درمان علامتي کرامپ‌هاي عضلاني
کرامپ‌هاي عضلاني هنگامي اتفاق مي‌افتند که سيستم حرکتي توسط بيماري‌هاي عصبي- عضلاني، مشکلات طبي يا يک فرايند فيزيولوژيک مثل دهيدراتاسيون يا ورزش بيش از حد تحت فشار قرار گيرد...
کرامپ‌ها همچنين در سه‌ماهه آخر بارداري شايع هستند. بعضي از بيماران دچار کرامپ‌هاي عضلاني مکرر و شديدي مي‌شوند که مي‌توانند ناتوان‌کننده باشند.
تاکنون سولفات کينين و مشتقات آن، درمان اصلي کرامپ‌هاي عضلاني ايديوپاتيک بوده‌اند. البته اين داروها با عوارض جانبي گسترده‌اي از مزه تلخ و سينکونيسم (سردرد و وزوز گوش) گرفته تا اختلالات خوني مثل سندرم اورمي هموليتيک (HUS)، پورپوراي ترومبوتيک ترومبوسيتوپنيک (TTP)، انعقاد داخل عروقي منتشر (DIC) و استعداد غيرمعمول به خونريزي در ارتباط هستند. در سال 2006، اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده (FDA)، عليه استفاده تاييدنشده از سولفات کينين و مشتقات آن براي اين انديکاسيون هشدار داد که باعث شد پزشکان در انتخاب رژيم درماني براي بيماران دچار کرامپ‌هاي عضلاني با مشکل مواجه شوند. انجمن نورولوژي آمريکا توصيه مي‌کند که مشتقات کينين گرچه احتمالا تاثير‌گذار هستند، به صورت روتين در اين بيماران استفاده نشوند. اين عوامل بايد فقط هنگامي که کرامپ‌ها ناتوان کننده هستند و بعد از اين که درمان‌هاي دارويي ديگر امتحان شدند، در نظر گرفته شوند. بيماران بايد از احتمال عوارض جانبي جدي اين داروها مطلع شوند و نيز به دقت پايش گردند.
آب تونيک محتوي مقادير مختلفي از مشتقات کينين است. با اين که گزارش‌هاي موردي درباره تاثير آن در درمان کرامپ‌هاي عضلاني موجود است، انجمن نورولوژي آمريکا اطلاعات کافي براي توصيه به استفاده يا عدم استفاده از آن پيدا نکرده است.
مطالعات درجه 2 نشان داده‌اند که داروي کلسيم بلوکر ديلتيازم و ويتامين B کمپلکس ممکن است در درمان کرامپ‌هاي عضلاني موثر باشند. گرچه هيچ عارضه جانبي جدي گزارش نشده، عوارض جانبي جزئي شامل سرگيجه، تهوع و ناراحتي شکمي در شرکت‌‌کنندگاني که ويتامين B کمپلکس دريافت مي‌کردند، ديده شده است. در اين مطالعات سيترات منيزيوم و سولفات منيزيوم به طور معني‌داري تعداد کرامپ‌ها را بهبود نبخشيدند و با ناراحتي شکمي و اسهال در ارتباط بودند.
چندين داروي ديگر نيز در طبابت باليني براي درمان کرامپ‌هاي عضلاني استفاده شده‌اند که شامل داروهاي ضد صرع گاباپنتين، کاربامازپين و اکس‌کاربازپين هستند. بيماران همچنين ممکن است قبل از درمان نيازمند نسخه، داروهاي بدون نسخه مختلف و درمان‌هاي غيردارويي (مثل هيدراتاسيون يا ورزش‌هاي کششي) را امتحان کرده باشند. به هرحال، شواهد کمي براي حمايت از مفيد بودن اين درمان‌ها وجود دارد.
منبع: نشریه نوین پزشکی شماره ۴۸۹