بی شک " آغوش تو " هشتمین عجایب دنیاست، واردش که میشوی زمان بی معنامیشود، هیچ بُعدی ندارد، بی آنکه نفس بکشی روحت تازه میشود ....، تمام ثروت دنیا را به یک وجبش نخواهم بخشید، حالا كه دیگر دستم به آغوشت نمی رسد، و بوسیدنت موكول شده به تمامی روز های نیامده، باید اسمم را در كتاب گینس ثبت كنم، تا همه بدانند یك نفر، با سنگین ترین بار دل تنگی روی شانه هایش، تو را دوست می داشت.
اینجا پنجره باز است رو به خلوت دل
+ نوشته شده در دوشنبه چهاردهم فروردین ۱۳۹۱ ساعت توسط دکتر علی بهشتی
|