه برخي از دريافت‌کنندگان بالاترين دوز دارو، به دليل عوارض گوارشي يا مشکلات کبدي ناچار به قطع داروي خود شدند.

به گفته سرپرست اين تحقيق، هرچند هدف از طراحي اين مطالعه بررسي ميزان مرگ‌ومير بيماران نبوده است اما در هر دو گروه دريافت‌کننده دوز روزانه 200 ميلي‌گرم و 300 ميلي‌گرم، در مقايسه با دارونما مرگ‌ومير مرتبط با مشکلات تنفسي کمتر بود. هم‌اکنون دو مطالعه باليني فاز 3 روي BIBF 1120 در دست انجام هستند و انتظار مي‌رود نتايج آنها در نيمه اول 2014 منتشر شود.

اثربخشي ترکيب مذکور در درمان فيبروز ريوي با علت ناشناخته، بيش از يک دهه است که در دست بررسي است. بيش از 12 سال طول کشيده است تا مطالعات باليني روي اين دارو وارد فاز 3 شوند. در پايان مقاله سرپرست تحقيق تاکيد کرده است که اين دارو درمان قطعي بيماري نيست.

منبع: نشریه سپید شماره ۲۷۱